Tweede Blad. Se JAARGANG. Woensdag 10 Januari 1817 Nederland en de Oorlog. Duur vleesch. Aan de oproep van de Vereeniging van Ned. Huisvrouwen., afdeeling Amsterdam, om te komen protesteeren tegen het onge motiveerd ,,dure rundvleesch", had een groot aantal huisvrouwen gevolg gegeven. De voonsiös-ter, mevrouw Franco Mendes, deelde mede, dat de slagers ongehoord hooge prijzen vragen voor het rundvleesch. Toen in 1914 de slagers in Weenen het vleesch plotseling zeer veel in prijs ver hoogden, wat even ongemotiveerd was als hier, besloot de vereeniging daar, die 20.000 leden telt, in 14 dagen geen vleesch te koo- pen. De prijzen gingen toen van zelf om laag. Het zal spr. aangenaam zijn te vernemen in welken geest de vergadering wenscht te bandelen. Mevrouw Bouwman, 2e secretaresse, d.eelde vervolgens eenige cijfers mede. Zij rekende uit, dat op een koe van 427 K.G. wordt verdiend f 125 netto en daar een niet al te groote slager reeds drie keeren per week slacht, is de verdienste nog al groot. Van deze winst zijn ook reeds de bedrijfs kosten afgetrokken. De prijzen van kalfs- vlieesch en schapenvleesch zijn lidiet te hoog, terwijl het varkensvleesch onder Rijkscon trole staat. Deze vleeschsoorten komen, al dus de voorzitster, hier niet in bespreking. Een conferentie met de slagers ten huize van d® voorzitster heeft tot geen resultaat geleid. De slagers beweren, dat zij niet goedkooper kunnen leveren. Een aanbod van de slagers om tegenwoordig te zijn bij het uitsnijden van een koe werd aangeno men, maar de slagers lieten niet meer van zich hoorenu Mevrouw Franco Mendes Is dan ook overtuigd, dat de prijzen veel te hoog zijn. Spr. stelde vervolgens de vraag, of anen ge neigd is de hooge prijzen betalen of door publicatie te verkrijgen, dat de slagers de prijzen zullen moeten afslaan. Infu-ssche-n is haar een mededeeling ge worden, dat in Zaandam maximum-prijzen «zijn gesteld. Had spr. het eerd'er geweten, dan had zij zich in verbinding gesteld met het gemeentebestuur. Er zijn slagers, die veel lager prijzen vragen en toch nog be hoorlijk winst maken, maar deze winkels zijn minder weelderig ingericht. Wanneer men de namen van die slagers wil weten, kan men die bij het bestuur ontvangen. Bij het debat, dat vervolgens plaats had, raadde mevr. Kehrer aan, bij de goedkoo- pere slagers te gaan inlcoopen en afstand te doen van hetvooroordieel, dat alleen goed vleesch zou te koop zijn in winkefs, die er zoo luxueus uitzien. Een andere dame meende, dat de beste weg zou zijn rich te wenden tot het ge meentebestuur en dat) dit maximum-prijzen vaststelde. f Dit laatste voorstel bleek wel de m ee nling te zijn van de overgroote meerderheid der vergadering. Het bestuur zal zich dus tot het gemeente bestuur wenden. Na enkele discussie werd daarop de ver gadering gesloten'. De m e fr k p r ij s. De Bond van Me'lkveéhouidleiris he?ift gis teren te Rotterdam een vergadering gie«- Iwuidien ondier voorzit, teoiscfhap van den hieer A. N. Vaandinagi'ar. De motie, voorgesteld door het hoofd bestuur, word ten slotte onder applaus bij acclamatie aangenomen. Ze luidt al dus: De Bond van Mékvoehouders, enz. geZien de manier, waarop die minister tot hiertoe den veehouder onmoge'tfjk te dragen lasten opligt dioor handhaving van de vaststelling van den wiriterprijis voor de melk; overwegende, dat, zoioalls blijlkt uit