Ingezonden Stukken.
ïuuufer, (beter nog kleine aalkjeismel tiabaks-
sairul. Het a!ieri>e«lie is het'Led flink in. de
Bcm te leggen eai dik wijdt, te keeopem. Want
tegen zou;uciht kan de mot niet.
Vraag,: lik heib venleden j-aar 40 pond
vet gekocht. Nadat mijn vrouw er Zuinig
mede omgegaan lheeft (hoeft de politie het
reetant in beslag gen/omen. Heeft ze daar
recht op?
Ik (heb gekodht 3 Oosten har do zeep en
3 kisten sod ex. Ileeft de politie het recht
mij deze te ontnemen?
Antwoord: Wat uiw eerste vraag
(betreft wedLidht zou de politie het niet heb
ben in beslag genomen, indien u er van
aangifte had gedaan bij den burgemeester.
Want met-handelaren - mogen dit artikel
niet in een bepaald quantum in voorraad
hebben.
De inhoud van uw andere vraag moogt
u wel niet. aan anderen vertellen, want
dan is er kan®, dat ook deae zeiep en sodex
in beslag worden genomen. Deze artikelen
vallen evenzeer onder de distributie. Lekt
er iets van uit, dan zijt u de partijkwijt.
V raag: Wat is er te doen tegen wrat
ten? Wij hebben menig middeltje gepro
beerd, maar het baat niets.
Antwoord: Allerlei middeltjes wor
den telg/en wratten fcsingewend. Of ze alle
doeltreffend zijn, betwijfelen we. Ons is
wel b eik end, dat wratten spoedig verdwij
nen, wanneer ze eens per dag met de bin
nenzijde van tuinboonscbillen worden in
gewreven. Tuin/boonqü zijn er noi evenwel
niet. Een ander doelmatig middel is ons
onbekend.
Vra a g: 's 'twaar, dat de Bisschop van
'iV-Heriugcnbc.sch voor alle Katholieken die
lid waren van het N. V. V. en daarmede
gelijkstaande "\ereenigingen, het vervullen
van den Paaschplicht onmogelijk heeft ver
klaard?
A n t w o o r d: Ja, dat is waar. Op voor
de hand liggende, voor iederen Katholiek
vanzelf sprekende motieven, berust de»ze
verklaring.
Vraag: Ik (heb een zoon, die naar
Duitschland is gedeserteerd en daar ge
ïnterneerd is. Zou er nog iets aan te d'-oen
zijn, om hem naar Nederland te krijgen?
Zoo ja, hoe moet dit geschieden?
Antwoord: Ga u eens naar den
Consul-Gene raai van Dudtscttilond te Am
sterdam, wellicht w5et men daar naad om
11 w zoon in (Nederland terug te krijgen;
doch weet wel, da,t bij dian nog niiet bij u
thuis is, indien hij n.l. aQig militair gedie-
eei teerd is. Hij zal dan eerst nog voor
zijne desertie een/ vonnis moeten onder
gaan.
Vraag: Volgens het amendement van
de Commissie van Rapporteurs, is het
wetsontwerp tot herkeuring van afge-
kemrden in dien zin gewijzigd, dat de her
keuring zich thans slechts uitstrekt tot
hen, die hun 25ste levensjaar nog niet
volbracht hebben.
Nu wilde ik u vragen: heeft jbovenge-
njoemde wet terugwerkende kracht tot
1 Jan. 1918, en moeten dus zij, die 1 Jan.
1918 hun 25ste levensjaar nog niet vol
bracht. hadden, opnieuw gekeurd worden,
of geldt een ander tijdstip voor het vast
stellen Ya"n. dien leeftijdsgrens?
A n t. w oord: Hoewol er nog geen
voorschriften ter uitvoering van de" be
doelde wet bestaan, zouden we meenen,
dat alleen ®ijmoeten dienen, die op 1
Januari van het jaar van inlijving vast
gesteld-, hun 25ste levensjaar nog niet heb
ben volbracht.
