VRIJDAG
23
MAART
1917.
BUITENLAND.
De Oorlog.
BINNENLAND.
Nederland en de Oorlog.
De vrouw in het wit.
-Kir-
JAARGANG 1 - No- 2209
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telfifoon 935. - Postbus 6.
Diï BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
Leiden II cent per week, fl.45 per kwartaal; bij onze agenten 12 cent per week, 1.60 per
laaL Franco per post f 1.80 per kwartaaL
lel GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 cent
vartaai, bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 7Vs cent
Da ADVEfiTEBTIEPRÜSbedraagt van 1—5 reyeis f 0.25, elks regel meer 15 oeet
ngezaeden mededeelingen van 1-5 regels f1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aamicnlijke korting. Groots letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, "iedere regel meer 10 caul
AanSiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- er Verkoop (9wB
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, ieders regel meer 5 cent.
rieer wellevendheid!
aidh in 's-G.ray'éühage het on aan ge-
geval Hide ft voorgedaan tussehen
e Me r ens en dieni miLicien in welk
pt het Kamerlid1 Kloeirekooper aanïei-
■omi tot het hiouidian eemer interpella-
wordt van officiers-zijde een protest
ien. Het protest is wel ten deele ge-
jrd, maar daarnaast. moet toch cok
>ogesteld het feit. dat. het. goed recht
Hinderen dikwijls over het hoofd
gezien-
eerstel ui tenant dei' infanterie nc emt
,1, in een ingezonden stuk in de „N.
zeer begrijpelijk, dat onderste M.
.nl'eaiding van de handelwijze van
ildaat izliidli driftig rn o e 9 t makeiï.
achten wij zeer sterk, uitgo-
'em we willen or hier even oip wijzen,
ommige „lipogeren" het helaas aan
er „verplicht!" rekenen in dergelijke
Ion zoo bruut mogelijk op te treden!
der vraagt dte inzender: Wordt het
imerhand geen t.ijd, dat er een eind
gemaakt aan dergelijke hand.elin-
rai soldaten, .ontoelaatbaar uit een
ilinair oogpunt?"
het ia niiet overt odig, dat van hooger-
wordt vastgehouden aan. d'e eischen
fccipline, van wiaLlevendhedd ook,
onder dömindflren moeten heer-
Waarlijk, de supérieuren hebben
graaal gegronde reden tot klagen! En
sx Diet beter op wonden, wanneer de
b niet steeds strak werden aangee
en.
ch', omgekeerd, is het ook niet overbo-
lat ook de m e e r deren zich vooral
toeleggen op wat meer w 1 fl. e v e n d-
ast dit naair-buiten-tredenda geval
zijn er zoo talrijke binnen de
rb enz., waarbij inferieur en de
werpen" zijn, tegen welke de tinpe
en eens kunnen uivaren, hun hart
Luimen 'luchten'. (We hebben hét hier
itölen gehad over 'het vloeken b.v.
Telü ul/iultJifJl'!)
■euvel, waaraan militairen in hoo
rn rang zich schuldig makten, slaat
"velijk oveir naar de 'militairen in
irenrangl
de meerderen zidh weJJevender
igeïi tegenover de minderen. Dan zul-
ok deze met meer eeidbied opzien naar
meerderen. Want, dit is zéker: dcoT
eigen enb^ioarlijk optreden, verliezen
officieren hun prestige!
Boskoop's bloei.
loop's bloei in dezen tijd schrijven
Boskoop's bloei! Onder de plaat-
die gebukt liggen onderden crisistijd,
wrt toch wel, helaas, bij uitstek het
nijvere en zoo vermaarde Boskoop,
ioch toch kregen wea toen we deze
in Boskoop waren, een indruk, een
Ik ff enden en verblijdenden indruk van
bloeien d derven.... Men begrijpt ons
ilicht roods? We doelen op het openbare
Ifiülieko leven. Djit staat in Boskoop in
len bloei, wijd vertakt in vele sociale
ceiiigirigen, voor alle standen, voor
n leeftijd. liet Katholieke organisatie-
en in Boskoop is een schoon voorbeeld
wat de Roomsche saamihoorigdie ids-
weet lot stand Ie brengen!
foch bij dat alles, bij het aanschouwen
van dien bloeiende n toestand van Bos
koop's (Katholieke vereend gingen, trof liet
ons, dat de erkenning door niet-
KaWtoHeken, en daardoor ook den in
vloed naar (buiten niet zóó is, als het
zijn moest, ais het rechtens zijn
moest.
