Be IAÉ CUÉ".
^Tweede Blad.
Uit de leidsehe
Vroedschap.
e
"c=
uit
Te ha'f v*er Donderdagmiddag was men
komen aan de voorstellen ter vaststelling
n ,je salarissen en loonen der verschil
de ambtenaren, beambten en werklie-
n in diernst der gemeente met uitzon-
Yan de leeraren en onderwijzers bij
versclüllen-de inrichtingen van onder-
is. Toen de Raad om half zes werd ge-
torstwaren we nog midden in de al-
meene beschouwingen. Om acht uur
rd de leliandeling voortgezet, die te
r r! lerr.ucht was geëindigd.
juLerdaad - - hiermede ia de bekroning
;ci cp een werk, dat aller waardeering
dieni, aller eerbied afdwingt!
)aar was in de gemeente een chaos
salarissen en loonen, zonder eenig
rband, eonder zelfs den schijn van een
noonsctii.ippe.iijken billijkheidsgrond. De
Mscïjiimvilssic ,,ad hoe" heeft er het
ileed-mcs ingezet, gesneden en weer op-
gt schikt, en ten slotte een alge-
ele herziening voorgelegd, zoo logisch
I ir.igc-vocgd, dat B. en W. haar vrijwel
gewijzigd hebben overgenomen en de
ze ook zoo goed als onveranderd
tft goedgekeurd,
li^'j raadsbesluit van 6 April werd een
omissie ■('gebeld tot onderzoek van de
arisen en Iconen der ambtenaren, be-
M Men en werklieden in gemeentedienst.
j commissie bestond uit de hoeren mr.
3. M. Aalberse, K. Sijtsma, mr. P. E.
'S' iet, mr. J. E. Heeres en J. Hartevelt
v, Mi'. Aalberse bekleedde het voorzit-
schap 'dezer commissie. Het lid de heer
rlovolt is inmiddels overleden, terwijl
heer Ifeeres verleden jaar den Raad
'Ul eft \enaten en daardoor ophield lid te
'W i van genoemde Raadscommissie. Het
retariant werd vervuld door mr.
or- laijer (wien door den voorzitter Don-
k "dag warme hulde werd gebracht voor
nt ns ijvervolle werkzaamheden).
Vel heeft de commissie, tengevolge van
Ui eriei omstandigheden, langen tijd noo-
gehad, voordat zij het resultaat van
;i(. ren arbeid lron mededeelen. Maar dat
lö bltaut is dan ook verschenen wij
zon er reeds vroeger op in een rap-
öj 't, 'hetwelk aangemerkt moet worden
je, oen ni o d e 1 van sociale rechtvaar-
;03 heid bij de loon-bepaling. Wie het
st en herleest, vat samen in een kort
'cl. de gezonde loon-theoriën, waarop
f ©economische verhoudingen gegrond
en tc zijn.
,e?r veel arbeid heeft de commissie ge-
I, meer dan veertig keeren heeft zij
gaden'; soms geheele dagen, om de
inghebbenden, d,e organisaties, te hoo-
l veel is er gestudeerd en geconfereerd.
