2
BUITENLAND.
De Oorlog.
Be JAARGANG
No. 2201
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. - Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, metGRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
»oor Leiden II cent per week, fl.45 per kwartaal; by onze agenten 12 cent per week, 1.60 per
kwartaal. Franco per post f 1.80 per kwartaal.
Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 cent
per kwartaal, bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 71/, cent
DINSDAG
JANUARI
1917.
De ADVERTEïJTIEPBIiS badraagi van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden medadfielwgen van 1-5 regels *1.50, elke regel meer 30 cent, met grati3
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (g00n
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
V De vrede op weg.
Na lang wachten is dan eendelijk het
antwoord der Entente op die vredesnota
der Gen traliën verschonen.
In vergelijking met de brallende be
schouwingen in (het gróótste gedekte der
Entente-pers, is dit antwoord als vrij be
zadigd te beschouwen. Het is althans
geen a f w ij z rii n g, hoezeer het er ook
op Jljtkjt. 'De Entente „weigert rekening te
houden met een voorstel), diat onoprecht
ïs en geen diraagjkradht bezit". Daarin ligt
stilzwijgend opgesloten de veakliarang: doe
ons andere, meer concrete, meer tastbare
voorstellen, en wij zullen er over spraken.
Lois van dit antwoord dier Goalttieerden
staat een bericht, dat Duitschland ge
neigd aoni zijn voorwaarden in het geheim
aan President Wilson mode te deeLen;
misschien dat zij (het door da Gea'/ïleerden
verlangde „hens tel" en die „waarborgen"
inhouden.
In dit verband moet opmerkelijk wor
den genoemd' de rede, door den Bulgaar-
edhen minister-president in het Sohranje
g3Ünoudien. Hij wees op de goede ontvangst
van het vredesaanbod in de neutrale Lan
den ook Nederliand, meende hij, zóu de
Wüson-nota ondersteunen en verklaar
de, dat die Vi-eatbond -gereed iis een eande
aan cLen oorlog te maken, ook door het
dioen van concasshes in naam der mensche-
ïijkheid en in-het belang van het welzijn
aller naties. Zellifs verzekerde hij, docu
menten te bezitten, waarlin hunnerzijds
„de vijanden onze rechten erkennen ten
aanzien van hetgeen wij wagen."
Inderdaad: er zijn teekenen, die er op
wijzen, dat de vrede op weg is!
Het antwoord der Entente op de
vredesnota der Centralen. Een veelbe-
teekenende rede van den Bulgaarschen
minister-president. - De Centrale troepen
maakten in Walachije en Moldavië nieuwe
vorderingen en staan voor Braïla. -- De
Entente richtte een nota met nieuwe
eischen tot de Grieksche regeering. --
Het Fransche oorlogsschip „Gaulois" is
getorpedeerd.
Van de oorlogsterreinen.
Overzicht.
In die Dolbroedeja worden de Rvis-
Eisch-Roiemecnschfi troepen op het brug
genhoofd van Maciu ho:e tenger zoo meer
in het) nauw gebracht.
In het Zuidelijk deel van de Wou d-
K arpatli en vervoegen die troepen van
aartshertog Joseph den aanval tegen de
Ruskscisdh-Roerneenisdhe stellingen. Deze
•aanvail geschiedt geflijk mem weet in
s am en werking met die Duitsch-Oosten-
jijksoh-Hongaajrscih legers in het Roe-
meenische binnenland!.
Het miauwste Dufitsche legerfberidit
meldt o. a. de vermeestering; dioior do troe
pen der Midilen-Statein van de plaatsen
•Harestrau en Ungtuireni. Deze; plaatsen
liggen ongeveer 20 K.M. van. de Zeven-
burgt9ohe grens af, in heit dal van de Za-
I'aJba. Ook andere succeeseii worden ver
meld.
Het leger dar MidtLem-Staten in het
Noorden van W a 1 a c h ij e zet de
opmarsch voort. Het Donauleger heeft «zijix
tegenstandiers op het bruggenhoofd van
Braïla teruggedrongen.
Op die overige fronten is het nieuwe
jaar heel kalm ingetreden moge het
nog veel kalmer eindigen!
- 0p Zee.
Fransch oorlogsschip in tien grond
geboord.
Het slagschip „Gaui'iods" ib dien 27en De
cember in de Mkldiellandscihe Zee getor
pedeerd. Vd'er personen verdronken. Het
schip zonk binnen een half uur.
