ders der oppositie uitgenoodigd do uit^a-ve
van hun blad te staken. Zij wezen dit van
de hand en werden toen, op voorstel van
Troelstra, staande de vergadering uit de
S. D. A. P. geroyeerd.
Met hen traden een vijfhonderdtal leden
uit de partij en een gevolg van dit feit is
geweest de oprichting van de Sociaal-De
mocratische Partij, die sindsdien in Ne
derland het revolutionair socialisme ver
tegenwoordigt en propageert. Van de S.
D. P. is de heer Wijnkoop de voornaamste
woordvoerder.
J. van Zadel hoff.
Dit nieuwbenoemde Kamerlid van de
S. D. A. P. in Zuid-Holland was werkzaam
bij het lager onderwijs le Dordrecht.
Hij werd gekozen tot «lid van het hoofd
bestuur van den Bond van Nederlandsche
Onderwijzers en trad als propagandist van
de S. D. A. P. in Zuid-Holland op.
A. Zijlstra.
Het nieuwgekozen anti-revolutionaire
Kamerlid, de heer A. Zijlstra', is hoofdre
dacteur van de „Nieuwe Provinciale Gro-
ningsche Courant" en lid van den raad
in de stad zijner inwoning.
Een Rechtsch Ministerie??
De Maasbode bepleit den plicht
om een rechtsch ministerie te vormen.
Eerst gaat het blad na de mogelijkheid
van een Nationaal en van een com-
promisse n-k a b i n e t
Men weet, zegt het blad, dat vóór de ver
kiezingen door enkelen over de wenscihe-
lijkheid van een Nationaal Kabinet ge
sproken is..
Nu krijgt men de zuiverste, bruikbaarste
editie van een Nationaal Kabinet, ind.fen
in tijden van groot landsgevaar alle par
tijen hun geschillen ter zijde zetten en een
Kabinet van groote mannen van de ver
schillende partijen den wil van het geheele
volk op internationaal gebied vertolken.
Daarbij heeft de interne politiek de taak
om ofwel braak te liggen of zich tot een
minimum te beperken.
Aan den kant der interne politiek ligt de
zwakke zijde van zulk een Kabinet.
Daarom is het gewoonlijk bevreemdend,
indien zulk een Kabinet wordt ingeroepen
als de deus ex machina voor intem-poli-
tdeike toestanden. Wij het daarvoor als red
der optreden, dan moet tevoren wel een
hoogst "ongewone en wanhopige malaise
in de politiek heerschen.
Wanneer er een bijzonder moeilijke
puzzle wordt opgegeven door de binnen-
landsche politiek, dan is uit een intern-
politiek oogpunt en ons dunkt dit ge
zichtspunt geldt thans veel meer te zeg
gen voor een Compromissen-Kabinet.
Alle partijen dienen daaraan deel te
nemen of althans tot deelneming te zijn
uitgenoodigd, zoodat de weigerende par
tijen zouden-moeten doen -blijken, dat zij
niet genegen zijn het vaderland te helpen
aan een Regeering.
In .zekeren zin geldt dit ook van een
Nationaal Kabinet.
Doch er is een onmiskenbare n u a n-
ceering.
In tweeërlei opzicht.
Vooreerst gaat een Nationaal Kabinet
in zee op een veel vager program dan een
Compromissen-Kabinet. Wanpeer het
steunt op de pai^ijen, dan heeft het meer
vertrouwen op den noodigen steun, dan de
toezegging van den steun; en vooral heeft
't niet die geclausuleerde toezegging van
steun, welke een Compromissen-Kabinet
bezit.
Dit laatste heeft zekerheid van steun,
gebaseerd op een uitgewerkte overeen
komst tusschen de partijen.
Aldus begint een Compromissen-Kabinet
met de werkzaamheid van de partijen en
met en door de volle erkenning der par
tijen als zoodanig.
