UM Mi'.
tityeede Blad.
Een belangrijk vraag
stuk voor den
Tuinbouw.
BINNENLAND.
Nederland en de Oorlog.
VRAGEN6US.
het Zwarte Veen.
iterdag 30 Maart I9!8
ieet
ken
.Ma
rdsj
j hyacint verdrijft den damp, die
't brein verduft,
- wet de stompheit van 'L vernuft."
of, (Uit VondeJ: „Van Godts werken"),
anneer Vader Vondel thans ..tuss'en
Jem en Deijden" uit den kleureu-
>rvari: oostersche hyacinten van wel-
n w ende geuren zou kunnen genieten,
hu! zou hij zelf dan herinnerd worden
,a'n zijn boven neergeschreven dichter-
leJ rd. Immers kan men dezer
^om Leiden tegelijk het-bulderen der
w] [imerl van heel uit Frankrijk in
l-ralelende dreuning nu en dan ver:
Als Go deshand ten hove spreidt
'narcissen en hyacint,
dan ziet men over velden wijd,
hoe God Zijn wereld mint.
damp van (t kanon, die 't brein
jluft, nevelt in ijlheid omhoog, en t
ichelijk vernuft, mede getroffen
de ontroering van 't gemoed, er-
onpieuw te midden der ellenden
den wereldbrand zijn Vader en zijn'
ezen Middelaar in den Hemel, Wiens
nskruis in kleurenvisioen omgloord
J dt door de eerstelingen dor uit de
era verrezen bloeisels.
hyacint was in Vondels dagen en
lang daarna een officieele en teven;
volks-medicinale plant. Thans niet
r. Wij haalden Vondel dan ook ai-
- aan als een inleidend woord.
Nederlandsche Vereeniging voor
^kruidtuinenzond haar verslag
haren Proeftuin voor geneesknu-
h le M/'i" in het licht
éi verslag, aan alle leden verzonden,
teen praktisch overzicht van de ro-
aten der werkzaamheden die in het
mlopen jaar op het ruime veld van
proeftuin der vereeniging zijn ver
,ankweek van genees
krachtige Kruiden.
rapport toont als frucht der overi-
natuurlijk nog korte ervaring aan,
moeilijk het is een oordeel velLen*
2 luiere proeftuinen, ook al heeten zij
niet, b.v. te'Noord wijk en te Heerlen,
en vele geneeskruiden nevens el-
ter in ééne grondsoort goed. Maar
verschillende geneeskruiden, ge-
te Delft in den hier bedoelden
ftuin, Weken de onderscheiden om-
digheden, wel wat te zeer uiteen
end voor de eene, overigens alles-
vruchlbaro en goedgelegen grond-
tan: 1. Enkele geneeskruiden hebben in
n tuin, zooals het rapport aangeeft,
il schik". Weer andere kwijnen er.
r veel hiervan ligt aan 't feit, dat
personeel te dezer zake nog niet ge-
lold'is en deskundig toezicht wet
ontbreekt. D.e noodig-e routine, ver-
lt het versiag, is er nog niet. Die
-ine bezit men nu juist wel bij de
iders Aloysiüs en Ignatius te hoer-
te Noordwijk. Eene^aak moe
iagi oral in het oog worden gehouden:
oril lk011 P^s in 't midden van de Mei-
v;i,: and van 1916 beginnen, wat te laat is.
J~ 65 geneeeskruiden kwamen op:
d 16, goed 16. triestig 11* slecht
Ker slecht 6 en niet ter ontkieming
imen 5.
i nten of zaden (over de groote quaes-
van „de zaden" (later) kon men nog
van allen afgeven, maar wei van
loojj planten, w. o, de Digitalis en de Va-
aj^na en van de zaden 7, w. o. de Ar-
De physiologen dr. Storm van
uwen en dr. Wester zullen de we-
cnappeiijke onderzoekingen naa?
