VRIJDAG 23 MAART 1917. BUITENLAND. De Oorlog. BINNENLAND. Nederland en de Oorlog. De vrouw in het wit. -Kir- JAARGANG 1 - No- 2209 BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN. Interc. Telfifoon 935. - Postbus 6. Diï BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering Leiden II cent per week, fl.45 per kwartaal; bij onze agenten 12 cent per week, 1.60 per laaL Franco per post f 1.80 per kwartaaL lel GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 cent vartaai, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 7Vs cent Da ADVEfiTEBTIEPRÜSbedraagt van 1—5 reyeis f 0.25, elks regel meer 15 oeet ngezaeden mededeelingen van 1-5 regels f1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis bewijsnummer. Bij contract aamicnlijke korting. Groots letters naar plaatsruimte. Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, "iedere regel meer 10 caul AanSiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- er Verkoop (9wB Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, ieders regel meer 5 cent. rieer wellevendheid! aidh in 's-G.ray'éühage het on aan ge- geval Hide ft voorgedaan tussehen e Me r ens en dieni miLicien in welk pt het Kamerlid1 Kloeirekooper aanïei- ■omi tot het hiouidian eemer interpella- wordt van officiers-zijde een protest ien. Het protest is wel ten deele ge- jrd, maar daarnaast. moet toch cok >ogesteld het feit. dat. het. goed recht Hinderen dikwijls over het hoofd gezien- eerstel ui tenant dei' infanterie nc emt ,1, in een ingezonden stuk in de „N. zeer begrijpelijk, dat onderste M. .nl'eaiding van de handelwijze van ildaat izliidli driftig rn o e 9 t makeiï. achten wij zeer sterk, uitgo- 'em we willen or hier even oip wijzen, ommige „lipogeren" het helaas aan er „verplicht!" rekenen in dergelijke Ion zoo bruut mogelijk op te treden! der vraagt dte inzender: Wordt het imerhand geen t.ijd, dat er een eind gemaakt aan dergelijke hand.elin- rai soldaten, .ontoelaatbaar uit een ilinair oogpunt?" het ia niiet overt odig, dat van hooger- wordt vastgehouden aan. d'e eischen fccipline, van wiaLlevendhedd ook, onder dömindflren moeten heer- Waarlijk, de supérieuren hebben graaal gegronde reden tot klagen! En sx Diet beter op wonden, wanneer de b niet steeds strak werden aangee en. ch', omgekeerd, is het ook niet overbo- lat ook de m e e r deren zich vooral toeleggen op wat meer w 1 fl. e v e n d- ast dit naair-buiten-tredenda geval zijn er zoo talrijke binnen de rb enz., waarbij inferieur en de werpen" zijn, tegen welke de tinpe en eens kunnen uivaren, hun hart Luimen 'luchten'. (We hebben hét hier itölen gehad over 'het vloeken b.v. Telü ul/iultJifJl'!) ■euvel, waaraan militairen in hoo rn rang zich schuldig makten, slaat "velijk oveir naar de 'militairen in irenrangl de meerderen zidh weJJevender igeïi tegenover de minderen. Dan zul- ok deze met meer eeidbied opzien naar meerderen. Want, dit is zéker: dcoT eigen enb^ioarlijk optreden, verliezen officieren hun prestige! Boskoop's bloei. loop's bloei in dezen tijd schrijven Boskoop's bloei! Onder de plaat- die gebukt liggen onderden crisistijd, wrt toch wel, helaas, bij uitstek het nijvere en zoo vermaarde Boskoop, ioch toch kregen wea toen we deze in Boskoop waren, een indruk, een Ik ff enden en verblijdenden indruk van bloeien d derven.... Men begrijpt ons ilicht roods? We doelen op het openbare Ifiülieko leven. Djit staat in Boskoop in len bloei, wijd vertakt in vele sociale ceiiigirigen, voor alle standen, voor n leeftijd. liet Katholieke organisatie- en in Boskoop is een schoon voorbeeld wat de Roomsche saamihoorigdie