Hier komen wij tot de tweede nuancee
ring tusschen een Nationaal Kabinet en
een Compromissen-Kabinet. Niet alleen is
het program van het laatste klaarder en
gedetailleerd, maar het verband met
depart ij en is inniger.
Dit ligt in de verstandhouding der par
tijen van den beginne af en wojdt ook al
gemeen gevoeld.
Beide nuance ering en pleiten, wan
neer de keuze tussschen Compromissen-
Kabinet en Nationaal Kabinet moet gaan,
voor een Compromissen-Kabinet.
Maar, zoo vervolgt De Maasbode
verder, zulk een Compromissen-Kabinet
zal in werkelijkheid n u mogelijk blijken.
Waar zooveel kracht en klare wil tegen
over zooveel vaagheid en onderlinge ver
deeldheid staat, daar zijn de beide partijen
der eventueele overeenkomst zóó u i t-
e e n 1 o o p e n d, dat een compromis een,
onbillijkheid wezen .zou en van den krach
tigste der twee al te groote offers vergen
zou.
Bovendien, wie de politieke kaart kent,
FEUILLETON.
DE KINDEREN
VAN DEN RENTMEESTER.
15)
„Zoo duur?" vroeg de zieke verwonderd.
Hebt ge dan geen geld ontvangen?"
„Jawel, moeder, maar het is zoo weinig.
De helft heb ik reeds aan brood uitgege
ven."
„Dat doet er niet toe", zei Victoire,
„haal hout en turf, het is hier te koud. Ik
wil mijn handen warmen en nog eens
een vroolijk vuurtje zien zooals we dat
vroeger in het bosch aanlegden, als we
ergens ophielden. Uw vader is de schuld
van alles. Hij is te bang geweest. O, God!
wat is het leven toch hard
„Ja moeder, maar we moeten toch den
moed niet verliezen."
„Hoeveel hebt ge ontvangen?" vroeg
Vkrtoire, zonder op de woorden van het
meisja acht te slaan.
,,Een rijksdaalder; maar ik kan geen
werk meer krijgen."
„Geen werk meerwat moeten we
dan beginnenGod, is er dan geen uit
komst!Jelui moeten maar gaan bede
len. -
tsA aan een compromis-program eerst dan
gelooven, als hij het ziet. Ofzelfs dan
nog niet.
En nu zegge men niet: maar dan valt
men vanzelf terug op een Nationaal Kabi
net.
Want dit zou in dit geval beginnen met
de zekerheid, dat een werkelijk compro
mis, een samen gaan der partijen met welk
program don ook onmogelijk is. M. a. w.
in die omstandigheden - begon een Natio
naal Kabinet te regeeren met het dood
vonnis in den zak.
Op welke oplossing men terugvalt in
deze omstandigheden, is duidelijk.
Voor de rechterzijde is dit geen bijster
aangename conclusie. Op den grondslag
van de halve Kamer in zoo een b ij n a
redde'loozen toestand regeeren
is allerminst aanlokkelijk.
Toch waai- het de eenige oplossing lijkt,
schijntd.it plicht.
De T ij d schrijft over het vormen van
een rechtsch Kabinet:
Hier en daar heeft men ons reeds wen
ken willen geven over hetgeen wij te doen
en vooral over hetgeen wij te laten heb
ben, nu die verantwoordelijkheid onmid
dellijk schijnt in het staatkundig leven. Ge
lijk de katholieke partij echter zonder af
spraken aan de stembus is verschenen,
zoo zal zij ook in volledige vrijheid beslis
sen, of en in hoeverre zij deel zal nemen
aan de leiding der nieuwe regeering waar
in zij ongetwijfeld zal worden gekend.
