vee de Blad.
TENLAHD.
No. 2261
xe(2ou/to/iit
jnsdag 14 Maart 1917
Japan's politiek.
rankf. Ztg." geeft).een artikel over
ogspolitiek van den Japanschen
ïerauchi. Toen deze aan de re-
kwam, toonden de Engelschen
orgel, verheugden zich de Russen
iriien de Chmee«zea. In Japan he
men hem als den sterken man, die
belang heter zou behartigen dan
Japan kreeg stleeds beter gelegen-
■ordeel te putten uit het ongeluk
irienden, sledhts was het) noodza-
ie gelegenheid beter tie gebruiken,
ir leek Okoema niet de geschikste
Daar hij bovendien de Japansche
in China had doen vastloopen, liet
li gaan. Voor de Europeesche sta
le oorlog heb tijdperk der grootste
i voor Japan komen de gevaren
i het sluiten van don vrede. Japan
rlogmet den tegenstander, met wien
p ;eringste geschillen heeft, en tege-
V, 1 is het in een stiLlem strijd, ge
niet de mogendheid, die het het
i den weg st'aat, maar die Japan
ig moet laten gaan voor 't oogen-
ïdat het afhankelijk is van Japan's
wil. De Duitsch-Japansche oorlog
iet sluitien van den vrede een ein-
en, maar de kamp' tusschen Japan
eland zal dan eerst zijn hoogtepunt
ju i. Japan voert zijn oorlog tegen
qB land verder, om zich een zoo gun-
qi gelijke positie te verzekeren en
fu, bi is consequenter in deze dubbele
dan zijn voorganger, daar hij over-
scherpere maatregelen tegen de
e»rs dan Okoema om daardoor nog
e concessies van Engeland te krij-
ke snede in het Duitsche vleesch
i amputatie tengevolge, die het
wereldrijk zich moet getroo&ten.
and wil China immer aan de zijde
lente in den oorlog betrekken en
vond dit goed, doordat Aet bij de
schapelijke actie het militaire lei-
ip in Oost-Azië over wilde nemen,
Ihina tracht dit zijn zelfstandigheid
ende oorlogsprogramma te ontko-
nder 'het maken van toebereidselen
voorbeeld te volgen van Ameri-
'Jf nerika's positie nemen tegen
land heeft dè Japansche oorlogs
voor nieuwe vraagstukken ge-
'erklaart het den oorlog, dan wordt
gouden uur verlengd. Maar be
iet tot een passieve oorlogvoering
i dreigend bewapeningsprogramma
teekent dit voor Japan een zeer be-
jke verandering in de machtsver-
gen. Het kleine, goed uitgeruste Ja-
|eft tot dusver- er op kunnen rekenen
van een conflict het groote onmi-
Amerika in een korten overrompe-
g te overwinnen en tot een snel
de te dwinjgen. Tegenover een ge-
iseerd Amerika zouden de uitzicli-
dera onvoldoend vetrziargdeii
instaat veel angunstigieir zijn. Een
ie aaneensluiting van Amerika
ïiirva aoiu Ja/pan isoteeren en liet
keepen van. het kostbaarste deel
jn oonfogislbaiit twijfelachtig maken,
ier zou dus Wilson Engel ami's be-
lengel worden Zoo wordt het ge-
der veldslagen in Europa be geil pi'd
en spannend intrigenspel in het
Dosten, in welks middenpunt Japan
De dood van Frankrijk.
Onder dezen bitel levert Yves Huguet in
„Le. Rappel" van 18 Februari 1.1. een be
schouwing ovér het bevolkingsprobleem in
Frankrijk, welke beschouwinb gebaseerd is
op de opgaven dei' officieele propaganda
geschriften tot vermeerdering van lret ge
boortecijfer in dat land. Hij maakt daarin
ook melding van beu Soek van Paul Gé-
malüing, getiteld: ,,1-Iet afnemen, van het
geboortecijfer en de toekomst van Frank
rijk." Gémahling schrijft daarin o.a.:
„Frankrijk is nieb alleen getroffen door
een betrekkei ij ke ontvolking, die
daarin bestaat, dat het ophoudt zich te
vermeerderen, doch liet heeft in de laatste
j'aren in steeds sterkere mate dat vreeselij.
ke verschijnsel leeren kennen, hetwelk
eenig is in de geschiedenis der moderne
beschaafde volken: de volstrekte ontvol
king. Meer sterfgevallen dan geboorten!