ids- weet lot stand Ie brengen! foch bij dat alles, bij het aanschouwen van dien bloeiende n toestand van Bos koop's (Katholieke vereend gingen, trof liet ons, dat de erkenning door niet- KaWtoHeken, en daardoor ook den in vloed naar (buiten niet zóó is, als het zijn moest, ais het rechtens zijn moest. Maar dat zal geschieden! Ons blad hoopit met Boskoop'd Katholieken te zullen samenwerken tot ten steeds hooger opvoe ren van hun innerlijke en uiterlijke kracht als Katholieke burgers! De Revolutie in Rusland: De arrestatie van de ex-tsarina. -- De Möwe terug. - De verscherpte duikbootenoorlog. Overzicht. Ondanks het tempjo van hun opmarsch Vertraagt, gaande troepen -der geallieer den in F rank r ij'k nog immer voort met het makiein van terreinwinst. TusscQuein de Oisie en dé Aisne, waar het front boven Reims, naar het W. loopt, vermochten de Franscheri weder e enige dorpen te beziet ten. De Engelsdheu deden in het centrum (ten O. en Z.O. van Póron- ne) hetzelfde De bewegelijkheid is er dus nog. steeds. En toch: Wat Hindenburg doet, is v el- gedaan, zeggen de Duitacho bladen en zij gaan voort blijmoedige (beschouwingen te geven over dén terugtocht in het W e s- t e n, waarvan het eigenlijke doel hun niet tan volle duidelijk is. ,,Ecai Duitsch succes" noernt het 't Berliner TageWatt" en verklaart dat alleen een persoonlijkheid als Hindenburg met volmaakte kalmte en zekerheid zoon initiaiiet' kon nemen. Maaj- -v\io nuaaufll iddit.' t DOOt OnS denkéin aan het spreekwoord,: iemand met. een dooden rnusch verblijden!" 'Doch aan dein anderen kant aijn do Fran- sche daglbladscdiflij vers begonnen met nuch tere beschouwingen te wijden aan de Duit- adhe manoeuvre. Na de begrijpelijke vreug de van hét voOkp wefke ook in de bladen tot uiting kwam, komen de nieuwste uit latingen in de pers tot voorzichtigheid ma rveil en waarschuwen tegen overdreven verwachtingen. Op het O o s t e 1 ij k ooriogsterreim heb- ben de troep-en der Middenstalen ten O. van L i d a em plaatselijk succes bévofeh- ten, waarbij 235 gevangenen en oorlogs werktuigen m hun hanclen violen. Het wa:s een der overrompelingen, waarmede in dit gebied de strijd wordt gaande gehouden. Zou het wel een bewijs van gerustheid öf sterkte dar niéuwe Russische re- gearing zijn, dat aij moest hevelen den afgetreden, Tsaar met zijn gemalin als ge vangenen naar het paleis te Tsarkoje Selo te voeren en dat zij van generaal Al ex i of, den chef van den generalen staf, een troe- pen-afdeeling moest vragen om het echt paar te bewaken? -Tweeërlaiid is mogelijk. Of de nieuwe re geering heeft voor aandrang d-x volstrekt anti-monarchistische uiterste linkerzijde moeten. zwichten; of nien vreest, dat Nico- laas, zijn eigen- weg gaande, zich op het land .aan het lioofd zou sitellien van een monarchistisch e beweging, welke, door dèelen van hef/ leger gesteund1, naar Petro- grad zou kunnen trekken, c De terugkeer van den Duitsclien hulp- kruiser, de ,,M w e is een- evenement van be teekenis. Ten tweede male is dit kaperschip van een -Langen kruistocht in den Atlantische® Oceaan in veilige naven binnengetLaopen, na rneetr dan twintig schepen te hebben opgebracht en c93 ge- ■\angonen aan boord te hebben genomen. En succes, dat al'le&n j eeds orn zijn plian- tastisch karakter behingsLellingwekken zal! 0p Zes. De verscherpte duütbootenoorjog. Een schip met graan ge-zonken. Volgens te Christiania onvangen tele gram d.cL 17 Maart is de Noorsche bairk „Collingwood", van Buenos Avres met graan naar Christiania bestemd, tot zinken gebracht. De bemanning, werd gered en te Penzance gelan-cl. (Het ijveren 'barkschip ,,Colïïngswood", groot. 