Tweede Blad.
Se JAARGANG.
Woensdag 10 Januari 1817
Nederland en de Oorlog.
Duur vleesch.
Aan de oproep van de Vereeniging van
Ned. Huisvrouwen., afdeeling Amsterdam,
om te komen protesteeren tegen het onge
motiveerd ,,dure rundvleesch", had een
groot aantal huisvrouwen gevolg gegeven.
De voonsiös-ter, mevrouw Franco Mendes,
deelde mede, dat de slagers ongehoord
hooge prijzen vragen voor het rundvleesch.
Toen in 1914 de slagers in Weenen het
vleesch plotseling zeer veel in prijs ver
hoogden, wat even ongemotiveerd was als
hier, besloot de vereeniging daar, die 20.000
leden telt, in 14 dagen geen vleesch te koo-
pen. De prijzen gingen toen van zelf om
laag.
Het zal spr. aangenaam zijn te vernemen
in welken geest de vergadering wenscht te
bandelen.
Mevrouw Bouwman, 2e secretaresse,
d.eelde vervolgens eenige cijfers mede. Zij
rekende uit, dat op een koe van 427 K.G.
wordt verdiend f 125 netto en daar een niet
al te groote slager reeds drie keeren per
week slacht, is de verdienste nog al groot.
Van deze winst zijn ook reeds de bedrijfs
kosten afgetrokken. De prijzen van kalfs-
vlieesch en schapenvleesch zijn lidiet te hoog,
terwijl het varkensvleesch onder Rijkscon
trole staat. Deze vleeschsoorten komen, al
dus de voorzitster, hier niet in bespreking.
Een conferentie met de slagers ten huize
van d® voorzitster heeft tot geen resultaat
geleid. De slagers beweren, dat zij niet
goedkooper kunnen leveren. Een aanbod
van de slagers om tegenwoordig te zijn bij
het uitsnijden van een koe werd aangeno
men, maar de slagers lieten niet meer van
zich hoorenu
Mevrouw Franco Mendes Is dan ook
overtuigd, dat de prijzen veel te hoog zijn.
Spr. stelde vervolgens de vraag, of anen ge
neigd is de hooge prijzen betalen of door
publicatie te verkrijgen, dat de slagers de
prijzen zullen moeten afslaan.
Infu-ssche-n is haar een mededeeling ge
worden, dat in Zaandam maximum-prijzen
«zijn gesteld. Had spr. het eerd'er geweten,
dan had zij zich in verbinding gesteld met
het gemeentebestuur. Er zijn slagers, die
veel lager prijzen vragen en toch nog be
hoorlijk winst maken, maar deze winkels
zijn minder weelderig ingericht. Wanneer
men de namen van die slagers wil weten,
kan men die bij het bestuur ontvangen.
Bij het debat, dat vervolgens plaats had,
raadde mevr. Kehrer aan, bij de goedkoo-
pere slagers te gaan inlcoopen en afstand
te doen van hetvooroordieel, dat alleen goed
vleesch zou te koop zijn in winkefs, die er
zoo luxueus uitzien.
Een andere dame meende, dat de beste
weg zou zijn rich te wenden tot het ge
meentebestuur en dat) dit maximum-prijzen
vaststelde. f
Dit laatste voorstel bleek wel de m ee
nling te zijn van de overgroote meerderheid
der vergadering.
Het bestuur zal zich dus tot het gemeente
bestuur wenden.
Na enkele discussie werd daarop de ver
gadering gesloten'.
De m e fr k p r ij s.
De Bond van Me'lkveéhouidleiris he?ift gis
teren te Rotterdam een vergadering gie«-
Iwuidien ondier voorzit, teoiscfhap van den
hieer A. N. Vaandinagi'ar.
