0oivtanl
BUITENLAND.
De Oorlog.
BINNENLAND,
het Zwarte Veen.
blad verschijnt eiken dag, uitgez. Zon- en Feestd.
e abonnementsprijs bedraagt, by vooruitbetaling,
Leiden 13 et" P- week, fl.7ü p. kwartaal; bij
e agenten 14 ct. p. week, 1' 1.85 p. kwartaal. Franco
oerf2.15 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags-
i3 voor de Abonné's veiarijgbaar tegen betaling
20ct. p.kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke
immers 5 ct., niet Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
9e Jaargang. WOENSDAG 29 MEI 1918.
Bureau: STEENECHUUS 15 LEID'N. Inierc. Telefoon 935.
No. 2628
Postbus 3.
De Advertentieprijs Gedraagt van 15 regels f0.75
elke ïegel meer 15 ot. Ingezonden mededcelingen van
15 regels 11.50, elke regel meer 30 ct., met gratia
bewijsnummer. By contract aanzienlijke korting.
Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen worden
aangeboden of gewaagd, huur en verhuur, koop en
verkoop 40 ct. p. 30 woorden. Ieder woord meer let.
Waarom stemmen op
de Katholieke lijst?
Om een school met gelijke rechten
Wij kunnen het haast niet dep
tenoeg indringen: Er is ons opgelegd
strijd een strijd tegen d-egonen,
u ons gelijke rechten weigeren op on-
^rwijs-gebted. Neen, 't ging bij. het ont-
v0rp-bohman c.s. eigenlijk niet eens
jmgelijke rechten ovier hèèl de linie van
iel onderwijs; 't ging slechts om gelijke
■echten voor onze bijzondere ondcrwj-
iers. Mgr. Nolens zeide bij dat jongste
onderwijs-dèbat in de volgende woorueu:
Nu «ou'ik de heeren er op willen
wijzen, dat het hier .eigenlijk niet
gaat om het onderwijs, doch om de
onderwijzers, om de menschen, om
de onderwijzers van de bijzondere
scholen, niet uitsluitend van de
christelijke scholen.
Nu bestaat er tusschen die onder
wijzers hij het bijzonder onderwijs
het komt er niet op aan, of het
Christelijke scholen zijn of niet
en de openbare onderwijzersjrolko-
men eeljjkheid. Zij hebben dezedde
opleiding zij hebben dezelfde exa
mens af te leggen, zijn onderworpen
aap hetzelfde toieizicht, enz.; zij heb
ben dezelfde behoeften; zij zijn vol
maakt dezelfde menschen; zij heb
ben dezelfde behoefte aan voedsel,
kleeding huisvesting, e. d:
jie gelijkheid in salarieering tusschen.
Ie onderwijzers der openbare en "der bij-
oudere school is door de linkerzijde ge
meerd ondanks de aanneming van
rlikel 192 der Grondwet! En wat za'
rnu komen, in de naaste toekomst van
ie geheele uitvoering van artikel 192
iu die voorgestelde gedeeltelijke uitvoe-
ing is afgpwezen?
Katholieken, kent uw plicht!
IJvert allen als één jnan voor de kalho-
i lijst, opdat een rechtsche meerdc.'-
kunne schenken aan de bijzondere
chool gelijke rechten als aan de open-
arel
1 De zenuw
„Geld is de zenuw aller zaken" vele
hl, spreekwoorden oi gev'eugelde
tdrukkingen, nemen we ov^r, zeggen
:n herhalen ze, zonder er zelfs maar
jn oogenbük aan te denken, of zo wel
til wadr al juist zijn.
o bijv. het ge_egde: „gedd is de ze-
ijuw aller Hiked."
'tis waar, zonder geld kan men wei-
g doen. Maar, van tien anderen kant,
etgedd is-toch niet zulk een sterke ze-
uw, dat er een zaak gezond op loven
ui. Als er anders niet is dan 'geld, dan
ioft de onderneming op zenuwen. En
si is daaimede ges-Leid. als mee etu
an, van vvien men, nun of meer mede-
dend, asgt: Hij leeft op z'n zenuwen
de werkkracht van zoo n iemand is lot
laedig ineenzakken gedoemd.
