WOENSDAG
3
JANUARI
1917.
BER9CHT.
GODSDIENST EN BESCHAVING
BUITENLAND.
De Oorlog.
öeJAARGANO
No. 2202
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. - Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
voor Leiden II cent per week, f 1.45 per kwartaal; bij onze agenten 12 cent por W9ek, 1.60 per
kwartaal. Franco per post f 1.80 per kwartaal.
Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 cenL
per kwartaal, bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 7Va een*
De ADVEBTEHTEPBliS bedraagt van 1—5 regela 1035, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededealingen van 1-5 regels 11.50, elke regel meer 30 cent met gratig
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koep- en Verkuup (gesa
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent iedere regel meer 5 cent
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Geïllustreerd Zondagsblad.
Wij brengen onzen lezers in herinnering,
dat de tijdelijke verhooging voor het G e 11-
lustreerd Zondagsblad nog van
kracht blijft, en dat dit bedrag bij de
eerste 'betaling in het nieuwe
kwartaal, dat 1 Januari begint, zal ge
ïnd worden.
Heeren adverteerders en correspondenten
Picrinneren wij er aan, dat ons blad
ZATERDAG a.s. NIET zal verschijnen,
vanwege den FEESTDAG VAN DRIE
KONINGEN.
DE DIRECTIE.
II.
De moderne beschaving, onchristelijke
cultuur heeft getracht in eigen kracht het
ideaal van het volkomen-menscli-cijn",
van het „beschaafd zijn" te vinden. Zij
heeft gevorscht naar de wetten der bescha
ving en heeft daarbij de rode van den
mensch autonoom, cLi. tot hoogste weigeef
ster en de natuur van den mensch als. 't
ware heilig verklaard.
Gij zult 't mij niet euvel duiden, als ik
voor deze krachtproef van 'smenschen
zwak verstand huiver. Als ik de geschie
denis der wijsbegeerte opensla en de ver
schillende systemen beschouw, opgebouwd
en als kinderspeelgoed weer afgebroken
door 's menschen rede; als ik de vertwij
felende kreten hoor, de angstige vragen
der moderne denkers, die getuigen, dat zij
niet weten en niet zullen weten; aLs ik de
ze Pilatus-vraag lee9: „In welken tempel
zal ik nederknielen" en men mij geen ant
woord weet te geven op de levensvragen:
wat zijn wij, vanwaar zijn wij, waarvoor
zijn wij, dan kan ik toch niet naar die we
tenschap gaan en vragen: wijs mij mijn
ideaal, en geef mij de wetten volgens welke
ik moet leven.
De wetenschap heeft dat ingezien en >zich
onmachtig verklaard.
Heeft zij niet plechtig verklaard ik
meen zelfs tot in 's lands vergaderzaal
dat zij geen objectieve, vaststaande zeden
wet erkent. Maar dan heeft zij ook geen
vaststaande wetten van beschaving, die
wetten zijn voor onze vrije gedragingen,
voor onze zeden; die ons moeten voeren
tot het ideaal-mensch zijn.
Beschaving is 'n bloem. Daar is 'm oogen-
blik dat de bloem in volle pracht staat;
dan begint eij te verflensen. Waar is die
grens van de beschaving volgens de mo
derne cultuur? Waar haar toetssteen?
Laten wij echter eens 'n oogenblik ver
onderstellen dat de mensch een schitte
rend ideaal, 'n vast omlijnde zedenwet
heeft gevonden. Gelooft gij, dat de mensch
in zich de kracht bezit om dat ideaal na te
streven, die wetten, te onderhouden? Daar
zijn woorden als: eer, plicht, menschelijk-
heid, altruïsme enz., mooie woorden, groo
te woorden, maar die, als zij niet steunen
op God, hun levenskracht niet putten uit
God en slechts steunen op eigen kracht,
weggestormd worden door 'smenschen
hartstochten.
Als 't kalm is en de sterren fonkelen aan
donkerblauwe luchten, dan kan de be
kwame zeeman .zijn schip soms richten
naar 't schitterend licht der sterretleekens,
maar als wolken de lucht bedekken, de
storm loeit, dan moet hij het oog richten
op het onveranderlijk oompas. Zoo de
mensch. In rustige, kalme oogenblikken
heeft „hij misschien genoeg aan. bloot-men-
schelijke beweegredenen, maar in de uren
van geweldigen strijd, van hpogoplaaiende
hartstochten, dan slaat de mensch, die
geen hooger wet erkent dan de vondst van
ei&en rede, die zelfgemaakte wetten stuk,
dan vea-moordt men elkander om een hand
vol goud of om 'n schoone vrouw. In die
oogenblikken kan alleen het compas van
godsdienst ons veilig voeren.
