29 it de Leidsche Vroedschap. BUITENLAND. De Oorlog. No. 2122 BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN. Interc. Telefoon 935. - Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN de ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering Uiden II cent per week, fl.45 per kwartaal; bg onze agenten 12 cent per week, 1.60 per irtaaL Franco per post fl.80 per kwartaal. Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 cent- kwartaal, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 71/, cent VRIJDAG SEPTEMBER 1916. Do ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel moer 15 cent Ingezonden medadaalingen van 1-5 regels f1.50, elke regel meer 30 cent, met grati* bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote lotters naar plaatsruimte. Aanvragen om Dienstpersoneel yan 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (U60ü Handels-Advertentiën) van 1-5 regels cent, 25 iedere regel meer 5 cent. BERICHT. Geïllustreerd Zondagsblad. 'ij brengen onzen lezers in herinnering, de tijdelijke verhooging voor het G e i 1- t r e e r d Zondagsblad nog van blijft, en dat dit bedrag bij de te betaling in het nieuwe aal, dat 1 October begint, zal ge>- worden. DE DIRECTIE. S< ing, EF, \H ide Jrsti k. kaai fn beskuit, diait den goeden, koopmanis- eert vam de commissarissen der Ste- ke Fabrieken vain Gas en Elektriciteit, aanneming van het voorstel van B. om aan de N. V. ELeotricêteiitis-Maat- ppij „Wassenaar" te Wassenaar elec- ien stroom te leveren. Dat de Le'id- Ei'ectrficiteitafaibriek deze levering doen, is een des te mooier resultaat, non bedenkt, dat ook 'haar Haagische >r heeft meeg-edongen. aankoop van de terreinen van do matige fbeigraafpliajaitsen aan de Maire- i en de Hearenpoort ten behoeve van d l Stedelijke Lichtfabrieken (het terrein root 9300 M2. en er wordt voor be- f32,500) lokte eemige ditscusisêe uit. der leden vond de prijs wel niet arkl maa had toch liever gezien dat B. met den aankoop hadden gewacht,, ingevolge de Begrafeniswet een ter ser,st vijif en twintig jaar na sluiitinig HU worden geforuiLkft. Een ander lid dat men demi aankoop met beide moest aanvaarden, omdat deze m tegen den tijd, dat zij im gebruik a mogen worden, aanmerkelijk Ier zullen zijn. De burgemeester wees op, dat de terreinen reeds na on- vijf jaar als opslagplaats kunnen gtibru/ilkt, terwijl na ongeveer jaar het voölecLig gebruik is ge- ifd. De toegangsweg en de terreinen- ri het gedee'te. waar de graven zijn, n reeds dadelijk gébruikt worden, voorstel werd ten slotte zonder hoof- ;e stemming aangenomen. 'oorstel tot veriiO'Cigjng der salaris- fan de leeraren en leeraneeeen in bat len ibij het «middelbaar onderwijs en kweekschool voor onderwijzers werd' snverping van verschil?,enctë amenide- !n aangenomen, .zooals het door B. en 'erd voorgedragen, konden ons van den eemen kant ;en met hen, dd'e voor leeraren en 'essen, in het teeikenen een gelijk sa- wilden vastgesteld zie,n, als voor in andere vakkeim, terwijl wij k van dien, anderen kanit gevoelden» diOJOT B. en W. voorgestelde verhcio- reeds aanmeike'ijfc groot is en het toch een zeer pijiïfiijke operatiie voor jemeentekas is, om in deze tijden t de salaiiiisisen van de h o o g e >r e enaren., beambten en ander functio- sen aanzienlijk omhoog te voeren, jl er voor honderden anderen geen geld is.... Ten slotte aohtten we daarom de aanneming van het voorstal van B. en W. de meest gewensohte oploiaslng. De 'heer Hoogenlboom deelde bij de rondvraag mede, dat de adjunct-directeur, ingenieur der gemeentewerken, de heer De' Jong