2
Uit de Leidsche
Vroedschap.
BUITENLAND.
De Oorlog.
jaargano No 2251
^e£cid^elte0oii^atit
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
Leiden II cent per week, fl.45 per kwartaal; bij onze agenten 12 cent per week, 1.60 per
artaaL Franco per post fl.80 per kwartaaL
Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 een*,
kwartaal, bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 7tys cent
VRIJDAG
MAART
1917.
De ADVEBTEHTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
ngezonden mededcelingen van 1-5 regels 11.50, elke regel meer 30 cent met gratie
bnwijsnummar. Bij contract aanzienlijke korting. Ëroote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- er Verkoop (9e»B
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent iedere regel meer 5 cent
reeks ingekomen stukken geeft wel
lejdirg tut enkele kanttëekeningen.
dhooiwiöni we echter eerst de agen da.
aar was het voorstel van B. en W.,
het aantal ritten van de tram, het-
vroeger hoven het hij de oomcese'e
[geschreven aantal was, in den crisis-
tot liet voorgeschreven aantal was
feromipen, nni daar heneden te doen
n, en te brengen van. 155 op 145 rit-
per dag in één richting,
it voorstel was gedaan op verzoek van
directeur dier N. Z. H. Tramweg-
ttsdhaipipij. meft het oog op de ver-
(hte besparing) van eüectriciteitsveav
ilc. Nu betwijfelen we, eerlijk gezegd,
of deze directie zich louter uit dit,
i we zeggen: gie-meenschapsmutiea
laten leiden, of dat zij ook niet, en
sohien zelfs vooral, vermindering van
en uitgaven op hot oog heieft gehad.,
C, hoe het zij: bezuinigd moet er
den in het steenkolen-verbruik en
rom kiek ook ons de aanneming van
worstel van B. en W. zeer redelijk
leel gewoon.
iet echter zoo den hoeren ccanmissa-
en der Stedelijk» Fabrieken van Gas
Electricitedt. Dez» achtten het orge-
isdht, dat zij over dit voorstel riet
if Bt waren gehoord. 't Kan toch heel'
e d' het geval zijn, aldus redeneerde men,
die sleenlkolen-bespaiang, weffke bet
f>lg zal zijn 'van. de aainneminig van
rogratéL niet opweegt tegen de vor
dering in inkomsten, welke d!e ïfilec-
Mtsfabriek daardoor zal verkrijgen.,
dat kan zijn. Doch diat het siteenko-
'eibruik, door dleze maajtre|g<el wordt
(krompen, mogen wij toch wel ais
fdsaalk! Als we de tramritten wat
rimpen, hebben we een zekere .„luxe"
der, een gemak, dat wij best kunnen
teren, en de daardoor bespaarde
ïbkerten kunnen dan voor een noodigor
bruik worden aangewend.
S langdurige disoui3sie werd1 gevoerd
het toekennen op de gebruikelijke
i van een voorschot aan de door
Christel ijken Besturenbond opgonch-
Woninghonwvereennging Bemsgezi n I-
_d", teneinde op een terrein aan den
Ssingel een 118-tal woningen .(waaron-
r drie winkels^ te bouwen.
De discussie liep zoo goed als uitslui-^
ld over de vraag: Ts de grond voor
000 gSd. niet te duur gekocht? Met een
van 30,000 gld. is deze zeker goed
laid aldus de heer Botermians en
deren. Niemand der Raadsleden
ersprak 'deze bewering. Doch verschei-
ne vreesden1, dat het terrein, als bet
voor dezen prijs werd gekocht, niet
sdkooper zou wonden verstrekt^ En dan
1 het heele woningbouwplan in duigen
ja govaullen! terwijl er woning nood
êtscM, gebrek aan woningen tusschen
.90 en f3.80 per week, zoioals „Eensge-
ndheid" deze wil bouwen!
zei die, hij onwilligheid om den
goedkoop er af te staan, misschien
onteigening te kunnen komen mis-
ihien. Maar dan blijft daar nog eer
stens de vraag: Zal dan de rechter even
tueel' een. telgeren. prijs vaststeken? En
tweeden®: Zullen de boogje onteiigienings-
kosten," gesteld dat het terrein voor 30,000
gulden werd toègewezen, het totaal be
drag niog niet even (boog maken als nu?
