20
De Oorlog.
l
No. 2266
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. - Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
Dor Leiden II cent per week, fl.45 per kwartaal; bij onze agenten 12 cent per week, 1.60 per
vartaai. Franco per post f 1.80 per kwartaaL
Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 cent*
ir kwartaal, bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 72/a cent
Propaganda-Comité
voor „De Leidsche Courant".
INGEKOMEN GIFTEN,
J S. pr. te H. f2.50
II
DINSDAG
MAART
1917.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
ngezonden mededcelingen van 1-5 regel3 11.50, elke regel meer 30 cent met gratie
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- er Verkoop tg®**
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent iedere regel meer 5 cent
Zelfs geen rimpeling.
(Geref.) Hijnlandsche Kerkbode ziet
jt veel heil in een nieuwen bidstond voor
i, en wel met liet oog op de verle-
n jaar daaromtrent opgedane onder.
Reling.
„Het biduur", aldus het blad, ,,is
vrijwel onopgemer!» verdwenen in de
menigte der werkuren en der zorgvul
digheden dezes levens. Innerlijk is de
volksziel er niet het minst door ont
roerd geweest. Zelfs kan men nauwe
lijks spreken van een rimpeling aan de
oppervlakte". -
De oorzaak van het hier door een Protes.
Vfich blad 'in Protestantsche kringen ge-
jnaleerde feit behoeft niet diep te worden
jespeurdl.
ijs op den stroom van het geesteliike le-
I zwaar neerligt een logge loomheid van
blei twijfel en onzekerheid, terwijl die
oom toch reeds vol is van het drassige
jk der stoffelijke „zorgvuldigheden"
i, dan kan liet immers niet verwonderen,
inneer een opstekendo wind van geeste-
erheffiing als een door de Proles-
itsche voorgangers uitgeschreven bid-
zelfs geen „rimpeling aan de opper-
tikte" brengt
Niet m trotsche zelfgenoegzaamheid,
Har in nederige dankbaarheid, mogen wij,
a I b o I - e k e n, getuigen, dat de bid-
gvoor den vrede, door onze kerkelijke
peid verordenend, een heerlijke
ng is geweest van een diep geloof s-
'H zooals zoovele andere alge-
e n e Roomsche plechtigheden dit zijn,
Ikeiis in den loop van het jaar
tonvele andere algemeono Room.
oJec'hti-ifliedp.T> aoerarvw. m mli
en dit nu niet nader gaan omschrijven.
slechts willen wij voor den geest
[pen. wat een onschatbare gave wij be-
len in de a 1 g e m e e n h e i d van onze
Jholleke Kerk, gegrond op een zeker
nnen der waarheid
wgmaald, dit mag ons niet stemmen tot
n zelfgenoegzaamheid in ons oordeel over
dersdenkenden, die dikwijls ter goede
leven In hun zoeken... dit moet ons
immen veeleer tot beschaming over het
ft, dat wij die „gave Gods" niet kennen,
ff.z, niet genoeg waardeeren!
BUITENLAND.
De revolutie in Rusland: De geregelde
M oestand keert terug. Een kentering
op het Westfront? -- De kabinetscrisis
In Frankrijk. De Vereenigde Staten
lOelpn Duitschland.
Overzicht.
Zonder oponthoud vervolgen de Fran
chen hun opmarsch, welken zij in hun ge
bied het zuidelijk doel dor in beweging
gekomen Hinie aanvingen. Een gedeelte
van den -spoorweg N e s 1 e-H a m werd be
reikt, terwijfl. noordwaarts van Noyon het
plaatsje Guiseard werd bezet
Bij Verdun daarentegen veroverden de
Duitsehers enkele Fransche loopgraven bij
liet boscïi van Malincourt en op de
oostelijke helling van dien Mo r t-H o m-
m e. Hierbij zijn ongeveer 500 gevangenen
gemaakt.
In P erzi blijven de Russen overwin
nend voorwaarts gaan. Helt leger, dat na
cle verovering van Hamadou, de Turken
naar de Perzische Westgrens dreef, heeft
nu Hiarunabad, fen Z.W. van K er-
mansjah bezet; het leger is nu nog slechts
een 60-tad K.M. van de grens van Mesopo
tamia verwijderd.
