Jt LflsÉ Goiirsiit".
Tweede Blad.
In het Zwarte Veen.
Zaterdag 18 Mei ,1918
Aankweek van genees
krachtige Kruiden.
VII (Slot).
„Met dukaten en faldriaan
kan men veilig réizen gaan."
Het was in lang voorbije tijden, dat
fiu meende rustiger te kunnen reizen,
anncer men, behalve het geld. de du-
alen, ook nog de zelfs vrij onaange-
.,ju riekende lichtrood gebloemde
Faldriaan" of Donderbioem, de „Vale
xia officinalis" in den reiszak mede-
yn. Ook toen reeds had men behoefte
ju 'een zenuwmiddel om vat op te
turen bij de emoties van diligence en
ekschuit.
Voorheen werd' dit geneeskruid veel
neer gebruikt dan thans.
Zoowel de allopatische als de homoe-
pathische geneeskunde gebruikten
teds en gebruiken nog de gedroogde
rwortels met den stengelvoet. Men ver-
aardi&t er het Valeriaan-extract, de
aleriaantinctuur en de aetherische Va-
riaantinctuur van. Zij bevatten het ge-
eeskrachtig baldriaanzuur, dat een
gen karakteristieke werking uitoefent
het zenuwgestel en het bloedvaten-
ysteem. Een algemeene prikkelende en
rikkelbare toestand van het zenuwstel-
el ontstaat door den invloed van deze
tseiiijplanti. De zieke is aanhoudend in
^weging en wil ook bij anderen bewe-
tlijkhefd suggereeren. Inspanning hier-
ij, b.v. om zelfs de opgewekte bewcge-
ijitlieid te willen 'tegengaan, veroor-
aakt hoofdpijnen, wondpijn, veroor-
aakt onmacht.
Do „faldriaan" is het oude middel
£en ouderwetsche hysterie van drukke
vergrootmoediers en zelfs tegen prikke
lde emoties van onze kooplieden en
egenten-staatslieden uit den ouden
ruikentijd der rythmische bewegingen
er statige menuetten. Deze flinke plant
loê:t van Juni tot in September, langs
aarten, slooten, plassen en in vochtige
tonden. Zij is dan ook algemeen. De
aleriaan heette 'voorheen lioofd-, hart-,
ii maagversterkend.. Onze» grootouders -
ronken het aftreksel ervan en beweer-
?n er hun opgewektheid, hun appetijt
n gelijkmatig vriendelijk humeur aan
danken te hebben. Er werd dan en
'ordt nog thée.gezet van de-gedroogde
tortolvezels van deii wortels lok. Nog
eden gebruiken vele geneeshec.ren deze
trLsenij tegen Overgevoeligheid, hypo-
hondrie, wisselend© gemoedstemming,
ygewondenheid, onrust, slapeloosheid,
ngst en vrees, oorsuizen, enz. Wij zelf
randden het herhaaldelijk in verdun-
ingen, tincturen tot zelfs van een tien-
du deel van éen procent der artsenij-
,-acht met veel succes aan.
Nu slaat men verbaasd, hoeveel thans
teil do Valeriaan in ons land gevraagd
cordt. Wij mochten bij een boomkwee-
ker dozer dagen een brief zien, den zoo
welsten, waarin duizenden kilogram-
den van verschillend© artsenijkruiden
terden aangevraagd, te leveren aan een
ins bekend handelshuis en te verzenden
D,m. naar Gothenburg en Zweden voor-
ll. Onderscheiden personen waren ter
trzameling in het polderland gegaan,
peciaal voor Valeriaanwaarvan voor
de zooveclsl© maal reeds thans weer
iirect twee duizend kilogram tegen
ioog© prijzen verlangd werden. Een der
nzamelaars vatte koude en liep een
ingontsteking; op, waarvoor hij- thans
sog onder onze behandeling is.
