BUITENLAND.
De Oorlog.
BINNENLAND.
Nederland en de Oorlog.
Christen-helden in Japan.
Pit blad verschijnt elfeen'dag, uilgcz. Zon- en Fecstd.
PDe Abonnementsprijs bedraagt, bij vooruitbetaling,
voor Leiden 11 ct. p. week, f 1.45 p. kwartaal; bij
onze agenten 12 ct. p. week, f 1.60 p. kwartaal. Franco
p post fl.SO p. kwartaal. Het Geïllustreerd Zondags
blad is alleen verkrijgbaar tegen betaling van 15 ct.
p.kwartaal, bij voortuitbetaling. Afzonderlijke nummers
5 ct., met Geïllustreerd Zondag-sblad 8 ct.
8e Jaargang. VRIJDAG 7 SEPTEMBER 1917.
BureauSTEENSCHUUR 15 LE5BEN.
Inlerc. Telefoon 935.
No. 2410
Postbus 6.
De Monte San Gabriele is nog in Oosten-
rijksche handen. - Het Oostenrijksche
leger doet tegenaanvallen. - De Russen
blijven w ken.
Overzicht
De Italianen blijven wel in de meer
derheid, doch de aanvalskracht der Oos
tenrijkers blijkt nog lang niet geheel en
al gebroken te zijn. Zij zijn onverwacht
lot een tegenaanval overgegaan, waarbij
Zij niet minder dan 4000 gevangenen
maakten. De Italianen hebben te vroeg
victorie geroepen over de verovering van
iden Monte San Gabriele, Op het oogen-
Dlik. dat in Cadorna's hoofdkwartier het
stafbericht werd opgesteld, was de be
langrijke bergtop weer in handen der
Oostenrijkers gevallen. Mogelijk echter
wordt dezer dagen bevestigd wat giste
ren slechts een voorbarig bericht was,
geseind in een oogenblik toen de_strijd
ten gunste der Italianen beslecht scheen.
Immers de geheele opzet van het Itali-
jaansche offensief toont, dat men vastbe-
istolen is om het vol te houden tot. de
gestelde doelen zijn bereikt en tot die
'doelen behoort stellig de Monte San
;Gabriele. De Oostenrijksche tegenaan
vallen toonen echter, dat men de stel-
iling met alle macht wil behouden en
Hoewel het Italiaansche stafbericht
zwijgt, mogen wij aannemen, dat er nog
even verbitterd om den top gestreden
wordt als de vorige dagen.
De Russen zetten hun overhaasten
terugtocht bij Riga voort. De Duitschers
melden, dat. hun reeds 180 kanonnen,
7500 man en 120 officieren in handen
zijn gevallen. De Russische stelling-'n
lol Friedrichstad bleken ontruimd. Van
laatstgenoemde stad af tot aan de Golf
van Riga schijnen de Russen zich op
'een nieuwe linie te willen terugtrekken,
welke linie dan den spoor- en straatweg
Riga—Wenden zal moeten snijden op
een punt. dat vermoedelijk nog achter
dc stad Segewoll gelegen zal zijn. H&
Russische stafbericht van gisterenavond
meldt reeds, dat de linie Klingonberg
Moretzberg Kastran Friedrichsladt
werd bereikt. Daar de eerstgenoemde
plaats reeds ten O. van den straatweg
Lemburg— Segewoll gelegen is, bestaat
er een groote waarschijnlijkheid, dat
[Segewoll ook zal worden prijsgegeven.
01 daarnA.<Ae-Rw^&k^eato-4^rv75-Hrc>trt-—
'sfïfsland 'zal komen, is nóg zeer de
.vraag. Wel hebben reeds achterhoede
gevechten-plaats, doch van een bepaal
den georga niseerden tegenstand is nog
geen sprake.
Op Zee.
De duikbooten en 7ijn bestrijding.