Met de laatste gebeurtenissen aan het
W e s t e (1 ij k oorlogsterrein valt
een kentering van den oorlog waar te no
men. Er komt beweging in dat tot heden
•onwrikbaar schijnende front. Hier is reeds
twee-en-een-half jaar gewacht op een ver
andering, welke het einde van den oorlog
zou kunnen beteefceinen. En nu... het einde
is er nog wel niet,, maar de kansen ertoe
vergrooten met den dag.
We zien het gebeuren, hoe Fransch ge
bied opnieuw Fransch wordt en hoe de
•omstandigheden allerwegen zich wijzigen
ten. voordeéle van Parijs.
Geenszins-willen wij met zekerheid vast
stellen, wie hier ten slotte vinnen zal.
Want de naaste toekomst verbergt de re
sultaten, welke de etrijd in het. open veld,
het slag leveren naar de tactische en stra
tegische beginselen van den bewegings
oorlog zal afwerpen.
Dit is zeker, dat door cle Duitsche leger
leiding thans veel wordt opgeofferd.
Successievelijk verdwijnen de laatste da
gen haar stukken van het groots schaak
bord, en het is aan Frankrijk, om rnet een
behendigen zet het sp'ei in z ij n richting
schijnlijkheid hiervan» ligt voor een groot
deel aan Engeland! dan zal Duitschland
al rasch op zijn schreden terugkeeren, en
liet spel is weer voor onbepaalden tijd
gerekt.
Ook uit politiek oogpunt vraagt F r a n k.
r ij k bijzondere aandacht, nu het ministe
rie-Bri and i9 afgetreden. Het reedis maan
den dreigende onweer ds uitgebarsten, doch
men zou .uit de zeer schaarschö berichten
omtrent de voorgeschiedenis kunnen op
maken,. dat geen votum van wantrouwen
het kabinet Weeft doen besluiten tot zijn
stap.
Ja, zelfs de mogelijkheid openbaart zich,
dat Briand ook in het nieuwe ministerie
de «pil zal worden. Wij zullen zien, wat
in Frahkrijk's belang zal worden gedaan,
nu cle vijand zich tot een nieuwen aanval
verplicht acht!
Wat, de berichten aangaande die r o v o-
1 u t i e in Rusland betreft, men mag
uit de handelingen van hot Uitvoerend Be
wind afleiden,, dat voldoende macht wordt
aangewend, om tegen-revoluties te var ij de
len, zoo dat de opstand nu vrijwel onder
drukt mag heetten.
ITet is van groot belang, dat de nieuwe
regeering zich uitdrukkelijk verbonden
heeft tot nakoming d-eir door het oude^e-
wind aangegane internationale verplich
tingen. I-Iierorid-eir valt o. a. het Verdrag
van Londen, dat het sluiten van een afzon
derlijken vrede verbiedt,
0p Zee.
De verscherpte duikbootenoorlog.
De Vereenigde Staten en Duitschland.
Reuter meldt d.d. 19 Maart uit Was-
liington:
Tengevolge van de rankondiging van de
torpedeering van drie Amerikaansche koop.
vaardijschepen werd gisteravond officieel
erkend, dat de oorlogstoestand tusschen de
Vereenigde Staten en Duitschland feitelijk
reeds ingetreden is.
Theoretisch blijven 'de Vereenige Staten
in den toestand van gewapende neutraliteit
verkeeren.
De president overweegt thans de onmid
dellijke bijeenroeping van het Congres, dat
hij machtiging zal vragen om tegenover de
onderzeeërs aanvallende maatregelen te
nemen. De koopvaar Mjschepen worden
reeds ter verdediging bewapend. De hierop
volgende stap zal zijn de uitzending van
oorlogsschepen om de transatlantische
route vrij te houden van onderzeeërs.
De lotgevallen van tie „Bremen".
Waar is de handelsduikboot „Bremen"
gebleven? Is het schip uitgevaren, of was
het bericht erover.slechts een lokaas, om de
aandacht van de „Deutschalnd" af te lei
den? Verschillende verhalen bereikten ons
over die „Bremen" en haar reis; maar zij
bleken allen onjuist te zijn.
Thans is het raadsel van de reis van de
„Bremen" opgelost. Naar het „Hbld." uit
eeer betrouwbare bron verneemt, is de
„Bremen" door de Engelschen buit ge
maakt en ligt het schip m den mond van
de Avon, de voorhaven van Bristol.
Hoe kwam dat schip daar?
Op de reis naai- Amerika, in de tweede
helft van het vorige jaar, is de „Bremen",
gat in de „Bremen" sloeg, waardoor het
water het schip kon binnendringen. De op
varenden zijn daarbij allen omgekomen.
