gehouden Katholiekendag, gek re: ge.v. ij.
aan de belangen der Mere,), en welke ge
lukkig cenc goed* op.'"g bracht over
hei' woagriul. de» Mi---:ui. Spr. zoowel als
«zijne rncdr-icdéïl; van het hoofdbestuur
hebben zich steeds angstvallig onthouden
■viaoi hert. zJdh mengen in de gevoerde pole-
iimlnn betreffende den bekenden strijd
inzake ioe te kennen voorrang aan het Ge-
ncori- hap lot voortplanting des Geloofs
boven i!e Indische Missie-vereeniging of
omgekeerd. Wij hebben zegt spreker
ons opzettelijk onthouden van polemiek,
dewijl wij niet alleen omn. een gevleugeld
woord van dr. Schaepman z.g. te bezigen
„alle polemiek uit den booze achten",
maar vooral rnet het oog op het verheven
doel der missiën, welke door polemieken
als de gevoerde slechts geschaad kunnen
wordend-Bovendien stond het vast, dat in
de gedacht envy i ss e 1 ing veel misverstand
school, doordat men elkaar of niet goed
begreep of de juiste bcteekenis en het ka
rakter der in het geding gebrachte missie-
vereenigingen niet kende. Na op enkele
dier misstanden te hebben gewecen,' con
stateert spreker imet voldoening o. m. de
volgende zinsneden, voorkomende in de in
de Priestera/deeling van den 9den Katho
liekendag genomen conclusies:
Deze conclusies luidden thans als volgt:
De Priester-afdeel ing van den 9en Bos-
schen Katholiekendag, overwegende:
dat 'l bijzonder de parochiale geestelijk
heid is, die algemeen onder de geloovigen
den missiegeest kan opwekken en onder
houden:
a. door de zorg voor oprichting en orga
nisatie van het Genootschap tot Voortplan
ting des Geloofs, der H. Kindsheid en der
Indische Missie-vereeniging en door aanbe-
aieilring en 't verleen en van den noodigen
steun aan andere particuliere Missie-ver-
eeriigingen, enz.
Hiermede moet het met de .zaak uit zijn.
De -Indische Missie-vereeniging is noch
direct, noch indirect, noch in strekking,
noch in doel de belaagster of de concurren
te van het Genootschap; beiile vereenigin-
gen vullen integendeel elkaar volkomen
aan en het ware te vvenschen, dat de be
doelde conclusie, welke bindend is voor het
Diocees Den Bosch, ook van toepassing
moge worden verklaard door de andere
Diocesen in ons land. Wij zullen, «zooveel
het in ons vermogen ligt, liet Genootschap
steunen en aanbevelen, doch venvachten,
dat ook omgekeerd het Genootschap onze
vereeniging welwillend gezind zal zijn.
Het tweede belangrijke feit in het afge-
loopen jaar was tic uitgifte van het „Tijd
schrift", als orgaan der vereeniging.
Walmeer de oorlog ten einde zal zijn, en,
naar wij hopen, de prijzen van papier en
drukwerk «rich zullen nonmaliseeren, zal
ho'ti dagelijksch bestuur voorstellen doen om
van het „Tijdschrift" een geïllustreerd
parochie-weekblad te maken, ter onderrich
ting en aanmoediging van alle in de pa
rochie voor de Missie werkzame krachten.
In het jaar, dat wij thans zijn ingetreden,
zal voornamelijk gewerklti worden om het
aantal onderafdelingen en dientengevolge
ook het aantal vaste leden uit te breiden.
In verband hiermede zal aan uwe goedkeu
ring worden onderworpen het voorstel tot
oprichting van een centraal bureau van
actie en propaganda, zij het ook voorloopig
©p zeer bescheiden voet.
Moge daarom deze jaarvergadering er toe
bijdragen om door eene gezonde gedachten-
wisseling l.e geraken tot verderen bloei der
Indische Missie-vereeniging en .zulks tot
heil der zielen en tót meerdere glorie van
God.
