1 Tweede Blad.
8e JAARGANG. No. 2243
3)& S^icbolxe (BoiiA.mil
Woensdag 21 Februari 1917
'STADSNIEUWS.^
a (Ir.gi3tzonde.rL)
Steuncomité Oorlogstoestand 1914.
Aan do ingezetenen vam LeidenI
Het is reeds geruim an tijd geleden, dat
wij een beroep deden op uwe offervaar-
digheid, behalve dan door middel van de
collecte „-Dubbeltje of Cent".
En zelfs deze Laatste werd' sinds lang
niet meer ellke week géhouiden, doch
2 sledhte eenmaal! per maand. Het bestuur
1 van on3 Steuncomité Ikian met de qp-
brengst dier collecte, vermeerderd' met en
kele anders inkomsteni, de uitgaven be-
'i5 strijden, omdat het aantal ondersteunden
i zeei' was verminderd en de bedragen-,
■waarmede werd gesteund, niet hoog be
hoefden te zijn.
In de laatste weken is dit echter geheel
1 veranderd!
1 Evenals elders, begon ook in Leiden de
nood te nijpen. Het Kon. Nationaal Steun-
comité zag etch reeds genoodzaakt, een
miauw floradhtigi (benoerp op het Nederland-
i« soke vollik 43 doen. Hare Majesteit de Ko
ningin ging Haar vo®k voor, Koninklijk!
i In onze stad steeg het aantal ingezetenen,
dat door den ooriOgistoeetand ondersteu
ning behoeft, in zoo sterke mate, dat onna
1 kas spoedig uitgeput aal raken' en wij ge
noodzaakt worden een beroep op de Leid-
sdhe ingezetenen te doen.
Reedis tracht, op ons verzoek, de c< m-
miasie A-oor de oollecte „Dubbefltje-Gent"
ons te hulp te komen, door deze voortaan
wader elke week te doen houden. Wij
bevelen die collecte warm aan.
Doch wij (hebben moer noodig.
Wij vragen u daarom diriiugemd: helpt
«ris ooik verder in ons werk. Voorloopig
wensdhen wij nog niet over te gaan tot
bet aanbieden van lijsten of tot bet eol-
fecteoren op groofce schaal.
Wij vragen thans nog 6lecfots: zendt
giften aam hert adriës van -een der onder-
geteeikenden, het liefst direct aan onzen
eersten penningmeester, dan heer P. A.
de Gooyer, Rapenburg (Nationale Bank-
vereenigdng).
Wij vragen u verder, geeft ruim, c-mdat
ean fldn-k bedrag in ontze bas Vloeit. Het
ia hier de plaats om er nog een® op te
wijzen en wel met nadruk:
dat er geen sprake van is,, dat wij steun
•varlesneni aan gezinnen, waar de gelden
met nuttig vonden besteed en waar bert
riet dringend noodig is,
dart alle mededeelingen t. d. z. slechts
steunen op losse geruchten, die immer
na onderzoek bleken onjuist te zijn,
dat wij een ieder, die dergelijke geruch
ten ter oore komen, beleefd -uitnoodigen,
deze op ons bureau te komen ordeboe
ken, opdat wij öf in staat gesteld worden
deze te logenstraffen óf behoorlijk onze
maatregelen kunnen nemen.
Nogmaals, geeft ruim, de nood dringt in
onze stad!
Steuncomité Oorlogstoestand 1914: Jhr.
Mr. Dir. N. C. de Gij&alaar, eere-vo-orzitter;
Kolonel N. Duf our, eere-voorzitter; Prof.
Mr. J. E. Heen-es, voorzitter; M. P. C. van
Goer, Secretaresse, P. A. die Gooi jee, la
penningmeester; S. de Boer Aan., 2e pen
ningmeester; Mr. A. J. Foikker; Mr. A. F.
L. M. Tape; P. Boo-t Sr.; J. Boterman®;
J. A. Bots; J. Broeaa; J. P. J. Drieasen;
Mr. A. van d-er Eist; H. W. Fischer; J.
Graf; B. J. Haitink; J. A. van Haimel; J.
HarteveK Az.Di. Koumans; C. H. Kouw;
Mr. J. C. van der Lip; D." Nieuwenhuis;
Jhr. S. M. S. de Ranibz; J. T». ïa Rivièra;-
H. W. Spendel; S. Thors; Mr. Egbert de
Vries; Mr. J. Th. C. Viruly; J. M. Vos;
FEUILLETON.
