Tweede Blad.
BINNENLAND.
I» JAARGANG.
No. 2177
^eftzidócHeSou/fca/nt
Vrijdag i December 1916
ederland en de Oorlog.
De „Koningin R e g n t ei s".
WioQff seint uit Berlijn:
Naar wij -vernemen, aai ihiet. Nederland-
te poststoamsdhip Koningin Regentes'*,
t onlangs ahs prijs opgeftyradht is, w
ijgedatem worden.
Dit stoomschip werd dien lOen dezer, op
g van Vilisisdngen nafr Londen in de
urt van het vuurschip Noordihinder
igens het plrijisge recht. diooir e.eu Duit-
te duikboot aangehouden. Daar een
jndig onderzoe(k van het stoomschip op
als van aanhouding uitgesloten
is wagens de mjogefijklhedd, dat er vij-
delfijlke strijdltenachtem op zouden der
i, is het stoomschip naar Zeehrugge
van daar naar Oostende gébracht Uit
i onderzoek bleek, dat de kapitein en
telegrafist van het stoomschip draad
je teOiefgpammen afgezonden hia/dden om
derfiandsdhe oor'iogjsgdhepen op te noe-
Daar deze draadloos» teTiega-ammen
gefcwijlMld ook door EngéLsdhe strijd-
idhtetn ter zee opgevangen hadden kun-
worden, konden zij ais een onder-
unïng uit nalatigheid van 'svijandö
flogtvoeiring ter zee beschouwd worden,
rder b^ieefk, dat drie iaden van de be
aming van het stoomschip huTp ver-
nd hadden aan een Enge'sohen koerier,
»r n.h op zijn verzoek zijn boariers®aik
Ier de postzakken, die het stoomschip
wende, te verstoppen. Tegen deze drie
iertanders ia wegens huflptveafteenïng
den vijand een onderzoek voor den
igsraad aanhangig gemaakt,
fe post van het stoomschip wordt, naar
vernemen, op contrabande, papieren
d, hanlddlspapieren, die geëndosseerd
nnen worden en verkoopbare effecten
ierzooht e?n van de uitkomst van dat
darzoek wordt de verdere verzending
-ajnlkélifk geste1/!!, terwijl het stoomschip
vrij@e1aten zal worden. Daar uit het
reden van een deel der scheep éboman-
ïg, dat met onzijdigheid in strxjd"is, een
nMlacht tegen het schip zelf afgeleid en
Ktervvorpen kon worden, moeit het vrij
en van het sChxp aüs een teefcen van
Dote tegemoetkoming tegenover de Ne-
Handsche eigenaars beschouwd worden.
Zekere voonviafiFen, die er na het on
eigen van 'de ,,Konigin Regentes" tus-
len de duikboot en de door de draad-
ce tet'iegrafie van het Nederliandtsche
omschip opgeroepen Neder'jandsdhe zee-
ijdkraahiten geheurd zijn, zuiden, naar
vernemen, een diplomatiek naspett
iben.
informatie bij de Maatschappij Zee-
ïd was hiervan niets bekend.
)it telegram heldiert ons op. welke
ien drie leden der bemanning in België
snden vastgehouden.
Het valt niet te ontkennen, dat zij daar-
e aanleiding hebben gegeven. Het ver
ben van de brievenzak van een Engel-
oerier, die zich aan boord bevond,
geen neutrale bande'ing; en dat die
verborgen werd tusschen de postzak-
die liet schip overbracht, is des te
?er. Van de opvatting, dat de post a's
a bij uitstek neutrale zaak wordt be-
hcmiwd, werd daardoor misbruik ge
lakt.
Daar naoiat heeft,, indien wij het teffe-
am ,goed begrijpen, ook de houding der
erige opvarenden te kort gedaan aan
een juiste opvatting van de neutraliteit;
waarschijnlijk toen het vedbeaigen van de
koerierszak was ontdekt, en naar de schul-
gen gezocht werd.
En vervolgens schijnt er een woorden
wisseling le hebben ptoats gChad tusschen
de bemianming van de te hulp geroepen
HoilPiandsaiie torped'olbooten en die van de
Dudtschie duikboot.