Maar dat zal geschieden! Ons blad
hoopit met Boskoop'd Katholieken te zullen
samenwerken tot ten steeds hooger opvoe
ren van hun innerlijke en uiterlijke kracht
als Katholieke burgers!
De Revolutie in Rusland: De arrestatie
van de ex-tsarina. -- De Möwe terug. -
De verscherpte duikbootenoorlog.
Overzicht.
Ondanks het tempjo van hun opmarsch
Vertraagt, gaande troepen -der geallieer
den in F rank r ij'k nog immer voort met
het makiein van terreinwinst.
TusscQuein de Oisie en dé Aisne, waar
het front boven Reims, naar het W. loopt,
vermochten de Franscheri weder e enige
dorpen te beziet ten. De Engelsdheu deden
in het centrum (ten O. en Z.O. van Póron-
ne) hetzelfde De bewegelijkheid is er dus
nog. steeds.
En toch: Wat Hindenburg doet, is v el-
gedaan, zeggen de Duitacho bladen en zij
gaan voort blijmoedige (beschouwingen te
geven over dén terugtocht in het W e s-
t e n, waarvan het eigenlijke doel hun
niet tan volle duidelijk is. ,,Ecai Duitsch
succes" noernt het 't Berliner TageWatt"
en verklaart dat alleen een persoonlijkheid
als Hindenburg met volmaakte kalmte en
zekerheid zoon initiaiiet' kon nemen. Maaj-
-v\io nuaaufll iddit.' t DOOt OnS
denkéin aan het spreekwoord,: iemand
met. een dooden rnusch verblijden!"
'Doch aan dein anderen kant aijn do Fran-
sche daglbladscdiflij vers begonnen met nuch
tere beschouwingen te wijden aan de Duit-
adhe manoeuvre. Na de begrijpelijke vreug
de van hét voOkp wefke ook in de bladen
tot uiting kwam, komen de nieuwste uit
latingen in de pers tot voorzichtigheid ma
rveil en waarschuwen tegen overdreven
verwachtingen.
Op het O o s t e 1 ij k ooriogsterreim heb-
ben de troep-en der Middenstalen ten O.
van L i d a em plaatselijk succes bévofeh-
ten, waarbij 235 gevangenen en oorlogs
werktuigen m hun hanclen violen. Het wa:s
een der overrompelingen, waarmede in dit
gebied de strijd wordt gaande gehouden.
Zou het wel een bewijs van gerustheid
öf sterkte dar niéuwe Russische re-
gearing zijn, dat aij moest hevelen den
afgetreden, Tsaar met zijn gemalin als ge
vangenen naar het paleis te Tsarkoje Selo
te voeren en dat zij van generaal Al ex i of,
den chef van den generalen staf, een troe-
pen-afdeeling moest vragen om het echt
paar te bewaken?
-Tweeërlaiid is mogelijk. Of de nieuwe re
geering heeft voor aandrang d-x volstrekt
anti-monarchistische uiterste linkerzijde
moeten. zwichten; of nien vreest, dat Nico-
laas, zijn eigen- weg gaande, zich op het
land .aan het lioofd zou sitellien van een
monarchistisch e beweging, welke, door
dèelen van hef/ leger gesteund1, naar Petro-
grad zou kunnen trekken,
c
De terugkeer van den Duitsclien hulp-
kruiser, de ,,M w e is een- evenement
van be teekenis. Ten tweede male is dit
kaperschip van een -Langen kruistocht in
den Atlantische® Oceaan in veilige naven
binnengetLaopen, na rneetr dan twintig
schepen te hebben opgebracht en c93 ge-
■\angonen aan boord te hebben genomen.
En succes, dat al'le&n j eeds orn zijn plian-
tastisch karakter behingsLellingwekken
zal!
0p Zes.
De verscherpte duütbootenoorjog.
Een schip met graan ge-zonken.
Volgens te Christiania onvangen tele
gram d.cL 17 Maart is de Noorsche bairk
„Collingwood", van Buenos Avres met
graan naar Christiania bestemd, tot zinken
gebracht. De bemanning, werd gered en te
Penzance gelan-cl.
(Het ijveren 'barkschip ,,Colïïngswood",
groot. 1042 bx. "t.gebouwd in 1872, behoox-
deaan J. M. Jacobson Co., te Sandefjord.
Red. II.)
De „Mowe" terug.