Reeds in het jaar 1911 heeft Frankrijk
35.000 geboorten te weinig gehad, om de
door den dood ontstane leemten aan te
vullen. De oorlog heeft deze schrikkelijke
crisis nog vergroot, door een groot gedeel
te der mannelijke bevolking onder de wa
penen te houden.
Volgens een rapport van André Honno-
rat in de Kamer van Afgevaardigden in
zake het wetsvoorstel betreffende de onder
steuning der huishoudens van staatsbe
ambten heeft het jaur 1915 ean Frankrijk
een derde zijner geboorten gekost..
Huguet w,st erop, dat in het jaar 1926
bij een gelijkmatig voortgaande bevol
kingsontwikkeling in Duitschland en
Fiahkrijk het bevolkingscijfer van Duitsch
land dubbel zoo groot zal zijn als dat van
Frankrijk. Van 1871 (toen in ELzas-Lotha-
ringen anderhalf millioen inwoners voor
Frankrijk verloren gingen en een- ha'f nv'l-
lioen menschen in Fransch-Duitsclien
oorlog gevallen waren) tot 1911, heeft de
vermindering van het aantal geboorten aan
Frankrijk 13J millioen menschen gekost.
Dat is dus hetzelfde alsof in 40 jaren tijd
7 even vreeselijke oorlogen gevoerd waren
als de van 187-0 was.
Dit alles lezende, denkt men on willek u-
rig aan'het woord van Roosevelt: „Deze
groote natie pleegt zelfmoord".
Jongens, gaat naar den Aa'mcezenier.
Onder dezen titeil scihrijft de Zeereerw.
/pater L. J. Galilewaert aan het adres der
Vlamingen oip het front in „Vrij België'':
'Goddank. 'België, eien kaïthioliek land.
heeft de zoinde niet bedreven, do priester
handen die dagelijks 't Mjoeiddg sacrifi
cie van Cailiviarië vernieuwen op onbloe
dige wijze te, verplichtten, uit vader
landsliefde, het. Moed der vijanden te ver
gieten in de loopgrachten, lijk de „cuiré-
sac-au-dcxs" het doen moeten spijt al de
.wetten der Katholdeijte Keiik. Doch m
zijn eigen bloed te storten voor anderen,
om „stervend zelif bij 't sterfbed te staan",
om al- de rijkdioananen van lichaam, hart
en geest te .plengen, in geestelijk en
lichamelijke weaken van barmhartigheid,
om ongeriddiorkruiiat her. kruis der ande
ren te helpen si'-eeipen, om ,'t giutsen van
het bloed. t.e stuiten, en 't bloei door
snood te stollen, daarvoor staat de VLaani-
sdhe priester altijdaltijd eerst, altijd
laatst, en altijd liefst, altijd grootst en
schoonst het vaandel geplant in t vader-
laodi, waaiwappjèrend in vrijheddslucht,
ton hoogen hemel in.
Zij stiea'ven, vermoord1 lijk vee, in de
dagen van 't Duitsche moordier.festivaal,
die twee en vijftig priesters 't -lieven kost
te, em 't Walenland, diat het recht der
priesterschap niet meer erkende, herleef
de in 't dicht van 't schuldeloos priester
bloed het priesterhart, dat voor geen cn-
reoht buigt.
Och! eai- dat ons land moest worden
averromipefld van Noord tot Zuid, van
Oost tot West, en dat onze vlijtige nonne-
kens geen gelegenheid hadden om, Enge
land dankbaar, de EngeLscihe gekwetste
„Tommies" te bezoirgieaa, en om met de
goedheid van haar woord, en den een
voud van haai- gebaar, de voor lieie'-ijk-
heid zoo ontvankdlijlke Tommie te leeren
de heerlijkste bloesem var. de Katholieke
Kerk: de sacrificie-kracht van eion vrouw
in nonnenkleed!