Na deze rede, welke met applaus werd
begroet, werd overgegaan tot de behande
ling der verschillende punten der agenda.
Hit de. rekening en.verantwoording van
den penningmeester bleek, dat in 1917 de
ontvangsten en uitgaven bedroegen
f 21,715.04. Gedurende het jaar was uitge
keerd f 10,000 aan de Missies, terwijl van
het batig saldo ad f 10,913.97 alsnog f 9000
als uitkeering aan de Missies kon worden
gevoteerd.
De begrooting voor 1918 werd vastgesteld
©p f 16,000 aan inkomsten en uitgaven met
een vermoedelijk batig saldo, na aftrek van
de vastgestelde uitkeering aan de Missiën.
Voor de oprichting van een centraal bu
reau van actie en propaganda werd een
gering bedrag uitgetrokken.
Met de nieuwe instelling moet eerst erva
ring worden opgedaan. Blijkt deze bij te
dragen tot grooter bloei van de vereeniging,
dan kan men deze instelling langs den
weg van geleidelijkheid doen uitgroeien, tot
daarmede het einddoel zal zijn bereikt.
Daarom stelt, het dagelijksch bestuur voor
voorloopig het centraal bureau te verhin
den met het secretariaat te Sittard en
voor dat doel een gering bedrag uit te
trekken voor hulppersoneel en kantoor-
©nkosten.
Dit voorstel gaf aanleiding tot uitvoe
rige bespreking.
mooi donkerbruin haar en zei vriendelijk:
„Laten we daarover niet meer praten, Eva.
Het is beier, want over dat punt worden
wij het toch nooit samen eens. Neem
dit, mijn kind" hij liet een zware rol
in haar hand glijden „en beloof mij
nu ten minste dit ééne, dat gij het voor je
zelf zult' gebruiken, om je hel ellendige be
staan in Radenhorst' zooveel mogelijk te
verlichten."
..Jk dank je innig, grootvader", .zei zij,
even vrijmoedig als hartelijk.
Om haar van ontroering vochtige oogen
te verbergen, vlijde zij haar wangen tegen
zijn schouder.
De gewenschte belofte kan ik u echter
niet onvoorwaardelijk geven. Zou ik al dit
goud voor mij alleen -wil,Den gebruiken,
waartoe zou het m^j dienen dan tot aan
schaffing van dingen, die op slot van re
kening toch maai weinig kunnen bijdra
gen tot mijn werkelijk geluk? Wilt. gij mij
echter veroorloven, dat ik het naar best
vermogen zoo gebruik, dat het mij voor
e enigen tijdi rust en tetvïieidieniheid veraekert.
dan zult gij mjij dubbel aan u verplichten
sn zal ik u daarvoor zeer dankbaar zijn.
Ook zult gij mij een oneindig veel grootere
weldaad bewijzen, dan dat gij er in vol-
Na hoor en weueihoor werd hét voorstel
van het dagelijksch bestuur in- stemming
gein acht en «net één na algemeene stem
men aangenomen. Bij oe rund vraag wer
den eenige huishoudelijke quaesties be
sproken.
In de vacature in de propaganda-commis-
sie, door het bedanken van Deken Mgr.
van den Heuvel te Tilburg ontstaan, werd
benoemd de Z.Eerw. heer Rector Zv.ijsen
van Coudewater.
Nadat een der Taters Provinciaal na
mens de betrokken Missie-orden het hoofd
bestuur had bedankt voor de.n ontvangen
ruilden steun, werd deze goed geslaagde
jaarvergadering door den voorzitter met
den Ghristelijken groet gesloten.
„Ons Politiek Recht".
Zooals mean weet, is dewe vereeniging,
voorad in den kieskring Tiüburg, ijverig
im de weer geweest, om haar pionnen te
verwezenlijken door middel van de R.-K.
Kiesvereenijginig. Dib gaf Zondag aaniei-
diing tot. een onverkwikkelijke scène. Er
was n.l. eerst een vergadering' gehouden
van de kiesveueemgiing, waarop 700 leden
aanwezig waren. Op deze vergadering
werd het „Politiek AcBviie-s" besproken en
werd uitgemaakt, dat het voor de vereeni
ging niet handend was.
