Waarom stemmen op de
Katholieke-lijst?
BUITENLAND.
De Oorlog.
BINNENLAND.
Nederland en de Oorlog.
In het Zwautc Veen.
blad verschijnt eiken dag, ultgez. Zon- en Feeatd.
Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling,
Leiden 13 ct. p. week, fl.7U p. kwartaal; bij
latenten 14 ct. p. week, f 1.85 p. kwartaal. Franco
f 2.15 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags
mis voor de Abonné'fi verkrijgbaar tegen betaling
iüOct. p. kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke
j^ersó ct., met Geïllustreerd Zondagsblad. 8 cent.
9e Jaargang. VRIJDAG 17 MES 1918.
Bureau: STEEKSCHUUR 15 - LEIDEN. Interc. Telefoon
935.
Wo. 2619
Postbus 6.
Do Advertentieprijs, cedraagt van 15-rtgels fO.75
elke ïegol meer 15 ct. Ingezonden mededeelingen van
3—5 regels 11.50, elke regel meer 80 ct., met gratia
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting.
Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertenliën, waarin betrekkingen \yordca
aangeboden of gevraagd, buur en verhuur, koop en
verkoop 40 ct. p. 30 woorden. Ieder woord meer let.
ï/a2rom stemmen cp de Katholieke lijst?
Omdat het Katholiek program van actio
sympahie moet hebben inzake wat
zegt over one buitenlandse h
.leid-
jkfcalve de diepste princlpieele reden,
jyom iedere Katholieke kiezer als zoo-
gg verplacht is, te stemmen op de Katho-
k lijst zijn er vele andere motieven,
ons er toe dringen, met volle sympathie
do aanstaande, reeds zeer nabije Twee-
Kamorverkiezanigen ontze stom te geven
j de Katholieke li jat enp ro p a-
.nda te voeren., opdat ook andere,
^or principieel denkende Katholieken,
,ih o 1 i e k zullen stemmen.
Hij willen van heden a/f iederen dag den
^rs gaan voorhouden de redenen,
aarom te stemmen op de
jth o 1 i e k o l ij s t, niet slechts plicht-
is, maar ook in bot waarachtig
iaag der geheele maatschappij!
Rij zullen beginnen met enkel/3 punten
I ons program van actio, gelijk dit
jandag op de Bondsvergadering- te
recht is vastgesteld, naai- v-cen te
tngen.
Hoofdstuk I van dit program is: B u ï-
mlandsche Zaken.
Rij hebben dit hoofdstuk elders in dit
nog eens afgedrukt. Lees het daar
over. Kan dit, moet dit geen in-
auning, sympathie, ja, n th o u s i-
ime wekken?
Daar wordt in onzen tijd zooveel ge
leund met het woord ..democratie",
licht uit deze programpunten niet
a ware, een gezonde, een heilrijke
moe ra tie? „Geen geheime
rdragen". „Meer invloed der volks-
rtegenwoordiig-ing op het beheer der bui-
olandsche betrekkingen". Geen oor-
ige n, om internationale geschillen te
feahten, maar instelling van scheids
rechten. Ziehier -- wat batreft het
itenlandsch beleid, het program van
ie der Katholieke Staatspartij in de
Bende reg-eeringsperiode.
Zeggen wij te veel, overdrijven wij een
Üeknop, wanneer w'j beweren, dat zulk
actie is in het waarachtig belang der
|«le maatschappij?
Retail dan Katholieken, mannen en
uwen, alléén needs deize reden is vol-
ade om met alle kracht te ijveren, een
igioot mogelijk aantal Katholieke man-
af te vaardigen!
island in het Westen: in afwachting
i het nieuwe Duitsche offensief op
Bei. -- Een onuitgesproken rede van
rf Courtney voor den vrede. Mili-
rt entente tusschen Japan en China.