De bedoeling is het, om de herkeurden
eerst na de dichting 1919, dus het volgende
jaar, te doen ojikomen. In dat geval zoudt
ge dus vrij zijn.
Vraa g: Mijn zoon, die in dienst is,
is naar Duitschland uitgeweken, omdat hij
<voor kien krijgsraad) pioeist frierschijnen..
Hoe kan ik mijn zoon nu uit Duitschland
terug eisehen? Tot wien moet ik mij nu
wenden?
Antwoord: Terugeischen kunt ge
uw zoon niet, aangezien hij Vrijwillig naar
Duitschland gedeserteerd is; hij zal ook
wed meerdei'jaïig zijn.
Ge zoudt evenwel omtrent deze zaak in
lichtingen (kunnen inwinnen op het Duit-
eclie Consulaat te Amsterdam; misschien
weet men daar raad.
Vraag: Ik ben van de lichting 1918
Vesting-Arfil'lerie, le Reg., 2e Bat. Wan
neer meet ik onder de wapenen komen?
Antwoord: In het tijdvak tu-sschen
3—7 Juni a.s.
Vraag: Ik ben van de lichting 1913
en word in December 25 jaar. Kom ik nu
ook norr in aanmerking om herkeurd te
worden?
Antwoord: Vermoedelijk niet. Zie
het antwoord hierover op een overeenkom-
Btige vraag.
Vraag: Ik ben zes weken in dienst
geweest en toen afgekeurd wegens
lichaamsgebreken. Moet ik nu nog her
keurd worden? Ik ben 23 jaar oud.
Antwoord: Vermoedelijk ja. We
wiet-en echter niet waarvoor ge zijt afge
keurd: bovendien, een herkeuring als nog
geen inlijving.
(Buiten verantwoordelijkheid der Red.)
Mijnheer de Redacteur,
Vergun mij voor het laatst nog een wei
nig plaatsruimte in uw blad.
De andere personen, die de befaamde
vergadering van Zondag in Zomerzorg
hebben georganiseerd of bijgewoond, schij
nen hunne bestrijding geen verdedigen
waard of noodig te oordeelen. Ik vind ten
minste in „De Leidsche Courant" geen
woord van verweer.
Zij hebben get^k. Het recht cm te han
delen zcoaJs wij deden is toch niet te ont
komen. Ik wil echter nog een enkel woord
schrijven naar aanleiding van een inge
zonden stuk van den eerw. heer v. d.
Burg in de courant van gisteren.
Men houde mij ten goede als ik zeg, dat
de schrijver zeker niet heel goed den poli-
tieken toestand kent. Ik begrijp ill. niet
hoe hij kan schrijven, of bedoelen (ik
moet eooveel tusschen de Tegels
doorlezen da dien beer Balver® in en door
de organisatie ©en plaats is aangewezen-.
Eerstens zijn er geen plaatsen aangewezen,
alleen geadviseerd. Vervolgens is dit
niet geschied door de organisatie, maar
door een vergadering van een aantal ach
tenswaardige mannen uit het land.
Wat de vergadering in Zomerzorg betreft
men worde niet ontstemd als ik zeg dat
ook elders wel dergelijke vergaderingen
worden gehouden.
En dan dat ophemelen van bepaalde can-
didaten door zichzelf of hun vrienden. Een
kennis van me <zei: daar is de heer Balvers
mee bedoeld. Ik antwoordde: Weineen,
daar is mr. Brantjes van Rijn mee bedoeld.
Deze beval im-miers zelf zijn candidatuur .te
Leiden in den Kieskring aan enz. \iS
Waarom ook tusschen de regels door ge
schreven? Nu zegt de een: die schrijver be
doelt de candickatuuir Balvers te bestrijden
en de andere zegt: De bedoeling is de can
didatuur Brantjes van Rijn te bekampen.