En hoiog- daarboven, .de veidmaarsöhailk
Kardinaal Mercier en de general en de
bisschoppen,- allen herinnerende de glo
rierijke dagen van Atbanasius en Ambro-
sius, wat zeg ik: van St. PaulLus, die zich
op Cesar beriep voor zijn redhit, op riieij
Keizer van Rome.
O Katihidliekie Kerk van. België, hoe
heerlijk straalt uiw martelaarspurper, in
't glorielidht der zedelijke zegepraail!
Jongens, gaat naar den Aalmoezenier.
Zij zijn uit denzelfdlen steen gehouwen,
uw aalmoezeniers in de loopgrachten, de
rustoorden, de kampen, de hospitalen.
Jongens, gaat naar den Aalmoezenier.
Waarom gaan velen niet? Zij durven
niet. Zij zouden wel willen», maar die
groote stoere jongens zijn bang voor de
wij&teigaaien en taarteM-aaien, die ze
zullen bespotten als pastoorsrattenlus-
scïïèn -vier oogen als 't niemand ziet, dan
wel, maar openbaar, zonder blozen dur
ven, heilaas.
Ik heb ar hooren zeggen: „lik wil geen
sli-ppedrager of geen mouwvager zijn."
Ge hebt gialijk, jongen®. Weest. fier ge
noeg altijd om niemand te vleien, en om
u niet te Haten, vleien. En ik weet, wat
gij bedoelt, alls ge spreekt ov^r de mouw
vegers TOn de aa'moeeeniers.We komen
zulke menschies overal tegen, die vcor
een gunst, een schering, een positie c*f
wat weet iik al den heilige uithangen, en
later in hun mist lachen., omdat zij hun
weldoener hebben beet gehad. Er bestaat
een duivelödfae slimmigheid in die vatech-
heid', en. Mc kan duizendmaal beter mak
keren met een zich uitsprekendie onge>-
loovige d/an met die heilige beetjes, dia
zich Kathicflidk maskeren. Maar ik werp
het in uw aangazadhit: Katholiek zijn is
rechtzinnig- zijn. Want kathoioiek Zijn is-
de deugcl beoefenen der ^rechtzdraviigheiid.
Jongen-s, gaat naar den Aalmoezenier.
Gaat als ge meest tijd hebt. Anders is het
zonde Want uw ziel is te groot om ze alle
te dragen, te duister om er Maar in te
zien. Gaat naar hem om de zuivering,
den troost en de stealkte dier Sacramenten.
Gaat als ge mee® tijd hebt. Anders is het
te -laat. Zoo g;ij valt op 't slagvelid zal 'de
priester, spijts alle gewaar, op u toeloo-
pen om uw ziel te 4*ediden, maar 't is dan
öom.9 te laat en 't is uw schuld. Gaat
naar hem met uw geheimen, Hij is de
groote zwijger. En in ons wereldtje van
w.antrouwigheidi, hij is de rots der vriend
schap. Gaat naar hem met uw karakter.
Want ge moogt u niet laten groeien in
hiet wilde en hij is de waardige tuinbou
wer.
Gaat naar hem met uw idealen, want
ge zijt jong en ge mioet. spreken, of moet
gij het aan de boomen verteïlon? Gaat
naar hem m-et uw lichaamsnood. Want
deze is soms groot en de meeste jonge
'lidhamen genezen door de medicijnen
der ziek
Gaat naar hem met uwe huJipvaiardig-
heidi, want katholiek zijn is apostel zijn,
en een soldaat apostel is voor den pries
ter een diaken in 't eoldiatenweik.
En gij, die geloofd hebt, en niet meer
gelooft, .gij, die verdwaald zijt langs het
hart of langs den kop, gij, die twijfelt,
of niet kunt willen, gaat naar hem, gij
ook zijt zijn jongen. Hij is het licht, en
zooveel jongens hebben n-iet gezondigd
telgen het licht.