Het „Jaunial of Commerce" meldt, dat
'de Kaer an Koophandel te New-York in
een bijzondere zitting de vraag heeft be
sproken, in hoeverre de snelheid van
handelsschepen is te beschouwen als
een gunstige factor in den strijd tegen
de duikbooten. Zij kwam lot de volgen
de conclusies: „De marinestaf is van
oordeel dat het absoluut onmogelijk is,
'genoeg torpedobooten te bouwen om de
duizenden langzaam varende schepen,
die levensmiddelen, munitie en andere
oorlogsbehoeften over den Atlantischcn
Oceaan brengen, te convooieeren. Er is
dus slechts een deugdelijk middel, om
hel onheil te-ontkomen: ieder in Ame
rika. Engeland en Italië te bouwen
schip rnoet in het vervolg zoo worden
gebouwd, dat het door zijn eigen snel
heid den duikbooten kan ontsnappen.
Tegenwoordig zijn de meeste handels
schepen bewapend, maar niettemin is
het aantal getorpedeerde schepen niet
verminderd, al zouden de Engelsche of-
ficieele berichten ten gevolge van hun
samenstellen ook het tegendeel doen
vermoeden. Deze berichten, die slechts
het aantal der schepen opgeven, zijn
niets anders dan misleiding en op mis
leiding berekend. Het is thans tijd, fei
ten te vermelden-en met deze misleiding
op te houden, anders kan de oorlog hee-
lemaal niet worden gewonnen.
Engeland.
Een heldhaftig priester.
Bij de jongste gevechten der Ieren ten
Noord-Oosten van Yperen heeft een
Iersch kapelaan groote heldhaftigheid
aan den dag gelegd.
Temidden van de grootste verschrik
kingen van het gevecht, zoo vertelt de
bekende oorlogscorrespondent van de
„Daily Telegraph", Philip Gibbs, liep hij
temidden van de dooden en stervenden
rond en gaf de absolutie. Eenmaal kwam
hij naar het hoofdkwartier terug, doch
hij weigerde iets te eten, maar keerde
ijlings naar het slagveld terug om de
stervenden bij te slaan. Terwijl hij zijn
verheven werk verrichtte werden vier
manschappen naast hem door granaat-
vuur gedood, hijzelf bleef échter onge
deerd, totdat ook voor hem liet noodlot
tig oogenblik kwam en hij door een gra
naat getroffen dood ter aarde stortte.
Rusland.
De gewezen Tsaar'in ballingschap.
De correspondent van de „Times"
seint uit Petrograd: „Uit berichten uit
Tobolsk blijkt dat de gewezen Tsaar en
zijn gezin te Tobolsk zijn blootgesteld
aan volstrekt onnoodige ellende. Het
zoogenaamde paleis van den gouver
neur, waarin zij gehuisvest zijn, is- een
onafgewerkt gebouw, dat alle comfort
mist. liet is gelegen in het midden van
de stad en de ballingen hebben er geen
gelegenheid, eenige beweging te nemen,
of zelfs een luchtje te scheppen.
De gwezen Tsarewitsj is ziek.
Italië.
Vredes-demonstraties.
De „Berliner Tagewachl" ontleend aan
de'Italiaansche bladen:
Wegens propaganda tegen den oorlog
werd in Campo Basso Telloli, de secre
taris der jeugdorganisatie van Ferrura,
in hechtenis genomen.
In Gastel Bólognese kwam het tot een
groote vredesdemonstratie. Bijna de ge
heele bevolking stroomde voor hel stad
huis samen en riep uit: „Leve de vrede,
wii vprlaroren nn7p monniKi iftni-",'1
veieTJCTsoncii 'wercien m hechtenis
genomen o. m. twaalf vrouwen en ook
kinderen. De winkels werden gesloten en
de stad werd in staat van beleg ver
klaard.
Dergelijke aan de censuur ontsnapte
berichten doen veronderstellen, dat de
vredesbeweging in Italië grooten voort
gang maakt.
Vereenigde Staten.
Indrukken van Wilson's Nota.
De bladen schrijven aangaande het
antwoord van Wilson aan den Paus, d&t
het kan worden goedgekeurd door de
democraten van alle natiën, aangezien
de ontwapening der natiën onder voor
waarde van de oplossing van het natio
nale probleem volgens het principe der
nationaliteiten deel uitmaakt van het
programma der socialisten in alle lan
den. behalve de -meerderheid der Duit-
sche democraten.
De „Volnar" schrijft, dat het ant
woord van Wilson een daadwerkelijke
oproep is aan de massa van het Duit-
sche volk.
