29
it de Leidsche
Vroedschap.
BUITENLAND.
De Oorlog.
No. 2122
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. - Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
de ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
Uiden II cent per week, fl.45 per kwartaal; bg onze agenten 12 cent per week, 1.60 per
irtaaL Franco per post fl.80 per kwartaal.
Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 cent-
kwartaal, bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 71/, cent
VRIJDAG
SEPTEMBER
1916.
Do ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel moer 15 cent
Ingezonden medadaalingen van 1-5 regels f1.50, elke regel meer 30 cent, met grati*
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote lotters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel yan 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (U60ü
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels cent, 25 iedere regel meer 5 cent.
BERICHT.
Geïllustreerd Zondagsblad.
'ij brengen onzen lezers in herinnering,
de tijdelijke verhooging voor het G e i 1-
t r e e r d Zondagsblad nog van
blijft, en dat dit bedrag bij de
te betaling in het nieuwe
aal, dat 1 October begint, zal ge>-
worden.
DE DIRECTIE.
S<
ing,
EF,
\H
ide
Jrsti
k.
kaai
fn beskuit, diait den goeden, koopmanis-
eert vam de commissarissen der Ste-
ke Fabrieken vain Gas en Elektriciteit,
aanneming van het voorstel van B.
om aan de N. V. ELeotricêteiitis-Maat-
ppij „Wassenaar" te Wassenaar elec-
ien stroom te leveren. Dat de Le'id-
Ei'ectrficiteitafaibriek deze levering
doen, is een des te mooier resultaat,
non bedenkt, dat ook 'haar Haagische
>r heeft meeg-edongen.
aankoop van de terreinen van do
matige fbeigraafpliajaitsen aan de Maire-
i en de Hearenpoort ten behoeve van
d l Stedelijke Lichtfabrieken (het terrein
root 9300 M2. en er wordt voor be-
f32,500) lokte eemige ditscusisêe uit.
der leden vond de prijs wel niet
arkl maa had toch liever gezien dat B.
met den aankoop hadden gewacht,,
ingevolge de Begrafeniswet een ter
ser,st vijif en twintig jaar na sluiitinig
HU worden geforuiLkft. Een ander lid
dat men demi aankoop met beide
moest aanvaarden, omdat deze
m tegen den tijd, dat zij im gebruik
a mogen worden, aanmerkelijk
Ier zullen zijn. De burgemeester wees
op, dat de terreinen reeds na on-
vijf jaar als opslagplaats kunnen
gtibru/ilkt, terwijl na ongeveer
jaar het voölecLig gebruik is ge-
ifd. De toegangsweg en de terreinen-
ri het gedee'te. waar de graven zijn,
n reeds dadelijk gébruikt worden,
voorstel werd ten slotte zonder hoof-
;e stemming aangenomen.
'oorstel tot veriiO'Cigjng der salaris-
fan de leeraren en leeraneeeen in bat
len ibij het «middelbaar onderwijs en
kweekschool voor onderwijzers werd'
snverping van verschil?,enctë amenide-
!n aangenomen, .zooals het door B. en
'erd voorgedragen,
konden ons van den eemen kant
;en met hen, dd'e voor leeraren en
'essen, in het teeikenen een gelijk sa-
wilden vastgesteld zie,n, als voor
in andere vakkeim, terwijl wij
k van dien, anderen kanit gevoelden»
diOJOT B. en W. voorgestelde verhcio-
reeds aanmeike'ijfc groot is en het
toch een zeer pijiïfiijke operatiie voor
jemeentekas is, om in deze tijden
t de salaiiiisisen van de h o o g e >r e
enaren., beambten en ander functio-
sen aanzienlijk omhoog te voeren,
jl er voor honderden anderen geen
geld is.... Ten slotte aohtten we daarom
de aanneming van het voorstal van B.
en W. de meest gewensohte oploiaslng.
De 'heer Hoogenlboom deelde bij de
rondvraag mede, dat de adjunct-directeur,
ingenieur der gemeentewerken, de heer
De' Jong Leiden wilde verlaten. Hij vet
zucht daarom een zitting met gesloten
deuren, waartoe werd besloten.
Een hevige Duitsche aanval ten noor
den' van Péronne door do Franschen af
geslagen. - De rede van den Duitschen
Rijkskanselier. - De toestand in Grie
kenland. - De Oostenrijkers onder Zers-
styansky behalen een overwinning.
Van de oorlogsterreinen.
Overzicht.