1042 bx. "t.gebouwd in 1872, behoox- deaan J. M. Jacobson Co., te Sandefjord. Red. II.) De „Mowe" terug. Officieel wordt uit Berlijn gemeld: De hulpkruiser ,,Möive", commandant Burggraaf graaf Dohna von Schlodiert, is van .zijn tweeden kruistocht ih den Atlanti- schen Oceaaii, die verscheidene maanden duurde, naar een thuishaven terugge keerd. Het schip heeft. 22 stoomschepen en 5 zeilschepen, te zamen metende 123.000 bru- >t)o regislertonnen, 'waaronder 21 vijandelij ke stoomschepen." waarvan er 8 bewapend zeilschepen opgebracht. De Möwe" bracht 593 gevangenen mede. Frankrijk. De yiaggen der geallieerden td Paray-le-Moniai. Uit Paray-fLe-Monial wordt aan de *,.Groix" geschreven: Maandag 25 Maart zullen vertegenwoor digers van de Katholieken der geallieerde landen hier samerAoraen om de vlaggen der' geallieerden aan het Goddelijk Hart aan ta bieden. Het leidend ideo voor dezé plechtigheid is geweest: Indien het waar is, dat de ge allieerden voor d'e beschaving strijden, is het niet méér dan billijk, dat zij den Stich ter van elke beschaving erkennen en in het openbaar hulde brengen aan onzen Heer Jezus Christus. De opdracht der vlaggen zal in de ka,pol van het klooster der Visitatie plaats heb ben, waar de verschijningen van hot God delijk Hart aan de gelukzalige Margareta Maria plaats hadden. Engeland zal vertegenwoordigd worden door kardinaal Bourne, aartsbisschop van Westminster, door mgr. .Tac.lvmann en Galaford, secretaris van de Engels-che mis sie te Rome; België door mgr.- Deploige, president van het'lnstitut superieur \oor da filosofie aan dé universiteit van I.eu- ven; Roemenië dopr prints Wladiniir Giiika, en Italië door mgr. Pinii van Milaan, fiiree- teur van de federatie van Katholieke stu denten in Italië., Vereenigde Staten. Toebereidselen. - De meeste staten aan den Atiantischen Oceaan hebben rcecls isomrnen uitgetrok ken voor dé verdediging tegen iederen rno- gelijken aanval. Gouverneur iHolcomt verklaarde, dat de indieming van de hierop betrekking h'éb- bdnda wetsvoorstellen met spoed was doorgezet, crnclat hij-berichten ontvangen had, dat er in Connecticut mannen zijn die in gjeval van oorlog vijandig tegenover het land zullen staan. Hij had voorts ver nomen, dat er 'is nachts militaird oefenin gen worden gehouden, doch niet. in het be lang der Vereenigde Staten. Hij wist c-ck dat in geval van oorlog in de munitiefa brieken moeilijkheden zouden voorkomen tengevolge van het optreden van sommige lieden, die daar werken. De Revolutie in Rusland. De arrestatie van de ex-Tsarina. De ex-tsaar is op Tsaikoje Selo aange komen. 1-Iij is ontvangen "door generaal Komilof, den commandant van het district Petrog.racl, met wien hij zich per -auto naar het paleis begaf,, geëscorteerd door cwa- ierie. Kornilof heeft eg-tsaritza Alexandra in kennis gesteld van haar arrestatie. Na zich met zijn staf naar Teaiikoje Selo te hebben begeven, telefoneerde Kornilof van het 6tatio:n aan den kamerheer, graaf Benckendorff, eoi vroeg hem, wanneer het de tsarina gelegen kwam hem te ontvan gen-, Kornilof weigerde, pet' telefoon over het doel van zijn bezoek (ei spreken. Benc- kendorff vroeg Korniloff aan de telefoon te wachten en keerde na enkele minuten te^ hém bmneïvëèh1 baii'uur looïwbnTvangen. Kornilof en zijn staf reden daarop naar het Meine Tsaikoje Selo-pa'ci?. Kornilof werd in de particuliere vertrekken van Alexandra toegelaten. Zij verscheen r>a een paar minutein, gekleed, in het zwart, en verzocht, alle aanwezigen plaats te nemen. Haar eerste woorden waren: „Waaraan héb ik de ee:r van uw bezoek