9
BUITENLAND.
De Oorlog.
BINNENLAND.
JAARGANÜ No. 2079
3)e Êcid^clieSou/tomt
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. - Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHUNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekerinS
r Leiden II cent per week, fl.45 per kwartaal; bij onze agenten 12'cent per week, f 1.60 per
irtaaL Franco per post fl.80 per kwartaaL
Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD Is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 cent
kwartaal, bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 7'/i cent
WOENSDAG
AUGUSTUS
1916.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels fOJ5, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededeelingen van 1-5 regels fl-50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (9eea
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
in een enkel woord
Gebrek?
,'ij wezen w
den plicht van, fiefoaditgheld.... waar-
b die Katholieken, voonail oolk om dezen
i, liet voorbeeld- moeten geven,
gar de er fcian nu wel zooveel armoede,
rdt er dan wel in dezen tijd zooveel get-
jk geleden? Och, Wie den buitenkant
bet ieven beschouwt met al cbie'iuid-
jhtiffe vroolij'kheid, met al d'ie oj/per-
kkiige onbezorgdheid, kan heit zich ver
ren. dat ier meermalen gedacht en ge-
jd wondt: er igeen noodk er is geien
jretk'
)och deze laatste be/wering ia in waar-
en onbillijke 'veralgemeening!
ïa hiervan dragen zij de schuld, die
zoo lichtzinnig op los leven, dat bij
l alle menschelijk mee-gevoel schijnt af-
itompt. Zij, voor wie heel het leven
i dolle kermis dis van IJdele vermaken,
wier goiraigüngen nlieit in 't minst liiet
ten ligt van onzen zoo ontstellend tragi-
ten tijd zij vestigen den indruk naar
iten, als of er geen gebr^c ziou zijn
laar dat niemand zich daardoor late
.piegen. De duizenden en duizenden, die
it, hart werken- ein ondanks sober leven,
h nog in deze zwaar-drukkende tijden
kort schieten in hun dageüjkisch onder
lid die diuitzenden ziet men niet op de
stterreinen van de luidruchtige en
ld-<verslindende genoegens.... En dezer
e~tand mag n!iet wonden beoordeeld
ar het gedrag hunner minderwaardi-
m ediemenschen.
Ir hee.rscht gebrek bij velen... Dat ia
werkelijkheid), waarvan we de
jen miert m-ogen afwenden....
De Russen hebben het Duitsch-Oosten-
ksche front over een uitgestrektheid
16 mijlen gefarceerd in de richting
n Tlumacz. Het bruggehoofd van
rz is in Italiaansche handen. - Van
itsche zijde wordt gemeld, dat in het
is van Afgevaardigden te Washington
heer Gallivan uit Massachusets een
tie voorstelde tot afbreking der di-
matieke betrekkingen met Engeland,
t lot van het voorstel wordt nog niet
neld. - Vermoedelijk is het s.s. „Tri
gezonken.
it"
Van de oorlogsterreinen.
Overzicht
Aan de Marne os het werk Thiaummt
weer eens in Duitsche handen! Den
eveelsten keer? Daar echter gemeld
>rdt. dat de strijd hardnekkig voort-
lurt. kan de toestand wel reeds weer
iwijzi'gid zijn, als dit blad in handen on-
r lezers komt.
'I BUijifit op het Westelijk horloge terrein
nder inog steeds bij den strijd om de
hendei plaatsen aan de Somme.
'De Engelschen zijn thans tot in de on-
ktdelijike nabijheid van GuilLemont ge
naderd. ter rechterzijde gesteund door de
Franschen, die ten noorden van Harde-
court eevorderd zijn.
In het Oosten in Galiicië hebben
de Russen een groote overwinning be
haald ten ouüdien van de Dnjester in de
richting van Tysmieribra.
Het vijandelijk front is over een uitge
strektheid van 16 mijlen ingedrukt. Tlu
macz en de hoogjen ten zuidwesten van
den spoorweg KolomeaStarislau zijn
vermeesiterd. De cavalerie vervolgt den
vijand. Onder de tegenstanders, die tot
dusver gevangen zijn genomen, bevinden
zich tweeduizend Duitschers, aldus het
Russisch legerbericht, hetwelk door dat
der Oostenrijkers grootendeels wordt be
vestigd.