Leiden wilde verlaten. Hij vet zucht daarom een zitting met gesloten deuren, waartoe werd besloten. Een hevige Duitsche aanval ten noor den' van Péronne door do Franschen af geslagen. - De rede van den Duitschen Rijkskanselier. - De toestand in Grie kenland. - De Oostenrijkers onder Zers- styansky behalen een overwinning. Van de oorlogsterreinen. Overzicht. Van do oorlogsterreinen valt heden zeer weinig te melden. Aan de S o m m e werd een hevige Duitsche aanval ten Noorden van Péronne door de Franse hen afgesla gen. Op het Oostelijk oorlogster- rein hebben de Oostenrijkers onder ge neraal Zersstyanski een overwinning; be haald. Zij herwonnen het nog in 's vijands hand gebleven laatste deel der een week geleden verloren gegane stellingen, maak ten 41 officieren en 2800 man gevangen en veroverden 1 kanon en 17 machinegeweren. Op het Macedonische front hebben de Bulgaren vasten voet gekregen in de loopgraven der Servische stellingen op den Kaimaktsjalan. Van de overige oorlogsterreinon. volt niet bijzonders te melden. 0p Zee. De duikboot, en mijnoorlog. L'oydis meldt dat de Britsche stoom boot ..Newby" gezonken is. Volgens een Lloyd's-bericht uit Peter head 'i<s de Thurso" van de Wilson-lijn gezonken. Negen man- van de equipage zijn aan wal gebracht. (Het 3.s. „Newby", groot 2168 !>r. ton, gebouw in 1890, behoorde aan de reederij Temple, Thomson Clark, te WesLHartle- pool; het s.is. Thurso" was groot 1244 br. ton en werd gebouwd in 1909. Red.) Duitschland. De opening van den Rijksdag. De Rijksdag -kwam gisteren bijeen. Het Huis en de tribunes waren overvol. De Oos. tenrijk-Hongaarsche ambassadeur met ge zin, de Turksclie. anibass'adeur, de Bulgaar- eche en Grieksche gezanten, de gewezen Bulgaarsche gezant te Boekarest, Radef en de Bulgaarsche minister Tsjaprostkof woonden de zitting bij. De president zeide: De mieuwe vijand Van onzen strijd om zijn en niet-zijn ver schrikt ons niet. (Toejuichingen). Roeme nië boet reeds heden op het slagveld voor zijn trouwbreuk (Toejuichingen). Op alle fronten wordt om de beslissing geworsteld. Reusachtig is onzei nspanning. De breede blik van den veldheer ;>mspant haast ge heel Europa. Heldhaftig bieden onze be proefde soldaten weerstand aan de aanval len der vijandelijke millioenenlegers. (Toe juichingen). Onovertroffen is de standvas tigheid van het volk en het vaderland, bh de overwinning van de moeilijkheden, die de misdaad van den Engolschen uithonge- rngsoorlog ons oplegt. De homgeroorlog mislukte door den oogst die ons is geschonken. (Levendig,e toejui chingen). Militair noch economisch zijn wij bedwongen. Het schitterend succes van de nieuwe oorlogsleening zal de wereld be wijzen, dat wij vastbesloten in staat zijn te volharden. Hierop volgde De rede van den Rijkskanselier. Wat de ooi-logs verklaring va n Roemenië betreft, zeide hij o. m. De Koning van Roemenië had ons o.in. haaldelijk met klem verzekerd neutraal te zullen blijven. Op 5 Febmari verklaarde de Roemeensche gezant te Berlijn op be vel zijns Konings, formeel, dat de Koning de neutraliteit van Roemenië wenschte te handhaven en dat zijne regeering in staat was dit te doen (hoort! hoort!). Bratianu verklaarde baron Bussche, dat hij zich vol komen aansloot bij de verklaring des Ko nings (luid geroep van hoort!