Tweede Blad. BINNENLAND. I» JAARGANG. No. 2177 ^eftzidócHeSou/fca/nt Vrijdag i December 1916 ederland en de Oorlog. De „Koningin R e g n t ei s". WioQff seint uit Berlijn: Naar wij -vernemen, aai ihiet. Nederland- te poststoamsdhip Koningin Regentes'*, t onlangs ahs prijs opgeftyradht is, w ijgedatem worden. Dit stoomschip werd dien lOen dezer, op g van Vilisisdngen nafr Londen in de urt van het vuurschip Noordihinder igens het plrijisge recht. diooir e.eu Duit- te duikboot aangehouden. Daar een jndig onderzoe(k van het stoomschip op als van aanhouding uitgesloten is wagens de mjogefijklhedd, dat er vij- delfijlke strijdltenachtem op zouden der i, is het stoomschip naar Zeehrugge van daar naar Oostende gébracht Uit i onderzoek bleek, dat de kapitein en telegrafist van het stoomschip draad je teOiefgpammen afgezonden hia/dden om derfiandsdhe oor'iogjsgdhepen op te noe- Daar deze draadloos» teTiega-ammen gefcwijlMld ook door EngéLsdhe strijd- idhtetn ter zee opgevangen hadden kun- worden, konden zij ais een onder- unïng uit nalatigheid van 'svijandö flogtvoeiring ter zee beschouwd worden, rder b^ieefk, dat drie iaden van de be aming van het stoomschip huTp ver- nd hadden aan een Enge'sohen koerier, »r n.h op zijn verzoek zijn boariers®aik Ier de postzakken, die het stoomschip wende, te verstoppen. Tegen deze drie iertanders ia wegens huflptveafteenïng den vijand een onderzoek voor den igsraad aanhangig gemaakt, fe post van het stoomschip wordt, naar vernemen, op contrabande, papieren d, hanlddlspapieren, die geëndosseerd nnen worden en verkoopbare effecten ierzooht e?n van de uitkomst van dat darzoek wordt de verdere verzending -ajnlkélifk geste1/!!, terwijl het stoomschip vrij@e1aten zal worden. Daar uit het reden van een deel der scheep éboman- ïg, dat met onzijdigheid in strxjd"is, een nMlacht tegen het schip zelf afgeleid en Ktervvorpen kon worden, moeit het vrij en van het sChxp aüs een teefcen van Dote tegemoetkoming tegenover de Ne- Handsche eigenaars beschouwd worden. Zekere voonviafiFen, die er na het on eigen van 'de ,,Konigin Regentes" tus- len de duikboot en de door de draad- ce tet'iegrafie van het Nederliandtsche omschip opgeroepen Neder'jandsdhe zee- ijdkraahiten geheurd zijn, zuiden, naar vernemen, een diplomatiek naspett iben. informatie bij de Maatschappij Zee- ïd was hiervan niets bekend. )it telegram heldiert ons op. welke ien drie leden der bemanning in België snden vastgehouden. Het valt niet te ontkennen, dat zij daar- e aanleiding hebben gegeven. Het ver ben van de brievenzak van een Engel- oerier, die zich aan boord bevond, geen neutrale bande'ing; en dat die verborgen werd tusschen de postzak- die liet schip overbracht, is des te ?er. Van de opvatting, dat de post a's a bij uitstek neutrale zaak wordt be- hcmiwd, werd daardoor misbruik ge lakt. Daar naoiat heeft,, indien wij het teffe- am ,goed begrijpen, ook de houding der erige opvarenden te kort gedaan aan een juiste opvatting van de neutraliteit; waarschijnlijk toen het vedbeaigen van de koerierszak was ontdekt, en naar de schul- gen gezocht werd. En vervolgens schijnt er een woorden wisseling le hebben ptoats gChad tusschen de bemianming van de te hulp geroepen HoilPiandsaiie torped'olbooten en die van de Dudtschie duikboot. Of dit allies van dien aard is gaweöst, dat het WoAff-bureau