Reeds he_eft een onzer beste staatslieden
openbaar erkend, dat de rechterzijde de
opdracht tot vorming van een Kabinet niet
van zich mag wijzen, indien men met zulke
opdracht tot haar zou komen. Natuurlijk
vragen wij niet deze opdracht, waarvan
wij ons de moeilijkheden in de chaotische
erfenis van het extra-parlementaire Kabi
net, de ontreddering in het alledaagsche
leven en de nieuwe avontuurlijke elemen
ten in de bar gedemocratiseerde Tweede
Kamer waarlijk niet ontveinzen. Maar al
is de tijd nog niet gekomen, om zonder
terughouding te sip reken, zoolang oer. be
raad van hcoger politieke orde geen beslis
sing heeft gebracht, wij schromen niet,
hetzij binnen de schommeling van het zoo
onvaste doode puntig, maar met behoud
van onze hoofdeischen, hetzij volgen^ een
overeenkomst met de partijen, welke" ons
het naaste staan, onze verantwoord el ij k-
lijkheid jegens ons volk in bet algemeen
en de christelijke kiezers in het bijzonder
te aanvaarden.
Mr. Troelstra Gver den uitslag der
Verkiezingen.
Dondbrdagavondi hield de federatie
der S.D.A.P. in de Beurs voor den Dia
manthandel te Amsterdam een verga
dering ter bespreking van den uitslag
der verkiezingen, In deze vergadering
verklaarde mr. Troelstra, dab de rechter
zijde een ministerie zal moeten vormen.
Waar van de liberalen gezegd kan wor
den, dab van hun partijen niets dan
scherven zijn overgebleven kan er geen
sprake zijn van de vorming van een
linksch ministerie waaraan ook de so
ciaal-democraten zouden kunnen deel
nemen.
De heer Troelsira verzekerde, dat hij
zijn i-n Icing niet gebruikt instrument,
n.l. ,,de zweep van Troelstra" weer ter
hand zal nemen.
„De Tijd" teckent hierbij aan:
Het is waar, dat die zweep in lang niet
is gebruikt, lal meenden wij in „Het
Vclk" herhaaldelijk te hebben gelezen,
dat juist de voornaamste verbeteringen
in het beleid van minister Postuma aan
de socialisten te danken waren, zooais
trouwens ook aan de kiezers bij boog
en laag is verzekerd.
Nu de verkiezingen zijn afgeloopen,
is mem weer wat nuchterder geworden
er in een vlaag van eerlijkheid wordt
dan erkend, dat de zweep van Troelstra
in langen tijd niiet is gebniik.il
Wat de heer Trooistra zegt van den
plicht der rechterzijde, zullen wij voor-
loopig maar als kennisgeving aanne
men. Het „Handelsblad" is van andere
meening en schrijft, dat die plicht om
de regeling aan te nomen niet rust op
de rechterzijde. En dit is, gezien de
stand der partijen, ook juist.
Maar wij 'begrijpen het van den los-
lippigen leider der S.D.A.P., dat hij
spoedig gelooft wat hij wenscht en dat
hij zijn zweep gaarne zou hanteeren,
vooral tegen een rechtsch kabinet. Dit
genoegen zij hemi van haite gegund,
vóór den tijd, dat de heer Troelstra, als
leider van de 22 openlijk moet verkla
ren, dat hij geen verantwoordelijkheid
aandurft'.
Dat denkbeeld kwam Véronique ver
schrikkelijk voor. Zij met haar broertjes
en zusjes langs de straten een aalmoes
vragen. O, ze hoorde reeds de koele afwij
zingen, ze hoorde reeds beschimpingen.
„Polichinelle, Polichinelle!" klonk het
reeds spottend in hare verbeelding.
Bevend sneed ze voor haar moeder een
stuk brood en gaf haar te drinken. Geen
woord van dank kwam over de lippen van
de zieke. Véronique was daaraan gewoon.
Ze was immers leelijk. Ze had immers een
bult!
„Haal nu hout en turf", klonk het ge
biedend uit den hoek.
Het meisje ging, kwam spoedig weer en
na weinige oogenblikken schaarden de kin
deren eich om een lustig knappend vuur.