De vrouw in het wit.
9)
„Gaat allien efcemi, behaHva Jacob", eeide
de schoolmeester. Jacob moet hier blij
ven, en hét spook kan hem éten brengen,
«Js het wik"
Hier begom Jacob in het dubbele voor
uitzicht van zijn makkers en zijn middag
eten te moeten misieent, zijn knokkels in
zijn oogen te duwen en geluiden door rijn
neuis uit te stoorten:
Wij kwamen hier om u iets "te vragen,
mijnheel- Dempster", aeddie juffr. Halcom-
he tot ,dm onderwijner; ,,wij dachten niet
i bier aan liet duivelbannen te a inden.
We|t beteekent dit aJQeö?> WlaJt is en ge-j
beurd?"
i,Och, diie jongen beweent gisteravond
een spook te hebban gezien, em ik kan
beru dat maar nfict uit het ho-ofd prar
ten."
„Zeer merkwaardig", zeide Marjan net
•,Ik dacht nieit, dait da jongiens hier zoo-
Teel vdrheieMingskracht h-adiden. Maar
rnide^rtuSsrihefli, mijmheetr Dempetter, zult
verfiangen te webetrn, wat mij hier
bracht."
Zij stefLdia nu de vraag, waarop hetzelf
de ontmoedigende antwoord ge-geven
werd.
„We kunnen wel naar huis gaiam", zei-
juffr. Haloombe, ,,Avij kunrnem haan*
buj/kbaar toch niet vindiein."
Toen wij den kliainieai geyamgiemei a'oot-
■"feïbgem, sprak juffr. Ha/toomibe hem
«leodeflijk aan:
J. J. Zeegenman; Dir. H. J. ZAvi-ens; G. van
Zwieten.
Reeds zijn bij den eersten penning
meester ingekomen de navolgende giften.:
het bestuur -dor Ranonertraihtsche Gemeen
te f 100; J. E. H. f 500, Nationale Banfc-
Veireeniging f 100; N. C. f 220.
KERKNIEUWS.
Benoemingen.
Z. D. H. de Bisschop van Haarlem
heeft benoemd tot pastoor te Noorii n,
den, weLeetnw. heer H. J. M. Pichot; tot
piastoor te Dordrecht (H. Bondtaciius), den
weleietrw. heer J. J. R. M. Posrna; tot
pastoor te Lutjebnoek, dein weleerw. heer
Th. J. Gielen (kapelaan te HaajrlLem, H.
Joiseph); voorts- tot kapel-aam te Halfweg;
dien wefleerw. heer H. Th. Boute ris ('s-Gra-
venhage, O. L. V. v. G. R.), met de op
dracht tot stichting eener nieuwe parochie
in den H-outrakpolder.
Kapelaan tfe Jonge, t
In de „MsbcL" wijdt v. d. B. een tref
fend „In Memoriam" aan den plotseling,
zooals men weert, tijdenis een predicatie op
het Allerheiligste Sacrament, gestorven
kapelaan J. W. M. de J-onge.
Wij drukken het hier voor onze Lazers
over:
Nog hoor 'k uw glloied-vol woord, d'Eucha-
ristie ter eere,
Nog ho-or iik uwe beê: ,,K-omt allien tot. den
Heere,
In 't heilig Sacrament, -op dit (hoog feest-
gietij!"
Hoe heerlijk schoon wieit gij met Thomas
mee te zingen,
't Was of u/w ziel toen reeds, onthecht Aam
aardsche dingen,
Haar Jezus -lof toe zong in 't koor der
Eng'lenrij.
O! wat een liefdevuur drong door met
uwe woorden,
In. 't hart van al degeen. die u zjoo graag
steeds hoorden,
Als gij de liefde Gods beaomgt in dichter
taal,
Als gij met zoet geweid ons allen zocht
te leiden,
Naar de Communiebank. Wat kon u meer
verblijden
Dan velen toe te dién dit hemelsch Lief-
maal?