de vrijilating van de „Koningin Regentes" met' recht kon qua- lificeferen alis een giroote wettwiliemicfihiedd van DuitscihJa/nd, d'at zal waarschijnlijk eerst blijken als onze Regeering haar eigen Bezing mededeelt. Wij wachten die met befllangiateilfing af. maar veiheugen ons inmiddels over de te ruggave-van het schip. De „Blommersdij k." In zake de torpedeering van de „Blom- mersdijk" heeft, zooals reeds vermeld, de- Du itsche regeering in antwoord op de 'ver- toogen der Nederlandsche reg.eering zich bereid verklaard om, zonder procedure voor het Prijzenhof, een schadevergoeding uit te keeren voor het schip en het gedeelte der lading, dat aan de regeering toebe hoorde, terwijl slechts het overige deel der lading aan de beoordeeling van het Prij zenhof zal worden onderworpen!. De Duitsche regeering grondt zich daar bij op de volgende overweging. Met het grondig onderzoek bij <len te rugkeer van de duikboot ,,U 53" ingesteld, is gebleken,, dat de „Blommersdijk" al vorens haar bestemmingshaven Rotter- da mte bereiken, de Britsche haven Kirk wall moest aandoen en dat bijna de ge- heele lading uit conditioneele contraban de bestond n_l. graan, automobielen, mo torrijwielen en bestanddeel en daairvan. Daar de cognossementen der lading, met inbegrip van het voor de Nederlandsche regeering bestemd gedeelte, voorzien wa ren van de clausule „aan order" sprak daaruit .naar de voorschriften der Duit sche Presenordnung, die op dit punt de voorschriften der Engelsche Prijzenregle menten heeft overgenomen, een, rechtsver moeden voor de vijandelijke bestemming der lading. De commandant der duikboot kon on der de gegeven omstandigheden dit moeden niet voor wederlegd houden, zoo- dat hij schip en lading neembaar achtte en het schip volgens de met de Londensche Declaratie overeenstemmende voorschriften d«J!JRricprmTvlTiiiru»' bemanning. Intusschen heeft de Nederlandsche re geering officieel verklaard, dat het ver nietigd graan inderdaad voor haar be stemd was en dienen moest voor de behoef ten der Nederlandsche bevolking. Op grond van die verklaring welke, gelijk van zelf spreekt, geen twijfel toeliet, moest het tegenbewijs vojr het vermoeden van vijandelijke bestemming beschouwd worden geleverd te zijn, coodat noch dit deel der lading, noch het schip neembaar was. On der die omstandigheden heeft de Duitsche regeering uit overwegingen van goede na buurschap zich bereid verklaard, zonder afwachting van een prijsrechterlijke uit spraak het aan de Nederlandsche regee- ring toebehoorend deel der lading alsme de het schip te vergoeden, terwijl het ove rig deel der lading aan bedoelde uitspraak onderworpen zal worden. „Het Vaderland" teekent hierbij aan, dat de voorn aamste aanleiding tot het torpedeeren van bet sdhip dus is geweest: een onvolledigheid van de cognossementen. Om het even of wij bier te «doen hebben met een slordigheid of met een handels gebruik, dat dm commandant der Duit sche duikboot niet onbekend behoorde te zijn, is bert. voor het vervo-'ig een goede leer. Het lot van een schip dat de zee be vaart kan tegenwoordig van dergelijke kleinigheden afhangen. De aKoop van doze netelige zaak zal hier te lande ongetwijfeld eenige, zij het dan ook geen algeheel a voCdloening geven, ■allereerst wegens het succes dat onze Re geering heeft behaald, maar ook om dé ■stoffelijke