Jongens, ^iaat naar den Aalmoezenier.
En zoo gij sneuvelt, de aalmoezenier
zal moeder troosten met uw schoonen
christelijk en dood. En zoo gij Leeft, het
beeld e-n de herinnering van uw aalmoe
zenier ^al uw leven lang doorwerken.
„Onze aalmoezenier is zulk een brave
man", zei me een volksjongen. Goedheid
vergeet ons volk nooit.
Academienieuws.
UTRECHT. Bevorderd tot doctor in de
rechtswetenschap op stellingen de heer G.
C. J. D. Kropman, geb, te Gouda.
SPORT.
VOETBAL.
Een buitengewone algemeene vergadering
van den N. V. B.
Door het bestuur van de Federatie van
erkende Voetbalbonden worden stappen ge
daan om een buitengewone algemeene ver
gadering van den U.V.B. te doen houden,
waarop het vraagstuk der confessioneele en
politieke bonden ter sprake kan worden
gebracht.
Gemengde Berichten.
Smokkelaars gevangen. Politie en
rijksambtenaren te Goes hebben op de
Wester Scheldef onder Rilland-Bath, een
roeiboot met) twee beruchte smokkelaars
uit Ossendrecht aangehouden.
Zich ontdekt ziende wierpen do smokke
laars hun goederen over boord.
In verband.met deze aanhouding is een
bénde van zeven smokalaars gearresteerd.
Allen «zijn naar Middolburg overgebracht,
waar een drietlal der hoofddaders achter
slot en grendel gezet is.
Verdronken. De 70-jarige D. v. dr. Veen
te Anjum is bij het waterscheppen door
het ijs gezakt en verdronken.
Smokkelen. Men meldt uit) Hansweert
d.d. IS Maart:
Bij de uitklaring van hte met kolen go-
laden sleepschip „Themar", schipper v. d,
H., ontdekten de douanen alhier een ge
heimen toegang tot de lading, waardoor
de schipper 109 bussen lijnolie inhouden
de ruim 2000 liter in 'het laacjruirn had
geborgen, alsmede een flinke partij vet,
met het doel deze goederen naar België uit
te voeren.
Al deze goederen zijn door de douanen in
beslag genomen, terwijl het schip is ge
confisqueerd. De schipper is gevankelijk
naar Middelburg getransporteerd.
Een smokkelaarsdorp. Eenigen tijd gie
teden deelden we mede, dat bij huiszoekip,
gen te Didam groote hoeveelheden ^-et en
andere smokkelwaar gevonden waren. Ten
gevolge van deze ontdekking zijn een aan
tal personen uit het dorp uitgewezen. On
der hen bevinden zich, meldt het „Hand",
rijke landbouwers ende gemeente-ont
vanger. De laatste kreeg een week uitstel
om zijn zaken te regelen.
Een buitenkansje. De bewoner van een
huis in den Houttuin te Rotterdam, llad
een ouden schoorsteen, waarvan de bin
nenwanden met een dikke laag verf wa
ren bedekt.
Een algeheele schoonmaak volgde, met
het gevolg, dat twee tegel-tableaux te voor
schijn kwamen van hoogen ouderdom en
groote waarde. „R. N.bl.",
Brand. Het huis, bewoond door W.
van Geest, aan den Akerdijk te Haar
lemmermeer, is tot den grond toe
afgebrand; alleen het huisorgel kon wor
den gered. Het huis was niet verzekerd, da
inboedel wel. De oorzaak is onbekend.
Een arrestatie. De stationschef te Es-
schen is gistermiddag te Antwerp gearres
teerd. Hij bevindt zich thans te Esschen in
hechtenis. Wij vernemen dat dit in ver-
Ernst en luim.
oaonocaa
Als iemand ndmimer iets te herroepen
heeft, kan men ar verzekei-rf van zijn)
dat hij nooit iets te zeggen heeft gehad.