De Italianen hebben thans aan de Ison-~
zo het vierde of vijfde offensief ingezet
sedert Mei 1915, toen zij den oorlog tegen
Oostenrijk begonnen. Zij zijn nu aan de
benedien-Isonizo en in den sector van Mon-
faloone meit onstufmiglhedid aangevallen,
na eerst ter voorbereiding de geheel#
streek onder vuur te hebben genomen,
waarbij die stadi Görz en het bruggehoofd
het natuurlijk in het bijzonder ontgelden
moesten.
Aan de beneden-Isonzo hebben de Itali
anen zich van „verschillende achter ei-
kaar gelagen vijandelijke linies" meester
gemaakt. Waar die zich precies bewinden
wordt niet medegedeeld'.
0p Zee.
- De duikboot- en mijnoorlog.
Volgens een Lloydjs-bericbt uit Stock
holm. d.d. 7 dezer is een Zweedsche brik
door een Duitsche duikboot bij het licht
schip van Singgrnmdet in den grond ge
boord.
Lloyds heeft reden te igelooven, dat
het Engelsche s.s* „Trident" dn den grond
ds geboord,
(De Trident" mat 3129 ton en behoorde
aan de Hall Bros. S. S. Go. te Newcastle.
Red.)
Naar Lloyds uit Cette verneemt is het
Grieksche s.s. „Acbileus" den 5den dezer
om 1 uur 's middags bij Kaap Bagur in
den grond geboord.
Het s.s. „Achileus" mat 843 ton en be
hoorde aan P. M. Venesdanos en M. J.
Pihaeus. Red.)
Duitschland.
Vergeldingsmaatregelen.
De „Wiener Ztg." publiceert een ver
ordening van het gemeenschappelijk
ministerie omtrent de uitoefening van
het vergeldingsrecht ten opzdchte van on
dernemingen. of üilialen van ondernemiLn-
igen, die van Uit het vijandelijke buiten
land geleid1 of gecontroleerd worden, of
wier opbrengsten naar het vijandelijk bui
tenland anoeten worden overgemaakt, of
wier kapitaal aan onderdanen van het
vijandelijk buitenland behoort, waar deze
ook hun woonplaats mogen hebben. Door
ministerieele beschikking kan ten allen
(tijde liquidatie of verkoop der onder
dwangbeheer gestelde ondernemingen
gelast worden.
De „Norddeutsche Allgemeine Zeitung"
maakt een memorie openbaar over de be
handeling van voorwerpen en stoffen, die
tot de behandeling van gewonden en zie
ken dienen.
De Duitsche regeering heeft indertijd
aan de Spaansche en de Amerikaansche
regeering te kennen gegeven, dat zij in be
ginsel bereid was, voor deze stoffen over
eenkomstig de door de Spaansche^ regee-
rnng ver-vaardigde lijst vrij vervoer over
zee toe te staan. Engeland, na de Spaan-
sche voorstellen te hebben goedgekeurd,
heeft vervolgens in volstrekte tegenspraak
daarmee gehandeld. Zelfs heeft Engeland
een zending van dergelijke voorwerpen van
het Ameriikaansohe Roode Kruis aan het
Duitsche Roode Kruis verboden, en op
een protest van den vrofcgeren Amerikaan-
schen president Taft, daarover ingediend,
weigerend geantwoord.
Daarom kan Duitschland zulke stoffen
niet meer doorlaten. Veeleer hebben de
Duitsche strijdkrachten ter zee instructie
ontvangen de stoffen van de Spaansche
lijst aan te halen en er gebruik van te ma
ken voor de behoefte van het Duitsche
Roode Krujis.
Vereenigde Staten.
Een heethoofd?
Het Wolffbureau meldt uiit Washington:
Het congres'iid Gallivan uit Massachu
setts heeft bij het Huis van Afgevaardig
den een voorstel ingediend, om de dip Lo
rna tieke betrekkingen met Engeland af te
breken, daar Engeland heeft geweigerd
Thomas Hughes en Kelly Joseph Smith,
twee Ameitiikaansche burgers, wier gelden
ter ondersteuning van noodlijdende Ieren
waren toevertrouwd, in het, land toe te
laten. --
Gallivan zegt, d»at, aangezien beiden in
bet. bezit waren van passen en van een
brief van Lansing, de houding van Enge-
land beleedigend is.