Overzicht.
bg steeds, verkeerend in de oimstandig-
dateraan het Westfront
nieuwe bedrijvigheid is veroonzaakt,
wachten de Geallieerden het tegen 20
voorspelde herhaalde Duitsche offen-
dat zooals beloofd den, aanval
21 Maart zal evenaren,
ïttemin beschouwen de Geallieerden
inidige krijgsverrichtingen nog niet als
inleiding, maar hoogstens als de voor-
jters van dit bffensief. Onder de facto-
welke voor het al dan niet slagen van
een grooten aanval beslissend zijn,
Sevan de artillerie natuurlijk een der
ig.'ijKste. Deze heeft in het groote
een afzonderlijk program dat de
«peeringen, de aanwijzing der opstel-
jjterreinen van de groepen en de ver
slende opdrachten omvat.
'tgenover het te verbreken front staan
poepen der aanvalsartillérie. Om ech-
de vijandelijke aansluitende frontdee-
le verlammen, zoodat de zich daar he
lende artillerie en infanterie het aan
een hoofdpunt geen of slechts gerin-
^eun verleenen kunnen, is aan afzon
de groepen, eveneens zijwaarts van
'^ge^aanv^sfrmiL^^t^^^pgedr^
gen, de tegenover haar gelegen vijandelij
ke linies door vuur, gas en ook door kunïit-
imatigen nevel af te sluiten.
Deze zijwaartsche groepen houden de
vijandelijke flanken in toom en bescher
men de flanken van den opmarsch der
eigen infanterie. Tegen de vijandelijke
flankgebieden wordt van de werkzaamste
gassen gebruik gemaakt terwijl men op
het eigenlijke aanvalsfront meestal slechts
de bedwelmende en slijmvlies-prikkelende
aanwendt. Het nevelgordijn verspert voor
het naburige front het uitzicht op het
hoofdslagveld en belemmert eventueele on-
d-'rsteuningsacties.
De vuurvoorbereidiinig van (het eigenlijke
doorbraak-geschut, tusschen welks afzon
derlijke groepen de rollen nauwkeurig
verdeeld eijrn, omvat de ganschie breedte cn
diepte van het vijandelijk front. De infan-
terie-linies alleen zijn reeds verscheiden
K. M. diep. Dan volgen de artillerie-stel
lingen, en ook de achterwaartsche zone
der toegangswegen imoet in aanmerking
genomen worden. Het vuur strekt zich
deitialve u/iit over een diepte van minstens
acht tol tien kilometer.
Over de betrekkingen tus
schen China en .Japan worden
wij al even vaag en onvolledig ingelicht als
omtrent de gebeurtenissen in de Ver. Sta
ten.
Een telegram v4n de „Times" uit Tokio
toont, dat de Chineezen daar nogal zenuw
achtig waren over de Chineesch-Japaniache
overeenkomst. De minister van buitenland-
sche zaken publiceerde een memorandum,
waarin het opnieuw officieel heet, dat de
militaire overeenkomst tusschen beide lan
den slechts ten doel heeft den vrede in
het Verre Oosten en de integriteit van
China tegen de. toenemende Duitsche be
dreiging, in het bijzonder in Siberië.
De overige bijzonderheden kunnen niet
worden medegedeeld in verband met de
noodige geheimhouding der militaire ope
ralies. Of de Chineezen thans gerust zijn,
vertelt „Times" noch „Reuter".
Duitschland.
Beperking van de 9igarenindu3trie.
■Naar de Dutiteche pers meldt, zullen de
voorraden tabak, tengevolge van-dep ge
ringen aanvoer uit 'Nederland, binnc-n niet
al te langen tijd uitgeput raken. Langer
dan tot November «-trekken zij echter zeer
zeker niet. Tegen dat tijdstip za.l ook de
voorraad inlandscihe tabak verbruikt zijn.
De Dui tec hie bladen stellen daarom een be
perking van de sigaren-industrie in uit
zicht.
De sigaretten-ind.il >trle staat er beter
voor; de daarvoor benoodigde grondstof is
nog in vrij ruimen voorraad aanwezig.
Oostenrijk-Hongarije.
De brief van Keizer Karei.
In het Hongaarsche parlement werd de
minister-president geïnterpelleerd over den
nieuwen Tweebond en den brief van kei
zer Karl. Omtrent het laatste punt konden
_de verklaringen van den premier geen al-
gemeene bevrediging verwekken.
Frankrijk.
Proces tegen de „Bonnet Rouge".