de productiekosten-berekening over een ge heel jaar, die productiekosten - bij lange n a niet gedekt worden om nog maar in liet geheel niet te sproken over oenige winst; vraagt zich af, of het ministerieel arti kel „Wat Iedereen in den lande moet weten" voor de melkveehouderij dan m^t geldende is en of er dan geen mimiste- ■nïeelie toezegging was, dat de melkprijs zou worden geegeld naar voorraad eri prijs van kracht-voeder, basfluit er nogimaalls op aan te dringen, den productieprijs der melk in overeen stemming te brengen met haar productie- kosten Ihet rapport orn treint de pro cl actie kosten va/n melk te zenden naar den minister en de leden dor Tweeide Kamer; er bij zijn leden, starker dan tot nog toe, op aan te dringen, zoo weinig mogeJii, te ^melken; en deze motie ter kennis te brengen van de regeering. Na rondvraag werd de vergadering ge sloten. Betrekken van regeering s- goederen door gemeenten. Door den Minister van Landbouw, Nijver, heid en Handel is onderstaande circulaire aan de gemeentebesturen gezonden: Het is mij gebleken, dat er zich practiscbc moeilijkheden voordoen ten aanzien van Jiet betrekken van Regeeringsgoederen door de gemeenten rechtstreeks en door tuisschen- komst van grossiers. Er zijn n.l. gemeente besturen, die zulke goederen rechtstreeks betrekken en ook nog bestelorders aan grossiers voor in hunne gemeente gevestig de winkeliers van hune goedkeuring voor zien. Dit geeft aanleiding tot te groote le veringen naar sommige gemeenten en in elk geval maakt dit de controle zeer be zwaarlijk. Met het oog op een en ander heb ik de eer u te berichten, dat ik, zooals ik u reeds eerder heb medegedeeld, het. wenschelijk acht, dat door de gemeentebesturen bij het betrekken van Rege-eiringsgoederen zooveel mogelijk van den bestaanden handel wordt gebruik gemaakt; .dat ik echter den ge meentebesturen, die rechtstreeks Regee ringsgoederen wenschen te betrekken, zulks niet wil beletten, maar dat ik niet kan toe laten, dat gemeenten, waar winkeliers met goedkeuring van het gemeentebestuur Re geeringsgoederen door tusschenkomst van grossiers ontvangen, ook nog rechtstreeks bestellingen doen. Ik heb den directeur van het Rijks Cen traal Administratiekantoor voor de distri butie van levensmiddelen opgedragen ge meenten, ten aanzien van welke dubbele leveringen blijken, voortaan van necht- streeksche levering uit te sluiten. Groenten. De minister van Landbouw, Nijverheid en Handel heeft met wijziging van vroegere beschikkingen betreffende den uitvoer en de beschikbaarstelling voor net binnenland vain diverse soorten groenten, bepaald: le. uitvoer van, bepaalde partijen van Deensche witte kool, van roode kool, van roode bewaarkool en van gele savoyekool (ook van genoemde koolsoorten, in N. Hol land benoorden het Noordzee-kanaal ge teeld) in hoeveelheden die een door de Rijkscommissie van Toezicht, bedoeld in art. 6 der statuten van de vereeniging Groenten-Centrale voor elke week vast te stellen maximum niet overschrijden, mag alleen geschieden op vertoon van corlsen- len, afgegeven door de Rijkscommissie van Toezicht voornoemd, wanneer die produc ten op een veiling van eene bij de Vereeni ging Groenten-Centrale ingeschreven vel ling avereen iging volgens door de Groenten- Centrale te geven voorschriften zijn geveild en wanneer zij onder ambtelijk toezicht ten uitvoer ingeladen worden op door den Mi nister voor uitvoer van groenten reeds aan gewezen of alsnog aan te wijzen plaatsen. 