4
BUITENLAND.
De Oorlog.
8e JAARGANG
No. 2203
e Ecld^eli^SouMw
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
"oor Leiden II cent per week, fl.45 per kwartaal; bjj onze agenten 12 cent per week, 1.60 per
kwartaal. Franco per post f 1.80 per kwartaaL
Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 cenL
per kwartaal, bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 71/» cent
DONDERDAG
JANUARI
1917.
Da ADVEBTEHTlEPRliS bedraagt van 1-5 regels fOJ5, elke regel meer 15 een,
Ingezonden mededeelingen van 1-5 regels 11.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Broote lettere naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (gaan
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
BERICHT.
Goïllu3treerd Zondagsblad.
Wij. brengen onzen lezers in herinnering,
dat de tijdelijke verhooging voor het Geil-
lustreerd Zondagsblad nog van
kracht blijft, en dat dit bedrag bij de
eerste betaling in het nieuwe
kwartaal, dat 1 Januari begint, zal ge-
ind worden.
Heeren adverteerders en correspondenten
herinneren wij er aan, dat ons blad
ZATERDAG a.s. NIET zal verschijnen,
vanwege den FEESTDAG VAN DRIE
KONINGEN.
DE DIRECTIE.
V Onze weerbaarheid.
Wij hébben meermallen die vraag geuit,
of wij wiet te ver gaan met onze mobilisa
tie, of wij niet te uitsluitend onze
aandacht gevestigd houden op 's lands
militaire weerbaarheid, in den vorm van
oen zoo groot mogelijk menschein-ma-
terioal.
En die vraag is niet ailteien bij ons op
gerezen.
In venband (hiermede trok onze aan
dacht een passage, waarmede de ..Nieuwe
Rolt. Grt." haar Nieuwjaars-artikel be
sloot:
Dit mag bij den aanvang van het
jaar nog wél eens worden ingeprent,
dat in der wedijver der va (karen niet
üi ij op den duur de zeige wegdraagt,
dJiio over de meeste resarven beschikt
fin liood en staal, er het 't verst ge-
(bracht (heeft in het vermogen te ver
nietigen, doch wel degene die uib
runt in zedelijke eigenschappen, in
kennis en beschaving, dioor ijver en
voilbairding, door on de rn emensdiust, en
dloor de welgemoedheid en de onover
trefbare kracht, welke in noeste ar
beid zaamlhecid' aan de werken des vre-
öes tot wasdom komen. En het voilk
dat dat niet inziet, za\ óók zoo het
zonder Maerséheuren te voorschijn
komt uit dezen verschjrikkélijken tijd,
waarin af.Te® te onderste boven lijkt
geikeerd niettemin aan het begin
zijn van zijn eind.
„Noeste aibeidJzaamhead aan de werken
dés vredes." moge Nederland zich óók
hierdoor in deze tijden groot tbonen,
moge daze indirecte weerbaarheid
van ons land wiet worden onderschat en
rvliet wanden opgeofferd aan de directe
weeibaarheid, aan de macht van „lood
en staal"!
Men zoöke onze weerbaarheid niet te
uitsluitend in ééne richting, wat ten slotte
ten nadeel zou strekken van ons krach
tig zelfstandig vo'kébestaan!
Macin en Jilia genomen. De weg
voeringen in België. - De verliezen der
Entente-vloten. - Een Mexicaanache
consul-generaal gearresteerd.
FEUILLETON.
CECILE.
Vrij naar het Fransch.
14)
Robert gedroeg zicfh zeer correct tegen
over Cecile, doch vermeed waarschijnlijk
om hetgeen hij haar in het najaar ten
opzichte zijner veiHioofde had toever
trouwd, zorgvuldig mot haar in gesprek
te treden. Paula veroorloofde zich jegens
freule de Marmennes geen onaange
naamheden meer. Haar bijtende opmer
kingen hacMien zelfs plaats^ gemaakt voor
een beminnelijkheid, wélke oprecht ge
meend sdheen. Haar reden tot jalousie
was dan ook vervallen.
Deze houding en de luxe, weke zij
i aanschouwde, konden Ceei'le toch niet het
1 aangename gezelschap vergoeden, dat zij
te Amelie-flles-bains genoot Zij bracht
zich dé dmtepressante gesprekken en de
(boeHondje rdiisverhajlen. Ven fTeah jDuccyj
v in hérirm!eding en (kwam tot het besluit,
dat deze zeeofficier verne verheven was
boven Robert d'Artibes, die sóeohts liefde
voor zijn eigen genoeg ens en een deel
zijner denkbeelden had opgeofferd aan
een bruidsschat.