De motie, voorgesteld door het hoofd
bestuur, word ten slotte onder applaus
bij acclamatie aangenomen. Ze luidt al
dus:
De Bond van Mékvoehouders, enz.
geZien de manier, waarop die minister
tot hiertoe den veehouder onmoge'tfjk te
dragen lasten opligt dioor handhaving van
de vaststelling van den wiriterprijis voor
de melk;
overwegende, dat, zoioalls blijlkt uit de
productiekosten-berekening over een ge
heel jaar, die productiekosten - bij lange n a
niet gedekt worden om nog maar in liet
geheel niet te sproken over oenige winst;
vraagt zich af, of het ministerieel arti
kel „Wat Iedereen in den lande moet
weten" voor de melkveehouderij dan m^t
geldende is en of er dan geen mimiste-
■nïeelie toezegging was, dat de melkprijs
zou worden geegeld naar voorraad eri
prijs van kracht-voeder,
basfluit er nogimaalls op aan te dringen,
den productieprijs der melk in overeen
stemming te brengen met haar productie-
kosten
Ihet rapport orn treint de pro cl actie kosten
va/n melk te zenden naar den minister en
de leden dor Tweeide Kamer;
er bij zijn leden, starker dan tot nog
toe, op aan te dringen, zoo weinig mogeJii,
te ^melken;
en deze motie ter kennis te brengen van
de regeering.
Na rondvraag werd de vergadering ge
sloten.
Betrekken van regeering s-
goederen door gemeenten.
Door den Minister van Landbouw, Nijver,
heid en Handel is onderstaande circulaire
aan de gemeentebesturen gezonden:
Het is mij gebleken, dat er zich practiscbc
moeilijkheden voordoen ten aanzien van Jiet
betrekken van Regeeringsgoederen door de
gemeenten rechtstreeks en door tuisschen-
komst van grossiers. Er zijn n.l. gemeente
besturen, die zulke goederen rechtstreeks
betrekken en ook nog bestelorders aan
grossiers voor in hunne gemeente gevestig
de winkeliers van hune goedkeuring voor
zien. Dit geeft aanleiding tot te groote le
veringen naar sommige gemeenten en in
elk geval maakt dit de controle zeer be
zwaarlijk.
Met het oog op een en ander heb ik de
eer u te berichten, dat ik, zooals ik u reeds
eerder heb medegedeeld, het. wenschelijk
acht, dat door de gemeentebesturen bij het
betrekken van Rege-eiringsgoederen zooveel
mogelijk van den bestaanden handel wordt
gebruik gemaakt; .dat ik echter den ge
meentebesturen, die rechtstreeks Regee
ringsgoederen wenschen te betrekken, zulks
niet wil beletten, maar dat ik niet kan toe
laten, dat gemeenten, waar winkeliers met
goedkeuring van het gemeentebestuur Re
geeringsgoederen door tusschenkomst van
grossiers ontvangen, ook nog rechtstreeks
bestellingen doen.
Ik heb den directeur van het Rijks Cen
traal Administratiekantoor voor de distri
butie van levensmiddelen opgedragen ge
meenten, ten aanzien van welke dubbele
leveringen blijken, voortaan van necht-
streeksche levering uit te sluiten.
Groenten.
De minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel heeft met wijziging van vroegere
beschikkingen betreffende den uitvoer en de
beschikbaarstelling voor net binnenland
vain diverse soorten groenten, bepaald:
le. uitvoer van, bepaalde partijen van
Deensche witte kool, van roode kool, van
roode bewaarkool en van gele savoyekool
(ook van genoemde koolsoorten, in N. Hol
land benoorden het Noordzee-kanaal ge
teeld) in hoeveelheden die een door de
Rijkscommissie van Toezicht, bedoeld in
art. 6 der statuten van de vereeniging
Groenten-Centrale voor elke week vast te
stellen maximum niet overschrijden, mag
alleen geschieden op vertoon van corlsen-
len, afgegeven door de Rijkscommissie van
Toezicht voornoemd, wanneer die produc
ten op een veiling van eene bij de Vereeni
ging Groenten-Centrale ingeschreven vel
ling avereen iging volgens door de Groenten-
Centrale te geven voorschriften zijn geveild
en wanneer zij onder ambtelijk toezicht ten
uitvoer ingeladen worden op door den Mi
nister voor uitvoer van groenten reeds aan
gewezen of alsnog aan te wijzen plaatsen.
