BUITENLAND.
JAARGANG
No; 2368
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN*
Interc. Telefoon 935. - Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
Ce ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, voor Leiden II cent per week
1.45 per kwartaal bij onze agenten 12 cent per week, f 1.60 per kwartaaL Franco per post
1.80 per kwartaaL
Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is alleen verkrijgbaar tegen betaling van 15 cent per
wartaal, bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 8 cent
VRIJDAfji
20
JULI
1917.
De ADVERTENTIEPRI1S bedraagt van 1—5 regels f 0.25, elke regel meer 15 cent.
Ingezonden mededflalingen van 1-5 regels fl.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
KLEINE ADVERTENTIËN, waarin betrekkingen worden aangeboden of gevraagd
huur en verhuur, koop en verkoop 40 centen per 30 woorden, leder woord
meer 1 cent.
Het Vredesverlangen.
Met groote meerderheid is in den
uitschen Rijksdag de vredes-motie
ingenomen.
üe was ook geheel in den geest van "de
«de, gisteren door den Rijkskanselier
ïhouden. Geen eisch op schadeloos-
hellingen of annexaties, geen streven
aar uitbreiding van grondgebied zoo
scht de vredesmotie.
Niet van Duitsche zijde, maar ook
iet van de zijde der vijanden, zoo
eeft de Rijkskanselier gisteren er bij
erklaard, met name geen afstand-doen
an Elzas-Lotharingen ten voordeele
an Frankrijk.
De basis der onderhandelingen is dus
uidelijk gelegd door Duitsehland.
De Entente heeft nu te toonen of zij
veneens oprecht naar den vrede ver
ligt een bl ij venden vrede, welke
iet gegrond mag zijn op onderwerping
an de een aan den ander, op offers van
e eene natie aan de andere.
Helaas wordt ook weer in deze rede
an den nieuwen rijkskanselier verkon-
igd, dat Duitsehland de oorlog is opge-
ronge-n andere daarentegen dezen
ebben gewild. Doch de toon, waarop
eze dingen werden gezegd, is veel
linder fel, veel minder tartend,
an voorheen.... Een verheugende en on-
ïiskenbare kentering valt in deze te
anstaleeren. Ook i? opmerkelijk, dat,
irwijl tot nu toe Engeland steeds werd
angewezen als de aanstoker van den
jrlog in deze rede Rusland als cle
oofdschuldige naar voren wordt ge-
rachl!
vSte rk is het vredesverlangen in
Uitschland clót blijkt zeer zeker uit
e rede van den nieuwen Rijkskanselier
a het aannemen der motie.
Sterk is ook ontwijfelbaar zeker
bet vredesverlangen in alle andere
Men der wereld. Mochten ook dóór de
geeringen in overeenstemming met
lit verlangen handelen!
S-
lussische stellingen doorgebroken?
ede van den Duitschen Rijkskanselier:
een vrede met het prijsgeven van
lz?.s-Lotharingen. - Nauwere samen
werking tusschen Regeering en Rijksdag
angekondigd. - De vredesresoiutie aan-
enomen. -- De woelingen te Petrograd
edaren. - De neutraliteitsverklaring
an Chili.
Overzicht.
De strijd in hei Westen slaat weer in
id leeken der aanvallen cn tegenaan-
'allen. Zoo hebben de Duitschers een
peces te boeken, dat zij ten Z.W. van
>1. Quentin behaalden. Een Fransche
testelling van 1 K.M. breedte ging
net eenige gevangenen en machinege-
eren in Duitsche handen over.
Volgens de Fransche voorstelling had
le aanval plaats over een front van 800
il. breedte, en werden de Duitschers
veder grootendeels uit de veroverde
roorste Fransche linies verdreven.
Aldus wisselen de loopgraven bij
oorlduren van bezitter. Dit zelfde kan
jezegd van hel terrein in Galicië, op het
'iostelijk gevechtsterrein. Althans het
uondensch bericht meldt, dat de Russen
N'ovica opnieuw bezetten, doch vervol-
ens het oostelijk deel er van weder
noesten ontruimen.
bit staat echter vast dat de Russen
laar ten Z. van den Dnjestr nu weder
jeliecl in de verdediging teruggedron
gen zijn en in de streek van Brzetsa-
iy, waar aanvankelijk hun offesief be
gon, is de storm geheel gaan liggen.