De „Nieuwe Trlb. Crt." zegt er daarom
van, dat iedereen) dat reeds wist en dat
dus de vergadering wel achterwege had
'kunnen blijven. Ware dlit, gebeurd, dan
bad de volgende orrtverkwi'kikelijke historie
niet plaats geihiad.
Aan bet slot vroeg namelijk een d'er le
den, de heer ITouben, wie met hem een
verzoek aan hiel bestuur wikte mede-
onderteeken.cn, om een vergadering- ie be
leggen ter behandeling van de vraag, of
leden van „Ons Politiek Recht", die ageert
al-s een kiosvorosniging, tegelijk lid kun
nen zijn van de R.-K. kieevereenaging. Do
voorsteller zeide, hiervoor veel strijd en
verwarring te willen voorkomen. Echter
veroorzaakte zijn rede, volgens de „N. Tilb.
Crt.", een groote herrie.
„Br wcirdt geroepen en gefloten. De
voorzitter sluit onder het lawaai de ver
gadering, welke als een Poolsche Landdag
uiteengaat. In de gang wordt geduwd, ge
schopt en geslagen, totdat de heer Hou-
ben eindelijk buiten op straat staat, waar
(hij, omringd door een paar honderd men
schel), zijn request volden de oud erteS*
kend krijg."
Dit belooft wat, als de aangevraagde
"vergadering gehouden wordt. „Tijd."
Hoofdstemfcureaux Tweede Kamer
verkiezingen.
Bij Kon. besluit van 6 dezer zijn, voor het
tijdperk van, 16 April 1918 tot 15 April 1922,
benoemd, buiten den voorzitter aangewe
zen in artikel 33, derde lid, der Kieswet,
bij het hoofdstembureau ter verkiezing van
de leden van de Tweede Kamer der Staten-
Generaal in:
Kieskring VII: tot lid: mr. P. J. ML Aal-
herse, lid van den gemeenteraad van Lei
den; mr. A. S. de Blécourt, hoogleeraar
aan de Rijksuniversiteit te Leiden; Aug.
L. Reimeringer, lid van den gemeenteraad
te Leiden; J. Hirschig, leeraar aan de
hoogere burgerschool voor jongens te Lei-
den;
tot plaatsvervangend lid: mr. A. C. Vis
ser van IJzendoorn, hoog]eeraar-ban de
Rijksuniversiteit te Leid'en; A. C'OUJvée,
koopman te Leiden; W. C. Hemerik, win
kelier te Leiden.
Tweede Kamer-verkiezing Amersfoort.
De minister van Binnenlandsche Zaken,-
ovowegeixde^ifiit. tengevolge van het over
lijden van defbneermr. W. H. de Beaufort,
in het kiesdistrict. Amersfoort een verkie
zing .moet plaats hebben voor een lid van 1
de Tweede Kamerader Staten-Generaal,
heeft bepaald, dat die verkiezing zal plaats
hebben op Donderdag 18 April e.kl, de
.stemming, «zoo noodig, op Dinsdag 30 April
c.a.v., de herstemming, zoo noodig, op
Dinsdag 7 Mei d.a.v.
Na de demobilisatie,
Iloewel aan deuiobif.isaitiie natuurlijk nog.
geen sprake kan wiezien, 'heeft de regee
ring toch reeds, blijkens haar Memorie
van Antwoord aan de Eerste Kamer be
treffende de Staatsbegirooting, plannen uit
gewerkt, opj welke wijzie zij tot stand ge
biecht kan worden en hoedanig aan de
werkverschaffing aan ontslagen militai
ren zal worden tegemoet gekomen.
In de eerste plaats zal er naar gestreefd
worden allen, dde niet krachtens de dienst-
plicht wetten onder de wapenen moeten
blijven, zoo spoedig mogelijk aan de bur
germaatschappij terug te geven. De ge de
mobiliseerden zullen aanstonds kunnen
vertrekken, voor zoover zij- niet onmisbaar
zijin hij dien demobilisatie-arbeid. Voor
dezen arbeid zulten in de eerste plaats
hardt, dat ik in lage zelfzucht voor mij
alleen moet zorgen."