2e. Exporteurs van Deensche witte kool
zijn verplicht voor elke 100 K.G. waarvoor
zij consent aanvragen 20 K G. Deensche
witte kool geteeld in Noord-Holland benoor
den het Noordzeekanaal in prima bewaar-
bare kwaliteit ten genoege der Vereeniging
Groenten-Centrale beschikbaar te steilen
voor binnenland&ch verbruik tegen den
prijs van li cent per K.G
3e. Exporteurs van roode kool en van roo
de bewaarkool zijn verplicht voor elke 35
K G., waarvoor zij consent aanvragen, 65
K.G. roode bewaarkool, geteeld in Noord-
Holland benoorden, het'Noordzeekanaal in
prima bewaarkwaliteit, ten genoege der
Vereeniging Groenten-Centrale, beschik,
baar tie stellen voor binnenlandsch verbruik
tegen den prijs van 5 cent p.er K.G.
4e. Exporteurs van gele savoyekool zijn
verplicht voor elke 35 K.G waarvoor zij
consent aanvragen 65 K.G. gele savoyekool
geteeld in Noord-Holland benoorden het
Noordz eek anaal, in prima bevaarbare kwa.
liteit ten genoege der Vereeniging Groen
ten-Centrale beschikbaar te stellen voor
binnenlandsch verbruik tegen den prijs
vam 4 cent per K G.
Katoen.
Eemiign weken gieteden maakten we
melding van de onderhandelingen die ge
voerd werden orver den invoer van katoe
nen goederen uft Engelland, wélke bespre
kingen tc Londen gehouden werden ooor
een speciale commissie.
Mem verneemt thans, dat naar aanlei
ding daarvan door de N.O.T. een ecjv
dering werd bijeengeroepen met Twent-
sche kat.oenfabraika.nten, wehke eenige da
gen gebeden beeft pita als gehad, In deze
vergadering is medegedeeld, dat hef, an
het grootste belang ;s, oat spoedig tot
overeenstemming wordt gekomen met de
Britscbe a/utoViteit.en, aangezien an de -s
d'e aanvoer van ruwe katoen, katoenen
garens en katoenen manufacturen gevaar
loopt, totaal te worden strpg-eart.
Beflanghefbibenden hebben toen, waar zij
dien ejrnst van den toesstónd inzagen, op
zich genomen zoo spoedig moge'ijk de
noodige gegevens te zullen verzamelen,
welke de N.O.T. behoeft voor het weren
van verdiere onderhandelingen omtrent
herziening van de grootte van den aanvoer
van ruwe katoen, katoenen gdrens en
katoenen manufacturen. Zoo dm de be
moedigde gegeve.ns zullen zijn bijeenge
bracht, zullen een of meer ter ziake kun
dige personien door de N.O.T. wiordem af
gevaardigd om te Londen met dia bij dieze
zaak bét,nokken autoriteiten besprekingen
te voeren.
Spoorwegtarieven.
Naar „Het Volk" verneemt, heeft het
Kameiflïd de heer Schaper reeds geruim en
tijd geloden vragen aan Minister Lely in
gediend betreffende don 20 pCt. tarietf-
opshag der spoorwegen ook voor beroeps-
reizigers.
Belemmerde munitie-
aanmaak.
Mem schrijft aan „Het Vollik": Niet te-
ge n/sfraan die 'het bericht van enkePe weken
geleden, dat voortaan afflle materialen
voor de Artillier&e-I inrichtingen dioor En
geland ongehinderd zouden worden door
gelaten, begint het aan deze inrichtingen
spaak te loopen.
Vooral de aanwezige voorraad mesïiing
is zoo good als geheel afgewerkt, met het
gevolg, dat een week geileden reeds sen
80 arbeiders zijn omt&lagen en ook oeden
weer aan een 40-tad, ontslag iis aange
zegd.
Daarhij is voor enkede hond'erden arbei
ders de arbeidsduur aanmerkelijk ver
kort. Het is voor de duizenden losse ar-
headers een arigstlige tijd. Bij het thans
hee.nscibeande gf.hrek aan materiaal kan
elk oogenbLik aan meerderen ontslag wor
den gegeven.