-hoort!). Wij lieten ons hierdoor niet om den tuin leiden, want' wij werden van Bratianu's handelingen in Augustus voortdurend op de hoogte gehouden. Herhaaldelijk maak ten wij den Koning hem herinnerend aan zijne belofte van onzijdig te .zullen blijven dan ook opmerkzaam op de geheime machinaties van zijn eersten minister. Het zelfde deden wij ten aanzien van verschei dene politieke persoonlijkheden in Roeme nië, die een oorlog trachtte' te voorkomen. ue Koning verzekerde nerhaaldenjK, o-n hij niet geloofde dat Bratiamu zich tegen over d'e Entente had verbonden of verbin den zou. Nog zes dagen vóór de oorlogsver klaring zeide dé Koning tot onzen gezant, dat hij wist, dat de groote meerderheid van het Roemeensche volk den oorlog niet wil de (geroep van: hoort! hoort!) Aan een vertrouwd persoon verklaarde hij dienzelfden dag dat hij het mobilisatie- bevel niet onderteekende. Op 26 Augustus, dus daags vóór de Roe meensche oorlogsverklaring, zeide hij tot den Oostenrijksch-I-Iongaarschen gezant, dat hij den oorlog niet wilde (hoort! hoort!) Ik deel als curiosum mede, dat Brotianu dienzelfden dag den vertegenwoordiger van Oostenrijk-Hongarije verzekerde, dat hij be sloten was de neutraliteit te handhaven en dat het resultaat van den Kroonraad, die op den volgenden dag was vastgesteld, de waarheid van zijn woorden zou bevesti gen (beweging). Op 23 Augustus was het den Ententc- mogendheden. zelf niet recht duidelijk, wanneer Roemenië tot het verklaren van den. oorlog zou overgaan dit weten wij uib betrouwbare bron. Toen kwam snel het ©ene na het andere. Volgens mededeelin- gen, die mij van betrouwbare zijde gedaan werden, stelde Rusland plotseling een ul timatum, waarin gedreigd werd met eetn binnenrukken over de onbeschermde Roe meensche grens, indien Roemenië niet vóór 28 Augustus in den strijd ging. Ik laat daar, of het stellen van een ultimatum niet een te voren met Bratianu opgemaakte ko medie was, om den weifelenden Koning tot ©en besluit te brengen hoe het zij, de teerling was geworpen. De strijd op het Westelijk front. Sedert begin Juli/ duren de verbitterde aanval!len van Enge'schen en Franischen bijnia onafgebroken voort. Het gemeen schappelijke, grooite offensief der Eritemte- legens werd ingezet. Lang te voren reeds was aangekondigd, dat het nu gelukken zou: nu zou het front van den gehaten Duitscher worden doorbroken, Frankrijk en België bevrijd, het slagveld zon zidh over den Rijn, naar Dulitschland ver plaatsen. Wat geschiedde echter? Wel behaalden de Framsohen en Engö'schen voordeelen, wel zijn onze eerste linies eeniige mijlen achterwaarts gedrukt. O eik hebben wij zware verliezen aan menschenmateriaal te betreuren dit iis bij een op zoo'n. groote schaal ingezet offensief cnivermijdie'ijk. Wat onze vijanden echter hoopten te bereiken: een doorbraak in groot en stijl en het slechten onzer stellingen in het westen is hun niet gelukt (bravo!!). Vast en onafgebroken staat nog ons front. Zwaar en fel is de strijd daar aan de Soutune, en nog as het einde ervan niet te zien. Nog meer oiffers zal hij kos ten nog weer oen loopgraaf, weer een dorp mag verloren gaan doorbreken zullen zij niet (bravo!!). Daarvoor is oruze leiding borg, en de onivergeCii'kelijke dap perheid der troepen van al'-e Duitsche stammen (iluiid bravo-ge roep). Verder gaf de Rijkskanselier een over zicht van den militairen toestand op de overige fronten. Sedert den eersten dag was ons de oor log nliats anders dan dé verdedi gd n g van ons recht op leven en vrijheid. (Bravo!) juaarum Kv.idu, ~-;j co.ci^ en eenigen onze bereidwilligheid tót vre- deso nid erhand elli ngeri uiitsprek en. Ik gp.ralk op 9 December 1915 en daarna herhaaldelijk, duidelijk genoeg daarover. Asquith en Cecil kunnen mijn woorden niet uit de wereld helpen door de bewe ring, dat Duitschland geen of slechts on duldbare vernederende