Wij staan voor be_ter gezegd: zit'en
leds midden in de „zaak" der verkio-
1 igsaclie.
nu vo-or doze zaak het geld de
nuw?
Neen ien ja.
Heen a.s men zou denken, dat men
met geld alleen kan komen.
Vóór alles is noodig: persoonlijke toe-
ijding, geestdrift,' enthousiasme!
En is er dat is er dat hier in Leiclen
'aar de strijd allerbelangrijkst zal we-
ij het zien van het vrij geringe be-
jek, gisteravond op" de vergadering van
e Jonge Garde, zou man daaraan gaan
fijfclcu dat er nog zoovele Ruom-
jonge mannen van zulke bijecri-
msten wegblijven, is'inderdaad be-
oevend!
Maar alle pessimisme op zijde ge-
L Wij gelooven stellig, dat het enlhou-
isme er, evenals in vroegere verkie-
igen, ko-men zal!
't Zal eri 't moet!
Is voor de ,,zaak" der verkiezingsactie
geld de zenuw?
voor zoover men er met geöst-
Jftaüeen niet kan komen... Voor de
opaganda is geld noodig.
Katholieken, denkt er aan, steunt ook
met uw geld de verkiezingsactie.
„Het geld is de zenuw aller zaken"
is wel een zeer betrekkelijke waarheid,
doch een waarheid is het! Dat vergete
men niet in deze ailerbvLahgrijkste poli
tieke periode.
Duitsche opmarsch in hef Westen. --
Vesle geforceerd. Veel terrein door
de Geallieerden verloren. -- Grootere
aanvallen verwacht. -■ Boerenopstanden
in Oekrajina. Wilson wenscht voort
zetting van den oorlog. -- Cuba en Mexico
verzoend.
Overzicht.
Bij-den nieuwen slag in het Wes-
ten is de Duitsche aanval tusschen Sois-
sons en Reims nog in zijn beginsnelheid.
Op 27 Mei, des morgens om 4 uur, kropen
de Duitschers voor den aanval uit hun
loopgraven en stellingen in de lijn
Vauxaillon-BruyèresFilainCraonne
Berry-au-BacBetteny. En nu weet het
legerbericht, hetwelk anderhalf etmaal
na het begin is uitgegeven, te melden dat
de Duitschers de Vesle, aan weerszijden
van Fismes, reeds overschz*eden hebben.
De vaart van den eersten aanloop bracht
de troepen van den kroonprins op sommi
ge plaatsen reeds 20 K.M. vooruit.
De wederzijdsche beschouwingen over
dit nieuwe krijgsbedrijf beginnen reeds
weer binnen te stroomen. Zooals te doen
gebruikelijk is, wijst men aan de zijde,
waar de klap gevallen is, op de voor die
cijde igunstige kanten van den tegenslag.
Zoo een eerste stormloop heeft altijd eenig
succes; van een bres in de- Fransch-Brit-
sche linies is geen. sprake; de verliezen van
den tegenstander zijn verschrikkelijk.
Het is eahter wat vroeg, om nu reeds te
voorzien hoe het zal afloopcn.
In den tijd van het knabbelproces stelde de
verovering van eenige dorpen een over
winning voor, hij welker aankondiging ba
zuingeschal niet mocht ontbreken. Toen
de Franschen, na langen hardnekkigen
strijd in de lente yan 1917 den Chemin des
Dames veroverden, gold dit als een wapen
feit van enorme beteekenis. Van de hoog
vlakte, welke de poilus hadden beklommen,
meenden zij de gloriezon wan het Duitsche
leger -onder te zien gaan".
Inderdaad eijn de verhoudingen sedert
wel gewijzigd. Het gaat nu niet meer om
de verovering van eenige dorpen, of van
plekken gronds waar eens dorpen stonden.
Nu moeten legers vernietigd worden. En
zoo bezien, imoet nog worden afgewacht
of deze -nieuwe Duitsche opmarsch tot het
doel .zal leiden, waarvoor hij is a_angevan-
gen. Zullen de geallieerden „elastisch" te
ruggaan en hun front ongebroken kunnen
bewaren? Of zullen de Duitschers door
kunnen zetten tot de gapende opening er
is, waaruit de oprolling en vernietiging
der taaie legers van de geallieerden kan
volgen?