Naai- aanleiding van het bovenstaande,
verneemt hel „H'txd. dat »n de mi and
December op bevel der Engelse he regee
ring weder een aanzienlijke voorraad
materialen, voor de rijks-werkplaat-i-o te-
stemd, uit een paar schepen van de Hol
landAmerika-hjn is ontscheept. In vel
band' daaixnede heeft men opniejw de
aanvoer deze materialen uit Amerika
moeten stopzetten.
Da plaats van de vredes-
c o.n fieirentie
De „Manchester Guardliian" ontving van
zijn Londen schen correspondent het nief
zeer waarschijn/'.ijk luiki-ernde bericht, dat
DuitsdhLand zidh tegenover Zwitserland
verbonden zou hébben, dat de Vredes
conferentie, als die later tot 9tand komt,
in dat 'land gehouden zal worden. Ver
moedelijk is die beofte in overleg roet
DudtschTiand's bondgienootcm gediaan, maair
zegt bet blad natuurlijk zijn er an
dere oorlogvoeren-cDe natie9, ondier wie
Engeland, Frankrijk, R udïamd en Italië
die in de zaak i-éts to zeggen hebbeen.
„Aangezien Den Haag algemeen als de
waarsdhijmfl-i jkst o plaats voor de oonferen-
tie genoemd was ©ri aangezi'en Nederland
daarop rekende, is Du-i-tséhtand's keus van
belang, om nog andere nadienen dan dat
liet die belofte zoo bijtijds gedaan heeft."
Deze laatste geheimzinnige woorden zul
len wel bef.eökenen, dat de „verbintenis",
welke de Duitsche rageering jegens Zwit
serland zou hebben aangegaan, haair
oorzaak zou vinden in ontstemming jegens
Nederland en clus min of meer als een
straf voor ons lamd zou moeten worden
beschouwd
Hel is, zoq toekent de „Nieuwe Crt."
hierbij aan, nog wal wat vroeg om over
de p'iaats eenre Vredes/conferemtie ernstig
te spieken. Nalbij is zij naar onze moe
ring nog niet. Maar dit is zeker dat, In
dien voor Duiitscbliand één plaats gunstig
gelagen is als oord voor vredeaomderhain-
ö'ekTiigen, het Den Haag is. Daarom te
meer verheugt hef. ons, zegt de „N. Ct.",
in hot Engélsche b'od te lozen, dat Den
Haag a'gemeen als de waarschijnlijkste
plaats voor de conferentie genoemd werd.
Er zijn drie redenen, waarom ook wij
het niet waarschijnlijk achten, dat ergens
anders dan te 's-Graivenhage de Vredes-
oonfereutie zaïl géboud^n worden. Voor
eerst hebben wij een wereflidreputatie voor
onzen telegraafdienst; ten tweede zal
men,, als de Vredesconferentie noodzaken
ijk wordt., wél ner,gen9 zoo goed kun non
eten en d'rinik/en ahs in ons land en ten
derde staat te 's-Oravenhage nu toch een
maal het Vredespa'eis! „Tijd".
Een Statenbond.
De Nederlandsche Anti-oorlog Raad
schrijft:
Een van de redenen, waarom het ant
woord van Duitschland aan president Wil.
sori menigeen teleurstelde en er niet toe
kon bijdragen de vredesgeneigdheid in
Engeland en Frankrijk te verheogen, was
de volgende zinsnede met betrekking tot het
streven naar een internationale Statenor-
ganisatie ter voorkoming van toekomstige
oorlogen:
„Ook de Keizerlijke Regeering is van
oordeel, dat het groote werk van het voor
komen van toekomstige oorlogen eerst na
beëindiging van de tegenwoordige volke-
renworsteling ter hand kan worden geno
men. Zij zal, wanneer dit tfijdetip zal zijn
gekomen, met vreugde bereid zijn, tezamen
met de Vereenigde Staten van Amerika tot
deze verheven taak haar medewerking ta
verleen en".