De „Russvola" is van meening, dat
deze oproep meer indruk maakt dan de
Conferentie te Stockholm of een andere
dergelijke conferentie. Door dit ant
woord is een beslissende slag toege
bracht aan de verwachtingen van
De Advertentieprijs bedraagt van 1—5 regels f0.7I
elke regel meerJ15 ct. Ingezonden mededeelingeu vaa
I 5. regels f 1.50, elke regel meer 30 ct., met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke kortiDg.
Groote letters naar plaatsruimte.'
Kleine Advertentiën, waarin betrekkingen worden
aangeboden of gevraagd, huur en verhuur, koop en
verkoop 40 ct. p. 30 woorden. Ieder woord meer let.
Duitschland ten opzichte der isoleering
van Rusland.
De „Rjetch" verklaart, dat Wilson de
gevoelens heeft welen uit te drukken,
die aan alle Regeeringen van de natiën
der Entente gemeenschapelijk zijn. Al
dus is het diplomatiek incident, door de
Romeinsche curie teweeggebracht, tot
oplossing gebracht.
De Amerikaansche oorlogswinst.
De Senaat nam de wet aan strekken
de tot het heffen van een belasting op
oorlogswinst, die het land 1286 millioen
dollar zal opbrengen.
Vredespogingen.
Het bemiddelingsaanbod van Z. H. den Paufc
De Ned. Anti-Oorlog Raad meldt:
Twee gunstige stemmen uit de conser
vatieve Engelsche pers.
De „Yorkshire Post" schrijft:
..De poging van Zijne Heiligheid den
Paus, om den vrede te brengen, moet
niet zonder meer verworpen worden,
als ware het slechts een nieuwe Duit-
sche poging om'cenig voordeel te ver
krijgen.
Éenige nei'ging hiertoe zou men kun
nen lezen in de telegrammen van de
Vereenigde Staten; maar het is duide
lijk dat. de Regeeringen van de~Entente
althans het erover eens zijn, dat de Nota
een onbevooroordeelde overweging ver
dient. Hiermede stemmen wij volko
men in. Zijne Heiligheid is verheven bo
ven eenige partijdigheid in deze zaak.
Wij zien. niet in dat Hij er iets bij zou
winnen indien de eene of de andere par-
tijd eenig voordeeld behaalde, en het feit
dat Hij in beide oorlogvoerende groepen
groote. aantallen geloovigen heeft, geeft
voldoenden grond voor de veronderstel-,
ling, dat zijn daad slechts is ingegeven'
door den zuiveren'wil om iets goeds te
doen."
De „Daily Telegraph" schrijft:
„Heden kreeg men kennis van de be
paalde doelbewuste poging om tot wrede
te geraken, waarvan men zeker was dat
die nog voor de nadering van den win
ter zou gedaan worden. Zij komt van
den kant, waarvan men haar rnocht ver
wachten,
Een zekere diplomatieke bedrijvigheid
van de zijde van het Vatikaan, die men
sinds eenigen tijd had waargenomen,
had, niettegenstaande de officieuse ont
kenning, verwachtingen opgewekt van
een herhaling in een meer concreten
vorm van de Pauselijke roepstem van
stellen voor zich, waarvan de Entente-
volkeren zullen moeten erkennen, dat
zij. hoewel in veel opzichten onvoldoen
de, een belangrijken stap vooruit zijn tot
een zoodanigen vrede, als zij verlangen
en dien de wereld vordert."
Verschillende Oorlogsberichten.
De niet-vermelde helden.
In het tweede nummer van de „Uni-
vers" in zijn nieuwe gedaante, weidt Mau
rice Talmeyz een artikel aan de niet-ver
melde helden. Deze Eijn die priesters,
welke te oud voor de loopgraven, in die
parochies achterbleven en ten koste van
hun laatste levenskrachten de uitoefening
van den eeredienst in ihcl leven houden.