zijid© van de zaak, die zoomin de Regeering alls de Holüand-Amerika-lijn on verschillig Ikon laten. Uit de Pers. De crisis aan Financiën. Zofoals wel niet anders was te verwach ten, zegt DeMaasbode, krijgt de Eea> site Kamer de voi'ile laag in de liberale pers. Voor het eene orgaan is haar votum „een buitengewoon ergerlijk f-edt", voor een an der „dwarsdrijverij", voor een derde „vernielingswerk", voor alle „een poli tieke misdaad". Breed wordt uitgemeten de noodzake lijkheid voor 's lands kas om nieuwe be- (Dastingen te zien toeVJoeien. Daarop is eenvoudig te antwoorden, dat die Minister de middelen krijgen kon; zelfs uit de aan rechts zoo antipathieke successierechten en dan óók nog voor een deel uit de "rechte lijn kon hij een aan merkelijke verhiooging binnenhiaffien. Met overwinning van de ernstige be zwaren heeft rechts den Minister 6.2 mil- lioen uit de antipathieke successierechten wi'Jen toestaan in plaats van de 8 mil- Jioen, wd'ke hij vroeg. Maar hij heeft de toegevendheid' van rechts niet gewaar deerd. Wie stond nu verantwoordelijk voor d;e gevolgen? Zeker, deze kunnen zeer ernstig wezen voor het geheel e Hand1. Maar. deze gevol gen had de Minister zelf kunnen voor zien en vermijden. De T ij d schrijft o. m.: De stemming van gisteren is en daartegen wensdhen wij vast te waar schuwen geenseins een uiting van, zoo- 3il.s de heer Schaper zou zeggen, de mam- f (nnistiis-dhe Kamer. Integendeel/ Het gezin em speciaal het gezin van den klei nen burger werd door het ontwerp ern stig getroffen en dat heeft de Rechter zijde voorkomen. Er waren natuun.fi jlk ook andere bezwa ren, .aJis bijv het h/***"P,aJd',,s JsiuCCtiKrarcaie astlng te ont duiken, en d'e voorgestelde bepalingen ten aanzien van het lievemsverzetoerings- b ©drijf. Doch hoofdzaak is geweest de bescherming van het gezin1, een beginsel! dus, een hoog beginsel, dat de Eerste Kamer niet heeft witten prijsgeven. De Minister beriep zich bij zijn verdedi ging o. a. óók op de aanneming van art. 192 in de Tweede Kamer. Wij achten dit beuöietp niet bijster gélukkig. Natuurlijk, e: is voor de Bevrediging ge'd, en veel geld noodtgi: twintig mi'üioen meer per jaar. Doch vooreerst is de Grondwets herziening nog niet ten einde gebracht en bovendien is het onjuist, m die Rech terzijde te verwijten, diat zij de Regeering niet aan ge'd wil helpen. Dèt was de quaestie niet! De vraag was aflileen of op ken, die de meeste belastingen betaken moeten een andere vendee'ing van be lastingdruk mogell ijk was dan de Regee ring voorstelde. Gemengde Berichten. Smokkelen. Door het militair gezag te Eindhoven is de igiaianteriezaak der firma Gebr. Rieter a'idüaar ondier militaire bewaking gestefd. Een en ander wordt in verband gebracht met de zeepsmokkeüia- rijen, die tegenwoordig op groote schaal over de Belgische grens plaats vin-dien. Van Maat en Strijkstok. In een café aan den WatetrCandischendijk te Sch-eHlling- wouide is Woensdagavond een „groote" openbare veigiadieiring geh/oud'en, waarin een wethouder en een raadslid van de igeraeiente Ranisdlorp elkaar te lijf giingen, tot stichting maar vooral natuurlijk tot vermaak, van de zaal vol gemieentenaren, over.... ja, over wat eigenlijk? 