'Mk voorzien was, gelijk de voorzitter,
)f. Aalberse, in den Raad verklaarde,
1:11 de Commissie voor al haar werk on-
ik zou ir,oogsten van de direct-belang-
w 'bonden. Die ondank heeft echter de
f- nf.chting nog verre overtroffen! N-i e t
>r zoover zij kwam van d-e bijzondere
tl ionen van zeer reien hunne te
lt denheid en ingenomenheid hebben be-
1 gd maar voor zoover zij tot uiting
f ird gebracht door de socialistische or-
ïisaties. De organisaties, die immers
t! n de ontevredenheid harer leden moe-
ia i leven en groeien! Scherp striemde de
jl er Aaiberse degenen, die hadden opge
ld een manifest aan de burgerij, waar-
jvan het werk der commissie een b e-
t-o n w are voorstelling wordt ge
len. Prof. Aalberse hield ter verdediging
rapport en ter weerlegging van de
voornamelijk door den heer Fokker
aakte bezwaren, bij de algemeene be-
teuwingen een rede, welke ruim drie
prti-'r duurde, maar die met de groot-
attentie, met onafgebroken aandacht
|r den Raad werd gevolgd. Wij hopen,
plaatsgebrek ons niet zal beletten om
jpö rede, als het stenografisch verslag
m zijn verschenen, geheel in ons blad op
[nemen, be Christelijke, de Katholieke
jpnselen over arbeid en loon werden
o uitnemend in een strak-gespannen, en
P gemakkelijk te volgen, betoog uiteen-
dat wij meerdere principieele tegen-
■nders, leden van den Raad, er hunne
pondering over hoorden uitspreken. De
feuilleton.
Katholieke kiezers kunnen er trolseh op
zijn, in den Raad een woordvoerder te
hebben van zuLk een intelligentie, euhk
een eminente bekwaamheid en gedegen
wetenschappelijkheid.
ïven kïachtig-inslaand waren de be-
toogen van mr. Aalberse ten gunste van
kindertoeslag en spaarplicht waarvan
B. en W. zich afkeerig hadden verklaard.
Hierbi j gaf ook mr. Brièt scherpzinnige en
van practischen blik getuigende redevoe
ringen.
De kindertoeslag helaas door den
Raad niet aangenomen.
Helaas voor de "direct-belangheb-
benden, voor de grootere gezinnen, wier
loonen en inkomens daardoor zouden zijn
gestegen.
Wethouder v. d. Lip bestreed dit sys-
steem op een niet heel krachtige wijze; de
heer Sijtsma ging wat dieper in zijn be
strijding.. Doch de heeren/ Briët en Aal
berse de twee voorstellers van een des
betreffend amendement sloegen de
contra-bewijzen uit de hand. Het amende
ment werd verworpen mc-t 10 tegen 15
stemmen. Er bleken twee wethouders
vóór te stemmen, "onze Katholieke wet
houder, de heer Bots, en de vrijzinnige
heer Van Hamel, 't Was vrijwel een par
tijstemming. Met de voorstemmers ging
nog van Links mede de lieer v. Gruting,
terwijl bij de tegenstemmers zich van
Rechts voegden wethouder v. d. Lip en
de heer Boot.
Het amendement van de leden der com
missie ad hoe, de heeren Aalberse, Briët
en Sijtsma, betreffende den 'spaarplicht,
mocht slechts zes voorstanders vinden.
Het bedoelde, van alle personen in ge
meentedienst, toto at zij gehuwd zijn of
den dertigjarigen leeftijd hebben bereikt,
een percentage van het loon 12i/a pet.
in te houden, hetwelk voor hen rentege-
vend zou worden belegd.
Ondanks de overtuigende verdediging
van de heeren mr. Aalberse en mr. Briët
kon, zooals gezegd, het voorstel slechts
een geringe minderheid behalen.
Het eenig© gegronde bezwaar, hetwelk
tegen den spaarplicht werd aangevoerd,
was, dat liet car.didaten zal tegenhouden,
om voor den gemeentedienst te sollicitee-
ren. Doch wij zien dat lang niet zoo don
ker in! De ernstige sollicitanten -zullen
.zich daardoor, naar onze besliste overtui
ging, niet laten afschrikken integen
deel zelfs.
Het beroep op de individueele vrijheid
was o. i. heel en al misplaatst! Het is
wenschelijk en kan zelfs noodzakelijk zijn,
de individueele vrijheid te beperken, zoo
dat niet slechts voordeelig is voor de be
trokken personen, maar als er ook een
m a-a tschappelijk belang aan
is verbonden en dat is inderdaad
zooo bij den voorgestelden spaarplicht.
Dochde helderste redeneeringen kon
den den Raad daarvan niet overtuigen!