Er is weer een schandaal-proces aan
hangig geweest, waaruit blijkt, hoe ver
dorven in sommige kringen de samenle
ving daar is.
Toen de oorlog begon, werd te Parijs
een onbeduidend iblaadje uitgegeven, waar
van de naam „Bonnet Rouge" (de Roode
Muts) aanduidt de richting, waarin het
etuurde. Het was een heftig-vooruitstre-
vend krantje, dat al spoedig na het uit
breken van den werëldkrijg de aandacht
tot zich trok door zijn felle antimilitairis-
■tische artikelen. En nu ongeveer een jaar
geleden kwam het uit, dat het met Duit
sche agenten in verbinding heeft gestaan
en groote soimmqji Duitsch geld dankbaar
heeft aanvaard, als aanmoediging tot en
als belooning voor het schrijven van arti
kelen, w-elke de volledige "demoralisatie
van het Fransche leger beoogden. Kan
men .zich schandelijker heulen met-den vij
and van zijn eigen vaderland denken?
Alle medewerkers van dit vieze blaadje
zijn intusschen in de gevangenis terecht
gekomen. De leider, Aimereyda, heeft het
daar niet lang uitgehouden en vond er op
geheimzinnige wijze zijn einde. De overige
medeplichtigen hebben te Parijs terecht
gestaan.
Meerdere dagen hield dit weerzinwek
kende proces de op sensatie beluste Parij-
zenaars bozig. De openbare aanklager,
Mornet, heeft Duval aangewezen als den
hoofdagent in het coimplot. Tegen dezen
eischte hij de doodstraf.
De Fransche krijgsraad heeft nadien
uitspraak gedaan in deze zaak. De hoofd-
beklaagde Duval werd ter dood veroordeeld
cin de overigen, met uitzondering van Le-
meyrie, die duizend francs boete kreeg, tot
gevangenisstraf en dwangarbeid voor den
duur van twee tot tien jaar. ->1
Engeland.
Uit het Lagerhuis.
in het Lagerhuis heeft Runciman vra
gen gesteld in verband met den brief van
keizer Karl. Balfour antwoordde hem, dat
de brief ter kennis van den Franschen
premier en den Franschen president was
gebracht onder voorwaarde, dat alleen de
Engelsche koning en Lloyd George ervan
verwittigd zouden worden.
Balfour ontkende, dat de besprekingen
zouden zijn afgesprongen, omdat Frankrijk
niet alleen Elzas-Lotharingen eischte,
maar ook herstel van de grens van 1814, of
zelfs van 1790. Zoover strekten Frankrijks
venschen zich niet uit.
EEN ONUITGESPROKEN REDE VOOR
DEN VREDE.
Een eigenaardig document is de rede,
welke Lord Courney eergisteren in vredes-
debat uitgesproken zou hebben, indien hij
er bij tegenwoordig had kunnen zijn. Nu
doet die onuitgesproken rede, na het plot-
isclinge overlijden van den staatsman, aan
ais een politiek testament.
Lord Courtney stelt zich evenals Lord
Lansdowne op het standpunt, dat de wa-
pend geen beslissing zullen brengen en
dat, ten einde het bloedvergieten niet nut
teloos tot in het oneindige voort te zetten,
er gesproken dient te worden. „Geen der
partijen kan overweldigd: woeden", sciiriii
hij. Ook Berlijn is voor ons onbereikbaar.
Moeten wij niet toegeven, wat we allemaal
in ons binnenst voelen, dat noch het gebrek
in Duitschland, noch de groeiende Ameri-
'kaansche hulp baar toppunt Bullen berei
ken in het terugwerpen der Duitschers
naar den Rijri?"
Die vraag kan men niet ontwijken,
meent Lord Courtney en gaat het daarom
aan, om elke toenadering als onoprecht,
elk aanbod als een valstrik t,e beschouwen?
Schrijver gelooft, dat de onderhandsche
vredesaanbiedingen niet wijs door de ver
antwoordelijke personen behandeld zijn en
raadt de Engelsche regeeci-Tgataan cm van
de eerste zich weer voordoende gelegen
heid een beter gebruik te maken.