't Was min of meer een voortzetting van ruzietjes welke de beeren samen in den goeden Riansdoupsdhen gemeenteraad' reeds had den bekibbei'id, en wake zóó hoog waren, geloopen, dat ze 't nu dan maar eens „in 't openhaar" zouden uitvechten. Maar zoo ver is 't niet gekomen, want toen de narig heden eenmaal loskwamen, waren er zoo ve'en onder het „belangstdl/iend publiek", die óók eens graag een duit in 't zakje wilden gooien, dat.... men dan maar be sloot om nóg weer eens een vergadering te houden, waarin dan iedereen zou kun nen zeggen wat hij op zijn hart had. Waar om 't nu eigenlijk ging, 't werd in de ver gadering niet duidelijk. Nu ja, 't bleek dan wel, dat er bij en na den watersnood hier en diaar wel wat aan maat en strijk stok was blijven hangen, 't raadslid G. Schouten beschuldigde den wethouder G. Dekker, dat hij vooral zich in d-at ouzicht niet onbetuigd had gelaten, wethouder Dekker liet dat niet op zich zitten, zei, dat er niets van aan was, en dat de heer Schouten, nu ja, óók niet vi<es was van een zoet winstje. „Dat heeft er niets meê te mak-esn! 't. gaat om 't recht", riep de schooT/meester van Zunderdorp. maar hém werd beduid, dat hij' zé'.f er niets mee te maken had, omdat hij uit Zundendorp kwam. Wat evenwel niets afdeed aan zijn overtuiging, dat 't recht zou zegevieren. Dat vond ook de voorzitter, die eigenlijk voorzitter was van het fanfarekorps „Nut en Genoegen", dat men b'ijklbaar de meest aangewezen organisatie had gevonden om dit varken tje eens te wasischen. Maar 't moet gezegd, de voorzitter van het fanfarekorps „Nut en Genoegen" was niet geheel onpartijdig en lichtelijk geporteerd b'ijklbaar tegen den heer Dekker, trouwens evenals die groots meerdeiilieid van de vergadering. En dat is verklaarbaar, want nu ja, hoor een® hier, een mensch ia een mensch, en 't gebeurt je toch maar niet iederem dag, dat je zoo maar lekkertjes op den va' nog ze'f meft kan doen oolk De quiaesuwf l»b v«i ...6 heel wat verder gevorderd dan d»it ver baal ervan, en toen waren wij er ook nog niet achter. Wij begrepen dan wei', dat 't ging om „maat en 'Strijkstok", maar hoe en in hoeverre...? Trouwens, kom daar maar eens achter! Maar wij hebben geduldig en trouw ge wacht totdat wii er iet® meer van begre pen, a1 was 't dan nog niet uit toen wij zijn heengegaan, en dit is dus zoowat dt slotsom: Toen op 14 Januari van 't vorige jaar aiVe Wafèitliand'sche polders zoo ineens vcfl waren geloop en, was 't vooral in Rians- dorp een vreeselijke toestand, 't Dorp lag niet aan een dijk en zat du® we dlra rond om in 't water, afgesloten van de overige were'd Wie nog even kans had gezien, was awhioht. met zooveel mogelijk van zijn koeien maar er bleven toch nog men sch en en koeien op 't dorp achter. Die raakten duchtig in 't nauw, en niemand ■wist wat te beginnen VoanaJt omdat er niemand was die, rechtens, den baas kon spelen. Want burgemeester Gailkoen, "die burgemeester is van de vijf dorpen we'ks Ransdorp omvat, zat in Schel/lingwoude, en kon dus niet in Ran9dorp de lakens uitdeden, te minder nog omdat Rans dorp telefonisch en telegrafisch ook al gauw geïsoleerd was door den storm. Toen trok wethouder Dekker de stoute schoenen maar aan, hij stoorde zich maar niet all te veel aan de Gemeentewet en zei: hoor eens hier, nu ben ik loco-burgemees ter. En hij vatte inderdaad1 de koeien hij dien kop. bracht ze op het heuveltje/ rond de kerk, en voor zoover 't moest, zeltt in de keik, hij liet het veevoeder van