Of dit allies van dien aard is gaweöst,
dat het WoAff-bureau de vrijilating van de
„Koningin Regentes" met' recht kon qua-
lificeferen alis een giroote wettwiliemicfihiedd
van DuitscihJa/nd, d'at zal waarschijnlijk
eerst blijken als onze Regeering haar eigen
Bezing mededeelt.
Wij wachten die met befllangiateilfing af.
maar veiheugen ons inmiddels over de te
ruggave-van het schip.
De „Blommersdij k."
In zake de torpedeering van de „Blom-
mersdijk" heeft, zooals reeds vermeld, de-
Du itsche regeering in antwoord op de 'ver-
toogen der Nederlandsche reg.eering zich
bereid verklaard om, zonder procedure
voor het Prijzenhof, een schadevergoeding
uit te keeren voor het schip en het gedeelte
der lading, dat aan de regeering toebe
hoorde, terwijl slechts het overige deel der
lading aan de beoordeeling van het Prij
zenhof zal worden onderworpen!.
De Duitsche regeering grondt zich daar
bij op de volgende overweging.
Met het grondig onderzoek bij <len te
rugkeer van de duikboot ,,U 53" ingesteld,
is gebleken,, dat de „Blommersdijk" al
vorens haar bestemmingshaven Rotter-
da mte bereiken, de Britsche haven Kirk
wall moest aandoen en dat bijna de ge-
heele lading uit conditioneele contraban
de bestond n_l. graan, automobielen, mo
torrijwielen en bestanddeel en daairvan.
Daar de cognossementen der lading, met
inbegrip van het voor de Nederlandsche
regeering bestemd gedeelte, voorzien wa
ren van de clausule „aan order" sprak
daaruit .naar de voorschriften der Duit
sche Presenordnung, die op dit punt de
voorschriften der Engelsche Prijzenregle
menten heeft overgenomen, een, rechtsver
moeden voor de vijandelijke bestemming
der lading.
De commandant der duikboot kon on
der de gegeven omstandigheden dit
moeden niet voor wederlegd houden, zoo-
dat hij schip en lading neembaar achtte
en het schip volgens de met de Londensche
Declaratie overeenstemmende voorschriften
d«J!JRricprmTvlTiiiru»'
bemanning.
Intusschen heeft de Nederlandsche re
geering officieel verklaard, dat het ver
nietigd graan inderdaad voor haar be
stemd was en dienen moest voor de behoef
ten der Nederlandsche bevolking. Op
grond van die verklaring welke, gelijk
van zelf spreekt, geen twijfel toeliet, moest
het tegenbewijs vojr het vermoeden van
vijandelijke bestemming beschouwd worden
geleverd te zijn, coodat noch dit deel der
lading, noch het schip neembaar was. On
der die omstandigheden heeft de Duitsche
regeering uit overwegingen van goede na
buurschap zich bereid verklaard, zonder
afwachting van een prijsrechterlijke uit
spraak het aan de Nederlandsche regee-
ring toebehoorend deel der lading alsme
de het schip te vergoeden, terwijl het ove
rig deel der lading aan bedoelde uitspraak
onderworpen zal worden.
„Het Vaderland" teekent hierbij aan,
dat de voorn aamste aanleiding tot het
torpedeeren van bet sdhip dus is geweest:
een onvolledigheid van de cognossementen.
Om het even of wij bier te «doen hebben
met een slordigheid of met een handels
gebruik, dat dm commandant der Duit
sche duikboot niet onbekend behoorde te
zijn, is bert. voor het vervo-'ig een goede
leer. Het lot van een schip dat de zee be
vaart kan tegenwoordig van dergelijke
kleinigheden afhangen.
De aKoop van doze netelige zaak zal hier
te lande ongetwijfeld eenige, zij het dan
ook geen algeheel a voCdloening geven,
■allereerst wegens het succes dat onze Re
geering heeft behaald, maar ook om dé
■stoffelijke zijid© van de zaak, die zoomin de
Regeering alls de Holüand-Amerika-lijn on
verschillig Ikon laten.
Uit de Pers.
De crisis aan Financiën.
Zofoals wel niet anders was te verwach
ten, zegt DeMaasbode, krijgt de Eea>
site Kamer de voi'ile laag in de liberale pers.