vredesvoorwaar den had bekend gemaakt. Wij deden het onze. Of waagt iemand het fce verlangen, dat wij heden aanbiedingen doen, nu do tegenstanders, al« Briiand onlangs deedj; den thans te sluiten vrede a's zwakheid vc-or de nagedachtenis der dooiden ken merkt? Als dan geen Duitsche mededdngiiing meer ils te vreezen, als Frankrijk veib'oed is, alle ooriogsbomdgenooten financieel en economisch Engellands heerediienisten heb ben te verrichten, als de neutrale Eurcpee- sche wer&M zich naar elke Britsohe last geving, e'lke Br.Ltsehe zwarte lijst moet voegen, dan zal met een onmachtig Duitschland de droom A-an E n g e 1 s c h e wereldheerschappij werkelijk heid worden. Voor diit dloel strijdt Engeland met een in zijn geschiedenis a-oorbeeldélocyze krachtsinspanning; met middelen die de eene schending van het volkenrecht op de andere doet vólgen. Daarom ds Enge land onze meest egoïstische, verbitterds te en hardnekkigste vijand'. Een Duitsche staatsman, die er voor zou terugschrikken tegen dezen Anj-and elk bruikbaar, den oorllog wérkelijk verkortend strijdrnKddeil/ te bezigen, moest worden opgehangen (stormachtige toejuiching, handgeklap in het huis en op de tribunes). Ik hoop dat gij uit mijn woorden de mate van tegenzin en verachting beseft, die dk gevoel togen ds steeds opnieuw ver&preide bewaring, dat uit onbegrijpelijke toegeeflijkheid, Aer- ouderde begeerte tot toenadering of zelf* uit overwegingen, die het daglicht niet kunnen zien, niet allle strijdmiddel! en, zoo krachtig mogelijk worden gebezigd;, (Bra/vo.) Thans na tAvee jaren strijdens, duldené en stervens weten Avij meer dian ooit. te voren, dat er slechts een parool is: Vol houden en overwinnen. De Amerikaansclie gezant te Berlijn naar de Ver. Staten. „Berlingske Tidende" meldt: Woensdag avond heeft Gerard, de Amerikaansehe gei- zanit te Berflij.ii, op gro-nd \ran eeu telegram van het departement A'an buiten!andsche zaken te Washington, besloten zijn, eobt- genoote naar Amerika te vergezellen. Hij ais Donderdagmiddag met het stoomschip „Frederik VIII" vertrokken. Over der* duur van de reis is niets bekend. Griekenland. Prins Andreas teruggeroepen. Prins Andreas van Griekenland, diié oenigen tijd tie Londen heeft vertoefd, waar hij de opvattingen en wenechen van het Grieksche hof heeft voorgestaanis door koniing Komst, antijn telegrafisch naar Athene teruggeroepen. De opstand op de vloot. Ondanks de straffe maatrdga'em, door den minister van marine genomen, breüidb de opstand zich uit op de vloot. De ka- D'tein ter zee, die het commando voert c-ver het voomoam-te vliegkamp, uai van Oud Phaleron, heeft zich rnet 28 A'iiegers hij de beweging a.ang'esloton. ïn het leger breidt de beweging zich langzaam maar zeker uit. Er is alle reden' tot ernstige ongerustheid. Vandaar dat officieren als- de generaa's Ga,Harris enl Jannakitsas, beide oud-miinlster van oor log, die zich t t dusver streng onzijdig hielden, het prijsgeven aran de onzijdig heid aanbevelen als een dringende r.iood- zakelijkiheüd. Generaal Danglïs, eveneens oud-minis ter van oorlog, is gisteren aan boord ge gaan van den torpedojager, dlie ztich bij de vloot der entente heeft aangestoten. Dang- Lis zal naar Salonika gaan. óm er VeinLze- 'los te ontmoeten. De minister-president eni de minister van huitenlandsche zaken hebben den Ki> ning op het dringende be'ang van eenl onmiiddel'ijk bes'uit geAvezon. Verschillende oorlogsberichten. Stedelijke zorg. De stad Mannhmm' heeft beslc-ten mo'gkoeien aan te schaffen» terwijl Mairiz een lanugood. van 354 mor gen (1 morgen .is 3600 