hief en daar bij elkaar brengen, opdat dé beesten te eten zouden hebben, hij zorgde, diat ook de menschen te eten kre gen, en, zoo goed en zoo kwaad a1® 't ging, ender dak kwamen, enfin, hij deed van allerlei dat gedaan moest worden. Ook later nog: hij zorgde voor schutt.eö om de koeien naar Amsterdam tt bren gen. hij zorgde, dat er geld Kwam van rle W a term oo dicomm issd ehij was van de plaatselijke commissie een der werkzaam ste leden, en ten s/lotte behandelde hij voor vele boeren die zaken bij het taxeeren en verftoopen hunner beesten. Daarvoor» kreeg hij van sommigen een „plasdankje",- zooals men zegt, van anderen een meer klinkend betwijs van erkente'ijkheid. Zoo was er een weduwe, die, door bemi<5- deling van een ander, per sa^do f 60 aan hem had afgestaan voor zijn bemoegiingen, van een ander had hij 'gekregen f 5 per koe, en zeid-ie. ik heb 't aangenomen,- want ik kan van den wind niet leven. Waar hij dan fco-dh ook- gelijk aan had. Maar natuurlijk, dat alle® was ruim genoeg, in een tijd van meer ongeregel de winstjes, da/t een' wat girooter, de an der' wat kleiner, om le sputteren en te nou-ja'en, dat die wethouder Dekker 't er dan toch maar van had genomen. Cijfer» werden genoemd' van belang maar van feitelijke beschuldigingen bleef weinig over. tenzij dan dat de heer Dekker tegen de wet had gezondigd door zich zelven loco-burgemeester aan te steri0**- Nu, en daarover lieert zich dan de ver gadering een Jangen avond zitten warm maker» en herooken, en opwinden, zóó eng, d'at de veldwachter in 't gemoedelijk» altiiid nu en dan de taak van den voor zitter moest overnemen door al te harte- tochtelijke aanwezigen er op te wijzen, dal zij niet aian 't woord waren. Een voegende week waarschijnTjk zaü men 't nog eeus dunnetjes .over doen. „Hbld." Nlet-vredetievende kaartspelers. Na afloop van een schutjaspartijtje te Beet» (Fr.) is die poritie dioor eenige personen aancreivnUien en ernstig mishandeld. Dé ,!!^m'aialkt<5 van sabel gebruik. Vijf Onder de nieuwe regeling. Woensdag avond wend in „Novum" te Bussiuim een vergadering gehouden, waarou het S D. A. P.-raadslid, d'e heer Van de Kietft, het» onderwerp besprak: 4.Een jaar in eten Raad". Dit was de eerste vergadering nai het aannemen der zuinigheidsmaatregefiein ten opzichte van gas en e'octriciteit. vól gens de nieuwe verordening moest men om 11 uur de zaa.1 veriaten. De heer Wijnkoop kwam in debat en juist boen de gewon» hartetochte^jke interruptie® een aanvang namen, sloeg het elf uur. De zaal werd daarop onder ge/liach snel ontruimd. Doodgedrukt. De 14-jarige loopjongen H. M. uit Haariiem is gisteren te Heem stede tusschen de stoomtram en etfi hek geraakt, waardoor hij werd doodgedrukt. Poging tot moord. Ter beschikking van de justitie is naar Roermond overge bracht en in de gevangenis aldaar opge sloten W. H.. 35 jaar, veehoeder te Rou- veen, gem. Staphorst, aangeklaagd van poging tot moord op G. Wouters en T. Klatte, te Suchteén, in Juni j.L Een dienstweigeraar. Gesmeld wordi dat het lid van de Haagsche afdoening van de Intern. Anti-Militai-istische Vereeni- ging in Nederiand, de heer H. Schuurman, aan den burgemeester van de gemeente FEUILLETON. De „Groen". dloor-P. G. HOCKS. Wat ©en gruweflijke pijn in eijn test idrue toch! Bah! t Was, of zijn kop bersten wou! Miseraibél' ooik, da/t-.io zoo