„Doe wat gij wilt, kind. Gij kunt gelijk
hebben. Zoo Jang gij met die mensehen sa
menleeft, moet gij met hen opdeelen in lief
en leed... Maar kan er geen verandering in
gebracht worden? Ik smeek je, Eva, bedenk
een uitweg, hoe die ook moge zijn, opdat
gij niet langer het ellendig leven van die
menschen hoeft te deelen. Zij weten toch
niet de-offers, die gij hun brengt, te waar-
deeren."
„Die menschen", eei Eva zeer ernstig,
„zijn mijn vader en oiiijn grootmoeder. Zij
zijn mij er geen dank voor verschuldigd,
dat 'ik in hun ongeluk bij hen blijf, want
ik vervul daarmee eenvoudig een plicht.
U echter wil ik gaarne bekennen, grootva
der, dat het mij dikwijls zeer zwaar valt,
bij hen te blijven. Alleen uw hulp geeft mij
de kracht, het leed moedig te dragen, in
de hoop op een betere toekomst."
„liet is toqh goed", zei de oude heer
met bitterheid, „dat naast 'de zorg voor
die menschen, ook nog een gedachte bij
je voor mij overblijft.'-
„Een gedachte!... O, grootvader! alsof
niet al mijn gedachten naar u vluchten,
dag en nacht!
vrijwillig noltéïfbll jivcnden en, zoo noodig,
ook burg erkrockten worden gebruikt. Wie
niet verplicht zijn om 'hun uitrusting meid©
naar huis te nemen, zullen d'cize slechts
htGbeini in te -leveren, om daarna dadelijk
naar huis te kunnen gaan; de overigen
'hebben de keus tuascihen óf dadelijk weg
gaan, on dan Hater terugkeoren om hun
mobilisatie-ui trusting in orde te doen
brengen, óf wachten, tot. dit afgeJoopen is.
De Vegeering meent, dat het voor do
gedemobi 1 ieoerd/e/n geen onoverkomelijke'
bezwaren zal opleveren om aan het werk
te komen, om-dat er geen overvloed van
werkkrachten na beëindiging van 'deze
crisis .wordt verwacht. Veeleer vreest zij
dat te veel werkkrachten uit ons land
naar het buitenland zulten afvloeien-,
De bemoeiing der regeering z-ail dan ook
voorname'.ijk bestaan in de zorg voor een
eip-oediiigie plaatsing en die verleening van
steun, hulp e-n, zoo noodig, va.n ere dieft',
zooaJe dit reeds vroeger door d'en Minister
van Oorlog is uiteengezet. Ook zal de re
geering haar steun verte enen aan die ver
lof s-oftüeieren, die door hun langdurig
veHbl.iiif onder de wapenen niet in staat
zijn geweest, zich voor een levenspositie
voor te bereiden, terwijl! voor anderen de
kansen om een behoorlijke positie te ver
krijgen. wel-lic-ht niet aanstonds gunstig
zullen zijn..
Welk sliaindjr'lunf. na demobilisatie zal
ziij-n in te nemen tegenover de vrouwen
arbeid, wieük-e in plaats van dien der man--
nen is getreden, kan thans nog bezwaar
lijk worden aangewezen. Maar verwacht
wc-rdt een tekort aan mannelijke werk
krachten en don zal -aflicht het beroep op
de medewerking vaai vrouwen, gehand
haafd moeten blijven.
Aldus stelt de regeering zich voor d°
gedemobiliseerd en te hei-pen. Al zal het
al .'écht nog e enigen tijid duren', voordat,
zij haar plian-nen verwezenlijken kan, dat
aij zich haar taak ten dezie bewust is en
d'e toldiaiten, die zioh zulke groote opoffe
ringen hebben moeten getroosten niet zon
eter hulp laat, zal ongetwijfeld met waar
deer! ng wonden, begroeit.