Zooals men in de rede van den Duit
schen kanselier kan lezen, werd tijdens
tie Rijksdagzitting van den veldmaar
schalk volgend telegram ontvangen:
„Door het Russische offensief uit
gelokt is op het Oostelijk front h'e-
uen een nieuwen krachtigen aanval
begonnen. Onder de persoonlijke
leiding van den veldmaarschalk,
prins Leopold van Beieren, zijn de
Duitschers, gesteund door de Oos-
tenrijksch-Ilongaarsch troepen door
de Iiussische stellingen bij Tslelsof
gebroken
Bevat dit telegram waarheid, dan
wijst de toestand in het Oosten op een
belangrijke kentering ten gunste der
Middenstalen.
Op het Zuidelijk oorlogsterrein
fieerscht weder veel bedrijvigheid van
artillerie en verkenningsdetachementen
en in de lucht. Er gaan geruchten dat
zich hieruit een Italiaansch offensief zal
ontwikkelen, dat ten doel moet hebben
ve Russen bij te springen,
in verband met bovenstaand succes
der Duitschers, vragen wij ons af: Is het
offensief van Italië niet te laat?
Dr. Michaëlis heeft dan zijn „maiden
speech" in de Duitsche Rijksdag-zitting
gehouden. De inleiding betrof een hulde
aan eten „hoogst verdienstelijken" voor
ganger.
Van. den eigenlijken inhoud is slechts
dit belangrijk, dat Duitsehland geen
vrede wil sluiten met een vijand, die
„Elzas-Lotharingen eisclit". Voorts dat
de Rijkskanselier al het mogelijke zal
doen om den band tusschen het Parle
ment cn de Regeering nauwer toe te
halen, terwijl vertegenwoordigers der
partijen van de regeering deel uit zullen
maken.
De Rijkskanselier is echter niet voor
nemens om zich de leiding uit de hand
te laten nemen, 't Was wel verstandig
van dr. Michaëlis deze mededeeling te
lanceeren, waardoor hij wilde aantoo-
nen, dal er met hem niet te spotten
zal zijn.
Van veel beteekenis is het feit, dal de
vredesresoiutie reeds eerder hier be
sproken is aangenomen. Wij herha
len het: dit is van groote beteekenis.
Immers de voornaamste punten der
resolutie luiden:
„De Duitsche Rijksdag begroet de
Russische verklaring voor een vre
de zonder geweld, zonder annexa
ties en zonder schadeloosstelling
cn geeft zijn uitdrukkelijke toe
stemming, om vredesonderhande
lingen aan te knoopen.
De Rijksdag verklaart, dat het vol
strekt noodzakelijk is voor het
waarborgen van Duitschlands oor
logsdoeleinden, om onmiddellijk
een coalilie^ministerie te vormen en
zoo snel mogelijk over te gaan lot
de invoering van het rijksdagkies-
recht in Pruisen en geeft te kennen
zoo lang samen te willen blijven,
tot de regeering zich met deze be
ginselen heeft vereenigd bn de ver
wezenlijking ervan heeft gewaar
borgd."
De regeering is dus door de meerder
heid van den Rijksdag genoopt lot een
verklaring, die voor het eerst een con
ditioneel afzien van annexaties en oor
logsschattingen beduidt.
Ilèt blijkt, dat de onlusten te Petro
grad van ernstiger aard zijn, dan aan
vankelijk wel werd verondersteld. En
liet feit, dat de regeering overweegt om
de hoofdstad te verlaten en haar^ zetel
naar Moskou over te brengen, zal er
niet toe bijdragen om haar gezag te be
vestigen.
De toestand is te ernstiger, daar de
moeilijkheden op voedingsgeibi<ed nog
toenemen en het volk opnieuw groote
ontberingen wachten.
Wanneer men bedenkt, dat de onmid
dellijke aanleiding tot de groote om
wenteling in Maart j.l. juist het gebrek
aan levensmdidelen is geweest, dan
wordt het duidelijk lioe kritiek, de toe
stand wellicht ook thans nog worden
kan.
