BUITENLAND.
De Oorlog.
JAAKÜAWÖ
No. 2282
>1
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 925. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAB, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
i ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, matGRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
r«' r Lei en II cent per week, f 1.45 per kwartaal; bij onze agenten 12 cent per week, 1.60 per
rtaaL Franco per post f 1.80 per kwartaaL
Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 ceoL
kwartaal, bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 7Va cent
VRI10AG
6
APRIL
1917.
Os ADVESTEHT1EPJ5US bedraagt van 1-5 regats I0.Z5, elke regel moer 15 cetrt
ngezonden mededaeJingan van 1-5 regels 11.50, elke regel meer 30 cent met gratis
bftwijsmiamer. Bij contract asnziflalijke korting. 6roote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent iedere regel meer 10 oent
Aanbiedingen van Dienstpersoneet Huur- en Verhuur, Koop- er Verkoop (9e#*
ttandele-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent Iedere regel meer 5 cent
Paasch-Zaterdag.
li
ii0111
Goe
;t
een prijzenswaardige devotie der
vjigen, gedurende do laaits/te :clagon
Goede Week mede tie leven het lijden
Ïfrven van onzen Goddelijken Meester.
,-ieren op Witten Donderdag de heer-
instelling van het Al&eiiheangsta Sacra-
des Altaars; hea-denken den Goeden
f| lag aüs den .dag van rouw en droefenis
■•op de lijdende Zaligmaker, 11a fedle
J spot en marteling, den smade'ijken
dood stierf om onzent wille.
asclizatlerdag, of beter Paasch.
Iiiet is de vigilie, de nachtwake
I Pasclien, 't feest van Christus' verrij-
l, We vieren dan de plechtigheden van
I pieuwe Jicht, de profetieën, de wij
van de doopvoait, evenzeer als de
op volgende P&asdhmis met jubelend
iria" era „Aifeluja".
Is de dag, waarvan Guido Gez.eM.0 zegt:
„Paaschera, Paasohen
wijdt het vier,
wijdt het licht -en
pint de lampen,
laat den verschen
wierook dampen:
Hallelujah,
't jok is af
van den dood en
van het giraf!"
ar toch, ondanks die kerkelijke vie-
zijn er zoo velen, die de vroege plech-
den op Paasch-Zaterdag verzuimen bij
>r.en. Het zijn slechts enkele misdi.0.
l een paar zangers en wat school
den, die de getuigen dezer Paasch-
rpBeviering zijn.
dat bij de „Exsultet", de zang der
eikaars-wijding, .waa'Huj het de
tig© stem der volkeren heet, die het
ebouw daveren doet, tor wijl in werke-
i do ,,l!of derr Ik aars" op de meeste
in «ai bijna leege kei'k gezongen
!EE
GI
is -zoo weinig beïangsteling hij de
igheden op Paaschzaterdag. Zij die
eden Vrijdag ter Kerke kwamen, ont-
1 thansEen der groote redenen is,
;n tie ceremoniën niet begrijpt, en er
n weinig voor voelt om ze bij te
■aai k laat mem, om de beteekenis der
spü isclie plechtigheden te waardeer en,
2 juist ter kerke gaan, en niet alleen
houwen wat de priester doet, maar
lem volgen in een van de vele litur-
e Kerkboeken, welke den laatstea\ tijd
ken in (len handel gebracht. Noemen wij
elI, wat de Gaedie Week betreft, het
,van Palmzondag bat Pasclien" en
joede Week-Kerkboek" van pater Huf
daarnaast die vele misboeken voor
[ehe.alc jaar, ials het „Volksmiisboek"
Jaul Brand; het ,,Roornsch Misboek"
andi Baarda; de uiütgavén van Desclée, pas-
Ruiter, enz-,
dit verband willen wij ook eens wijzen
m liturgiscben Kalender der week",
dags in ,,De Lcidsche Courant", in
m kalc-nder de lezer iedere week vindt
'geven welke gebeden tijdens cle H.