Ten slotte kwamen de loonstaten aan de
orde.
Bij slaat A. bepalende het loon der
werklieden in gemeentediikst, werd aange
drongen op handhaving der duurtetoela-
gen. De Raadscommissie heeft loonen
voorgesteld voor normale tijden B.
en W. hebben deze in hun vorste! wel
niet 60 cent per week verhoogd, terwijl zij
de periodieke verhoogingen hebben ver
vroegd. maar dat kan natuurlijk geen
redelijke tegemoetkoming beiec-kenen voor
de zéér dure levensomstandigheden van
lieden.
Spoedig zal de Raad door B. en W. voor
de beslissing worden gesteld, of en in hoe
ver, na de nu vastgestelde loonsvevhooging.
de duurte toeslagen dienen gehandhaafd-te
blijven.
Aan het einde der vergadering gekomen,
huldigde de voorzitter de commissie ad hoe.
Wij willen B. en W. hulde brengen voor
den spoed, waarmede zij op de voorstellen
der commissie advies hebben gegeven, en
voor de zakelijke leiding, welke zij Donder
dag aan de breedvoerige discussie hebben
geschonken met- het resultaat, dat op
dien dag de belangrijke voorstellen ver
ordening zijn geworden - naar wij
hopen en vertrouwen ten zegen der ge
meente Leiden!
In het begin der vergadering had de ge
wichtige weihoudersverkiezing plaats (va
cature Fischer). Met bijna algemeene stem
men werd gekozen het vrijzinnig-democra
tische Raadslid, mr. dr. C. W. v. d. Pot.
De rechterzijde, van wie drie personen in
liet college van B. en W. ztelden, heeft
dus loyaal medegewerkt, om de andere
twee zetels aan de linkerzijde te laten.
Mr. v. d. Pot is een scherpzinnig jurist
'hij behoort ongetwijfeld' tot de be
kwaamste leden van den Raad; heeft ook
meermalen getoond, een practischen kijk
op de dingen te hebben.
Van de weinige andere raadsbesluiten,
Gentleman-Oplichter.
■b heeft nog een verdieping boven
».lwee, maar ter hoogte van de verdie-
*br van het personeel is een hek inet
punten om de goheele binnenplaats
[en overvdoede constateerde men, dat
,Je,[^ker gesloten ivas, hetgeen niet het
'al ivad kunnen zijn, .indien iemand van
,«n af was binnengedrongen.
dief door onze kamer is ver-
3'- kerkte de graaf op.
aar dan had die kamer niet gegren-
b Kunnen vrezen."
'e CWQWiisssris dacht enkele ©ogenblik-
ernstig- na en wendde zich vervolgens
de gravin:
^iet bi3 uwe omgeving bekend,
idttlré da?- &is,tieren het halssnoer
aiaar niemand wist, dat wij
j m dh, kabinetje wegzetten,
and..., ten minste.,
u vo°ral op het hart 'drukken,
uwi Ruste gegeven^ te verstrekken;
Dit is een dor meest belangrijke punten."
Zij wendde zich tot haar echtgenoot en
zei: ,,Ik dacht aan Henriëtie!"
Henriet e? Die denkt aan die bijzonder
heid niet!"
„Wie is die darnë?" vroeg de commis-
„Een vriendin uit mijn schooljaren, die
met haar familie Ss gebrouilleerd, omdat
zij met een werkman huwde. Na den dood
van haar man heb ik haar met haar zoon
tje bij mij genomen en een paar kamers
voor haar in mijn bote] laten meubileeren."
„Op w^Lke verdieping Liggen die ka
mers?"
,,Op de onze, niet v.er Aan ons vertrek,
aan het einde van de gang.... Ja, üat is
waar.... het raam i'an haar keuken...."
,,....Ziet zeker op.de binnenplaats uit?"
,,Ja, vlak tegenover ons raain!"