Met dankzegging, M de R.
Zoeterwoude. J. C. STADHOUDER.
Mijnheer de Redacteur,
Gaarne gebruik makend' van de door u
geboden gelegenheid, om den heer Lombert
van antwoord te dienen, zeggen wij u bij
voorbaat dank; het antwoord kan kort <zijn,
want ik hoop en vertrouw, dat de heer
Lombert onze Kieskring-vergadering zal
bijwonen waar .ondergeteekende dat ge
deelte van het stuk des heeren Lombert zal
behandelen, hetwelk gaat over het zijn in
ziens verkeerd optreden van bestuursleden,
hetgeen hij in strijd acht met een goeden
organisaticgeest, en even verder zelfs af
keurenswaardig noemt. Maar wij vragen
den heer Lombert hier: is de door u geko
zen weg dc juiste weg? Waaromt gaf u van
uw meaning geen (kennis aan de vergade
ring? U die onze .vergadering gedeeltelijk
bijwoonde (eij het dan heel achteraan in
een hoekje). Ik vraag u: moest u misschien
eerst zelf naar den juisten weg gaan vra
gen? Of mioet ik aannemen dat uw verstand
alleen werkt als u alleen ben? Maar
neen! dit weet ik beter; ik herinner mij nog
goed uw optreden op onze eerste Kring-Ver
gadering. Neen, waarde, heer, wij gaan niet
bij u in de leer! Als wij zijn in spoor of
tram of in een vergadering, (al zou men-
daar pok gekomien zijn met een negatief
doel) en er wordt iets gezegd of gedaan dat
o. i. niet goed is, dan zeggen w ij onze mee
rling, want dan is de kans groot dat men,
indien iets verkeerd wordt gezegd of ge
daan, zijn woorden intrekt of daden wij
zigt, dan is o. i. het Hollandsche spreek
woord toepasselijk: Het is beter voorkomen
dan genezen! Wij willen den heer Lombert
echter even mededeelen, dat als-hij meent
dat w ij niet op het goede pad waren, wij
toch zoolang de beslissing
niet is gevallen, zullen blijven
werken in dezelfde richting en in denzelf
den geest als er in die bewuste vergadering
heerschte; dat dit geoórloofd is verkondig-
de ook de Overal-Vandaan-Schrijver uit „de
Voorhoede", en dit is toch een gezagheb
bende stem in oneen Kieskring, al schrijft
hij anoniemi, of weet de heer Lombert mis
schien niet wie of het is? .Ik wel, en diens
m.eening stel-ik ver boven de uwe. Maar
wij verzekeren tevens, dat als deze, n.l. de
beslissing g-evallen is, wij als één man zul
len opkomen voor de candidaten, wie of
ze ook mogen zijn.
P. WARMERDAM,
Bestuurslid Kieskring Leiden.
Lisse, 29 Januari 1918.
Telegrafisch" zendt ons dr. Hoffmann
te Gouda volgend ingezonden stuk. (Het
telegram is wat verminkt, maar wij
meenen als volgt den inhoud weer te
geven. Red.)
Aan den Eerw. heer v. d. Burg,
te Hageveld.
Ik las uw arlikel. U verwart het advies
van den Kieskring Leiden (hetwelk al
leen no. 1 betreft) en het advies van de
vergadering te Utrecht, en beschouwt dit
laatste ook als een dringend wachtwoord
voor de tweede en derde plaats. U bc-
leedigt van terzijde den heer Moerel en
mij, jarenlange strijders in „Sturm und
Drang", die zich lieten candideeren op
eerlijke wijze door kiusvereenigingen,
welke zich alsnog hebben uit te spreken,
terwijl wij ons nu niet kunnen verweren.
Dr. HOFFMAN.
OORLOGSVARIA.
De keizer in den Keuischen Dom.