R. K. Dagschool voor handel en industrie
te Utrecht.
Met 1 Mei a.s. wordt te Utrecht geopend
een R. K. dagschool voor handei en admi
nistratie. Het leerplan dezer R. K. dag
school zal parallel loopen melt dat van de
openbare dagschool voor handel en admi
nistratie. De katholieken zijn hiermee een
mooie inrichting van onderwijs rijker ge
worden.
Ongevallen.
In Maart 1908 heeft het aantal ongevals-
aargifien krachtens de Ongevallenwet 1901
7224 of gemiddeld per werkdag 278 bedra
gen.
Der Mohr kann gehen!
In het weekblad „De Vaderlander" deelt
prof. Heeres, de voorzitter van de Liberale
Unie, mede, dat een nadere bespreking
van het bekende artikel van de heer Rood-
huyzen in het nummer van de vorige week:
„Waarom ik heenga", spoedig zal volgen,
maar schrijft in afwachting daarvan:
„Gedurende 13 jaar heeft, Roodhuyzen de
redactie van het officieele orgaan der Li
berale Unie geleid. En niemand, hoe hij
overigens moge denken over de meeningen,
door Ixem in dit blad verkondigd, die niet,-
ails'hij onbevooroordeé-d dit werk \-am Rood
huyzen heeft- gevolgd, volkomen erkent en
waa:deerl de warme liefde, de bijzondere
werkkracht en het groote talent, w aarmede
ce r-u afgetreden redacteur dezen zijn ar
beid heeft verricht» Hierover is geen ver
schil van opinie mogelijk en dalo verschil
beslaa' dan ook niet. Als voorzitter der Li
berate1 Unie breng ik hem een woord van
harte ijker, dank voor wat hij .als leider van
baar partij'orgaan hieefit gedaan in Eiet be
lang van dat blad, zooaLs hem dat belang
voor oogen stond."
Neen, nc-en, dit verschil bestaat -niet. De
heer'Roodhuyzen is „bene meritus", heeft
de partij ontzaglijke diensten bewezen, al
lemaal waar, maar de-heer Roodhuyzen is
te oprecht, wilde zelfs den katholieken
recht verschaffen en daarom moet hij de
laan uit. De man beeft afgedaan, marscti!
De heer Heeres zal nu wel schrikkelijk
bepeinzen, hoe hij 't zaakje zal trachten
goed te pralen, maar dat is overbodig. Ne
derland is nu reeds genoeg op de hoogite
vaii de' fijne Unie-liberale politiek.
NaitioriaaV Zeemansfonds.
De Koningin heeft zich bereid verklaard
het beschermvrouwschap van het Natio
naal Zeemansfonds te aanvaarden en
f 25,000 voor het fonds geschonken.
Zij sl-oeg 'haar groote, heldere oogen vol
en open naai hem op, en legde haar hand
met trouwen, liefdevollen druk in de zijne.
Daarna vervolgde ze: „Waarom moet. ik
u dat nog verzekeren, daar gij toch weet,
dat ik niemand zoo liefheb als u, en op
geen mensch mi.ijn vertrouwen zet dan op
u alleen?"
„Daarmee móet ik dan wel genoegen
nemen", arilwoordde .de grijsaard half
lachend. „Hoe wilt ge mij nu al ver
laten?"
„Ik -moet, grootvader, het is tijd om het
ontbijt gereed te maken. Wij scheiden bo
vendien niet voor lang. Ik hoop, dat/ ik
weer spoedig 'naar Altenhagen mag ko
men."
„Goed danl Doch wacht nog even
ik heb nog een vraag te doen: Hebt gij
niets naders meer gehoord van dien woes-
ten jongen?"
„Van Everliard, bedoelt gij?... Neen,-
geen woord."
..Dat is verheugend, want goeds ver
neemt amen nooilti van hem. God behoede
je, mijn kind. Kom zoo spoedig mogelijk
naar mij."
„Zeker, lieve grootvader. Groet tantn^
Jetje, Hector, de pony en de duiven en
ALLERLEI.