Een drukkende stilte volgde op deze me-
dedeelingen. Toen verzocht de commissaris
hem bij Ilenriette te willen brengen.
Toen men binnenkwam, zat Henrietta tc
naaien, terwijl Raoul, haar zoon, een
bengel van een jaar of zes, ceven, languit
op den grond lag.
Verwonderd over het inwendige van 'de
„kamers" welke men voor haar had ,,ge-
w^lk* vertrekken zich be-
die genomen zfpr (de meeste agenda-pun
ten zijn uitgesteld) moet genoemd het
céér belangrijke besJuit, om mo
gelijk te maken, dat eventueel werkeloos
geworden fabrieksarbeiders een, hun loon
dicht benaderend, wachtgeld zullen ont-
varxgén.
B-ij de rondvraag vernamen we, dat. te
gen de volgende vergadering zal verschij
nen het praeadviea van B. en W. inzake
het verzoek van de middenstandsvereeni-
gingen, omi vrijheid in het gebruik van
lichtpunten/; verder dat de gemeente is
aangesloten bij den post-chèque- en -gh-o-
dienst. Moge vóór de volgende vergade
ring ook gereed zijn gekomen het praead-
vies op het voorstel inzake gasprijs-verla-
gin-g-
Letteren en Kunst.
Maatschappij van Nederl. Letterkunde.
In de Vrijdagavond gehouden maand
vergadering van de Maatschappij van
Nederl. Letterkunde, voorgezeten door
den neer dr. K. Snijders de Vogel, trad
als spreker op de Weleerw. heer pater
B. Kruitwagen, van Woerden, met een
voordracht over de wonderbare krui-
senregen bij«»Maastricht en Aken m
1D01".
Spreker begon met de mededeeling,
dat de aanleiding tot zijn lezing geweest
waren ae twee artikelen, die Pater Hoo-
ge veen S.J., in de „Studiën" van 1914
en 1915 had geschreven over bloedwon
deren; en dat de gegevens over. en de
culturen van den bacillus prodigiosus,
welke ter demonstratie aanwezig waren,
hern op de moest welwillende wijze
werden verstrekt door prof, dr. J. Poels.
directeur der Rijksserum-inrichting te
Rotterdam.
Over den kruisenregen, welke van
1500 tot 1503 door midden-Europa ge
trokken is, bezitten wij twee uitvoerige
berichten, n.l. de door Habets in 1870
uitgegeven „Ghronijk der landen van
Overmaas", en den brief die Jan van
Horn, bisschop van Luik, in 1501 aan
keizer Maximiliaan schreef. In beide
bronnen moeten twee elementen streng
uit elkander worden gehouden. Zij spré
ken eerst over den kruisenregen zeiven,
zonder dat daarbij veel wonderbaars te
pas komt; doch daarna Vermelden zij
meer dan wonderbare dingen, die plaats
gehad hebben met een 22-jarige vrouw,
te Maastricht. Dit laatste geval staat op
zichzelf, maar is door de meeste oude
en nieuwere geschiedschrijvers, mui-
stens gedeeltelijk, in het bericht over den
kruisenregen over gebracht. Het is dé
taak der critiek die oude Berichten langs
dezen weg tot hun werkelijke waarde
terug te brengen/Daarna liet spr. de
verschillende afbeeldingen van die won
derbare kruisen circuleeren, welke reeds
in de jaren 1501 en volgende waren ver
vaardigd. Met uitzondering van de te>e-
keningen in de „Ghronijk van Over
maas". staan de drie andere reeds on
der den inyloed van fyet verhaal over
die Maastrichtsche vrouw, en geven, be-
halve kruisen, alle lijdenswerktuigen
van Christus te zien, tot den haan van
Sint Petrus toe.