Officieel wordt uit Berlijn gemeld:
De hulpkruiser ,,Möive", commandant
Burggraaf graaf Dohna von Schlodiert, is
van .zijn tweeden kruistocht ih den Atlanti-
schen Oceaaii, die verscheidene maanden
duurde, naar een thuishaven terugge
keerd.
Het schip heeft. 22 stoomschepen en 5
zeilschepen, te zamen metende 123.000 bru-
>t)o regislertonnen, 'waaronder 21 vijandelij
ke stoomschepen." waarvan er 8 bewapend
zeilschepen opgebracht. De Möwe" bracht
593 gevangenen mede.
Frankrijk.
De yiaggen der geallieerden td
Paray-le-Moniai.
Uit Paray-fLe-Monial wordt aan de
*,.Groix" geschreven:
Maandag 25 Maart zullen vertegenwoor
digers van de Katholieken der geallieerde
landen hier samerAoraen om de vlaggen
der' geallieerden aan het Goddelijk Hart
aan ta bieden.
Het leidend ideo voor dezé plechtigheid
is geweest: Indien het waar is, dat de ge
allieerden voor d'e beschaving strijden, is
het niet méér dan billijk, dat zij den Stich
ter van elke beschaving erkennen en in
het openbaar hulde brengen aan onzen
Heer Jezus Christus.
De opdracht der vlaggen zal in de ka,pol
van het klooster der Visitatie plaats heb
ben, waar de verschijningen van hot God
delijk Hart aan de gelukzalige Margareta
Maria plaats hadden.
Engeland zal vertegenwoordigd worden
door kardinaal Bourne, aartsbisschop van
Westminster, door mgr. .Tac.lvmann en
Galaford, secretaris van de Engels-che mis
sie te Rome; België door mgr.- Deploige,
president van het'lnstitut superieur \oor
da filosofie aan dé universiteit van I.eu-
ven; Roemenië dopr prints Wladiniir Giiika,
en Italië door mgr. Pinii van Milaan, fiiree-
teur van de federatie van Katholieke stu
denten in Italië.,
Vereenigde Staten.
Toebereidselen. -
De meeste staten aan den Atiantischen
Oceaan hebben rcecls isomrnen uitgetrok
ken voor dé verdediging tegen iederen rno-
gelijken aanval.
Gouverneur iHolcomt verklaarde, dat de
indieming van de hierop betrekking h'éb-
bdnda wetsvoorstellen met spoed was
doorgezet, crnclat hij-berichten ontvangen
had, dat er in Connecticut mannen zijn
die in gjeval van oorlog vijandig tegenover
het land zullen staan. Hij had voorts ver
nomen, dat er 'is nachts militaird oefenin
gen worden gehouden, doch niet. in het be
lang der Vereenigde Staten. Hij wist c-ck
dat in geval van oorlog in de munitiefa
brieken moeilijkheden zouden voorkomen
tengevolge van het optreden van sommige
lieden, die daar werken.
De Revolutie in Rusland.
De arrestatie van de ex-Tsarina.
De ex-tsaar is op Tsaikoje Selo aange
komen. 1-Iij is ontvangen "door generaal
Komilof, den commandant van het district
Petrog.racl, met wien hij zich per -auto naar
het paleis begaf,, geëscorteerd door cwa-
ierie.
Kornilof heeft eg-tsaritza Alexandra in
kennis gesteld van haar arrestatie. Na
zich met zijn staf naar Teaiikoje Selo te
hebben begeven, telefoneerde Kornilof van
het 6tatio:n aan den kamerheer, graaf
Benckendorff, eoi vroeg hem, wanneer het
de tsarina gelegen kwam hem te ontvan
gen-, Kornilof weigerde, pet' telefoon over
het doel van zijn bezoek (ei spreken. Benc-
kendorff vroeg Korniloff aan de telefoon te
wachten en keerde na enkele minuten te^
hém bmneïvëèh1 baii'uur looïwbnTvangen.
Kornilof en zijn staf reden daarop naar
het Meine Tsaikoje Selo-pa'ci?. Kornilof
werd in de particuliere vertrekken van
Alexandra toegelaten. Zij verscheen r>a een
paar minutein, gekleed, in het zwart, en
verzocht, alle aanwezigen plaats te nemen.
Haar eerste woorden waren: „Waaraan
héb ik de ee:r van uw bezoek te danken?"
Kornilof stond op on sprak: „Ik kem
volgans instructies van den ministerraad
om u het besluit van dé voorLoopige regee
ring mede to doelen."
Alexandra verhief zich eveneens en zei:
„Ik luister."