De advocate n-kosten zijn bij zoo'n ent-
edgeniing erg hoog meikte wethouder
FiiS9cher op die, onder groot© hilari
teit, in het vuur van- de discussie niog een
'eigenaardige tegenstelling maakte tus-
söhien: een zaak van juridisch standpunt
bezien en... met het gezond verstand!
Ten dlotte werd besloten om de goed
keuring van het wonangjbouwplan niet te
•laten afstuiten op het duur zijn van
den grónd, een betrekkelijk klein onder
deel daarvan, zoo zeade men.
't Wil ons voorkomen, dat dit n i e t
zoo'n betrekkelijk klein onderdeel- is,
vooral namelijk met het oog op grond
aankoop in de toekomst. Als de grond
eigenaars eenmaal weten, dat de Baad
30.000 of 45.0000 voor een bunder land
niet zoo'n groot verschil vindt.. Maar,
van den anderen kant, de Raad verkeer
de nu in een o.i. dringende noodzake
lijkheid om toe te tasten, 't Ging er nu
om: Dure grond of het heele woningbouw-
plain voonloopig van de baan. En daarom
kunnen wij het heel best indenken, dat
de meerderheid besloot tot het laatste.
Bij de rondvraag en onder de ingekomen
stukken werd een vraagstuk ter sprake
gebracht, dat wel even nadere beschou
wing ven-dient
Door de Raadsleden mr. A. J. Fokker
en K. Sijtsma is n.l. een motie injgedien 1,
waarin zij als hun oordeel uitspreken,
dat door de gemeente al het mogeüijke
moet worden gedaan, om terreinen, die
haar eigeftdom zijn, aan de voedselvoorzie
ning dienstbaar te maken Zij moodigen
daarom B. en W. uit: le. na te gaan
welke zoodanige terreinen in kleine per-
ceelan ter beaiiibeiding aan de bevolking,
die hiervoor in aanmerking komt, kun
nen worden ter beschikking gesteld, en
2e. zoo spoedig doenlijk aan den Raad de
resultaten van deze overwegingen, even
tueel in- een worstel belichaamd, ovteir te
leggen.
Deze motie werd medegedeeld onder de
ingekomen stukken en verwezen naar
B. en W. voor praeadvies.
Bij de rondvraag drong de heer v. cL
Eist nog eenis aan op een bespoediging
van dat praeadvies en gaf reeds omtrent
deze aangelegenheid cenige wenken, waar
voor wij roaar het verslag verwijzen.
Wij achten het door genoemde twee
he eren. ingediende 'voorstel ook van zeer
groot belang, als a 1 er pract-isch
maar aan voldaan kian worden, als
m.o.w. de gemeente inderdaad de
virije beschikking heeft over terre'nen.
De voorzitter gaf reeds terloops te kennen,
dat dit niet zoo is. Doch. de heeren
Sijtsma en Fokker zullen toch niiet maar-
lukraak met 'hun motie zijn gekomen?
Als dit liet geval zou zijn, zouden wij
deze manier van initiatief-nemen niet
heel erg kunnen prijzen!
Het adres van den R.K. Baikkersgeael-
lenbond (verkeerdelijk stond gisteren ver
meld: van de Leidsche Bakkers), om in
deze gemeente tie komen tot afschaffing
van den nachtarbeid, heeft inzoover
succes gehad, dait de aandacht van
den Raad op deze aangelegenheid is
gevestigd.
De voorzitter gaf als zijn persoonlijke
meening te kennen, dat de gemeenten in
deze niet het recht hebben verordenend
op te treden. Bovendien, zoo zeilde hij, er
zal wal zeer .spoedig een rijkswet betref
fende dm bakkersnachfarbeid in het laven
wonden geroepen.
Wat het eerste aangaat in verschil
lende gemeenten wordt bier toch anders
over geoordeeld. Wat het tweede betreft
de bakkers mogen geen nacht
langer, dan noodzakelijk is, wachten
op de afschaffing van den wan
toestand, die hen noodel-oos verplicht,
's nachts te werken en overdag te slapen!
Mogen die baikkens hoe dan ook
spoedig zijn verlost van hun onnatuur
lijke arbeidsvoorwaarden!
Duitschland's plannen tegen Amerika.
-- De Fransch-Spaansche toenadering.
Van de oorlogsterreinen.
Overzicht.