Dit zijn vragen, reeds eoo vaak gesteld,
waarop ook thans het antwoord niet zoo
lang zal laten wachten.
In Oekrajina ziet het er nog
steeds niet vroolijk uit. Wolff seint, dat
er te Kief reeds sedert langen tijd een
sterké Entente-propaganda was vastge
steld, die blijkbaar door het Grieksche
consulaat op touw werd gezet. Duitsche
„veldpolitie" heeft derhalve, met mede
werking van de Oekrajiensche overheid,
het noodig geoordeeld, den Griekschen
consul en den vice-consul te Kief in hech
tenis te neimen.
Het te Kief verschijnende blad „Kiefska-
ja Mysl" maakt melding van ernstige
bo eren-opstanden, in geheel Oekrajina uit
gebroken. Bosschen worden in brand ge
stoken, de oogst vernield, landbouwwerk
tuigen weggenomen. Duitsche troepen .zijn
uitgezonden met geschut en machinegewe
ren, om aan de onlusten een einde te ma
ken. In het district Mirgorod leden zij ech
ter een nederlaag, daar de boeren ook over
nieuwerwetsch oorlogstuig beschikten.
In elk geval toont het bericht wel, dat de
Oekrajiensche boeren een andere opvatting
hebben over de graanlevering dan de re
geering te Kief en dat er voor de Duitsche
bezettende troepen voorshands nog werk
genoeg aan den winkel zal zijn.
Wilson heeft voor het Congres, der
Ver. Staten een rede gehouden, welke zich
onderscheidde door kortheid. Hij bepaalde
zich tot een beroep op het Congres, om alle
politiek in verband met de voorgestelde
wetten achterwege te laten, omdat alle
politiek „verdaagd" was. Verder paste
deze rede aan bij de vroegere uitlatingen
van den president; het is er een die zijn
volk aanspoort itot handelentot krachts
inspanning, om te doen wat Wilson als zijn
plicht beschouwt: den oorlog voort te
zetten.
Het incidentje tusschen Cuba en
Mexico, waarover weinig duidelijke
berichten kwamen, schijnt imet een sisser
af te loopen. De Mexicaansche regeering
heeft thans verklaard, dot de terugroeping
van baar chargé d affaires te Tavanna
geen afbreking der betrekkingen beteekent
en van Cubaansche zijde werd vertrouwen
uitgeisiproken, dat het slechts een voorbij
gaand voorval zou zijn.
In de Lucht.
Aanval op hospitaten.
Bonar Law deelde in het Lagerhuis
mede, dat de Duitschers in den nacht- van
19 op 20 Mei een luchtaanval hadden ge
daan op Etaples, waar een groot aantal
hospitalen gevestigd is. Er waren
•meer dan 30 0 slachtoffers.
Volledige berichten waren nog niet inge
komen.
België.
Terechtstellingen.
Blijkens bekendmaking van den „Ge-
richtsherr" von Blucher, zijn Edmohd Ver-
schraeghen, bouwondernemer en voerman,
uit Moerbeke, Karei Verschraeghen, voer
man uit Moerbeke, Achiel Hanselaer, lands
man, uit Ze'.e, wegens krijgsverraad ter
dood veroordeeld en terecht gesteld.
Frankrijk.
Parijs onder beschieting.
In een'Havas-bericht uit Parijs wordt
ver.iekerd, dat de bevolking zich zeer kalm
houdt onder de hernieuwde beschietFng
door het vèrdragende Duitsche kanon.
Maar dit bezorgt den Parijzenaai's dan
toch allergevaarlijkste sensaties. Een gra
naat, vallende midden in een drukbezocht
park en daar een pppplipr vr_r>. tian. meter
hoogte neervellende, een andere terechtko-.
mende op een trottoir, een derde midden
in een straat vol menschen en voertuigen,
een vierde projectiel neervallende in een
tuin enz., dat alles zijn beschietingsver
rassingen, die het veiligheidsgevoel zelfs
der meest koelbloedige Parijzenaars op den
duur zeer hinderlijk moeten beïnvloeden.
Een afchuwMijk misverstand.