De duikboot- en mijnoorlog.
Lloyds bericht: Het) Noorsche zeilschip
„Kornmo" -en de Noorsche stoomschepen
„Hero" en „Nijsgrand" moeten gezonken
zijn.
Lloyds bericht: Men gelooft, dat het
Engelsohe stoomschip, „Zoroaster" gezon
ken is.
Het Engelsche stoomschip „Alsleby"
is in dien grond geboord. De bemanning is
aan wal gebracht en de kapitein is gevan
gen aan boord van een onderzeeër.
Lloyds meldt dat het Engelsche stoom
schip „Cronsay" en de Engelsche schoener
„Spinaway" gezonken zijn. Ook moet het
Zweedsohe stoomschip „Meriddio" gezon
ken zijn.
Het Britsche stoomschip „Apsley Hall"
i9 gezonken.
Lloyds meldt dat het Noorsche stoom
schip „Thyra" is gezonken. De bemanning
van dertien koppen is ontscheept.
Ileü Engelsche zeilschip „Harry
Adams" is gezonken
Het Deensche schip „Danmarck" is
in den namiddag getorpedeerd in de nabij
heid van Vivero. De bemanning is gered.
De Grieksche stoombooten „Deme-
trios" en „Inglessis" en de Noorweegsche
„Flora" en „Ena" zijn tot zinken gebracht.
Naar vermoed wordt ook de Russische
stoomboot „Secdonis".
Engeland.
Een Duitsch oordeel' over Lloyd George.
Uit een artikel van Julius Hatschel in
„Der Tag":
Het imperialisme van Lloyd George is
niet te vergelijken niet dat van Chamber
lain. hij staat zedelijk veel hooger, want hij
wil niet als Chamberlain, slechts de wol-
vaart der rijke klassen van Engeland, maar
die van de breede massa. Maar dat slechts
door den oorlog deze welvaart is te berei
ken is een dwaling, die Lloyd George met
zijn voorbeeld Chamberlain gemeen heeft.
Niettemin moet men goed begrijpen: de
man, die thans de lotgevallen van Enge
land bestuurt, is de meest populaire per
soonlijkheid, tevens echter ook de grootste
organisator van Engeland, in elk geval een
tegenstander met wien zeer ernstig reke
ning moet worden gehouden.
Griekenland.
De nota der Entente.
De nota vam die Entante ensolit: veront
schuldiging voor de vijandelijke handelin
gen qp 1 December, degradatie van den
verantwoordelijken officier en het bréngen
vap een openbaar saluut aan de vlaggen
der geai'.lieerdenamne.-tie voor allle ge-
arresteerde VenizeBfeiten, vergoeding voor
den eigendom, den len en 2den December
vernield, met mbegrip vam de persen van
Venizeli'stisohe bladen, en overbrenging
naar dien Pellioponeaus van alle troepen,
wapenen en munitie behalve van hetgeen
strikt moedig is voor poilldie-dioeileinden.
Over de wederinstel'.iin., van de controle
over de (qpoorwegMinen zal tussdhen- de
vej'fegenwoordigers der Entente en de re
geering worden onderhandeLd, teneinde
deze quaeatle voor die autoriteiten minder
lastig te' maken.
In de nota wordt verder verklaard: Het
is mogelijk, dat mnTitaare noodzakelijkheid-
de Ent?nte aal nopen 1 roepen te - ten dien
te Iteo ter overbrenging naar Saroniki.
De nota is slechts ondvrteekc-nd door de
vertegenwcordliigers van de beschermende
mogendheden Groot-Britannië, Frankrijk
en Rusiland.
Men verneemt echter, dat oc>k Italië do
nota heeft goedgevonden.
Vereenigde Staten.
Amerika en de duikbcoteivoorlcg.
De correspondent van die „Daily News"
ta Washington zegit, dat als de diuikboot-
venschrilkking hernieuwd zooi worden als
gevolg van liet mislukken der vredeson-
derhandeSingen, er geen twijfel kan zijn,
dat de Vereenigde Staten in oorlog zul jen
komen met Duitsrihtend.
Het Vredesvoorstel.
Socialistische uitspraken.
In een redevoering tegen de hervatting
der internationale betrekkingen zegt de
Fransche socialist Jules Guesde, dat thans
de hervatting der betrekkingen de dood
van de Internationale zou zijn, die na een
volkoiixeir -ovcru-'innin? -kaa herlevan- en
haar historische zending hervatten.