Ze had toch zelf ook behoefte aan verwar
ming; maar het geld raakte zoo gauw op.
En wat zou de dag van morgen opleveren
Voor haar kwam het er zoo erg niet op
En terwijl zij zoo dacht en zorgde klonk
v/eer de stem van den waanzinnige:
,Jk kan mij dien nacht nog goed herin
neren. De maan scheen helder, anders had
ik hem ook niet kunnen cien. Coco had
hem bijna getrapt. Het is niet waar,
mijnheer, ik ben een eerlijk werkman.
De groote steden.
Het Is niet zonder belang, na te gaan,
schrijft „Het Gentrum", hoe in de vier
gTootste steden de katholieke kiezers
zich hebben gehouden.
Volgens den ,,Pius-Almanak" van 1918
tollen diie steden in ronde cijfers het vol
gende aantal katholieken:
Amsterdam 135,000.
Rotterdam: 123,000.
Den Haag: 81,000.
Uitrecht: 42,000.
Het aantal stemmen, op de katholieke
candiidaten vereenigd, was er aldus:
Amsterdam 19,056.
Rotterdam 13,735.
Den Haag 12.611.
Utrecht 7115.
In verhouding tot hun bevolkingscij
fer hebben de Utrechtsche katholieken
dus de meeste stemmen uitgebracht.
Was ifn de dlrie andere groote ge
meenten de verhouding geweest als in
de oude Bisschopsstad1, dan had in de
Residentie het aantal Roomsche stem
men bijna 14000, in Amsterdam circa
22000 en in Rotterdam ongeveer 21000
moeten bedragen wat ons een zetel
meer zou hebben bezorgd.
De roocle stemmen-cijfers zijn in de
groote steden eberic gezwollen.
liet zal vooral in de beide grootste
steden des lands zaak zijn na te speuren
in hoeverre deze geduchte toename van
invloed] is geweest op het tekort aan
katholieke stemmen, dat de stembus
uitkomst daar heeft aan te wijzen.
Gemengde Berichten.
Kanon uit elkaar gesprongen. Bij een
militaire oefening in de duinen te Oost-
voome sprong, bij het aanzetten van de
granaat in een 12 centimeter kanon, het
kanon uiteen, met het gevolg, dat drie
militairen wermoetïalijik. doodelijk zijn ge
wond.
Oplichters. Men meldt uit Apeldoorn
aan de „Msfbd.":
Ze reden in een victoria, drie deftig
gekleede heeren en ze lieten den koetsder
stil houden bij alle te koop Staande huizen,
maar zij gaven hun oog en nog op andere
wijze den kost, door te zien of er ook iets
van hun gading was. Zoo kwam bijv. een
huiseigenaar tol de ontdekking, dat met
de heeren di'e^het natnuirlijk over de
koopsom niet een® haddien kunnen wor
den, ook een ealvenbon van f 2.50, bene
vens eenig antiek porceletn. verdwenen
was.
Schandelijk. Te Schiermonnikoog is
<jbe omikloeding van aJïe strandtenftje& door
baldadige handen vernield, die schade
wordt op f 500 geöchat.
Verkiezinigsvaria. Tragisch was biet
geval van den ouden postbode van den
Zwarten Weg te Groningen, die dood: neer
viel, juist nadat hij zijn MezierspLicht had
vervuld.
Een kiezer te DaUft, die uit d'e lijst
van 157 candiidaten geen keuze ko-n doen,
heeft op zijn stembiljet geschreven Psalm
14 3:
Hij: zocht alom, maar ach! Hij vond
[er geen;
Want alle vleesch ia trouwloos afge-
weken;
Het land is vod van stinkende geba'eken.
Geen .sterveling wil 'tpad der deugd.
Ja zelfs niet één. [betreen.