Dit antwoord wekte bij menigeen den in
druk, alsof de Middenstaten weinig in
stemming gevoelden voor een internatio
nale rechtsorganisatie en meer sympathie
hadden voor het „uitstel" van de volvoe
ring van het denkbeeld tot na den oorlog,
dan voor het denkbeeld zelf. Verschillend*
Engelsche bladen gaven ailing aan hun tie.
leurstelling, dat door deze zeer koele ver
klaring ten aanzien van internationale
verdragen ter voorkoming van oorlog een
der meest.hoopvolle teekenen uit den laat-
sten tijd de toenemende bereidwilligheid
der Middenstaten tot een internationalen
Volkerenbond tot handhaving van den vre
de weder was verdwenen.
Thans is bekend geworden het antwoord
van Bulgarije aan de Zwitsersche Nota,
houdende instemming met president Wik
son's stap. In dit antwoord verklaart Bul
garije o.a.: „De Koninklijke Reg-eerirtg
deefi volkomen de meening, dat het slui
ten van den vrede het voorspel moet zijn
tot een algemeene samenwerking cler Sta
ten tot stichting van een internationale
rechtsorde, die in de toekomst ieder en oor-
log onmogelijk kan maken".
Het schijnt nuttig op deze woorden, die,
naar de „Vorwarts" opmerkt, natuurlijk
ook de meening van alle andere Midden
staten weergeven, de bijzondere aandacht
te vestigen. Niet alleen toch mag hieruit
worden afgeleid, dat de Middenstaten ten
aanzien van de middelen ter voorkoming
van oorlogen met zeer vèrdragende voorstel
len willen komen, doch bovendien laten
dieze woorden (le mogelijkheid open, dat
reeds bij het sluiten van den vrede de grond
slagen voor de stichting dezer Statenorga-
nisatie worden i
Staten-Generaal.
twefcdh kamer.
Dnurtetoeslag.
Ingediend zijn wetsontwerpen tot ver
hooging resp. wijziging en aanvulling der
verschillende hoofdstukken der Staatsbe-
grooting^voOr 1917 en van de Staatsbedrij
ven enz. voor dat jaar (tegemoetkoming
wegens duurte van levensmiddelen).
Aan de Memorie van Toelichting is toe
gevoegd een bijlage waarin die regeling
is samengebracht. Hieraan wordt ontleend
dat onde rde regeling vallen:
a. het vaste personeel in dienst van het
rijk, b. het personeel, dat, hoewel niet vast
aangesteld, wat zijne dienstpraestatie en
zijne verdere verhouding tot den Staat be
treft, eene overeenkomstige positie in
neemt als de Rijksambtenaren en Rijks
werklieden, c. de onderwijzers der open
bare en bijzondere scholen, d. zij die in zij.
delingschen staatsdienst zijn.
De grens is gesteld op:
f 1900 voor de gemeenten der 1ste kL,
1850 2e
1800 3e
1750 4e
1700 5e
1650 overige gemeenten.
De hoofdbijslag heeft een algemeen gel
dend maimum van f 120.
Aan heu die een hoofdbijslag ontvangen
wordt bovendien een kindertoeslag toege-
kend, ten bedrage van f 15 voor elk kind
dend maximum van f 120.
De duurtebijslag wordt uitgekeerd in 4
termijnen en wel zooveel mogelijk tusachen
den 15den en den laatsteu van elk der
maanden Maart, Mei, September en De
cember.
Het meerendeel der ontworpen bepalin
gen stemt overeen met die welke voor den
in het jaar 1916 verleenden bijslag hebben
FEUILLETON.
18)
CECILE.
Vrij naar het Fransch.
O, neen, zij diragen hem zeflte ©eu
warme genegenheid toe en 't is om hem
te verplegen, dat zij zoo pdotsefling van de
badplaats vcrfuc/klken zijn.
Wie weet, of zij hem dan nie/t daar
ginds zullisn ontvangen.
Ceoi'le boog verd/iiefig h'et hoofd; zij
wist, dat zijn bezoek aanstaan d'e wa<s.
Hert spijt mij zeer. zed/de de graaf m
zijn opgewondenhoid, dat een misverstand
ons Zoo }.ang van onze wedierzijdsche be
trekking onkundig heeft ge'/atën... Ik
wihle, dat ik 'hen nooit had' gezien.... Het
is mij onmioigeilijlk, wöllke sympathie Ducey
en zijn zuster koesteren, om d'3 vriend
schap te hernieuwen met de bloedverwan
ten van de SaBis.