In een Parijschen bioscoop is het dezer
dagen bijna tot vijandelijkheden gekomen
tusschenpoilus en sammies.
Toen namelijk onder stormachtige toe
juichingen het filmbeeld van den Fran-
s/chen premier, Clemenceau, op zijn reis
langs het front, op het doek werd gebracht,
werd er ook op verschi-lende banken ge
floten.
Hevig verontwaardigd, sprongen de
Fransche soldaten op, bereid om tot een
heftigen raid over te (gaan. Het licht was
intusschen aangedraaid en tot hun niet
geringe verbazing herkenden de Franschen
hun trouwe bondgenooten, de Amerikanen,
die op de hun eigen manier hulde brachten
aan den Franschen premier.
Na de eenheid van opperbevel, zal mis
schien de eenheid van enthousiasme noo
dig blijken, zegt de „Figaro".
Italië.
Paniek in een kerk.
In een kleine kerk in de stad Subiaco
was de gemeente bijeen, toen een krank
zinnige vrouw gilde: Maakt dat gij in vei
ligheid komt. Er ontstond een schrikkelij
ke paniek. Zeven personen werden doodge
drukt, honderd en twintig gewond.
Oekrajina.
De boeren in opstand.
Volgens een te Kief verschijnend blad is
in de geheele Oekrajina een hoogst ernsti
ge boerenopstand uitgebroken, waarbij het
reeds tot bloedige gevechten met de Duit
sche bezettingstroepen is gekomen; de boe
ren vernielen den oogst, verbranden de
bosschen en verwoesten de landgoederen.
Amerika.
Hot co»if 1 ïict tusschen Mexico en Cuba.
De Cubaansche legatie heeft een verkla
ring gepubliceerd, volgens welke de Mexi
caansche regeering den Cubaanschen
zaakgelastigde heeft medegedeeld dat de
terugroeping van den Mexicaanschen zaak
gelastigde te Havanna niet beteekent, dat
de betrekkingen tusschen beide staten zijn
afgebroken. De Cubaansche gezant spreekt
zijn vertrouwen uit dat het incident slechts
van voorbijgaanden aard zal zijn.
Van het Vaticaan.
De Prins van Wales bij den Paus.
Uit Rome meldt men aan de „Msbd.": De
prins van Wales vertrok van de Engelsche
legatie bij den H. Stoel naar het Vaticaan.
Hij nam plaats in een automobiel met den
gezant graaf Salis; een aide de camp vofg-
de in een andere auto. De prins droeg een
veldtenue, de gezant zijn militaire uni
form.
De auto arriveerde om 11 uur 50 in het
hof van San Damasco. De prins werd met
souvereine eer ontvangen. Een eere-com-
pagnie van twaalf man onder een luite
nant nam de honneurs waar. Zoodra de
auto verscheen, weerklonk de clairona.
Dë prins steeg voor den koninklijken
trap af, waar vier gendarmen en vier Zwit
sersche garden de wapens presenteerden.
De prins werd aldaar ontvangen door
den secretaris van het ceremonieel. Ver
volgens ging hij, voorafgegaan door vier
-sectiari en vier bussolanti, naar de tweede
verdieping en ontving in de Clementijnsche
zaal de militaire eer van de Zwitsersche
garde.
Aldaar werd de prins ontvangen door
den majordomus van den Paus, mgr.
Tacci, en door de leden van de buitenge
wone antichambre noble, welke den prins"
door de zalen naar het Pauselijk apparte
ment vergezelden, waair hem door detache
menten van de Pal&tijnsche garde en van
de edelgarde de eerbewijzen gebracht wer
den.
In het Pauselijk appartement, de Gobe-
lynzaal, werd de prins ontvangen door
den kamerheer, mgr. Samper, die hem de
dienstdoende leden van de antichambre
•noble voorstelde en hem vervolgens naar
de troonzaal bracht, waar de Paus zich
alleen bevorïd.
Het onderhoud van den Paus en den
prins duurde vijftien minuten. Daarna
werden ook graaf Salm en de aide de
camp door den Paus ontvangen.