te danken?" Kornilof stond op on sprak: „Ik kem volgans instructies van den ministerraad om u het besluit van dé voorLoopige regee ring mede to doelen." Alexandra verhief zich eveneens en zei: „Ik luister." Na het besluit te hebben voorgelezen, dieseMe Komilaf mede, dat," zij van ciat, oiogeiiblik' af van haar vrijhèèdi beroofd was. Bet paleis' ziou onder strenge bewa king worden gesteld en die wacht., die er voor stond, zou vervangen worden. Nadat. Koniilof's staf zich had terugge- ti-olcken verzocht Alexandi'a Kornilof, de bedienden niet te ontslaan, daar haar kin deren aan hen gewend waren. Vcora.l vroeg zij, tof sergeant Be.rgwenke, de o er- pleger van Alexis, mocht blijven. Korr.iilof antwoordde, d.at. hij er geen bezwaar tegen haid en vanvijidlarde zich. Ilij ging naar cle kazerne en gaf orders in verband met dè bewaking. De torpedeering van de „Healdton". Gisteravond kwam te IJmuiden binneaï de stoomtreiler „Java VL. 164", schippeat E. de Bruin, die aan boord had' 13 schip breukelingen, waaronder de kapitein vod het Amerikaansche stoomschip „Heald- ton", van Philadelphia met een lading pe troleum voor Rotterdam bestemd Onder, de 13 geredden bevond z'ch ook A. Snikkers van Rotterdam, de anderen waren vreem delingen. Omtrent de ramp, het stoomschip over komen, vernamen we liet volgende: Na een langdurig oponthoud te Halifax was hel stoomschip naar Bergen in Noorwegen ver trokken; daar ontving liet order de reitf naar Rotterdam te vervolgen. Woensdag avond te ongeveer kwart over acht, toea liet stoomschip zich op ongeveer 25 mijl be noorden Terschelling bevond, werd het, of- sclioon het zeer duidelijk met electrische Verlichting tusschen >de masten de nameni „Healdton New York" voerde, beschoten door èen onzichtbare duikboot, die hot stoomschip zonder eenige waascliuwing tweemaal torpedeerde, waarbij brand ont stond. De 41 man equipage zocht heil in dö booten, doch het kapsijzen van liel stoom schip sloeg een der rèïclingsbooten om en de 19 inentenden verdwenen in de golven. Alle pogipgen tot redding bleven vruchte loos; jn de tiweede boob namen eerst 7 men sehen plaats, later kwam de eerste stuur man er nog in om het commando te voeren. Deze boot is te Vlieland aangekomen. De koksmaat, ook een Hollander, was over, boord gesprongen en kon door de du'ster- nis niet gered worden, ssoodat vermoedelijk 20 der opvarenden zijn omgekomen. Don- derdsgmorgen tegen acht uur wordde boofc juisti naar do visseherij vertrokken stoom- trciler',,Java"-, die de menschen opnam ert onmiddellijk naar IJmuiden terugsloomde., De opvarenden van d e ,,.Tava" deelden méde, hoe zij op ruimen afstand! do hoog oplaaiende gloed van het brandende stoom schip hadden waargenomen. De geredden werden aangetroffen op 53.38 Noorderbreedte en 4.22 Oosterlongta en waren den gansclicn nacht in do open boot blootgesteld ge we vat aan hevige hagel en snèeuwbuien. Volgens mecledeeling van kapitein CUase Christoher van de „ïleald- tofn" is zijn stoomschip'met 2 torpcdoscho- ten, waan-an liet een .'hot achterschip eit het andere hét middenschip trof, tob ont branding geraakten gezonken. liet treffen liad plaats '15 graden Oost ten Noorden, op ongeveer 25 mijl van het Ter- schellinger lichtschip. Omtrent de nationa liteit van de duikboot kon niets gemeld worden. Volgens de plaatsbepaling zou het Amerikaansche stoomschip, dat beha've da verlichting, ook de natievlag voerde en dén' naam op de zijden van het schip droeg, zich dus bevonden hebben binnen of op da grens van het versperde gcbiedl' ten Oosten van de zoogenaamde vrije vaargeul. Landbouwverlovén. Het lid van de Tweede Kamer, da heer Snocck IIenkemans, lijeeft den 12den dezer, de volgende vragen ingezonden: FEUILLETON. 