Voor het eene orgaan is haar votum „een
buitengewoon ergerlijk f-edt", voor een an
der „dwarsdrijverij", voor een derde
„vernielingswerk", voor alle „een poli
tieke misdaad".
Breed wordt uitgemeten de noodzake
lijkheid voor 's lands kas om nieuwe be-
(Dastingen te zien toeVJoeien.
Daarop is eenvoudig te antwoorden,
dat die Minister de middelen krijgen kon;
zelfs uit de aan rechts zoo antipathieke
successierechten en dan óók nog voor een
deel uit de "rechte lijn kon hij een aan
merkelijke verhiooging binnenhiaffien.
Met overwinning van de ernstige be
zwaren heeft rechts den Minister 6.2 mil-
lioen uit de antipathieke successierechten
wi'Jen toestaan in plaats van de 8 mil-
Jioen, wd'ke hij vroeg. Maar hij heeft de
toegevendheid' van rechts niet gewaar
deerd.
Wie stond nu verantwoordelijk voor d;e
gevolgen?
Zeker, deze kunnen zeer ernstig wezen
voor het geheel e Hand1. Maar. deze gevol
gen had de Minister zelf kunnen voor
zien en vermijden.
De T ij d schrijft o. m.:
De stemming van gisteren is en
daartegen wensdhen wij vast te waar
schuwen geenseins een uiting van, zoo-
3il.s de heer Schaper zou zeggen, de mam-
f (nnistiis-dhe Kamer. Integendeel/ Het
gezin em speciaal het gezin van den klei
nen burger werd door het ontwerp ern
stig getroffen en dat heeft de Rechter
zijde voorkomen.
Er waren natuun.fi jlk ook andere bezwa
ren, .aJis bijv het h/***"P,aJd',,s
JsiuCCtiKrarcaie astlng te ont
duiken, en d'e voorgestelde bepalingen
ten aanzien van het lievemsverzetoerings-
b ©drijf. Doch hoofdzaak is geweest de
bescherming van het gezin1, een beginsel!
dus, een hoog beginsel, dat de Eerste
Kamer niet heeft witten prijsgeven.
De Minister beriep zich bij zijn verdedi
ging o. a. óók op de aanneming van art.
192 in de Tweede Kamer. Wij achten dit
beuöietp niet bijster gélukkig. Natuurlijk,
e: is voor de Bevrediging ge'd, en veel
geld noodtgi: twintig mi'üioen meer per
jaar. Doch vooreerst is de Grondwets
herziening nog niet ten einde gebracht
en bovendien is het onjuist, m die Rech
terzijde te verwijten, diat zij de Regeering
niet aan ge'd wil helpen. Dèt was de
quaestie niet! De vraag was aflileen of op
ken, die de meeste belastingen betaken
moeten een andere vendee'ing van be
lastingdruk mogell ijk was dan de Regee
ring voorstelde.
Gemengde Berichten.
Smokkelen. Door het militair gezag
te Eindhoven is de igiaianteriezaak der
firma Gebr. Rieter a'idüaar ondier militaire
bewaking gestefd. Een en ander wordt in
verband gebracht met de zeepsmokkeüia-
rijen, die tegenwoordig op groote schaal
over de Belgische grens plaats vin-dien.
Van Maat en Strijkstok. In een café
aan den WatetrCandischendijk te Sch-eHlling-
wouide is Woensdagavond een „groote"
openbare veigiadieiring geh/oud'en, waarin
een wethouder en een raadslid van de
igeraeiente Ranisdlorp elkaar te lijf giingen,
tot stichting maar vooral natuurlijk tot
vermaak, van de zaal vol gemieentenaren,
over.... ja, over wat eigenlijk? 't Was
min of meer een voortzetting van ruzietjes
welke de beeren samen in den goeden
Riansdoupsdhen gemeenteraad' reeds had
den bekibbei'id, en wake zóó hoog waren,
geloopen, dat ze 't nu dan maar eens „in
't openhaar" zouden uitvechten. Maar zoo
ver is 't niet gekomen, want toen de narig
heden eenmaal loskwamen, waren er zoo
ve'en onder het „belangstdl/iend publiek",
die óók eens graag een duit in 't zakje
wilden gooien, dat.... men dan maar be
sloot om nóg weer eens een vergadering
te houden, waarin dan iedereen zou kun
nen zeggen wat hij op zijn hart had. Waar
om 't nu eigenlijk ging, 't werd in de ver
gadering niet duidelijk. Nu ja, 't bleek
dan wel, dat er bij en na den watersnood
hier en diaar wel wat aan maat en strijk
stok was blijven hangen, 't raadslid G.