2e. Exporteurs van Deensche witte kool zijn verplicht voor elke 100 K.G. waarvoor zij consent aanvragen 20 K G. Deensche witte kool geteeld in Noord-Holland benoor den het Noordzeekanaal in prima bewaar- bare kwaliteit ten genoege der Vereeniging Groenten-Centrale beschikbaar te steilen voor binnenland&ch verbruik tegen den prijs van li cent per K.G 3e. Exporteurs van roode kool en van roo de bewaarkool zijn verplicht voor elke 35 K G., waarvoor zij consent aanvragen, 65 K.G. roode bewaarkool, geteeld in Noord- Holland benoorden, het'Noordzeekanaal in prima bewaarkwaliteit, ten genoege der Vereeniging Groenten-Centrale, beschik, baar tie stellen voor binnenlandsch verbruik tegen den prijs van 5 cent p.er K.G. 4e. Exporteurs van gele savoyekool zijn verplicht voor elke 35 K.G waarvoor zij consent aanvragen 65 K.G. gele savoyekool geteeld in Noord-Holland benoorden het Noordz eek anaal, in prima bevaarbare kwa. liteit ten genoege der Vereeniging Groen ten-Centrale beschikbaar te stellen voor binnenlandsch verbruik tegen den prijs vam 4 cent per K G. Katoen. Eemiign weken gieteden maakten we melding van de onderhandelingen die ge voerd werden orver den invoer van katoe nen goederen uft Engelland, wélke bespre kingen tc Londen gehouden werden ooor een speciale commissie. Mem verneemt thans, dat naar aanlei ding daarvan door de N.O.T. een ecjv dering werd bijeengeroepen met Twent- sche kat.oenfabraika.nten, wehke eenige da gen gebeden beeft pita als gehad, In deze vergadering is medegedeeld, dat hef, an het grootste belang ;s, oat spoedig tot overeenstemming wordt gekomen met de Britscbe a/utoViteit.en, aangezien an de -s d'e aanvoer van ruwe katoen, katoenen garens en katoenen manufacturen gevaar loopt, totaal te worden strpg-eart. Beflanghefbibenden hebben toen, waar zij dien ejrnst van den toesstónd inzagen, op zich genomen zoo spoedig moge'ijk de noodige gegevens te zullen verzamelen, welke de N.O.T. behoeft voor het weren van verdiere onderhandelingen omtrent herziening van de grootte van den aanvoer van ruwe katoen, katoenen gdrens en katoenen manufacturen. Zoo dm de be moedigde gegeve.ns zullen zijn bijeenge bracht, zullen een of meer ter ziake kun dige personien door de N.O.T. wiordem af gevaardigd om te Londen met dia bij dieze zaak bét,nokken autoriteiten besprekingen te voeren. Spoorwegtarieven. Naar „Het Volk" verneemt, heeft het Kameiflïd de heer Schaper reeds geruim en tijd geloden vragen aan Minister Lely in gediend betreffende don 20 pCt. tarietf- opshag der spoorwegen ook voor beroeps- reizigers. Belemmerde munitie- aanmaak. Mem schrijft aan „Het Vollik": Niet te- ge n/sfraan die 'het bericht van enkePe weken geleden, dat voortaan afflle materialen voor de Artillier&e-I inrichtingen dioor En geland ongehinderd zouden worden door gelaten, begint het aan deze inrichtingen spaak te loopen. Vooral de aanwezige voorraad mesïiing is zoo good als geheel afgewerkt, met het gevolg, dat een week geileden reeds sen 80 arbeiders zijn omt&lagen en ook oeden weer aan een 40-tad, ontslag iis aange zegd. Daarhij is voor enkede hond'erden arbei ders de arbeidsduur aanmerkelijk ver kort. Het is voor de duizenden losse ar- headers een arigstlige tijd. Bij het thans hee.nscibeande