^j-gehalte enz. verrichten. Ook is
Iroogstoof aangeschaft,
oor vercüer met bijzondere planten
leze opstelletjes te gaan, vonden wj
outlig dit zooeven ontvangen ver-
uier in het algemeen weer Te geveh.
r is nog iets, waarop wij dadelijk
le antwoorden. Onder de be-
ó'j ^tellenden, die velen zijn, waren
heeren, die ons vroegen, of de
[ons meermalen genoemde „Nederl.
yereerrfgfng voor geneeskruid luinéfi-
een neutrale vakvereeniging ia. Volgens
de statuten en naar wij meenen: neen.
Evenwel hebben wij in 1915 gepoogd do
aandacht te vestigen op 't ruit eener vak
vereeniging voor R.-K.. geneeskruiden
telers. Dit inistekle. Wil men nog begin
nen, welnu: ^rie gaat voor? Maar, met
voorzichtigheid en Delend. De voorlicht
ting der wetenschap kan men niet ont
beren.
Dr. A. G. A. HOFFMAN.
De Ned. Vtenaeruging voor Geruoeskruid-
tuinen heeft, aan de letten dier Vereanigint
en andere Ibeltangsteltendiea in de genecs-
kruidoulrtuur d'e volgende cirouiaiire gebon
den
,.Het toestuur dar Ned. VereenJiging voor
Ge^eökruid'Juinen dieet u laiehbij toeko
nufen ltöt verslag ever don .proeftuin vüo.
ajplflenijigewijsetöji m 1917.
V<an v\ uschaftlervdie oijden ontvang cr wij
aanvragen, wollko geneeskruiden in ons
land verbouw of ingezameld worden, hoe
veel er kan gé&eyerd worden, welke ctó-
tures nog' mieit toeoefeJ^k worden en loo-
nend aouden zijn.
Het is daarom noodig, dtei wij weten wut
er in ori9 land verbouwd an ingezameld
wordt bun oveVprodiuetie "te voorkomen
en raadgevingen te teumen verstrekken
over het en n-oodig is. Wij roepen dbaairom
uiwe -imedewenking in om osn-s dö nnodiige
gegeiveno te venachaïfen en vei*zxx?ikien u
vóór 15 April aan den sec-retard a Dr. L. E.
Gocster, Laan van Meeader-voórti 339, te
's-Cravenirage, te willan berichten:
ld vytedke/ getneaskru.iidlen d'oor u ver
bouwd wordien, al» ki week er of als antaietuir;
2o. welke geneèelkruiden in uwe omge
ving ondier uw toexldht wonden ingvy/amalid
of kunnen worden ingetaameiLd
3o. hoeveel we productie van die go-
neeefleraiden in 1917 heofit bedragen: a als
viersoh iteruid, b. oils gedroogd kruid;
4-o. op hoeveel güj uw oogst retkent: in
1918."
II. -
(Vervolg.)
Verleden jaar is opgericht een Bond
van Lnzouters, omvattende de inzoulero
op iedef gebied. Er is benoemd een ge
delegeerde commissie van iazoulors
voor de augurken, een voor de inaoult' 3
van booneii ca een commissie voor kcoI-
producten. Voor het inzouten voor het
gedeelte van overlana en overzee (men
moet neut/aal blijve 1 en niet meer spre
ken van Duitschiand en Engeland) werd
niet de betrokken Bureau's een over-
êenkomst getroffen, waarbij werd be
paald, dal mmaakloonen zouden bedra
gen, b.v. voor een oxshoofd groote^
augurken f 12, boonen f 19,50, cpercie-
booneu f 12.25, uien f 22, zuurkool f 12 50
enz. Deze loonen nu zijn zeker buitenge
woon/hoog te noemen, maar er war erf
ook voorwaarden aan verbonden.