Dit verwijt aan de Engelsche regeering
is te merkwaardiger, daar immers in het
Fransche commissioneele onderzoek van
den keizerlijken brief gebleken moet zijn,
dat Lloyd George in 1Q^7 wel degelijk ge
neigd. was om op het vredesaanbod in te
gaan, doch zich ten slotte door de Fran
sche en Italiaansche regeeringen liet om
praten.
Lord Courtney gelooft, dat de bewering,
als zou Duitschland niet bereid zijn tot een
rechtvaardigen vrede door verzoening, on
gerijmd is, daar Engeland er evenmin van
zou willen hooren. En hij maakt dan een
vergelijking tusschen Duitschland en En
geland en komt tot de slotsom, dat in bei
de landen de overeenkomstige klassen,
factoren en stroamingen een groote gelij
kenis vertoon en
„De sociaal-democraten en once arbei
derspartij, de nationaal-liberalen en onze
liberale imperialisten, de jonkers en onze
stijfkoppige pachters van een traditie van
zegevierende heerschappij, zij zijn volko
men pendanten. Daarom is het tijd voor
de wijze mannen uit alle klassen, die een
geweten hebben, om op te staan en ons
uit de veldslagen en den oorlog, die niet
sterven wil, te leiden naar het hart der
menschen, de toekomst."
Zoo eindigt, de onuitgesproken rede, het
politieke testament van den grooten, ruim-
denkenden staatsman, aldus het „Vad.",
dat in dezen tijd, vooral ook na den brief
van LarisdeWno, van zoo groot belang iA
Rusland.
Spoorweg in be&'agi genomen.
De Russen hebben den spoorweg naar
Petmgrad oip Finsch gebied in boslag ge
nomen, daarentegen de vestingen aan zee
hij Wiborg ontruimd.
Duikbooten vern*etif&f.
Bij dé nadering der Duitsche strijdkrach
ten in Finland hebben de Russen de in de
Finsche havens Hujö en Helsiingfor3 aan
wezige Brilsche en Amerikaansche duik
booten vernietigd.
De Boisjewiki en anarchisten.
De „Norddeutsche Allgemeine Zeitung"
spreekt tegen, dat er te Moscou gevech
ten tusschen Boisjewiki en anarchisten
hebben plaats gehad.
Oekrajina.
Staat van beleg in Odessa.
Naar uit Weenen wordt geimeld, heeft de
gouverneur-commandant in overleg met de
Oostenrijksch-Hongaarsche autoriteiten den
staat van beleg afgekondigd voor het ge
heels gouvernement' Odessa. De Oosten-
rijksche troepen zullen, indien dit ver
langd wordt, aan de plaatselijke^autoritei-
ten steun verleenen.
Finland.
De toestand.
Naar de „Berl. Tid." uit Helsingfors ver
neemt, hebben de Russische autoriteiten
beslag gelegd op den Finschen spoorweg
van Volkeastade naar Petersburg, waar
na het Finsche spoorwegpersoneel naar
Finland vluchtte.
De Finsche vestingen aan de Finsche
Golf ten O. van Wiborg, uullen door de
Russen ontruimd worden.
De nederlaag dor Roode Garde.
„Hufudstadsbladet" te Helsingfors ver
neemt uit Petrograd, dat de leiders der
Roode Garde de bolsjewiki-regeering ver-
zocliter tusschen beide te treden, ten ein
de gunstige vredesvoorwaarden te bedin
gen. Te Moskou verklaarde men evenwel
niets anders te kunnen doen, dan asyl ver
leenen. Zelfs gaf men te verstaan, dat de
Roode Garde de wapens moest neerleggen,
indien de Finsche regeering niet bereid
was tot concessies.
Volgens een bericht aan „Svenska Dag-
bladet" ontruimen de Russen de vesting
Ino.
Zwitserland.
Betooging van Elzas-Lotharingen.
De vertegenwoordigers van alle Elzas-
Lotharingsche groepen in Zwitserland
hebben een motie aangenomen, waarin zij
zich eenstemimig vóór de hereeniging met
Frankrijk uitspraken.
Japan.
Een militaire entente met China.