De Keulsche correspondent van „De Tijd"
Schrijft:
De plechtige beginwoorden van het mid
dag-communiqué, dat het geweldig offen
sief in het Westen inleidt: „Unter Führung
Seiner Majestat des Kaisers und Künigs
ist die Angrifsschlacht im Gange" hebben
overal ontzaglijken indruk gemaakt. .Mij
troffen ze in het bijzonder. Ik zal u zeggen
waarom.
Vrij'Iag den 15cr. Maart 's morgens tegen
het middaguur l.elde een bevriend journa
list mij op tn deelde andj mede, dat' de Kei
zer zich incognito in den Keuischen Lom
bevond Ik had den monarch sedert Augus
tus 191 i niet n eer gezien en ik spoedde mij
naar dö Domkerk, om getuige van het be
zoek te zijn, waarover het publiek niet was
ingelicht en waarvan de kranten dien dag
ook geen medtdetling mochten doen. De
Keizer, vernam ik onder belofte van ge
heimhouding, bevond zich op weg naar het
Westelijk front en had zich te Keulen on
geveer een kwartier willen ophouden. Ge
durende- dezen lijd wilde de monarch het
'dot r hem zoo bewonderde grootsche Keul
sche bouwwerk betreden, dat het „Wahr-
zoicheiivan Duitschland aan den Duit-
schen Rijn is.
In den Dom trof ik nagenoeg geen men-
schen aan. Ik zag een paar bezoekers, die
den geweldigen tempel bezichtigden en
enkele geloovigen, die voor het Sacraments
altaar hun devotie verrichtten in het wei
felachtig licht, dat er tegenwoordig binnen
valt, omdat de gele vensters en de bontge
schilderde brandglazen wegens het vlie
gersgevaar zijn afgedekt.
Onder de hooge gewelven en in de wijde
eenzaamheid zat de Keizer als in diep pein
zen verzonken voor het priesterkoor. Ach
ter hém stond eerbiedig op eenigen atfStand
geschaard zijn militair gevolg. Nog pein
zend toen hij zich verhief, bleef de monarch
steunend met-beide handen op een wandel
stok, nog minutenlang onbewegelijk recht
op staan. Daarna keerde hij zich om en
diep-ernstig verliet hij, zonder ook maar
één woord te wisselen met het gevolg, aan
het hoofd' waarvan hij iich naar den uit
gang richtte, den Doom.
Buiten was het nieuwe in de aangrenzen
de straten bekend geworden, daaT reizigers
den Keizer hadden herkend. Duizenden
kwamen toegesneld' en brachten het staats
hoofd een spontane ovatie, te midden waar
van hij naar het vlakbij gelegen station
wandelde. De Keieer bracht herhaaldelijk
het militair saluut. Zijn gezicht vertrok
echter niet. Hij bleef zwijgend en diep
ernstig. Er lag op zijn gezicht een gewel
dige trek van vastberadenheid, die te anieer
opviel, daar hij tijdens de oorlogjaren veel
ouder is geworden.
Ernstig, vastberaden, zoo heb ik hem ge
zien op den vooravond van den geweldig-
sten slag der geschiedenis en waarvan ge
heel Duitschland de eindelijke volledige
zegepraal en den gewehschtien Duitschen
vrede verwacht.
Wie weet, welke zorgen en gedachten
eijn hoofd' bestormden, toen ik dit gebeuren
zag onder de grootsche geweiven van den
Duitschen hoofdtempel. Leider van een volk
in oorlog, en daar ginds wachtten de ten
storm bereide legers, waarvan hij het hevel
op zich ging nemen voor de eindbeslissing.
Nooit, neen nooit, zal mij uit het geheugen
gaan dit beeld van den peinzenden, bid-
denden monarch in den Keuischen Dom
op den grooten vooravond-....
De levende lijken op den bodem der zee.