0 Laura, Laura! Wij zuilen beiden den 1 betreuren, waarop gij den graaf een n noemdët." -lij zoudt hem oo-k zoo genoemd héb- als gij wist, wat ik weet. Anna Ca- had gelijk. Er was een derde persoon ta'eu ia de iplantaige, .die ons" gadesloeg, 'die (lénde jtensaorn 'Zijl gij zeker, dat het de graaf was?" 'Heel zeker. Hij was sir Pei'cival'a i°i, én hij zette sir Percival dein heelen op wacht maair Anna Cat rijn." >,ls zij gevonden, zaagt gij haar aan Lmeer?" A'^en. Zij-fis weggebleven en heeft zich atdoor gered. Toen ik bij het boothuisje Rfo, was er niemand." .Ia! Ja!" ging naar binnen en wachtte. In i" ongeduld begon ik op en neer te e.n zag nu, dat er aai het zand fi- p gemaakt waren. Bij nadere be dwing bemerkle ik, d.at het een woord ,tri gij sdlirapf-et het zand weg en tóktet er een kuiltje dn?" -Hoe weet gij dat, Marianne?" vond er een \smal strookje papier, arop wat gesdhueven stond. Arnia Ca- W* voorletters stonden en' onrter." 'Sir Percival heeft Qieit mij afgenomen. skuid ongeveor het'YO-Tgende op: werd gisteren mét u gezien door dÊkken main., on ik moest hard loop en om (hem te ontkomen. Hij was niet vlug genoeg om (mij te volgen en liet mij tuisséhieai de hoornen ontsnappen. Van ■morgen durfde ik ri iet terugkomen en heb daarom om zes uur dit geschreven en hier verborgen. Als wij weer over het ge heim van uwen slechten echtgenoot spre ken, móeten wijhet veilig doen of niet. Tracht geduld te hebben. Ik beloof u, dat gij mii spoedig zult terugzien. A. C." „Hoe komt het, dat gij den brief niet meer (hebt?" vroeg ik. „Toen iik hem eens gelezen had, ging ik naar bi nar on om hem nog eeus over te lezen. Er vieU een sch'adiuw op het papier en toen ik opkeek, zag ik, dat ölr Per;i- val in de deur stond en mij gadesloeg." „Trachttet gij het niet te vehbergen?" ,,Ik geloof wed, dat Jk het probeerde." ..Moffel dat maai' rJet weg", zeide Per cival. ..Ik héb het al voor twee uur gele zen. het weer op zijn plaats gelogd en er het Woord tweer boven geschreven. Ciij hebt Anna Catrijn in hét geheim gespro- ken, 'en nu haar brief in de hand. Haar ■heb ik nog niet,- maar u wel. Gsef op dien brief. Wat kon 'ik doen, Marianne? Ik was alllicen met hom en deed wat hij vroeg. E ernst zetde hij niets. Hij nam mij bij den arm en löid&e mij naar buiten. Daar keek hij maar alle kanten rond, als of (hij hang was^ dat i om and ons zag, en fluisterde mij toen toe: Zeg mij ieder woord, dat Anna Gatrijn gisteren tot u ■gesproken heeft. Ik wil het hom-en, vc-r- staat ge?" „En hebt. gij het. hom gezegd?" ,,ïk was met hem alleen, Maihanaie, en zijn Stand kneeip krampachtig mjjn avin wat kon ik doen?" „Zijn de teekenen nog oip uvy arm tc zien? Laat mij eens kijken." Zij toonde ze mij. Ik kon ér mij niet over boos maken, noch minder er ever huilen. Er ging ergernis in mij om. Maar ik bezat geer- kracht genoeg om mij voor Laura in te houden. „En gii hebt hern alles verteld, wat Anna Catrijn zéikte?" „Ik durfde hem niets veihergen. Toen ik hem alles gezegd had, lachte hij spot tend en s?eüdö: Ik denk, dat ik de éast ook weit uit u "zal krijgen. Gij weet meer, dan gij mij verkiest to vertellen. Maar ik zal hot er uit wringen; als ik hét hier niet kan, dan thuis, 's Morgens, 's middags en 's avonds z-al ik u laten bewaken. Toen wij thuis waren gekomen., bracht hij mij naar mijn kamer, waar Fanny zat. Ik zal zorgen, zeide hij tot deze, dat gij ook niet in het komplot betrokken wordt. Van daag nog zult gij mijn huOs verlaten. Als uw