Van do oorlogsterreinen valt heden zeer
weinig te melden. Aan de S o m m e werd
een hevige Duitsche aanval ten Noorden
van Péronne door de Franse hen afgesla
gen.
Op het Oostelijk oorlogster-
rein hebben de Oostenrijkers onder ge
neraal Zersstyanski een overwinning; be
haald. Zij herwonnen het nog in 's vijands
hand gebleven laatste deel der een week
geleden verloren gegane stellingen, maak
ten 41 officieren en 2800 man gevangen en
veroverden 1 kanon en 17 machinegeweren.
Op het Macedonische front
hebben de Bulgaren vasten voet gekregen
in de loopgraven der Servische stellingen
op den Kaimaktsjalan.
Van de overige oorlogsterreinon. volt
niet bijzonders te melden.
0p Zee.
De duikboot, en mijnoorlog.
L'oydis meldt dat de Britsche stoom
boot ..Newby" gezonken is.
Volgens een Lloyd's-bericht uit Peter
head 'i<s de Thurso" van de Wilson-lijn
gezonken. Negen man- van de equipage
zijn aan wal gebracht.
(Het 3.s. „Newby", groot 2168 !>r. ton,
gebouw in 1890, behoorde aan de reederij
Temple, Thomson Clark, te WesLHartle-
pool; het s.is. Thurso" was groot 1244
br. ton en werd gebouwd in 1909. Red.)
Duitschland.
De opening van den Rijksdag.
De Rijksdag -kwam gisteren bijeen. Het
Huis en de tribunes waren overvol. De Oos.
tenrijk-Hongaarsche ambassadeur met ge
zin, de Turksclie. anibass'adeur, de Bulgaar-
eche en Grieksche gezanten, de gewezen
Bulgaarsche gezant te Boekarest, Radef en
de Bulgaarsche minister Tsjaprostkof
woonden de zitting bij.
De president zeide: De mieuwe vijand
Van onzen strijd om zijn en niet-zijn ver
schrikt ons niet. (Toejuichingen). Roeme
nië boet reeds heden op het slagveld voor
zijn trouwbreuk (Toejuichingen). Op alle
fronten wordt om de beslissing geworsteld.
Reusachtig is onzei nspanning. De breede
blik van den veldheer ;>mspant haast ge
heel Europa. Heldhaftig bieden onze be
proefde soldaten weerstand aan de aanval
len der vijandelijke millioenenlegers. (Toe
juichingen). Onovertroffen is de standvas
tigheid van het volk en het vaderland, bh
de overwinning van de moeilijkheden, die
de misdaad van den Engolschen uithonge-
rngsoorlog ons oplegt.
De homgeroorlog mislukte door den oogst
die ons is geschonken. (Levendig,e toejui
chingen). Militair noch economisch zijn
wij bedwongen. Het schitterend succes van
de nieuwe oorlogsleening zal de wereld be
wijzen, dat wij vastbesloten in staat zijn te
volharden.
Hierop volgde
De rede van den Rijkskanselier.
Wat de ooi-logs verklaring
va n Roemenië betreft, zeide hij o. m.
De Koning van Roemenië had ons o.in.
haaldelijk met klem verzekerd neutraal te
zullen blijven. Op 5 Febmari verklaarde
de Roemeensche gezant te Berlijn op be
vel zijns Konings, formeel, dat de Koning
de neutraliteit van Roemenië wenschte te
handhaven en dat zijne regeering in staat
was dit te doen (hoort! hoort!). Bratianu
verklaarde baron Bussche, dat hij zich vol
komen aansloot bij de verklaring des Ko
nings (luid geroep van hoort!-hoort!).
Wij lieten ons hierdoor niet om den tuin
leiden, want' wij werden van Bratianu's
handelingen in Augustus voortdurend op
de hoogte gehouden. Herhaaldelijk maak
ten wij den Koning hem herinnerend aan
zijne belofte van onzijdig te .zullen blijven
dan ook opmerkzaam op de geheime
machinaties van zijn eersten minister. Het
zelfde deden wij ten aanzien van verschei
dene politieke persoonlijkheden in Roeme
nië, die een oorlog trachtte' te voorkomen.
ue Koning verzekerde nerhaaldenjK, o-n
hij niet geloofde dat Bratiamu zich tegen
over d'e Entente had verbonden of verbin
den zou. Nog zes dagen vóór de oorlogsver
klaring zeide dé Koning tot onzen gezant,
dat hij wist, dat de groote meerderheid van
het Roemeensche volk den oorlog niet wil
de (geroep van: hoort! hoort!)
