3)e£elcbclte Gcmani'
BUITENLAND.
De Oorlog.
pit bla<f~ verschijnt eiken dag, uitgez. Zon- en FecBtd.
nc Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling,
Leiden 13 ct. p. week, fl.70 p. kwartaal; bij
nzc agenten 14 ct. p. week, f 1.85 p. kwartaal. Franco
nost'f2.15 p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags
blad is alleen verkrijgbaar tegen betaling van 20 ct.
kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijkenummera
5 ct. me't Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent.
9e Jaargang.
MAANDAG 11 FEBRUARI 1918.
BureauSTEENSCHUUR IS - LEIDEN.
Interc. Telefoon 935.
No. 2540
Postbus 6.
De Advertentieprijs bedraagt van 1—5 regels f0.75
elke regel meer 15 ct. Ingezonden nieuidevmigen vaa
15 regels f 1.50, elke regel meer 30 ct., met j^atij
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting.
Groote letters naar plaatsruimte.
Kleine Advertentiën, waarin betrekk"' -gen worden
aangeboden of gevraagd, huur en verhuur, koop ea
verkoop 40 ct. p. 30 woorden. Ieder woord meerlc^
Een schrijven van het
Doorluchtig Episcopaat.
Aartsbisschop en de Bisschoppen van
Nederland brengen bij deze ter kennis van
j,[e Katholieke Sociale or-
a n i s a t i e s, dat het overeenkom
st^ het meermalen uitgedrukt verlangen
der Pausen hun ernstige en uitdrukke
lijke wensch is, dat de Sociale organisaties
in het algemeen de .zuiver politieke actie
steeds zullen houden buiten hunne sociale
werkzaamheid. In ret bijzonder zullen zij
zorg dragen, dat in en door de sociale or
ganisaties nimmer over te stellen candida-
ten voor de vertegenwoordigende lichamen
worde beraadslaagd, noch in welk ver
wijderd verband ook op oandidaatsteL-
linzen of op het verkiezen van bepaalde
candidaten eenige invloed worde geoefend;
'dal in de Katholieke Kiesvereenigingen de
leden der sociale organisaties zich niet ge
dragen als leden dier organisaties maar
als Katholieke Staatsburgers, met allen
medewerkend tot bereiking van het doel,
dat de Kiesvereenigingen zich hebben ge
steld; dat de leden der sociale organisaties
aldaar niet er naar streven op welke
wijze en met welke middelen dan ook
zelf z.g- Standscandidaten te stellen, noch
jollen eischen, dat door anderen bij het
stellen van candidaten met het ledental der
lociale organisaties worde rekening gehou
den, maar, onder leiding der politieke be
sturen zullen medewerken, die personen
ie brengen in de vertegenwoordigende
lichamen, welke ongeacht tot welken
Stand «ij behooren den mee3ten waar
borg bieden, de door de Katholieken aldaar
te vervullen taak te zullen volbrengen.
Utrecht, den 5 Februari 1918.
t H. VAN DE WETERING,
Aartsbisschop van Utrecht,
t W. VAN DE-VEN,
Bisschop van 's Bosch,
t A. J. CALLIER,
Bisschop van Haarlem.,
t L. J. A. H. SCHRIJNEN,
Bisschop van Roermond,
t P. HOPMANS.
Bisschop van Breda.
Augustinus Josephus Callier
door de genade Gods en de gunst van den
Apostolischen stoel
Bisschop van Haarlem,
taisprelaat van 2.H. den Paus, Assistent-
Bisschop bij den Pauselijken troon,
aan de Geestelijkheid en de Geloovigen
ran One Bisdom Zaligheid in den Heer.