Staan daar op 't oogenblik in Europa
niet twee geweldige machten van beschaaf
de volkeren tegenover elkander. Elke groep
noemt rechtvaardig, wat de overwinning
Irengen kan.
Zoo komt elke mensch er toe onder den
'drang der hartstochten goed, rechtvaardig,
Itechaafd te noemen, w#it die hartstoch-
tfri streelt.
Eene fout vooral, die noodlottig is voor
rioderne wetenschap en beschaving, heeft
Bteii begaan: men heeft) de natuur van den
mensch, zooals wij die thans kennen, hei
lig verklaard.
En toch, wij weten 't7 wij ondervinden- 't,
's menschen natuur, zooals wij die thans
kennen, is niet volmaakt, heilig. Daarin
schuilt en loert de kiem van het kwaad.
Reine, volkomen menschelijkheid vinden
wij niet in 'smenschen gevallen natuur.
Neem het) onschuldige kind en gij vindt
reeds: ijdelheid, praalzucht, izelfzucht, lief
deloosheid, streven om aandacht te trek
ken, jalousie enz.
En het leven volgens die bedorven natuur
zou beschaving heeten?
De vreeze Gods, de Godsdienst is de eene
vaste teugel, die 's menschen bedorven na
tuur kan binden. Is die ëeuigel weggewor
pen, dan is er geen macht, die haar grillen
bedwingt, en zoo vervalt de mensch, hij
moge 't willen of niet, tot het booze op het-
zelfde oogenblik als hij God verlaat.
Men heeft afgegeven op de sombere leer
der kerk over de boetvaardigheid, op de
versterving, het ascetismus van de kerk;
deze zou de natuur van den mensch doo-
den, 't was verkrachten van 'smenschen
heilige natuur;
„O, God vain tranen, God van rouw en
zonden",
„O. wreede God, ik ben uw heersen en moe"
zong men.
Maar de versterving, de boete der kerk
doodt geen natuur. Versterving bestrijdt
het verkeerde, het booze in 's menschen we-
een. Zij is het snoeimes van den tuinman,
waardoor de plant tot schoonen wasdom
komt; zij -is het ploegkouter', dat d;ep dén
harden, weerbanstigen grond snijdt, opdat
daar straks het koren groeie, vruchten van
deugd, bloemen van waren menschenadel
en beschaving. Wii versterven ons om meer
en beter mensch te zijn.
Ware menschelijkheid moet men zoeken
bij de helden der versterving, de heiligen.
fr. L. ZUIDGEEST
O. F. M.
V De vredespogingen.
„Het Duitsche aanbod is afgeslagen"
aldus is de vrijwel eenstemmige conclusie
van de Duitsche pers bij haar bespreking
van het antwoord der Entente.
Zooals men .ziet, is deze conclusie scher
per, dan die, welke wij en meerdere andere
bladen in ons land er üit haalden. Maar
het gaat een cirkelgangetje: Eeffst het Duit
sche voorstel fel bekampd door dc Entente-
pel's, nu het antwoord der Enteftte scherp
gelaakt door de Duitsche pers.
Zeer veel waars schuilt er intusschen in
de volgende zinsneden uit de „Tagl. Rund
schau":
„Wa/nneer het Duitsche aanbod nu
ook afgeslagen is, dan is de v.redesge-
dachte daardoor toch niet verstikt. Men
heeft de volkeren van Engeland, Frank
rijk en Rusland in het geloof gewiegd,
dat ons aanbod een laatste poging tot
nedding was vóór de ineenstorting. Als
nu de volgende maanden toornen, dat
deze leugen breekt op de Duitsche wa
penen, moet er een ommekeer komen; en
d!an wee den staatsleiders van nu, die
het in de volgende maanden onnut
vergoten bloed hebben, te verantwoor
den".