Na het besluit te hebben voorgelezen,
dieseMe Komilaf mede, dat," zij van ciat,
oiogeiiblik' af van haar vrijhèèdi beroofd
was. Bet paleis' ziou onder strenge bewa
king worden gesteld en die wacht., die er
voor stond, zou vervangen worden.
Nadat. Koniilof's staf zich had terugge-
ti-olcken verzocht Alexandi'a Kornilof, de
bedienden niet te ontslaan, daar haar kin
deren aan hen gewend waren. Vcora.l
vroeg zij, tof sergeant Be.rgwenke, de o er-
pleger van Alexis, mocht blijven. Korr.iilof
antwoordde, d.at. hij er geen bezwaar tegen
haid en vanvijidlarde zich. Ilij ging naar cle
kazerne en gaf orders in verband met dè
bewaking.
De torpedeering van de „Healdton".
Gisteravond kwam te IJmuiden binneaï
de stoomtreiler „Java VL. 164", schippeat
E. de Bruin, die aan boord had' 13 schip
breukelingen, waaronder de kapitein vod
het Amerikaansche stoomschip „Heald-
ton", van Philadelphia met een lading pe
troleum voor Rotterdam bestemd Onder,
de 13 geredden bevond z'ch ook A. Snikkers
van Rotterdam, de anderen waren vreem
delingen.
Omtrent de ramp, het stoomschip over
komen, vernamen we liet volgende: Na een
langdurig oponthoud te Halifax was hel
stoomschip naar Bergen in Noorwegen ver
trokken; daar ontving liet order de reitf
naar Rotterdam te vervolgen. Woensdag
avond te ongeveer kwart over acht, toea
liet stoomschip zich op ongeveer 25 mijl be
noorden Terschelling bevond, werd het, of-
sclioon het zeer duidelijk met electrische
Verlichting tusschen >de masten de nameni
„Healdton New York" voerde, beschoten
door èen onzichtbare duikboot, die hot
stoomschip zonder eenige waascliuwing
tweemaal torpedeerde, waarbij brand ont
stond. De 41 man equipage zocht heil in dö
booten, doch het kapsijzen van liel stoom
schip sloeg een der rèïclingsbooten om en
de 19 inentenden verdwenen in de golven.
Alle pogipgen tot redding bleven vruchte
loos; jn de tiweede boob namen eerst 7 men
sehen plaats, later kwam de eerste stuur
man er nog in om het commando te voeren.
Deze boot is te Vlieland aangekomen. De
koksmaat, ook een Hollander, was over,
boord gesprongen en kon door de du'ster-
nis niet gered worden, ssoodat vermoedelijk
20 der opvarenden zijn omgekomen. Don-
derdsgmorgen tegen acht uur wordde boofc
juisti naar do visseherij vertrokken stoom-
trciler',,Java"-, die de menschen opnam ert
onmiddellijk naar IJmuiden terugsloomde.,
De opvarenden van d e ,,.Tava" deelden
méde, hoe zij op ruimen afstand! do hoog
oplaaiende gloed van het brandende stoom
schip hadden waargenomen.
De geredden werden aangetroffen op
53.38 Noorderbreedte en 4.22 Oosterlongta
en waren den gansclicn nacht in do open
boot blootgesteld ge we vat aan hevige hagel
en snèeuwbuien. Volgens mecledeeling van
kapitein CUase Christoher van de „ïleald-
tofn" is zijn stoomschip'met 2 torpcdoscho-
ten, waan-an liet een .'hot achterschip eit
het andere hét middenschip trof, tob ont
branding geraakten gezonken.
liet treffen liad plaats '15 graden Oost ten
Noorden, op ongeveer 25 mijl van het Ter-
schellinger lichtschip. Omtrent de nationa
liteit van de duikboot kon niets gemeld
worden. Volgens de plaatsbepaling zou het
Amerikaansche stoomschip, dat beha've da
verlichting, ook de natievlag voerde en dén'
naam op de zijden van het schip droeg,
zich dus bevonden hebben binnen of op da
grens van het versperde gcbiedl' ten Oosten
van de zoogenaamde vrije vaargeul.
Landbouwverlovén.
Het lid van de Tweede Kamer, da heer
Snocck IIenkemans, lijeeft den 12den dezer,
de volgende vragen ingezonden:
FEUILLETON.
0 Laura, Laura! Wij zuilen beiden den
1 betreuren, waarop gij den graaf een
n noemdët."