gf.hrek aan materiaal kan elk oogenbLik aan meerderen ontslag wor den gegeven. Naai- aanleiding van het bovenstaande, verneemt hel „H'txd. dat »n de mi and December op bevel der Engelse he regee ring weder een aanzienlijke voorraad materialen, voor de rijks-werkplaat-i-o te- stemd, uit een paar schepen van de Hol landAmerika-hjn is ontscheept. In vel band' daaixnede heeft men opniejw de aanvoer deze materialen uit Amerika moeten stopzetten. Da plaats van de vredes- c o.n fieirentie De „Manchester Guardliian" ontving van zijn Londen schen correspondent het nief zeer waarschijn/'.ijk luiki-ernde bericht, dat DuitsdhLand zidh tegenover Zwitserland verbonden zou hébben, dat de Vredes conferentie, als die later tot 9tand komt, in dat 'land gehouden zal worden. Ver moedelijk is die beofte in overleg roet DudtschTiand's bondgienootcm gediaan, maair zegt bet blad natuurlijk zijn er an dere oorlogvoeren-cDe natie9, ondier wie Engeland, Frankrijk, R udïamd en Italië die in de zaak i-éts to zeggen hebbeen. „Aangezien Den Haag algemeen als de waarsdhijmfl-i jkst o plaats voor de oonferen- tie genoemd was ©ri aangezi'en Nederland daarop rekende, is Du-i-tséhtand's keus van belang, om nog andere nadienen dan dat liet die belofte zoo bijtijds gedaan heeft." Deze laatste geheimzinnige woorden zul len wel bef.eökenen, dat de „verbintenis", welke de Duitsche rageering jegens Zwit serland zou hebben aangegaan, haair oorzaak zou vinden in ontstemming jegens Nederland en clus min of meer als een straf voor ons lamd zou moeten worden beschouwd Hel is, zoq toekent de „Nieuwe Crt." hierbij aan, nog wal wat vroeg om over de p'iaats eenre Vredes/conferemtie ernstig te spieken. Nalbij is zij naar onze moe ring nog niet. Maar dit is zeker dat, In dien voor Duiitscbliand één plaats gunstig gelagen is als oord voor vredeaomderhain- ö'ekTiigen, het Den Haag is. Daarom te meer verheugt hef. ons, zegt de „N. Ct.", in hot Engélsche b'od te lozen, dat Den Haag a'gemeen als de waarschijnlijkste plaats voor de conferentie genoemd werd. Er zijn drie redenen, waarom ook wij het niet waarschijnlijk achten, dat ergens anders dan te 's-Graivenhage de Vredes- oonfereutie zaïl géboud^n worden. Voor eerst hebben wij een wereflidreputatie voor onzen telegraafdienst; ten tweede zal men,, als de Vredesconferentie noodzaken ijk wordt., wél ner,gen9 zoo goed kun non eten en d'rinik/en ahs in ons land en ten derde staat te 's-Oravenhage nu toch een maal het Vredespa'eis! „Tijd". Een Statenbond. De Nederlandsche Anti-oorlog Raad schrijft: Een van de redenen, waarom het ant woord van Duitschland aan president Wil. sori menigeen teleurstelde en er niet toe kon bijdragen de vredesgeneigdheid in Engeland en Frankrijk te verheogen, was de volgende zinsnede met betrekking tot het streven naar een internationale Statenor- ganisatie ter voorkoming van toekomstige oorlogen: „Ook de Keizerlijke Regeering is van oordeel, dat het groote werk van het voor komen van toekomstige oorlogen eerst na beëindiging van de tegenwoordige volke- renworsteling ter hand kan worden geno men. Zij zal, wanneer dit tfijdetip zal zijn gekomen, met vreugde bereid zijn, tezamen met de Vereenigde Staten van Amerika tot deze verheven taak haar medewerking ta verleen en". Dit antwoord wekte bij menigeen den in druk, alsof de Middenstaten weinig in stemming gevoelden