Daar de .Bremer." echter in het net van
den duikbootval was vastgeloopen, zonk de
boot niet, doch werd, met de val, opgehaald-
De Engelschen hebben de „Bremen" n^ar
den mond van de Avon gesleept, hersteld en
bewaken deze duikboot met groote angst
valligheid.
De duikboot en mijnoorlog.
Volgens een telegram van het Noor-
sche gezantschap te Parijs zijn de Noor-
sche si j omschep en „Ronald" (3221 ton),
„Solfermo" (1155 ton) en „Alfred" in den
grond geboord. (Er zijn verscheidene Noor.
sche stoomschepen van den naam ..Alfred).
Uit Rome meldt Stefani dato gisteren:
In de week, die gasteren to middernacht 'is
geëindigd, zijn 448 koopvaarders van 429.060
ton bruto-inhoud Italiaansche havens bin-
nengeloopen en 457 (461,795 ton) uitgevaren
(hierbij geen visschers- en kustvaartuigen
gerekend). In deze week is 1 Itahaansch
zeilschip heneden 100 ton en een stoomschip
beneden 2000 ton door duikbooten in den
grond g'eboord'.
In de Lucht.
Luchtaanval op Dover.
Officieel meldt Wolff: In den middag- van
den 17den heeft een van onze marine vlieg
tuigen de ga&fabriek van Dover met bom
men bestookt.
Duitschland.
De aflossing der lichting van 1872.
Aan den Rijksdagafgevaardigde dr. Mül.
ler-Meiningen is de volgende beschikking
van het Pruisische ministerie van oorlog
van den 24en Februari 1917 gezonden. Het
m'nisterie van oorlog deelt, naar aanlei
ding van uw motie van 25 Januari 1917, be
treffende de terugtrekking uit het front van
cle li-ohting 1872, mede, dat reeds geruimen
tijd geleden er naar gestreefd wordt, om
alle manschappen boven de 45 jaren, die
langer dan zes maanden in het veld staan,
u«t de voorste linie terug te trekken en dit
ook werkelijk gebeurt voor zoover de plaat
sing aan hot front niet in overeenstemming
is met den uitdrukkelijken wensch van ieder
afzonderlijk.
BarbaarschhecJen van weerszijden.
De „Nordd. Allgem. Zeit." bericht, dat
Duitsche krijgsgevangenen achter het En-
geische front binnen het bereik van het
vuur der Duitsehers worden gedwongen
tot het verrichten van arbeid, terwijl hun
verzorging en behuizing alles te wenschen.
laten. Daar de Engelsche regeering op een
aanmaning van cle Duitsche om de gevan
genen tot op minstens 30 K.M. achter het
front te brengen en hen menschelijker te
behandelen, ontwijkend heeft geantwoord, is
besloten, dat de Engelsche gevangenen op
het westelijk en oostelijk front zoolang op
dezelfde wijze zullen worden behandeld als
de Duitsehers, die in Engelsche krijsgevan
genschap zijn, totdat de Duitsche eischen
totaal zijn vervuld.
De menscliheid' toont zich zóó wel van
liaar .schoonste ziirteH
Rusland.
De indruk in Bulgarije.
De Russische revolutie heeft overal een
diepen indruk gemaakt en vormt liet on
derwerp van alle gesprekken. Ook de pers
houdt zich er natuurlijk mede bezig en
tracht de ware beteekenis van het gebeurde
te begrijpen.
De „Miv" betoogt, dat, welke wending de
gebeurtenissen in Rusland ock mogen ne
men, zij in elk geval een guns tig en
invloed op het sluiten van
vrede zullen uitoefenen, omdat de re
volutie losbarstte, nadat hel. land. door ctrie
jaren oorlogvoeren uitgeput was.
De revoiutionnaire regeering zal dus re
kening moeten houden met de stemming
van de volksmassa's die den vrede willen.
Het orgaan van d:e democratische partij
.Propere te" is van .meening, dat de Russi
sche staatsgreep niet den indruk maakt
van een revolutie, maar van een langzame,
weloverwogen revolutie.
Het legenbliad „Voenni Irvestra" zegt,
dat gevolgen van de gebeurtenissen in
Rusland in (Wet voorjaar aan het licht zui
len komen, want dan zal. naar liet oordeel
van de geheele wereld, de beslissende slag
geslagen worden.