Reeds ten vierden male «enden Wij U
nzen Vastenbrief sinds liet uitbreken
art den moorddadigen krijg en nog altijd
oudt de vreeselijke verwoesting en het
ntzeltend bloed\ ergieten aan, nog altijd
blijft de vrede uit, waarnaar toch alle
•volkeren zoo hevig verlangen; en waar
Over den vrede wordt onderhandeld, daar
iat de volkeren-oorlog over in ofmvente-
N en burgerkrijg, met al de ellende
Waaraan verbonden, met hongersnood en
uemeene verzwakking En bij dezen al-
iffieenen wereld-nood bekeerde zich, naar
jit alles blijkt, de men&chheid over het
ugemeen niet tot hongeren levensernst, ja
>'k is de inkeer, welke in de eerste da-
1[l van den oorlog viel waar te nemen,
eder sinds lang verdwenen. Luisterde
toen althans de katholieke wereld nog
•jaar de vermanende stem van den Paus,
jjie als de grootste, neen, als de eenige
C0r«aak van den oorlog aanwees de
gonde, en als het eenig afdoendde m. i d-
ti. om den vrede op..aarde terug te
"gfn, den terugkeer tot de christelijke
r-i 'od. sinds heeft de verblinde wereld een
PWer middel gevonden, waarvan alle heil
I 6 verwachten is, een middel, dat zoo-
Hsaltijd, waneer men heil niet zoekt bij
r0(l blijken zal, en nu reeds blijkt, een
j^ot zelfbedrog te zijn, al wordt Het ook
««der nog zoo sjchoonen naam aan de
■ere.d voorgehouden en aanbevolen. De-
Eivim'0, Vu,kfre?eei'ing heet het genees-
'1 voor alle kwalen, die de mensch-
gja ongelukkig- maken; alsof het volk zich
allijd heeft laten meesleepen, ook in
j ca alles verwoestenden oorlog, en niet
'Ja zal blijven gehoor geven aan schoo-
euzen van weinigen, en meenende zelf
egeeren, 2ich niet a]tijd zal j a t e n
fi "en door degenen, die handig genoeg
LT 'n 'e^er volk sluimerende harts-
Irki" I r en dikwijls niet de edelste
achten op te wekken en te vleien,
.zoogenaamde volksregeering en zelf-
heeft waarlijk bij het volk,
a r.een 7il'h thans alle oogen richten,
aar'h ^'oedbad geen einde gemaakt,
ver h f s!echts van de grenzen des rijks
eva^r iSe,ieele riik verspreid, zooals een
iRani €eneesmiddel, dat zonder de
Bchls van het bederf weg te nemen,
»et naar-buiteri-uitbreken .belet,
geheel het lichaam ziek maakt en ten
verderve voert.
Wij zouden, beminde Geloovigen, in dit
gebeuren, verre van ome grenzen, geen
aanleiding gevonden hebben, om U daarop
met zooveel ernst te wijzen, als de zonde,
die de oorzaak van dezen ontzetlenden
oorlog was, ook niet onder ons leefde en
werkte, zooals Wij in Onze vorige vasten
brieven aanwezen, en als Wij niet tot Onze
diepe droefheid waarnamen, dat- als onge
merkt ook onder ons de dwaling meer en
meer ingang vindt en zich vast zet in de
hoofden, de dwaalleer dat niet bestuurd-te-
worden maar zelf-te-besturen het redmid
del is tegen alle kwalen der maatschappij.
Hoeveel huisgezinnen, ook katholieke,
zien wij niet reeds, waar dientengevolge
niet meer «de „ouders maar de kinderen re-
geeren, hun wil doordrijvende zich aan de
leiding der ouders onttrekken, en dan in
jeugdige onberadenheid zich aan allerlei
gevaren blootstellen, waarin maar al te
velen hun geestelijken ondergang vinden.
Bij hoevele katholieken doen Wij niet
de treurige ervaring op, dat zij, zoo niet
door woorden dan althans door daden,
een dergelijk zelfbestemmingsrecht voor
zich opvorderen tegenover de II. Kerk,
naar welke, zij toch luisteren moesten, vol
gens het woord van Christus: ,,Die U
hoort, hoort Mij; die U versmaadt, ver
smaadt Mij."