In sommige Rotterdamscho bureaux
hebben zich, voügens d'e „N. R. Ci't.", ver
makelijke incidenten afgespeeld. Een kie
zer, die naar den trein, moest, bracht ten
lokaal in rep en roer, toen hij vóór wilde
gaan. De voorzitter kon dat verzoek 'int
inwilligen', zoodat de man onderrichter-
zake aftrok. Later op den dag kwam er
een telegram van hem uit Den Haag:
>rBen geweest, maar was verhinderd. Wilt
u voor mij stemmen op lijst
Twintig minuten vóór het sluiten, van
de stembus kwam een ikiezer op het Stem
bureau. De opioepimgdkaart was geruild
tegen het stembiljet, toen d'e voorzitter van
het bureau, burgemeester Galcoen, be
merkte dat de kiezer nog een pet op het
hoofdi had. De voorzitter zei, dat hij zijn
pet moest afdoen. De kiezer merkte op:
dat hij zóó wed ikon stemmen. De voor
zitter gaf den man in overweging, dat hij
moest bedenken, dat hij tegenover Edam's
magistraat stond. De kiezer zei zulks wel
te weten. De voorzitter wilde den kiezer
niet laten stemmen en Tyèlde om de politie.
Politie kwam ec'hter niet. De Ikiezer wilde
nu .siteapmen, doch de voorzitter zei: „Eerst
je pet ai!"
De kiezer ging naar h'et raam en tikte
iemand van buiten. 'Deze kwam binnen en
in 't kort werd hem het gieval medege-
Victoire, Victoire, help mij het lijk opra
pen. We zullen hem in den wagen leggen.
Geld Geld ik heb het niet, mijn
heerOok rechters zijn menschen, zij
kunnen zich vergissen
Alleen een barsche uitval van Victoire
vermocht dien woordenstroom te breken.
Hoe kwam dit huisgezin, vroeger betrek
kelijk welvarend, in zulk een beklagens-
waardigen toestand?
Segaud was naar de gevangenis te Me-
lun overgebracht. Victoire ging met hare
kinderen derwaarts en daar zij natuurlijk
geen broodwinning had buiten het werk
loon van haar man, moest ze al spoedig
paard en wagen verkoopen om in de be
hoeften van haar talrijk gecin te kunnen
voorzien.
Intusschen peinsde Segaud in do ge
vangenis over zijn vrouw en kinderen en
werd gefolterd door het denkbeeld, dat
men hem verdacht van zulk een vrceselij-
ke misdaad. Reeds in den morgen, die op
den verschrikkelijken nacht volgde, was
hij in het diepste zijner ziel geschokt door
de krasse vragen, die hij niet kon beant
woorden. Hij had den ongelukkige willen
helpen, en omdat hij zijn christenplicht
wilde vervullen, euchtte hij nu in den ker
ker, Aan het zwervend W-ma *rr<woon. cn
deeïd. De voorzitter belde nog eens), ver
geefs,, om poQiftle en «telde daarna den
'klazen in de gedegenheid, met de pet o»p,
zijn placht te vervullen.
Lijm uit bacteriën. Weer heeft de
Dui'Lscho biochemie een belangrijke ont-
dakJkmg gedaan, dlie mede de onafhaniko-
•lijikheid ivan Duitochdaaid ten opzichte van
het buitenland, zaJ helpen "Versterken. Men
j|s er namelijik in geslaagd), uit bacteriën
een uitstekende lijm te vervaardigen. Do
'thans heeisdhende lijonechaaiischte zal diu®
wel' spoedig verholpen, zijn, en na den oor-
log czal men de aanzienlijke som, die men
vroeger voor den aankoop van lijm in het
bunlen'landi moest beöüeden, dn het eigen,
land kunnen bewaren.
Nood-veevoederfabriek. De nood-
veevocderfalbriek. aam de Kllingellbeek te
Arnhem, ging, niettegenstaande het slui
tingsbevel' van B. en W., geregeld met
weaken voort.