De officieuse „Narochi Preva" zegt, dat
de Russische revolutie ongetwijfeld op de
situatie aan alle f rondten zal terugwerken*
In Rusland zal niemand in etaat zijn cm
de gebeurtenissen eensklaps een andere
wending te geven; .daarvoor bestaat er o®
sociaal, politiek en raiBitair giebied een ta
groote wanorde. Rusland heeft in de eerste
plaats vrede noodig,
Vereenigde Staten.
De spoorwegstaking voorkomen.
G is ter enocl it en d hebben de direct cured
en de viakivereenigih gislelders eene even»
eeink'omst geteekend, waardoor de spoor*
wegstaking voorkomen wordt.
Bij deze overeenkomst wondt den spoor
wegmannen de achturige orbeddediag en
betaling voor overlijd ten bedrage van niet
minder dan een achtste van het dagloon
per uur toegestaan.
China.
De houding der Chineesche regeertng.
Uit Peking wordt gemeld: Met toestem*
ming van het corps consulaire heeft de
Ohineesche .regeering cle Duitsche conces
sie in Tientsin door de gewapende politie
cüoen bezetten.
Ook hebben cle Ohinee-sclhe troepen zon
der tegenstand te ontmoeten de Duitsche
concessies in Hankow bezet
De correspondent van de „Morning Post"-
te Pientain seint., dat de technische staf
van cle Duitsdhe sectie van den spoorweg
PienssinPoekou is ontslagen. China ever-
weegt thans welke houding het iegend
Oostenrijik-IIongarije zal aannemen. De
correspondent van hetzelfde bl.acl te Sjang
hai seint, dat cle Duitsohe gezant, kapitein
v. Ilintzee en zijn staf, acht en veertig uren
tijd kregen om Peking te verlaten. Zij zijn
nu op weg naar Sjanghai, vanwaar ze op
een Neder!andsch schip naar Java zullen
gaan.
Aan alle Duitsche consuls zullen dc pas
poorten worden toegezonden. Men zegt dat
rlpi Duitsche consul-eeneraa] £Lajia<h»i
gaan. In dat geval zullen de belangwek
kende quaeslies van exterritorialiteit aan
cle orde komen.
De bescherming der Duitsche belangen.
N e cl e r 1 a nd heeft zidh belast met cle
bescherming der Duitsche belangen in
China, NedcrlaJidsdli-e soldaten hebben de
Duitsche gezantscbo.pswadht ontwapend en
de kazerne bezet.
De N e d e r 1 a n d s c h e vlag wappert
boven het Duitsche consulaat.
De Revolutie in Rusland.
Een verklaring van Lloyd George.
De Engelsche eersle-minister Llovd Geor
ge verklaarde in het Lagerhui?, dat lij
de revolutie in Rusland, voor zoover aan
de Engelsche regeering bekend is, sleohtS
weinig bloed is gevloeid en dat de nieuwe
regeering den steun heeft van het goheela
land en van leger en vloot. Hij achtte het
bevredigend te weten, dat de nieuwe re*
geering is ingesteld met het bepaalde doei
den oorlóg met groote kracht t.e voeren.
L>e Britsel e regeering vertrouwt dat
Russische volk zal inaien, dat vrijheid zee*
goed vereenigbaar is met orde, zelfs in
tijden vam omwenteling, en dat vrije vol*
ken de beste verdedigers zijn van hun
eigen eer.
FEUILLETON.
I»!
vrouw in het wit.
i.
M
Iln
hu
Zij zag er ontdaan en yersohrikt uit,
Zoodot ik op hetzelfde o ogenblik, diat ik
haar zag, van de .sofa opvloog.
„Wat is cv gebeurd?" vroeg i'k hevig ver-
Éhist,
Zij bracht haar .lippen aan mijn oor en
Buisterde mij toe:
iMariannel de gedaante bij het meer
- die voetstappen (gisterenavond ik heb
tiaar zoo juist gezien! En ik heb haar ge»
A»roket>r*
«Wie, oon 's hemefl.s wi
«Anna Gatrijn."
ik sïoiti als aan -dein gro nd gen age'd en
keek baar ademloos zwijgend aan.
..Ik bob Anna Gatrijn gèziari on met
'W-r igespa-pken. O, Mari a.nno, ik heb u
zulke dingen te vertellen! Kom gauw met
"tij naar mijn kamer, daan kunnen we
rustig spreken."