De huidige crisis is ontstaan tenge
volge van het uittreden van drie Kadet-
ten-minislers uit het ministerie wegens
het verschil van inzicht tusschen hen
en de" socialistische ministers, inzake
de autonomie der Oekraine, welke
ter verduidelijking slechts ten dee-le
is toegestaan. Vandaar de betoöging,
welke legen de regeering-is op touw ge
zet, en welke een zeer anti-militairisti-
tisch karakter draagt.
Op Zee.
In den grond geboord.
Door een der Duitsche duikboolen zijn
in het Engelsche Kanaal drie stoom
schepen en twee zeilschepen vernietigd.
Daaronder bevinden zich twee bewa
pende en beladen vrachtstoombooten
van Engelsche nationaliteit en de En
gelsche schoener „Ocean",
België.
Protest van Kardinaal Wïercier.
Kardinaal Mere ter heeft aan den gou-
verneurgeneraal van België een krachtig
protest gericht tegen de bestuurlijke schei
ding en verdedigt de ambtenaren, die, op
gevaar gearresteerd en weggevoerd te
worden, weigerden ziöh aa.n het nieuwe
régime te onderwerpen.
ï)e kardinaal schrijft: Ik zou Uwe Excel
lentie willen verzoeken, zich het protocol
van de Haagsche conferentie van 1899 te
laten voorleggen. Uwe Excellentie zou dan
zien, dat deze conferentie met algemeene
stemmen den bezetter |het recht ontzegd,
om ambenaren in den bezetten slaat di
rect of indirect te dwingen tot het weder-
opnemen van hun functies.
Duitsehland.
Retle van den nieuwen Rijkskanselier.
In de gisteren gehouden zitting van
den Rijksdag hield de nieuwe Kanselier
dr. Michaëlis, zijn aangekondigde rede.
Allereerst wees hij op de critiek en haat,
welke zijn „hoogst verdienstelijk©" voor
ganger te verduren had.
Hierna sprak dr. Michaëlis o. m. het
volgende:
De oorzaak van den oorlog.
Wij moeten ons dagelijks de gebeur
tenissen van drie jaar geleden, welke
geschiedkundig vast staan, voor oogen
houden, en bewijzen, dat wij tot den
oorlog gedwongen werden. Ruslands
bewapening en zijn heimelijke mobili
satie waren een groot gevaar voor
Duitsehland. Om aan de conferentie deel
te nemen, terwijl deze mobilisatie werd
voortgezet, zou een politieke zelfmoord
geweest zijn.
Niettegenstaande de Engelsche staats
lieden wisten, naar uit hun blauwboek
blijkt, dat de Russische mobilisatie tot
den oorlog rnet Duitsehland moest lei
den, richtten zij geen woord van waar
schuwing tegen de militaire maatrege
len tot Rusland.
De opmarsch van het Russische leger
dwong ons naar het zwaard te grijpen,
ons bleef geen keus over. En wat voor
den oorlog zelf geldt, geldt ook voor
onze wapenen, in liet bijzonder voor het
duikbootwapen.
De duikbootenoorlog.
Wij wijzen het verwijt van de hand,
dat de duikhootenoorlog met het volken
recht. in strijd is. Engeland gaf ons het
wapen in de hand, door zijn met het
volkenrecht in strijd zijnde versperring
der zee. Het verhinderde den handel der
onzijdigen met Duitsehland en kondig
de den uithongeringsoorlog af.
Onze zwakke hoop, dat Amerika aan
de spits der onzijdigen de Engelsche
met het recht in strijd zijnde handelin
gen zou beletten, werd met vervuld en
de laatste poging, die Duitsehland deed
om door een eerlijk gemeend vredes
aanbod het uiterste te véiiaijdeu, mis
lukte. Toen moest men het laatste mid
del kiezen en deze maa-tregel tot het
uiterste doorvoeren ter verkorting van
den oorlog.
De duikboolenoorlog levert datgene
op en nog meer, wat men van hem "ver
wachtte Hij schaadt Engelands handel
met de oorlogvoerenden, hetgeen van
maand tot maand toeneemt, zoodat de
behoefte aan vrede niet langer meer
wordt tegengewerkt.