'n Eigenaardige opvatting omtrent de
„Internationale", die immers nog altijd...
levend zou zijn!
De „Secoio" publiceert de volgende ver
klaringen van den Fransch en afgevaardig
de Franklin Bouillon, voorzitter van de
radicaal-socialistische partij: Ik kan u zeg
gen, wat het denkbeeld betreft van een
voorhangen vrede, van een vrede, gesloten
voor dat de rechtvaardige oplossingen,
waarnaar de geallieerden streven, zijn ver
kregen, dat en dat is een eer voor ons
land als er lieden zouden «zijn die daar
voor propaganda zouden willen maken, ze
weldra zouden vallen onder de verachting
van het publiek, om niet erger te zeggen.
Geen hoopvolle verklaringen!
Nog een uiting van oorlogsrazernij.
Naar aanleiding van het Duitsch e ant
woord aan president Wilson, waarin sa
menkomst van gedelegeerden der oorog-
voerenden in een neutrale plaats wordt
voorgesteld, merkt de „Figaro" op, dat die
plaats, als ze op dit oogenbik wend aan
gewezen, voor altijd beroemd zou zijm ais
de grootste hinderlaag der geschiedenis.
Een opmerkelijk aanbod.
Naar de „Morning Post" uit Washing
ton verneemt heeft Bernstorff aan het Ame-
rikaansche departement van buitchland-
sche zaken medegedeeld, dat zijn regeering
niet voornemens is openlijk en voor de
conferentie de voorwaarden mede tie dec-
den, die Duitsckland aan zijn vijanden wil
aanbieden, maar dat zij die in het geheim
wil mededec-len aan de regeering te Wash
ington, om dan even vertrouwelijk tc wor
den medegedeeld aan de regecringen der
geallieerden.
De Bulgaarsche minister-president over
de vredesonderhandelingen
In een redies, gehouden in de Sotoranje,
veirkl aarde miniteler-president Radosl-awo-f
dat het vredesaanbod (van Duitschl'and.
Rod.) met geestdrift ontvangen werd o«k
•in neutrale Landen: Zwitserland en de
Scandinavische rijken en, naar ik ver
neem, zeideJliij, zullen ook in Holland en
Spanje die poging van president Wilson
ondersteunen. Wij zijn bereid. verklaar dm
die imiiniBter, nu vrede te sluiten, want wij
w/len aan den oorlog een einde maken.
A\r ij zullen een, concessie doen
in naam dej m e.n s c h e i ij k fh e i d
en tot 'heil van alle volken.
Zijn rede beëindigende, verklaarde Ra-
d)oslawof: „Ik ben in het bezit van bewij
zen, waaruit blijkt, dat. onze vijanden
onze rechten erkennen betreffende het
geen wij vragen." De verklaringen van
Radosl'ajwof werden cyntvangen met lang
durige toej uMiingen.
Het antwoord der Geallieerden.
Het Uitvoerig antwoord, hetwelk Zater
dagavond is overhandigd aan de vertegen
woordigers dier neutrale staten, die waren,
belast met het overbrengen van het Duit-
sclio voorstel, luidt in hoofdtaak als volgt:
De regecringen der Geallieerden, België,
Frankrijk, Groot-Britannië, Italië, Japan,
Montenegro, Portugal, Roemenië, Rusland
en Servië, vereenigd in de verdediging van
de vrijheid der volkeren, getrouw aan de
-s-etroften overeenkomst om niet afzonder
lijk de wapenen neer te leggen, besloten
gezamenlijk te antwoorden op de vermeen
de vredesvoorstellen, welke van de zijde
der vijandelijke regeeringeif tot hen zijn
gericht.
Het antwoord richt zich allereerst tegen
twee voorname beweringen uit. die vijan
delijke nota, die meent, de verantwoorde
lijkheid van den ooi-log op de Geallieerden
te kunnen werpen en de overwinning der
Centrale Mogendheden verkondigt. Aan de
ze nota ligt oen systematische miskenning
van het karakter van den strijd in het ver
leden, het lieden en de toekomst ten grond
slag.
Wat het verleden aangaat, ontkent
Duitschland feiten, data en cijfers, die be
wijzen, dat de oorlog gewild en u'tgelokt
werd door Duitschland en Oostenrijk-Hon-
garije.