M2.) heef aange kocht voor melkproductie en va. ken.mos- terij. FEUILLETON. Een gevangene. Sombere gelaat aran den kolen el Ko plotsèlnig verhelderd door een uit- van- opgewekte teedeiheiid, diat eilcelijk meende, d)a,t hij gek Avais ge il ander de macht vian een smaite- ontroerling. J'jn zoon", riep hij toe<n glimlachemd >,wat heeft de booswicht nog verricht? hij kan ea' zóóh op; beroemen het zijmö an te hebben. Het is zijn schuld neet, hij nog op de wereld de." a zeilte ik een verwonderd gelaat. dlie eenzame vader, tot wien ik Je kwaim om hem een, treurige tij- te hi-engen, onlt/ving mij met a'reug- 1 ket ho rte e-n met schertsende Avooir- 1 de lippen?... pier sloeg ik een. steelsclien blik naar 'Ur- Ik Aveuschte nooit iin die kamer «en te zijn. Maar na een paar secon- kwom ik Avedier tot mij zalven, clat wil een zekere gepaste vrijinoedrg- ®n verwonderd als dk Avas, veiheug- f [Hij todh oprerht. toner, sprak dk, zijn hand druk- fi»Iaat mij n eerst gef.ukAvensdlien en u veahe/ugen! Uav zoon ais dus in gezondhciid bij u?" 1 volmaakte gezc^ndihéid, en dk be- goed." hernam ik, „uw zoon héét 'i niest waar, hij dis hert. toch, die in ^eniia van Roquette heeft gezd- „Jutsit, zeea* juist", antwoiorddie de kolo nel nog immer zeer a-erwonderd. ,,Dus 'ts allies goed af geloop e-n", zuchtte ik, plotseling van een groote last bevrijd. ,,En ©ba mij nu toe, mij te verontschuldi gen, Avant iflc moet u Avel zeer ©ingufuer of belachélijk toegeschenen hebben." Een fijne giV'lmlach-scheen te zeggen1, dat dk mij niiét A',engi!ste, maar een zeer be leefd göbaar, \-engezeild met eeh uitro,ep, gaf mij Aveder een volkomen loochening. Ik degde boen in Ave/inige Avoorden èn mijn ontdekkiiug A^an het handschrift bloot èn het smartelijk gevoel, diat mij die taak verschafte hem lïet cahier, dat hem zoo diierbaar moest zijn, te brengen. „Ach, mijn beste mijnheer", zeide toen de kotonel geroerd en schudde mij de hand. „Wat hebt ge u een moeite en zorg getroost a-oor dien schelm. Het is niet meer clan p'iicht, dat hij u za'jf kome be danken. „Verzioek mijn zoon eens hiier tekomen", zeide hij tót den lui echt, Avien hij gescheld had. „Parbleu mijuilieer, u behoort tot de fanuLLto", zoo Averudde hij zioh Aveder tot mij, „Avainit aiolgens 'hetgeen Charles mij geizegd heeft, heeft hij ons alóen min" of meer geschilderd in daj diierboiar cahier, waarvan hij ons zoo langen tijd gespro ken heeft, en u moet ons nu allen wel góed 'kennen." Op dit oogeribliik trad mijn hef.d' binnen, en i!k kon goed zijn gelaat hestudeeren, dat r/iettegienstiaainde zijn jeugd ernstig was. ITij vesltfrgda een onderzoekenden hliifk op zijn A-ader. Hij liad een hoog en breed voorhoofd, een fliriken en fijnen neuis. een grooten mond^ Ayaarom elhter kracht en beslist heid te lezön ©boniden. De kin was puntig én stak. eenigsziinls vooruit. A^'at de oogen betroft, Sk zag ze eerst, toen de kolonel hem in korte woorden gezégd had, wie ik Avas, en waarom ik ge komen was. Toen zag hij mij a-rij moedig iin het gelaat, zóó langen tijd, dat het bijna hinder!ijk was. Daarna verhelderde zich zijn gelaat, dat tot nlog toe onveranderd Avas gelblaven, met dankbaren gj'ians. Hij naderde mij snél, rertikte mij de hand en schudde haar vol hartelijkheid en ge negenheid', wat meer waarde hadi dan lange woorden. „Wij zullen vrienden zijn, mijnheer", zeide hij, „indien u het tenminste Avilt." „Wat mij betreft", antwoordde d!k glim lachend, „ik ben het reeds, ik gevoel mij te zeer tot aangetrokken, clan dat... ,.Hè, dat is Avaar!" onderbrak mij de kolen el, „hij Aveet