Een emckkelhistoric.
Als jongen van een jaar of 9, 10, ging
ik reeds ter bedevaart naai- Onze Lieve
vrouw van Kevelaar, en wel als Pause
lijk zouaaf.
„Als Pauselijk zouaaf?" zal menigeen
uilroepen, ,,en dan nog wel een jongen
van 10 jaar, hoe is dat dan mogelijk?"
Dat zal Jk den lezer nader uitleggen.
Van mijn geboorteplaats, een flink
dorp in Noord-Brabant, ging jaarlijks
een. processie van eenige honderden
deelnemers een bedevaart naar het ge
nadeoord Kevelaar doen; de processie
was rijk aan vaandels, transparanten,
beelden, enz., en bezat, o. a. ook een
mooi borstbeeld' van wijlen Z. H. Paus
Leo XIII, welk beeld bij het rondtrekken
door Kevelaars straten werd rondgedra
gen, en dan geëscorteerd werd door eeni-
ke jongens, waaronder ook ik behoorde,
in de uniform van Pause-lijk zouaaf, een
getrouw namaaksel van een echt zoua-
ven-uniform, dat nog in het bezit was
van do ouders van een mijner kame
raden. Met getrokken sabel liepen we
dan ook trots aan weerszijden van het
beèld, en trokken natuurlijk dan de al-
gemeene aandacht, vooral van de zijde
der verschillende, Duitsche bedevaart
gangers, die tegelijk met ons in Keve
laar waren.
Op' zekeren keer waren we dan ook
weer ter bedevaart in Mana's genade
oord en genoten tusschen de verschil
lende oefeningen door van al het moois,
dat op de stalletjes rond de kaarserï-
kapel, te koop lag. M'n oog viel op een
mooie blikken locomotief, die rnet een
veer opgewonden kon worden en dan
^een aardig poosje in het rond bleef
loopen, en na breedvoerige deliberation
met mijn vrienden werd ik voor 60 pfen
ning eigenaar van het pronkstuk. Nu
had ik thuis en ook bij anderen al eens
booreri praten over smokkelen en in
voerrecht betalen, zoodat de gedachte bij
me opkwam, dat he# misschien niet zon
der veel kosten de grens over zou mo-
gen, en mijn kameraden -dachten er al
net zoo over, en ik besloot bet ding te
smokkelen.
Na rijp beraad werd er besloten, dat
ik de locomotief zou verstoppen in een
van mijn wijde broekspijpen. Zoo ge
zegd, zoo gedaan.
Den morgen van het vertrek werd het
bewuste voorwerp fn een der pijpen ge
stopt. en we vertrokken uit kevelaar.
Onderweg zaten*we allen en ik het meest
natuurlijk, wel wat in angst, dat ne
smokkelwaar ontdekt zou worden. Stei
eens voor, dat ze me aanhielden, dan
moest ik misschien wel achterblijven -
een groote boete beialen of de gevange
nis in -- maar de lust tot smokkelen be
hield toch de oyerhand en de locomotief
bleef waar ze was.
Spoedig bereikten we Gennep, waar
allen uit den trein moesten om gevisb
'tieerd t.o worden. Mijn kameraden in
een dichten kring om me heen, stapten
we langs de breede banken, en bijna
waren w.e alle beambten gepasseerd en
dachten we het gevaar reeds geweken
toen ik opeens een Jiand op mijn schou
der voelde. Verschrikt zag ik om (;p ja
wel hoor, een klein mannetje in uni
form stond achter me.
„Kom jij maar eens met me mee, jon
getje", klonk het barsëh.
jé. daar ging ik heen, met een be
drukt gezicht. Ik keek al eens rond of
ik mijn vader ook zag, maar in de me
nigte bemerkte ik' hem niet, en zag al-'
leen van alle kanten verschrikte oogen
op me gevestigd.