Een van de voornaamste voorwaarden
was, dat de Inzouler een Bankgarantie
rao.u steten: or ieder ing;< zo uien vat
producten het viervoudig van het in-
niaakioon. Dus iemand, cue 1000 vaten
met augurken en boonen had ingemaakt
had zoo ongeveer af te geven een Bank
garantie van f 50,000. Ook dient men te
letten op de vele bepalingen gemaakt
omtrent do inmaak-inrichtingen. Het i3
zeker niet te gewaagd, om le veronder-,
stelLen, dat de toeleg bestaat om de
kleine inzouters zooveel mogelijk terug
te duwen. En dat het dan 2al gaan ten
koste van concucrontie op de veilingen,
zal ieder wel met mij instemmen. Alzoo
alles over te laten aan de speculatieve
fabrieken, lijkt mij niet zonder gevaar.^
De andere conclusie uit de rede vj.a
den heer Tromp,„file in het bijzonder ae
aandacht trekt, rb wel deze: de Rijks
commissie zou aan den tuinbouw een
dienst bewijzen:
a."door alle verdere inschrijvingen ie
weigeren;
b. door hare werkzaamheden uit te
breiden met een geregelde, deskundige
controle op de bewerking van het pro
duet:
In deze co-nclusie, onder punt a, meent
de heer Tromp dat de Rijkscommissie
den tuinbouw een dienst zou bewijzen
alle verdere.inschrijvingen te weigeren.
Hoewel het fabrieksgedeelte in vrije
veiling is gegeven, alzoo ook gekocht
kan worden door eau coöperatieve ver-
duuFzaarninrichting, zou het nog kun
nen gebeuren, dat den coöperatieven
inrichtingen eenige moeilijkheden in den
weg werden gelegd. Dit mogo nu zijn
overeenkomstig de meening van den
heer Tromp, doch zou ten z/e>erste te be
treuren zijn. Wanneer verdere inschrs-
vingen zouden geweigerd worden, zou
dit beteekenen een inbreuk maken oo
de rechten van den Ne.derlaadscheu
tuinder en geheel in strijd zijn met de
burgerlijke rechten.
Dit zou beteekenen een onnoodige be
lemmering van de uitoefening van ü«n
tuinbouw, een vernedering voor den
tuinder en een kraehtig wapen in de
handen van de speculatieve fabrikanten.
Wat betreft punt b. van dezelfde con
clusie. betreffende „controle op de ver
werking der producten", (fit zal wel
ieder kunnen goedkeuren, mits de con
trole maar geen oorzaak wordt tot net
scheppen van tallooze baantjes aan min
der deskundige personen.
Hiermede» meen ik voldoende de be
doekte conclusies van den heer Tromp
behandeld te hebben.
Dat in meerdere tuinbouw-centra's een
drang gevoeld wordt tot oprichting van
eigen' verduurzaaminrichtingen, bewijst
zeker wei dat nn# overal een ideaal toe
stand heerscht wat betreft den afzet der
producten, terwijl er ook wel een gewet
tigde vrees voor de toekomst beslaat.
Zelfs in het Weslland, waar over het
algemeen de veilingen nog het beste aan
het doel beantwoorden, is door 12 aange
sloten vereertigingen de wensch.elijkhc.id
Uitgesproken, om de tuinbouwvoort-
brengselen te verduurzamen door den
tuinder zelf.
Op de gehouden vergadering te Haar
lem van Veilingsbesturen der Yere,'..i-
ging Roelofarendsveen, Ter Aar, Lisse,
Hiliegorn, Pie>t Gijzenbrug, Haarlem cn
Beverwijk, werd het recht van verduur
zamen verdedigd en als eisch gesteid.
dit recht te bepleiten op de volgende
algemeene vergadering.
Afgevaardigden van uit Limburg
pleitten voor het oprichten van coöperar
tieve verduurzaam-inrichtingen in Lim
burg. A
vVel een herwijs dat het verlangen „baaa
te zijn ïn eigen huis", voorzoover de om
standigheden dit toelaten, meer en meer
naar voren komt. Volgens mijn meeaing
zijn door de huidige tijdsomstandighe
den de tuinders nog meer dan andera
gaan streven naar eigen inrichtingen en
is de aandacht meer dan ooit er op ge
vestigd.
Op welk een wijze echter uitvoering
gegeten moet worden aan een coöpera
tieve verduurzaming, hetzij inzouters,
hetzij drogen, is moeilijk in eens le be
palen.