In uitgebreide communiqué's doen de En.
gelschen en Franschen mededeeling van
nieuwe vorderingen, welke zij op het) Wes.
t e 1 ij k front, aan weerszijden van de
A iï c ir e, hebben gemaakt. Daar zijn enkele
dorpen veroverd, die zonder veel inspan
ning uit handen van de Duitschers zijn
prijs genomen. Ofschoon de veroverde dor
pen het zijn leTilloy, Puisieux-
a u-M ont en Gommecourf niet
van al te groote beteekenis zijn, wat hun
innerlijke waarde betreft, toch is dit
succes der geallieerden niet zonder doel,.
jrf^FlÜÜO M. ten N.O." van cV.-mrfn$?>uTt
werd vooruitgeschoven. Hieruit is de ge
volgtrekking te maken dat de voorwaart-
sche beweging der Engelschen, welke tot
nu toe volgens berichten in het N.
door Puisieux begrensd werd, zich naar
het N. uitgebreid heeft.
Het) Duitsche bericht is, wat de mede-
deelingen omtrent de krijgsverrichtingen,
langs de Ancre betreft, niet van geheim
zinnigheid ontbloot. „Op beide oeveirs werd
sedert enkele dagen om bijzondere
redenen een gedeelte der Duitsche voor
ste stellingen vrijwillig en volgens een van
te voren beraamd plan ontruimd, en de
verdediging in een andere voorbererde stel
ling verlegd". Zoude het geen aanbeveling
verdienen, wanneer de Duitschers deze
„bijzondere redenen" eens uiteenzetten?
Want de actie van den vijand gaat im
mer verder. Zoo veroverden de Engelschen
zuidelijker bij S a i 11 y-S a i 11 i s e 1 een
gedeelte van een Duitsche schans, waarbij
85 Duitschers gevangen genomen werden.
En ook op noordelijker gedeelten van hun
front, bij A t r e c h t en Lens, voerden
zij met eenig succes strijd.
De ,,N. Ct." meent, dat, nu aan de Ancre
i-ederen dag de dorpen vallen, men geneigd
is, daaraan niet meer die waarde toe te
kennen, welke bij vroegere gelegenheden
gold. „Zou dan aan de Ancre de kentering
begonnen zijn? Lokken de Duitschers door
hun terugtocht liet begin van den bewe
gingsoorlog uit? Het zijn vragen, welke
niet zonder grond zijn. Men denke slechts
aan de voorbereidingen van het offensief
aan ^e zijde der Entente, welke gebaseerd
zijn op den stellingkrijg, op de veronder
stelling dat de Duitsche linie slechts met
sterk geweld tot wankelen gebracht kan
worden. En nu gaat ze reeds achteruit,
terwijl de enorme offensieve machten dei-
Entente nog niet in werking gesteld zijn.
Dat werkt verwarrend. De zware artillerie
moet naar voren; en de wegen daarvoor,
over de verlaten Duitsche loopgraven, moe
ten nog gelegd worden. Eer het zoo ver is
kunnen dé Duitschers hun taktiek veran
derd hebben in die van den bewegingsoor
log ,en nieuwe mogelijkheden zijn ge
schapen, nu de stellingsoorlog hun geen
uitzicht meer biedt".
Ofschoon het Westelijk front voor heden
wel 't meest belangrijk is, dient de aandacht
nog gevestigd opRoemenië, waar, vol
gens liet Oostenrijkscbe bericht, de bedrij
vigheid toeneemt, doordat de Roemeniërs
in het S u s i t-vak, ten W. van de Molda-
vische vlakte, hevige aanvallen doen. Aan
vallen echter, waarbij succes tot .heden is
buitengesloten.
Het Amerikaanscbe Huis van Afgevaar
digden kan zich nog niet vereenigen met
een wetsontwerp, dat Wilson vrijelijk laat
heslissen, welke maatregelen hij noodig
acht voor de bescherming der Ameri-
kaansche rechten.
Er is een partij van de pacifisten, di-e
bevreesd is, dat aan munitieschepen dezelf
de veiligheid zal worden toegestaan als aan
andere koopvaardijschepen. Daarentegen
vreezen de meest) chauvinistische elementen
dat de President niet ver genoeg zal gaan.
Volgens Reuter zijn verschillende amende
menten ingediend. .Volgens een andere le
zing beproeven thans de Republikeinen in
vaar dij schepen opgenomen te krijgen.
0p Zee.
De verscherpte ciuikbootenoorlog.