Ook de vraag naar de Heemst, den
lthaea-wortel, is thans zeer groot Vele
lier door ons bezichtigde exemplaren,
k waren ingezameld, waren echter
éen medicinale worlelsoorten. Iedereen
leeft daarvan trouwens ook zoo maar
een verstand. Er kwamen dan -ook
lachten, vernamen wij, uit de Scandi-
avischo landen. Toch verdienen er de
usschenhandelaars de pientere gelegen-
eidswaarnemers, de ongeregelde goe-
Idvn-koopliedten, 'er ihet-ime<este aan.
len van hen zei tot ons:' „Het is verba
lend dokter, hoeveel geld men nu ver
enen kan aan dingen, waarvan ik nooit
tficord heb en ook nu nog niets van
hveet."
FEUILLETON.
1)
„Thans", vervolgde de boer, ,,is de
ÉUrt aan mij, en ge kunt je op unij ver
ton. Morgen ga ik naar den notaris en
lermorgen kunt gij de juffrouw het geld
iciceii."
..Jozef!"
Bruijp was zoo geroerd en zoo blij, dat
ij geen woord meer kon spreken. Hij bood
"een zijn trouwen pleegbroede/r de hand.
Deze nam ze en drukte .ze stevig en ver
fde: „ik heb vanavond meer van je
ernomén, dan je mij gezegd hebt. De
üffrouw en haar geluk gaan je boven al-
Mijn jongen, wat cal daaruit volgen?
«e menschen maken, vrees ik, groot on-
^heid tusschen een adellijke dame en
dokter, al is die nog zoo geleerd
ligij?"
.••Wat daaruit zal volgen, Jozef, weet ik
!eJ'. antwoordde Bruno lachend. „Aan
toekomst heb ik nog niet gedacht, rnaar
l®oogt mij gelooven, dat mijn gevoelen
'to de juffrouw mij gelukkig maakt."
mN)?;.' vroeg Uphoff, hem onderzoekend
liet lïeaft1 ons dan' ook niet verwon
derd, dat ©en paar abonné's Tlezer cou
rant ook geschreven hebben hoe Valeri
aan moost worden geteeld.
"Wij meeneiï o-ok hierbij alweer te
moe to n verwijzen naar d© vroeger aan
gegeven adressen.
En nemen hierbij, misschien voorloo-
pig, te dezer zake ons afscheid, daar ons
een nieuw zeer tij droovend werk bene
vens onze dagcdijksch© praktijk en an
dere vaste verplichtingen wacht.
vVij eindigen met de hoop uit te spre
ken, dat ons land opnieuw moge wor
den wat het in vroegere tijden geweest
is: een moederland van geneeskruiden
voor eigen en vreemde-behoeften. Als
Nederlandsche arts moeten wij dit te
vuriger wenscheii, me-dq tot nog veel-
zi.idiger ontginning van de groenende,
bloeiende arbeidsvelden van onzen
prachtvollen inheemschen tuinbouw,
.opdat ool^ons nimmer later het verwijt
kunne treffen niet tijdig-naar dit breed
algemeen belang in dagen van den nood
te. hebben gewezen. Wij wezen er reeds
in het openbaar op in Nov. 1914.
Wij danken de geëerde redactie van
dit krachtig wakker Roomsch orgaan
voor de eere der gastvrijheid jegens deze
opstelletjes.
Dr. A. G. A. HOFFMAN.
Uit de Pers.
Afgewezen.
Een. auiikel', ndiat lozing in breederen
kring verdient, schreef Mr. A. Baron van
ijnbergen in Het Centrum. Wij
ontleenen er het volgende aan:
De linkerzijde der Tweede Kamer heeft
gisteren het ontwerp-Lohman c.s., bij aan
neming waarvan de salarissen der bijzon
dere onderwijzers aan die der openbare
zouden zijn gelijk gemaakt, meedoogenloos
afgewezen. Het dringend verzoek door
verschillende woordvoerders der rechter
zijde tot haar gericht, om den bijzonderen
onderwijzers recht le doen wedervaren,
bleek vruchteloos; zij beschikte over de
macht in «haar numerieke meerderheid,
en zij maakte van haar maoht misbruik.