>p de verschillende dagen worden ver-
Deze kalender toch kan er veel toe
igen om liet aandachtig bij,wonen van
i. Mis tie bevorderen, dat men met den
fer aan het ai'jtaa.r ig.aai meeleven en
Mden en men eerder geneigd za'
il
1601
(Af
srti
zijn, ook tijdens den loop der week het
H. Misoffer mee te vieren.
Maar, om ons -tot den dag van morgen
te bepalen: 'laat deze koirfee, /bescheiden bij
drage velen er toe brengen, oon ook op den
Paaschzaterdiag niet alechts de H. Mis,
maar ook de voorafgaande plechtigheden
bij te wonen, met Misboek of dergelijk
in de hand, opdat men uit-eigen ervaring
leere, dat de viering dezer kerkelijke li
turgie ontroert en onderricht
De Ver. Staten en Duitschland.
Betooging in den Franschen Senaat.
-- Nieuwe vorderingen der geallieerden
bij St. Quentin.
Overzicht.
Nog steeds is Saint Quentin het
brandpunt der geallieerde troepen op bet
Westelijk front. Nu zijn het weer de
Faiauséhera, due ton zuiden van de stad de
lijn Grugiues—UrviilUeu's—May overschre
den, terwijl! ook de uEngelsöhen weder
eenige dorpen: Ronssoyen, Metz en. Cou
ture, toevoegden aan de rij van bevrijde
püaatsen.
Nu moet men nic-it veronderstelden. dat
S.t QuenWn, sia verovering van al deze
dorpen, genaderd is. Gisteren bedroeg de
afs.iand nog 3 K.M., doch de plaatsen lig
gen hier zóó als bezaaid', dat er vele geno
men moeten, worden, alvorens het doel kan
zijn bereikt Doch aed.ren dag is de val
van de stad te wachten.
De Engjeüisdien berichten, dat ook de
vooruitgang ten N.O. van Péronne
weder wat aan bela.nigrijiklheid wint. Roms-
öoy genomen., didhit voor Hovihmcourt en
Goureaucouvt)' genaderd dat beduidt
een goeden Sp5cn>g worwaa-nfe in de rich
ting van Kamer ijk, al zijn de Engëiscncn
er nog 15 K.M. van verwijdend.
Op de overige fronten is het betrekkelijk
rustig.
•De teerling is! giewoirpenl De Senaat van
de Vereenig de Staten heeft het
besHuit aangenomen, oim den staat van
ooPÜog met Duitseliilanid af te kondigen.
Onwillekeurig rijst nu de vraag welke
(d£ plannen zijn over xle iwijz^ waarop
Amerika den oorlog voeren zal. Wilson
zelf zeddie: „Wij ^zullen) aan 'den oorlog
slechts deelnemen, voor zoover wij daar
toe duidölijk gedwongen worden. Het zal
voor ons gemakkelijker zijn ons a's oor
logvoerenden te D©dragen naar de voor
schriften van recht en billijkheid, omdat
wij niöt door animositeit of vijandige ge
voelens jegens het- Duitsche voilk bezield
zijn, noch het schade of nadeel wenschen
te berokkenen, doch ons slechts met de
wapenen willen verzetten tegen do ontoe
rekenbare regeering, die aïïle overwegin
gen van menschel!jkhedd en recht op zijde
geschoven heeft"
I Lie rui ti zou men opmaken, dat Wilson
slechts de koopvaarders wil bewapenen of
doen* coniYoyeercai, cn de Duits che duik-
hocten bestrijden, zoo die den handel der
Vereeinigd'e Staten belemmeren.
Maar de andere berichten spreken van
het vormen) van een groote legermacht, die
naar Frankrijk zal worden geaonden, op
dat da Vliag van dé Vea-eenigde Staten op
het Fiiansche lóorlic^isiveJid] kan worden ont
plooid.