voor een internatio nale rechtsorganisatie en meer sympathie hadden voor het „uitstel" van de volvoe ring van het denkbeeld tot na den oorlog, dan voor het denkbeeld zelf. Verschillend* Engelsche bladen gaven ailing aan hun tie. leurstelling, dat door deze zeer koele ver klaring ten aanzien van internationale verdragen ter voorkoming van oorlog een der meest.hoopvolle teekenen uit den laat- sten tijd de toenemende bereidwilligheid der Middenstaten tot een internationalen Volkerenbond tot handhaving van den vre de weder was verdwenen. Thans is bekend geworden het antwoord van Bulgarije aan de Zwitsersche Nota, houdende instemming met president Wik son's stap. In dit antwoord verklaart Bul garije o.a.: „De Koninklijke Reg-eerirtg deefi volkomen de meening, dat het slui ten van den vrede het voorspel moet zijn tot een algemeene samenwerking cler Sta ten tot stichting van een internationale rechtsorde, die in de toekomst ieder en oor- log onmogelijk kan maken". Het schijnt nuttig op deze woorden, die, naar de „Vorwarts" opmerkt, natuurlijk ook de meening van alle andere Midden staten weergeven, de bijzondere aandacht te vestigen. Niet alleen toch mag hieruit worden afgeleid, dat de Middenstaten ten aanzien van de middelen ter voorkoming van oorlogen met zeer vèrdragende voorstel len willen komen, doch bovendien laten dieze woorden (le mogelijkheid open, dat reeds bij het sluiten van den vrede de grond slagen voor de stichting dezer Statenorga- nisatie worden i Staten-Generaal. twefcdh kamer. Dnurtetoeslag. Ingediend zijn wetsontwerpen tot ver hooging resp. wijziging en aanvulling der verschillende hoofdstukken der Staatsbe- grooting^voOr 1917 en van de Staatsbedrij ven enz. voor dat jaar (tegemoetkoming wegens duurte van levensmiddelen). Aan de Memorie van Toelichting is toe gevoegd een bijlage waarin die regeling is samengebracht. Hieraan wordt ontleend dat onde rde regeling vallen: a. het vaste personeel in dienst van het rijk, b. het personeel, dat, hoewel niet vast aangesteld, wat zijne dienstpraestatie en zijne verdere verhouding tot den Staat be treft, eene overeenkomstige positie in neemt als de Rijksambtenaren en Rijks werklieden, c. de onderwijzers der open bare en bijzondere scholen, d. zij die in zij. delingschen staatsdienst zijn. De grens is gesteld op: f 1900 voor de gemeenten der 1ste kL, 1850 2e 1800 3e 1750 4e 1700 5e 1650 overige gemeenten. De hoofdbijslag heeft een algemeen gel dend maimum van f 120. Aan heu die een hoofdbijslag ontvangen wordt bovendien een kindertoeslag toege- kend, ten bedrage van f 15 voor elk kind dend maximum van f 120. De duurtebijslag wordt uitgekeerd in 4 termijnen en wel zooveel mogelijk tusachen den 15den en den laatsteu van elk der maanden Maart, Mei, September en De cember. Het meerendeel der ontworpen bepalin gen stemt overeen met die welke voor den in het jaar 1916 verleenden bijslag hebben FEUILLETON. 