Aan een vertrouwd persoon verklaarde
hij dienzelfden dag dat hij het mobilisatie-
bevel niet onderteekende.
Op 26 Augustus, dus daags vóór de Roe
meensche oorlogsverklaring, zeide hij tot
den Oostenrijksch-I-Iongaarschen gezant,
dat hij den oorlog niet wilde (hoort! hoort!)
Ik deel als curiosum mede, dat Brotianu
dienzelfden dag den vertegenwoordiger van
Oostenrijk-Hongarije verzekerde, dat hij be
sloten was de neutraliteit te handhaven
en dat het resultaat van den Kroonraad,
die op den volgenden dag was vastgesteld,
de waarheid van zijn woorden zou bevesti
gen (beweging).
Op 23 Augustus was het den Ententc-
mogendheden. zelf niet recht duidelijk,
wanneer Roemenië tot het verklaren van
den. oorlog zou overgaan dit weten wij
uib betrouwbare bron. Toen kwam snel het
©ene na het andere. Volgens mededeelin-
gen, die mij van betrouwbare zijde gedaan
werden, stelde Rusland plotseling een ul
timatum, waarin gedreigd werd met eetn
binnenrukken over de onbeschermde Roe
meensche grens, indien Roemenië niet vóór
28 Augustus in den strijd ging. Ik laat
daar, of het stellen van een ultimatum niet
een te voren met Bratianu opgemaakte ko
medie was, om den weifelenden Koning tot
©en besluit te brengen hoe het zij, de
teerling was geworpen.
De strijd op het Westelijk front.
Sedert begin Juli/ duren de verbitterde
aanval!len van Enge'schen en Franischen
bijnia onafgebroken voort. Het gemeen
schappelijke, grooite offensief der Eritemte-
legens werd ingezet. Lang te voren reeds
was aangekondigd, dat het nu gelukken
zou: nu zou het front van den gehaten
Duitscher worden doorbroken, Frankrijk
en België bevrijd, het slagveld zon zidh
over den Rijn, naar Dulitschland ver
plaatsen.
Wat geschiedde echter? Wel behaalden
de Framsohen en Engö'schen voordeelen,
wel zijn onze eerste linies eeniige mijlen
achterwaarts gedrukt. O eik hebben wij
zware verliezen aan menschenmateriaal te
betreuren dit iis bij een op zoo'n. groote
schaal ingezet offensief cnivermijdie'ijk.
Wat onze vijanden echter hoopten te
bereiken: een doorbraak in groot en stijl
en het slechten onzer stellingen in het
westen is hun niet gelukt (bravo!!).
Vast en onafgebroken staat nog ons
front. Zwaar en fel is de strijd daar aan
de Soutune, en nog as het einde ervan
niet te zien. Nog meer oiffers zal hij kos
ten nog weer oen loopgraaf, weer een
dorp mag verloren gaan doorbreken
zullen zij niet (bravo!!). Daarvoor is oruze
leiding borg, en de onivergeCii'kelijke dap
perheid der troepen van al'-e Duitsche
stammen (iluiid bravo-ge roep).
Verder gaf de Rijkskanselier een over
zicht van den militairen toestand op de
overige fronten.
Sedert den eersten dag was ons de oor
log nliats anders dan dé verdedi
gd n g van ons recht op leven en vrijheid.
(Bravo!) juaarum Kv.idu, ~-;j co.ci^
en eenigen onze bereidwilligheid tót vre-
deso nid erhand elli ngeri uiitsprek en.
Ik gp.ralk op 9 December 1915 en daarna
herhaaldelijk, duidelijk genoeg daarover.
Asquith en Cecil kunnen mijn woorden
niet uit de wereld helpen door de bewe
ring, dat Duitschland geen of slechts on
duldbare vernederende vredesvoorwaar
den had bekend gemaakt. Wij deden het
onze. Of waagt iemand het fce verlangen,
dat wij heden aanbiedingen doen, nu do
tegenstanders, al« Briiand onlangs deedj;
den thans te sluiten vrede a's zwakheid
vc-or de nagedachtenis der dooiden ken
merkt?
Als dan geen Duitsche mededdngiiing
meer ils te vreezen, als Frankrijk veib'oed
is, alle ooriogsbomdgenooten financieel en
economisch Engellands heerediienisten heb
ben te verrichten, als de neutrale Eurcpee-
sche wer&M zich naar elke Britsohe last
geving, e'lke Br.Ltsehe zwarte lijst moet
voegen, dan zal met een onmachtig
Duitschland de droom A-an E n g e 1 s c h e
wereldheerschappij werkelijk
heid worden.