Gevallen zijt gij thans! Eenmaal nog zoudt
gij zingen,
Tot tof Aan 't Goididélijk Maal Gij kondrt
u n-iet bedwingen,
Uw hart brak als oen snaar van 'n kost
baar instrument;
Uaw zii'2l vloog naar omhoog en reads in
\s Hern-d® oorden
Mengt UAve lofzang zich met d'allerzoetste
accoordem,
Van Thomas zélf, ter ee.r van 't Heilig
Sacrament.
Sociale Berichten.
Duurtebijslag spoorwegpersoneel.
Aan vertegenwoordigers van de R.K., Pr.
Christ, resp der categorische bonden is
door de direétie der S.S. een onderhoud
verleend ter toelichting van het gedane
verzoek om den duurtebijslag te verhoogen
Eveneens verleende de H. IJ. S. Mij.-direc-
trs^gehoor, aan drie vertegenwoordigers
van dezelfde bonden.
Beide directies legden éénzelfde regeling
voor, die hnerop neerkomt, dat allen van
18 Maart a.s. af, 25 cent per week meer
zullen ontvangen en d-e gehuwden met kin
deren daarenboven voor elk kind beneden
Dwaze jongen! Waarom haalt ge u
zulke gekke dongen in hert hootid? Er zijn
immers geen spo-ken."
„De heb 3r toch een gezienv gisteren
avond in de schemering. Daan- ginds op
het kieikhof, Avaair een -spook thuis
hoort."
„W-aar een'spook thuis hoort? Weet gij
zoo gioédi, waar dót is?"
„Juffrouw Ha1ooanbe", kwam dier school
meester tusséhertbeidieni, „als gij hem on
dervraagt, stijft gij hem nog in zijn dwaze
beweringen."
„Maar ik héb haar gezien", snikte de
jongen.
,,H-aar! Dus een viriouw?"
„Jat, esn vrouw, beelemaal in het wit.
Hert is de geest van- mevrouw Fa.rlia. Ik
zag haar op het graf a-an de lady."
Juffr. Haloomibe werd plotseling rcod
A-an verontwaardiging en wilde den jon
gen hard toespi-eken; zij bedacht zich
echter en verwijderde zich, tot gnoiobe ver
lichting van den schooil-mees/ter. Mijn op
merkzaamheid Avas intiustscbeai gaande ge
maakt, en ik meende een verband tus-
schen de -verschijning van den. jongen en
den onigeteekien-dion (brief te -bemeaken, een
verband, dat ik haast niet ondier woorden
durfde brengen. Ik vroeg juffr. Ha-lcombe
mij naar het kerkhof, te brengen en bet
graf van mevr. Farlia t-? Haten zien. Op
üuet kerkhof aan-gekomen-, kon ik niet na-
katen, mijn A*ermoeidens aan haar mede te
doei enen ik bemerkte, dafr mijn veron
derstelling, als zouden Anna Gatrijn, de
schrijfster van dJem anonymen brief, en
het spook op het kerkhof een en diezelfde
persoon zijn, lvaar deed- ontstellen.
„Ik Avil liever Laura niet zoo liang al-
den leettijd van 16 jaren 30 cent per week.
Voor de weduwen-wachteressen met kinde
ren zal een afzonderlijke regeling Avorden
getroffen.
De S.S.-directie merkte op, dat deze ver
hooging de Maatschappij al op ruim 1£ mil-
lioen gulden extra, te staan kwam. Er kan
dus veilig worden aangenomen, dat het
voor de H. IJ. S. M. ongeveer 1 millioen
gulden zal bedragen.
De vertegenwoordigers, die bij de S. S.-
directie de verhooging, verdedigdên, ver
zochten om, in verhand met den datum van
18 Maart-, de reeds verleden jaar toegezeg
de uitkeering van f 12.50 voor elk lid van
het S. S.-personeel en die uiterlijk a.s. Ju
li .zou uitgekeerd worden, nu vroeger Se
doen plaats vinden, liefst vóór 18 Maart
a.s.
Gemengde Berichten.
„Huwelgk. Ik zoek voor mijn neef,jurist, eer
waardig voorkomen, vermogend, goeden naam
zeer intelligent, vriendelijk; een vrouw met
voornaam uiterlijk, goed karakter. Vermo
gen is niet noodig. De eenige voorwaarden,
die gesteld wordt isZe mag per dag hoog
stens 100 woorden spreken...."
Men kan eens becijferen wat de vrouw al-
zoo praten mag.