De vredesgedachte niet verstikt... Neen,
ook wij blijven hoopvol gestemd omtrent
een vrede, die niet meer veraf is
Laat het zijn, dat nu weer, althans voor
eenigen tijd, de onmiddellijke rechtstreek
se lie Onderhandelingen tiisschen de verte
genwoordigers der oorlogvoerenden zijn
uitgesloten daarmede is nog niet van de
baan de nota van Wilson. Deze is welis
waar in een de9l van de Ententepers zeer
onvriendelijk ontvangen, maar is door de
Entente nog niet beantwoord en door-de
Middenstaten hoffelijk aanvaard, al was
het, zoolang het antwoord der Entente uit
bleef, voor deze mogendheden niet mogelijk
nader overleg met Wilson te plegen. De
hoop, welke hierdoor blijft, dat door de af
wijzende nota der Entlente op het vredes
aanbod de vredesactie niet is geëindigd,
wordt versterkt door een Spaansche nota
aan Wilson, die te Parijs, volgens de ,,Echo
de Paris", gunstig werd opgenomen. De
inhoud dezer nota kennen wij niet, maar
het is reeds van beteekenis, dat deze stap
te Parijs met sympathie wordt begroet.
Als de diplomaten het mi et willen in
zien mogen dan de volkeren hen tot het
incichfl dringen, dat het zoo waar schijnt
te zijn, wat in de bovenaangehaalde woor
den van de „Tagl. Rundschau" wondt ge
zegd, dat n.l. het bloed, hetwelk in de vol
gende maanden nog zal warden vergoten
„onnut" zal wezen, dat m. a. w. toch geen
der beide strijdende partijen een beslissen
de overwinning zal behalen of een alge
heels nederlaag zal lijken
Moge de verantwoordelijkheid voor dat
onnut vergoten bloed door de heerschers
en machtigen en invloedrijken der wereld
worden begrepen en gevoeld....;.
Duitsche en Oostenrijksclie persstem
men over de houding der geallieerden.
-- Kent Wilson de Duitsche vredesvoor
waarden
Van de oorlogsterreinen.
Overzicht.
Braiiila, de plaats waarop het dien laat-
sten tijd' zoo bijzonder is gemunt geweest,
zal het verloop van de krijgsbedrij
ven in Roemenië ~wettii|gen die ver
wachting niet Lang meer kunnen, stand
houden. Ook Focstani, een van de meest
bedireigde steden, ziiot haar laatste dagen
geteld'.
Het Duitsche iegerberidht toch deelt
mede, dat het negende leger der Midden-
Stoten de Russen in sciherpië ncihiberhoïdie-
gevechten tot den terugtocht dwong. Zoo-
weü uit het W'. als uit liet Z. auüdken le
verbonden troepen, ondanks den heftigen
tegenstand, in de richting van Focsani op
Een strijd van denzelfden aard woedt om
en bij Braila waar de meest gevaarlijke
bedreiging uit het O. komt. Immers, heet
het in het tegenbericht uit Bediljm, dat
de Duiibsch-Bn1gniarsche trqepen de Russi
sche s/te "dingen ten O. van Braila, in de
Doforocidsja, vermeesterden. Het Oosten-
rijksche bericht, dat op' hetzelfde neer
komt, vermeldt: dat de tsgertstamdfer op
Macin teruggewonpem -werd. Bovendien is
het gevaar vcvor Braila, dat uit het O.
komt, niet het eenige; -Mackenscns rech
tervleugel nadert de beüangriij:e Bonau-
stad ook uit hlet Z.W.: de Bulgaren, d:e
twee dagen geleden den spoorweg Buseu-
Brai'la passeerden, ai in - t waarschijnlijk
geen 15 K.M. moer vati" verwijderd.
De aanvai'Hende gev& htsn der Duitsch-
Oostenirijksch-Homgaaissche troepen in de
Wcud-Earpalhen warden voortdurend mei
eeniig succes bekroond. Nu weer kunnen
zij bogen op de vermeestering van Soveja,
in het dal van die Susita, en vorderingen
bij Pauilesci, in het dal yan d? Po etna*
floud'm die successen aan, d!an kan men
er zieker van zijn, dat de troepen van
Aartstheirbag .Tosefph binnen korten tijd bo
ven Focsani voor de Sereth P-taan. Doch
d'e Russen en de Rosmeniërs geven z:ch
nog niet gewonnen; da berichten spreken
ii.l. van heftigen tegenstand en tegenaan
vallen.
Van het Italiaanse h-0 osten-
rijksch gevechtsterrein me'dt een be
richt uit Rome. -dat de vijandelijke batte
rijen herhaaldelijlk Görz beschoten, waar
stoffeflijke schade is aangericht.