Zij hoopte nog altijd Christina terug te
zien en wensehte vurig tien minste in
brief'Wiilsséling met haar te kunnen treden.
Noch het een noc'h het ander verwezenlijk
te zioh echter.
Het huwelijk van Robert zou oorspron
kelijk in Juni oip 't land voltrokken wor
den. In April echter ontstond er een fi-
nancteele crisis, welke de beursmannen
ten zeerste bezorgd maakte en den heer
Van de oorlogsterreinen.
Overzicht.
Gewaagden wij gisteren-reedis van den
eCag, welke op hst Roemeense lie
oorlogsgebied ten Zuiden van Focsarti
in vollen gang is, nu moet vermeld, dat
de Russisch-Roeimeensche strijdkrachten
gestadig blijven wijken voor de traopen
der Middle «staten. De grootste druk neeft
plaats tussdhen de Zabala, een zijuivior-
tje van de Poetna, en den weg Rimmcu-
SaratFocsani. In dit vak moesten de
Russen en Roemenië rs weder e enige
plaatsen prijsgaven. Volgens het Oosten-
rij kschie bericht kwamen de verbonden
troepen der Middenstaten voorwaarts tot
aan den sterk-varschansten Milcovul-sec
tor. De Milcovul ontspringt ten W. van
Focsani in het gebergte en loopt tiem Z.
van deze plaats in westelijke richting
naar de Sareth. Het Duitsche legarfoericht
dealt mede, dat de plaatsen P.mtecesti en
Mera, welke aan het genoamdie riviertje
lilggen, warden veroverd; ze liggen onge
veer 20 K.M. ten W. van de begeerde ver
sterkte plaats, voor het. behoud1 waarvan
de Ruarts-cfh-Roemeens-che troepen hard
nekkig weerstand blijven bi?d.en aan de
cpelringende macht der- tegenstanders.
In bat zuidelijk deel van de W o a d-
Karpathen blijven de aanvallende
Centrale troepen eveneens véld winnen;
tussdhen de daten van Susiita en Poetna,
waar hun aanval tot nu toe met het mees
te succes ward bekroond, kondien zij dë
dorpen Basjcsci en Topesci bezetten. Deze
dorpon liggen niet ver van het reëds ga-
noemde Meina, dat door het negende leger
werd' venmeesteird. 't I-s niet onmogelijk,
dat binnen afzienbaren tijd zich hier een
deel dier troepen uit het Veesten met. het
leger van Mackensen in het binnenland kan
v ere enigen.
Uit We.enen komt dit hericht va.n het
Oostelijke gevechtsterrein, dat bij
Manajow, ten Oosten van Z'Joczow, een
uit Duitsche en O.-H. troepen samenge-
stelld jachtcommancLo van een ges'aqgden
strooptocht 3 officieren en 127 man mee
brachten.
In de Do.broed.sj a hebben de efJkaar
opvolgende voor d'e verbonden troepen
gunstiige gevechten geleid tot de vermees
tering van Macin, dat tegeno-ver Br.üla
aan den Donau ligt; ook Vacareni en Jilia
zijn diaar gevaren, zoodat er geen plaats
van belang meer in de Dobrocdsja is,
weJke de Russen en Roemeniërs die hunne
kunnen noemen. Het eenige, wat 't ver
slagen leger nog -ten diénste staat, is te
profiteeren van de gelegenheid, om door
het- moerasgebied en over #dien Donau,
G-afatz te bereiken, 't Is evenwel een lastig
te volvoeren praastatiie.
Zijn de Centrallen in het Oosten "de baas,
de Geallieerden zijn het in 't W es t 3 n.
Naast levendige artLd'erie-bedrtjw'gtheid in
het gebied van de Maas, berichten de
Fransch en nog een vrij hevig artillerie
vuur o var en weer ten Noordoosten van
de Soihme, bij Roucroy, bij Verdun, de
Mort Houime en bij Bezonvaux. In Cham
pagne zijn de Firansöhe paimedj es erg in
de weer geweest. Zij brachten Duitsche
krijgsgevangenen mee terug.
Is aan bat Westfront wellicht een nieu
we slag op handen?
0p Zee.
De duikboot- en mijnoorlog.
In de nabijlieiki1 van Mallta ils, naar
de „Voiss. Ztg." verneemt, het Fransch e
efliagöchiip „Vérttê1' (1480 ton) door een
Du/itsdhe duikboot getorpedeerd.