Duitschland's plannen tegen Amerika.
De Associated Press deelt mede, dat, toen
Duitschland de-plannen van den onbeperk-
ten duikbootenoorlog uitwerkte, het aan
Mexico en Japan een bondgenootschap
voorstelde, voor het geval, dat de Ver. Sta
ten niet onzijdig bleven. Mexico moest Ja
pan er toe brengen om de Geallieerden in
idem steek -te laten en zich te vereenigen
tot een aanval tegen de Ver. Staten.
Als belooning zou Mexico financieelen
sfieun van Duitschland ontvangen en weer
Texas, de Nieuw-Mexicaansche provincies
en Arizona in bezit krijgen, terwijl het
voorts deel zou hebben in de voorwaarden,
welke Duitschland bij een zegevierenden
vrede zou stellen.
Oe termijn van1 veiligheid geheel
verstreken.
Wolff' bericht uit Berlijn:
In den nacht van 28 Febc. op 1 Maart
is die veilige termijn voor zeilschepen ook
in het versperde gebied van den Atlanti-
seben Oceaan afge'oopen.
Van dit tijdstip af geldt in alle ver-
epterde gebieden nog alleen de aigemeene
waarschuwing, volgons welke de scneep-
Nuatrt op geefn afzonderlijke waarschuw
wing heeft te rekenen.
België.
De deportaties houden aan.
Reuter verneemt, dat de berichten, vol
gens welke de Duitlschers besloten zouden
hebben, de weggevoerde Belgen naar hun
land terug te voeren, allen grond missen.
Integendeel blijft de deportatie in toene
mende mafje aan den gang. Het pers
agentschap gelooft, dat het nieuws over
den terugkeer van eenige weggevoerde
Belgen naar Antwerpen betrekking heeft op
de gevallen, die een gevolg zijn van het pro
test, door de Nedetrlandsche regeering dien
aangaande te Berlijn uitgebracht. Overi
gens vergunnen de Duitschers alleen ouden
van dagen en zieken om terug te gaan,
daar ze die toch niet voor het) werk kun
nen gebruiken.
Duitschland.
Inbeslagneming van klokken, enz.
Er zijn in Duitschland verordeningen
uitgevaardigd, waarbij bepaald wordt, dat
bronzen klokken vrijwillig moeten worden
ingeleverd of in beslag genomen zullen
worden. Elke kerk' zal maar één klok be
houden. Voorb's wordt kurk in beslag ge
nomen, alsmede de uit kurkafval vervaar
digde fabrikaten. Ook op aluminium zal
beslag worden gelegd.
Een dar verordeningen bevat het verbod
tot tewerkstelling van onderdeelen eener
vijandelijke natie en van Polen in de mu
nitiefabrieken.
Een staking bij Krupp.
Gisterenavond meldde eich bij de politie
te Enschede' aan de 21-jarige Pool Maja
Rokowsky, uit Lodz, die nabij Glanerbrug
over de grens was gekomen.
i Den laatsten tijd had hij te. Essen ge-
rWh jvns naar Holland uifgewe-
gen, om in de Poolsche legioenen inci
te nemen, waarin hij geen zin had.
De man deelde mede, dat er te Essen
een tweetal groote werkstakingen hebben
plaats gehad. Ongeveer 60.000 mijnwerkers
en 30.000 arbeiders der firma Krupp had
den wegens ontevredenheid over onvol,
doende voeding het werk neergelegd. Na
drie dagen te hebben gestaakt, werden zij
echter onder bedreiging met militair in
grijpen gedwongen den arbeid te hervat
ten.
Een groote militaire macht was aanwe
zig en voorkwam ongeregeldheden.
Engeland.
De steun van Intfië.
De regeering van Indië bood de Engel-
sche regeering een bijdrage van 100 milli-
oen pond sterling aan voor de aigemeene
oorlogskosten, welk aanbod door de Engel-
sche regeering dankbaar werd aanvaard.
Spanje.
De Fransch Spaansche toenadering.
Havas meldt uit Madrid de vorming van
een Fransch-Spaansche commissie ter be
vordering van de goede betrekkingen tus-
schen Frankrijk en Spanje. Deze commis
sie is opgericht op initiatief van de groep
Spaansche intellectfueelen, die in October
FEUILLETON.
De vrouw in het wit.
>t verhaal wordt vervoiigd door Marianne
alcombe in uittreksels uit haar dagbeek.