De Duiitsdhe troepen aa.n het W est e-
1 ij k front hebben kleine aanvallen ge
daan in CQiampagne, het. A rgonm emwoud
en op dien oostef.ijkën Maasoever. De Fran-
sdhen achten deze ...adhermutselingen"
zooals zij idc aanvallen aanduiden niet
van belang. Toch valt aan deze hernieuw
de bewegelijkheid een voorspél tot meer
belangrijke gebeurtenissen niet te ont-
Het Vredesvoorstel.
Duitsche persstemmen.
Over de afwijzing van het vredesaanbod
der Centralis mogendheden door de En
tente, zegt het „Berl. Tagéblatt":
„Wij hadden graag de woordien: „Vrede
zij met. u", boven de poort van het nieuwe
jaar geschreven. Maar /dfe /EnterJte mo
gendheden hebben het anders gewild. Zij
plakken bun antwoord aan de poort, dat
de duidelijke, Ikraslse, dubbelzinnige afwij
zing van liet vredesaanbod' is; zij geven
Duiitscihland en Oostenrijk-Hongarije al
leen de schuld! voor het uitbreken van
den oorlog en verklaren de Duitscihe voor
stelten voor onoprecht, en omdat de vre
desvoorwaarden er auiet in, warden aange-
gevn, voor teeg; zij zeggen dat de toe
stand op het oorlogsveld' sléchts, schijn
baar gunstjug is voor de centrallen, en
niet de juiste sterkte van den tegenstan
der uitdrukt; zij eiischen boete, herstel en
waantoorgen voor alles wat DuitschLand
heeft misdaan; zij wijzen tfedere bespre
king van het vredlsaarlbod af. Wie ter
werM, bij ons en daaihuiten, kan er aan
twijfelen dat d'e pïanhen der Entente,
dlle op verbroklklenihlg (pan JDutfLacManid,
Oostemrijik-IIongiarije en Turkije zijn ge
richt, door het. steike vadertandslievende
Duitschë volk besfflM werdén afgeweerd.
Zonder te klagen, zander te tempo ogien
zal dlitt volk zijn bestaan verdedigen. In
de nota der Entente naar eenige uitingen
te zoeken, dito geen beisOlist „neen" zeggen,
is een kinderlijk spel.
De „LotkaJL Anzeiger" zegt, d'at er wel
niemand in Duiitsclriand zal zijn, dlie niet
op. de verwerping van 'het vredesvoorstel
gerekend had, na allies wat gezegd is.
Niemand zal er dus door geschokt wor
den, dat zij is gekomen. Maar de grootste
verwondering moet overal de motiveering
wekken, wamt da lichtvaardigheid en on
waarschijnlijkheid staan in zoo krasse .te
genstelling tot de ontzettende gebeurtenis
sen dóe zij tengevalige zal hebben, diat het
moeilijk verklaarbaar is, d'at tiien ernsti
ge mannen hunne namen, onder dit stuk
hebben kunnen zettesn, zonder te blozen.
Het antwoord) kam nu slechts oip clie
slagvelden worden gegeven. De Laatste
hand dlie zich kan roeren, moet nu den
vijiand versfliaan, onze soldaten en onze
vloot tot de overwinning hellpen.
De „Vos®. Ztg"." zegt: Op d»it honende
an woord, met de opgewarmde oude en de
nieuwe 'teisteringen, op dJirt afwijzen van
oms voo^teli, is voor onze regeering en
onze bondgenooten iédere mqgerijkheid
om verder te onderhandelen vooihij. Op
deze ruwe afwijzing van 'tedere verkor
ting van den oor.'iiog, clié wij in naam
der mensche/Iijkheid v ooi •stelden, ban maar
een antwoord zijn: krachtige Strijd totdat
onze wapens de temperatuur onzer Vijan
den weer tot de normade hoogte hebben
gebracht
Schijnheilig noemt de „Posit" de gron
den voor de Entente tegen de vrede." Wij
hoeren een nieuwe uiting van haat on
van den werusch om Duitsohiland en zijn
bondgenooten te vernietigen. De .„Deut
sche Tagec.eitung" zegt: De zin van dé
nota (beteekent, dat men DuKtschuand ér
toe zou willen brengen, vóór alHes toe te
genen in de BeCgieche quaestie. Tien re-
geerinigen hebben groote waarde er aan
gehecht zlich de grove manieren van den
Engeilischen premier eigen te maken. De
be'ieedrjgende, ook in het internationaal
verkeer tegenover vijanden en-gehoorde
fiorn. van aanmatiging: en hescli'ümipi'ng»
zal alleen er toe .leiden om elk verder
verkeer met de vijandelijke regeering at
i breken. Welk antwoord, gegeven moet
worden op de nota zegt heit beste Kle;st
in rijm Prinz von Hom buig: Mit Kelhn-
kugeln sohreïbt Antwort Ihm.