En Wij denken hierbij niet in de eerste
plaats aan hen, die somtijds onder be
tuiging van eerbied en gehoorzaamheid
aan de H. Kerk en aan haar Bestuurders
willens en wetens heimelijk werken
om de leiding der II. Kerk te verzwakken
en krachteloos te maken; dezulken ver
manen Wij hier niet, omdat zij uit zelf
zuchtige beweegredenen handelende naar
dergelijke vermaningen niet luisteren' zou
den. Maar Wij hopen met O nee vermaning
hen te bereiken, die, waarschijnlijk zonder
dat zij het zelf bemerken of vermoeden,
reeds .zijn aangetast door die rond hen
heerscheride dwalirjjg, welke zij als het
ware met de lucht inademe'n, en die dien
tengevolge bij elke gelegenheid, waarbij
hun neigingen op de leiding der Kerk stui
ten, zich terstond de vraag stellen, of de
Kerk wel het recht heeft hun te verbieden
wd't zij meenden te doen. Zij «ouden dan
vvel willen, dat de II. Kerk eerst eens be
wees en afdoende bewees, als met beslis
sende wets-artikelen, dat juist dit wel en
dat niet geoorloofd is; en zóólang dit niet
is gedaan, willen zij hun volle vrijheid
behouden en natuurlijk tocrnen zij dan hun
vrijheid niet door v r ij w i 11 i g te ge
hoorzamen, maar door juist te doen wat
hun verboden werd. Zij spreken nog en
rWij wilieifgelooven te" goeder trouw van
onze M o e d e r de II. Kerk, maar zij doen
als de kinderen van die huisgezinnen,
waarover Wij hierboven spraken, die
hunne ouders eerbiedigen en gehoorzamen,
zoolang «dezen zich niet verzetten tegen
hun wil, maar dien eerbied vergeten, en
de gehoorzaamheid opzeggen, wanneer de
wil der ouders met den hunne in strijd
komt. Alleen dit onderscheid bestaat in de
behandeling dier kinderen en van de zoo-
even geschetste Katholieken, dat zulke
eigenzinnige en zich-zeif-regeerende kinde
ren taldus geworden zijn gewoonlijk door
de schuldige zwakheid der ouders,*terwijl
de katholieken, waarop Wij hier dpelen,
aan hunne Moeder, de H. Kerk, waarlijk
niet verwijten kunnen: Gij hebt .onder ons
de tucht niet gehandhaafd, aan Uw zwak
ke opvoeding hebben wij te wijten de ver
wording van ons kinderlijk plichtsgevoel.
Reeds Onze zalige Voorganger schreef in
zijn Vasten-Mandement, waarin hij uitleg
ging gaf van het vierde gebod: „Het zou
geen goedgeaard, maar een waanwijs kind
zijn, dat zeggen zou, ik wil mi jnen ouders
gehoorzamen, voorzooverre «ij"recht heb
ben mij iets voor te schrijven" en verder
„onder den naam van vader en moe
der worden in wijderen zin verstaan al
len, die als overheden met gezag zijn be
kleed". En in een lateren Vastenbrief ver
maande Hij U, naar aanleiding van het
vijftigjarig bestaan der Hiërarchie in ons
vaderland: ,,Op U rust een plicht van
stipte en blijde gehoorzaamheid aan Uw
Bisschop." En na eraan herinnerd te heb
ben, dat de le\ eredagen eens Bisschops
zoo «zeldzaam bevrijd zijn van droefheid en
zorgen, ging hij voort: „Verlicht Gij dien
last-, lenigt Gij die droefheid door trouwe
en kinderlijke volgzaamheid, gehoorzaamt
en laat U geleiden niet alleen, wanneer u
verplichtende voorschriften worden gege
ven in zake van geloof en zeden, maar ook
volgt uw Bisschop gewillig, wanneer hij
raad geeft- en aanwijzingen doet voor het
bijzonder en maatschappelijk leven." En
Wij .zeiven hebben in Onzen eersten brief,
waarin Wij U Onze aanstaande Bisschopsr
wijding aankondigden, U herinnerd aan de
woorden van den II. Bisschop Augustinus,
die zijne geloovigen vermaande: „Maakt
G ij onze bediening vruchtbaar, G ij moet
mij helpen door Uwe volgzaamheid,
opdat ikde vreugde smake, niet dat i k
over U gesteld, maar dat i k U
van nut ben: Ons Episcopaat zal
ruchtbaarder zijn voor U, naarmate W ij
geruster kunnen zeggen, wat Gij doen
moet,, en Gij getrouwer doet, wat Wij U
zeggen." Sedert die vermaning, U gegeven
met de woorden van den H. Kerkleeraar,
hebben Wij niet opgehouden U te herinne
ren .aan hetgeen Gij als kinderen der Ka
tholieke Kerk verplicht zijt, doch oprecht
gesproken, niet altijd hebben Wij de vreug
de gesmaakt, dat Wij U aldus van nut wa
ren, omdat men van Ons recht op het ge
ven van leiding niet genoeg overtuigd
schijnt, om er zich naar te regelen.