In deze richting is reeds al veel gear
beid. De bestaande coöperatieve gcoen-
tendrogerijen en -zouterijen hebben on
der den naam van „Bond van Coöpera
tieve Gonservenfabrieken" oen vereeni
ging opgericht ter bevordering van het
verduurzamen der eigen geteelde pro
ducten.
Ook voor onze tuinbouwcentra 's hel
verduurzamen van z;tp groot belang.
Veeil, zeer veel is er voor te zaggen, dat
hier ter plaatse (en niet elders, zooaU
wel eens betoogd Wordt) een coöperatie
ve inzouterij opgericht wordt Maar ook
acht ik het evenzoo noodzakelijk, dat
een drogerij opgericht wordt. Gaarne zou
ik zoo een moderne inrichting den lezers
willen voorstellen, als de inrichting voof
verduu.vuming, vooral met bet oog voor
export, echter moet ik mij beperken.
Bij de verdere ontwikkeling der coöpe
ratie zal het ook blijken dat een leiding
van bovenaf noodzakelijk is. Binnen niet
al te langen tijd zal zeker de noodzake
lijkheid ingezien wprden, dat de coöpe
ratieve inrichtingen de steun behoeven
van een leiding, welke gezag uilc4f*nt
en invloed heeft bij de regeering. Deze
leiding zal gevonden moeten worden bij
den Nederlandse hen Tuinbouwraad.
Als groep Ingedeeld bij den Neder-
landpchen Tuinbouwraad zullen do
coöperatieve ve-rduurzaamsinrichtingcfi
zeker sterk komen te slaan en een krach-
tigen steun kunnen worden voor onz^n
vaderlandschen tuinbouw.
I>e plaatselijke "veilingen zouden ccn
ter, volgens mijn meening, ovetr moeten
gaan tot het oprichten van een coöpera
tieve vereeniging van verduurzaming,
zoo mogelijk aangesloten bij den R.-K.
Land- en, Tuibouwbond.
Zulle een bond van coöperatieve ver-
eenigingen zou, zeker den L. T. B. zeer
verstekken, en, voorzoover het toege
staan zou kunnen worden, 'een grooL-n
invloed kunnen uitoefenen op de verga
dering van de op te richten groep bij
den Ned. Tuinbotrtfraad.
Voorziphtighekl eri goed beleid zal ook
in deze aangelegenheden de richting
moeten aangeven.
Ik meen niet te veel gezegd te hebben,
wanneer ik als titel voor het besprokene
gekozen heb: een belangrijk vraagstuk
voor den Tuinbouw.
Roelofarendsveen, 15 Maart 1918.
G. H.
De prijzen der hui^torand-
kolen.
Ha, Bmreoiu voor Mededeéiingw* maafcfcf
de Voedaeivoohzieniig majdl:
In laanöhiMnig aan de anfamg» ojpeaibaar
gcanaafcfce diisiU^itourtBe-reigeiling vsoor huis
brand -Voor !het tijdvak Void 1 A«pritl 1918
l£prïl 1919 ts Uians oen j^rijnregeling
voor öuieforanci voor dat tijdvak vostgo-
OtokL
Be ervwing Iveoft gebeerd, d&£ het voor
eene goede huafAwnariidd.kl'iribaxtije zeer gje-
wenacht is, doit <te prij&eni vooav dc.n. ge-
hteelen dnnir vasn het dil'atr^KiJtie-'tijdAak
JoxAiael mogjeiijk \ia8fcJuaaD. Daartorai is dan
ook, onadhaniedijk mn de bmter»iundficfie
kolonipa-ijaeffL, waie thans voor "bert. tijulvajk
nia 1 April nog niet bok end zijn, ome paij«-
xegjoHmg vaötgeiSbeUi. De aTiogielijadjeid b-llj#
evenwel boataan, <Sat dene jprij»regeling,
in verband met die wijra'gjjnig van verschil
lende omstiand igihetEemalsnog Verandering
aal moeten opdiergiaian.. De 'Jhan» vasdge-
öteMe prijEiregieling gaat uit van de voe
gende begetineieJlen:
lo. De ibnamdstoffen, wieJBce woordion ai-
g,eieverd op dte mlirómm-ivjitsoeaiea, de
extra-ra mltaoeoaen voor ai eik en ea de helft
van de rantsoenen ten l>olioeve \-an de
kamerbewoners aiiften worden verkrijg
baar gettó'd tegen prijken, wefflae in hoofd-
zoak overeenkomen met de prijzen, wedk»
tot nu toe voor die mininwim-rantsoenen
a-ijn bet^-aild; dit zijn de oude prijwen van
tet afgeloopen diiötrilbiutie-tijKivak.