De berichten over de aanstaande Chi-
neesch-Japansche overeenkomst heeft on
der- de Chineesche studenten alhier, seint
Reuter uit Tokio, opgewondenheid ver
wekt.
De Japansche autoriteiten hebben den
studenten aangeraden niet naar China
terug te keeren en de hoofden van de tien
ChinèSsche scholen waren bij de ministers
van onderwijs en buitenlandsche zaken op
bezoek toen Gobo een memorandum be
kend maakte, waarin wordt gezegd, dat de
milila!re entente, welke thans tusschen
Japan en China wordt besproken, hoofd-
eakeiijk ten doel heeft het handhaven van
den vrede en de onschendbaarheid van
China tegenover de naderende Duitsche
bedreiging, vooral in Siberië.
De minister verklaarde verder, dat de
z.g. entente geen andere voorwaarden kan
beva'.ten dan de bovengenoemde, welke hij
met 't oog op de tioekomstigie militaire ope
raties tegen den vijand, niet verder kon
bespreken.
Een optimistische voorspelling betreffende
onze voedselvoorziening.
Het Persbureau Vaz Dias meldt:
Ben .bij uitstek bevoegd deskundige
op landbouwgebied, gevraagd naar de
vooruitzichten van onzo voedselvoorzie
ning, heeft als zijn meening te kennen
gegeven, dat de perspectieven voor den
aanstaanden winter veel en veel gunstig
gor zijn, dan voor den winter 1917—'18,
mits geen ai te groote misslagen wordea
gcmaakL Duizenden telen nu op grooter
of kleiner stukjes grond booneu en aard
appelen. Zoo werd. in Noord- cn Zuid^
Holland alleen reeds 2000 bunders meer*
dan het vorige jaar me-t bruine boonert-
beplant. Ditzelfde geldt natuurlijk ia
meerdere of mindere mate voor de an
dere provincies, zoodat, indien alles mee
lpopt, de opbrengst van bruine boonen
belangrijk grooter zal zijn dan ooit llefe^
geval was. En wat den te verwachten^
aardappeloogst betreft, ook hier zijn do;:
vooruitzichten zeer gunstig. Alleen ec
moet Ivoor worden gewaakt, dat niet,
zooals in 1917 het geval was, de boeren
de klei-eigenheimers en borgers, dus de
winteraardappelen, als vroege aardap
pelen rooien en uitvoeren. Verleden jaar
is dit op groote schaal gedaan, zoodat
een goed: deel der winteraardappelen de
grens overging.
Ons land teelt ongeveer 50 millioen
H.L. aardappelén; voor den Nederland-
schen consument is 20 millioen II.L.
noodig, de aardappelmeelfabrieken ver
bruiken 15 a 10 millioen H.L., zoodat bij
een behoorlijke regeling het niet behoeft
^cor te komen, dat er een tekort aan
aardappelen is.
Do minister van Landbouw heeft in
October 1917 door zijn verbod van hot
vervoeren van aardappelen een groote
fout begaan. Zij, "die gewoon waren
'•s winters aardappelen op te doen, wa
ren daartoe nu niet in de gelegenheid
e.i de boeren veerden het vee met beste
klei-aardappelen en lieten'het volk da
veenaardappelen eten. Van deskundige
zijde is den minister van Landbouw nu
een regeling voorgelegd om ëen derge
lijke herhaling te voorkomen.
Ook wat do vleeschvoorziening betreft
was onze deskundige zeer optimistisch
gestemd. Het afslachten van een half
millioen runderen van November 1917
tol Maart 1918 heeft den veestapel niet
in gevaar gebracht. De Nederlandsche
veestapel was veel to groot^voor ons
land. Dit hinderde in normale tijden
niet, maar nu do aanvoer van veevoeder
stilstaat, kon zonder bezwaar tot af
slachten van een deel van 't vee worden
overgegaan. Langs dezen weg is nu be
reikt, dat do Nederland-sche bodem zon
der bij voedering van '.krachlvoeder ia
staat is het vee te voeden en tegen Au
gustus zal er weer een behoorlijk quan
tum vlecsch cn vet zijn. Dan kan er ook
sprake zijn van een behoorlijke distri
butie van vleesch en moet er streng voor
worden gewaakt, dat niet weer een siel-
sctlooze afslachting plaats heeft,
Ook voor de zuivelproductie zijn de
omstandigheden niet ongunstig, en aan
gezien tarwe en rogge in groote male
zijn uitgezaaid, kunnen de Nederlanders
zonder groote vrees den komenden win-<
icr tegemoet zien.