reeds, Avtie wij zijn. Dat kan zoo niet a-ooiibij gaan;, mijnbeer. Wij zullen u hier hier houden, u moet met ons ontbijten." En toen ik tegenstribbelde,, sprak hij: „Het komt er niet op aan, iik neem u ge vangen.1" Ik wist niet ineer, hoe ik het aanbod kon afwijzen, en nam liet dus aan. Door ik Aveet niet met welke omstamdig- hed, AA-aren de d'ames, die ik zoozeer ver langde te zöen, dien dag afwezig. Wij waren dus met ons drieën, maar toch zeer opgewekt. „Kom," sprak de kolonel, „nu moet u ons eens vérteilen, hoe die papieren in uw handen zijn gekomen en op Avetk oogen- blik." „Zeer gaarne," antAV'ooridde 5k, „maar sta mij toe eerst to vragen, hpe hei kAvam, dat ik no. 104 op de lijlst der doodem a-ond? 1 Dat maakte mij zoo treurig gestemd." „Lieve hemqj," antwoordde Chairle's, met di-oeven ernst, „dat komt, omdat de arme abbé Ludovic ap, de lijst de.r griffie Avas genoteerd als uo. 104, en ik gatee ken d heb met degenen, die rle gebeurte nis overleefd hebben." „Nu wordt mij alles duidelijk," riep ik' uiit, nu lik mijn vergissing uitgelegd zag. „Ik kende a-an uav namen slechts den naam Charles, met de initialen van den kolonel. Ik heb dus uw handteekening niet bemerkt en Avas in, de overtuiging, dat mijn dierbare gevangene den dood Avas 'ingegaan onder den naam on het nummer, 'die hij zoo edelmoedig had aan- g nomen. Maar," zoo wendde ddc mij tot den jongen1 man, terwijl )k op dén aim a.-ecS, Avelke in een doek hing, ,,u schijnt toch ook nog iets van de avoccIc- 1 (indelingen gevoeld te hebben." „Pf," zeide dé kolenel, „zoudt u kun nen denken, dat de kerel zich zoo goeds moeds zou hebben laten doodem, zonder dat hij eaniigem dier schurken in het zand deeid bijten, enkel oruder voorwendsel, dat hij een ander lcieed droeg dan iemand anders?" „Maar vader!" sprak de zoon. „Ja, ja, ik Aveet Avel," vervolgde do a-a der. „Hij beweert-, dat dat kleed het zijne moet Avorden." Nu wendde hij zich Avedcr tot zijn zoon: „Ge hebt heit uit toewijding gedragen, en ge hebt goed gedaan, ik zal nimmer het tegendeel zeggen. Maar clat ils geen raden a-oor je, om ie verplicht te gevoelen, 'het heel -je leven ie dragen. Maakte ooit hot kleed den monnik? Maar," zoo hernam hij na een pauze, ziend, dat niemand hem antwoordde, „het iis een opwelling van liet oogenblik, cm, ,i'k z'ie de zaak niet ernstig in. U weet ze ker, Avelke de plannen dar familie waren?"- Ik bloesde bijna, daar ik zoo intieim met de famii/üo werd, en sprak een bo> vestigend, antwoord. Ik zag Charles aan, hij scheen voumaakt kalm. „I'k reken er op," zoo vervolgde de ko lonel, „diat mijn zoon niet ontonu,w zat worden aan zijmi Avoord. Zoo Wil ik hét daaenboA-en, en ik denk..." .De zoon liet zijn A-ader de eemlgsrins ge biedende Avoorden niet volelipo/Lgen, en op dc-n zachtstem en besfissenden toon sprató tij: „Ik ben u nooit ongehoorzaam geaveest; u moiet dus overtuigd zijn. dat het wel iets ernstigs moet zijn, om het mij nu te '■j( cn worden." „Koan, mijnheer, u zult hij de bruiloft o owezdg zijn/''' zeide de goede koloneü nlj terwijl hij krachtig mijn hand schud- de, toen ik vertrok. Van nu af aan is u iemand der onzen." Charles kwam mij dikwijls bezoeken, eni ik vond in hem alle aan,trekkelijkheid!, aclel en grootheid, Avelke ik hem reeds^ eer ik hem persoonlijk kende, had toege kend. Eenge dagen later was ik verplicht ©eai reis te maken. Deze onderbrak de samere* komsten, die mij zoo aangenaam Avaren. Hetgeen hier A-ollgt, vernam ik eerst bJJ mijn teugkomst., (Wordt vervolgd.);

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1916 | | pagina 1