De militaire toestand.
De Kanselier brengt hulde aan troe
pen en bondgenoolen, en verklaart, dat
de berichten over den militairen toe
stand in het Westen zoowel als in het
Oosten zeer gunstig zijn.
liet doel der Russen aldus dr. Mi
chaëlis was Lemberg en de petro
leum bronnen van Drobobysk, ten einde
onzen duikbootenoorlog te schaden.
Broessiloff bereikte ten koste van ont
zaglijke offers slechts geringe voordee-
len. Èen half uur geleden ontving ik een
telegram van den" veldmaarschalk: „He
den is een door het Russische offensief
uitgelokte krachtige aanval ingezet. On
der persoonlijke leiding van veldmaar
schalk prins Leopold van Beieren, heb
ben de Duitsche troepen, gesteund door
Oostenrijk-IIongaarsehe troepen, de
Russische stellingen bij Zloczow door
broken. (Geroep van links: Stemming
makerij! Onrust en geroep van foei!} De
voordeden zijn hiermede vereffend."
Griekenland werd door geweld ge
dwongen zich in den oorlog tegen ons
te storten. Ons gemeenschappelijk met
de dappere Bulgaren verdedigd front
houdt stand. De Italianen zullen zelfs
in den elfden Isonzoslag tegen onze be
proefde Ooslerijksche wapenbroeders
niet datgene kunnen bereiken, wat zij
wenschen.
In den Kaukasus, Irak en Palestina
verslapte de strijd tengevolge van het
jaargetijde; wanneer hij weder opvlamt
zal de vijand het Turksche leger nieuw
toegerust en vol vertrouwen vinden.
De hoopvolle stemming der Entente-lan
den over het ingrijpen van Amerika,
zien wij aan zonder ons er over druk
te maken. Men kan uitrekenen hoeveel
scheepsruim te er noodig is om een Ame-
rikaansch leger naar het vasteland te
brengen en hoeveel noodig is voor het
onderhoud daarvan.
Frankrijk en Engeland kunnen hun
eigen legers nauwelijks onderhouden
zonder hun oorlogseconomie nog meer
te belasten. Volgens tot nu toe behaalde
successen zullen wij door onze vloot.ook
dezen toestand meester worden. Dat is
onze vaste overtuiging.
Wij en onze» bondgenoolen kunnen
dus elke verdere ontwikkeling van de
krijgsgebeurtenissen met rustig ver
trouwen tegemoet zien.
liet vredesvraagstuk.
Doch de vraag in alle harten is, hoe
lang de oorlog nog duren zal? Ik kom
hiermee tot hetgeen het middelpunt van
de belangstelling van iedereen vormt
en daarom de kern is van onze huidige
beraadslaging.
Duitsehland wilde den oorlog niet en
streefde niet naar een gewelddadige ver
grooting van zijn macht. Daarom zal het
den oorlog geen dag langer voeren, in
dien het een eervollen vrede kan krij
gen, alleen om gewelddadige veroverin
gen te maken (hoort! hoort! bij de socia
listen).
De tegenwoordige generatie en de
komende geslachten moeten dezen tijd
van oorlogsbeproeving, als een tijd van
onbegrensde energie en offervaardigheid
van ons volk en van onze legers in ge
dachte houden gedurende eeuwen.
Een volk, van nog geen 70 millioen,
dat aan de zijde der trouwe bondgenoo
len voor de grenzen van het vaderland
stand hield tegen een overmacht van
volken met wapens in de hand, heeft
bewezen onoverwinnelijk te zijn.
De oorlogsdoeleinden.
Hieruit komen de oorlogsdoeleinden
voort. In de eerste plaats is het gebied
van het vaderland onaantastbaar. Met
een tegenstander, die het Rijksgebied
eischt, kunnen wij niet onderhandelen.
Wanneer wij vrede sluiten, moeten wij
in de eerste plaats datgene bereiken,
wat de grenzen van het Duitsche Rijk
voor alle tijden veilig maakt.
Wij moeten op den weg van overeen
stemming en verdragen de levensvoor
waarden van het Duitsche rijk op het
vasteland en overzee waarborgen.