Mijn geleider bracht me naar.een bu
reau "en vertélde aan een daar zittend
heer, dat ,,dat jongetje iets i'n z'n broeit
verstopt had. want in het gedrang, had
hij geboord, dat zijn sabel tegen iets
is mijn broekspijp had gestooten en dat
liet. toen verdacht gerinkeld had." Het
angstzweet brak me uit, in gedachten
zag ik reeds den trein wegrijden en me
achter slot en grendel zetten, en ik kou
geen woord uitbrengen. Ilad ik het
toch maar niet gedaan, maar 't was nu
te laat.
,,Nu jongen, kom maar eens voor den
dag met je smokkelwaarklonk het
ernstig van achter den grooten lesse
naar, en met bevende handen haalde ik
eindelijk de locomotief onder uit mijn
broekspijp te voorschijn. Een schaterend
gelach daverde door het kantoor, beide
heeren hielden zich den buik van het
lachen vast. zoodat ik niet w.st, wat er
van tc denken, totdat opeens de chef een
groet heel Altenhagen van
De grijsaard keek haar liefdevol na en
wenkte haar toe melt de hand, toen zij nog
herhaalde malen naar hem omkeek.
Toen Eva na een half uur Let. door haar
gereed gemaakt ©ontbijt, in die woonkamer
bracht, trof zij daar tot haar verbazing
haar vader.
„Papa, gij Inter!" riep zij, het hl-ad op
d-o tafel Bettende om den somberen man
een 'hand te geven.
Hij nam onverschillig hftar hand en zei:
„Ja, voor een kwartier ben ik terugge
komen; ilk wist, dat gij om dezen tijd in
de keuken bezig waart en wilde je niet
i?to.ren."
„Hebt ,gij vannacLiti ook gereisd? Gij
scihijnt vermoeid te zijin, papa."
,ïk kwam giiisteraivohd hailftwaalf met den
postwagen te Lu nel en aan. Daar -heb ik
ecaiige uiren gesfl'apen en tien vanochtend
vroeg te voert, hier heen gewandeld.
„Arme papa! Dat is een weig van bijna
twee uren! I'k moet nog ftiet een en an
der hallen, maar wil ik u te voren een kop
koffie inschenken?"
,Neftn, Iaat dat tot je terugkomt. Maar
haast je."
Hij ging weer .voor het years-tier zittefUj
stuk krijt van den lessenaarnam, een-
groot kruis op mijn locomotief zette eri
me het ding nog steeds lachende in de
liand duwde. Een paar minuten later,
stond ik weer op het perron tusschen
mijn kameraden, met mijn eene broeks
pijp nog los hangende en mijn gesmok
keld eigendom in ue hand. Het duurde
nog een he-ele poos, cor ik van den schrik
bekomen was, ofschoon de lachbui van
do heeren me al aanmerkelijk verlicht1
had, en ik op hun herhaald, vragen een
antwoord kon geven, Eerst langen tijd
lator vertelde ik do geschiedenis aan
mijn vader, die mo lachend den raad
gaf, nooit zulke dingen weer uit te halen,
wat ik mo reeds lang stellig had voorge
nomen.
Zoo eindigde mijn eerste en laatste
smokkelpartij.
KERKNIEUWS.
Z. D. H. de Aartsbisschop van Utrecht!
heeft den Weleerwc heer H. J. J. Wach
ters, kapelaan te Arnhem (H. Joannes?
op diens verzoek om gezondheidsrede
nen tijdelijk eervol ontslag verleend uiï
de geestelijke bediening en heeft be^
noemd tot kapelaan te Arnhem (H. Jo
annes) den Weleerw. heer I. H. van den.
Berg en lot kapelaan te Angeren den
Weleerw. heeir A. J. Swarte.
Pastoor A. M. Breeens. f
Gistermorgen is, kort nadat hij het H.
Misoffer had opgedragen, plotseling ten
gevolge van een hartkwaal overleden de
Zeereervv. heer A\ M. Breerns, pastoor te
Rmnegomm (Egmond-Binnen).
Zijneerw. werd geboren in 1872 en pries
ter gewijd in 1897. Tot 1899 was hij kape
laan te Bodegraven; van 1899 tot 1913 was
Zijneerw. leeraar aan het Seminarie Ha-
geveki en laindsid'ien pastoor te Rinnegom.