Het zijn dikwijls' grijsaards, die thans
vermoeienissen dragen, waarvoor jonge
mannen vroeger /.ouden zijn terugge
.leinsd. lederen Zondag, en eenige malen
door de week, ziet men die grijsaards in
de vroegte, den tocht aanvaarden naar
een of andere, of meerdere, verafgelegen
parochies -om er biecht te hiooren en de
II. Mis te lezen, en daarna diienzelfden
kilometerlangen weg weer afleggen om op
tijd in hun eigen parochie de geestelijke
bedieningen uit te oefenen. Door etormen
en winterkou, des zomers in de schroeien
de zomeih it te zijn deze helden aan het
werk. Geen dagorder citeert hun ïiairaen
en roemt hun opofferingen, geen onder
scheidingen zijn hun loon, doch in de
stilte van hun landelijke parochies bewij
zen zij den lande, zoowel ais de Kerk,
onschatbare diensten." ,,Msb.".
De Nederlandsclie gezant te Washing
ton wendt pogingen aan om wijziging
te verkrijgen van de beslissing van den
Amerihaanschen UitvoeiTaad in zake de
verscheping van graan naar Nederland.
De uitvoer van graan uit
Amerika.
Naar aanleiding van de berichten uit
Washington over weigering van graan-
uitvoer naar Nederland, heeft het mi
nisterie van buitenlandsche zaken het
volgende meegedeeld:
Op het oogenblik dat. in de Vereenig
de Stalen uitvoerverboden op graan
werden toegepast, lagen in Amerikaan
sche havens een veertig beladen Neder-
landsche stoomschepen. De heer Hoover,
regelaar van de voeding in Amerika en
tevens president van de Commission for
Relief in Belgium, deelde aan onzen ge
zant te Washington mede, dat de ladin
gen zouden worden vrijgelaten, op
voorwaarde, dat 2/3 daarvan aan de Re-
liefcornmissie zou kome-n en 1/3 voor
Nederland beschikbaar zoude zijn. De
regeering was in beginsel bereid, in dit
voorstel te treden, doch bij overleg met
de directie der R.cliefcommissie te Rot
terdam bleek, dat men 2/3 der ladingen
voor België niet kan gebruiken. Deze
commissie toch is door de Duitsche
overheid niet gemachtigd, veevoeder in
België in te voeren, en bij onderzoek
bleek de bevrachting van' de beladen
schepen aldus te zijn verdeeld: 18,500 ton
tarwe, 64,900 ton rnais, 16,600 ton gerst,
42,100 ton liaver, 52,400 ton lijnkoeken.
Van _deze artikelen kon de Reliefcom-
missie slechts de 18,500' ton tarwe en
ongeveer 30,000 Ion mais gebruiken.
Vasthoudende aan het door den heer
Hoover aangegeven beginsel werd daar
om het volgende tegenvoorstel gedaan.
De Reliefcommissie zou recht hebben
op 2/3 van de geheele beladen vracht
ruimte van 105,000 ton, dus ongeveer op
135,000 ton. Zij kon gebruiken 18,500 ton
tarwe en 30,000 ton mais, totaal 48,300
ton. Het deficit van ongeveer 85,000 ton
voor Nederland dan ongeveer 145,000 ton
zou overblijven, verklaarde de regeering
zich bereid, ook de tonnage voor de Re
liefcommissie op i'i5,000 ton te brengen.
De American Export Council, het
lichaam, dat in de Vereenigde Staten
over uitvoer beschikt, aanvaardde dit
voorstel niet, doch besliste, dat. de Re
liefcommissie de beschikking zou krij
gen over 185,000 ton tarwe en 40,000 ton
mais, terwijl voor Nederland zou wor
den vrijgelaten 135,000 ton gerst en on
geveer 37,000 ton mais.
Ofschoon deze beslissing verre van
bevredigend was, moest zij' ten slotte
worden aangenomen als het uiterste dat
verkregen kon worden.
Aan den gezant te Washington werd
volmacht gegeven, in overleg met de in
koopagenten der regeering de noodige
voorzieningen te treffen om tot een ver
deeling van de vrijgelaten ladingen te
geraken. Daarbij deden zich moeilijkhe
den voor terzake van de goedkeuring
van de ladingen voor de Reliefcommis
sie. Door het lange liggen toch in de in
Amerika heerschcnde hitte waren vele
ladingen tot bederf overgegaan/
Deze onderhandelingen werden door
den gezant met den heer Hoover tot een
goed einde gebracht en schriftelijk be
vestigd. De American Export Council
evenwel hechtte aan de getroffen schik-
Brandstoffencommissie
Leiden.