'sMorgens begint ze met: „goeden mor
gen". Dat is twee. Aan het ontbijt zal ze
allicht moeten vragen-;;Wil je nog een kop
thee" (of „wil je nog een kop koffie", want
de advertentie is afkomstig uit Duitschland)
Dat zijn samen acht. Gaat hij naar zijn bezig
heden, dan is 't minste wat zij doen kan
„Dag man", zeggen. Maakt tien. Ook als hij
om twaalf uur terugkomt is een begroeting
van twee woorden en een informatie naar
den trek in nóg een kopje mokka noodig.
Maar achttien. De man gaat weerweg: „Dag
man", maakt twintig, komt tegen 't eten
weer terugmaakt twee-en-twintig. Onder 't
diner zal de vrouw des huizes voor den goe
den gang van zaken zeker twee of driemaal
iets moeten vragen. Nemen we eiken zin b.v.
acht woorden groot, dan is dat 24 woorden,
maakt met het voorgaande een totaal van
46 woorden.
Zoodat er voor de avondconversatie slechts
een 50-tal woorden overblijven. Arme man!
„Hbld."
Aanranding. Men meldt uit 's-Herto-
genbosch aan de .,Msb."
Toen de heer V. Maandagavond met zijn
echtgenoote over de markt wandelde, werd
hij aangerand door een Fransch militair, die
hem onverwachts een messteek toebracht.
De steek drong gelukkig niet verder dan
door de overjas.
De heer V. stelde direct de politie met het
geval in kennis die er spoedig in slaagde den
vermoedelijlcen dader aan te houden.
Volle gevangenissen. Men schrijft uit
Zevenaar aan het „Hbld..":
Er gaat nu schier geen dag voortnj, dat
niet eenige Duitsche mannen én Arrouwen
door militairen hier word-en aangebracht,
ondanks dat het bekend begint te aa'Orden,
■dat hét aanhouden bij herhaling hier ge
straft wordt met minstens een paar maan
den opsluiting. Daarom is het zoo te eke
nend, dat ondanks doze omstandigheid zoo
vele Duitschers opnieuw naar hier komen,
ïn diverse-plaatsen langs de grens werden
er de laatste dagen tientallen aldus gear
resteerd, o.a. te 's-Heerenberg op één dag
8. Velen dezer beklagenswaardige lieden
geneeren .zich absoluut niet door te verkla
ren, dat zij den gevangeniskost hier te lan
de nog prefereeren boven het hun verstrek
te rantsoen in eigen land. De meeste aldus
aangehouden personen moeten gerekend
worden tot de minst bedeelde arbeiders
klasse.
Nu blijkt het echter, dat de gevangenis
sen en Huizen van bewaring overal hier t/e
lande tjokvol zitten, aoodat er plaats tekort
schiet.
Het schijnt \"Qor be komen, dat een opge
bracht transport gevangen genomen Duit-
schers slecht9 gedeeltelijk wordt &pgeslo-
leem Laten"", ging zij A"oort. Hier is het
gnat\ A'fe gij 'tihiuis komt, izeg mij dan
eens, of gij nog iaüs ontdekt hebt, wat u
in uwe meening bevestigd."
Ik bekeek het graf, dat van wit mar
mer en een Aveiniig verwaarloosd was; er
groeide kort giras omheen, dat heelcmaal
geen indrukken van voetstappen hert zien,
evenmin ais de hlardie paden.
Van' het gaaf leidde een pad naar em
vierkant steenen plaatsje, Langs welks
eenen kant een klein, twee-kamars huisje
Avas gebouwd.
Voor de deoir was een oude vrouw be-
ziigi m,et AwasSdhjert, -Ik gtfngi V>p haar toe'
en £{pu;ak met haar ovar het kerkhof. Zoo
A"0rnam i'k, dat haar man, die koster en
doodgraver was, sinds 8 maanden suk
kelde en daardoor aijn plichten op het
kdhkhof nirft kon waiarnememi. Bk wist
nu, Avaarom het graf van mevr. Farlie
zoo slecht onderhouden! was. en begreep
waarom het mogelijk was, dat een vro-uw
naar binnen kon sluipen, aonidér gezien
te Avonden.