Een correspondent te St. Petersburg van
de „Daily TeliegrapUT' bericht, dot in de
kleine plaats Gloelcof, in het gouvernement
T®j eirnigof, op één nacht 500 lieden dloor d'e
revolutionairen zijn afgemiaakt.
In Sebastopol namen de opstandige zee
lui het besluit, een algemeene moordpartij
te houden in twee straten, bewoond door
de vermiogendste lic-den van de stad. Na Be
slachting werden de lijken in zee geworpen.
De weduwe van een van de vermoorden,
veraocht aan een duiker, af te dalen om
het lijk van haar man te bergen, teneinde
het een edrvolle begrafenis te bezorgen. Een
paar mnnuten echter nadat de duiker onder
de oppervlakte was verdwenen, rukte deze
plotseling aan het touw en werd opgehaald.
Hij verkeerde in een toestand, grenzende
aan krankzinnigheid, en geruimen tijd
kon hij geen woord uitbrengen. Het was
hem namelijk onder water gebleken, dat
de lichamen der vermoorden in zee waren
gegooid met steenen aan de beenen. Een
heele menigte stond nu recht op, met de
beweging van het water langzaam heen en
weer wiegelend', als het ware een leger le
vende lijken op den bodem der zee. Van
ontzetting werd de man toen waanzinnig1.
Oorlogskosten.
„De Bruxellois" van 26 Maart verge
lijkt de kosten van den hliidigen oorlog
met die van de- oorlogen "der 19e en 20e
eeuw. De Napoleontische oorlogen
(1793—1815) hebben 30 milliard francs
gekost; de Krimoorlog (18£31856) 7 mil
liard; de Amerikaansche burgeroorlog
(1861—1865) 33 milliard; de Fransch-
Duitsche oorlog (18701871) 1 milliard;
de EngelScb-Zuid-Afrikaansche oorlog
(1900—1902) 5 milliard, en de Russisch-
Japansclie oorlog (19041905) 2 milliard
te zamen ongeveer 80 milliard francs.
Maar de huidige oorlog heeft in vier
jaren tijds reeds ten naaste bij 650 mil
liard francs gekost^ Het aandeel van En
geland hierin is 137 milliard, van Frank
rijk 96 milliard, van Rusland g£) milliard
van de Vereenigde Staten 53 milliard
van Italië 31 milliard van Belgie Roe
menie, Servie enz. te "zamen 28 milliard,
van Duitschland 120 milliard, van Oos
tenrijk-Hongarije, Turkije en Bulgarije
te zamen 80 milliard francs.
De oorlogskosten der centrale mo
gendheden bedragen tot heden toe dus
göo milliard,francs, die der Entente 450
milliard.
Per hoofd der bevolking valt op iede
ren Engelschman 2000 francs der oor
logskosten, op iederen Franschman
eveneens 2000 francs, op iederen Duit-
scher 1400 francs.
Per dag kost de oorlog aan Engeland
161 millicen, aan-Duitschland 100 mil
lioen, aan Frankrijk 88 millioen, aan
Oostenrijk-Hongarije 55 millioen.
De zenuwen van den vlieger.
In de „Daily Mail" beschrijft een mede
werker de uitwerking van het voortdu
rend vliegen op de zenuwen van den
aviateur.
„De zenuwspanning bij het vliegen,
schrijft hij, is geweldig, maar vliegers
die gaarne en dikwijls opstijgen ^bemer
ken dat niet altijd wat gelukkig voor
heil is.- Zoo lang iemand „niet merkt"
dat hij vliegt en zich in de lucht volko
men thuis voelt is alles in orde. Zoodra
hij er te veel over denkt, staat het ei-
niet zoo goed voor.