Het Zweddscfhe blad „Nya Dagiligt Al-
lelisuda" «schrijft naar aanileiding van de
oohk)gsive 1 k£<aring: „l>at Amerika'a ingrij
pen in den oorlog een beslissende wending
beiteelkenen ecu, kan men op goede gron-
den betwMen. Vóór Amerika t&ijn bin
nen tamelijk matige grenzen gehouden
werkzaamheid kan ontwikkelen, kan de
oorlog recdö beslist zijn.
Twee factoren, zijn cp Jiet oogenblik van
bijzon dm'e beteekenis: de gevolgen van den
cluiddbootooiil'og voor Engeland en de over
wegend vredelievende gezindheid bij de
groote massa, d'eT Russische revoCutionmai-
ren. Vooraoover wij kunnen inzien, zijn
die Vereemigde Staten niet in staat, een
van deze factoren te verzwakken, wel daar
entegen zou Amerika ctoor zijn aanstaan
den stap zich gevaar vain onberekenbare
draagwijdte op eten-hals kunnen halen."
0p^
ee.
Een schip met graan voor België
geterped ©ercf.
Omtrent de poging van e.eu Duitache
duikboot om het .Belgische stoomschip
„Trévier" tot zinken te brengen, deelt
de correspondent van de ,,N. R. Ct." te
IJinuidon nog mede, dat ei- bij het Ie wa
ter Hiaten van een reddingboot een granaat
op het ©chip werd afgeschoten, die bij de
ontploffing 8 dei* opvarende-n kwets.te,
waarvan 6 zwaar en 2 licht. De zwaarge
wonden zijn de kapitein, de eerste stuur
man, de eerste machinist, de donkeyman,
een steker en >de kok. Het schip was gela
den met 4200 ton g.raan. De bemanning
was zeer gemengd en bestond uit Neder
landers, Noren, Engelschen, Kanadeezen
en Belgen. Nadat de bemanning in de
sloep het nog" drijvrndtö schip had veria-
sehiip zelf niet tot zinken braeht.
De geredden zijn te IJmuiden aange
bracht door de logger „Noordzee 7" KW
177 en de „Admiraal de Ruyter" KW 73.
De gekwetsten zijn in de Roode Krui sin-
richting te IJniuiden opgenomen, ver-
piedgdi en verbonden, waarvooir inmiddels
alle hesclnikbare militaire en burger-art
sen waren bijeengekomen en de geheele
Rooidle Kiruisdiienst was gemobiliseerd,
omdat, het eerste bericht luidde dat alle
schepelingen zwaaa* gewond waren, wat
gelukkig gebleken is niet h'et gei\"al te zijn.
De duikboot- en mijncorlog.
Heit Deenscfhie geaantcchajp te Londen
deelt aan het ministerie van buitenlands
sohe zaken mede. dia.t het Deemsche s.a
„Bergenhuis" (1017 ton) van de Forenede
Dampfskibselskab, van Enge/land naar
Denemarken, met stukgoed onderweg, in
den grond is geboord.
Duitschland.
Vredesvcorgevoelens en vredes-
besprekingen.
I11 een hoofdartikel „Vredeelvoorgsvoelenis"
echii'ijft da „Vos®. Ztg.":
„De melis van het Oastenirijksch-Hongaar-
sciie keiz^a-paan*, naar hef Duitsche groote
hoofdkwai-tier, di'Je onder andere omstan
digheden wellicht slechts als een daad van
hoffelijkheid kon worden opgevat, zal op
dit oogenblik velen meer een stap in het
belang van den vrede voorkomen, temeer
daar in het gevolg van keizer Karl zijn
minister vam buitenlandscbe zaken en de
chef van dien staf tzich bevindenterwijl
in het Duitse lie hoofdkwartier, behalve de
keizer en Hindenburg, ook de Rijkskanse
lier is-
„Voor eenige dagen heeft de Haagsche
correspondent van de „Time's" van Duit
sche vredesaanbiedingen aan Engeland .ge
sproken; hoe ongeloofwaardig dat. bericht
ook is, wordt het toch door menigeen in
samenhang gebracht met het feit, dat
graaf Czernin bijna gelijktijdig, namens
de Centralen, opnieuw hun bereidverkla
ring om vred'e te sluitern, verkondigde. Het
beeld van den toestand, daaruit afgeleid
is echter onjuist, ja meer dan dat.