Nadat de audiëntie, bij den Paus ge
ëindigd was, bezocht de prins, steeds ver
gezeld door den secretaris van het ceremo
nieel, voorafgegaan door de bussolanti en
geëscorteerd ,door de Zwitsersche garde,
den staatssecretaris kardinaal Gasparri,
bij wien hij rneer dan een kwartier bleef.
Te 12 uur 50 keerde de prins op de lega
tie terug, waar de staatssecretaris hem
een tegenbezoek bracht.
Daarna werd op de legatie een'dejeuner
aangeboden, waaraan de kardinalen Gas-
pairri en Gasjpuat en mgir. Tedeschini, Car-
retti en Tacci deelnamen.
Om 3 uur bood gezant Salm een receptie
aan het corps diplomatique bij den H.
Stool en de hooge prelaten ter eere van
den prins aan.
De „Daily Express" is het eenige Lon-
densche blad, dat bezwaren maakt tegen
het bezoek van den prins van Wales aan
den Paus. Het schrijft, dat het bezoek van
den prins aan den Paus een groote ver
rassing is en dat men algemeen aanneemt,
dat de Koning nie>t had Ixehooren goed te
vinden, dat zijn erfgenaam dit bezoek af
legde, daar in alle geallieerde landen de
onverschilligheid van het Vaticaan voor
hun belangen als een netelige quaestie
wordt opgevat!!
Nederland en de Oorlog.
Het opkoopen van zilvergeld.
Naar aanleiding vain die .'achaarscbte aan
•rijksdaalders en giuldjens, die door parti
culieren worden vastgebonden met het doel
ze tegen boog eren «prijs te verkoofpen,
maakt de „Tel." een ciroulaire van den
muntmeester bekend), lua diende:
Bij resolutie van 4 Mei 1918 is door den
minister van Landbouw, Nijverheid en
Handel vastgesteld een* maximumprijs van
f 108.75 por K.G. fijn voor zilver in el'ken
vorm. Hieronder zij,n zilveren munten,
zoowel Nederlandse ha als vreemde, be
grepen.
Aangezien deze pjrijis vrijwel overeenkomt
met de werkelijke zit Verwaarde van onze
rijksdaalders en guldens (ook halve gul
dens) kunnen deze munten niet tot hoo-
gerem prijs dan die nominale waard© wor
den verhandeld, zonder dat men den maxi
mumprijs overechaijdt.
(Bedoelde maximumprijs komt verdler
overeen met -een prijs van ongeveer f 0.55
per Mailk voor Duitsche zilveren munten,
van f 0.49 per franc voor ö-franosibulkiyen
en -van if 0.44 -por franc voor 1- en
kleinere francstukkem
Wi© lbo ver tibedo-e ld e Nedeirlandsch© ot
vreemde zilveren munten togen hoogene.
prijzen dan bieujjenoamdi aanbiedt of ver
koopt, is, volgens art. 12 van de Distri-
buitiewet 1916, strafbaar en wel met ge
vangenisstraf van ten hoogste vier jaren
of een geldboete van 'ton hoogst© f 10.000,
terwijl tevens de munten kunnen worden
verbeurd verklaard.
Wie guldens d/us voor méér dan f 1 ver
koopt, maakt zich schuldig aan overschrij
ding van den maximumprijs en is straf
baar.
Voorts Verneemt de „Tel." uit de besta
bron, dat de meest ui'.gebreid© maatrege
len genomen worden o<m de overtreders
van de maximum-prijsbepaling en andere
Voorschriften te straffen, zoodat de moge
lijkheid op een- eenigszins bloelenden han
del in guldens en a-ijikedaaldiers, zooals die
bestaat in gouden, munt, nagenoeg is uit
gesloten. Hierdoor zullen degenen', die
thans hun zilvter bewaren, dit na 'verloop
van ©enigen tijd wed webr in circulalio
brengen, waardoor de schaarschtc vanzelf
zad eindigen.
Op een mijn geloo-pen.
Het kiusitvissc hors vaartuig, dat Maandag
avond 2V6 mijt benoorden den Amelander
vuurtoren ojp een mijn is geloapen, waa
een te Wierum thuis beboerende blazer,
die uit elkaar is geslagen. In de nabijheid
zijnde visachers bobben een der opvaren
den, die zwaar gewond werd, gered. Twee
anderen, Vonk en Prins, zijn ook gered.