De inbeslagnemingen.
De iheeir B. J. Gonritson heeft, naar do
,,Ned." aneldt, aan d,en minister van Lajid-
bouw de voOjglende vragen gesteld:
„In de meuiwdbloden wordt 'telkens mel
ding gemaakt van ernstig verziet, ja zelfs
van sabotage van die zijde der landbou
wende bevolking, tengevolge van on tactvol
oipf roden bij inbeslagneming.
1. Ia don minister bekien-d, in hoeverre
deze berichten joist zijn en van hoe gtroo-
ten .omvang dit onverantwoordelijk reögee-
ren op regeeri ngsma a t rege !e n is gieweest?
2. Ach't de minister voortwoekeren van
dit kwaad niet uitermate bedenkelijk, ook
met het oog op die voedselvoorziening?
3. Ia de minister bereid maatregelen te
nemen, waardoor bij inbeslagneming een
ontactvol optreden, dat bij sommigen lot
zulke betreurenswaardige excessen blijkt
te prikkelen, worde voorkomen?"
Grondstoffen voor brood
zullen worden aangevoerd.
Van de Amerikaansche Regeering is do
toezegging verkregen dat het stoomschip
„Nieuw-Amsterdam" na aankomst in de
Vereenigde Staten weder naar Nederland
zal mogen terugkeeren met een lading)
grondstoffen voor broodbereiding.
De vetnood.
Naar de „Tel." meedeelt, komen er
thans geen grondstoffen voor de Neder-
FEUILLETON.
toe vertrouwd Bruno ook 'was met het
rtter en de wijze van handelen der
[■toeren, had hij toch op het oogenbli'k
het noodige geduld en opgewonden
hij uit:
mij om Godswil, Jozef, of grij mij
gftld wilt leernen; ja o-f neen."
Hoer schudde het hoofd en zeide toen
I langzaam:
Eerst moet gij mi} zeggen, waarvoor gaj
?eld nodig hebt, anders doe ik het ze
niet."
tono beet zich boos op de lippen en
boordde eerst na een lange pauze:
'Heb het niet voor imij-«zelf noodigi."
tot \veet-*ik wel", hernam Uphoff, „cn
daarom wil ik weten, voor wien gij
«enen wilt."
•*n Bruno zweeg, voegde hij er bij:
-s het weLLLdic voor dien kalen baron?"
,en- niet voor hem", antwoordde" zijn
«Moeder kortaf.
«iet voor den kalen potentaat? Voor
'dan? Ja, zeggen moet g.e het, dokter.
Ik geef het geld niet, zonder te weten, wat
gij er mee wilt beginnen."
„En als ik het je zeg, geeft gij het mij
dan?"
„Kalm aan, man, dat staat nog te be
zien. Ik- zeg je, -ik wil mijn geld niet met
gesloten oogen weggooien."
„Gij zijt zeer wantrouwend tegen mij,
Jozef."
„Hoe kunt gij vertrouwen van mij ver
langen, indien gij /mij geen vertrouwen
toont?"
„Gij hebt oogenscliijnlijk gelijk. Maar
mijn gebrek aan openhartigheid komt
daar vandaan, dat de tzaak mij niet alleen
aangaat. Maar indien gij erop staat, moet.
ik spreken. Beloof mij echter, de zaak te
genover iedereen geheim te houden, ook
voor je vrouw en je moeder."
„Ik zal zwijgen als een doode. Hier heb
je mijn hand erop."
„Welnu dan, juffrouw von Prahwe heeft
het geld noodig, om een groot ongeluk te
voorkomen."
De hoer splitste zijn mond tot een zacht
gefluit en liet .zijn hoofd langzaam op cn
neer gaan, doch sprak geen woord.
„Nu, Jozef, waarom antwoordt gij mij
niet?" .vroeg Bruno ongeduldig.