Zeer weinigen kunnen jaar in jaar uit
blijven vliegen. Deze zeldzame gave hel>
Iben bijv. mannen (als (Hawker en de
vliegdienst-comrnandant Samson, die da
gelijks nog. met evenveel lust opstijgen
als voor den oorlog;
Öp den duur gaan de meeste vliegers
achteruit. Er is er Óen, een van de eerste
vliegers op watervliegtuigen, die bijna
nooit meeir opstijgt, en dan nog bang
is om le zwenken. Een ander, die twee
jaren geleden nog tot de beste jongeren
behoorde en nooit met een, machine ge
vallen is, is „oud-bakkeh," géworden ,_n
voert nu uiterst voorzichtig de bewegin
gen uit, die hij vroeger met den groot
sten durf volbracht. Nog een ander die
vroeger met de grootst mogelijke onver
schilligheid de Noordzee overstak, kan
nu 's nachts niet slapen als hij weet dat
hij den volgenden dag moet opstijgen.
De grootste moeilijkheid is, dat in vijf
van de zes gevallen een vlieger die tij
delijk van de vliegtochten wordt vrijge
steld, daarna nooit weder zoo goeu
wordt ais tevoren.
Om een goed vlieger te zijn, moet men
geregeld vliegen precies zooals men om
een goed biljard-speler te worden gere
geld spelen moet.
En ofschoon een aviateur, die wegens
koude voeten" tijdelijk verlof heeft ge
had, daarna weder een goed vlieger kan
worden, zal hij zelden in de lucht weer
zoo zijn als hij tevoren was.
Hij denkt te veel en dat is min of meer
noodlottig.
„Ik was een poos bang," zei een vlie
ger tot mij, „om 's ochtends op te staan
en naar builen te kijken uit angst dat
het mooi weer zou kunnen zijn en ik
over de linies zou moeten vliegen."
Er zijn honderden en honderden wier
zenuwen niet meer voor vliegen geschikt
zijn en die nu, zooals de dienstuildruk
king luidt, „beganen grond-dienst" moe
ten doen.
Dit zijn volstrekt niet alleen mannen
die reeds met hun machine zijn neergc-
(stort. V^elgers-izen uwen \zijn zeer ge
compliceerde dingen en een vlieger zal
dikwijls moeten verklaren dat hij „koude
voeten" heeft, terwijl hij uiterlijk nog
volkomen wel is.
Het is een kwestie van geestestoestand
Men ziet geen zenuwachtig bewegende
handen of knippende oogleden, en dik
wijls kunnen de dokters geen uiterlijke
kenteekenen van de kwaal ontdekken.
Een bestuurder zegt bijvoorbeeld: „Ik
ben mijn zelfvertrouwen kwijt. Ik word
al bang als ik aan vliegen denk. Ik heb
rust noodig<"
Dan krijgt hij rust. Men neemt aan
dat hij naar alle waarschijnlijkheid do
waarheid spreekt."
Land- en Tuinbouw:
De stikstefveorziening.
De JMikstof-vooizj-ening vanwege de
Kunstmest-commissie is alleszins cnvoF
doende; de zeer geringe voorraad, als
gevolg van den niet-aanvoer van Chili-
salpeler en andere slikstofhoudende
meststoffen, laat slechts toewijzing van
een klein percentage toe. In tusschen
gaat de verarming, de uitputting van
den bodem voort. iNiet het minst door
dit gebrek aan stikstof zal de vocdsel-
productn? gedrukt worden. Reeds in nor
malen tijd, vóór den oorlog we heb
ben er indertijd nog met nadruk op ge-
jvèzen was hel bij een rondgang o\cr
onze akkers in verschillende deelen des
lands goed te zien, dat de oogst niet lot
zijn volle recht kwam doordat de ge
wassen min of meer sükstofgebrek le
den. Ongetwijfeld kon reeds toen in
menige streek de opbreijgst nog aap-
merkelijk hooger zijn geweest," indien
op een of andere wijze meer stikstof aan
den bodem zou zijn toegevoerd. Hoe
veel te meer is dit thans het geval, nu
gedurende de oorlogsjaren een geregel
de uitputting heeft plaats gehad. Was
het voorheen zuinigheid, die den boor
parten speelde, thans zijn het de om
standigheden, 4ie den nood veroorza
ken. Evenwel: we hebben te overwegen,
wat onder deze omstandigheden kan en
moet worden gedaan, om de bedrijven
in stand te houden enï/:zoo mogelijk,
rendabel te doen zijn. Wij vestigen uan
allereerst evenals het vorige jaar, de aan
dacht op de
teelt van Vlinderbloemige gcivassen.