„Vele verschijnselen duiden c-r op, dat er
ongetwijfeld in dien jongsten tijd een ver
zoek om vredesonderhandelingen is geko
men, doch niet van Duitsche zijde aan
Engeland, doch door Engeland, via Oos-
tenrijk-Hongarije aan Duitschland.
„Het zou echter een dwaling zijn, nu de
hoop te koesteren, dat nu de weg tot den
vrede, dijen wij wenschen, tot een Duit-
sclien vkeda, ook reeds is betreden. Noch
is Engelands kracht niet gebroken., en als
het werkelijk thans een vrede aanbiedt,
d'an is ernstig wantrouwen geboden, wan
trouwen tegen Engelands plannen, wan
trouwen tegenover de plannen, <jie het na
streeft.
„Het zij verre van ons argwanend te
denken, dat het Engeland ooit zou geluk
ken, door gunstige afzonderlijke aanbie
dingen aan onze bondgenooten, deze tot
een vrede geneigd te maken, dfó met onze
gegronde aanspraken niet in overeenstem
ming zou zijn.
„Maar de hoogste argwaan is geboden
door den weg tot vredesluiten, waarop En
geland ons en onze bondgenooten wenscht
•te «dringen. Er zijn vele wegen, om tot
vrede, en wij mogen er niet één oosenbük
over in twijfel zijn, dat 'de weg," waarop
Engeland ons tof vrede wil brengen, niüet
leiden zou tot een vred'e zooals wij dien
noodig hebben, maar tot een vrede, zooals
Engeland dien wenscht»
Frankrijk.
i Slechte oogstvöoriiiteïohter*.
Volgens de voorloopige ramingen in de
Staatscourant tzijn de vooruitzichten van
den oogst zeer ionbevredigc-nd. Slechts 5
departementen beloven een goeden oogst,
tegen 24 verleden jaar. 44 hebben een ta
melijk goeden, 23 een kleinen oogst. Men
vreest, dat de tarweoogst, welke voor den
oorlog 91 millioen centenaars bedroeg, en
in 1916 tot 58% millioen daalde, nog een
aanzienlijke vermindering zal ondergaan.
Tegen vrij heftige critkjk in de Kamer
hield premier Ribot vol, dat handhaving
ons collectieve straffen zal toekennen aan
van het uitvoerverbod op graan onvermij
delijk is.
De Senaat.
Bij het begin van de zitting zeéde Pre
sident Dubost in een rede, in welke hij
zijn vreugde te kennen gaf, dat de Ver
een,igde Staten in staat van oorlog met
S>uit.schland zijn; „De aamvangsmisdaad
van Duitschland baart de eene fataliteit
na de andere. Zij ontketent den than®
grootsten opstand van vrije volken, tegen
de laatste tirannie, die van het Pruisisch®
miJitairisme, eni zij brengt ze alle bijeen
in. een schitterende democratische solida
riteit. Eera aan de nieuwe soldaten van
de vrijheid', die, hoewel izij de macht vani
Duötschland, ten kwade in al haar afgrij
selijkheid kennen, ze vastberaden tfrot-
eeeren, eere aan. den nieuwen rechter, dial
morg'en zijn plaats zal innemen in hel
hooggerechtshof der menshbeid, di'a mei
zijn hoofden en zijn medeplichtigen'
Engeland.
Een ministerie van gezondheid.