Cecile begon 'hevig te sriflkken; de graaf
zag baar deelnemend aan. Zij was zoo
goed, zoo onervaren, zij had haar ernstag
en zélfs treurig leven met zooveel moed
aanvaard, dat het hem bedroefde, haar
•het eenige, wat zij tot dusver gevraagd
had, te moetsn weëgeren.
Het spijt mij, arm kind. zeide hij
nogmaalo... Ik zou véél doen om je 't le
ven te veraangenamen:, maar nu betreft
het een zaak van 'eer....
Zij weende nog steeds. Hij liep met ze
nuwachtige haast dioor de kamer en b1oei
'rindiélijlk voor het van-ster stilstaan. De
Soiselle en haar omgeving, welke zooveel
smartélijke herinmoilrngen in friiem opwek
ten, met dwalen dan blik beschouwende,
voerde hij een. hevigen strijd in zijn bin
nenste. Zelfs de tranen, welke mijn arm
kind tlhans weent, dacht hij, worden dooir
dien man veroorzaakt. Zijn naam dringt
zich zélfs als een onbarmhartige schaduw
-tusséh'en baar en beur onstohulidige ge
noegens.
Daar wekte de stem van Cecile bem uit
zijn mijmering.
Het doet mij leed, u zoo te bedroe-
sen, zeide zij nog steeds weeriemd... 't Is
voor mij zulik een wreede ontgoocheling
Ik heb nooit een vriendin gehad' en Chris
tin-a zou mij gelukkiger en beter maken....
Mijr.h-eer de Marroennes aarzelde een
oc-gen'bli'k; daarna, snél sprekende, alsof
hii haast bad, om zijn k-und te troosten,
voegde hij haar toe:
Hoor eans. Cecile. I'k voo-r mij kan
met mijnheer Ducey geen omgang hébben
en ilk kan u ook niet toestaan, den drem-
pefl van zijn hu-is te overschrijden... Die
vreedzame rivier daar iis, door die schu'id
van Loeien, een onoverkomelijke afgrond
geworden. Maar ik wil u toch niet ver
bieden juffrouw Ducey buiten te ontmoe
ten....
Een vreugdekreet ontsnapte Cecile en zij
vloog haar vader om den hals.
Wacht even, hernam deze, ik ste'
eenige voorwaarden. I'k hoop, da.t Chris
tina tact genoeg zal hébben om het verlof,
dat si'«echts ha-ar betreft, niet ook tot haar
'broeder uit te strékkep, en ook wonsch ik,
dat di-e ontmoetingen met haar niet te
vaak zuiïLen plaats 'hebben; 't zou onaan
gename praatjes kunnen gaven.
O, kieve vader, wat ben ik getroost,
wat beu ik gél'ukikig!
Verheug je met te spoeidiiigi Miesohien
zal juffrouw Duoey gekrenkt wezen door
mijne weigering, haar of haar broeder te
willen ontvangen.... Zij heeft ook een
waardigheid op te houden en aail misschien
een toegevendheid-, welke, 'ik beken het,
welke wél iets kwetsends heeft, van de
hand wijzen.
Zij, Gbriistina, toegeven aan per-
socxrilijlke, overwegingen afls zij iemand'
genoegen kan doen? O. vader, gij kent
ha-ar niet.
GecliJle was werkelijk vertroost; naarmate
echter li-aar gefraat opvroolijkte, \yerd. dat
van haar vader door een waas van som
berheid onvertogen, hij had berouw over
zijn orivooraJchtiig toegeven. Hij mafcte in-
lussohen de kracht, om zijn toestemming
in te trekken.
't Zal maar kort duren, dacht hij
zuchtend, en mijn dochter bedroe/vein, kan
ik toch nJi-eit.