De ..Vorwarta" betoogt, dat aangezien
diu t«g:jeoipttrtij dien oorlog wi.l voortzetten,
ook het Duitsche volk geen keuze 'ilijft.
Het zal zich niet van de wijs laten bren
gen, dat achter do ■weigering van het
vredersaanbod de verwachting leeft
DuitschJiand ten stLotte toch nog terheer te
kunnen slaan. Dit plan ook verder te
verijdelen liig.t in het beLang van het heeie
volik.
Met betrekking tot de positie, die de J
Duitteche regeering ten opzichte van het
antwoord der Entente zal aannemen., ver
neemt de „Korrespondenz Norden" uit lei
dende kringen het volgende: De definitie
ve uitspraak is natuurlijk eerst mogelijk,
wanneer de officieele tekst bekend is. De
eerste indruk is die van oprechte spijt, dat
de vredesaanbieding van Duitschland zoo
bruusk kon worden afgewezen, en dat over
de belangen der neutralen en over het ge
weldige verlangen naar vrede van de ge-
heele wereld met geen enkel woord gerept
wordt. Volgons de meening te Berlijn vormt
zulks het treurige bewijs, dat de Entente
zonder de minste égards tegenover de eigen
volkeren haar doeleinden wil doorzetten,
die gericht zijn op de verplettering van
Duitschland en op de onrechtmatige vei*-
krijging van grondgebied. Dit doel wordt
onder een vloed van woorden verborgen,
doch blijkt duidelijk uit iederen zin van
het antwoord. Het Duitsche volk zou de
phrasen der Entente over de geschiedenis
van het ontstaan van den oorlog met een
rustige verklaring van zijn standpunt kun
nen ibo antwoord en. Het ziet echter met het
oog op den, door de Entente geschapen toe
stand, van die onvruchtbare discussie af,
doch zal zijn laatste krachten inzetten voor
de verdediging van het vaderland. De con
clusie uit het antwoord der Entente is, dat
er verder gevochten zal worden, onver
schillig of de wereld ten onder gaat of dat
oorlogvoerenden en de neutralen verder
lijden. De nota der Entente moet ook den
meest verblinden toonen, welke innerlijke
waarde de verzekeringen der Entente heb
ben voor recht, vrijheid en beschaving te
strijden. De verantwoordelijkheid voor de
voortzetting van den oorlog treft niet
Duitschland, doch met haar volle gewicht
de Entente.
Ocstenrijksctie persstemmen.
In de bespreking van het Entente-ant
woord zéggen de bladen, die hun eindoor
deel opschorten tot de ontvangst van. den
tekst van het antwoord: de afwijzende be
slissing komt na de ervaringen der laatste
weken en na de uitlatingen van de vijan
delijke pers en vooral na de legerorder van
den Tsaar niet onverwachts.
De bladen noemen het antwoord onwaar
dig en aanmatigend ,en verklaren, dat het
niets andei's is dan een herhaling van de
van ouds bekende en vaak gehoorde on
juiste beweringen en met de waarheid strij
dige leuzen. Vooral moeten de aanmati
gende eischen betreffende boete, herstel en
waarborgen worden afgewezen, want de
centrale mogendheden hebben niets te boe
ten, te herstellen, te waarborgen. Voor den
rechterstoel van de geschiedenis is het
thans een uitgemaakte zaak, dat Engeland
en Rusland, gesteund door de Fransche re
vanche-politiek, dezen oorlog sinds vele
jaren wilden. De centralen hebben voor de
geheele wereld hun eerlijke en oprechte
vredlievendheid uitgesproken, het bloed,
dat nog zal stroomen, zal neerkomen op het
hoofd der Entente. Voor de verantwoor-.
ding der Entente komt, wat thans geschie
den moet n.l. de inzet van alle krachten
in den strijd.
AmeriUaansche persstemmen.