De „Unionist Social Reform Committee'*
beeft, na en?n onderzoek in zake die insitel-
Bingien, tot verbetering dier volksgezond
heid, een verslag uitgebracht, waarin zij
voorstelt een (ministerie van gezondheid
in te sitefflHen.
Vereenigde Staten.
De Russische miritaire attaché vermoord?
Graaf Borzatof-ky, attaché van de Rus
sische ambassade, is in de club te Balti
more dood1 gevonden. Naast bem lag eemei
revolver. Zijn vrienden boiuderi vol, dat
het aan een «ongeluk is to wijten,, doch een
ontboden geneesheer was van oordeel),
dat de dood niet aan een, ongeluk is fa
wijten.
De Vereenigde Staten en
Duitschiand.
Financieele steun.
De „Times" meldt nit New-York, dat dé
Duitsche bankiers aldaar op treffende wijze
to one n dat ze achter de regeering der Ver
eenigde Stiaten staan in den strijd met
Duitschland.
Geen autocratie. Ge)>n verovering,
Aan het 6lot van het artikeltje dat dé
socialistische Yorwarts/^wijdt^aan den
„Het vol,k doet zijn plicht. Van de ïcm*»»
do staatslieden échter verlangt het eerï
duidelijk zichtbaar bewijs, tegenover de
vijandelijke bewering, een bewijs, dat
Duitschland noch autocratisch wordif ge
regeerd noch 'een veroveringsoorlog voert.,
Dit bewijs és noodig, opdat het Duitsché
volk zijn zware taak kan vervullen: onge
broken uit dezen strijd te voorschijnt te Lo«
men, om als vrij volk onder vrije volkom
te levem
Een gelukwensch van Poincaré.
De Fransclie President Poincaré heeft
president Wilson, naar aanleiding vani
Amerika's interventie, telegrafisch geluk-
gewensclit.
Oorlogscredieten aangevraagd.
De uitvoerende departementen hebberi
het Congres verzocht, onmiddellijk G80
millioen pond sterling toe te staan voor
leger en vloot. Van dit bedrag «zullen meen
dan 586 millioen voor he leger dienen.
In den Senaat.
Van het twaalftal senatoren, dia teged
het wetsontwerp op de gewapende neutra
liteit stemden in de vorige .zitting, hebben:
dirie voor de oorlogsresolutie gestemd. Het
debat bereikte het hoogtepunt in het ant
woord van senator Williams aan senator!
La Follette: Eens ten oorlog gegaan moeten
de Vereenigdté Staten den oorlog voo.*c«
FEUILLETON.
Ie vrouw in het wit.
fexe n een bailf uur later we-ea* bijkwam,
zij op de sofa, en niemand was bij
gravin was weggegaan, toen zij
n tedkenen van leven had gegeven, en
de zorg voor haar aan de waardin
bo brieven had zij veilig terugge
len, maar erg gekreukeld. Dien nacht
zij emg naar geweest, maar den vol
len morgen ikion zij toch «haar aeis
betten. Den een en brief, «aan den heer
jonden, bad zij daar op de post ge-
en mij nu den anderen gegfiven.
meende, dat zij zich zelf niets te ver-
,n ba on todli was zij verdrietig en
%er een woord van «raad noodig.
fV«at beteckent dat «alles?" vnoeg ik.
kamenier mijner nicht stond sprake-
pacht het te verklaren", aaide ik tot
pelsje, „Ventolk gij het-, Louis,"
|»is beproefde bet. en daalde nnmid-
Ijk in de diepste algemeenlieden af,
hoen de jonge persoon bem volgde.
nu wei, diat «alle® hier op
kwora, dat ik aan juffrouw IlaJcombe
st sdlirijve.n, ,dat zij met aan&prake-
Wfta wor het gebeulde. Ik maak geen
risdhuMagtogeai voor deae uiterst
At üiiischs geschiedenis, want men beeft
OE '■4Ö te cohirijvcn.