De Matin" verneemt uit Cherbourg,
diat de bu'ipkruiser „Róuen" in den nacht
van- Zaterdag draadllooze liuipsiemen zond
uit de streek van Casquet De sleepboot
.Cantaui'e" ging onmiddellijk in zee om
hulp te verleen on. Sedert is an de beide
schepen niets meer géhoord.
Een togpedlo-eékiacler en sleapboote-n heb
ben naar hun verblijf een onderzoek in
gesteld, maar zonder resu'teuat. Drie
zKvaargewonde matrozen van de „Rouon"
werden opgavósdht.
Lloyds méldt, dat hét Fransohe zeil
schip „Anconsogna" gezonken iis.
Het Zweedsc-he s.s. „Goosebndge" is
gezonken.
Het Engelsche s.s. „Holly Branch"
(3568 ton) en hiet Noarsdhe s.s. „Erica"
(747 ton) Zijn in den grond geboord.
Een Noonsch stoomschip is te Leixoës
«aangekomen, waar het 21 leden der be
manning van hst Noorsche stoomschip
..Rriittannic", dat getorpedeerd is, heeft
ontscheept..
Het Britsche stoomschip „Baycraig"
en het Noorsdhe Ellis" (2012 ton) zijn jan
den grond' geboord. De bemanning van
het laatste is gared'.
België.
De wogvGeringan.
Uit bij de Befgisobe regeering ingekomen
berichten blijkt, dat er duizend Belgen
uit de omstreken van Kam er ijk en Valen
ciennes zijn weggevoerd. Veilen hebben
longontsteking gekregen tengevolge van
de onrnensehé'ijke behandö'iing, die zij in
het kamp van Cassci! ondergaan hebben.
De duizend gedeporteerden zijn letterlijk
van alles ontbloot.
Frankrijk.
Mobilisatie der burgers.
Senator Bérenger, die bij den Fransch en
Senaat hot voorstel heeft ingediend' om do
mobilisatie der' burgers in Frankrijk in
te voeren en do arbeidskrachten in Frank
rijk en de koloniën te organiseer en, wijst
•er in de toeli^htmg tot zijn voorstel op,
dat er in Engeland een nationaal comité
voor den arbeid is gevormd en in Duitseh-
land een hulpdienst van burgers. Volgens
Bérenger is het in Frankrijk niet minder
dringend noodig hot volledig gébruik te
realiseerem van al'ie hulpmiddelen op het
gebied der arbeidskracht.
Oostenrijk-Kongarije.
Amnestie.
Hedenmorgen zal een keizerlijk schrij
ven worden gepubliceerd, dat algemeene
amnestie bevat en de beginselen voor on-
middelijk te beginnen gratieverleening aan
personen, die door burgerlijke rechtban
ken zijn vei'oordeeld.
Bij de algemeene gratie is de voorwaarde
dat de personen, die ervan zullen partij
trekken, tevoren nooit) tot een vrijheidsstraf
waren veroordeeld, en dat de straf niet
wegens in den oorlogstijd zoo verderfelijke
delicten, opdrijven van prijzen en woeker
werd toegekend.
Overigens 6temmen de bepalingen over
een met de reeds bekendgemaakte amnestie
beginselen voor de door de militaire recht
banken veroordeelden.
De Oosienrijksche Bisschoppen over
den oorlog.
Ter gelegenheid van de jaarwisseling
hebben H.H. D.D. H.H. de Aartsbisschop
pen en Bisschoppen van Oostenrijk eeu
herderlijk schrijven aan hunne onderhoo-
rigen gericht.
Het door Z.Em. Kardinaal van Skrbens-
ky onderteekend schrijven schetst de be-
teekenis van dezen oorlog als de vreeselij-
ste beproeving, welke sedert eeuwen over
de volkeren is gekomen.
De zware zonden echter zoo besluit
het herderlijk schrijven zijn een veel
ontzettender onheil dan het gruwelijkste
oorlogsmonster. Wanneer gij met recht
uitroept: „Slechts geen oorlog meer!" moet
gij ook wel niet veel grooteren afschuw
uitroepen: „Slechts geen doodzonde meerl"
Zelfs de grootste pijnen van ouze moderne
helleslachting komen in de verste verte
niet de hellepijn der eeuwigheid nabij.
Vreest gij den oorlog, schrikt nog meer
terug" vooa- de hel.