Vaüsehe vriend-en zijn gelijk aan uw
scjiadiuw, adileen ad-s de zooi u beschijnt
zijn ze bij u.
Beooirdjeeht iemand nooit naar zijn
uiterlijk. De onbelangrijkste boeken zijn
eoms hiet fraaiste gebonden.
Vrouwen, 'die siclh.iitbeir>en in eien gezel
schap, blIn-ken lang niet altijd uit in het
huisgeizin.
De diepste buigingen maken de stijfste
menschen.
Menigeen wil nooit geprezen worden^
om wegens zijn bescheidenheid te wor
den geprezen.
□aacaDcaaeJO
Kooper: „Een pond tabak."
Winkelier: „Licht of zwaar?"
Koop er: „Is er dtan nog verschit tus
schen ponden?"
le Heer: Mijn vrouw spreekt vier talen.
2e Heer: De mijne m-aar een, maar fir
vind het heusch genoeg.-
Oude jongejuffrouw; O wat zou ik g?*aag
in mijn leven eens een aangename te
leurstelling ondervinden!
Zeekapitein. Hoe noem je dat?
KeMner. Bouillon!
Zeekapitein. Weil, wel! Dan befc iW
mijn teven lang op bouülon gevaren,
zonder dat ik het wist.
Kantoorjofngen. Mijnheer zat onanhfr
del lijk gereed zijn. Wee» zoo goed eed
stoel te mem-eau
Deftig heer. Weet je wefl'. wie ik ben?
Ik ben de -baron van Ottetn&uim, met uw
verlof.
Kantoorjongen. O, neemt u dan twee
©toeten, baron!
band staat met smokkelarij.Hij zou in Es
schen pakketten over den draad de grena
h-ebben laten passeeren, naar plaatsen in
België.
Smokkelaars gevlogen. Zaterdagavond
jl. werden door de kommiezen te Afferden
een 75 smokkelaars verrast, die een groo
te partij smokkelwaar over de grena
trachtten te brengen.
Vijf en veertig konden in arrest gebracht
worden terwijl de overigen ontsnapten. Zij
vervoerden de smokkelwaar op 2 giroote
wagens, waaronder zich pl.m. 3000 K.G.
zeep bevond.
Toen de kommiezen Zondag morgen in
het arrestantenhuis kwamen, waren de vo.
gels gevlogen; zij hadden zdch door het
dak een uitweg gebaand.
Branden. In Strijp werden Maandag
twee woonhuizen, öoebehoorende en ba.
woond door de gezinnen van d. G. en K.,#
door brand vernield. Eenig klem vee kwam
in de vlammen om, terwijl ook het meubi
lair grootendeels verloren ging.
Gisterenmorgen in de vroegte ont
stond door tot neg toe onopgehelderde oor
zaak brand in de thans buiten werking
gestelde stokkwifabriek van den heer W.
II. Cohen te Berghuizen. Soldaten van de
grenswacht alhier, waren heb vuur spoe
dig rneestor, zoodat de schade gering ia.
Bosch-bram». Maandag heeft in het z.g.
Staphorsterveld te Meppel een reusachti-
FEUILLETON.
e vrouw in het wit.