Aan de hand van andere oude berich
ten- speciaal Duitsche, is de weg zoowat
na te gaan, dien de kruisenregen geno
men heeft. Het verschijnsel deed zich
hel eerst voor in 1500 te Sobernheim en
Meysenheim (Rijnland), en verspreidde
zich zoowel oostwaarts naar Zuid-
Duitschland, als westwaarts naar Keu-
l-m, Tongeren en langs de Maas over
Sittard tot. Venlo en Roermond. In het
algemeen volgde de ..regen" den loop
der groole rivieren, die toentertijd de
meest gebruikelijke verkeerswegen
vormden.
Ten slotte werd de bacillus prodigio
sus besproken, die wellicht de natuur
lijke verklaring van dien kruisenre-i
gen" kan geven. De wijze waarop deze i
bacil zich plotseling vertoont, zich zeer
snel kan verspreiden, zijn roode kleur
ook de kruisen waren veelal rood -
en andere bijzonderheden, vergeleken
met datgene wat de oude bronnen over
het uitzicht der kruisen hier en daar
vermelden, maken het wel waarschijn
lijk, dat men het raadselachtige voort
planten van dezen bacil aangezien heeft
voor een verschijning van wonderbare
kruisen. De groole moeilijkheid is, dat
de oude berichten steeds vermeiden, dat
de kruisen zich vertoonden op linnen,
en er niet wordt gezegd, dat zij op spij
zen verschenen; terwijl de moderne
bacteriologie zich bijna uitsluitend be
zig houdt, met de verschijning van den
bacil op spijzen. Er zal moeten onder-
pauiden lot een kamer zonder schoorsteen
on een kabinetje, dat als keuken dienst
deed, begon de commissaris baar te on
dervragen. Zij scheen geheel van streek,
toen zij van den diefstal hoorde.
„Lieve hemel, wie zou dat ooit gedacht
hebbenHeeft u geen enkel vermoe
den? Het zou toch mogelijk wezen dat de
dief door uw kamer is gegaan."
Zij vermoedde in de vers-te verte niet,
dat men kadfr verdenken kon.
„Maar, ik heb mijn kamer niet verlaten,
doch al ware dal het geval' geweest, u
weet toch
Zii opende het raam. A-an haar keuken.
„Kijk eens, nat is wel een afstand van
drie meter naar de OAerzijde."
„Wie heeft u gezegd, dat wij A-eror.der-
stelden. cat de diefstal van uit dit raam
is geschied?"
„Was het halssnoer dan niet in het ka
binetje?"
„Hoe wist u dat?"
„Wel, ik heb altijd geweien, dat men
het daar 's nachts wegborg, daar heeft
men wel eens over gesproken, terwijl ik
er bij was."
Haar nog jeugdig, hoewel door de ramp
spoeden van het leven vermagerd gelaat,
bad uitdrukking yjvfl zasfethekL yriege
zocht worden, eri daarvoor ri jp spr. de
hulp der aanwezigen en: van alle be
langstellenden in, welk middel de mid-
deleeuwsche vrouwen bezigden, om hun
linnen te bleeken en vooral te stijven.
Ongetwijfeld zal in deze substantie zet
meel aanwezig zijn geweest, dat een
vruchtbare' bodem is voor den bacillus
prodigiosus. Proeven, door prof, Poels
genomen, hadden alvast bewezen, dat
een cultuur op linnen zeer wel gelukte.
Een nauwkeurige waarneming zou dan
verder kunnen uitmaken, of de voort
teling plaats heeft in figuren, zooals bv.
de ijsbloemen op de ruiton. die aan.ker-
schillende kruis-vormen kunnen doen
denken.
Den geleerden spreker werd na het
eindigen zijner belangrijke voordracht,
den dank der aanwezigen door den voor
zitter vertolkt.
Gemengde Berichten.