Schouten beschuldigde den wethouder G.
Dekker, dat hij vooral zich in d-at ouzicht
niet onbetuigd had gelaten, wethouder
Dekker liet dat niet op zich zitten, zei, dat
er niets van aan was, en dat de heer
Schouten, nu ja, óók niet vi<es was van
een zoet winstje.
„Dat heeft er niets meê te mak-esn! 't. gaat
om 't recht", riep de schooT/meester van
Zunderdorp. maar hém werd beduid,
dat hij' zé'.f er niets mee te maken had,
omdat hij uit Zundendorp kwam. Wat
evenwel niets afdeed aan zijn overtuiging,
dat 't recht zou zegevieren. Dat vond ook
de voorzitter, die eigenlijk voorzitter was
van het fanfarekorps „Nut en Genoegen",
dat men b'ijklbaar de meest aangewezen
organisatie had gevonden om dit varken
tje eens te wasischen. Maar 't moet gezegd,
de voorzitter van het fanfarekorps „Nut
en Genoegen" was niet geheel onpartijdig
en lichtelijk geporteerd b'ijklbaar tegen
den heer Dekker, trouwens evenals die
groots meerdeiilieid van de vergadering.
En dat is verklaarbaar, want nu ja,
hoor een® hier, een mensch ia een mensch,
en 't gebeurt je toch maar niet iederem
dag, dat je zoo maar lekkertjes op den
va' nog ze'f meft kan doen oolk
De quiaesuwf l»b v«i ...6
heel wat verder gevorderd dan d»it ver
baal ervan, en toen waren wij er ook nog
niet achter. Wij begrepen dan wei', dat 't
ging om „maat en 'Strijkstok", maar hoe
en in hoeverre...? Trouwens, kom daar
maar eens achter!
Maar wij hebben geduldig en trouw ge
wacht totdat wii er iet® meer van begre
pen, a1 was 't dan nog niet uit toen wij
zijn heengegaan, en dit is dus zoowat
dt slotsom:
Toen op 14 Januari van 't vorige jaar
aiVe Wafèitliand'sche polders zoo ineens vcfl
waren geloop en, was 't vooral in Rians-
dorp een vreeselijke toestand, 't Dorp lag
niet aan een dijk en zat du® we dlra rond
om in 't water, afgesloten van de overige
were'd Wie nog even kans had gezien,
was awhioht. met zooveel mogelijk van
zijn koeien maar er bleven toch nog men
sch en en koeien op 't dorp achter. Die
raakten duchtig in 't nauw, en niemand
■wist wat te beginnen VoanaJt omdat er
niemand was die, rechtens, den baas kon
spelen. Want burgemeester Gailkoen, "die
burgemeester is van de vijf dorpen we'ks
Ransdorp omvat, zat in Schel/lingwoude,
en kon dus niet in Ran9dorp de lakens
uitdeden, te minder nog omdat Rans
dorp telefonisch en telegrafisch ook al
gauw geïsoleerd was door den storm.
Toen trok wethouder Dekker de stoute
schoenen maar aan, hij stoorde zich maar
niet all te veel aan de Gemeentewet en zei:
hoor eens hier, nu ben ik loco-burgemees
ter. En hij vatte inderdaad1 de koeien
hij dien kop. bracht ze op het heuveltje/
rond de kerk, en voor zoover 't moest, zeltt
in de keik, hij liet het veevoeder van hief
en daar bij elkaar brengen, opdat dé
beesten te eten zouden hebben, hij
zorgde, diat ook de menschen te eten kre
gen, en, zoo goed en zoo kwaad a1® 't ging,
ender dak kwamen, enfin, hij deed van
allerlei dat gedaan moest worden.