De viierdie opvarende is verdronken.
IDe graanoogst.
Naar de „Rslbd." verneemt, wordt dei
heele controle cp dón graanoogst geireor-
ganiiseeirdi. Er komt niu in elke gemeentel
oen commicssde, die de te veld staande ge
wassen laat schatten en opnemen. Zij zal'
op geregelde tijden bijeenkomen en con
trole blijven oefenen op een g-oede behan
deling en aflevering van den oogst.
VervoervorbocE van eieren.
Nog deze week wordt de afkondig'ng
verwacht van een vervoerverbod van
eieren.
Inl'everiQg witte pronk-
boonen oogst 1918.
Die 'minister van Landbouw, Nijver-»
heid en Handel de mededeeLing ontvuiv
gen hebbende van een der cultuur^om-
missiën, dat sommige verbouwers van
pronkboonen thans reeds droge pronks
boonen van den oogst 1917 opkoopt it,
met de bedoeling deze a.s. herfst in Ie
léveren, om aan de hun opgelegde ver
plichting 40 K.G. droge witte pronk-»
boonen in te leveren voor elke 1000 K.G,
groen te veilen pronkboonen, te voldoen,
brengt ter kennis, dat zulks njet geooi-
loofd is en dat witte pronkboonen uit
sluitend van den oogst 1918 ingeleverd
moeten worden.
De beschikking van 27 Maart 1918,
over de teelt en levering van bruine
boonen in plaats van droge witte pronk
boonen blijft ongewijzigd.
Grondstoffen in beslag
genomen.
Zonder opgaaf van redenen zijn doon
'de regeering de grondstoffen van de
zeepfabriek De Fraiture en Go. te Breda
in beslag genomen, zoodat de firma de
fabriek heeft moeten stopzetten cu de
werklieden ontslaan.
FEUILLETON.
«ij stelde den gewonde gerust over zijn
stand en zei hem, dat hij alleen tenge
re van de pijn en het bloedverlies be-
steloos was geworden. Wijl hij een tijil
"fin de sneeuw gelegen had, kon de ge-
een tijd lang, dureii, maar hij hoop
je! Gods hulp hem weer gezond te
ien.
laat de vrouw en de kinderen even
mijnheer de dokter", zei Jan
jrebloem. „Indien ik niet sterf gij
'het wel weten, imaar het is mij slecht
moede dan heb ik toch nog voor de
fêtölijke dingen te rg.en. Laten we
even alleen blijven, ik heb u een
tod in vertrouwen mee te deelen.
san intusschen den pastoor roepen,
ik ook weer gezond, het schaadt
h niet,
zich op alles voor te bereiden.'
'I deze woorden begon de vrouw weer
i-anen, imaar de grenswachter wenkte
■Moldig met de hand en zei schertsend:
1 Wat, ga naar de keuken en zet een
je sterke koffie. Indien gij vrouwen
Wde koffie zit, vergeet gij uw leed."
Toen de vrouw het vertrek veriaten
had, fluisterde Peerebloem den dokter toe:
„Het geld' is weg al het geld, dat ik
voor den baron gehaald had."
„Ik weet het, Jan", antwoordde Bruno.
„Toen wij u ontkleedden, bemerkte ik, dat
het geld verdwenen was. Maar ik zweegi
voor je vrouw. Zij imeende, dat gij door
een dronkaard of een stropper waart aan
gevallen."
„Laat haar dat denken, mijnheer. De
zaak is al erg genoeg. Gij moet aanstonds
naar den baron gaan en hem zeggen, wie
anij het geld heeft ontstolen, opdat hij geen
verdenking tegen mij krijgt. Want dan
cou ik de zaak openbaar moeten maken en
dat zou hem n'og meer leed doen dan het
verlies der vier duizend gulden."
„Weet gij dan, Jan, door wien gij be
roofd zijt?" vroeg Bruno, die al een ver
moeden begon te^ krijgen.
„Ja, mijnheer de dokter. Toen ik van
morgen de-papieren voor den notaris bij
den baron gehaald heb, stond een man in
de gang van den kloostervleugel, en die is
het, die mij óp den dijk overviel."