Freule de Marmennes wachtte niet zon
dier angst de boodschap af, welllka van de
Rive moest komen. Eindelijk zag zij hen
aankomen; 't was een der kind-eren van
de boerin. De knaap had een brief ran
Johtan aan graaf ds Marmennes -bij /ïöh
Deze besteedde geruamen tijd aan 't
ficbgijaeii van het antwoord. Cecile irad
den bode een flink belegdJe botertiam gv
geveu en was in de keuken gegjaan, om
zich d-eri tijd te korten met een gesprek
met M-uöh'urune, die nieuwsgieriger was
dan ooit. Zij verioox echter den knaap
niet uit heft oog, en toen ha'ar vader Ma-
fhunlna sclhieftdie, om dien 'jongen, het ant
woord te overhandligeb, gaf zij hem ook
een briefje made.
Voor mejuffrouw Ducey, zeide zij.
De kefrne lUacbte^ stopte bedda bi idven
zorgvuil-d/ig in een zak van zijn buis en
antwoordde:
Ik zal er goed voor zorgen; het i
een goede, juffrouw.
En hij vertrok, i<n iedere hand- een
klomp nemend', om snéller te kunnen
Joop en
Een zekere beklemdhéid maakte. ic-h
van Cecile meest?r Zij had er een voor
gevoel van, dat de brief van haar vader
Jcvhan Duoey verdriet zou veroorzaken en
dat verdriet dead baar zelws ook pijnlijk
aan Wie weet? Misschien zou hij gebelgd
we? en en Ohiristana verbieden gebruik te
maken van di? ontmoetingen, die alleen
haar waren toegestaan Maar neen. Chris
tina wist, dat haar tegenwoordigheid
dierbaar 'was voor een meteje zonder
moeden zonder iricmden, ^overladen met
buiébaudélijike be®ighaded eu di-kwijPs ge
kweld door moedielboshe/td er vervaling;
zij zou niet w-sigeren, haar mededeelzaam,
heid te betooneu en haar opbeurend ge
zelschap te doen genieten.
Met vertrouwen giing freule da Marmen
nes dan ook den volgenden ochtend tege
moet.
XVI.
Hoewel Christina getracht had, haar
broeder voor te bereiden p het antwoord
van graaf de Marmennes, deed dat ant
woord hun toch pijn/lij-k aan. Onafhanke
lijk als hij was en verhaven afiis liij zich
achtte boiveti ai'o conventioneele gebrui
ken, had' hij het die'natuurlijkste zaak ter
wereld geacht, diat d-9 go-ede betrekkingen
met die Marmennes onveranderd zouden
blijvetn voortduren. Hoe bébeefd, hoe vrien
d-elijik zelfs het antwoord was, ©n hoezeer
ook het leedwezen van den schrijver *r Ln
doonstraaide, tooli scheen het hem erven
wreed af.s onverklaarbaar, en zijn ver
drietige slamming wei-d eerisit oen wcnnlg
verminderd, toen zijn zuster hem het
briefje van Cecile had laten liezen.
Zoo, rmoogt gij haar ontmoeten... Dan
is het zeer natuurlijk, dat ik je vergezel
bij je wandelingen, riep hij met eian ver
licht gemoed uit.
Doe dat toch naoit, hernam Qhriktin-a
vlug. Daar mode zoudt gij het vertrouwen
van haar vader beschamen en te kort do-eu
aan de e-ischen flor w^Itvoogelijkheid
Arme jongen, ik geloof dat het 't best vooc
je is, de Rive t.' ver la ton... Immers aJ» de
graaf de Marmennes je zelfs een bezoek
weigert, hoe zal het dan wel gaan mot Je
huwelijksplannen?
De Rive verlaten? Neen, Christina,
dat zou wezen-alle hoop opgeven. Wie wèetff
Als hij inziet, dat ik zijn dochter bemin,
en.bovenaL wanneer ik bij haar wederzijd-
sche genegenheid mag vinden, dan zal hij
misschien .zijn oude veete wel willen ver
geten, daar hij toch de beleedigde is.
Christina schudde het hoofd.
Ik geloof niet, dat mijnheer de Mar
mennes ooit in dat huwelijk zal toestem
men. Wat Cecile mij dezen morgen ver
haalde, heeft mij alle hoop benomen,
Welnu, dan zal ik met mijn oom over
de zaak gaan spreken en als hij mij tegen
werkt, zal ik breken met alle betrekkingen^
die mijn geluk in den weg staan.
(Wordt vervolgdI