En dan, hoe groot is niet onder ons het
getal van hen, die wrel niet redeneeren over
het recht «der H. Kerk om hare kinderen te
«besturen ,en te leiden, maar die hare ver
maningen, Wij zeggen niet: eenvoudig
naast zich neer leggen, dat zou een daad
zijn, die hen tot de meest ongehoorzamen
zou stempelen, maar die hare vermanin
gen zelfs niet hooren. Door een zeer on
katholieke zelfgenoegzaamheid maken zij
zeiven uit, wat mag en wat moet, en het
schijnt niet in hun hoofd op te komen, dat
alleen God daarover te beslissen heeft, en
dat Hij die beslissing niet aan hun eigen
oordeel en bevinding heeft overgelaten,
maar aan Zijne Kerk heeft opgedragen, te
leeren als wat Hij bevolen heeft.
Is het bij dat alles te verwonderen, dat
onder ons bij «oovelen het ware godsdien
stige leven de ware heiligheid .zooverre
.achter blijft bij wat men gewoonlijk, maar
zeer ten onrechte, kerkschheid noemt? Wij
zeggen zeer ten onrechte, want eigenlijk
zou alleen hij kerk&ch mogen heeten, die
voor zijn uitwendig-zoowel als voor zijn
inwendig leven de leiding der H. Kerk
volgt. Veel ter kerke gaan, zelfs de H.H.
Sacramenten veelvuldig ontvangen, kan
niet goedmaken, dat men overigens zijn
gang gaat, omdat rnen aldus, tegen de
bedoeling van de II. Kerk, en dus ook te
gen de bedoeling van Christus, tot
doel maakt, wat de Kerk slechts als
middel, als genademiddel kan aanbie
den om de /ware, de eigenlijke heiligheid
te bereiken. Nog eens dus, is het bij dat
alles te verwonderen, dat het leven derzul-
ken die zoogenaamde kerkschheid dan
uitgezonderd zoo weinig verschilt van
het leven dergenen, welke van geen Kerk
willen weten?
Wij zeiden hierboven te meenen, dat der
gelijk on-kerksch, on-katholiek handelen,
waarschijnlijk .ontstaan is, omdat men,
zonder het te bemerken of zelfs te vermoe
den, langzamerhand werd aangetast door
een verderfelijke dwaling, welke rnen als
met de lucht, schijnt in-te-ademen. Ont
neemt Ons, beminde Geloovigen, deze
troostende meening niet, door ook na
deze ernstige vermaning op dien dwaal
weg te blijven vooruwandelen; verschaft
Ons de vreugde U meer kerksch, in den
waren zin van het woord, te zien worden;
en op de vele Katholieken, die Gode zij
dank nog in den goeden zin van het
wooi'd kerksch zijn, en zich waarlijk door
'de II. Kerk laten lelden in hun leven, doen
Wij bij dezen een ernstig beroep, om dit
niet stil en als ter sluiks te doen maar. zoo
dikwijls dit pas f^eft, er rond voor uit-te-
komen, dat zij als goede en ware katho
lieken,-er geen schande in zien, „aan den
leiband te loopen" alsdie leiband door God
zeiven hun in de hand is gegeven, en dat
zij als waarlijk verstandige m.enschen
handelen, wanneer zij .de.door God gege
ven vri.iheid"gebrui-m-vrijwillig te ge
hoorzamen aan Hem en aan degene'n die
Hij gesteld heeft. om. te leeren, iwat hun
ten eeuwigen heil verstrekt. God de Zoon
zelf heeft zich niet geschaamd de gestalte
van een dienst.knecht aan te nemen, en ge
hoorzaam te worden zelfs tot den dood des
kruises, U een voorbeeld nalatende, opdat
Gij Zijne voetstappen zoudt volgen.
Laten Wij allen in den aanstaanden Vas
tentijd, waarin Wij meer bijznder dat II.