18) CECILE. Vrij naar het Fransch. O, neen, zij diragen hem zeflte ©eu warme genegenheid toe en 't is om hem te verplegen, dat zij zoo pdotsefling van de badplaats vcrfuc/klken zijn. Wie weet, of zij hem dan nie/t daar ginds zullisn ontvangen. Ceoi'le boog verd/iiefig h'et hoofd; zij wist, dat zijn bezoek aanstaan d'e wa<s. Hert spijt mij zeer. zed/de de graaf m zijn opgewondenhoid, dat een misverstand ons Zoo }.ang van onze wedierzijdsche be trekking onkundig heeft ge'/atën... Ik wihle, dat ik 'hen nooit had' gezien.... Het is mij onmioigeilijlk, wöllke sympathie Ducey en zijn zuster koesteren, om d'3 vriend schap te hernieuwen met de bloedverwan ten van de SaBis. Cecile begon 'hevig te sriflkken; de graaf zag baar deelnemend aan. Zij was zoo goed, zoo onervaren, zij had haar ernstag en zélfs treurig leven met zooveel moed aanvaard, dat het hem bedroefde, haar •het eenige, wat zij tot dusver gevraagd had, te moetsn weëgeren. Het spijt mij, arm kind. zeide hij nogmaalo... Ik zou véél doen om je 't le ven te veraangenamen:, maar nu betreft het een zaak van 'eer.... Zij weende nog steeds. Hij liep met ze nuwachtige haast dioor de kamer en b1oei 'rindiélijlk voor het van-ster stilstaan. De Soiselle en haar omgeving, welke zooveel smartélijke herinmoilrngen in friiem opwek ten, met dwalen dan blik beschouwende, voerde hij een. hevigen strijd in zijn bin nenste. Zelfs de tranen, welke mijn arm kind tlhans weent, dacht hij, worden dooir dien man veroorzaakt. Zijn naam dringt zich zélfs als een onbarmhartige schaduw -tusséh'en baar en beur onstohulidige ge noegens. Daar wekte de stem van Cecile bem uit zijn mijmering. Het doet mij leed, u zoo te bedroe- sen, zeide zij nog steeds weeriemd... 't Is voor mij zulik een wreede ontgoocheling Ik heb nooit een vriendin gehad' en Chris tin-a zou mij gelukkiger en beter maken.... Mijr.h-eer de Marroennes aarzelde een oc-gen'bli'k; daarna, snél sprekende, alsof hii haast bad, om zijn k-und te troosten, voegde hij haar toe: Hoor eans. Cecile. I'k voo-r mij kan met mijnheer Ducey geen omgang hébben en ilk kan u ook niet toestaan, den drem- pefl van zijn hu-is te overschrijden... Die vreedzame rivier daar iis, door die schu'id van Loeien, een onoverkomelijke afgrond geworden. Maar ik wil u toch niet ver bieden juffrouw Ducey buiten te ontmoe ten.... Een vreugdekreet ontsnapte Cecile en zij vloog haar vader om den hals. Wacht even, hernam deze, ik ste' eenige voorwaarden. I'k hoop, da.t Chris tina tact genoeg zal hébben om het verlof, dat si'«echts ha-ar betreft, niet ook tot haar 'broeder uit te strékkep, en ook wonsch ik, dat di-e ontmoetingen met haar niet te vaak zuiïLen plaats 'hebben; 't zou onaan gename praatjes kunnen gaven. O, kieve vader, wat ben ik getroost, wat beu ik gél'ukikig! Verheug je met te spoeidiiigi Miesohien zal juffrouw Duoey gekrenkt wezen door mijne weigering, haar of haar broeder te willen ontvangen.... Zij heeft ook een waardigheid op te houden en aail misschien een toegevendheid-, welke, 'ik beken het, welke wél iets kwetsends heeft, van de hand wijzen. Zij, Gbriistina, toegeven aan per- socxrilijlke, overwegingen afls zij iemand' genoegen kan doen? O. vader, gij kent ha-ar niet. GecliJle was werkelijk vertroost; naarmate echter li-aar gefraat opvroolijkte, \yerd. dat van haar vader door een waas van som berheid onvertogen, hij had berouw over zijn orivooraJchtiig toegeven. Hij mafcte in- lussohen de kracht, om zijn toestemming in te trekken. 