Vele uitvindigen op technisch gebied
rvorc^en thans door da millioenemlegers
als vernietigingsmiddelen misbruikt; trots
een overdreven snoeven op beschaving zijn
thans als holle phrasen gebrandmerkt
door de ongehoorde schendingen van het
volkenrecht, door de dagelijks voorkomen
de geweldenarijen. Zooals eens de volke
ren voor Babyion (Gen. 11.4) in ijdelen
hoogmoedswaanzin hun naam zonder, ja,
zelfs ten nadeele van God, beroemd tracht
ten te maken, zoo wilden ook de overbe
schaafde Europeësche mogendheden. een
grootheid zonder God Avorden. „Dan liet
God ze aan de lusten huns harten over, zij
handelden naar hun eigen invallen (Ps.
80.13) en werden een schande in hun da
den (Rom. 121). Een menschheid zonder
God Avordt de doorgraver van zijn eigen
grootheid.
De Vredespogingen.
Duitsche meening.
Het overhandigen van de antwoord-nota
van dë Entente door den Spaanschen ge
zant heeft aan geen der Berlijnsche bla
den. aanleiding gegöA-en, terug te komen
op 'het standpunt, dat zij bij het bekend
worden van he tuittreksel der nota hadden
ingenomen.
In een hoofdartikel in de „Voinvarts"
wordt, gezegd, dat de poging oin den oorlog
tot een einde te brengen doordat die par
tij,, die het meeste succes heeft gehad, aan
dë andere den vrede aanbiedt, is gefaald.
Er blijven nu 2 mogelijkheden open: of de
verslagen partij moet om vrede vragen of
van onzijdigen kant moet de vrede door
bemiddelingspogingen worden verkregen.
Na de afwijzing van het Duitsche vredes
voorstel is het begrijpelijk dat thans de
Avensch wordt gekoesterd, den tegenstan
der zo over te brengen,-dat hij om vrede
moet vragen. In de politiek gelden echter
niet enkel verlangens, maar komt het voor.
namelijk op hët_kunnen aan. Om het zoo
ver te krijgen, dat de vijand hopeloos is
verslagen, zou nog zeer veel tijd verstrij
ken. Waren hiertoe de middelen aanwe
zig, dan zou ieder gaarne zien, dat deze
middelen werden gebruikt. Dit mag echter
geen geweer zijn, dat in de eige rangen
schiet. Het blad bespreekt dan de mogelijk
heid van vredesbemiddeling. Hiertoe Is
veel omzichtigheid, handigheden en geduld
noodig. Een vingerwijzing, hoe dit te doen
zou zijn, zou men wellicht kunnen .zien in
de Spaansche nota aan Amerika.
Amerikaansche meening.
Naaa- „Politiken" uit Washington ver
neemt, beschouwt men aldaar het vooruit
zicht, dat de vrode tot stand zal komen, als
nog niet geheel onmogelijk Men «egt daar,
dab de antwoordnota zoo kan worden op
gevat, dat zij den weg openlaat vóór een
Duitsch tegenant\voord, waarin de vredes
voorwaarden zouden kunnen A\ronéen ver
meld.
In Italië.
De „Osservatore Romano" ziet in het
antwoord van de Entente geen onvoonvaar.
delijke, doch slechts een voorwaardelijke
afwijzing. Het voornaamste verschilpunt
schijnt hierin te bestaan, dat de Centrale
mogendheden de vredesvoonyaardeai in een
conferentie zouden Avillen bespreken, ter
wijl de Entente vooraf de door haor tegen
standers vastgestelde voorwaarden Avil
weten.
De neta der Scandinavische rijken.
De gezanten van Denemarken, Zweden
en Noorwegen ontvingen den len Jan. ant
woord op den 20stcn December door hen
overhandigde nota.
In deze nota geeft de Duitsche regeering
hare waardeering te kennen van de be
weegredenen, die de cbrie <regeeringen ge
leid hebben tot hare manifestatie en ver
wijst dan naar de Duitsche nota A'an 12
Dec. en naar het antwoord op die nota van
den president der Vereenigdc Staten.
De nota's van antwoord eindigen met
de opmerking, dat van het antwoord van
den vijand zal afhangen of de poging om
aa.n de wereld de zegeningen A?an don wede
te hergeven al of niet met succes bekroond
zal worden.
Spanje en de vredesbemiddeling.