Te 's-Gravenhage was liet de Duitsche
afgevaardigde, die alLe voorstellen tot ont-,
wapening weigerde. In Juli 1914 was het
Oostenrijk-Hongarije, dat na aan Servië
een ultimatum zonder weerga gericht te
hebben dit land den oorlog verklaarde,
niettegenstaande de genoegdoening, die het
onmiddellijk had gegeven. Toen wezen de
centrale Keizerrijken alle pogingen van d,e
hand, door de entente in het werk gesteld
om aan het plaatselijk conflict een vrede
lievende oplossing te geven. Het aanbod
van Engeland, om een conferentie bijeen
te roepen, het voorstel van Frankrijk om
een internationale commissie te benoemen,
het verzoek om een scheidsrechterlijke uit
spraak door den Tsaar aan den Duitsch en
Keizer gedaan, de overeenstemming tlus-
echen Rusland en Oost.-Hongarije bereikt
aan den vooravond van het conflict, al
deze pogingen heeft Duitschland onbeant
woord gelaten en heeft er evenmin ©enig
gevolg aan gegeven.
België onder den voet geloope.n door het)
Keizerrijk, dat zijn onzijdigheid had ge
waarborgd en niet schroomde .zelf te ver
klaren, dat verdragen vodjes papier waren
en dat nood geen gebod kent.
Bij zijn zoogenaamde voorstelLen beroept
Duitschland zich op de oorlogskaart, doch
slechtte op de Europeesche, welke slechts
den uiterlijken schijn en een toestand van
voorbij'gaanden aard, doch niet de werke
lijke kracht der tegenstanders aangeeft.
Een vrede gesloten volgens deze gegevens
zou uitteluitend voor de aanranders voor-
deelig zijn, die in de meening hun doel
in twee maanden tijds te bereiken, thans
na twee jaar bemerken, dat zij' het nooit
«uilen bereiken.
Wat de toekomst aangaat), zoo eischen de
ruines, welke door' de Duitsche oorlogsver
klaring zijn veroorzaakt, de tallop,ze ver
grijpen, die door Duitschland en zijn bond-
genooten zijn gepleegd, vergoeding, herstel
en krachtige waarborgen. Duits land ver-,
liest het een en. het ander uit het oog.
In het volle bewustzijn van den ernst,
doch ook van de noodzakelijkheid van hot
oogenblik, weigeren de negeeringen der
Geallieerden, onderling nauw aaneengeslo.
ten en in volkomen overeenstemming met
haar volkeren, staat te maken op het Duit
sche voorste!, dat onoprecht is en geen
draagkracht bezit. Zij beveotigen opnieuw,
dat er geen vrede mogelijk is, zoolang zij
niet verzekerd zijn van het herstel der ge
schonden rechten en vrijheid, vnn de er
kenning van het nationaliteitsbeginsel en
van het vrije bestaan der kleine Staten,
zoolang zij niet zeker zijn, dat er een rege
ling zal worden getroffen, waarbij de oor
zaken, die sedert langen tijd de naties be
dreigden, definitief zullen worden uit den
weg geruimd en stellige waarborgen zullen
worden verstrekt voor de veiligheid van
de wereld.
Verschillende onrlnosberichten.
Mosselen in Duitschland. Een Zeeuw-
sche dame, die als zangeres ook in deze da
gen telkens in Duitschland komt, vertlelt,
dat daar elke mossel thans, in onze munt
uitgedrukt, een situiver kost. Geen wonder
dat er hier veel aan wordt verdiend.
Bier. In Westfal©n hebben de eige
naars der bierbrouwerijen wegens gebrek
aan brouwgerst besloten de aflevering van
bier voorloopig tot de helft te verminderen.
Vervalschingen. De politie te Hanno
ver waarschuwt het publiek voor het koo
p-en van een product ter vervanging, van
soda, dat echter als zoodanig geheel waar
deloos is.
Het prijscontrolebureau te Hagen signa
leert een andere vervalsching, nl. een bo-
ter-suriogaat, dat voor 9.60 M. per*halve
K.G. in den handel wordt gebracht en be
staat uit meel, keukenzout, een weinig
FEUILLETON.
CECILE.
Vrij naar net Fransch.