-lij zoudt hem oo-k zoo genoemd héb-
als gij wist, wat ik weet. Anna Ca-
had gelijk. Er was een derde persoon
ta'eu ia de iplantaige, .die ons" gadesloeg,
'die (lénde jtensaorn
'Zijl gij zeker, dat het de graaf was?"
'Heel zeker. Hij was sir Pei'cival'a
i°i, én hij zette sir Percival dein heelen
op wacht maair Anna Cat rijn."
>,ls zij gevonden, zaagt gij haar aan
Lmeer?"
A'^en. Zij-fis weggebleven en heeft zich
atdoor gered. Toen ik bij het boothuisje
Rfo, was er niemand."
.Ia! Ja!"
ging naar binnen en wachtte. In
i" ongeduld begon ik op en neer te
e.n zag nu, dat er aai het zand fi-
p gemaakt waren. Bij nadere be
dwing bemerkle ik, d.at het een woord
,tri gij sdlirapf-et het zand weg en
tóktet er een kuiltje dn?"
-Hoe weet gij dat, Marianne?"
vond er een \smal strookje papier,
arop wat gesdhueven stond. Arnia Ca-
W* voorletters stonden en' onrter."
'Sir Percival heeft Qieit mij afgenomen.
skuid ongeveor het'YO-Tgende op:
werd gisteren mét u gezien door
dÊkken main., on ik moest hard
loop en om (hem te ontkomen. Hij was niet
vlug genoeg om (mij te volgen en liet mij
tuisséhieai de hoornen ontsnappen. Van
■morgen durfde ik ri iet terugkomen en heb
daarom om zes uur dit geschreven en
hier verborgen. Als wij weer over het ge
heim van uwen slechten echtgenoot spre
ken, móeten wijhet veilig doen of niet.
Tracht geduld te hebben. Ik beloof u, dat
gij mii spoedig zult terugzien. A. C."
„Hoe komt het, dat gij den brief niet
meer (hebt?" vroeg ik.
„Toen iik hem eens gelezen had, ging
ik naar bi nar on om hem nog eeus over te
lezen. Er vieU een sch'adiuw op het papier
en toen ik opkeek, zag ik, dat ölr Per;i-
val in de deur stond en mij gadesloeg."
„Trachttet gij het niet te vehbergen?"
,,Ik geloof wed, dat Jk het probeerde."
..Moffel dat maai' rJet weg", zeide Per
cival. ..Ik héb het al voor twee uur gele
zen. het weer op zijn plaats gelogd en er
het Woord tweer boven geschreven. Ciij
hebt Anna Catrijn in hét geheim gespro-
ken, 'en nu haar brief in de hand. Haar
■heb ik nog niet,- maar u wel. Gsef op
dien brief. Wat kon 'ik doen, Marianne?
Ik was alllicen met hom en deed wat hij
vroeg. E ernst zetde hij niets. Hij nam mij
bij den arm en löid&e mij naar buiten.
Daar keek hij maar alle kanten rond, als
of (hij hang was^ dat i om and ons zag, en
fluisterde mij toen toe: Zeg mij ieder
woord, dat Anna Gatrijn gisteren tot u
■gesproken heeft. Ik wil het hom-en, vc-r-
staat ge?"
„En hebt. gij het. hom gezegd?"
,,ïk was met hem alleen, Maihanaie, en
zijn Stand kneeip krampachtig mjjn avin
wat kon ik doen?"
„Zijn de teekenen nog oip uvy arm tc
zien? Laat mij eens kijken."
Zij toonde ze mij. Ik kon ér mij niet
over boos maken, noch minder er ever
huilen. Er ging ergernis in mij om. Maar
ik bezat geer- kracht genoeg om mij voor
Laura in te houden.
„En gii hebt hern alles verteld, wat
Anna Catrijn zéikte?"
„Ik durfde hem niets veihergen. Toen
ik hem alles gezegd had, lachte hij spot
tend en s?eüdö: Ik denk, dat ik de éast ook
weit uit u "zal krijgen. Gij weet meer, dan
gij mij verkiest to vertellen. Maar ik zal
hot er uit wringen; als ik hét hier niet
kan, dan thuis, 's Morgens, 's middags
en 's avonds z-al ik u laten bewaken. Toen
wij thuis waren gekomen., bracht hij mij
naar mijn kamer, waar Fanny zat. Ik
zal zorgen, zeide hij tot deze, dat gij ook
niet in het komplot betrokken wordt. Van
daag nog zult gij mijn huOs verlaten. Als
uw meesteres een meid nooclig heeft, zal
ze er oen van mijn keus hebbent. En tóen
heoft hij mij opgestoten en een half
dwaze vrouw op post geizot. Hij spirok en
deed zelf ais oen krankzinnige, Marianne."