Ook later nog: hij zorgde voor schutt.eö
om de koeien naar Amsterdam tt bren
gen. hij zorgde, dat er geld Kwam van rle
W a term oo dicomm issd ehij was van de
plaatselijke commissie een der werkzaam
ste leden, en ten s/lotte behandelde hij
voor vele boeren die zaken bij het taxeeren
en verftoopen hunner beesten. Daarvoor»
kreeg hij van sommigen een „plasdankje",-
zooals men zegt, van anderen een
meer klinkend betwijs van erkente'ijkheid.
Zoo was er een weduwe, die, door bemi<5-
deling van een ander, per sa^do f 60 aan
hem had afgestaan voor zijn bemoegiingen,
van een ander had hij 'gekregen f 5 per
koe, en zeid-ie. ik heb 't aangenomen,-
want ik kan van den wind niet leven. Waar
hij dan fco-dh ook- gelijk aan had.
Maar natuurlijk, dat alle® was ruim
genoeg, in een tijd van meer ongeregel
de winstjes, da/t een' wat girooter, de an
der' wat kleiner, om le sputteren en te
nou-ja'en, dat die wethouder Dekker 't er
dan toch maar van had genomen. Cijfer»
werden genoemd' van belang maar van
feitelijke beschuldigingen bleef weinig
over. tenzij dan dat de heer Dekker tegen
de wet had gezondigd door zich zelven
loco-burgemeester aan te steri0**-
Nu, en daarover lieert zich dan de ver
gadering een Jangen avond zitten warm
maker» en herooken, en opwinden, zóó eng,
d'at de veldwachter in 't gemoedelijk»
altiiid nu en dan de taak van den voor
zitter moest overnemen door al te harte-
tochtelijke aanwezigen er op te wijzen, dal
zij niet aian 't woord waren.
Een voegende week waarschijnTjk zaü
men 't nog eeus dunnetjes .over doen.
„Hbld."
Nlet-vredetievende kaartspelers. Na
afloop van een schutjaspartijtje te Beet»
(Fr.) is die poritie dioor eenige personen
aancreivnUien en ernstig mishandeld. Dé
,!!^m'aialkt<5 van sabel gebruik. Vijf
Onder de nieuwe regeling. Woensdag
avond wend in „Novum" te Bussiuim een
vergadering gehouden, waarou het S D.
A. P.-raadslid, d'e heer Van de Kietft, het»
onderwerp besprak: 4.Een jaar in eten
Raad". Dit was de eerste vergadering nai
het aannemen der zuinigheidsmaatregefiein
ten opzichte van gas en e'octriciteit. vól
gens de nieuwe verordening moest men om
11 uur de zaa.1 veriaten. De heer Wijnkoop
kwam in debat en juist boen de gewon»
hartetochte^jke interruptie® een aanvang
namen, sloeg het elf uur. De zaal werd
daarop onder ge/liach snel ontruimd.
Doodgedrukt. De 14-jarige loopjongen
H. M. uit Haariiem is gisteren te Heem
stede tusschen de stoomtram en etfi hek
geraakt, waardoor hij werd doodgedrukt.
Poging tot moord. Ter beschikking
van de justitie is naar Roermond overge
bracht en in de gevangenis aldaar opge
sloten W. H.. 35 jaar, veehoeder te Rou-
veen, gem. Staphorst, aangeklaagd van
poging tot moord op G. Wouters en T.
Klatte, te Suchteén, in Juni j.L
Een dienstweigeraar. Gesmeld wordi
dat het lid van de Haagsche afdoening van
de Intern. Anti-Militai-istische Vereeni-
ging in Nederiand, de heer H. Schuurman,
aan den burgemeester van de gemeente
FEUILLETON.
De „Groen".
dloor-P. G. HOCKS.
Wat ©en gruweflijke pijn in eijn test
idrue toch! Bah!
t Was, of zijn kop bersten wou!
Miseraibél' ooik, da/t-.io zoo Vlocht tegen
a fudfje kon!
Wijntje had'-ie gehetschen, gaiste-renavond,
oa j.a! Maar te veel zekar niet. Daar
if-ie wei voor gezorgd. En zoo heel laat
misigekoimeiQ was-ie ook niet De kilok
'in 't stadhuis speelde net half zes», toeu-ie
zijn mamdijie kroop. Eu vast, dat-ce ge
spen had! Miöschiien al te vasit! -Tot een
ïur of eftf toe. Toen waren die bakvis^
hen van h'icmaast al begonnen met
diie ouwe rammelkast van een piano
tingelen. En toen was 't uit met maf-
'ii, da's nog al g'iad!