„Ja", zei Uphoff langhaam, terwijl hij
strak voor zich uitkeek, „dat is een rare
zaak. Gij wilt mij zand dn de oogen
strooien."
„Jozef?" riep Bruno booA
„Nu, dokter, is dat dan niet zoo? Gij
zegt mij, dat het niet voor den baron is en
nu is het voor zijn dochter. Is dat dan
niet hetzelfde?"
„Neen, Jozef, dat is niet eender. Ik ge
loof, dat noch gij, noch ik, veel met den
baron op hebben, terwijl wij de goede juf
frouw toch zeker onze achting niet kun
nen ontzeggen."
„Ja, wat dat éangaat, hebt gij gelijk. Ik
heb respect voor de freule, ze is een brave
dame. Maar wat geldzaken betreft
De boer hield op en schudde bedenkelijk
met het hoofd.
„Dat wilde ik juist zeggen, toen gij mij
in de rede vielt. Baron Prahwe is een ver
armde adellijke heer, wien men niet graag
leent. Zijn dochter daarentegen heeft een
onmetelijk rijken grootvader, wiens eenige
erfgename zij is."
„Men eegt dat, ja, blaar is dat ook zoo?"
„Gij kunt je daarop verlaten."
„Maar waarom geeft hij dan haar niet
dat beetje geld?"
„Wijl het voor haar halven broeder is
en de oude heer moet van dien jongen
niets hebben."
„Dan zal dip jongen zeker niet veel bij
zonders zijn."
„Hij is, zooals gij zegt., hij deugt nietL
Maar het is terwille van haar eigen eer,
dat de juffrouw de schuld wil betalen. Hij
heeft door zijn dwaasheden een harer
bloedverwanten in nood gebracht en haar
rust hangt ër van a<, of het haar gelukt,
hem te helpen."
„Het is braaf van haar, maar kan zij
mij een onderpand geven? Is cij meerder-
jarig?"
„Ik geloof, dat«gecn van beide het ge
val is, maar ik wil voor haar borg zijn."
„Gij?f\ vroegi de boer verwonderd er<
eenigsziris spottend. „Gij hebt zelf niets."
„Niets dan mijn vlijt en mijn verstand",
antwoordde Bruno met eenige verlegen
heid. „Had ik de middelen om de juf
frouw te helpen, ik zou aan iemand an
ders deze eer overlaten. Daar ik echter
arm ben, bid ik je, op mij en op God te
vertrouwen. Want God zal, naar ik hoop,
mijn leven zoo lang sparen, dat ik je de
schuld zal hebben afbetaald. Ik cal het
paard nu niet koopen en zoo zal ik met
Paschen reeds in staat zijn, je 150 tlialer
af te betaleii."
Uphoff boog -zich tot den jongeman over
en legde zijn breede hand. met zachten
druk op diens schouder.
„Bruno^', vroeg hij op zachten toon^
„herinnert gij je nog den avond, dat Kunz'
met den gebroken wagen in het zwarte
veen kwam?"
„Ja, het was toenmaals, toen de oude
Jan Peerebloem ons vertelde van de
spookgeschiedenis van Lucas Everdink.
Maar hoe komt gij daar nu-op?"
„Toenmaals hebben wij beiden, gij eni
ik, mijn broeder, beloofd, elkaar ons le
ven lang lief te hebben als echte broeders
e>n elkaar bij te staan in nood en dood.
Gij hebt woord gehouden. Zonder je ver
standige en goede woorden zouden mijn
oude lui bet nooit hebben toegegeven, dat
ik mijn Katharina getrouwd zou hebben,
wijl' de arme ziel geen bruidschat kon
meebrengen, en toen in den vorigen zomer
do kleine kinderen in HassJe'.o en in Ran-
stetten en in het geheele veen aan de booze
keeLziekte als vliegen wegstierven, hebt gij
dag en nacht aan de wieg van mijn Johan
gezeten. Zonder u lag de arme jongen
reeds lang bij de andere kleinen op het
kerkhof. Denk niet, Bruno, dat ik tzooieta
vergeet.
(Wordt vervolgd.l