Bruno voelde zelf, dat. hij verbleekte.
Het kostte hem moeite, imet kalme^ stem
te vragen:
fCZijt gij daarvan zeker, P.eerebloem?"
„Zeker, mijnheer, men vergeet hem niet
gemakkelijk, als men hem eenmaal zag.
Het is een knappe man, en lijkt veel op
den ouden baron. Maar hij zelf heeft-on ij
ook gezegd, dat hij jonker von Prahwe is."
„En die overviel u?" vroeg) Bruno ver
schrikt.
„Die was het, dokter", bevestigde Pee
rebloem.
Hij vertelde nu het voorgevallene op de
heide, dat geëindigd was met de vlucht en
de verwonding van Everhard, eoover ten
minste Jan Peerebloeim wist.
„En zijt gij er zeker van, hem getroffen
te hebben?" vroeg. Bruno.
„Zeer zeker, mijnheer. Hij schreeuwde
als iemand, die plotselllng een hevige
smart voelt. Daarna sprong hij van den
dijk op het moeras, naar de rechterzijde
van hier uit. Toen ik weer tot mij zelf
kwam, was hij weg."
„Groote God, zoo ligt hij misschien dood
-of stervende in het moeras."
„Dat kan wel zijn, want daar komt zelfs
een gezonde man niet licht uit, d.us zeker
niet een gewonde, die een kogel in het lijf
heeft." t
„Ik moet aanstonds weg, Jan, om de
noodige voorbereidselen te treffen om hem.
op te sporen. In het voorbijgaan zal ik je
zoon dan de geneesmiddelen voor je mee
geven. Hij moet van nacht bij je blijven,
gij hebt hem misschien noodig, want je
vrouw is haar hoofd kwijt. Spreek met
niemand behalve met den pastoor over den
jongen von Prahwe. Vanavond komt ik
nog eens bij je. Houd toch zoo lang alles
zoo stil mogelijk.."
Bruno ijlde mot spoed naar zijn woning,
gaf den jongen Peerebloem de geneesmid
delen voor zijn vader mee en scherpte hem
in, het huis geen oSgenblik voor den vol
genden morgen te verlaten.
Van zijn woning begaf Bruno zich naar
den heer von Pxahwe, die hem. met een
scherpe bemerking over eijn laat komen
ontving. Men had reeds een uur geleden
naar hem gestuurd, wijl de ziekte der ba
rones verergerd was; het was onverant
woordelijk, een zoo ernstig zieke zoo lang
op geneeskundige hulp te laten wachten.
De baron sprak op barschen en hoogen
loon.
Bruno richlte zijn heldere oogen ernstig
op het boos uitziende gezicht van den ouden
man en antwoordde kalm:
„U hebt geen reden, mij een verwijt te
maken, mijnheer de baron, want ik was
in uw eigen belang werkzaam. De laatste
uren heb ik aan bet bed van een gewonds
doorgebracht, die eijn ongeluk aan uwi
zoon te wijten heeft."
„Mijn zoon?... Wat zegt gij? Heeft Ever-
hard wellicht op de heide gejaagd en heeft
hij bij ongeluk iemand aangeschoten?"
„Neen, mijnheer de baron", antwoordde
Bruno, „een jachtongeluk heeft niet plaats
gehad. Maar de ritmeester von Prahwe
heeft op het .imoeras den grenswachten
Peerebloem aangevallen."
„Peerebloem? AJle duivels, dat is de bode
die voor mij het geld bij den notaris moest
halen."
„Juist, mijnheer de baron, uw bode is
door uw zoon aangevallen en beroofd."
De baron deinsde ontsteld achteruit en
staarde den spreker verdwaasd in het ge-
zicht. Maar het volgende oogenblik maakte
een zinnelooze woede zich van ham mees
ter. Hij stortte cich met woedend gebaar»
op den jongen dokter en schreeuwde hem
toe:
„En dat durft gij mij in het gezicht zeg
gen? Gij denkt zeker met een weerloozem
ouden man te doen te hebben? Weet gl>.
mensch, wiens eer. gij hanvalt? Die rarii
een edelman en officier. Reken er op, dafc
mijn zoon u daarvoor eal tuchtigen."
'OVordl yeryoicuDp