12)
O! die armoede. Wat was ok naïef, toen
alk Qiaajr moedig aanvaardde, zonder haar
te Vennen. En dan te bedenken, dat de
prijs van één oastmim van Paula Mont-
peran voldoend-a zooi zijn om de reis to
belt alen, die mijn vader de gezondheid zou
teruggeven.
Maart.
De zorgen benemen imij de slaap. lederen
nacht peins dik er over, hoe ik die 1800
francs zai uitsparen, «om naar het zuiden
te gaan. Mijn vader zat de weinige waar
den, die hij (beaiit, niet te gelde wiOLen ma
ken, en toch .is het noodng. I-Ioe zal ik dait
toch zeggan? Wat is hdt toch hairdi arm
te zijn.
Maart.
Do dokier heeft de reis besfóst. noodza
kelijk verklaard; Mijn vader heeft eerst
voiDstandJtg geweigerd om te vertrekken,
maar ik heb zootang geweend) en ge
smeekt en zoo Hteflfüg verzekerd, diait ik die
bres iin onze financiën wal zou weten uiiit
te sparen, dat mijn vadier toegegeven heeft.
.Wij reizen over acht dagen af.
Als die ongelukkigs gaLdquaestie er niet
itusechen zat en ik geen eindeloioze bereke-
n'Ungan voorzag, zou die verandering in
mijn bestaan mij niet onaangenaam zijn,
oil is het -in de Pyreneën thans ook stik
Ek zal er toch zooveel mogelijk trachten
lö gemieiten.
AmeHe-les-bains, Maart.
Waarom moet toch dat geldgebrek alles
ddoden, wat jio-ng en vrooïijk in mij is en
mijn genoegen vengaiUen?
Mijn vader heeft er de reis goed. afge
bracht -en 'It te 'hier gelukkig nogal mooi
wear. Do zotn verguldt de grijze bergen
en verspreidt in het stille dal een zee van
dilcht. Was ar nu maar wat meer zon in
ons hart. Die zorgen weten wat.
Er zijn hier betrekkelijk weinig men-
©dhen. In bet militaire hospitaal zijn
•©enige zee-officieren, in do hioiteffla ettelijke
tering- en borslblijders. 't Is treurig; som
migen schijnen ongeneeslijk. Aan tafel zit
.een jong meisje in mijn nabijheid', wier
vroolijkheid mij pijnlijk aandoet. Zij is
vol wilskracht, doch 't is blijkbaaa- slllechts
die koortsi, die" haai* wangen doeit gloeien
en (haar oogen schitteren. Haar moeder
verliest haar nii'et uit het oog; op het ge
laat der .goede vrouw leest men angst en
hoop. De jeugdige zieke droomt echter
slechts van genoegens 'an wanddiingen.
Den volgenden dag ontmoette ik haar ;n
den salon; haar magere vingeirs speelden
mat de toetsen van do piano. Wij begon
nen over muziek te spreken.
O, ik vind het zoo jammer,, dat ik
niet zingen mag, zeid-e zij. Vroeger zong
ik altijd... Hoor eens, wij zijn nu toch
alleen.
En zij ving een lied aan.
Neen, neen, Zei ik met schrik, het
zal u kwaad' doen.
Maar, met een gtf'imladh haar aardig
blond kopje schuddend, zong zij „Le
PrLntemps" van Gounod..,; totdat een
hoestbui haar overviel.
Ik (ben h^esoh; een overblijfsel: van
da bronchitis. Het gaat echter veel beter.
Haar oogen lachten mij toe. Zij gelooft
aan de dagen, die voor haar nooit zullen
'komen... Drie barer zusters zijn aan de
zelfde kwaal gestorven.
Maart.
Er 'ïis hier ook een jonge diame, dii-e niet
ziek te. Zij vergezelt haar broader, een
zee-officier, dóe pas een groote reis lie aft
gemaakt. Hij is zeer ontwikkeld; mijn
vadier en hij hebban reeds besprekingen
aangeknoopt. Zijn zuster is beminnelijk
En wat houden die twee ïhniig veeOi van
elkaar. Hij heet ohan Ducay, haar voor
naam is Christina. Ik heb nog maar en
kele woorden met baar gewisseld, ma-ar
zij heeft toch reeds ean a'ï er aam-gen aam
sten indruk op mij gemaakt.
Maart.