Na de vtouav een klieimighead: te hebben
gegaven, ging ik. naar Lommenhuis te
rug, Avaar ik aan juffr. Hatcoaribe mijn
bevinding meedeelde, en haar zeide, dat
ik' Aiah pjlian was dien avonki die wacht te
(houden bij hert graf.
„Ik hoop, dat al'les goed mag af Loop en",
Avas het antwoord.
Ik ging naar mijn kamer, om de tee-
keningen niet bet oog op mijn spoedig
vertrek in orde te .brengen, en na een
uur ging ik weer .den kant van liet kerk
hof opt.
Aan den wiaslélijkeu horizon kwamen
yan adhter eem dik wolkoiigoirdijin de
ten; de overigen worden dan maar eenvou
digweg weer teruggebracht, vanwaUr zij ge
komen zijn, d.i. over de grens.
Dat dit ons prestige over de grens niet
verhoogt, i9 niet te verwonderen.
Het smokkelen zelf Avordt nu prachtig be
teugeld. Het inslaan van ten uitvoer ver
boden goederen is voor ongunstig bekend
staande personen onmogelijk geworden.
Als direct gevolg zitten de afnemers dezer
goederen, c. q. de smokkelaars, zonder pro.
ducten.
Drankwetovertreding.bjj een zilveren brui
loft. In den huize Couturier te Amsterdam
vierde eergisteravond iemand zijn zilveren
bruiloft; een negentigtal genoodigden zaten
aan den feestdisch aan. Het festijn liep ten
einde toen.een inspecteur van politie en een
agent binnentraden om te zien of wel de
noodige zuinigheid met het licht werd be
tracht. Dit bleek in orde te zijn, doch de
politiemannen constateerden een andere
overtreding: van de Drankwet namelijk.vDe
heer Couturier heeft geen „vergunning" of
„verlof" hij njeent deze voor zijn inrich
ting, speciaal bestemd voor beslóten partijen,
niet noodig te hebben; de politie meende
evenwel, dat het hier betrof een voor het
publiek toegankelijke lokaliteit. Aan de
bruiloftsgasten werd door de politie gevraagd,
wat zij gebruikt hadden en een aantal dran
ken in beslag genomen. „Hbld."
ErgerlQk, Nadat Maandagmiddag een
bewoner van de Ceintuurbaan te Amsterdam
had. waargenomen, dat een onbekende zijn
rijwiel, hetwelk in een in afbraak zynd
perceel aan de Vijzelstraat was geplaatst,
wegnam, gelukte het hem den dief, die, zich
ontdekt ziende, de vlucht nam en het rijwiel
wegwierp, op het Molenpad in handen te
krijgen.
Wat alleen in Nederland mogelijk schijnt,
gebeurde ook hier: het publiek, waaronder
zelfs een postbeambte in uniform, koos partij
voor den rijwieldief, waardoor de dader wist
te ontkomen, alvorens politie ter plaatse was.
Over de grens gekomen. Maandag
ochtend amrdveerde te Zevenaar voder
een vrij groot gezeLsdhap mannen Aan
vensdhilttende nationaliteit, allen ontvlucht
aan dia Duitsche gevangenschap: Fran-
echen, Belgen, een D ui lach deserteur, Te
ilen, van wie een zijn vrouw mee/bracht.
Te Maastricht kwamen twee ont
vluchte Russen aan. De manman ziagen er
vreaselijik armoedig uit en Avoren als uit
gehongerd. Ze hadden geen sokken meer
aan en moesten van kilaeren worden voor
zien.
Slachtoffers van O. W.-bejag. Een dok
ter te Amsterdam was, heel in het begin
van den oorlog al, door een patiënt over
gehaald om zaken te doen in levensmidde
len, die laatsgeïioemde zei de, naar het
„Hbld." meedeelt, in voorkoop te hebben
en die in prijs gestegen waren. Er vvas een
bedrag van f 500 mee gemoeid en daarme
de Averd f 90 winst gemaakt. Deze perzik
smaakte den medicus naar meer en zoo
was hij dadelijk bereid voor een nieuw
dergelijk „zaakje" f 3000 te fourneeren.
Eenige vrienden van dien geneesheer wer
den ook al door O. W.-koorts aangegrepen
en zoo hadden zij, in April 1916, samen
een bedrag aan hoofdsom en toegezegde
winst van 26.000 uitstaan. Zoo nu en dan
keerde de patiënt inderdaad winst uit, al
thans sommen, die volgens hem met de
transacties verdiend waren.