Vlocht tegen a fudfje kon! Wijntje had'-ie gehetschen, gaiste-renavond, oa j.a! Maar te veel zekar niet. Daar if-ie wei voor gezorgd. En zoo heel laat misigekoimeiQ was-ie ook niet De kilok 'in 't stadhuis speelde net half zes», toeu-ie zijn mamdijie kroop. Eu vast, dat-ce ge spen had! Miöschiien al te vasit! -Tot een ïur of eftf toe. Toen waren die bakvis^ hen van h'icmaast al begonnen met diie ouwe rammelkast van een piano tingelen. En toen was 't uit met maf- 'ii, da's nog al g'iad! Nu zat ie katterig aan tafel en slurpte kop thee, maair hij vond er niel!s aan. 'ij had een veel te kinderachtige smaak zijn mond. Ontbijten!? Neen, hoor! Voor geen ge'.d »n de wereld! Hij walgde er van. Hij zou Uoodije maar weg laten ruimen, hie koppijn kwaim hem vandiaag anders liserabel slecht te pas. Hij had zich voor- (tnomen eens fïlnk wat te werken. Een fcel diotaat had i© willen overschrijven. Van boemelen wias ie oven igens zoo'n ^Ihebbe-r nö'ef. Dat liet te graag aan an- over. Een enkelen keer nou ja! öat kon er bij dloor. Maar weiken was ^JDtfn-er één. Walt diroonmeL daarvoor i eau mensch toch oax da weaeüdl En dan hij hij zou la/bar toch moeten eten! Zóó 1 dik zat het ©r bij zijn ouwe niet an, dat die hem langer zou laten studeeretn dan strikt noodig was. Daarvoor had' ie een veel te groot hok met jongens... Dat dliictaat zat hem anders geducht dwars. Baloorn/g gfing te wat uit het raam han gen met zijn biooten ko,p.. in den fintesoh-en Septamberwind. Hè, dat wa© Sieikker! Dat deed hem goed! En terwijL hij daar nu zoo lag, kreeg-ie een idee. Als hij eens een „groen" oppikte en dien het dictaat liet overkalken. Dat zou een leuke bak wezen. Kwam er nu maar een! Hij kijkt rechts, hij loert links, maar ziet niemand. Ha, eindelijk! Jh, hoor! Daar krijgt-ie er een in de gaten. Schuw rondkijkend, bevreesd voor drei gend gevaar, gaat het slachtoffer met haas tigen stap zijn weg. Nu is hij vlak onder 't raam. „Hei, groenrf" klinkt het opeens boven hem. Groen kijkt verbouwereerd op. Stom ook om daar niet aan te denken! Geen enkelen keer heeft-ie naar omhoog gekeken en nou is-ie bakker-an. Met een ruk is zijn pet van het hoofd. „Wat belieft u, mijnheer?" „Boveu!" is 't korte beveL „Wacht, hier is de sleutel. Grijp I" Groen vangt hem op ©n staat even later op den student zijn „kast". Hij overhandigt zeer onderdanig den sleutel en vraagt beschroomd: „Wat is er van uw dienst, mijnheer?" „Kan je schrijven?" „Ik geloof 't wel, mijnheer". „Zoo, geloof je het wel! Goed! Zit, en toon je kunst. Hier heb je papier, pen en inkt en schrijf nou maar eens op, wat ik je zeg". Studenit dicteert: De morgenstond heeft goud in den mond. „Zie je, dat mag je nou schrijven, omdat je vandaag zoo vroeg uit je nest ben. Nou je naam er onder. Klaar?" Student neemt het papier en leest. „Zeg, wat heb jij een gemeenen poot van schrijven! Welke schoolvos heeft jou dat zoo fijn geleerd? En... Wat zie ak?... Hoe heet je?Kerkhof?!... 