Voor diit dloel strijdt Engeland met een
in zijn geschiedenis a-oorbeeldélocyze
krachtsinspanning; met middelen die de
eene schending van het volkenrecht op
de andere doet vólgen. Daarom ds Enge
land onze meest egoïstische, verbitterds te
en hardnekkigste vijand'. Een Duitsche
staatsman, die er voor zou terugschrikken
tegen dezen Anj-and elk bruikbaar, den
oorllog wérkelijk verkortend strijdrnKddeil/
te bezigen, moest worden opgehangen
(stormachtige toejuiching, handgeklap in
het huis en op de tribunes). Ik hoop dat
gij uit mijn woorden de mate van tegenzin
en verachting beseft, die dk gevoel togen
ds steeds opnieuw ver&preide bewaring,
dat uit onbegrijpelijke toegeeflijkheid, Aer-
ouderde begeerte tot toenadering of zelf*
uit overwegingen, die het daglicht niet
kunnen zien, niet allle strijdmiddel! en, zoo
krachtig mogelijk worden gebezigd;,
(Bra/vo.)
Thans na tAvee jaren strijdens, duldené
en stervens weten Avij meer dian ooit. te
voren, dat er slechts een parool is: Vol
houden en overwinnen.
De Amerikaansclie gezant te Berlijn naar
de Ver. Staten.
„Berlingske Tidende" meldt: Woensdag
avond heeft Gerard, de Amerikaansehe gei-
zanit te Berflij.ii, op gro-nd \ran eeu telegram
van het departement A'an buiten!andsche
zaken te Washington, besloten zijn, eobt-
genoote naar Amerika te vergezellen. Hij
ais Donderdagmiddag met het stoomschip
„Frederik VIII" vertrokken. Over der*
duur van de reis is niets bekend.
Griekenland.
Prins Andreas teruggeroepen.
Prins Andreas van Griekenland, diié
oenigen tijd tie Londen heeft vertoefd, waar
hij de opvattingen en wenechen van het
Grieksche hof heeft voorgestaanis door
koniing Komst, antijn telegrafisch naar
Athene teruggeroepen.
De opstand op de vloot.
Ondanks de straffe maatrdga'em, door
den minister van marine genomen, breüidb
de opstand zich uit op de vloot. De ka-
D'tein ter zee, die het commando voert
c-ver het voomoam-te vliegkamp, uai van
Oud Phaleron, heeft zich rnet 28 A'iiegers
hij de beweging a.ang'esloton.
ïn het leger breidt de beweging zich
langzaam maar zeker uit. Er is alle reden'
tot ernstige ongerustheid. Vandaar dat
officieren als- de generaa's Ga,Harris enl
Jannakitsas, beide oud-miinlster van oor
log, die zich t t dusver streng onzijdig
hielden, het prijsgeven aran de onzijdig
heid aanbevelen als een dringende r.iood-
zakelijkiheüd.
Generaal Danglïs, eveneens oud-minis
ter van oorlog, is gisteren aan boord ge
gaan van den torpedojager, dlie ztich bij de
vloot der entente heeft aangestoten. Dang-
Lis zal naar Salonika gaan. óm er VeinLze-
'los te ontmoeten.
De minister-president eni de minister
van huitenlandsche zaken hebben den Ki>
ning op het dringende be'ang van eenl
onmiiddel'ijk bes'uit geAvezon.
Verschillende oorlogsberichten.
Stedelijke zorg. De stad Mannhmm'
heeft beslc-ten mo'gkoeien aan te schaffen»
terwijl Mairiz een lanugood. van 354 mor
gen (1 morgen .is 3600 M2.) heef aange
kocht voor melkproductie en va. ken.mos-
terij.
FEUILLETON.
Een gevangene.
Sombere gelaat aran den kolen el
Ko plotsèlnig verhelderd door een uit-
van- opgewekte teedeiheiid, diat
eilcelijk meende, d)a,t hij gek Avais ge
il ander de macht vian een smaite-
ontroerling.