Op president Wilsons nota heeft de'
Spaan sob e regeeuiing o. m. a'js Axv'.'gt ge
antwoord:
Zijn majerteifs reigeerimg, van oordeeil,
dat de ecleJie ingeving A»ari den president
der Vereenigdc Staten altijd de diankbaar-
heoid zat! verdienen van alle vólken, is
besloten geen ondiertiandö'jingen of over
eenkomsten te Aveigeren, die het. humani
taire werk kunnen vengemakke'ijken, dat
een einde zal maken aan den tegenwoor
dige n oorlog, maarzij schort haar
actie op en behoudt z-ich die
voi.or tegen een oogenblik,
waarop de pogingen van al-
Hen die vrede wenschen,
greater nut en uitwerking
kunnen hebben dan zij nu
hebben, in d'e veronderstelling dat op
dat oogenblik er lieden is osm aan te ne
men dat haar initiatief of interventie goe
de resultaten zou kunnen hebben.
Intusschen adht de regeering van Z. M.
het gewanscht te Aerk'aren. diat ten aan
zien A\m eenige overeenkomst tussohen
neutrale staten voor de verdediging van
hun materieéle béliangen door den oorVjg
getroffen, zij nu bereid' is, gelijk bij het
Montpemon Aioigens zijn zeggen nood
zaakte, te Porijis te gaan Avonen. jDe
plannen Averden aanstonds veranderd en
de datum van het huwelijk vervroegd: het
zou thans pdaats hebben op (het eind van
Mei. De familie d'Artibes en Paula a'er-
troklken époediilg, oan te Parijs de noodlge
schikkingen te gaan treffen, en zoodoen
de keerde aan de oevers der Soise'le we
der de rust terug.
Cecile betreurde deze verandering n:et
en zelffe haar vader echeen het verademing
te schenken. Reeds op den avond van
den dag, dat Paula en haar aanstaande
verAvanten \-ertrokhen Avaren, gingen béi
de. Aveder aan hun gewone bezigheden.
Tenvijt haar vader afleiding vond in een
gesprek met den pastoor, die Aveder tijd
gevonden hiad om eens aan te komen, be
gaf Cecile zich naar de keuken.
Wel, freule, zeide Mathurine, wat
zult ge 't nu weer tslh krijgen, 't Is jam
mer voor u, dat de feesten te Parijs zul
len plaats hebben.
Vofltetne'kt niet, MatJiurJne. Na bet
schoone Aveder terugkeert, bekoren de
RiA-e en haar omstreken mij meer dan
ooit.
Alls dat zoo 'is, dan ben ik tooh
yeigenlijk (maar ibT.'ij!, dat ize •ert.noklcertf
zijn. Ze doen toch niets anders dan
kwaad hier.
Kwaad, hernam Cecile op onge'.oovi-
gien toon. Zij geven toch veel geld uiiit,
wat den p ach te its ten goede komt, en
mejuffrouw Montpemon' gaf toch veel
«ait <le anmen.
Zij Avais mi/liddadig, dat is Avaar, maar
zonder er op te letten of haar giften Avel
goed besteed Avaren. En al Avaren ze u
alle gOjgd bert eed, dan Averdr daarmede
toch n'.iog 'niet het s'echtc voorbeeld ver-
gooii'ijikt, dat dloor de meiden en knechts
van Mo n tp er non, -die nooit naar dia keik
eingen en Closbandig Avaren, gegeiA'en wenl
En zoo dtenikt men er algemeen over. Ook
kan men zich niet begrijpen, dat baron
d'Artibes een meisje voor schoondochter
wil hebben, dat hier maar is bomen «aan
waaien. Ik weet Avel, wie '3en betere par
tij A-oor mijnheer Robert geweest zou ;ijn.
Zeker iemand... of aa'efl. een van do jonge
damos de Plens.
MejuffrouAv Montpernon is tocii zeer
schoon en zeer versitandig, Mialtihuriihé.
Zeker, maar zeer rijk ook... Och, de
jongelui Aran tegemvoordig zijn niet die
'van A-roeger. Uw moeder zaliger was ook
nilet rijk, miaar tooh had zij maar te kie
zen uit allé jong3 edellieden Aian het
land.
Vertel mij Avat van mijne moeder,
vroeg Ccciïl'e b'e\arogen.
Gij zijit haar levend portret, freule,
en «Hls ilk uav stem hoor is het mij, alsof
ik twintig jaar jonger b3n en mijn goede
meesteres nog op de Rivxï is
Mijn A-ader spreekt niet dikwiji'fs oarcr
haar, zeide Cecile, nadenkend in de vlam
men van den haard starende.