Nu zat ie katterig aan tafel en slurpte
kop thee, maair hij vond er niel!s aan.
'ij had een veel te kinderachtige smaak
zijn mond.
Ontbijten!? Neen, hoor! Voor geen ge'.d
»n de wereld! Hij walgde er van. Hij zou
Uoodije maar weg laten ruimen,
hie koppijn kwaim hem vandiaag anders
liserabel slecht te pas. Hij had zich voor-
(tnomen eens fïlnk wat te werken. Een
fcel diotaat had i© willen overschrijven.
Van boemelen wias ie oven igens zoo'n
^Ihebbe-r nö'ef. Dat liet te graag aan an-
over. Een enkelen keer nou ja!
öat kon er bij dloor. Maar weiken was
^JDtfn-er één. Walt diroonmeL daarvoor
i eau mensch toch oax da weaeüdl En dan
hij hij zou la/bar toch moeten eten! Zóó 1
dik zat het ©r bij zijn ouwe niet an, dat
die hem langer zou laten studeeretn dan
strikt noodig was. Daarvoor had' ie een
veel te groot hok met jongens...
Dat dliictaat zat hem anders geducht
dwars.
Baloorn/g gfing te wat uit het raam han
gen met zijn biooten ko,p.. in den fintesoh-en
Septamberwind. Hè, dat wa© Sieikker! Dat
deed hem goed!
En terwijL hij daar nu zoo lag, kreeg-ie
een idee.
Als hij eens een „groen" oppikte en dien
het dictaat liet overkalken. Dat zou een
leuke bak wezen.
Kwam er nu maar een!
Hij kijkt rechts, hij loert links, maar
ziet niemand.
Ha, eindelijk! Jh, hoor! Daar krijgt-ie er
een in de gaten.
Schuw rondkijkend, bevreesd voor drei
gend gevaar, gaat het slachtoffer met haas
tigen stap zijn weg.
Nu is hij vlak onder 't raam.
„Hei, groenrf" klinkt het opeens boven
hem.
Groen kijkt verbouwereerd op. Stom ook
om daar niet aan te denken! Geen enkelen
keer heeft-ie naar omhoog gekeken en nou
is-ie bakker-an.
Met een ruk is zijn pet van het hoofd.
„Wat belieft u, mijnheer?"
„Boveu!" is 't korte beveL „Wacht, hier
is de sleutel. Grijp I"
Groen vangt hem op ©n staat even later
op den student zijn „kast".
Hij overhandigt zeer onderdanig den
sleutel en vraagt beschroomd: „Wat is er
van uw dienst, mijnheer?"
„Kan je schrijven?"
„Ik geloof 't wel, mijnheer".
„Zoo, geloof je het wel! Goed! Zit, en
toon je kunst. Hier heb je papier, pen en
inkt en schrijf nou maar eens op, wat ik
je zeg".
Studenit dicteert: De morgenstond heeft
goud in den mond.
„Zie je, dat mag je nou schrijven, omdat
je vandaag zoo vroeg uit je nest ben.
Nou je naam er onder. Klaar?"
Student neemt het papier en leest.
„Zeg, wat heb jij een gemeenen poot
van schrijven! Welke schoolvos heeft jou
dat zoo fijn geleerd? En... Wat zie ak?...
Hoe heet je?Kerkhof?!... 't Naampje
well... Kerkhofl... Hadt je nog geen dooie-
ren naam uitgezocht kunnen hebben?
Kerkhof!... Wat zeg jij nou van zoo'n
naam?"
„Weet niet, mijnheer!"
„Weet niet... weet ndetl Kerel, je weet
ruiks! Allo, geen larie. Hoe vindt jij je
naam?"
„Leelijk mijnheer, heel leelijk".
„Zoo, vind jij hem no»u Leelijk, omdat i k
het zeg? En veracht je tlaaroam je eigen
naam, je vaders naam, je SamaiLienaam?