In September was het bedrag aan hoofd
som en toegezegde winst al tot f 82.000 ge
stegen; de patient betaalde toen f 25.000
terug, dat de dokter aan zijn vrienden gaf.
De reslj, groot f57.000, zou blijven staan
tot eind December 1916, waarop f 13.000
vfrinst werd toegezegd. In October kwam er
nog f 20.000 bij, waarop f 8000 winst zou
kunnen worden gemaakt. Het betrof toen,
naar het heette, zaken in paraffine. -
Toen het bedrag aldus tot bijna een ton
Avas opgeloopen, kregen de medicus en zij
ne vrienden er tloch genoeg van. Zij wilden
hun geld terug hebben, de patiënt beloof
de te betalen, maar bleek O. W. hier
toe niet in staat te zijn!
stralen der zinkende zon; een kille wind
blies mij van zee in hot gezicht»
Geen memschelijfc lemen was in de na
bijheid, toen Lk hot keikhof bert raid.
Ter zijde van biet kerkhiaf was de hoofd
ingang a-an de kerk, en ©en portaal niet
ni-ssen aa/n weerszijden. Lk was gedwon
gen mij te verbergen, oan niet in liet oog
tie loopen, en ging in een dier nissen
srtaan, van ivaor ik een goed gezicht had
OAnar het geheele kerkhof.
De cLoodienakker was door een booge
haag beschut tegen den ijzigen wind, die
nog ailtijd over de onbeschutte heide bWe®,
en wiens klagend gehuil vermengd word
mat het garuisch dier brandling. De hoo
rnen schudden treurig hunne toppen en
bezaaiden de graven met verdorde blade
ren; in de a-eirte blafte een eenzame hond.
Een naargeestig toonpel op een naar
geestig uur. Mijn geestkracht Aderliet mij,
de stervende natuur dnulkte loodzwaar op
mijne géüiachrtan.
Ongeveer een half uur had ik op wacht
gestaan, toen hert geduid Aan naderende
voetstappen mijm oor trol Een vrouwe
lijke stern aaide:
„Maak u nieit bezorgd over dein brief,
Liefste. Ik ga< hetm veilig aam den jongen,
en hij nam hean aan zonder een woord te
spreken. Hij ging zijns weegs en ik den
mijnen, geen 'Levende ziél volgde mij."
Deze woorden tiokhen mijn aandacht
Hat Axxlgerwie ooge inblik Bag ik twee vrou
wen naar hat graf wandelen met dien rug
naar mij/toegekeerd.
Een der vrouwen wasgekleed in een
Jangen reismantel; een paar duim vam
haar japon kwajnen e»r onder uit, ik
Toen kwam tevens de aap uit don mouw:
behalve den eersten keer had hij in het ge
heel geen zaken gedaan en den dokter en
zijn vrienden blij gemaakt met de „winst'-1
die hij van hun eigen geld afhield!
In het geheel hebben de O. W.-jagers er
een bedrag van een halve ton bij ingeboet,
Hunnerzijds is nu het faillissement aange
jaagd van den man, die hun gouden'ber
gen beloofd had.
Leger en Vloot.
De officiersuniform,
In de vergadering van de Tweede Kamer
van 16 dezer heeft de minister van oorlog»
toen de heer Duijs smalend zinspeelde op
de invoering van „een zwarte parade-nui-
form", ge'interrumpeerd: „Daar is geen
sprake van en. er zal ook wel niets van ko,
men".
Naar aanleiding hiervan schrijft een of
ficier aan de „N. Ct":
„Bij het lezen van deze interruptfie zal
menigen beroepsofficier der infanterie, ar
tillerie, genie, om te zwijgen van andere
hulpwapens en dienstvakken, de schrik om
het hart geslagen zijn. Zou de minister
van Oorlog hebben willen zeggen, dat als
straks de fatale datum van 1 Januari 1918
is aangebroken (het tijdstip, Avaarop de
oude uniformen voorgoed tot het verleden
zullen behooren) de beroepsofficieren dezer
wapens en dienstvakken zullen zijn aan
gewezen op „het grijze dagelijksche te
nue"? Zoo ja, dan zal de heer Duijs goed
doen met zich er eens in te denken, hoe
hij zich te moede zou gevoelen, als hij
werd veroordeeld om voortaan comedies,
begrafenissen, bruiloften en kamerzittin
gen bij te wonen, bezoeken af te leggen,
zich kortom dagelijks na zijn arbeid te
kleeden in: een grijs colbertje, met vet-
laareen en een lichtgekleurde pet. Wan!