Het ongeluk te Alkmaar. Men schrijft
uit Alkmaar aan het „Hbld.":
Naar Avij uit goede bron vernemen, zijn
de vier dienstweigeraars, die in de Huis
houdschool opgesloten waren, naar Den
Haag overgebracht, om aldaar in preven
tieve hechtenis gesteld te worden. De res.-
luitewant Rutgers en de sergeant Vledder
zijn nog niet uitvoerig gehoord kunnen
worden, hun toestand Avais echter bevredi
gend. In A-eriband met de andere lezing
van het voorgevallene, waarin gezegd
wordt, dat luitenant Rutgers den dienst-
weigenaar Gorter zóódanig met 'n gummi
stok 3ou geslagen hebben, dat hij bewus
teloos neergestort zoni zijn, kunnen wij
mededeelen, dat drt laatste beslist onjuist
is. Van bewuietielooiei neervallen is geen
^irake geweest; of er met een gummistok
geslagen is, kan door den toestand van
luitenant Rutgers ivog niet geconstateerd
worden. Dat dezelfde luitenant onder had
gegeven atlas neer te schieten wat naar
beueden kwam, kan niet aangenomen wor
den; wel was door den wachtcommandant
aan de schildwachten Ibewlen, een even
tueel Vluchten te beletten en zoo dit toch
zou gebeuren, dim te sctiieten.
Omtrent het voorgevallene kun/rum wij
nog het volgende mededeelen:
De dienstweigeraars waren oorspronke
lijk in de barakken aan den Westerwag
opgesloten, doch door den garnizoenscom
mandant, majoor J. R. v. d. Meer, in over
leg met don militairen geneeskundigen
dienst, naar de Huishoudficfrool overge
bracht, omdat het zoo koud was en de
majoor ook de meening wae toegedaan,
dat preventieve hechtenis geen zware straf
behoeft te beteekenen.
Op den dag van het ongeluk nu was
majoor.Vaai der Meer voor dienstzaken uit
at ed-ig en was khpifcein Reins plaatsver
vangend commandant, die, omdat de
ddenistweiganaars zach nieit strikt onder
worpen hadden aan de bevolen ordemaat
regelen, hun overplaatsing naar de arrest-
Mcalen van de Cadettenschool noodzake
lijk aoJitte. Hij achtte dus een tijdelijke
intrekking der door den majoor Van der
Meer verleende faciliteiten noodzakelijk.
Bij een bezoek, dat kapitein Helns aan de
d i e its t wei g e r aam bracht, waren zij onheb
belijk, door niet op te staan en een onver
schillige houding aan te nemen. Op een
vraag zijnerzijds, waarom zij dan de bur
gerlijke beleefdheid niet in acht nemen,
bleef het antwoord achterwege. Hierdoor
ontevreden, vroeg kapitein Heins hun na
man, doch ook hierop kwam geen ant
woord; welke houding de voornaamste
oorzaak der intrekking van de faciliteiten
is geweest. Nadat een sergeant tevergeefs
getracht h3d de dienstweigeraars over te
brengen, kwamen de reserve-luitenants
Rutgers en Tulleken, benevens sergeant
Vledder en enkele anderen in de locaüteit
waar de dienst weigeraars te zomen waren.
Het bevel om zich <aan te kleed en werd
langzaam opgevolgd en terwijl hierover een
woordenwisseling ontstond, had luitenant
Tulleken er een buitien de deur gewerkt.