Je moest je oogen uit je kop tciiamenl Ke
ren, ruk uiiltl Ik heb niks an-je. Je poot
deugt Wiet en jij deugt o<o!k niLeti Smeer 'em,
zeg ik je!"
Groen sltulitt de trap af, blij, öat hij er
zoo gezegend afkomt en pdemt verruimd
op, afls hij weer goed' en wel op straat
stoat.
„Wat een labbekak! Die veracht zijn
eigen naam! Karakterlooze vent!... En dan,
wa/t een pocxtl De ouwe keukemmedd van
beneden zou 't em nog beter lappen,
denk ik!"
Geheel uit fcijn humeur lligl bij eenige
o ogen blikken laiter (weer op, den loer, of
hij er een andeir kan laten amvüóqgen.
Ja, boor! Het lukt! Daar heb je er feoo
waar weer een.
Deze wordt ook boven geroepen.
U ff® een flünlke, pootoge jongen. 1-Iij lijkt
ouder, dan hij inderdaad is en heeft ieta
over zich, dat imponeert. Ook glinsteren er
een paar heldere, pientere kijkers in zijn
blozenden kop.
„Wat befijiieiflt u„ mijnheer?" begiimt hij.
„Val eens neer."
Groen gaat zitten.
„Neem dat stuik papter eens en schrijf
er maar op, wat je wil. Een spreekwoord
of zoo iets, en zet er dan je naam onder.
Maar netjes boor!" v
Groen schrijft: Wie een kuil voor een
andèr graaft, valt er fcelf in, en onderte
kent dian: Van Goochem.
„Zoo! Blikslagers! Dat aiet er kraniig
uit! Jij bent mijn man, boor! En heet jij
Van Goochem? t>a's ook kranig! Een leuke
naam! Dat zeg ik ja.. Ben je goochem?"
.Nooit van géhoord, mijnheer" zegt de
ander met een fijn lachje.
„Gaat me nflks an, oókl Je bent toch
m'n frnan. Ik héb een heel prettfig werkje
•voor je. heel prettig! Hier heb ik een dic
taat en Hat moet jij nou ereas heel toooa
Möar mij dn het net schrijven. Ik ga eon-
poos weg en als ik om een liur of vier
thuis kom, dan maak je maar dat het af
is. Begrepen? Afls je keel droog wordt van
't fechrijven4"daar op 't buffet staat wijn
em cognac."
„Dank u, mijnheer. Ik drink geen ster
ken drank. Ik ben géh eölionthoud'er.
„Wat?!.... Kan me wiet bommen ookt
Mot je zelf weten. /Voor mijn part zuip je
water. t>aar staat een heefle karaf vod en
als je er niet genoeg aan liebt de kraan
is op de gang, Vlak bij die tnap. En nou,
bonjour. Amuseer )je!"
Groen begint t/e pennen. Dat gaat een
poosje goed, maar daair kijkt .hij eens op
de pendule. Verdikkie, wat schiet dtie lijd
slecht op! Lammenadig baantje ookt
Als hij een hallf uur nan den gang te,
begint, hem dat gekrabbel ongemakkelijk
de keet uit te hangen. Hij staat op, rekt
zich eens lekker uit, kijkt den boël een»
rond bn ïioopt naar 't open raam.
„Mooie kast, hier!" mompelde hij. „En
een hoop boeken ookt Een liefhebber v
„vossen", dat heb ik wel in de smiezen."
Dan steekt hij het hoofd naar buiten- en
hangt al gauw uit het raam, bij zich zelf
overleggend, hoe hij van dat prettige werk
je" zou kunnen afkomen.
In de verte nadert een groen en eensklaps
vliegt een lumieus idee door zijn schrarvde-
ren kop.
„Groen!''
Groen no. 2 heft het hoofd op.
„Hier!" beveelt Groen no. 1, het air aai*
nemend van een oud-student. „Bel moaTr*
Groen no. 2 verschijnt boven.
„Wat belieft u, mijneer?"
„Kijk, daar ligt een dictaat. Ik wae er
mee begonnen om het over te schrijven.
Nou moet ik weg tot een uur of vier. Maak
jij het in dien tijd maar eens voor me aj.
En als je trek hebt daar staat wijn en
cognac. Je doet maar!"
„Best, mijnheer. Dank u."