(k zon u zeer verpddciht ziijn. mijnheer,
LEF" B "wadclat zeggen, wat iik nu moet
öieikte bet jonge meisje op.
,aa-t da dinge.n, ae zijn", zeide
ik. „Ik tenminste doe dat. Juv Is dat al
les?"
„Als gij denkt, dat bet te indringerig
staat om be .schrijven, zal ik bet natuurlijk
niet doen. Maar ik verlang vurig alles
te doen om mijn meesteres trouw te....."
Lieden uit de lagere klassen der' maat
schappij weten nooit, boe zij zuillen ver
trekken. Zij (rekenen er oilijd op, daarin
door hun meerderen te worden geholpen.
Ik dacht, dat het hoog tijd was bot jonge
schepsel maar buiten te helpen Ik dped
het met twee woorden die niet konden
worden misverstaan.
Goeden morgen.
Iets aan of in öHl zonderlinge jonge
meisje kraakte plot selling. Louis, die naar
haar keek, zegt, diat tzij kraakte, terwijl
zij boog. Zouden bet haar schoenen, haar
beenderen of haar oorset geweest, zijn?
Louis denkt haan* cojtset. Zeer merkwaar
dig
Toen ik «alleen geitoten was, deed ik een
«laa.pje, dat ik wedkelijk zeer noodig had.
Toen ik wakker wend, merkte ik den brief
van Marianne op. Daai* dik, ongelukkig
voor mij zevf, sitecds «aigieiloias ben, las ik
bem en was voor clien dag verder geheel
van streek.
Niets zet mijns inziens de hatelijke zelf
zucht van het mensdhdom in een weerzin
wekkender daglicht dan de behandeling,
diie vrijgezellen oaillvangen uit de handen
van gehuwde lieden. Echtgenoot en praten
over de zorgen van het huwelijk, en hun
ongehuwde familieleden dragen ze. Neem
mijn eigen geval!Ik blijf ongehuwd., en
mijn broeder Philip trouwt. Wat doet hij,
als bij sterft? Hij laat zijn dochter ever
«aan mij. Zij is oen lief meisje maar zjj
legt mij ook een groote verantwoordelijkheid
op. Waarom die o«p mijn schouders gelegd?
Omdat ik gehouden hen, al mijn gehuwde
betrekkingen van hun zorgen te ontheffen.
Ik doe mijn beat voor de verantwoordelijk-
beid', die 'haar vader mij bad toegewezen,
Zij en biaar echtgenoot verschillen van
meening; onaangenaamheden zijn bet ge
volg. Wat doet zij mot die onaangenaam
heden? Zij deelt ze «mij mee. Waarom? Om
de reden, die ik reeds noemde. Arme oude
vrijers! Arme menschelijke natuur!
Het is onmoedig te zeggen, dart. Marian-
ma mij dreigde. Iedereen dreigt mij. Maar
in d'it geval, heb ik geaarzeld onmiddellijk
toe te geven. Als ük, wat men mij verzocht,
mijn buis maakte tot een toevluchtsoord
vooir Lady Clyde, wie zegt mij dan, dat
haan* echtgenoot haar niet woedend zou
volgen en tegen mij zal komen apokein? Tk
zag zulk ee.n doollwrf van moeilijkheden,
dat «ik besloot eerst grond onder mijn voe
ten te moeten voelen, voor ik een besüuit
nam. Ik schreef daarom aan juffrouw
Halcombe, dat zij maar eens bij mij moest
komen om do zaak mot mij te bepraten.
Als zij mijn tegenwerkingen kan beant
woorden, eou ik onze lieve Lauma met liet
grootste genoegen ontvangen, anders niet.