Van te voren was er door de dienstwei
geraars getergd, door o.a. te zeggen: die
kun-je coin mande eren; daar -staan ze nou
met hun sterren en strepen, en kom ons
eens aan 't lijf. Een en ander maakte de
woede der anderen gaande en er ontstond
een groot kabaal en tumult. Een der
dienstweigeraars dreigde met een pook,
een ander met een stoffer, een derde weer
met een plank. Het gevolg was, dat van
het dreigen tot de daad werd overgegaan
en een «rgoant een klap met een plank
kreeg en luitenant Tulleken een wond met
een veldfesch werd toegebracht, terwijl de
wachtcommandant eveneens een klap op
het hoofd kreeg. Terwijl dit zich op de
bovenlocaiiteiit afspeelde, trapten heneden-
zittende dienstweigeraars een deur in en
wilden vluchten, hetgeen door een schot
dc li ikheid en tegelijkertijd vastberaden-
heid. In gewone omstandigheden ten
minste, want nu, nu er een plotseling
stilzwijgen heerschte, drukte angst er een
stempel op: het scheen als duchtte zij
eensklaps eenig gevaar. Werktuigelijk trok
eïj haar zoon naar zich toe. Het kind vatte
haar band en kr.ritc die teeder. De com
missaris zette zijn onderzoek n)et verder
voert; hij liet dit aan"den/ rechter van in
structie over. De bedienden werden on
dervraagd en in verhoor genomen, men
onderzocht nogmaals den staat, waarin
zich de grendel bevond, men nam proeven
met de .-levigheid' en de grootte van het
raam in het kabinetje, men zeite de nar
5-poringen voort op dë binnengaats
Alles vofgeefscii. De grendel bleek in on-
gies.ii on den staat te wezen; het venster ko-n
noch van 'buiten geopend, noch gesloten
worden.
'.to r in lier. bijzonder bepaalden zich
tii i.i i:- nasporingen tot Henriet te. Tot
in de kleinste bijzonderheden werd ha.ar
leven nagegaan, en men constateerde 'dat
zij in de laatste drie jaren slechts vier
malen het hotel had verlaten en dat nog
wel voor uitstapj os, welke men, in bijzon
derheden kon nagaan.
Jn .werkelijkheid deed Hen,ri£tto diepst
van den schildwacht werd beïet. Op tHb
zelfde o ogenblik kwamen luitenant Ra#
gors fan sergeant Vledder naar beneden-o®
versterking te hallen, ten einde de dienst
weigeraars boven de baas te blijven. Toen
vielen de noodlottige schoten.
Toon luitenant Rutgers getroffen was en
neerviel, zei hij: Man, nou heb j© mij
geraakt! Vleddler liep nog cenige passen
door, doch viel toen ook' neer.
Spoedig keerde door deze omstandig'
lieden de rust onder die dionistweigieraai*
terug.
Dat het rumoer hevig moet geweest zija^
bewijst wel het feit, dat luitenant TuUn-
ken wel de vuurstralen zog, doch tic schon
ten niet gehoord heeft.
Onderwijzers die het nog leeren mocte®
Donderdagmiddag «peelde te Ha&rte*
een elftal onderwijzers tegen een Maarlem-
combinafcie. De uitstag waa miet onverm^.
kei ijk. De roodb roeken wonnen met 25
„Mebd."
Ooodelijk ongeluk. Eeu 5-jarig dodif
tertje van de Poolsch-e familie K. te Hoen»
broek, had Ixaar scliommël aan eeen vorach!
gemetselde pilaar van een hek bevestigA
De pilaar 'bezweek en viel op, luit kind,
zoo dat bot eenige oogenblikken daarna
OA'erleed.
Brand. Donderdagmiddag brak brand
uit in die woning van den pachter J. R,
in liet gehucht Bergeroth (L.). In een mi
nimum van lijd was de kapitale hoisted*
in een Alammenzee herschapen, zoodat e*
baast geen tijd was ojn iets te red'ton.
Een waardeA'Ol paard cn 5 stuks mcUkve»
kwamen in de vlammen om. Ook een ge
deelte van don oogst en al het stroo ver
brandde. De schade ie slechte ton de ele
door verzekering gedekt.
Een hardvochtig huisheer. Op d»
Roogenweg te Watergraafsmeer had een
familieeen gedeelte harer woning ver
huurd aan een Hofland ach gezin, tijden*
den oorlog uit Antwerpen gevlucht. D*
samenwonenden kregen one enigheden. D*
huieheer nam het besluit, zoodra de gel»
gienheid zich voordeed, de medebewoner*
niet meer in zijn woning toie te laten. De
Antwerpenaar» waren Donderdag ais ge
woonlijk met hun twee kinderen de stad
ingegaan, doch, thuiskomende, konden zij
geen 'toegang meer tot d<e woning krijgen.