't Zal maar kort duren, dacht hij zuchtend, en mijn dochter bedroe/vein, kan ik toch nJi-eit. Freule de Marmennes wachtte niet zon dier angst de boodschap af, welllka van de Rive moest komen. Eindelijk zag zij hen aankomen; 't was een der kind-eren van de boerin. De knaap had een brief ran Johtan aan graaf ds Marmennes -bij /ïöh Deze besteedde geruamen tijd aan 't ficbgijaeii van het antwoord. Cecile irad den bode een flink belegdJe botertiam gv geveu en was in de keuken gegjaan, om zich d-eri tijd te korten met een gesprek met M-uöh'urune, die nieuwsgieriger was dan ooit. Zij verioox echter den knaap niet uit heft oog, en toen ha'ar vader Ma- fhunlna sclhieftdie, om dien 'jongen, het ant woord te overhandligeb, gaf zij hem ook een briefje made. Voor mejuffrouw Ducey, zeide zij. De kefrne lUacbte^ stopte bedda bi idven zorgvuil-d/ig in een zak van zijn buis en antwoordde: Ik zal er goed voor zorgen; het i een goede, juffrouw. En hij vertrok, i<n iedere hand- een klomp nemend', om snéller te kunnen Joop en Een zekere beklemdhéid maakte. ic-h van Cecile meest?r Zij had er een voor gevoel van, dat de brief van haar vader Jcvhan Duoey verdriet zou veroorzaken en dat verdriet dead baar zelws ook pijnlijk aan Wie weet? Misschien zou hij gebelgd we? en en Ohiristana verbieden gebruik te maken van di? ontmoetingen, die alleen haar waren toegestaan Maar neen. Chris tina wist, dat haar tegenwoordigheid dierbaar 'was voor een meteje zonder moeden zonder iricmden, ^overladen met buiébaudélijike be®ighaded eu di-kwijPs ge kweld door moedielboshe/td er vervaling; zij zou niet w-sigeren, haar mededeelzaam, heid te betooneu en haar opbeurend ge zelschap te doen genieten. Met vertrouwen giing freule da Marmen nes dan ook den volgenden ochtend tege moet. XVI. Hoewel Christina getracht had, haar broeder voor te bereiden p het antwoord van graaf de Marmennes, deed dat ant woord hun toch pijn/lij-k aan. Onafhanke lijk als hij was en verhaven afiis liij zich achtte boiveti ai'o conventioneele gebrui ken, had' hij het die'natuurlijkste zaak ter wereld geacht, diat d-9 go-ede betrekkingen met die Marmennes onveranderd zouden blijvetn voortduren. Hoe bébeefd, hoe vrien d-elijik zelfs het antwoord was, ©n hoezeer ook het leedwezen van den schrijver *r Ln doonstraaide, tooli scheen het hem erven wreed af.s onverklaarbaar, en zijn ver drietige slamming wei-d eerisit oen wcnnlg verminderd, toen zijn zuster hem het briefje van Cecile had laten liezen. Zoo, rmoogt gij haar ontmoeten... Dan is het zeer natuurlijk, dat ik je vergezel bij je wandelingen, riep hij met eian ver licht gemoed uit. Doe dat toch naoit, hernam Qhriktin-a vlug. Daar mode zoudt gij het vertrouwen van haar vader beschamen en te kort do-eu aan de e-ischen flor w^Itvoogelijkheid Arme jongen, ik geloof dat het 't best vooc je is, de Rive t.' ver la ton... Immers aJ» de graaf de Marmennes je zelfs een bezoek weigert, hoe zal het dan wel gaan mot Je huwelijksplannen? De Rive verlaten? Neen, Christina, dat zou wezen-alle hoop opgeven. Wie wèetff Als hij inziet, dat ik zijn dochter bemin, en.bovenaL wanneer ik bij haar wederzijd- sche genegenheid mag vinden, dan zal hij misschien .zijn oude veete wel willen ver geten, daar hij toch de beleedigde is. Christina schudde het hoofd. Ik geloof niet, dat mijnheer de Mar mennes ooit in dat huwelijk zal toestem men. Wat Cecile mij dezen morgen ver haalde, heeft mij alle hoop benomen, Welnu, dan zal ik met mijn oom over de zaak gaan spreken en als hij mij tegen werkt, zal ik breken met alle betrekkingen^ die mijn geluk in den weg staan. (Wordt vervolgdI

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1917 | | pagina 1