meesteres een meid nooclig heeft, zal ze er oen van mijn keus hebbent. En tóen heoft hij mij opgestoten en een half dwaze vrouw op post geizot. Hij spirok en deed zelf ais oen krankzinnige, Marianne." „Hij is krankzinnig, Laura, krankzin- ig, door de wroegingen van een schuldig geweten. Ilij heeft Fanny ontslagen, om dat zij een vlug meisje is. Maar laat or,9 nu van iedere gelegenheid gebruik ma ken, want. wie weet, welke maatregoton van geweld nu volgen zullen! Brieven zijn niet. meer veilig. Vandaag moet ik er in uw belang twee schrijven, en wij zulLen dié door de 'hand* van Fanny laten gaan." ,,Ik zal eerst aan den compagnon van notaris Gilmore schrijven. Ik ken tc- wei nig var» die wét o«n te Wéten, wat wij togen dergelijke geweldenarijen a,ls van eer Percival moeten doen, maar de notaris- zal weten van dé teekenen op uw arm dat zal hij, voor ik vannacht ter ruste ga." „Denk om het schandaal, Marianne!" „Daarop reken ik juist. Daarvan heeft sir Peirciival meer te vreczen dan wij." Ik stond op om heen te gaan; maar Laura bad mij- te blijven. „Gij zult hem tot vertwijfeling brengen", zeide zij, „en onze gevaren veiidendub- belerD." Ik voétaie de waarheid de ontmoedi gende waarheid. Maar Ik kon er niét toe tomen, 'om dat te ertonnen. Want ik wist ook, dat wij to onzen toestand stochts ver betering konden verwachten door het erg ste te wagen. Ik zedde dat in bedekte termeai. Zij zuchtte bitter maar bestreed mij niet, alleen vroeg zij onijj aan wien ik een tweeden br:eï wilde schrijven. „Aan mijnheer Farlie", zeide ik. „Uw oom is uw naaste mannelijke bloedver want en heft hoofd der familie. Ilij moet en zal tusscheni beide komen." Laura schudde mismoedig haar hoofd. Ik betoogde haar,' dat ik den egoïstisch en man door de vrees van zijn rust te ver- Eiiezeni wed zou noodzaken vooo; haar op te trcden. ,,0! Marianne, a to gij hem dan slechts kondt o vertalen mij voor een poosje op Lommerhuis te laten komen, dan zou ik even gelukkig kunnen zijn als vroeger, voor ik getrouwd was." Deze woorden dedén mijn gedachten een anderen kant. uitgaan. Zou het niet moge lijk zijn sfiu' Pcrcivut vooii' do kous to stel ten om óf de wet 'zich mot zijn ge.lrag tegenover zijn editgenooto Ie zien be- mo tóen, óf ziel i voor eeniigen tij.il van haar te 'Scheiden, onder voorwendsel van eoa beaoek aan haar oom? Was< het te denken, dat hij in. dial geval het (laatste zou kie zen? Het was twijfelachtig meer dan twijfelachtig. Maar toch. zoo hopeloos aid dé proefneming mij toescheen, ze was waard om ze te wagen. Ik groep ze aan in mijn wanhoop, daar ik geen andereu uitweg zag. Ik ging heen. om te schrijverij en liet Laura den sleutel harer kamac achter. Bet was mij eeai vevh'ichtiug, toen ik weggingen het riot achter mij hoorde overgaan, te weten, dat Laura voor haar eigen veiligihetkr kon waken. Op mijn kam ei- gekomeni, dacht ik, da& het geen onnoodige vooiv.org Zou zijn om vooadaan mijn. kamer af te sluiten, als ik er niet in was. Mijn dagboek en papier Lagen steeds in de tafellade, maar een zegel en enkele andere .schrijfbehoeften lagen op tafel verspreid. Dat zegel sclioea mij verlegd to zijn, maar zeker kon ik het niiet uitmaken, diaar ik (mot schoamtö moet ik erkennen) tamelijk tforgelooé ben in mijn gewoonte om da .dingan o® hun plaats te leggen. Toen, ik naar bene* den ging, sloot ik échter do deur. Mevrouw Fosco w.as alleen in de vestl-» bule en keek op de barometer. „Nog altijd dalende", zeide zij glim* lachend. „Ik ben bang, dat wij nog mcau roeren zullen krijgon."- v'ordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1917 | | pagina 1