De „Néw-York Herald" meldt: De Leiden
de kringen te Washington zien in het En
tente-antwoord het bewijs van het vol
strekte besluit om den oorlog door te set-
ten totdat de vastgestelde doeleinden zijn
bereikt en tevens een duidelijk teeken van
het echec van de Duitsche manoeuvre, ten
doel hebbende tweedracht te zaaien tus-
scheni de zwakste naties der geallieerden.
Volgens d.e algemeene mecniiig zal da
president geen nieuwe stappen beproeven.
Kent Wilson de Duitsche vredesvoor
waarden?
Uit Boedapest wordt d.d. 2 Januari ge
meld:
De leider der oppositie, graaf Andrassy,
verklaart in zijn Nieuwjaarsrede: Als de
Entente beweertr dat ons vredesaanbod
slechts een manoeuvre is, en niet gemeend,
dan kan ik mededeelen, dat president Wil
son de vredesvoorwaarden thans kent en
de Entente .ze daar te weten kan komen.
Het antwoord op de nota van Wüoon.
„Rquter" verneemt, dat er door de go
allieerden nog geen antwoord is gezonden
op de nota van Wilson betreffende den vre,
de. Men heeft Tiet wenschelijk geacht een
behoorlijken tijd te laten verloopen tus-
schen de verzending van het antwoord op
de Duitsche nota en die van liet. antwoord
aan den president der Vereenigde Staten.
De nota is echter' reeds in concept opge
steld en wordt nu behandeld en .zal waar
schijnlijk binnen enkele dagen verzonden
worden.
Reeds is medegedeeld, dat de Spaansche
regeering zich niet zal aansluiten bij de
poging der Vereenigde Staten en men ver
wacht niet diat Nederland tot eenige actie
zal overgaan.
Het zal vooral voor Noord-Amerika in"
teressant zijn te vernemen, dat pogingen
om medewerking van Zuid-Amerika te ver
krijgen niet veel succes hebben gehad.
De belangrijke staten Argentinië en BraL
zilië en een groot aantal kleinere stalen
zullen niet in actie treden.
Door de vertegenwoordigers van Ame
rika in verschillende hoofdsteden zijn eeni
ge mondelinge nadere verklaringen gege
ven ter opheldering van punten, die on-
duidelijk zijn.
Oostenrijk-Hongarije.
Parlementair overleg tusschen de
Middenrijken.
Volgens de „Reichspost" zal de voorzit
ter van het'Oostenrijksche Huis van afge
vaardigden zich-den 18den dezer naar Ber
lijn begeven, om aan de uitnoodiging van
K amp f, den voorzitter van den Rijksdag,
tot een samenkomst der voorzitters van
de parlementen der verbonden mogendhe
den op den Wdien dezer, gevolg te geven.
Turkije.
Van Engelsch—Amerikaansche zijde.
Uit New-York is d.d. gisteren aan de
Daily Telegraph" geseind: Volgens een
telegram uit Washington aan de „New-
York Times" verluidt uit diplomatieke bron
dat Turkije aanspraak maakt op volkomen
gelijkstelling met Duitschland en Oosten
rijk en op onafhankelijkheid van de suze-
reiniteit dei' groote Europpcsche mogend
heden. Turkije deelt m. a. w. mede dat
het plaats neemt in de groep van de Euro-
peesche mogendheden met alle rechten en
praerogatieven van een volstrekt onafhan
kelijke regeering.
Een Exchange-telegram uit Washington
zegt dat men daar dezen stap van de Porte
beschouwt als een diplomatieken zet om
aan de vredesonderhandelingen deel to
kunnen nemen.
Rusland.
Een Duitsch-gezind Doema-Iid.
De Doerna be stoot miet 158 tegen 7
stemman den Poolsahen afgevaardigd*
Lemipitskii van zijn mandaat vei*val!«n te
verklaren wegens zijn te Warsdhau be
toonde Duitschgezinde stemming.
Verschillende oorlogsberichten.
Louise van Saksen gevangen? Een
dame te Florence beweert dat zij een brie!
heeft gekregen van Louise, gewezen kroon
prinses van Saksen, die haar echrijfit, dat
zij te Dresden gevangen wardit gehouden..
De Duiiltschers zouden haar bij dien invai
in België in een ziekenhuis, waar zij een
operatie had ondergaan, hebben aangek
troffen on naar Dresden ovirrgieibira-dht.