Lijden des Ileeren, die grenzelooze gehoor
zaamheid van Christus overwegen, ons
voortdurend eraan herinneren, dat Ilij dit
niet voor Zich zeiven noodig had, maar
het deed voor ons, om ons door Zijn voor
beeld te doen zien, welke de weg is naar
de eeuwige 'heerlijkheid, niet de weg der
zelfgenoegzaamheid en d.er zelfbestemming,
maar der zelfversterving en der gehoor
zaamheid. En als dit soms moeilijk valt
voor onze zwakheid, weten wij immers,
waar wij de kracht er toe kunnen verkrij
gen, namelijk bij Hem, Die ons gaarne met
Zijne sterkte bijstaat, als wij ernstig er om
vragen door een aanhoudend vurig gebed;
bidden wij daarvoor, niet slechts in den
Vasten-tijd, maar laten wij daarvoor altijd
blijven bidden, want de 'behoefte aan die
sterkte, en dus ook aan zulk een gebed, is
een blijvende behoefte van geheel ons le
ven.
Als naar gewoonte vragen Wij bij deze
gelegenheid uw gebed voor de H. Kerk en
voor ons Vaderland, opdat God, de Vorst
des vredes, ons in vrede blijve bewaren, en
aan de overige wereld spoedig den vrede
hergeve; een hartelijk gebed ook voor onze
geestelijke en wereldlijke overheden, voor
onzen II. Vader den Paus, voor Hare Ma
jesteit onze geëerbiedigde en geliefde Ko
ningin en voor heel haar Koninklijk Huis.
En zal dit Ons herderlijk schrijven op
den Zondag Quinquagesima in alle tot
Ons Bisdom behoorende kerken, alsmede in
de kapellen waarover een Rector is aange
steld, op de gebruikelijke wijze worden
voorgelezen.
Gegeven te Haarlem., den löden Fe
bruari 1918.
t AUGUSTINUS JOSEPHUS,
Bisschop van Haarlem.
Op last van Z. D. Hoogwaardigheid
L. WESTERWOUDT, Secretaris.
Vrede tu89chen den Vierbond en de
Oekraïne. -- Een „vredes'-ultimatum. -
Geallieerde vertegenwoordigers uit
Petrograd verdreven - Smolensk en
Witebsk door de Poolsche troepen ge
nomen. - De burgeroorlog in Finland.
Overzicht.
Uit de Iegerbe rich ten der Entente
.valt duidelijk de aanwassende actie der
Duitschers op h e t W e s t e 1 ijk front
waar te nemen. Immers aldus het
Britsche communiqué ten oosten van
Atrecht, en verder op verschillende pun
ten van het Iepersche front en van Lens
tot Bullecourt legde de Duitsche artille
rie groote bedrijvigheid aan den dag.
Duitsche patrouilles waren eveneens in
den sector ten N. van Lens meer roeri?
dan gewoonlijk..
Alles blijkt dus te wijzen op het nade
rend, langverwachte offensief, waarbij
de Duitschers naar "de „Matin" schat
de beschikking zullen hebben over 220
divisies.
De eerste vrede is dan gesloten!
En dat na 'óVn jaar strijdens in .verblinde
woede. Maar toch, de eerste vrede is
er tusschen de regeeringen van Duitsch-
land, Oostenrijk-Hongarije, Bulgarije en
Turkije met de Qentrale Rada der
Oekrainsche Volksrepubliek.
Dadelijk nadat de onderhandelingen
tusschen de Gentralen en de Russische
Bolsjewiki-regeering waren begonnen,
en deze door het verkondigen van het
beginsel van het vrije recht der volken
en nationaliteiten of zelf over hun lot
te beschikken, den grondslag voor de
onafhankelijkheidsverklaring van de
Oekraïne, Finland en andere gedeelten
van het vroegere Russische Rijk had er
kend, kwam een delegatie, benoemd
door de Rada te Kief, te Brest-Litowsk
aan, om zich als gevolmachtigde tot het
aanknoopen van vredesonderhandelin
gen te voegen bij de Russische delegatie.
Trotzky stelde deze delegatie» voor en
erkende haar recht, om aan de «onder
handelingen deel" te nemen. De Cenlra-
len .vereenigden zich daarmede, en de
besprekingen werden tegelijkertijd met
de Russische en de Oekrainsche delega
tie gevoerd.
Inmiddels had de Centrale Rada te
Kiel liaar positie. gesteund door de
troepen van het Oekrainsche leger, kun
nen bevestigen, en dc Rada le Charkof
verdreven, die de vlucht nam naar Pe
trograd.