Hieraan is thains voorloopig eon einde
gemaakt, door verzegeling van machine
rieën, waartoe bet gemeentelbedtuui*, op
grond van haar hij d'e Hinderwet verleen
de macht, is overgegaan.
Visitatie. Teneinde aan den in den
laats ten tijd geopperde bezwaren tegemoet
te komen inzake de visitatie te Groiesibcetk
van reizigers, komende uit DuitscMand,
aal de visitatie van tredn X40 (5.01 's avonds
Nijmegen) niet meer te Groosbeek, maar
te Nijmegen plaats vinden.
In beslag genomen. Bij een tredn met
paaiden, bestemd.voor DudtscMand, is aan
het station van de Staatsspoor te Enschedé
een wagonlading manufacturen, onder
hooi vehborgén, door de douanen in beslag
genomen.
Kerk door den bliksem getroffen. Bij
een kort, doch cevig onweer, sloeg do
bliksem in de R. K. kerk te Geldrop, ech
ter zonder ongelukken te veroorzaken.
Priesters en geloovdgen, dn de kerk aan
wezig, schrokken heyig. Alleen aan een
beeld va-n het H. Hart word eenige echade
toegebracht.
Oplichting. Een schipper uit Zeeland,
kocht te Rotterdam van een handelaar
voer f 575 een kist sultanazeep, welke aan
boord; werd bezorgd. Tijdens de vaart
kwam de schipper tot de ontdekking, dat
hem een kist. puin was verkocht.
Ontrouwe hulpbewaarders. De politie
te Rotterdam heeft twee hulpbewaarders
van het Huig van Bewaring gearresteerd,
die voor een ruime beJoonimg briefwisse
ling onderhielden tussidhen gedetineerden
en familieleden.
Nomen est omen. Het geval van den
inlander, die tot meerdere glorie van zijn
geslacht den naam Humaan aannam, heeft
een waarddgen tegenhanger gevonden.
De officieelle berichten melden, 'dat aan
•Raden Moersiabid vergund werd den. ge
slachtsnaam „De Slimmerd," aan te ne
men.
Brand. Te Arnhem -heeft een uit
slaande brand' gewoed in het vertrek ach
ter den, galanterieërnvinkeil van.' J. W. D.
RobijniS aan de Koningsftnaat. De doch
ter van don eigenaar werd doen- h'et ge
knetter van het vuur wakker; zij wekte
haa.r vader en beiden 'konden intijds aan
de achterzijde het huis verlaten. Het ach
tervertrok brandde geheel uit; f700 aan
bankbiljetten van f 100, gesloten in, een
ijzeren kistje, is door d'en brand verloren
gegaan.
Ingezonden stukken.
[Buiten verantwoordelijkheid der Red.)
Zeer duidelijk.
Mag ik u, M. de Redacteur, nog een
maal om een plaatsje vragen over de
Huurcommissie voor de gemeente Alke
made, den laatsten tijd zoo druk in uw
blad besproken. Wat mij persoonlijk daar
op in doet gaan, is wel het ingezonden stuk
van den ZeerEerw. Hooggel. heer Prof.
J. P. Verhaar in uw blad van Woensdag
3 Juli j.l. Z.Eerw. staat mij veel te hoog,
is mij veel te geleerd, om met hem een
pennenstrijd aan te gaan. Maar dat het
zoo dudelij'k iis, dat Z.Eerw. het voorstelt,
alsof hij de advocaat is voor de verdrukte
onschuld, en het eigenbelang bij ons alleen
de drijfveer is, dkt geeft den doorslag. Wat
Z.Eerw. met de venzuchting bedoelt, of
hij wel goed gelezen zal hebben, ik zou het
wel denken, mijnheer de Redacteur, dat
bericht was immens niet van uw gewonen
correspondent. (Onze gewone correspon
dent is altijd duidelijk; de buitengewone
was misschien minder duidelijk. R e d.)