zóó is, volgens de thans geldende bepalin
gen, een officier na zijn dienst uitgedost.;
Hij draagt in de comedie enz. beenwind-
sels voor de modderspatten, het lichtge
kleurde zomerjasje en heeft dan naast zicli
een grijze kepi! Wel is hem vergund een
lange grijze broek te dragen, doch hier
door verhoogt de fraaiheid van het geheel
geenszins. Er mogen onder de ouderen en
oudsten der officieren zijn, die voor hun
uiterlijk ongevoelig zijn geworden, van de
jongeren en jongsten kan dit kwalijk wor
den verwacht. Met het oog op den toch'
reeds niet te grooten toeloop tot het korps
beroepsofficieren zal het van Avijs beleid ge
tuigen rekening te houden met* deze men-
schelijke eigenschap."
Kaderopleiding.
De inspecteur der infanterie heeft ge
last, d,at alle laiidistorrnjprtiohtigen, die de
geschiktheid hebben A-oor korporaal of
sacgeant, daarvoor in opleiding moeten
worden genomen. Wat de iml.itiejptuchti
gen aangaat, béhoeft diit A-ooreenst al'oen
met hen, die oik genegen zijn, tèrwijl zij,
die niet genegen zijn, opmerkzaam moe
ten worden gemaakt op de aanhangige
wet, waardoor zij,, zoo deze wordt aange
nomen,, toöh zullen Avorden opgeleid, en
dan natuuniijik zulten komen na de an
deren.
Staten-Generaal.
TWEEDE KAMER.
Gelijfesteliting eindexamens H. B. S. en
Gymnasia.
Bij de Tweede Kamer is ingekomen eeri
missive van de hoeren Limburg, Albardta,
Bongaerts. De Sa/vorndr» Lobman, Van de
Velde, Visse«r van IJzendoorn. en IJzer
man, ten geleide vaai een voorstel van
wet, met memorie van toelidhbing, tob
hield mijm hart vast, dat hoorbaar klop
te die strook was wit.
Een der atouavcn maakte zich gereed
om weg te gaan.
„Zorg, dat gij uw mantel goed om
houdt", zeide zij. „Virouw Todd heeft wol
gielijik, dat gij al te zeer in hert oiog kept
mét uw witte Weeding. Doe nu, wat ge
wensoht te doen en Laat ons dan spoerlig
naar huis gaan."
Zij keerde op haar scJireden terug., en
Bk kon haair in hert gehaat zien. Het Avas
een bejaarde vrdrow, met een eerlijk,
eorug®inis ruw en bruin gelaat. Bij da
ikeiik Ibtleaf zij staan, keek- nog eens riaar
de andere, vrouw en verdween om den
hoek. Ik wist nu, wie die brief had ge-<
sdhmeivent en mijn omgjedu'id om mij te<-
gianover de wouw bij het graf be plaat
sen, was zoo gmoot, dat ik mij haast nie*
kon bedwingen en afwachten, wat daar
zou gebeuren. De vrcxuiw nam ©en stuk
wit iirunen, of eem ziaikdoeflc, doopte het in
een nabijeijmete fontein en begon over het
marmer te Avrijven, klaarblijkelijk mot
de bedoeling om de groen verweerde vlek
ken er af te wasscfoanu I'k sloop va*
achteren naar haar toe em stapte e ver
het kleine hekje om het graf. Plotseling
sdhimk zij op, keerde zich om en slaakte
een flauwen kreet, toem zij mij zag.
„Schrik niet", zeide ik. „Herkent gij
mij wiet?"
Voor mij stond dezelfde vrouw in liet
Avdt, die mij m dien gjed.enkwoaindigien
nacht even ter sluiks wae genaderd, aJa
ik haar nu. Zij scheen nog altijd verward
.em (kéék mij wezenBoioe aam. Eandelijüc
haalde zij diep adem.
(Wordt vervolgd-}