De vrede moet den grondslag vormen
voor de duurzame verzoening der vol
ken. Hij moet, zooals dit in uw vredes
resoiutie is uitgesproken, de verdere
vijandschap der volken, tengevolge van
economische afsluiting, voorkomen en
ons er tegen vrijwaren dat het wapen
bondgenootschap der tegenstanders
groeit tot een economisch verbond te
gen ons. Deze doeleinden zijn in het
kader der resolutie, zooals ik die opvat,
te bereiken.
Wat de
binnenlandsche quaesties
bel reft, houdt de Rijkskanselier zich op
hetzelfde standpunt. Hij is niet van zins,
zich de leiding uit handen te laten ne
men.
Op het einde van zijn rede zeide dr.
Michaëlis: Wat wij wenschen is een
heerlijk Duitsehland, niet een Duitseh
land, dat de wereld met wapengeweld
wil terroriseeren, neen, een zedelijk
gelouterd, godsvruchtig, vrij, machtig
Duitsehland, dat wij "allen liefhebben
voor hetwelk onze broeders ginds hun
bloed vergieten en sterven. Zulk een
Duitsehland willen wij hebben, trots
alle vijanden."
Vredes-resolutie.
Na den Rijkskanselier nam Fehren-
bac.h het woord en diende namens het
Centrum, de vrijzinnigen en de soc.-
dem. de bekende gemeenschappelijke
resolutie in, welke werd aangenomen
met 214 tegen 116 stemmen en 16 ont
houdingen.
Michaëlis in den Bondsraad.
In de zitting van den bondsraad be
groette dr. Michaëlis de vertegenwoor
digers der verbonden regeeringen en
sprak waardeerende woorden over het
werk van zijn voorganger. Hij beloofde
vertrouwelijke betrekkingen te zullen
onderhouden met de bondsregeeringen,
met eerbiediging van al hun grondwet
telijke rechten.
De Beiersche gezant, graaf Lerchen-
feld, dankte namens den bondsraad en
beloofde diens volledigen steun in de
leiding der staatszaken, welke de Rijks
kanselier in bijzonder moeilijke tijden
overneemt.
Betoogingen te Berlijn.
Door kwaadwilligen worden geruch
ten verbreid over onlusten, die te Ber
lijn hebben plaats gehad, ten gevolge
van eenige vergaderingen,' die door on
afhankelijke sociaal-democraten werden
gehouden.
Naar het Wolff-bureau ter zake van
bevoegde zijde verneemt, zijn deze ge
ruchten uit de lucht gegrepen. Waarheid
is, dat Dinsdagavond in het Noorden
van Berlijn van het vergaderingslokaal
af zich een stoet van nog geen 500 per
sonen in beweging zette, die spoedig
vanzelf uiteenging. Op zichzelf staande
deelen van dezen stoet begaven zich in
omnibussen en in trams, naar de bin
nenstad en trachtten daar onder aan
voering van bekende Landdag-afgevaar
digden op de gewone wijze door lawaai
te demonstreeren.
Deze groepen, ter sterkte van te zamen
nog geen 300 man, werden door de po
litie gemakkelijk zonder incidenten ten
Zuiden en ten Noorden van de Linden
verstrooid.
De autoriteiten doen een onderzoek
naar den oorsprong der overdreven ge
ruchten.
Oostenrijk-Hongarije.
Voor een vrede door overeenkomst,
In een vergadering over de oorlogs
bedoelingen, bijeengeroepen door een
reeks parlementsleden van verschillen
de richtingen, is eenparig een motie
aangenomen, waarin verlangd wordt,
dat de Oosten rij ksch-IIongaarsche re-
gcering, die zich het eerst voor de for
mule van een vrede bij overeenkomst
verklaarde, op dezen weg zal voortgaan,
want alleen een vrede, die bij geen van
de strijdende partijen een gevoel van
nederlaag en dcemoediging achterlaat,
geeft den waarborg van duurzaamheid
en vormt den grondslag, waarop de or
ganisatie der wereld als beschavings-ge-
meenschap kan worden opgebouwd en
waarop alleen het economisch herstel
der staten mogelijk is.