2o. Voor aite overige hiuisbnindS«>iwn
aal de prijs gelden, welke ongieveer hot
midden houdt tusschen den ouden prijs
vam het afgieloopen distributie-tijdvak, en
don hoogen prije, welke uithoofde van die
p(rij(S-<egalisatie vanaf December j.l. bveft
gegoldien..
In het stetoel komen dus voor da hudö-
brandkoten twee prijken. Lage prijzen voor
do minijn um - rantsoenen van gnoetp A en
do andere ovengenoemde rantsoenen;
ÏDOoge prijaem voor dte aantvuftllngsrajutooo-
nen van groep A en voor de rantsoenen
v#n d!e igroieipen fl, C en D, wieflke Ihiopga
prijizan oöhitior wederom aanmerkelijk 'la
ger mjn, deun'de hoogte païjeen vau hert.
afgeloopan tijdvak.
De prijsregeiMng is 7.oo uitgewerkt, dat
het verschil tus^oRÈn den tegen en den
'hoogen prijs •voor ed&e brarsfetoffeneen-
hteiid, onjversahidlig of dfte bestaab in an-
thraciet, étertolen, ga,gcofk.es, sbuklcol en oif
bnwnkoolhriik'ettejn, f 1.50 bedraagt.
In verband roei de A-ersehifilende vervoer-
ktosrti&n en andiere onkpsten zai, a|lij(k tot
dUfSiverre, in de bnand^toffenpaijTj^ in de
onderscheid en plaatsten de® lands eonig
veisohil (bestaan. Een indruk van de
nieuwe prijzen krijgt xrnen door de voilgonde
opigiajve, we Wee de prijzen aangeeft van hert
brandstoHemdisrtrict Den Haag voor heit
aieuwie di^ ri butio-ti jdA^afk
L .a g e p r ij a: antliraciet -f 2.50 per
H.L. of 75 K.G.; eterhriketten f 1.20 per
II.L. of 75 K.G. Limiburgsdhje situlkdoolien
f 2.20 per H.L. of 80 E.G.; mijuicokies f
per 1/2 H.L. of 75 K.G.; brunnkoochiliiketteii
f 2,50 pear 100 stuks, an giascoikes f 3.
per 2 H.L.
H o o ge p r ij t* nefipocttevelijk f 4.—,
f3.60, f3.70. f5.25, f4.— en f4.50.
In deae prijjsen komt tot uitdrukking,
dat de koeten van spoorvraxtfit, rijloowan,
opslaglkosten, distrübutiiekosten, beaorgloon,
handsliaarswinfifti, ena., in het brandstoifflan-
distriot 'Dern Haag voor anthnaioiat op oa.
f 17.— per 1000 K.G. komen, hetgeen neer
komt op f 1.30 per H.L.
In plaatsen, waar de gjenoexrade kasten
mdndJer bedraigjen, ruiten de verkoops-
.prij»einj dier k'M.en dius lager zijn. Zoo zijn
b.v. voor Breda de klosten vam epoorvraictift
ene. oa. f 13.per liXK) K.G., hetgeen neer
komt op f 1.per H.L., zjoodait daar de
antihracaet op ca. f 3.70, reep. ca. f 2.20
per H.L. komti te staan.
Om het nieuwe sJtelsel Aan iage en hooge
prijzen diuidleilijik te maDcem, moge nog het
wig-end e dimem:
De lage prijzen zijn iet® tegér dan zij
moesten zijn in veitband met de prijzen
AveSke cte mijnen voor de IimflvifgtaiA
huflabramdSeoftan «atvangen, de hooge
zen cktartegewwer liooger dan zij möeeSSja
zijn in verband met de prijseyi ven Ai
Lmibungaahe huisbra.nd'koae^ï.