Dan schrijft Z.Eerw. dat het dagelijksch
bestuur een. scherp stuk gaat schrijven
tegen de huurders. Ach ja, professor, dat
is nu weer het gevolg van couranten-ge-
nu opgesloten, was een tegenstelling,
waaronder zijn krachten zichtbaar afna
men. Naar ziel en lichaam geschokt, ver
nietigd, nam hij plaats op de bank der be
schuldigden.
Hij zag niet1 op of om naar de massa
nieuwsgierigen, die de rechtszittingen
kwamen bijwonen. Hij had geen oog voor
die dame in den rouw tegenover hern, die
door haar tranen heen de vragen beant
woordde, welke de rechter haar ambtshal
ve moest stellen. Hij hoorde niet naar de
beschuldiging door den graaf De Mont-
grand ingebracht, als zou de moordenaar
tegelijk een diefstal hebben gepleegd, en
als de vragen tot den beschuldigde werden
gericht, gaf hij een verward antwoord, of
als hij een vrij helder oogenblik had, riep
hij onverschillig: „Ik weet van niets, mijn
heer, maar doe met mij wat gij wilt!"
Nadat de zitting verdaagd en hervat en
nog eens verdaagd en nog eens hervat was,
werd Segaud ten slotte wegens gebrek aan
bewijzen vrijgesproken. Op dit gewichtig
oogenblik ontstond er een levendige bewe
ging onder de torh. «orders. Victoire wecn-
:1e"; de kinderen vlogen hun vader om den
hals; maar Segaud zelf'?
Hij bleef onbeweeglijk. Geen trek vari
blijdschaD kwam op zijn gelaat. Men be
schrijf. U schrijft in het bezit te zijn vafi
een schrijven over dece zaak; ook ik ben
in het bezit van een schrijven, en daaruit
blijkt, dat liet geen durf van u is, om u in
het debat te mengen, daar u Eerw. dé
inleider van de geheele zaak bent, en dujj
goéd op de hoogte kan wezen. U maakt dan
een paar kantteekeningen, niet om te veri
bitteren of om de huurders- op te stoken,
maar louter en alleen om recht te doen
aan waarheid en rechtvaardigheid. Duide;
li jker was het geweest, als" u-geschreve®
had, dat u gehoopt had door uw optreden'
gedaan le krijgen dat de bekende huur
ders geen huurprijsverhooging behoefden!
le betalen. Duidelijk is ook dat het nief
zoo is als door u geschreven wordt, dati
alle huurders het niet eens waren me$
huurprijsverhooging, maar dat u zich i®
de weer heeft gesteld, en hen heeft a an gei.
zet tot het in 't leven roepen van eert
Huurcommissie voor Alkemade. En dit ia
het juist, dit is het kardinale punt, waan?
het om gaat, en waarom zich het dag. be
stuur der Woningbouw heeft verweerd. Zil
acht het ongeoorloofd, de'gemeente op om
kosten te jagen voor een zaak die billijlj
is. Dan uw eerste aanmerking, dat doo^
B. en W. de verhooging van huur wat?
goedgekeurd voor het request er was*,
maar na indiening' daarvan hebben w$
once verhooging nog nader moeten toe
lichten. Ten tweede, dat wij ons beroepen
op een advies van den Woningraad; zeke£
weten <wij waarvoor dit instituut bestaat;
en ook veilig konden wij ons als onpar
tijdig daarop beroepen, maar zeer duidelijk
is het dat iemand die partijdig is zich das?7
niet'bij kan neerleggen. En dan uw derdé
vraag, die heb ik hier vooral beantwoord.'