De Centrale Rada was daardoor de
eenige, wettige <én erken dei vertegen
woordigster van het staatsgezag in de
Oekrainsche» volksrepubliek geworden,
en als zoodanig door de Centrale regee-
nngen erkend. Met haar werden de vre
desonderhandelingen voortgezet, en de
ze hebben geleid tot het onderteekénen
van de vredesacte, waardoor op het mid
dengedeelte van het Russisch-Pioemeen-
sche front de vrede is tot stand geko
men.
De „B. Z. am Mittag" verwacht van
het' sluiten van dezen vrede een groote
terugwerking op het overige Rusland
en zelfs op de Geallieerde landen. liet
maximalisme moge aanstekelijk wer
ken, ook het woord vrede werkt aan
stekelijk, meent het blad.
Dit is inderdaad de overweging welke
velen bezighoudt en zelfs misschien bij
Trotzky, in een oogenblik van practi-
sche bespiegelingen, de theoretische
heeft achteruit gedrongen.
Intusschen leveren'de hervatte be
sprekingen met Trotzky weinig belang
rijks -op. Men spreekt er reeds over. hem
na dezen vrede een ultimatum te stellen.
.Maar moet Trotzky inderdaad 'naar huis
gaan, dan mag hij zich wei haasten,
daar hem de terugweg afgesneden dreigt
1e worden. De Poolsche legioenen, die
in Piusland blijkbaar hun best doen om
het noodige gebied voor hun staat te
verzekeren, .hebben zich reeds van
Smolensk meester gemaakt.
Hun voorbeeld wordt in het zuiden
blijkbaar gevolgd door de Roemenen,
die het gevaar beseffend, dat de Do-
broedsja voor hen verloren is zich
alvast in Bessarabië nestelen en zich
daar ten kosten van Russisch gebied po
gen schadeloos te stellen.
Engeland.
G eb nek sten grondstoffen.
De weekberichten van het Engelsche
hlad „De Economist" behelzen de volgende
karakteristieke mededeelingen:
Koloniale wolmarkt: Men hoort alge
meen, dat een aanzienlijke tonnenmaat
voor Buenos-Ayres toegestaan was, om
Crostbread-wol aan te voeren, maar voor
het grootste gedeelte heeft men die scheeps-
ruimte weer prijs moeten geven om de
verscheping van levensmiddelen mogelijk
te maken. Natuurlijk is men geheel van
den scheepvaarldictator afhankelijk; in de
jaarvergadering van de Britsche wolkoo-
pers te Breadford op 7 Januari werd na
drukkelijk er op gewezen, wat een groote
fout het van de regeerin^ is, dat zij den
handel niet meer de. vrije 'hand wil laten
bij het aanvoeren van Zuid-Amerikaansche
wol. Het is intusschen nutteloos over ge
morste melk te jammeren. Heden ten dage
moet iedereen zich naar de overheid schik
ken; de 'levensmiddelenvoorziening stelt
gebiedende eischen en daarom moeten al
len zich maar Zoo goed mogelijk aan de
omstandigheden aanpassen.
Rusland.
Verdrijving der geallieerde mi96ies?
Het departement van Buitenlandsche
Zaken ontving door bemiddeling van
den Amerikaanschen gezant te Stock
holm het tot dusver nog niet bevestigde
bericht, dat de Bolsjewiki alle geallieer
de missies uit Petrograd hebben ver
dreven. Het personeel dezer legaties is
Lhans op. .weg naar de Zweedscho grens.
De toestand.
.Volgens telegrammen uit Petrograd
heaft de gevanenneming van Krylenko*
met zijn geheelen staf. door de Polen
in Petrograd een opwinding doen onlfr
staan, als na de verovering van .Warfc
schau niet meer was voorgekomen. Da*
delijknahet bekend worden van het be*
richt trad de Raad van volkscommissa*
rissen bijeen voor het houden van eed
buitengewone zitting, ter bespreking
van den toestand.
Generaal Broessilof is te Moskou ge*
arresteerd op last van den militairen
Sowjet.
Finland.
De burgeroorlog^
Uit Haparanda wordt geseind: Reizw
gers naar Petrograd zijn bij Nilpoelaa
een station ten N. van Tammarsfors^
verzocht naar Tornea terug te keerenj
Zij verhalen, dat Tammersfors door da
Witte Garde veroverd is. Het spoor- en
telegraafverkeer tusschen Tornea en
Uleaborg staat thans open.