(Bezagen wij do zaalk e.ledhta uit politiek
oogpunt, we zouden on$. over dezen afloop
slechts kunnen Verheugen.
Beter toch dian tal van theoretische be
schouwing,eau ihet zouden vermogen, zal dit
enkele feit den kiezers, die het neg niet
wisten of vergeten waren, de saamboorig-
hetid der R'èchosch® partijen ook thans
nog hetlbem duidelijk gemaakt.
Door ©omm.ig-o woordvoerders ter Linker
zijde is bij de ju11 g ste* b egro o td ngto ebatten
aangevoeld, dat .cle antithese-politiek geen
reden van bestaan meer had, en cp andere
partijgro©peering kon vvorjen aangestuurd.
Welnu, indien thans, eenig'e maanden Ia-
ter, die Linkerzijde haar eigen woorden
wilde 'logenstraffen, dan kon zij daartoe
moeilijk een meer doeltreffend middel heb
ben aangewend dan d:en politic-ken zet door
haar gisteren gesteld in dn verwerping van
het ontweip-Lcdmian.
Daardoor toch heeft zij in het gezicht
der a.s. verkiezingen zoo helder mogelijk
de leuze aangegeven: finks tegen rechts.
Wij ücunnen haai daarvoor slecht® dank
baar zijn.
En des te beter zal dit door onze kiezers
versiaan wörd'en, nu die houdling der lin
ie erz ijlde werd aangenomen tegenover een
sialarüis-ontweipi toij belhoeve der onder
wijzers.
JarenLang is van beidie zijden der Kamer
■aangedrongen op verbetering der onder-
wijQDerssoAariasjSi, met gevolg, dat zo ook
geleidelijk verbeterd zijn. Rechts steun
de elk voorstel, leidend tot sadarisveilbete
ring; Links onthield oneer dan eens aan
zioodaniig voorstel de medewerking. Zoo
ook nu weer, en 'thans te sterker, wijl het
hier gold een ontwerp uitsluitend en recht
streek g ten doel bdbbend verbetering van
de finiantieele positie der bijzondere onder
wijzers,.
Of dan aan de linkerzijde de nood en der
bijzondere onderwijzers onbekend zijn? De
linkerzijde weet getuigo haar in woord
en geschrift nog steeds aandringen op ver
betering der onderwijzerssiadiarissen dat
de salarieering van verschillende open
bare onderwijzers onvoldoende i'?; zij
weet dat tal van bijzondere onderwijzers in
bezoldiging bij d<e openbare achterstaan;
zij weet dat bijzondere onderwijzers de
zelfde behoeften hebben alls de openba.re
en to'dh.... wijst zij een poging lot gelijk
making' der salarissen meedoogendoos, on
barmhartig af.
Al de oud-onderwijze re-Kamerled en, ge
zeten ter linkerzijde, weigerden hardnek
kig hunne medewerking te verleenen, om
verbetering te brengen in do financieele
positie van duizenden hunner collega's.
aankijkend. „Ja, ik geloof het. En ik denk,
dat zij zeker ook machtig veel van jou
moet houden en dan hebt gij gelijk. Maar
nu moeten we zorgen, dat we in de vee-
ren komen: Wij heblpen den heelen dag
gewerkt en morgen is weer een dag."
Hij ging heen en .Bruno bleef adhter,
diep geroerd over de edele daad van den
eenvoudigen boer, want Bruno wist, hoe
veel zweet en arbeid die vijfhonderd tha
ler Jozef gekost moesten hebben
NEGENTIENDE HOOFDSTUK.