J'jn zoon", riep hij toe<n glimlachemd
>,wat heeft de booswicht nog verricht?
hij kan ea' zóóh op; beroemen het zijmö
an te hebben. Het is zijn schuld neet,
hij nog op de wereld de."
a zeilte ik een verwonderd gelaat.
dlie eenzame vader, tot wien ik
Je kwaim om hem een, treurige tij-
te hi-engen, onlt/ving mij met a'reug-
1 ket ho rte e-n met schertsende Avooir-
1 de lippen?...
pier sloeg ik een. steelsclien blik naar
'Ur- Ik Aveuschte nooit iin die kamer
«en te zijn. Maar na een paar secon-
kwom ik Avedier tot mij zalven, clat wil
een zekere gepaste vrijinoedrg-
®n verwonderd als dk Avas, veiheug-
f [Hij todh oprerht.
toner, sprak dk, zijn hand druk-
fi»Iaat mij n eerst gef.ukAvensdlien en
u veahe/ugen! Uav zoon ais dus in
gezondhciid bij u?"
1 volmaakte gezc^ndihéid, en dk be-
goed."
hernam ik, „uw zoon héét
'i niest waar, hij dis hert. toch, die in
^eniia van Roquette heeft gezd-
„Jutsit, zeea* juist", antwoiorddie de kolo
nel nog immer zeer a-erwonderd.
,,Dus 'ts allies goed af geloop e-n", zuchtte
ik, plotseling van een groote last bevrijd.
,,En ©ba mij nu toe, mij te verontschuldi
gen, Avant iflc moet u Avel zeer ©ingufuer of
belachélijk toegeschenen hebben."
Een fijne giV'lmlach-scheen te zeggen1, dat
dk mij niiét A',engi!ste, maar een zeer be
leefd göbaar, \-engezeild met eeh uitro,ep,
gaf mij Aveder een volkomen loochening.
Ik degde boen in Ave/inige Avoorden èn
mijn ontdekkiiug A^an het handschrift bloot
èn het smartelijk gevoel, diat mij die taak
verschafte hem lïet cahier, dat hem zoo
diierbaar moest zijn, te brengen.
„Ach, mijn beste mijnheer", zeide toen
de kotonel geroerd en schudde mij de
hand. „Wat hebt ge u een moeite en zorg
getroost a-oor dien schelm. Het is niet
meer clan p'iicht, dat hij u za'jf kome be
danken.
„Verzioek mijn zoon eens hiier tekomen",
zeide hij tót den lui echt, Avien hij gescheld
had. „Parbleu mijuilieer, u behoort tot de
fanuLLto", zoo Averudde hij zioh Aveder tot
mij, „Avainit aiolgens 'hetgeen Charles mij
geizegd heeft, heeft hij ons alóen min" of
meer geschilderd in daj diierboiar cahier,
waarvan hij ons zoo langen tijd gespro
ken heeft, en u moet ons nu allen wel
góed 'kennen."
Op dit oogeribliik trad mijn hef.d' binnen,
en i!k kon goed zijn gelaat hestudeeren,
dat r/iettegienstiaainde zijn jeugd ernstig
was. ITij vesltfrgda een onderzoekenden hliifk
op zijn A-ader.
Hij liad een hoog en breed voorhoofd,
een fliriken en fijnen neuis. een grooten
mond^ Ayaarom elhter kracht en beslist
heid te lezön ©boniden. De kin was puntig
én stak. eenigsziinls vooruit.
A^'at de oogen betroft, Sk zag ze eerst,
toen de kolonel hem in korte woorden
gezégd had, wie ik Avas, en waarom ik ge
komen was. Toen zag hij mij a-rij moedig
iin het gelaat, zóó langen tijd, dat het bijna
hinder!ijk was. Daarna verhelderde zich
zijn gelaat, dat tot nlog toe onveranderd
Avas gelblaven, met dankbaren gj'ians.
Hij naderde mij snél, rertikte mij de hand
en schudde haar vol hartelijkheid en ge
negenheid', wat meer waarde hadi dan
lange woorden.
„Wij zullen vrienden zijn, mijnheer",
zeide hij, „indien u het tenminste Avilt."
„Wat mij betreft", antwoordde d!k glim
lachend, „ik ben het reeds, ik gevoel mij
te zeer tot aangetrokken, clan dat...
,.Hè, dat is Avaar!" onderbrak mij de
kolen el, „hij Aveet reeds, Avtie wij zijn. Dat
kan zoo niet a-ooiibij gaan;, mijnbeer. Wij
zullen u hier hier houden, u moet met
ons ontbijten."