„Hij is krankzinnig, Laura, krankzin-
ig, door de wroegingen van een schuldig
geweten. Ilij heeft Fanny ontslagen, om
dat zij een vlug meisje is. Maar laat or,9
nu van iedere gelegenheid gebruik ma
ken, want. wie weet, welke maatregoton
van geweld nu volgen zullen! Brieven zijn
niet. meer veilig. Vandaag moet ik er in
uw belang twee schrijven, en wij zulLen
dié door de 'hand* van Fanny laten gaan."
,,Ik zal eerst aan den compagnon van
notaris Gilmore schrijven. Ik ken tc- wei
nig var» die wét o«n te Wéten, wat wij togen
dergelijke geweldenarijen a,ls van eer
Percival moeten doen, maar de notaris-
zal weten van dé teekenen op uw arm
dat zal hij, voor ik vannacht ter ruste ga."
„Denk om het schandaal, Marianne!"
„Daarop reken ik juist. Daarvan heeft
sir Peirciival meer te vreczen dan wij."
Ik stond op om heen te gaan; maar
Laura bad mij- te blijven.
„Gij zult hem tot vertwijfeling brengen",
zeide zij, „en onze gevaren veiidendub-
belerD."
Ik voétaie de waarheid de ontmoedi
gende waarheid. Maar Ik kon er niét toe
tomen, 'om dat te ertonnen. Want ik wist
ook, dat wij to onzen toestand stochts ver
betering konden verwachten door het erg
ste te wagen. Ik zedde dat in bedekte
termeai.
Zij zuchtte bitter maar bestreed mij
niet, alleen vroeg zij onijj aan wien ik
een tweeden br:eï wilde schrijven.
„Aan mijnheer Farlie", zeide ik. „Uw
oom is uw naaste mannelijke bloedver
want en heft hoofd der familie. Ilij moet
en zal tusscheni beide komen."
Laura schudde mismoedig haar hoofd.
Ik betoogde haar,' dat ik den egoïstisch en
man door de vrees van zijn rust te ver-
Eiiezeni wed zou noodzaken vooo; haar op te
trcden.
,,0! Marianne, a to gij hem dan slechts
kondt o vertalen mij voor een poosje op
Lommerhuis te laten komen, dan zou ik
even gelukkig kunnen zijn als vroeger,
voor ik getrouwd was."
Deze woorden dedén mijn gedachten een
anderen kant. uitgaan. Zou het niet moge
lijk zijn sfiu' Pcrcivut vooii' do kous to stel
ten om óf de wet 'zich mot zijn ge.lrag
tegenover zijn editgenooto Ie zien be-
mo tóen, óf ziel i voor eeniigen tij.il van haar
te 'Scheiden, onder voorwendsel van eoa
beaoek aan haar oom? Was< het te denken,
dat hij in. dial geval het (laatste zou kie
zen? Het was twijfelachtig meer dan
twijfelachtig. Maar toch. zoo hopeloos aid
dé proefneming mij toescheen, ze was
waard om ze te wagen. Ik groep ze aan
in mijn wanhoop, daar ik geen andereu
uitweg zag. Ik ging heen. om te schrijverij
en liet Laura den sleutel harer kamac
achter. Bet was mij eeai vevh'ichtiug, toen
ik weggingen het riot achter mij hoorde
overgaan, te weten, dat Laura voor haar
eigen veiligihetkr kon waken.
Op mijn kam ei- gekomeni, dacht ik, da&
het geen onnoodige vooiv.org Zou zijn om
vooadaan mijn. kamer af te sluiten, als ik
er niet in was. Mijn dagboek en papier
Lagen steeds in de tafellade, maar een
zegel en enkele andere .schrijfbehoeften
lagen op tafel verspreid. Dat zegel sclioea
mij verlegd to zijn, maar zeker kon ik
het niiet uitmaken, diaar ik (mot schoamtö
moet ik erkennen) tamelijk tforgelooé
ben in mijn gewoonte om da .dingan o®
hun plaats te leggen. Toen, ik naar bene*
den ging, sloot ik échter do deur.
Mevrouw Fosco w.as alleen in de vestl-»
bule en keek op de barometer.
„Nog altijd dalende", zeide zij glim*
lachend. „Ik ben bang, dat wij nog mcau
roeren zullen krijgon."-
v'ordt vervolgd.)