Barones von Prahwe sliep nog, toen
Eva in de kamer van haar vader trad en
hem om een onderhoud verzocht. Het ont
bijt had den baron bijzonder goed ge
smaakt. Men had hem versche beschuit
opgediend, zooals de Westfaalsche hoeren
die gewoon zijn te bakken en de oude Lena
had hem medegedeeld, dat de jonge vrouw
Klosterman de beschuit nog warm uit den
oven hem had willen toezenden.
„Ziet ge, mijn dochtertje?" beweerde de
baron goed geluimd, „langzamerhand be
gint de invloed van rang 'en stand zich
zelfs onder de ruwe hoeren te doen gelden.
Ze beginnen respect voor ons Tc krijgen
en daar zrj die op geen hetere manier aan
Een Heit ouï te onthouden! CoUegialitetft,
solidariteit. Zij moesten wijken voor de
ei^lien der politiek, oener politiek. die niet
gedoogde, da.t er recht werd gedaan.
Nogmaals: krachtiger aansporing onzer
zijds, om bij de a.s. verkiezingen toch als
één man te .stemmen op de Katholieke lijk
ten, ten einde te bekomen een re-cihteche
meerderheid, kon wel niet gegeven worden
dan die, gelegen in het opzienbarend feit,
gisteren door de linkerzijde gepleegd, en
dat, we zijn er zeker van, niieft vergelen
zal worden.
Toch, zouden we diiit politiek fortuintje
gaarne hebben gemist. Het moge toch. waar
zijn, dat in de verweipirg van het onlwerpr
Lobman de tegenstelling tusschen rechts en
Hink® zoo echierp mogelijk aan het licht is
getreden, heit gevolg van de afwijzing
is ook, dat'door den onwil dier linkerzijde
nog eemiigem itijd Ihun rechtvaardig loon
onthouden wordlt, dat zij gelaten woirden
in de onduldbare positie, waarin zij zijn
gebracht. Zulks betreuren wij ten. zeerste.
En wanneer straks, naar we vertrouwen,
ieen rec.hitache meerderheid zal verkregen
zijn, zal he,t eerste werk, dan ook moieten
wiezen, d<en bijzon/deren onderwijzers reebt
te doen, een einde te imakèn aan het on
recht, dat gisteren door de linkerzijde wil
lens* en weten® bestendigd is.
Letteren en Kunst.
Het openluchtspel ;e Valkenburg.
Na de mislukking van het Galderon-
looneel, waarvan de gevolgen zich lang
zullen blijven wreken aan de katholieke
tooneelbeweging„ wiljiet Limburgschë
„Valkenburg Omhoog" het thans pro-
bfceren mét een kunst buiten deze bewe
ging om, aldus schrijft men aan „De
Tijd". Van het door dr. Felix Rutten be
werkte Catacomberispel „Fabiola", waar
van de opvoering voor het komende sei
zoen in uitzicht was gesteld, zal voor
eerst geen sprake zijn. Evenmin heeft
men gemeend het Valkenhurgsch open
luchtspel dit jaar te kunnen toevertrou
wen aan een der bestaande katholieke
tooneelgezjolschappen van Vincent Berg-
hegge of de „Ghesellcn van den Spele"
met hun bekwamfn regisseur Cor Her
mus.
Door niet weinigen., die zich' hadden
voorgesteld, dat het romeinsche theater
vlak bij de Catacomben, waar de heilige
overleveringen der eerste Christentijden
worden Jevendig gehouden, vooral zou
dienen om .fde katholieke beginselen,
wier belijdenis langs de wanden der Ca
tacomben werd geschreven, ook in
een Roomsche tooneelspeelkunst aan-*
sehouwelijk te maken, wordt ten zeerste
betreurd, dat met voorbijgaan van ka
tholieke tooneel-artisten thans bekende
leden der S.D.A.P. herwaarts worden
geroepen, wier artistieke qualiteit zeker
niet opweegt legert die van de katholie
ke spelers, welke hier in vorige jaren
triomfen hebben gevierc'. Dat het katho-
lïeke-geld ter introductie van dergelijke
elementen in het roomsche Zuiden
v.ordt gebruikt, vindt men oven droevig
als het voorbijgaan van de katholieke
toónee.ldramafcïek, die in ©en dr. Felix
Rutten, een Van Delft e. a. toch haar
recht van bestaan bewezen heeft. Waar
om. vraagt men zich af, naar een niet-
katholieken Fr. v. Schiller gegrepen en
niet naar b'.v. een katholieken Galderon,
een toch heel wat grooter dramaticus
dan de Duitscher, indiien men dan vol
strekt een stuk van een builenlandsch
genie wilde spelen?