't Naampje well... Kerkhofl... Hadt je nog geen dooie- ren naam uitgezocht kunnen hebben? Kerkhof!... Wat zeg jij nou van zoo'n naam?" „Weet niet, mijnheer!" „Weet niet... weet ndetl Kerel, je weet ruiks! Allo, geen larie. Hoe vindt jij je naam?" „Leelijk mijnheer, heel leelijk". „Zoo, vind jij hem no»u Leelijk, omdat i k het zeg? En veracht je tlaaroam je eigen naam, je vaders naam, je SamaiLienaam? Je moest je oogen uit je kop tciiamenl Ke ren, ruk uiiltl Ik heb niks an-je. Je poot deugt Wiet en jij deugt o<o!k niLeti Smeer 'em, zeg ik je!" Groen sltulitt de trap af, blij, öat hij er zoo gezegend afkomt en pdemt verruimd op, afls hij weer goed' en wel op straat stoat. „Wat een labbekak! Die veracht zijn eigen naam! Karakterlooze vent!... En dan, wa/t een pocxtl De ouwe keukemmedd van beneden zou 't em nog beter lappen, denk ik!" Geheel uit fcijn humeur lligl bij eenige o ogen blikken laiter (weer op, den loer, of hij er een andeir kan laten amvüóqgen. Ja, boor! Het lukt! Daar heb je er feoo waar weer een. Deze wordt ook boven geroepen. U ff® een flünlke, pootoge jongen. 1-Iij lijkt ouder, dan hij inderdaad is en heeft ieta over zich, dat imponeert. Ook glinsteren er een paar heldere, pientere kijkers in zijn blozenden kop. „Wat befijiieiflt u„ mijnheer?" begiimt hij. „Val eens neer." Groen gaat zitten. „Neem dat stuik papter eens en schrijf er maar op, wat je wil. Een spreekwoord of zoo iets, en zet er dan je naam onder. Maar netjes boor!" v Groen schrijft: Wie een kuil voor een andèr graaft, valt er fcelf in, en onderte kent dian: Van Goochem. „Zoo! Blikslagers! Dat aiet er kraniig uit! Jij bent mijn man, boor! En heet jij Van Goochem? t>a's ook kranig! Een leuke naam! Dat zeg ik ja.. Ben je goochem?" .Nooit van géhoord, mijnheer" zegt de ander met een fijn lachje. „Gaat me nflks an, oókl Je bent toch m'n frnan. Ik héb een heel prettfig werkje •voor je. heel prettig! Hier heb ik een dic taat en Hat moet jij nou ereas heel toooa Möar mij dn het net schrijven. Ik ga eon- poos weg en als ik om een liur of vier thuis kom, dan maak je maar dat het af is. Begrepen? Afls je keel droog wordt van 't fechrijven4"daar op 't buffet staat wijn em cognac." „Dank u, mijnheer. Ik drink geen ster ken drank. Ik ben géh eölionthoud'er. „Wat?!.... Kan me wiet bommen ookt Mot je zelf weten. /Voor mijn part zuip je water. t>aar staat een heefle karaf vod en als je er niet genoeg aan liebt de kraan is op de gang, Vlak bij die tnap. En nou, bonjour. Amuseer )je!" Groen begint t/e pennen. Dat gaat een poosje goed, maar daair kijkt .hij eens op de pendule. Verdikkie, wat schiet dtie lijd slecht op! Lammenadig baantje ookt Als hij een hallf uur nan den gang te, begint, hem dat gekrabbel ongemakkelijk de keet uit te hangen. Hij staat op, rekt zich eens lekker uit, kijkt den boël een» rond bn ïioopt naar 't open raam. „Mooie kast, hier!" mompelde hij. „En een hoop boeken ookt Een liefhebber v „vossen", dat heb ik wel in de smiezen." Dan steekt hij het hoofd naar buiten- en hangt al gauw uit het raam, bij zich zelf overleggend, hoe hij van dat prettige werk je" zou kunnen afkomen. In de verte nadert een groen en eensklaps vliegt een lumieus idee door zijn schrarvde- ren kop. „Groen!'' Groen no. 2 heft het hoofd op. „Hier!" beveelt Groen no. 1, het air aai* nemend van een oud-student. „Bel moaTr* Groen no. 2 verschijnt boven. „Wat belieft u, mijneer?" „Kijk, daar ligt een dictaat. Ik wae er mee begonnen om het over te schrijven. Nou moet ik weg tot een uur of vier. Maak jij het in dien tijd maar eens voor me aj. En als je trek hebt daar staat wijn en cognac. Je doet maar!" „Best, mijnheer. Dank u."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1916 | | pagina 1