Aan het publiek wordt bericht, dal
wedoom een schip met groote bolster-
turf is aangekomen, welke turf beschik
baar wordt gesteld tegen deit prijs van
f 2.50 per 100 stuks.
Bons zijn \erkrijgbaar aan het schip,
liggende aan den Nieuwe Rijn, hoek
Waardgracht voor het pakhuis van den
brandstofn rihandelaar Van Dorp. Afle
vering zal plaats hebben zoolang de
voorraad strekt.
Deze turven worden niet van het
rantsoen afgetrokken.
De Directeur van het
Brandstoffenbureau,
KRAMER.
Leiden, 7 September 1917.
king zijn goedkeuring niet, op grond
dat zij geen bindende kracht had, omdat
de heer Hoover haar zou hebben getrof
fen in zijn qualiteit van president der
Commission for Relief in Belgium en
niet in die van regelaar van de voeding.
Intusschen tracht de gezant nog wq-
ziging te verkrijgen van de gevallen be
slissing.
Uitvoer van vee naar
Engeland.
„De Veehandel" meldt:
Het Landbouw Export Bureau heeft
den laatslen tijd druk telegrammen ge
wisseld met de Central meat market. Het
resultaat is, dat de makelaars (Salesmen)
gaarne bereid zijn tegen een provisie van
1 pCt. van de bruto opbrengst het rund-
vleesch in consignatie-commissie - to-
verkoopen ook de schapen van het L.
E. B. Agenten voor de Smithfield -markt
zijn niet geraadpleegd, hoewel deze goed
op de hoogte zijn van den toestand van
de markt. De consignaties zullen ook
niet geadresseerd worden aan de make
laars, doch de heele partij zal gediri
geerd worden aan een inarktcommissie,
die onderling zal verdeelen, jiaar gelang
van prestaties van voorheen.
Raap- en patentolie.
De minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel heeft, onder intrekking van
zijn beschikking van 23 Augustus j.l.,
bepaald:
1. De aflevering van raap- en patent-
olie door olie fabrikanten en oliehandela
ren is verboden, tenzij met schriftelijke
toestemming van den minister van
vaPvan l wij iel, or ïemah cTgerangschikt
rnoet worden onder de oliefabrikanten
en oliehandelaren, wordt door den mi
nister voornoemd beslist;
2. Aanvragen voor het verleenen van
toestemming als sub. 1 bedoeld, behoo-
ren te worden gericht tot de commissie
van advies inzake het. gebruik van eet
bare vetten voor technische doeleinden,.
Van Speijkslraat 4 te s-Gravcnhage.
Koffie.
De minister van Landbouw, Nijver
heid en Handel heeft bekendgemaakt,
dat hij den prijs van koffie, voor detail
listen bepaald heeft op 83 ets. per Vi K.G.
en 85 ets. per V.'2 K.G. verpakt.
Hierbij moet echter nog vermeld wor
den, dat de detaillist bovendien nog ver
plicht is 2Y2 ct. per half K.G. distributie-
kosten te betalen.
Het spoorwegverkeer.
De Kon. Vereeniging Het Nederlandse!)
Tooneel, Het Tooneel, de Tooneelver-
ceniging, Het IIofslad-Toonc'el, het Rot-
terdamsch Tooneel, de Nederlandsche
Opera. Opera Royal Francais, het Ly
risch Tooneel, het Concertgebouw, het
Residentie-orkest, de Concertvcrceni-
ging Haarlem's muziekkorps, hebben
aan' de Spoorwegmaatschappijen ver
zocht.. bij de inkrimping van de treinen
loop met hun belangen rekening te hou-
FEUILLETON.
72)
„Oclx kom. ik ben niet bang voor (00-
verheksen!" zei de kleine Matthias. „Niet
waar, tante Luus, zij kunnen ons Chris-
hton geen kwaad "doen, als wij maar
ëen kruis maken? Moeder, u heeft dit
vanmorgen bij het opstaan zeker verge
len. Ander- had die Hime u geen kwaad
kunnen doen."
Ondanks al haar pijn moest de Vorstin
tocii om dit gekeuvel lachen. Zij trok
tien kleinen prater naar zich toe, en
ftide: „Wel mogelijk, dat ik het morgen
gebed niet aandachtig geno'eg verricht
Leb. Maakt'gij. kinderen, het kruisteeken
alt'jd maar zeer godvruchtig en roept
uwen heiligen engelbewaarder aan, op-
flat hij u bescherme tegen alle kwaad.