Het is hier bekend, dat doorjmd^ere
ondernemers' dan die van Valkenburg
Omhoog"-aan katholieke be.roepsacteurs
de gelegenheid is geboden, om tegen de
.vertooningen van den socialisüach^p
heer Hissink te concurreeren, maar de
katholieke artisten meenden hierop, om-
goede redenen, niet te moeten ingaan.
Intuschen lügt de bevordering van het
katholiek tooneel te Valkenburg verder
dan ooit van haar doel.
ONDERWIJS.
Onclerwijzerssalarissen.
Door het Kamerlid den heer Rutgers cijn
aan den minister van Binnenlandsche
Zaken de volgende vragen gesteld:
1. Heeft de mini-gter dioor bemiddeling van
de colleges van Gedeputeerde Staten de ge
meentebesturen er van in kennis gesteld,
dat de minister van Financiën aan onder
wijzers over 1918 niet meer aan duurte-
bijslag wenscht te. doen uitbetalen dan het
bedrag waarmede die bijslag de aan de
onderwijzers, krachtens de wet van 23 Fe
bruari 1918 (Staatsblad no. 147) uit te be
den dag kunnen leggen, geven ze ons klei
ne geschenken. Dat is zoo bun aard en
wijze, men moet hun dat niet kwalijk ne
men. In den grond is het ook niet onaan
genaam."
„Ach, lieve papa", antwoordde Eva
met bangen ernst, „wij hebben dien goe
den menscher. voor veel grooter dingen
te danken dan voor hun goede beschuit."
„Hoe zoo? Hoe bedoelt gij dat? Ik zou
niet graag verplichtingen jegens die unen-
schen hebben."
„Gij zult het toch niet kunnen vermij
denEverhard heeft een groote on-
voorzfehtigheid bedreven en om de ernsti
ge gevolgen daarvan af te wenden, is het
noodzakelijk, dat wij een voor onze ver
houdingen zeer groote som gelds trachten
bijeen te krijgen."
„Hij heeft schulden gemaakt?" riep de
baron verbleekend uit. „Het is onvergeef
lijk; ik zeg je, het is onvergeeflijk van je
broeder, zoo lichtzinnig te handelen. Weet
gij, wat dat Is, een eereschuld?Gij
weet het niet?... Ik moet het je eerst nog
uiteenzetten, in welken toestand deze
schandelijke étourderje van dien mensch
mij brengt. O, het is horrible, effroya-
ble, wat ik beleven moet."
Eva had vergeefs getracht, den Iuu-Lp
falert weddeverh'ooging te boven gaat.
Geldt deze maatregel ook voor onderwijzers
aan bijzondere scholen?
2. Was de houding van den minister van
Financiën te verwachten op grond van zijn
uitingen bij het overleg Itisschen de minis
ters van Binnenlandsche Zaken en Finan
ciën, van welk overleg als resultaat aan
de Kamer werd medegedeeld, dat de mi
nister van Financiën zich niet verzette te
gen eene regeling als in de wet van 23
Februari, 1918 (Staatsblad no. 147) is op
genomen?
Waarom is toen geen niededeeling aan
de Kamer geschied van dit gevolg, dat de
minister van Financiën aan dcue regeling
zou verbinden?