Deze teelt moet sterk worden uitge
breid. Men kan die gewassen verbouwen
als hoofdgewas en als stoppelgewa§.
Ook op zandgronden kan men met
zeer veel succes vlinderbloemigen als
hoofdgewas verbouwen. Op akkers,
welke in minder goeden toestand verkee-
ren, kan men een vol gewas lupinen of
serradella telen. Men kan deze gewas
sen ook voor het zaad verbouwen. Bij
de tegenwoordige prijzen kan een vol
ge\\#s dan zeer goed loonend zijn, ter
wijl de bodem toch altijd ook nog met
stikstof verrijkt wordt, zij het dan ook
minder dan wanneer het gewas geheel
ingeploegd wordt.
Op de goede zandgronden kunnen,
erwten, stamboonen en andere booncn
geteeld worden. Zeer zeker verdienen
deze gewassen alle aanbeveling. Die ze
te voren niet verbouwden, moeten er nu
eens een proef mee nemen. En clan noe
men we nog op stoppelgewassen. vVe
moesten in den herfst geen enkele
akjeer braak zien liggen. Overal, waar
geen knollen of spurrie voor het vee
geteeld moeten worden, moesten we
lupinen, serradella of klaver aantreffen.
Van serradella kan desverlangd vaak
nog een snede uitstekend veevoeder ge
oogst worden.
Er wordt zoo schrijft 'de Rijksland-
bouwleeraar voor Oostelijk Noord-Bra
bant, de heer Deckers in mijn ambts
gebied, uitgezonderd op enkele ontgin
ningen, veel te^weinig gebruik gemaakt
van groenbemêsting. Ditzelfde kan van
andere streken worden gezegd. Onder
de tegenwoordige omstandigheden mag
i zeker niemand verzuimen in het a.s.
voorjaar zooveel mogelijk vlinderbloem
gen te zaaien. Evenals genoemde Kijf
landbouwleeraar zullen ook zijn ami
genoolen, waar ook, bereid zijn nadt
inlichtingen le geven.
in de tweede plaats moet nog
worden aangedrongen op doelmatiget
waring en aanwending van den si;
mest. Jaarlijks gaat er nog voor duizc
den guldens verloren. Nu hel te laai;
beginnen velen te beseffen, hoe oiivj
standig het was, geen gici kelder te bc
wen. Thans zijn de b'ouwinateriai
schromelijk duur. Is het echter le Ui
Bovengenoemde lieer Deckers niet
van niet. Hij is van oordeel, dat ooki
nog, hij de zeer hooge prijzen van
ment en steenen, het houwen van
gierkelder loonend is. Immers, zegt
elk kilogram stiksLol verlegenwoordi-
thans een waarde van minstens driémj
zoo groot als vroeger.
Ook.door cle slechte bewaring en;
ondoelmatige aanwending van den si;
mest gaat veel verloren. Men' den!
vooral aan de aanwending op grasla:
Ga langs een weiland, uat pas bern.
is met stalmest. Gij kunt den arnmonn
al van verre ruiken. Een zeer belangn
deel der stikstof vervluchtigt.
Wij welen, dat do waarde van st,
mest zit in zijn gehalte aan droge si
aan stikstof, fosforzuur en kalk. Nu k
ben de eerste twee voor weiland vt
minder waarde dan voor bouwland.