Oostenrijk verlangt echter niet slechts
de beëindiging van dezen ontzettenden
oorlog, liet wil ook een vrede in het bin
nenland. Een Oostenrijk dat een natio
nale regeling heefl lot stand gebracht,
zal bij de vredesoderhandelingen in
staat zijn zijn belangen krachtig te ver
dedigen en zijn culluurtaak nadrukke
lijk te bepleiten.
De vergadering draagt daarom den
bijeenroepers op onmiddellijk een or
ganisatie tot stand te brengen, die tot
taak heeft de openbare meening te win
nen voor den eisch naar hernieuwing
van Oostenrijk op den grondslag van do
ware democratie en de ware gelijkheid
van rechten.
De zaak-Adler.
De Oekrainsche sociaal-democratische
afgevaardigde Wilyk heeft, naar uit
Weenen wordt bericht, tot den presi
dent van liet Huis van Afgevaardigden
dr. Gross in de aangelegenheid van dr.
Friedrich Adler een interpellatie ge
richt, waarin o. a. wordt gezegd: „In
dien men dr. Adler voor het volksge
recht zon slellen, dan zou de uitspraak
ongetwijfeld luiden: „Niet schuldig"! Is
u, als president van dit Huis, dat vele
kerkers voor de smachtcnden heeft ge
opend, genegen om ook in zake dr.
Adler in Le grijpen?"
Rusland.
Het Kabinet naar Moskou.
In een buitengewone vergadering
heeft het Kabinet beraadslaagd over het
voorstel, om den zetel der voorloopige
regeering naar Moskou te verplaatsen.
Proces tegen den gewezen Tsaar.
Naar uit Stockholm aan de „Ivölni
Ztg." wordt geseind, wordt, daar men
in Pelrograde met hel welhoek van
strafrecht in de hand de meeste gear
resteerde ministers niet kan vonnissen,
liet- voorstel gedaan, een niet wettelijk,
maar politiek gerecht in te slellen. dat
in de eerste plaats de staatsgevaarlijke
actie van Nicolai Romanoff moet on
derzoeken.
Aan dit gevaarlijk voorstel wordt ver-
zachlendcr wijze toegevoegd, dat de
veroordeeling niet in een bestraffing in
den vorm van een crimineele strafzaak,
maar in een publieke brandmerking zal
bestaan. Een verzoek van den in de Pe
ter en PaulsvesLing opgesloten generaal
Ronnenkampf om in vrijheid le worden
gesteld, werd geweigerd, de reden tot
zijn opsluit me is namelijk niet te zoe
ken in zijn handelwijze in den tegen-
woordigen oorlog, maar in zijn optreden
tegen de revolulionnairè beweging in
Transbaikaliü in 1906.
De Tsaar krankzinnig?
Volgens een bericht uit Petrograde
aan de Romeinsche „Gorrespondenca"
zou de vroegere tsaar, Nicolaas, krank
zinnig zijn. Hij zou onder strenge be
waking staan, wijl men vreest voor
zelfmoord.
De woelingen in Petrograd1.
In aan slutting met d'e mededceliingen
omtrent die gebeurteni'.ssen te Petrogtradi,
meldit het P. A T. nog: Den geheelen dag
beraadslaagden de minister-president, prima
Lwoff, en d'e andere doden der regeering
in het etafgebouw van den miliilaiiiresn
gouverneur van Petrograd, dieflinttiieve»
maatregelen uitwerkende om de onlusten
te onderdrukken.
De regeeninig zond met dit dioel uiit del
omsifreken dor hoofdistad: verseheidieaae
legerafdelingen, waarvan dadelijk na
aankomst een gedeelte gezond,en werd
naar het Taurische paleis, waar de me-
ndgte den raad van arbeiders-, soldaten-
en bóeren-afgevaardigden, waaronder zichi
eenige ministers bevonden, belegerde.^
Onderweg werden deze troepen, die ge
schut bij zich hadden, onder een kruis
vuur van geweren en mitrailleurs geno
men en leden daarbij gevoelige verliezen.-
De artillerie gaf daarop een sa'jvo af, joeg
de menigte uiteen en baande zich oogen-
b'dkkelijk een weg.
Een gewapende menigte poogde zich
meester te maken van een burca-u voor mi-