3. Acht de minister onder deze omstan
digheden te kunnen handhaven zijn oor
deel, dat de gemeentebesturen en de col
leges van Gedeputeerde Staten bij de her
ziening der salaris-verordeningen voor de
onderwijzers der openbare scholen met de
wet van 23 Februari 1918 moeten rekening
houden ten einde niet eene nret bedoelde
dubbele verhooging van salaris te doen
plaats vinden?
SPORT.
VOETBAL.
IWedstrijdprograirima voor Zondag:
Kampioenschap van Nederland.
Deventer: Go Ahead—Ajax.
Amsterdam: A.F.C.—Be Quick.
Bekerw-©dstrijden.(Dömi finales).
Utrecht: Velocitas—V.V.A.
LEIDSCHE VOETBALBOND.
Extra competitie.
L:F.C.—Sportman.
2e klasse.
L.F.C. I1I-U.V.S. II
Wetfstrijdprogramma voor Maandag.
Kampioenschap voor Nedierland.
Amsterdam: Ajax—Go Ahead.
Groningen: Be Quick—A.F.G.
Loting voor de 3© Bekerronde van
den L. V. B.
Beresteijn I—L.F.C. II. Beresleijn II
U.V.S. 1 Sportman I—L.V.V. II.
L.F.C. I vrijgeloot.
KORFBAL.
Vitesse II—D.T.V. II.
Morgen speelt Vitesse II (L.) een vriend-
schappe-lijken wedstrijd Legen D.T.V. II,
uil Amsterdam op het terrein aan den
Zoeterwoudschen Singel.
Zilveren A.L.O.-korf en -medaille.
De wedstrijden zullen voortaan op 2en
Rmksterdag worden gespoeld. Fluks is
houdster van den korf en heeft veel
k-ins weor voor een jaar er beslag op
te löggen. A: II.S.V.—Vitesse (H.) B:
O S.C.R.—A. L:0: G: 0:K.K—Fluks
D. Winn. B—A E: winn. G vrij F:
Winn-. D—E.
Medaille.
A: Vitesse II (II.)—Fluks II. B:
A L.O. II—Rood-wit. C: Rozenburg II
- Amicitia D: H.S.V. IIO.K.K. II
E- Rozenburg I—O.S.G.R. II F. Togo—
Vitesse II (L.) G: Winn. FD II:
Winn. E—A I: Winn. G—B J: Winn.
G—H K: winn I—vrij L: winn K—J
Gemengde Berichten.
Beetgenomen. Sedert de iaatsle dagen
kan niet® de Amsterdamse hie Vaant, onder
gemeente Haa.dJemiraerliied'ö, nabij Haar
lem, giaisisieeren, of het kan worden aange
houden dioor de wacht, bestaande uit een
politknagenit en twee soldaten, welke daar
is gestationnieerd. Natuurlijk trekt deze
nieuwe maaregel tegen ontduikingen van
de verweitvei'boden algemeene aandacht
van het publiek. Vooral des avonds i® een
buitengewone (belangstelling diaaTvan het
gevolg, wanneer die jongelieden van hun
werk huiswaarts keeren. Jongens zijn mi
eenmaal jongens en du®: er zou den een
of andieren da.g den manman der wet een
p'oetg gebakken worden. Dit gebeurde een
der laaitste avonden. Daar verschenen
twee jongens, tuss-ohen beiden in een groo
t-en gesloten koffer dragende. Ze wilden
kwansuis doorlooipen, maar de waoht ken
de haar pliobt, dus: hailit houden! De koffer
•moest op-en en daa.r kwam, tot groote hi
lariteit dier aangroeiende groep cimston-
ders, de derde.... jongen uiit de kist ge
sprongen.... De wacht geërgerd af.