Wart ibij deae prijsen op de gjascokeav de
Dutitecbe bruinêtoorbriiketten en mijnee^ei
moet wencPen tttegtetegdi, ka, oangpzien <M
prijs en die hioeveaHi-eM -van in te vOemm
buifentandisohe koten nog niet hakend
nifct te raman.
Afe begrnael is intnjapchen aangemonseat
dat die prijzen van de koGen, weflte Biet
voor huM>rand d«s>en, dusiïanjg worde»
viaatgasbekidot de haiiSbran<kvo<>i-vrefiiOJ
VOUgemp die uiteengeaette prijsregeling, nao-
gfilijdc Awndt, zonder cüati de branKtetaffto»
a-oorai'endng alte geh<sel offers van dte Steal*
kas vraagt. De kosfeu, aan die legering
van d© hua&biundstoffen veahondeu, wc*»
den du» gedragen door de Lndusteé© te
den ncsnen 7.w» des w^ords (vraarorudk*
begrepen gasJfalbriffken, eïectefedh© cent*»-
letn, fpoorwegteo, enz.). Harefrzrijd's oa*>
Aiangt de liimrlhsteïe de haocbilkikirig over
oa. 170.000 ton goedkoop® Lirnhaii^jBclite
kolen per maand.
Mocht, wannteejr de ond&rtiiand rfingMË
inzake k)c4evileveringVn'et hat buttentoal
tot een A^ast resultaat ihtebhen geleidl, W}
ken, chart, de prijzen voor dra knduftrfce te
hioog •zijn, dion zou zijn te rivteunvegten s<5
daaraan door bijefteg van Siiaatsw^o maal
worden tegemoet gekomen.
Opgemerkt zij nog, dat de furfprijzeS
door de uateengeeertte prijsregeling geert
wijzig-kig pn-dengaan. Voor turf blijft W|
aflevering op «die rantsoenen een
gel>aseierd op de max nmiumpfrijzen. gieküte.
De graanvoorraad voor h«t
leger.
Men deelt on« «ede:
Ten einde verlenging van den termijn 4ët
broodkaarten te voorkomen, schijnt deot
sommige gemeentebesturen te eijn aang*
drongen op het voor dadelijk gebruik b*
schikbaar stellen \*an den militairen graaav
voorraad, welke hénnen de Stelling vaat
Am-sterdam ligt opgeslagen.
In verband daarmede wijst men er oeafl
op, dat voor den soMaat le velde brood te
vele omtstandigheden het eenig verkrijgbar*
voedsel zal zijn.
De aanbevolen maatregel zou den waa*
borg voor d'e veiligheid van ons land, welk*
in het gemobiliseerd leger gelegen is, der Ai-
beeldig maken en vooral in de tegenwoor
dige omtetand igheden een rechtstreeksch g*
vaar opleveren voor onze zelfstandigbelA
Voorts werd er op gewezen, dat bij instak
ting van de Stolling Amsterdam de militai
re graanvoorraad zoowel' voor het leger aid
voor de burgerbevolking bestemd is.
Het s .8. „Hertog Hendrl k".
Hr. Ms. „Hertog Hendrik", ander bevel
van den kapitein ter zee De Jonchecre, U
gisterenocht.end vroeg uit Bergen te Ni®«-
vvediep aangekomten.
De verliezen der Duitschera
Als een bewijs hoe bloedig de slag il
en welk een ontzettende offers er wordai
geëischt, kan dienen, dat iemand hü
Kerkrade ons schrijft, dat onophoudelijk
lange treinen met gewonden, bloedilniipejoi
langs onze grenzen voorbijrollen. Reed*
lang zijn de lazaretwagons vervangen doe*
gewone gesloten goederenwagons, waarin
de gewonden, di« in Noord-Frankrijk e*
België geen verpleging kunnen vinden, zoo
goed' mogelijk op stroo en houtwol words*
vervoerd. Velen sterven onderweg.