De stalmest blijlt bij weiland bon
op liggen en daarom beleckcnt de t
piusvoimende waarde weinig. Bovo
dien bevat weiland daarvan meesta
noeg.
Verder is de zode doorgaans zoo n
aan stikstof, dat op de meeste wcilanc.
een bemesting met stikstof zich onvt
doende betaald maakt.
Veel beter is 't de stikstof der zoden
biel te maken en de klavers m de
legenheid le stellen zich flink te ontwil
kelen. En dit is toch zoo gemakkelijk
bereiken
Bomest de weilanden eens flink o
kalk ol met kalkmergel; geef,daarbij»
kali en fosforzuurmest en bezie de re:
talen.
Geen stalmest op.weiland! Alles éi
wen de li, op het bouwland! Ziedaar
gebiedende eischl
Stalmest maakt zich nimmer voldw
de betaald op weiland, dus zckei r,
onder de tegenwoordige tijdsomslaMij
heden.
Wil men iets geven als bedekkn
dan kan daarvoor strooisel in aamrit
king komen. Indien men toch stikslc
mest aan zijn grasland wil geven, di
is het in elk geval vced beter daarvo
gier te nemen. Deze kan terstond in d-
bodem trekken-en er is daardoor mi
der gevaar voor verliezen dan bij si;
mest. Maar ook bij de aanwending tl
gier mag men zich wel afvragen, of b
bouwland, geen stikstof te kortJi
komen. Ook giere men liefst bij repi
achtig weer en nimmer op bevroii
land. G. B,
ALLERLEI.
De musschen en de graanöcuw,
Aangezien het in dezen tijd gewens
is, dut in ons land zooveel niogti,
graan wordt geteehi, is het ook noot
dat zooveel doenlijk alle schadelijke!
vloeden, die de opbrengsl dei grs
akkers geringer maken, worden geve
ln verband hiermede vestigt
hoold van "den phytopathology
dienst de aandacht van beiangliebk.
den op de schade, die de mussciieiu
den graanbouw kunnen toepen?
doordat zij het uitgezaaide, nog niet»
kiemde ot reeds öntkiemonde zaad
pikken, en ook later doordal Z!) de
pende ol' reeds rijpe korrels uit dei»
halen, ook wanneer het graan ïeede
oogst is, maar nog in hokken op
.veld staat. j
Bestrijding van de musschen is
zeer zeker gewensclit.
Daar de musschen (huisniusch zooi
als ringmusch) niet tot de beschei»
vogels behooren, Kunnen de eigena
of gebruikers van bepaalde gd»
daar vrijelijk deze vogels laten val.»
of dooden en ook hun nesten doenU
halen.
Verstoring van de nesten en uit»
van de eieren is wel verreweg het ai-
middel om musschenschadc le vc-ail
men.
Daarnevens zou op graanakkers
schieten van musschen met vuurt'l
nen zeer zijn aan te bevelen, wanM
niet tegenwoordig de patronen zoo«
en schaarsch waren. Echter kan -cv'
verzoek van de eigenaren of gehru»
van gronden, waar de musschen scp
doen, door den burgemeester der!
meente, waarin de gronden gelegen g
bi] uilzondering aan hen oi aan
lasthebbers vergunning worden®
leend gebruik te maken van miitf»
om musschen Te vangen, die in 11 d
gemeen voor de vogelvangst ong1"
loofd zijn. j
De burgemeester kan aan die vete"
ning bepaalde voorwaarden vcrbiw
en een van de eersie voorwaarden i»
natuurlijk zijn, dat uilsluitend niussc
worden gevangen en geen andere W(
\an ongeveer dezelfde grootte, daarw
bij de wet beschermd worden.
Zoowel het vangen van musschen
het uithalen van hare nesten moet?
eel mogelijk worden opgedragen»
bepaalde betrouwbare person»",
musschen voldoende s an andere vu
kunnen onderscheiden.