Lommeahuis, 8 Noiv.
Hedernnoiigen is notaris Gilmore ver-
okkeiL
Zijn gesprek met Lauira had hem oogen-
^ijnlijk roeetr gemoerd en verwonderd,
tan bij wilde bekennen. Ik ben wedkelijk
nig, diat Laura hem de ware reden van
laar verdriet zal' hebben meegedeeld,
'oen ik bij haar binnen kwam, vond ik
Bar ongeduldig op en neer Toopfen met
et kleine sciheitsbodk van Walter Hart
wond in de hand. Ik geloof, dot zij er
Itijd aan dienlkt, ais ze afflLesn is. Ik be-
°n met het haar af te nemen en uit het
ezicht op een zijtafeltje te leggen,
i, Vertel mij nu eens rustig, lieve", zei de
i.wat gij wenisdht te doen. Heeft do
tjaris u raad gegeven?"
Zij schudde bet hoofd.
i.Neen, niet in dat, waaraan ik nu
enk- Hij was heel goe-1 en vriendelijk
^or mij, en het spijt mij dat ik hem ver-
rëetig heb gemaakt door te hullen. Ik
611 öHendig hulpeloos. Ik kan mij zelve
le'< bedwingen. Om mijn zelfs wil en om
1 oJlen moet ik moed genoeg verzamelen
B alles ten edndie te brengen."
- Passages^ in geen betrekking 1 taan-
tot de hier hpcd^reven gebeurtenissen,
pjb hier en orp ;umere p.aabon u'tge-
„Hebt gjj moed genoeg om uw woo ra
terug te vragen?" vroeg ik.
„Neen, om de waarheid te zeggen. Mijn
verloving verbreken, dat kan, dat wil ik
niet. Neen, ik wil' sir Pereivat zelf de
waarheid zeggen en hem de verloving
laten vembreüben,wanneer hij alles weet."
„Laura, wiil't gij u eekve verlagen door
zulk een bekentenis? Hij heeft geen grein
tje recht het te vernemen)."
„Ik wil het, Marianne, ja wel. Ik mag
niemand bedriegen en het minst van al
les dien man, aan wien mijn vader mij
verloofd heeft."
Ik beschouwde haar met verbazing,
want voor (het eeast in mijn leven was de
(beslistheid' aan haar kant.. Ik keek in een
hdedk, rustig, maar besloten gezicht. Ik
Giet mijn hoofd hangen, gelaten in haar
beslissing, maar dacht, dat in een derge
lijk gteval die kleine trots, die zooveel
vrouwen bedniegeldjk maakt, ook mij zcu
heibtben doen bedriegen.
„Wees niet boos op mij,, Marianne", zei-
dd zij, mijn stilzwijgen veöke-erd opvattend.
Tot antwoord trok ik haai' naar mij
toe en zei geen woord, bevreesd dat ik
in tranen zou uitbarsten. Mijn tranen
atnooonen niet gemakkelijk, maar als zij
komen, zijn het altijd manrentranen, die
vergezeld gaan van snikken, die mijn
Q/khaiaim dreigen te verscheuren en ieder
<xm mij heen verschrikken.
Bij het diner kwam zij weer hij ons en
was gemakkelijker in den omgang met
sir Per eivol, don ik nog gezien had.
Avonds ging zij naar de piano en
speelde zware muziek zonder melodieën».
De liefelijke Sonates van Mozart heeft zij
achids het vertrek van Wnoier niet meer
gespeeld. Zij heeft het boek weggestopt,
oipdiat niemand haar zou vragen er uit te
Bij het scheiden dien ajvond zeide zij
tot sar Percival, dat zij hem den anderen
morgen na het ontbijt wemschte te spre
ken.
Hij verbleekte, en toen ik hem die hand
gaf, voelde ik, dait ze beefde. Hij schijnt
ta begrijpen, dat dit gesprek beslissend
zal zijn vaoir zijn teven.
Toen ik door Laura's kamer naar mijn
eigen slaapkamer ging, «zag ik, dat het
schetsboekje met Hammond's teekeningen
onder haar kussen lag, evenals vroeger
haar meesit giefltefkoosd speelgoed.
Ik keek Laura stnak aan, schudde zwij
gend het hoofid en ging de kamer uit.
„Laat het door nog voer van nacht",
zefide zij, toen ik ging. ..Morgen zai ik
het voor altijd vaarwel zeggen."