wqh hamd vioiar Laura om ha-or
löor dien©' vriend te lioopen ver de-
zij zeide niets, maar een drukje
ijii om ©prak luid genoeg,
ipcinde de deur voor haa/r on liet
uit. Tk bedankte den graaf in Ie
weflilievienide termen voor zijn tus-
ït. Ja, ik dankte hem! Want ik
-het van hem zou afhangen, of
verblijf op Vijverhof zou voortdu-
Zijn invloed, een invloed, dien ik
s het meest van alles vreesde», was
eenige band, die mij nog aan Laura
li Laura en ik weer bij elkaar aan
enster zaten, gingen wij eens kalm
regen, wat te doen stond. Het was
Vu uidëlijk geworden, dan sir Fercival
Mverlegenheid was en nu Laura's
tokening noodig had om een deel-
haar vermogen aan te kunnen. Er
dus een spaak in het wiel gesto-
gezorgd worden, dat die handtee-
'iï niet werd geplaatst. Maar hoe
wij een tegenwerping bedenken,
<?ie niet© van de wet af weten? Na
heraad besloot ik aan Kyrie, den
^gnon v§.n notaris Gilmore, te 9chrij-
Hem legde ik dein toestand in ahe
q nderhed-en bloot en vroeg hetm ver-
om raad. Toen ik klaar wa9,
«it ik evenwel, dat wij onmogelijk
de Po&t den voOgemd-en dag bijtijds
konden hebban. Ik schreef daor-
ROflt-ecriptuim ondier; dan brief om
het antwoord door middel van een bij-
zonderen bode le vragen. We konden n-u
om twee uur antwoord krijgen. Voor het
geval dat sir Percwal nog eerder terug
zou komen, moest Laura m-aar, tot dat
die bode geltomen was,, in de plantage
blijven met eein boek «af een handwerkje.
„En laat ons nu naar heit siailon gaan",
zeide ik tot Laura,, „wij modlit-en eens
achterdocht opwekken."
„Vocir wien? Sir Percdval is weg! Of
bedoelt gij dein graaf misschien?"
„Dat kan wel."
„Gij -moogt hem dn© niet meer lij-don?"
^Neemi, toch niet. Dan z-ou ik hem
eenig®zins moiet-on verachten, en ik vind
tenminste riots verachtelijks in oen
graaf."
„Zijt gij diam. bang voor h-eim?"
„Een beetje misschien. Wat ik u mag
raden Laura, zorg., dat gij den graaf niet
tegen u in het liamas jaagt. Ik zou nie
mand minder graag tot mijn rij and heb
ben dan hean."
Wij gingen naar beneden. Laura ging
het salon binnen. Ik stapte de vestibule
in om een brief in de bu® te steken. De
huisdeur stond open, en ervoor stonden de
graaf en de gravin met elkaar te praten.
De gravin kwam tamelijk haastig do ves
tibule in en vroeg mij, of ik tijd had voor
een onderhoud van vijf minuten met haar.
Een weinig verbaasd over zulk een ver
zoek van haar, deed ik mijn brief in de bus
en antwoordde, dat ik geheel tot haar be
schikking wad.
Met ongewone, vriendelijkheid en ge
meenzaamheid nam de gravin mijn arm, en
in plaats van mij naar een leege kameir te
brengen, wamdelde eij met me naar het
turistrooisel om den vijver. Toen we op de
trappen den graaf voorbij gingen, boog hij
'fidgen ons, glimlachte en] ging naar bin
nen, terwijl hij de deur achter zich dicht
wierp.
Ik had verwacht de eene of anctore ver
trouwelijke mededeeling van mevrouw
Fosco te hooren en was daarom zeer ver
baasd, toen zij mij slechts beleefd van ha
re sympathie verzekerde na hetgeen in de
bibliotheek was voorgevallen. Zij. had al
les van haar echtgenoot gehoord en was
voornemens met zijne goedkeuring, die zij
bereids verkregen had, sir Percival te
doen gevoelen, hoe ze zijne ruwheid mis-
billijkte, door, als hij die nog eens mocht
herhalen,onmiddellijk het huis te verla
ten.
Ik vond dit, op zijn zachtst genomen, een
vreemd gedrag van die vrouw, die altijd
'zoo terughoudend was, maar, daar de wel
levendheid mij gebood, dankte ik haar zoo
beleefd mogelijk, maar trachtte tegelijk
terug te gaan naar huis.
Maar mevrouw Fosco liet mij niet tos.
Nu haar tong eenmaal lo© was, li-et zij,
anders de atil&te vrouw ter wereld, een
verbazenden hoop woorden uit haar mond
AÜoei-en; zij begon met een beschouwing
over liet huwelijkslieven in het algemeen,
daarna over sir Percival en Laura, h-aair
eigiein gc'uk, wijlen Farlie's gedrag teg-ei>
o/ver haar met betrekking tot zijn nalaten
schap, cn over eien half dozijn onderwer
pen buitendien, totdat ik na een half uur
gdbeiel vermoeid was van het dael'looze
rorudloopen, om den vijver.