-- En toch beminde hij haar zoo... Ieder
een liield trouwens veel A-an^aar. Ik heb
.diikwij'lis gedacht (en hier ging de stem
van Mathurine jjn gefluister over) dat ook
niijniheer Luoion haar .bief bad; hij vertrofk
vóór 'haar huwdlijk, AA-at tot veel praatjes
aanleiding gaf... NJijniheetr de g^aaf en
mcA'rouw de gravin hébben editor moit
geloofd, dat die praatjes Avél eens waar
konden wezen.
Lucienè Wie dat toch? vroeg Ce
cile nieuwsgierig.
Wel, dat is mijnheer de SalHis, de
neef van den graaf.
Ik heb nooit van hem gehoordi
Maar gij AVeet tooh Avel1, freule, dat
mijnheer de graaf den anderen oever ver
loren heeft in een proces, dat hij met zijn
neef heeft gevoerd?
Wat? Is hij dat? Wat hij mijns
vaders beste vriend, wiens handelwijze
hem zoovéél A'erdriet heeft berokkend?
Zij waren ais twee broeders.
Maar als zijn karakter dan zoio
slecht Avas, hoe heeft mijn vader hem dan
vertrouwen kunnen schenken?
Mathunine schudlde het hoofd. Hoe hodit
zij ook 'een dergelijke A-eefomvaittende
ATaag kunnen beanitwoordën.
Men wordt echter niet opeens slecht,
hernam C.eciilc. Was die neef zoo droef
geestig?
Hij, mijnheer. Lucien, droefgeestig.
Wel neen, f rente. Hij was zelfs niet eens
zoo ernstig als uav vader. Hij was vroo-
lijk, erg vrooilijk zelfs; we hid'tien allen
Areel \ran hem.... Maar toch kon hij Areemd
zijn. Als hij zich beteedigd achtte, werd
hij alis waanzinnig Aian drift...
Maar is hij dan door mijn A'ader zoo
beleedi gd?
Mathurine zuchtte.
Ja, ziet u, freule, dat is nu een ge
heim. En als ik mijnheer da graaf zoo zie
Av.andelien met zijn gefronst voorhoofd en
starend op de boissdhen aan den anderen
oever, dan denk ik: Zie, nu zoekt mijn
heer Aveer de reden, waarom zijn neef zich
tegen hem heeft gekeerd.
Maar gij, Mathurine, A-eronderetolt
gij niet, A-roeg Cecile, die toch zoo gaarne
de oorzaak Aian het verdriet baars vaders
Avikle kennen.
Wat zal ik u zeggen? Ik geloof, dat
mijnheer de SaliLLs uav moeder ook be
minde. Ik heb het nooit iemand gezagd,
maar toen hij vertrek stond Lucien op
den oever der rivier sbid en maakte ren
zoo wanhopig gebaar, dat ik er bang van
Averd. Daarna liep hij haird Aveg, zonder
nog om te zien.
En is hij nooit terug gekomen?
Jawel, toen mijn goede meesteres
stierf. Zij had uw vader allies vermaakt,
en diit maakte dien toorn van mijnheer
Lucien giaande.... Lk heb nooit go\aofdi, iat
hij 't alleen om 't geld deed, freule, naar
de Saillis verzotte zioh met kracht tegen
het testament, dat hij onrechtvaariig
noemde, en hij heeft niat gerust, A-oor hij
uw vader van zijn fortuin had beroofd.
Nu heeft hij hem ock nog zijn jet rekking
ontnomen.
Cecile huiverde.
't Is vreeselijik, mompelde zij. 't Is
die haat.
Ja, maar toch geloof ik, dat mij iheer
Lucien de ongelukkigste van leeten is..«
Men heeft een geweten, freu'e.
Cecile zweeg langeu tijd nadenkend
stil, terwijl Mat/hunine baar bezigheden
hervatte. Plotséliimg vroeg zij:
Is hij later gehuAvd?
Ja, antwoordde Mathurine, maar ij
i.9 niet gelukkig geweest. Hij heeft vroeg
zijn A'TOUw vexilioren n lij bad geen kin
der an.... Men zegt, dat hij een reef tot
zich genomen heeft, Avien hij op den an
deren oeArer een bezitting heeft geschon»
ken.... Het ongeluk heerscht bij hen,
want die neef heeft ook spoedig zijin echt"
genoote veiiloran^
(Wordt vervolgd. 1