Maar Ui me moogt gij geen heks noe
men. al is zij ook nog een. heidin en al
?chijnt zij ons niet goed te kunnen lij-
mm! Bidt voor haar! Wij moeten onze
vijanden immers liefhebben."
.Jawel'', meende de kleine .Matthias.
vMaav ik geloof, dat het voor haar heel
(Joed zon zijn. wanneer zij haar knie nog
erger bezeerde dan u. Tante Luus hebt
8® ons laatst niet verteld, dat veel rnen-
scaen zich eerst bekeeren in smart en
verdriet? Dat gun ik haar!"
-De bekeering of een bezeerde knie?"
'VTOeg de moeder.
«Eerst een knie neen, twee bezeer
de knieën", antwoordde Matthias; „en
aan mag zij zich later bekeeren."
ierwiji vorstin Jusla en Lucia de kna-
beter onderrichten in de deugd der
christelijke naastenliefde, stond vorst
Protasius aan den boeg van 't schip met
een duisteren blik in het water te turen,
en wel voor de honderdste maal zijn
plannen te overwegen. Toen de jonk Si-
mabara reeds naderde, gaf hij den
Prins een wenk. ,vGij zijt het met Ilime
eens geworden", zeide hij. „Zij is beslo
ten, zich onder onze bescherming te
stellen. Ik heb haar: „Tot spoedig weer
ziens!" begrepen. In zooverre ten min
ste is deze onaangename tocht naar
Tschikoengo niet geheel zonder nut ge
weest."
„De goddelijke Ilime is niet enkel be
sloten aan het hof van Arima een toe
vlucht. te zoeken, zij heeft mij ook haar
hand beloofd",'antwoordde de Prins met
fierheid.
„Die gij intusschen niet zult aanne
men zonder mijn toestemming", zei de
Vorst met-nadruk.
„Maar ik heb haar mijn woord gege
ven", sprak de Prins opstuivend.
„Ook aan Lucia hebt ge uw woord ge
geven,en wel op 'n veel heiliger wijze",
antwoordde Protasius. „En alvorens ik
mijn toestemming zou kunnen geven
tot een nieuwe verbintenis, zou eerst dat
woord krachteloos verklaard moeten
zijn. Val mij niet in de rede! Ter berei
king van ons doel is echter een huwe
lijk met deze dochter van Jyeyas in het
geheel niet noodig. Het is voldoende, dat
wij haar in onze macht, krijgen en- haar
aan haar vader kunnen uitwisselen te
gen het bezit van Nagasaki. Zoover wil
ik gaan'en verder niet. Ik wil haar daar
enboven volstrekt niet aan ons Hof. te
Arima hebben. Ook behoeft g" haar niet
van Tschikoengo te halen. Daar mqet
onze wakkere vazal I-Iajuschida voor zor
gen; hij zal haar op ons lustslot te Si-
mabara bewaken, totdat haar vader ons
het bezit van Nagasaki waarborgt. Be
grepen! En hoort ge? ik verbied
u ten strengste, het kasteel van Simaba-
ra te bezoeken, zoo lang prinses Hime
daar verblijf houdt."
Prins Michael wist niet of hij om deze
bevelen van zijn vader zou lachen, of
wel zich er boos over zou maken. Ilij
nam zijn toevlucht tot alle mogelijke
voorwendsels en uitvluchten. „Zij zal
zich zeker niet laten ontvoeren, als ik
haar niet persoonlijk afhaal", beweerde
hij onder anderen.
„Stel Hajuschida maar op cle hoogte
van het overeengekomen teelcen", ant
woordde de Vorst, „en ik sta ervoor
borg, dat zij in de boot slapt. Gij moet
toch begrijpen, dat het van het grootste
gewicht is, tegenover den vorst van
Tschikoengo te kunnen beweren, dat
llime zich niet aan ons Hof bevindt, en
dat gij bij haar vlucht do hand niet in
het spel hebt gehad! Laat dan de ver
denking maar vallen op uw vriend Sa-
fioyc, die Hime wel naar zijn meester
zal' terugbrengen. Zoo komen wij in het
bezit van Nagasaki, zonder den vrede
met onzen neef van Tschikoengo te
verstoren."