Zij hield nu even plotseling op, ale zij
begonnen was, liet vain, zeif mijn arm le&
en bevroor in eens tot hare vroegere
stijfheid.
Toen ik die vestibule binnenkwam,
stond ik plotseling tegenover den- grraaf,
dlie oen brief legde in de bus, weKker in
houd dë knedits «op. vaste uren naar de
post moestem brengen». Hij vroeg mij op
zulk eon onigeiwoinien en stilten toon, waar
ik mevrouw Fosco ge/Laten had Jat ik
diaoht, diat hij ziek, of uit zijm humeur
moe&t zijn.
Ik weet niet, wat mij er toe dreef,
imaar iik ging recht naar de» bus en nam
er mijnen brief uit, met hiet plain, heon
voor cte zekerheid te vesrzegeten. Zonder
ling! toen ik de enveloppe wilde ver
scheuren om er een ander om te doen,
ging zij van ziedf open, ofschoon ik ze
strak© goed bevochtigd had. Misschien
had ik er niet genoeg o<p gedrukt? Mis
schien w-a© de gom niet aillexhest of had
ze vochtig gelegen? Of, misschien
Neem! het denkbeeld kon ze'.Cs niet zonaer
strijd in mijn geest opkomen, Ik wil het
niet zwaait op wit tegen-over mij zien.
Ik ben haast bang voor dien d»ag van
morgen, er hangt zooveel af van mijne
zedfloelveersdhi-ng- en voorzichtigheid. Twee
voorzorgen moet ik vooral nemen. Ik
moet maken, dat ik althans ui ten-Lijk met
den graaf bevriend blijf, en ik' moet voor
al op mijtn tollen passenall© die bode met
liet antwoord uit London komt.
Gedurende het diner, waaraan wij met
ons vieren deelnamen, venna akte die
graaf ons ondanks ons zelf. Hij wist op
Euüik een aangename manier te vertellen,
was zoo onuitputtelijk in aneodoten, dat
Laura en ik bijna even oplettend waren
als zijm vrouw zelf. Vrouwen kunnen de
liefde, dien roem, het uiterlijk, het geid
van eein rnon weerstaanmaar zijm tong
overwint haar, -als hij weet, hoe toit haar
te spreken.
Na den maaltijd stelde Laura een wan-
dialling Hang© het moer voor; ik vroeg
beleefdheidsbaJlivnee of mevrouw Fo&co niet
ons medaging, moor deze verkoos den
graaf van sigaretten te blijven voorzien.
Laura en ik gingen naar buiten. Het wa®
een mistige avond. Er zweefde een be
nauwende novel in het rond; de blviiem'-'t
hadden, hun stengels lualveaw-ege goh i
en neigden de kopjes n»aar dien giron
Wat wij door het onbeweeglijke Ico-ior
van den wcetonhemeil zogen, was ui
een vaaihlieeko tint, waarin- die zon ondui-
delijk neerzonk; haar goudem avondlicht
was door den meved wazig; en getemperd.'
Eein witte damp hing over het moeir, e«a
öan den ov-enkant verhoren ach de hoo
rnen in de dikke atmosfeer. De stilte waa
d,rokkend, en het duurde een g&auimen
tijd, voor we, gezeten in liet boofeerihuisje,
evenals 'e morgens, tot elkaar spraken.
„Marianne", zoo begton, Laura eindeiijkj
„ik wil u niet langer in het onaekere la
ten omtrent mijn huwelijksleven, mi
eenmaal toch htet ergste ervan kunt gis
sen. Marianne, gij zult u nog herinneren,
zooals ik het do a hoe dikwijJs gij met
mij gesdhertot fiebt over uw amuoeid» <m
mijn rijkdom. Dank God, da* gij aim zijt,
het heeft u bewaard voor can leven ate
het mijne; gij nu nog uw rigöö
meestea'es.
(Wordt ve»rvolgd4