Zij trok mij hartstochtelijk mee r.aar
ft&re zitkamer -op de verdieping gelijk
vloers. .Zij sloot do deur en trok de gor
dijnen, die aan den (binnenkant hingen,
eD,j| torgvuldig toe.
-Anna Gatrijn!" fluisterde ik bij rrïj
'°lve, toen Laura mij op een ottomane
'la<| neergeduwd .en naast mij was gaan
rillen
Kijk", reide zij -en wees liaan* den hals
van haar japon,. „Kijk hier!"
'Nu eonst -meikto ik op, dat de bro.öhe,
(«w zij had verloren en wa.s gaan. zoeken,
Wflftr iep haar plaats zat.
oW-aiar hebt- gij gen'o-ncien?'^ vroeg ik»
„Zij vond ze, Marianne,"
,,Waar?"
„Op den grond in het bootenhuisje. Hoe
aal ik 'beginnen? Hoe zali ik u alles ver
tellen? .Zij sprak zoo vreemd tot mij z.ij
ar "zoo verschrikkelijk slecht uit zij
verliet mij. zoo plotseling. --!"
Laura's stem veihief zich, naarmate de
herinnering aan 't .voorgevallene zich over
haar geest scheen te storten. Heit wan
trouwen, dat dag en nacht in dit huis cp
mijn geest drukt, ontwaakte onmiddellijk,
ik besloot omzichtig alles te vernemen, en
te zorgen, dat niemand ons kon beluis^
teren.
„Spreek aachtea*", zehle ik. „liet raam
staat open, en riak eronder loopt een tuin
pad. Begin bij het begin, Laura en verti l
mij woord voor woord, wat ea* tusschen
dia vrouw en u is voorgevallen.. Waar
zaagt gij haar voor het eerst?"
„Bij het hootenhuisje. Tic zocht er bin
nen, op mijn knieën over den grond krui
pend, naar c'lte speld, toen een zachte stem
aedde: „Juffrouw Farlie", mijn ouden
naam. die ik dacht nooit meer te zullen
hoor en. Ik keek verbaasd op, en in de
deur stond een vrouw, die ik nooit vroeger
gezien heb, zoover iik mij herinner."
„Hoe was zij gekleed?"
Zij had een -aardig wit japonnetje aan,
maar droeg een donkere, oude, dunne cn
verslet on sjaal. Haar heed was van bruin
st.roo en zag er even sjofeltjes uit als de
stroo en zag er even
sjaal. Zij scheen te bemerk en, dat dót ver
schil mij trof, want zij zcidc. zeer gcjcr.gd
en Ziondier een ©ogenblik adem te halen,
voor zij had uitgesproken: „Kijk maar met
naar mij-n hoed' en mijn sjaal; als ik geen
wit mag dragen, kan het mij niet schelen,
wat Ik aan heb. Kijk maar zooveel als ge
wilt naar mijn japon daarvoor schaam
ik mij niet." Vreemd, niet waar? En teen
zij .dit gezegd had, stak zij haar geopende
luand uit, waarin zij d'e verloren broche
hield. Ik bedankte haar zoo vriendelijk
a-I's ik maar kon, waardoor zij blijkbaar
vertrouwelijk werd, „Zijt gij dankbaar
genoeg om mij een kUeine vriendelijkheid
te bewijzen?" vroeg rij. „Wat in mijn
macht is om u blij te maken", zeide ik,
„zaïI ik doen." „Laat mij dam de speld
vaststeken", zeide zij. Dit verzoek was zco
onverwachts, dat ik van verbazing 'n paar
stappen terugweek. Ach! klaagde zij. uw
moeder zou mij hare brodhe wel hebben
laten vaststeken. Bescdiaamd over mijn
wantrouwen, nam ik ha-ar hand en legde
dóe vriendelijk op mijn japon. Kendct gij
mijn moeder? vroeg ik. Haar handen, die
druk bezig waren met het bevestigen der
speld, druikten krampachtig op mijn borst.
Herinnert 'gij u niet een mooien lente
dag cup Lommeihuiis, vroeg zij, toen uw
moeder, met mij en u aan de hand bet
pad, dat naar de school voerde, afliep?
De aardige, fijne Laura Farlie en de arme
berooide Anna Gatrijn stonden toen dich
ter bij elkander, dan zij nu staan."
„Herinnert gij u haai', Laura, toen zij u
haar naam zeide?"