De Prins moest zich ten slotte naar
den wil zijns vaders schikken, doch hij
dacht bij zichzelven: „Laat Hime maar
eens eerst te Simabara zijn,'en ik zal,
ondanks het verbod van mijn vader, wel
middelen en wegen vinden, om haar
daar te bezoeken, en eindelijk als mijn
vrouw naar het Hof van Arima te voe-
r.en."
Vandaar dat hij zei: „Goed, zoo ge
wilt. Ik zal aan Hajuschida mededeelen
wat hij te doen heeft. Als mijn gezicht
mij niet bedriegt, staat hij met zijn man
nen op den havendam gereed, om ons
te ontvangen. Maar ik zie ook een troep
schippers, die, naar het schijnt, onze
komst met ongeduld verbeiden."
De Prins hall goed gezien. Zoodra de
vorstelijke jonk aan den havendam aan
legde, naderden eenige bootslieden den
Vorst. „Heer!" sprak de woordvoerder,
een man met een verweerd gezicht en
grijze haren, neerknielend- en zijn voor
hoofd in 't stof buigend: „Heer, red uwe
onderdanen van den overmoed der Por-
tugeezenl"
„Sta op, Sansa! Ik ken u als een braaf
man en een moedig schipper, ofschoon
gij geen Christen zijt. Dieii uty beklag in,
eri wanneer het blijkt, dat men tegen
over u misdaan heeft, zal ik u, indien
het in mijn macht staat, recht ver
schaffen!"
„Mogen dc goden uwe Genade voor
dit woord zegenen", zei de oude man.
„De zaak is deze: Ik, uw knecht, voer
met mijn jonk over de wijde Zuidzee
naar Macao, dat in het land der Chinee-
zen ligt. Daar hebben de vreemde dui
vels uit het-Westen zich genesteld, even
als bij ons te Nagasaki. Uwe Hoogheid
houdé het mij ten goede, dat ik hen
„duivels".noem; maar als „duivels" heb-'
'ben zij zich tegenover mij, uw knecht,
gedragen. De vaart was voorspoedig,
dank "zij de offers, welke ik, volgens
oud gebruik, gebracht heb aan Kisioe-
Sossin, den watergod neem hel mij
niet kwalijk heer. dat ik niet aan den
nieuwen God geloof, want ik heb mijn
knechts zooveel tot Mem laten bidden,
als zij wilden. Nu dan, mijn scheepje
liep^de haven van Macao binnen, en ik
beloofde mijzelvén reeds een aardig
sommetje voor onze lading thee. De
vreemde duivels wilden daarvoor schan
delijk hooge invoerrechten heffen, en
wij wisselden een paar krachtige woor
den. Opeens gaf een der tolbeambten
mijn neef Otsu een oorveeg. Zoo was het
en niet omgekeerd dat heeft die ver
vloekte vreemdeling, die den slag; na
tuurlijk, met interest terugkreeg, lalee
wel beweerd, maar hij liegt het."
„En zoo ontstond een algemeen»
vechtpartij, en wij smeten de vreemd»
duivels in hel water! Nu, niet één van
hen verdronk, daar het helsche vuur hun
element is, maar zij zwommen als een
den naar den wal. Wij lachten er om
en meenden, dat de zaak hiermee uit
was. Maar gedurende den nacht werd
onze jonk omringd door twaalf booten;
in een oogwenk was een troep gewa
pende mannen aan boord, en wij wer
den gebonden gevoerd voor Pessoa, dea
opperste van deze duivels, dien de go
den straffen mogen! Deze wilde mij vief
'duizend laels boete laten betalen, en
daar ik weigerde ook maar een duit tó
geven, liet hij mijn neef Olsu een go-
ducht pak slaag toedienen en nam met
geweld honderd kisten weg van mijn
lading thee. Ja. hij dwong mij zelf hem.
ervoor te bedanken, dat hij geen beslag
had gelegd op het geheele schip. Zoo
keer ik nu naar Simabara terug, grote
lijks benadeeld, en schandelijk bctee-
i digd, niettegenstaande ik aan dien
Pessoa gezegd heb, dat ik de onderdaan
I beu van een christen Morst,