Ik mocht hedenochtend aMeem naar de
'keaflc gaan, terwijl mijn vader zijn bad
nam. Christina Ducay vlas er ook ein wij
zijn samen weggegaan. Eerst spraken wij
over onze zieken, waarbij ik vermaan, dat
haar broeder eigenlijk maar uit voor
zichtigheid d!e kuur volgt; zijn beroep
vergt veel van zijn gezondheid. Desniette
min is zij zeer met dat beroep ingenomes:
hst veroudert den mensch wel, maar hdt
hart blijft er jong bij.
Ja, zdidé ik, dank zij de verscheiden
heid van in drukken en de voortdurende
veranderingen.
En ook, en vooral tmüsschi-an, wijl het
de ziel' voert tot toewijding en zelfopof
fering.
Mijn geüaat drukte zeker verwondering
uiit, want zij glikmlacht^.
Verwondert bet u? Denkt gij niet, dot
den hart, verjongd door jyïïakrachty ijver
en opgewektheid, er boe komt zich zejve
te vergeten.
Ik heb er nooit over gedacht, zeide
ik, doch ik meende het niet, want ik heb
in den af gekropen winter mij van veel
rekenschap gegeven en over voefl. nage
dacht.
Men begrijpt zoo slecht de ze¥opof-
farinig, hernam zij. Ze maakt het leven
niet onaangenaam en verdort het hart
niet, diooh bestaat in het beoefenen zijner
deugden en het zoeken van 't geluk... ton
bate van anderen.
Maar a)I's die anderen er nu niet van
willen genieten, vroeg ik, ondanks mij
zalven, denkend aan mijn vader, dien ik
vertroosten, noch opvroolijken kon.
Men doet altijd wel, als men bemin
nelijk on geduflckg is. Bovendien, hoe het
met onze omgaving ook g»a, men I vindt
het goluk slechts, door niet zich zeiven te
zoeken. Iedier van ons moet, dikwij-'ls tot
zijn schade, leer an, dat wij ons zalven
Slechts tot Kast zijn. 't Is daarom goel,
zich op te offeren. Maar diat is nu toch
een vreomd onderhoud. Hét bewij-st, ge
loof :1k, de sympathie, welke wij voor
elkander gevoelen.
Ik drukte haar met warmte de hand.
Daar wij een la.ngen weg hadden af te
leggen, zetten wij ons eenige oogenblik-
kon op een bank neder en daar vingen wij,
wat ons ceer natuurlijk toscheen, zonder
eenige inleiding aan eikaars levensgeschie
denis te verhalen.
Nu ik weder thuis ben, vind ik het
vreemd, een tot dusverre onbekende, mijn
hart te hebben uitgestort, maar toch is 't
mij goed het gedaan tic hebben. Er is iets
in, haai', dat aantrekt en vertrouwen wekU
Maart.
Wij zien Christina Ducey .en haar broe
der dikwijls. Zij zijn zeer bescheiden en
verschillen daarin- veel van andere bad
gasten, die alles haarfijn trachten te we
ten tie komen, om zich te verstrooien of uit
nieuwsgierigheid. Zij weten, dal mijn va
der ontslagen is en wij op 't land leven;
ons is 't bekend, dat zij niet heeft willen
huwen en al haar liefde en verlangens
slechts het geluk van haar.broeder betref
fen. Dat is voldoende, en onze gesprekken
over allerlei onderwerpen loopend, zijn dan
ook vertrouwelijk en afwisselend tevens
en voorkomen alle verveling.
Mijnheer Ducey bezit, evenals zijn zus-
ter, een zekere mate van oorspronkelijk
heid. Niets is aangenamer dan hem van
zijn reizen te hooren verhalen; hij schetst
niet alleen de zeden van de vreemde, vol
ken en de lotgevallen van zijn vaartuig,
maar toont ook een open oog te hebben
voor de schoonheden der schepping, 't Zij
hij 't heeft over de wonderen dier tropische
landen, over 't indrukwekkende van dö
zee, of over de plechtigheid van dm nacht
op den oceaan, steeds blijkt, dat hij innig
godsdienstig is en een edelen inborst bezit.
XI.
Twintig dagen waren verloopen eri 't
einde was gekomen. De graai De Marm m-
res wajs öon den vooravond van zijn ver*
trek, terwijl J-oïian on zijn zusiter hun
verblijf nog verlengden 'in plannon maak
ten voor een interessant toertje wanneeit
zij zouden terugkeerm.
(Wordt vervolg dj