„Tel.**
Vraag: Hoe kan ik' vlekken krijgon
•uit lidht geverfd* heeldien, die door eaa*
slag en stof veroorzaakt zijn.
Antwoord: 't Ligt er aan, wélk*
deze vlekken zijn, oHïe b.v. is al heel sdecM
te A'Orwijderen. Gieef ons daarom, op» vso*
voor vlek het is.
Vraag: Mijn haar valt VerscLrilkikediflB
uit. Nu hebben ae mij aaugeiradien om k.lit-
worteil te gebruiken. Kunt u me zeggou,
boe iik dat gebrudfloon moet en ava aimed*
en (hoe lang ik het teéklcen moet?
Antwoord: Wij vreezer*. of derge
lijke middeltjes u helpen zsullen. Raad-
plieek lleA ar een dtekter. 't Kost u dan* wol
een visite, doch door alerlei middeltje*
wordt 9ijma meer bedongen dan goedge
maakt.
Vraag: Kunt u mi] ook zeggen,
Pk moet doen tegen die mot, weiiike in d*
bedstede is gekomen. Het pronkbed, als
mede (het overige beddegoed, is eir erg dJo«oac
beedhadfigd.
Antwoordi: Leg in foot bed wart
feuilleton.
itn!?aar is PaPa"' fluisterde mevropw
'(e|d. „Houd je kalm, ik zal trachten,
4gunstig te stemmen voor je wensch."
soopman trad met zwaren tred in de
Zijn droge, harde trekken toonden
ecM iVeei onverschilligheid als de blik,
V ^ee bij de aanAvezigen aanzag. Alleen
,f m üjn neef hémt „goeden morgen"
d* werd zijn gelaat een oogeoblik
b®1 Zijn dochters sloegen weinig
itinp °P hem, wijl zij geheel beheerscht
«door de gedachte aan het aanstaan-
fesi Zijn vrouw en zijn zoon echter
1 'n met uodsnoegen het teeken zijner
leide au or Bruno, waar, hoe gering
mocht zijn.
ecn4 eet ge, Bruno", zei Edhnond plotse-
SjffatKarei Stein mij gisteren vroeg?...
3no gij reeds referendaris c-ijt?" -
uo was n.l. vóór drie weken tot zijn
^hnk en tot onaangename verras-
vaa zijn oom gezakt bij zijn tweede
Jfch exaimen.
,r^'d en Bruno keken den boosaardlr
er toornig aan.
Mevrouw Markfeld zei op haar sleepen-"
don toon: „Di'e vraag 'heeft je zeker in ver
legenheid gebracht, Edmuiid?"
„Waarom zou ze dat, mabTa?" vroeg Ed
mund. „Ik ben niet
„Neen, gij «ijt niet gezakt..." onderbrak
Bruno he ra heftig, „tuaar hebt gij uw ma
ma ook ai verteld, van die A'echtpartij met
den jongen dr. Fritzen, waarin gij u zoo
ellendig hebt gedragen?"
„Het is erbarmelijk van Bruno, in ma
ma's tegenwoordigheid daarover te prar
ten", riep Edmund uit.
„En van jou was het erbarmelijk, hem
daartoe te prikkelen! Zwijg beiden! Ik
verbied je dat eeuwig getwist. En gaat nu
met de mei Ges naar de eetzaal, ais de soep
is opgediend, zal mum-a en ik u volgen."
„Waarom hebt gij de kinderen '.vegge-
stuurd?" vroeg mevrouw Markfeld, toen ze
met haar man alleen was.
„Wijl ikjnet je te praten heb. Daar 'ees.".
De koopman reikte haar met ont wieden
gelaat een open brief.
Zij streek hem eerst langzaam glad en
las hem daarna aandachtig. Vervolgens
gaf ze hem^d en brief terug met de woorden:
„Die lieeft" zijn examen beter gemaakt.
„Met lof!" Nu, dat verheugt mij
„Dit verheugt
„Ja, natuurlijk. Thans is hij in staat,
zijn brood te verdienen, en diat heeft hij
noodig, diaar zijn vermogen wiel aeer in
gekrompen zaïl zijn."