De hulp van de politie werd ingeroepen,
doch de hutelieer weigerde de fiamilie meer
toe te laten. Gelukkig werd het gezin
nacht verblijf versohaf t
Vijftienduizend broodbons gestolen.
Een bewoonster van de Marnixsiraat te
Amsterdam heeft aangifte gedaan, dat uit
haar toonbanklade 7 a 8 gulden zijn ont
vreemd on uil oen blikkon trommel 15.000
brood'bona.
Voorjaarafeoden? In Haarlemmermeer:
is een zwerm zwaai© kraaien «neergas*re
ken. Het heet, dat diit een vroeg voorjaar
aanduidt.
Een oude rekening"vereffenen. Nu
ongeveer een jaar gel-eden 't gebeurde
in Februari 1917 werd ten nadeele van
den koopman K. in Üe Gieretnaat <o Haar
lem, een handwagen, geladen met 1000
v uur make ns, gestolen. Nog altijd was men
op zoek maar den dader en nu Woensdag
avond werd het vogeltjp geknipt. Hemelend
van de filmwereld in een der bioscopen,
werd de baad gelegd op den leerling-sto
ker bij de Kon. Marine K„ die het hem
ten laste gelegde feit bekende en mede
deelde de vuurmakers te IJmuiden te heb
ben verkocht. Het geld hai hij'opgemaakt.
Verder bleek, dat K. van verlof was ach
tergebleven, in veitband waarmede hij aan
die militaire autoriteiten werd overgele
verd.
Voor versnapering? Wij iezen in een
der groote Waden onderstaande veelzeg
gende advertentie:
Heeren Suikerfabrikanten:
Voor a.e. seizoen lever ik uit eigen groevd
prima kalksteen
in elke hoeveelheid, tegen uiterst scherp
concurreerende prijs."
Mogen wij den heeren suikerfabrikanten
er opmerkzaam op maken, dat jute! deze
week nog liit bevoegde kringen werd ver
zekerd. dat onze sulkervoorraad zeker vol
doende is tot na don volgenden oogst en
dus nog minder behoefte zal bestaan aan
„prima kalksteen" voor de Paascheieren
en dergelijke? „N. H. Ct."
Rechtzaken.
De moord in de remise te Rotterdam.
De officier Aran justitie, te Rotterdam
heeft honger beroep oangeteekend van h'et
vonnis der rechtbank aldaar, waarbij dit
college zich onbevoegd verklaarde keiinia
te nemen van de zaak legen de beide mili
tairen, verdacht van den moord op d-en
nachtwaker J. v. d. V. in de tratarernise
Is kamenier en als naainer van de gravin
de JDreux, die van haar kant he;, meisje
van uit zulk een hoogte bejegende, dat
zulks alle bedienden was opgevallen.
„Gesteld nu eens", zei de rechter \"an
instructie, „gesteld nu eens, dat wij wis
ten wie do schuldige, was dan wisten "wij
toch nog niets van de wijze waarop d«
diefstal i-s ibegaan. Twee hinderpalen doen
zich op onzen wag voor: een deur en eea
venster, allebei gesloten nog wel! Hoe heeft
men 'binnen kunnen dringen en, wat
méér zegt, omdat dit nog moeilijker is
hoe heeft men kunnen ontsnappen, daarbij
een deur gegrendeld en een raam gesloten
latende?"
Na verloop van Ader maanden ondersoek
was de persoonlijke mêening van den
rechter deze:
Mevrouw en mijnheer de Dreux hadden,
door geldnood daartoe genoodzaakt, besla
ten het halssnoer te verkoopen en wHdea
het, terwille van hun naam en stan%
doen voorkomen, alsof het-was gestolen.
IWordt vervolgH