Leger en Vloot.
De korporaals en. manschappen der
militielichting 1915 die medio
December 1914 bij de infanterie werden
ingelijfd, 2ijn in het genot van onbepaald
(klein) verlof gesteld.
BurgerlijkeStand.
BOSKOOP.
Geboren: Basbiaan z. van K. M. v.
d. Berg en A. Boom.
Getrouwd: J. Kool 30 j. en G. v. -j*
Heuvel .28 j.
Overleden: Reindert Geets, 2 m.
KOUDEKERK.
Geboren: dochter van Bleijenburg
en Doornheim.
Overleden: A. van Vliet wed. van'
N. Oudshoorn, 77 jaar.
LISSE.
Geboren: Hern ar dus z. van J. C. do
'Wilde en J. \V. Groote Wolthaar.
Abraham z. van W. .van der Spruit en
W. Faas. PetronelTa jbuanna d. van
A. van Es en J. van Marsbergen. Pe
trus Cornells z. van J. den Berg en G.
Schakenbos. Pet.ro nel la Antonia Ag
nes d. van II. A. van Dril en J .van Op-
zeeland.
O n d e i| t r'o ui w- d: J. II. Blinde eh
G. G. van der Wilk. II. C. Hogervorst
en J. C. Tijssen.
Getrouwd: A. Naglegaal en M. v.
Wavcren. J. Spaargaren en A. van
Nieuwkoop. J. van Nieuwkoop en A.
Spaargaren.
Overleden: A. van den Aardweg
wed. van A. van Graven, 89 j.
PlOORDWtüK-
Geboren: Simon z. van B. \Vij-
nands en M. Overpclt. Pieter. z. van
A.'Korbee en J. Barnhoorn. Fra/icis-
cus Gijsbertus, z. van F. v. d. Berg en S.
v. d. Berg. Grietje, d. van L. v. Duijn
en K. Ammeraal. Klaartje, d. van D.
de Bruin ..en T. Bcdijn. Ferdinanda
Maia, d. van J. A. G. baron de Vos van
Steênwijk en M. A. R. S. gravin von der
Goltz. Egbertina Fopkje, d. van F. van
Kunon en R. Doopiiiia, te Amsterdam,
lijdelijk alhier. GalharinaTd. van L. v.
Beelen en J. Plug.
Getrouwd: D. Wassenaar 27 j. en
N. Kloos, 28 j.
Overleden: Jonkvr. A. G. D. E. de
Mieiet van Goiehoorn, douair. jkhr. W.
G. Godin de Pesters, te Arnhem, lijdelijk
alhier.
doch hij was niet lang alleen. De Kleiige*
van een 'breede dwbbeêe deur word door
een dienstbode opengiesc'h.oven i pongier
houden tot een oude in een li--end-.»
toilet van blauwe fantasie:. kieede
dame in de woonkamer getreden On
danks de «stijve en .zelfs een weinig onbe
holpen wijze van zioh te bewegen, toonde
de oud'e vrouw, toch wi gang en houding)
veel van den hoogmoed, waarmee ze in
haar jeugd onder alle omstandig heden
was opgetreden. Uit dc trekken van haar.
hard, .streng gelaat sprak gren-zenlooze
trots.
Toen zij binnentrad, stond de baron op
en trad snert op haar toe met de woorden:
„Goedën morgen, mama."
Zij keek verbaasd naar hem o.p, maar
zonder eenige vriendelijkheid, die toch on
der dieze omstandigheden natuurlijk ward
geweest. Ooik in den toon van haar stem
lag groote koelheid: „Ah, mon fils, reeds
terug? Wanneer zijt ge aangekomen?"
„Voor een kwartier ongeveer", ant
woordde hij, terwijl hij die hem geboden
hand kuste en daarna zijn arm bood, om
tiiaar naar de sofa te leiden. „Ik kom Mam-
ocht'eaid uit Lunden,"
(P/fir<U .VKVOlglI.)