„Tot op vierhonderd thaler"
„Daarvan kan hij niet lang bestaan."
„Neen, maar dat aLles is bijzaak, voor
ons ten minste. De hoofdzaak is, dat wij
zijn voorgenomen bezoek bii uav oom ver
hinderen."
„Dat is toch gemakkelijk genoeg. Men
schrijft hem eenvoudig, dat oom vereoekt,
niet te komen."
„Ik vrees, dat hij zich daaraan niet zal
storen. De geestelijke schrijft, dat hii ge
looft, dat het den ouden mail goed moet
doen. indien hij persoonlijk den dank ont
vangt van dengene, wien hij zoo groote
weldaden bewezen heeft. Hemel; indien de
jongen zijn inval eens uitvoerde en naar
Langenriéd ging dan ware alles bedor
ven. alle jarenlange moeite vergeefsch ge
weest."
„Dat mag niet geschieden", riep me
vrouw Markfeld vastbesLoten uitG,,Wij
moeten hem voorkomen."
„Hem voorkomen? Hoe zoo? Waar
door?"
„Daardoor, dat wij Bruno onmiddellijk
hg oom zelf brengen en zorgen, dat -vm
zulke antipathie tegen den jongen krijgt,
dat hij eens voor altijd hem verbiedt nog
een voet in zijn huis te zeften."
„Mamaa", riep Selma door de halfgeopen
de deur in dén salon, als u niet spoedig
komt, Avordt de soep geheel koud."
„Wij komen", antwoordde mevrouw
Markfeld, opstaande. „Laten Ave riu aan
tafel gaan, Gustaaf, na het eten «al ik .uuijn
plan uiteen zetten."
„Ik vrees, dat het te gewaagd is."
„Ik ben zeker, dat het ral gelukken. In
dien gij niet zoo blind waart voor de
slechte'eigenschappen om je neef Bruno,
zoudt gij met mij inzien, dat er niet veel
noodig js, cm> hem voor altijd den afkeer
van den prikkelbaren ouden heer te ver
zekeren."
„Hoe begrijp ik je goed? Gij Avilt
Bruno
..St...., we zullen de eaak na tafel in aRe
kalmte bespreken. Indien gij dan,, wat ik
niet betwijfel, met mijn voorslag eens zijt,
rijd ik morgen met Edmund en Bruno naar
Langenried."
„Met Edmund ook?... Ah, gij denkt, dat
hij de genegenheid van je oom moert ver
werven?"
„Houd je spot voor je, want ook dert
zou gemakkelijk kunnen gebeuren. Ik dacht
er echter alleen daarom aan Eduard moe
te nemen, wijl liet natuurlijker is, wanne»
wij oom zijn heide volwassen neven axjot-
stelLen. Maar kom, de kinderen wachten
en na tafel UioWben wij tijd giemoeg, alk*
in bijzonde-rhedien te bespreken."
{let plan, dat Emilie Markfeld haar man
wilde uiteenzetten, scheen zoo belangrijk,
dat zij daarvoor haar middagslaapje ojh
offerde, een «elfoverwinning, die de ver
wende en verwijfde vtouav als iets grootsd»
toescheen. Zij stiet bij Markfeld op gean
onoverkomelijken tegenstand, ofschoon hij
zijn toestemming voor haar plan slecht*
ongaarne giai. Deee tegen-zin had niet zijn
reden in zijn rechtvaardigt: idsgevoe^
maar in een vreemd soort van eigenliefd*
De koopman had een afkeer van al de fa
milieleden zijner vrouw en in de oogen der
vrouAv waren er geen oaverdragelijkeï
imenschen dan de verwanten van haar m<*>
Deze Avaderzij'cteóhe antipathie strekte zMI
zelfs eenïgermate op hun eigen kindetwi
uit. Emilie had haar zoon die in alles zo®-
veel op haar geleek, met groote teederhafil
lief en was koel tegen haar dóchters, dia te
menig opzicht vecfl met den vadar gen***
hadden.
(Wordt vervolgt!}