En toen ik tegenstribbelde,, sprak hij:
„Het komt er niet op aan, iik neem u ge
vangen.1"
Ik wist niet ineer, hoe ik het aanbod
kon afwijzen, en nam liet dus aan.
Door ik Aveet niet met welke omstamdig-
hed, AA-aren de d'ames, die ik zoozeer ver
langde te zöen, dien dag afwezig.
Wij waren dus met ons drieën, maar
toch zeer opgewekt.
„Kom," sprak de kolonel, „nu moet u
ons eens vérteilen, hoe die papieren in uw
handen zijn gekomen en op Avetk oogen-
blik."
„Zeer gaarne," antAV'ooridde 5k, „maar
sta mij toe eerst to vragen, hpe hei kAvam,
dat ik no. 104 op de lijlst der doodem a-ond? 1
Dat maakte mij zoo treurig gestemd."
„Lieve hemqj," antwoordde Chairle's,
met di-oeven ernst, „dat komt, omdat de
arme abbé Ludovic ap, de lijst de.r griffie
Avas genoteerd als uo. 104, en ik gatee
ken d heb met degenen, die rle gebeurte
nis overleefd hebben."
„Nu wordt mij alles duidelijk," riep ik'
uiit, nu lik mijn vergissing uitgelegd zag.
„Ik kende a-an uav namen slechts den
naam Charles, met de initialen van den
kolonel. Ik heb dus uw handteekening
niet bemerkt en Avas in, de overtuiging,
dat mijn dierbare gevangene den dood
Avas 'ingegaan onder den naam on het
nummer, 'die hij zoo edelmoedig had aan-
g nomen. Maar," zoo wendde ddc mij tot
den jongen1 man, terwijl )k op dén aim
a.-ecS, Avelke in een doek hing, ,,u schijnt
toch ook nog iets van de avoccIc-
1 (indelingen gevoeld te hebben."
„Pf," zeide dé kolenel, „zoudt u kun
nen denken, dat de kerel zich zoo goeds
moeds zou hebben laten doodem, zonder
dat hij eaniigem dier schurken in het zand
deeid bijten, enkel oruder voorwendsel, dat
hij een ander lcieed droeg dan iemand
anders?"
„Maar vader!" sprak de zoon.
„Ja, ja, ik Aveet Avel," vervolgde do a-a
der. „Hij beweert-, dat dat kleed het zijne
moet Avorden." Nu wendde hij zich Avedcr
tot zijn zoon: „Ge hebt heit uit toewijding
gedragen, en ge hebt goed gedaan, ik zal
nimmer het tegendeel zeggen. Maar clat
ils geen raden a-oor je, om ie verplicht te
gevoelen, 'het heel -je leven ie dragen.
Maakte ooit hot kleed den monnik?
Maar," zoo hernam hij na een pauze,
ziend, dat niemand hem antwoordde, „het
iis een opwelling van liet oogenblik, cm,
,i'k z'ie de zaak niet ernstig in. U weet ze
ker, Avelke de plannen dar familie waren?"-
Ik bloesde bijna, daar ik zoo intieim
met de famii/üo werd, en sprak een bo>
vestigend, antwoord. Ik zag Charles aan,
hij scheen voumaakt kalm.
„I'k reken er op," zoo vervolgde de ko
lonel, „diat mijn zoon niet ontonu,w zat
worden aan zijmi Avoord. Zoo Wil ik hét
daaenboA-en, en ik denk..."
.De zoon liet zijn A-ader de eemlgsrins ge
biedende Avoorden niet volelipo/Lgen, en op
dc-n zachtstem en besfissenden toon sprató
tij:
„Ik ben u nooit ongehoorzaam geaveest;
u moiet dus overtuigd zijn. dat het wel
iets ernstigs moet zijn, om het mij nu te
'■j( cn worden."
„Koan, mijnheer, u zult hij de bruiloft
o owezdg zijn/''' zeide de goede koloneü
nlj terwijl hij krachtig mijn hand schud-
de, toen ik vertrok. Van nu af aan is u
iemand der onzen."
Charles kwam mij dikwijls bezoeken, eni
ik vond in hem alle aan,trekkelijkheid!,
aclel en grootheid, Avelke ik hem reeds^
eer ik hem persoonlijk kende, had toege
kend.
Eenge dagen later was ik verplicht ©eai
reis te maken. Deze onderbrak de samere*
komsten, die mij zoo aangenaam Avaren.
Hetgeen hier A-ollgt, vernam ik eerst bJJ
mijn teugkomst.,
(Wordt vervolgd.);