Inkorting werktijd. In de cent.raïe
werkplaatsen disir S.S. te Utrecht heeft
men den werktijd met een half uur ver
kort. Naar men verneemt, is deze maat-
tochtelijken woordenstroom haars vaders
te stuiten. Toen hij zweeg, zei <ze zacht:
„Gij vergist je, vader, er is hier geen
sprake van een eereschuld, maar
„Hoe", ondefbrak hij haar wild, „het
betreft niet eene eereschuld? Dan is het
onvergeeflijk van u, mademoiselle, dat ge
je vader zoo'n schrik op het lijf jaagt.
Naar je houding en woorden te oordeelen,
zou' men meenen, dat eer en reputatie op
het spel stonden. Nu^oopt de geschiedenis
vermoedelijk op eenige verouderde reke
ningen van schoenmakers en dergeijke
lui uit".
Al was Eva nog zoo oprecht bezield met
den wensch, haar vader zooveel mogelijk
te sparen, hij celf dwong haar, hem den
werke-lijken stand van zaken' mee te deel en.
Alle moeite doende om kalm te blijven,
ging zij naast hom zitten, legde de hand
op zijn arm en sprak zacht, maar op ieder
woord den klemtoon leggend:
„Lieve vader, zoo onschuld-ig is helaas
de zaak niet. Eer en reputatie zijn helaas
in het dringendste gevaar: Everhard was
(zoo plichtvergetendeen vervalsching
te begaan."
Als vernietigd zonk de baron in zijn
stoel. Hij was niet in staat een woord te.
megel genometn lm Verband mat do oncfeir.
voeding.
Onder den irein. Domderdöga/vond ifl
op de spoorbaan lusscQien Halfweg en Slo-
tcrdjjk een 4-jarig zoontje van een spoor
wegarbeider bij die woning d/oor een trein
overreden en onmiddellijk gedood; die ma
chinaal traoüiittte dien trein nog te doen sap
pen, maar zulk® was niet meer mogelijk.,
Het gezin woonde daar pa® tien dagen.
Nieuwe bouworde. Te Bergen (N.-H.)
wordlt aan den Meerweg een aantal nieuwe
villa's gebouwd, waarvan er één het uiter
lijk. heeft van een.... stoomboot.
De graan-inzameling te Staphorst.
Een lezer odirijffc aan de „Rotterdammer":
Gisteren werd ons landbo-uwdorp door een
groote militaire macht overvallenb-egie-
lieid door een troep controleurs.
De overrompeling was (volkomen, daar
d'eae macht zich aaneltond® ontplooide en
vele boerenwoningen tegelijk werden be-
rend.
Tandenknarsend zagen de 1 afldlieden
toe, diait de Scihiaperiaanscthe stelling weder
werd toegepast en kleine hoeveelheden
granen -en peulvruchten, die zijm bewaard
voor den tijd vam harden veldarbeid-, on>
barmhartig werden meegenomen.
Edoch, de nacht daalde en de doppend
kriijgsiMeden legden zich n-a een roemvollen>
dag ter rusite, na vooraf die goederen in
een molen ito hebben opgeborgen.
Hun slaap was diep en rusttig en de le--
genpartij stond ctf den sprong.
Toen de dlag aanil'idvtitc, wa® de molen
ledig, d/och van de daders geen spoor td
ontdekken.,
Sommigen hebben eoh/ter in den nachit
veel wagens en karren hooren rijden, en;
men wil wel beweren, dat de vroegere be
zitters weder eigenaars zijn van- een ert
ander en nu dn verzekerde bewaring ge
steld, hebben.
Wie komien hier voor den betoonden!
moied de ridderorden en kruisen toe, en-
wanneer zal men in Den Haag inzien, dat
zachitheid beter is da-n geweld?
De vergiftigingsgevallen Ce Deventer.
Niett „zuurtjes", doch vergiftige water
planten zijn, n aar uit heit g-erechtelijk
scheikundig onderzoek is gebleken-, oor
zaak der 'vergiftiging van een aantal kin
deren te Deventer, waarvan er twee zijn
overlieden-.