Wij achTen het onnoodig voor dit geval da
gemeente op onkosten te jagen. Mocht het
noodig blijken dat er in de gemeente zich
voorvallen van ongemotiveerde huuropdrij-
ving voordoen, dan zou er alle reden voor
zijn. U begrijpt niet, dat door uw optre
den het bouwen van arbeiderswoningen
niet wordt bevorderd. M£ar begrijpt u dan
niet, dat, als er al andere oorzaken zijri;
die voor het bestuur veel izorgen geven, dat
als het ook tegenwerking krijgt van belang-:
hebbenden, het zijn werk niet graag meer
doet. En dan ten slotte heeft u nog eert
raadsel. Het gaat toch om een eerlijke en
rechtvaardige zaak voor het heele gemeen
tebelang? En dan wil u Eerw. ons. eeni
pluim op den hoed steken, door te beken;
nen dat ook door u die belangloosheid op,
prijs wordt gesteld. Maar wij nemen dezen.'
pluim van u Eerw. niet aan. Want u heeft
de huurders aangezet tot verzet. Duidelijk!
is het, dat wij dat van uw kant niet had-
'den venvacht.
G. V. VERGEER,
Voorzitter der Woningbouwvereen.
Alkemade.
Roelof arendsveen, -i Juli 1918.
Kalender der week.
7—13 Juli.
ZONDAG. ZEVENDE NA PINKSTEREN,
Mis Omnes; 2e gebed H.H. Cyrillud
en Mothodiu'S; 3e göbed H. WililebaldutS,
Praefatic van de H. Drievuldigheid.
Eerste Vespers van Kerkwijding.
MAANDAG. KERKWIJDINGSFEEST.
Mis Terribiiis, G-emocns-chap.pe-
lijke van Kerkwijding; 2e gebed (alleen in
stille H.H. Missen) K. Elizabeth.
DINSDAG. H.H. MARTELAREN VAN
GORCUM
2e gebed. Octaaf Kerkwijding.
WOENSDAG. H.H. ZEVEN BROEDERS,
2e gdbed' Octaaf Kerkwijding; 3e gebed]
van de H. Maagd.
DONDERDAG. VAN HET OCTAAF.
■Mis aLs Maandag; 2e gebed H. Pius I,
11 Juli; 3e gebied; van de H. Maagd.
VRIJDAG. H. JOANNES GUALBERTUS.
2e gélbed Octaaf Kerkwijding; 3e ge-
bedi H.H. Nabor, enz.
ZATERDAG. H. ANACLETUS.
2e en 3e gdbed als Wo-ensdag.
Fr. duidt aan de veranderlijke Misgd
beden der Mindebbrqe (tors.
lederen dag het laatste gebed yan den
diag en Credo.
Zoo ndet anders "is aangegeven, de ge
wone praefatie.
Op deze dagen mag ook genomen wor
den de H. Mis der overledenen.
Burgerlijke Stand.
NIEUWKOOP.
Geboren: Jacobus Johaimes, z. van
J. van Leeuwen en J. Keizer. Hugo, z.
van M. Jansen en H. J. Kraan.
Overleden: M. M. van den Haak,
22 maanden.
duidde-hem dat hij „vrij" was. Hij be-
ggeep het niet; maar volgde werktuigelijk
zijn huisgezin. Geen verwondering, geert
vreugde, niets sprak uit die kranke fcieU
Hij dacht niet meer, hij kon niet meet
denken.
„O!" riep Victoire, „zij hebben mij mijd
man, ijverig en werkzaam, ontnomen ert
als idioot komt hij weer. God weet, loeft
de moordenaar, de dief niet in weelde!"
De terugkeer van den vader bracht geen
vreugde in huis, slechts zorg.
Er moest een mond meer gevoed wor
den. En waarvan? Het paard en de wagen
waren verkocht. De opbrengst was opge
teerd. Nog een week kon men de huishuur
betalen, nog een week eten. Maar fanl
En een week later zaten ze op den /oldrf
en moesten ze leven van het geld, dat Vé
ronique met borduren verdiende; warf
Victoire was, door kommer en verdriet uit
geput, niet meer tot arbeiden in staat. Eü
nu gaf mevrouw Brady geen werk meer
Wat zal de dag van w, ovieveTÉP
zuchtte het meisje.
{Wnrul wr'.oii'd.)