Over de gevechten om Uleaborg wor«
den thans bijzonderheden bekend. Do
Witte Garde telde 700 man, de Rooda
2500, waaronder 400 Russen. Van deze»
werden 1300 gevangen genomen en 23
wagonladingen geweren, granaten en
munitie werden buitgemaakt.
Tijdens den opmarsch van de Wittd
Garde van Gamba Karlaby naar Ulea^
borg werd Orchesstad na een strijd vaü
20 minuten veroverd.
De Witte Garde heeft thans ook td
Wiborg de overhand. Daarop duidt he«
feit, dat het spoorwegverkeer tusschert
Petrograd en Wiborg is gestaakt.
Volgens een draadloos bericht van den'
districtsraad ,in Ase heeft den 9en do
Roode Garde te Ivoeopio zich overgege*
ven. Meer dan 500 Pteode Gardisten zijn
gevangen genomen. Van de Witte Garde
.zijn 8 personen gedood en 19 gewonde
Van de burgerbevolking werden 4 per-i
sonen gedood.
Bij. St.andree, in Ivarelen, veroverde de
Witte Garde 6 snelvuurkanonnen, 12
machinegeweren, een groote hoeveelheid
munitie en levensmiddelen en een vaar
tuig, beladen met automobielen en go<
weren.
Bij Wilpoela zijn gevechten aan den'
gang. Op de overige fronten trekt do
vijand plunderend en brandend terug^
Polen.
Smolensk en WïtefoSK genomen.
Volgens een bericht uit Petrograd via
Stockholm is Smolensk na een twoe-
daagschen veldslag, waaraan ook dfl
Poolsche artillerie (Onder generaal Dos-
miewski heeft deelgenomen, door da
Poolsche troepen in storm genomen^
Ook de stad Witebsk werd door geno-
raal Dowbor-Musnicki veroverd. De
paarden, noodig voor de bespanning der
artillerie werden den Polen door da
Oekrainers o-elevcrd.
Vereenigde Staten.
Huwelijksdwang!
De „Chicago Tribune" bericht;
Te Blommington in de Vereeoigdd
Staten is het thans officieel verboden
'ongehuwd te blijven. \Een commissia
van onderzoek heeft verklaard, dat er
tal van jonge mannen en vrouwen, v/e-
Buwen, weduwnaars en weezen een;
huis geheel alleen bewonen, terwijl zij
uitstekend in staat zouden zijn een man
of een vrouw te onderhouden. Indien!
al deze lieden trouwen, kan 'een groot
aantal woningen worden verhuurd n
tevens wordt de kolenbesparing er aan
merkelijk door bevorderd. De commissia
is van meening. dat dc vrouwen, dia
thans immers liet kiesrecht hebben, ook!
het recht moeten hebben een man ten
huwelijk 1e vragen en stelt daarom voor,
te bepalen, dat zulk een huwelnksaan-
zoek niet door een man mag worden
geweigeFd, als hij in staat is een vrouw
of zij in staat is een man te onderhou
den. Wie niettemin beslist weigert te
'trouwen, moet drie weeskinderen of twea
behoeftige oude lieden in huis nemen:
en tot het einde van don oorlog onder
houden.
De steun der arbeidtars?
In meer dan honderd Amerikaansche
steden hebben massa-meetings van arbei
ders plaats gehad. Het doel was /.oo we
„Reuter" mogen gelooven duidelijk
blijk te geven van het vaste bestuit de*
Amerikaansche arbeiders om den oorlog
met alle kracht voort te zetten.
De Vredesonderhandelingen
Het eerste vredesverdrag.
Het vredesverdrag van de Oekrainschd
volksrepubliek met den Vierbond, bestatal
uit acht artikelen. De voornaamste hier
van zijn wel die, waarin bepaald wordfc
dat de ontruiming van het bezette gebied
onmiddellijk n-a de ratificatie van het ver
drag plaats vindt, dat afgezien wordt vaa
alle vergoeding van oorlogskosten en oor
logsschade en dat terstond economisch#
betrekkingen aangeknoopt moeten wordst**
In de slotzitting van de delegaties dei
Centralen en Oekraine, waarin het vredes
verdrag onderteekend werd. voerden na
mens den Vierbond von Kühlmann en na.
mens de Oekrainsche republiek de voor
zitter der Oekrainsche deJegoAte hot woord.
Beiden gaven -uiting aan hun voldoenii^i
over het tot stand komeu yan den vTedt