Ik begreep natuurlijk wel, dat deze behan
deling van de zaak Marianne tot mij zou
voeren in een staat van deugdzame ver
ontwaardiging, terwij'l zij met alle deuren,
die zij doorging, klapte. Maar in het an
dere geval zou sir Percival eveneens in
deugdzame verontwaardiging met de deu
ren 'zijn komen klappen en van die twee
gcmoed'saandoeningen en die,gevallen van
met deuren klappen, koos ik de eerstenv
wat bovendien nog tijd won.
Ik verwachtte nu drie kalme dagen; maar
op den derden dag zag ik, dat ik mij vergist
had. De post bracht mij een brief van een
mij onbekend persoon, die zich esohreef als
den compagnon van onzen ouden zaakge
lastigde, notaris Gilmore. Hij had een brief
met een adres van de hand' van juffrouw
Halcombe ontvangen, en in het couvert
had hij tot zijn verbazing (die mij toch
niets aanging!) slechts een blank vel
letje postpapier gevonden. Deze omstan
digheid leek hem zoo verdacht, dat hij
onmiddelijk aan juffrouw I-Ialcomba had
geschreven, waarop hij nog geen antwoord
had gekregen. In deze moeilijkheid was
zijn 'volgend onzinnig bedrijf, in plaats
van als verstandig man de dingen hun
natuurlijken löop te laben nemen, om mij
te kwellen, door tie vragen, oj ik er iets
van wist.
Wat kon ik daar nu toch van weten?
Waarom mij zoowel als zichzelf te ver
ontrusten? In dien geest schreef ik terug.
Het was «een mijner scherpste brieven. Hij
had de bedoelde uitwerking; dk heb sinds
niets meer van dien lastig en maai der wet
gehoord.
Het was misschien Iniet verwonderlijk
of verbazingwekkend, maar toch minstens
mo'rkwaarig, dat ik geen tweeden brief
van Marianne, kreeg. Haar onverwachte af-
wezighiaid deed mij onuitsprekelijk goed.
Vijf dagen van ongestoorde rust herstellen
mij geheel. Maar op den zesden dag, juist
toen ik sterk genoeg was om mijn bezig
heden met betrekking tot mijn kunstvoor
werpen weer op te nemen, kwam Louis
binnen met een kaartje in zijn hand.
„Weer een jong persoon?" vroeg ik.
sterk
k wil baar niut zien. Ik ben
genoeg. Niet thuis'!"
„Heli is nu een heer."
Dit maakte natuurlijk ecu verschil. Ik be'«
keek hel kaartje.
Goede hernel De echtgenoot, van mijnt
veel-last-verwekbende «züëter, graaf Foscoj
Het is begrijpelijk, dat mijn eorite ge«
dachte was, dat die vreemdeling gel4
kwam leenen.
„Louis", zeide ik, „denkt gij, u. zou.
gaan, als ik hem vijf shilling ga«.
Louis keek, «alsof 'hij het in Keu en hoor
de donderen, en verbaasde mij, dooi* té
verklaren, dat da vreemde echtgenoot mij
ner vrouw prachtig gekleed was en or uit
zag als de verpersoonlijking van voor-
epoed. Toen hield ik het voor aangenomeiv
dat de graaf ook zijne echtelijke zoagoni
had om mee te kampen, en dat hij dié
eveneens op mijn schouders kwam w
pen.
„Zedcle hij zijn boodschaj» niet?"
„Graaf Fosoo zeide, dat hij kwam, om
dat juffrouw Halcombe niet in staat vatf
Vijverhof te verlaten, mijnheer."
Nieuwe (moeilijkheden, k!l aairi>lijkelijkh
Wel niet van iliem zelf, maar van Marian
ne. Moeilijkheden in ieder gevaL Oci4
hemel!
„Laat hem binnen."
Hat eerste gezicht van den graai deed
mij werkelijk sidderen en heven. Hij wa«
noto'n verscbrLkkeldjk groote gestalte, da®
ik er zeker van waa, dait dB rioco* ond«
hem zou schudden, en hij mijn k«unétvoo*>
werpen zou omstoioteru,
(Wordt vervolgd)^