..Ja,, ik herinnerde mij. dat gij mij op
Lommeriiuis naar haa-r hadt gevraagd, en
dat gij toen gezegd hadt, dat men haar
voor mij had aangezien."
„Wat herinnerde u daaraan, Laura?"
„Zij herinnerde er mij aan. Terwijl ik
haar aankeek, viel het mij .plotseling op,
•dat wij op elkaar geleken! Haar gelaat
was mager em bleek, nu aar liet gezicht ex
van verbaasde mij evenzeer, a-!s mijn ge
laat. het na een lange ziekte haar zou
gedaan hebben. De ontdekking schokte
mij zoo, dat ik gedurende een pa-ar oogten-
blikken niet tot haan- kon spreken."
„Scheen zij dan niet verdrietig over uw
Stilzwijgen?"
„Ja. dat scheen zij wel. Gij hebt noch
het gelaat noch het hart van uw moeder,
zeide zij. Uw moeder was donker en gij
zijt blond. En het hart van uw moeder,
juffr. Farlie, was dat van een engel."
„Ik hen u ook genegen", antwoordde ik,
„al laat ik bet misschien niet blijken. Maar
waarom noemt gij mij juffr. Farlie?"
„Omdat i'k den naam Farlie min en den
naam Glyde haat; omdat ik dien baat,
hoort ge?" viel ze -uit.
Ik had eerst niets in haar gelaat gezien,
wat van gekrenkte geestvermogens sprak;
maar nu nam haar gelaat een uitdrukking
van werkelijke krankzinnig!!)eiid aanv
„Ik dacht alléén maar", zeide ik, _.dat
ge'ni,et wist dat ik getrouwd ben."
„Tuist omdat ik weet, dat gij getrouwd
zijt, kom ik hier", was liet antwoord, ter
wijl zij zich achterwaarts- verwijderde en
omzichtig buiten het bootenhuisje rond
keek
Hoordet gij mij gisterenavond a vol-
gen?" vroeg zij. „Ik heb u reeds agon
achtereen gevolgd, om u alleen te kunnen
spreken. Daarom heb ik de persoon, die
mij het dieriaarst is, verlaten en cle kans
willen c.ploopen om weer in het krankziu-
nig.engeslicht te worden opgesloten.
Zij bleef bij de deur staan en stak van
tijd tot tijd omzichtig h-aar hoofd rü&r
buiten, terwijl1 zij voortging:
„Waarto-m heb ik u laten"hu-wen? Waar
om heb ik er. mij niet krachtiger tegen
ven-zet? Maar nu zal ik u een. openb irnng
doen. Als gij zijn geheim, weel,, hij
bang voor u zijn en u in ieder geval beter
behandelen dan mij. Hij moet u dan goed
behandelen ter wilile to zich zelf. En aid
hij u goed behandelt, en als ik kan zeg
gen-, dat hij dit doet door mijn toedoen....'4
„lik luisterde gretig naar wat -er verder
zou komen, maar zij hield plotseling op.'4
Trachtte! gij niet haar verder te doen
gaan?"
„Jawel, Marianne. Maar zij verborg
pllotise'ing het gelaat in haar handen ei\
zeide-, hevig snikkend:
„O! kon ik bij uw moedor worden be
graven, om met haar te rusten en met
haar te ontwaken, als de bazuin les en
gels schalt en de graven haar dooaen te
ruggeven!" Marianne, ik beefde van hel)
hoofd tot -dei voeten hét was 'akelig oio
haar aan te hooreaa Eindelijk ging zij
voort, terwijl haar gelaat donker rood
werd, en haarroogen woest, rondkeken: „ito'
dreigde hein eens met een. geheim en ver*
schrikte hetrn. Dat kunt gij ook doen. Mijn.
moeder' weet het geheim en zeide er cenfl
iets .van tegen mij, toen ik reeds groot
was. Uw echtgenoot...."
Ja, ia, ga door, wat zeide -zij van u\t
echtgenoot?"
„Zij hield weer o.p, ging de deur uit ert
sloop ter sluiks stap voor stap om Gert
hoek van het Qiuisje heen. Ik volgde hau*
nog en Huist erde: zeg anij nu 'het gehflm
nu maar. Zij nam mijn <arm en duwdrt
mij weer na-ar binnen, terwijl- rij J^ide:
,Ko-m imorgen hier K>p denzelfden tijd; wij
wóirdeini thans bewaakt." a
(Wordt vervolgd.)