Ontginning. Gdslteren is onder eenig
feesuhti'toai aangevangen tm-eit die ontgin
ning van het (Broek, een 300 H.A. groot
moera-s-land, lliggede onder Helvcart en
aangrenzende gemeenten en aangekocht
door Dr. J. Hoek.
Kuurccmmissie en kantonrechter.
Daar de kanton rechter t;e Be rg en-op-Zoom
in. twee gevallen van hoocer (beroep een
andiere beslissing heeft gc-nomen dan
huurcommitsie o,lid aar, 'heelt deze unaniem
haar orj'slag genoxuen.
Een smokkelaar bedrogen. Men.
sch-rijift uiit BarnevoLd aan (het „Hbld.":
Een bekend smokkelaar 1e Walderveen
had 16 mud rogge, die hij onder hooi in,
oen. s:h.aap5iAOoi van oen landbouwer te
Leusden had \erstqpt, verkc-cht aan een
o,!® hieer gekleed persoon, die beweerde te
Ainsicidaim to wone-n. Vóór het tijdstip
van Levori-ng echter wa® aangebroken,
wend die geheele voorraad, met nog ees
mud van -den boer, waar all-es versnopt
was, gestolen, en a.l apoedig (bleek, dat de
koepor, die een inwoner van Stou-teriburg
(bleek te zijn, met een drietal vrienden de
daders waren.
Voo-rt® moeten deze pers-onen zich heb
ben schuldg -gemaakt aan diefstal van var
kens en een-koe -uit de weidd.
Een nvii'.liard. Men spreekt tegen
woordig bij oorlogaloeningen ovar milliar-
den als over kleinigheden. Echter is het
voor een gewoon sterveling moeilijk eich
een denkbeeld te vormen van deze hoe
veelheid. In gemunt geld weegt* een mil
liard ongeveer 400,000 K.G. In zilver zou
de hoeveelheid voldoende wezen om de
geheele Duitsche „Hochsee"-vloot te be-
pa.mtseren. Op elkaar gcista-peld, zou het
zilver een (zuil vormen van 75 K.M. hoogte.
Voor hot transport zouden mi net ons 500
spoorwegw agon s noodig zijn. Als i oman dl
per -seconde vijf guld-en-s zou kunnen tel-
,l)en, <aou hij onafgebroken 9 jaar en 4
maanden, dag en- nacht door moeten tel
len, can het milliard te verwerken. Wilde
hij hiervoor den achit-urigen adbeidsdug
toezagen, dian aou hij 19 jaar noodig heb
ben.
Geschorst. De .kunstmc9t-commasiaid
heeft do vijf contmleurs, die onlangs te
W-inschoten zijn aangehouden wegens
veitooden vervoer, in afwachting van hot
resultaat van hot gerechtelijk onderzoek,
in hunne funct-ie geschorst.
Nederlander gesneuveld. De heer J.
J. Meijerink, zioon van c-en bekenden gym-
sprekeri, ontzet staarde hij zijn dochten
aan.
Met groot medelijden legde deze haar
arm om zijn schouder en zei kalmeerend:
„Maak j:e niet al te zeer beangstigd, va
der. Everhard's misslag is maar weinigeni
bekend. Ik mag de gegronde hoop koeste
ren, dat het ons gelukken eal, zijn mis
slag geheim te houden- Uw naam zal, naag
ik hoop, niet aangetast worden."
„Werkelijkkoestert gij die hoop?"
vroeg de baron, eenigszins van zijn schrik'
herstellend. „Ik hoop maar, Eva, dat gij
je niet vergist."
„Neen, lieve papa, de eerste maatrege
len .zijn al genomen, om het zwijgen te
verzekeren van dengene die door Ever-
hard'g (handelwijze het zw-aa/rs-t getrof
fen is."
„Gij meent, dat het gelukken aal, denf
mensch den mond te stoppen?" vroeg dé
taron.
„Ja, ik hoop het, papa."
Een steen van angst viel den gekweldeij
«nan van het hart.
{Wordt vervolgd.)