9 November.
Dé eerste gebeurtenis dien volgenden
morgen was niet ir. staat om mij prettig
te stemmen.
Ik ontving een brief van Walter Hart-
mond in antwoord op dien. waarin ik
sir Pcrcivaft's verklaring had gemeld.
Zijn antwoord hierop was kort en bitter;
hij zeddo, dat het hem niet paste, om zijn
mcening te zoggen over hen, die boven
hem ©tonden.
Dit was al treyrig, maar wat hij ever
z'ch zelf meedeelde, was nog bedrcevem-
der.
Hij meiddei, dat hij beproefde zijn cude
bezigheden v/gst op te vatten, maar dat
(het (hem onmogcflijk was weer in den
ouden steur te vervallen. Hij moest nood
zakelijk een verandering van werkkring
hebben en vtroeg mij, of ik mijn best wil
de doen door 'hem aan te bevelen, dat hij.
een 'betrekking buitenslands kreeg. Ik
gaf hi eiraan te gretiger gehoor, omdat
deze brief mij bijna hestft doem schrikken.
Na mij meegedeeld te hebben, dat hij
niets meer heeft gehoord of gezien van
Anna Catrijm, breekt hij plotseling af en
zegt 'op zeer geheimzinnig e wijze, dat
hij sinds zijin terugkomst in Londen
steeds wordt gadegeslagen en gevolgd'
door vreemde mannein. Hij zegit, dat hij
geen bijzondere personen kan aanwijzen
maar dat hij weet, dat het zoo is, en het
feit hem <lag noch nacht rust laat. Dit
heeft mij zeer vedl angst voor hem in
geboezemd, want het schijnt mij haast
toes aüfiof hij een idéé fixe over Laura
heeft. Ik zal onmiddellijk aan een cude
kermis mijmer moeder och rijven en zien,
den armen jongen - in een andere omge
ving te krijgen.
Tot mijn groote verlichting liet ©ir
Percival zich voor het ontbijt verontschul
digen. Als het goed was, zcu hij om elf
uur ter beschikking van iuffr Farlde zijn.
Toen de klok elf uur sloeg, klopte hij
aan da deur en kwam binnen, nog wat
bteeker dan giewoortlijk en meer dan ooit
door zijn dmgen, barden kuch geplaagd-
Hij ging tegenoiver ons aan tafel zitten.
Hij aaide een paar onbelangrijke woor
den e.n deed zijn tvast om zijn gewone
gemakkelijk© manier van doen te herkrij
gen, maar het was hem onmogelijk; zijn
stem beefde, en zijn ooger. flikkerden en-
gedurig en.onrustig. Et was een oo-gpn-
blilk van doodeche stilte, voordat Laura
hem aansprak.
„Ik weriiscfh u te spreken, sir Percival",
zei-de zij, „cveir een onderwerp, dat voor
ons beiden zeer belangrijk is. Mijn zuster
is bier, omdat haar tegenwoordigheid mij
helpt en vertrouwen inboezemt. Zij ver
moedt niets, van wat ik u ga zeggen, ik
spreek geheel mijn eigen gedachten uit. Ik
hoop, diat gij, voor ik verder ga, dat wel
wilt aannemen?"
Sir Percival boog, cn zij keken elkaar
aan.
„Ik heb niet vergoten", zeide zij, „dat
gij mijn vaders toestemming hebt ge
vraagd, voor gij mij vereerd,et met uw
aanzoek. Misschien hebt gij ook niet ver
geten, wat "»k tóen zeidlc. Ik deelde u
openlijk mee, dat mijne vaders invüoed en
naad mij voornamelijk hodldcn doen be
sluiten, u mijn woord te geven,. Ik liet
mij leiden door mijn v.ader, omdat ik in
hem steeds den besiten en li afstem raad
gever had, gevonden. Ik gedoofde en g«-
(boof thans nog, dat hij1 wist, wat hei
beste voor mij was en dat zijne wensohan
©n verwachtingen ook de mijn© moesten
zijn. Gij hebt niets gedaan om het ver
trouwen, dat mijn overleden vader en
daarom ook ik in u stelde, te schokken»
tafls het gewenscht zou zi^n. dat onze ver
loving zou worden verbroken, moet hel
door u cn niet door mij geschieden.
„Waarom zou ik on,ze verloving ver
breken?" vroeg ik.