Verschillende oorlogsberichten.
Zijden darmen. De oorlog doet vreem-
dq tostanden geboren wcracu: Terwijl
zijde altijd als weeldeartikel gold, as deze
stof thans zóó populair, dat men er zelfs
worst in stopt. In Duitschland .zijn bij ge
brek aan koeien de darmen ook schaarsch
en betrok men langen tijd dit onderdeel uit
het buitenland. Thans heeft de Duitsche
industrie in diit euvel vooralen en fabriceert
een Elberfelder textielfabriek zijden worst
hulzen, waarvan de poriën door een be
handeling met verschillende stoffen ge-
yuld worden, zoodat het dunne weefsel
absoluut geen lucht meer doorlaat. De
prijs van deze zijden huidjes is niet hoo-
ger dan cLie van darmen. De meerdere
smakelijkheid van worst in zij, dat na
tuurlijk niet den - onaangeinamen réuk
heeft, waardoor darmen zich altijd onder
scheiden, doet .zelfs het weefsel preferee-
ren boven de darmen.
Oorlogsinkt. Een der merkwaardige
gevolgen van den oorlogstoestand is, dat
men in Duitschland proeven heeft moeten
nemen om een oorlogs-schrij tinkt samen
te stellen. Er is voor de scholen niet ge
noeg gelijmd papier meer beschikbaar, zoo
dat er thans niet of zwakgelijmde soorten
gebruikt moeten worden, waarop gewone
inkt uitvloeit. 'Vandaar de pogiingen, die
volgens de Duitsche bladen tamelijk gun
stige resultaten hebben opgeleverd, om
een inkt te fabriceeren die niet vloeit op
resorbeerend papier.
Buitenlandsche berichten.
Kamimoera
De Japansöhe admiraal Kamimoera ia
overleden.
KiamUmioieina nam in 1874 deel aan de
JiaipamsphH eecpekÜlttLels tegen de wilid»
stammen op Formosa* In 1894 vocht hij
in den zeeslag bij de Yaloe-rivier mee
en leidde een deel van de Landingen in
de Taliiënbocht. In 1901 werd' hij chef der
oorlogsafcleeling van den generalen staf
der marine. Als bevelhebber van het 2e
Japansche eskader nam hij met Togo deel
aan den aanval op de Russische vloot bij
Port Arthur, 8 Febr. 1904. De overlede
ne had den ileeiftijd van 66 jaar bereikt.)
Een ontploffing. 50 dooden.
Te Koningsbergen heeft in het artillerie-
depot Rothemstein een ontploffing plaats
gehad van Russische munitie. Voorloopig
kon won-dien vastgesteld, dat 30 arbeiders
en 20 vrouwen werden gedood; 14 personen
werden zwaar, 58 licht gekwetst.
Nederland en de Oorlog.
De Landstorm.
Een gedeelte van ds jaarklas se 1910 is
opgeroepen om 17 en 18 dezer in wenkelij-
ken dienst te komen. -De overigen van de
ze iaaiklasse zullen vermoedelijk moeten
opkomen, ten deele omsbreeks 1 October
en ten dee'.è omsbreeks 10 November a.s.
Gevaar voor Nederland?
„De Tijd?' schrijft:
Naar wij uliit vertrouwbare bron verna
men. bestaat er dn invloedrijke Duitsche
'kringen, die zich noodt de oprechte neu
trale bedoekingen van Nederland hebben
ontveinsd, en daar ook op het oogenblik
niet aan twijfelen, ernstige grieven tegen
de weinJig afdoende .papieren protesten,
door de neutralen gericht tegen de wille
keur der entente en met name tegen de
Engelsche maatregelen ter zee. Indien in
bdt biiaonder ide hlokkade-poiitiek door
neutrale staten, ook door Nederland,
maar steeds lijdzaam wondt verdragen
eene lihdzaamlheiid, welke uit den aard
der zaak ook de belangen detr Europee-
sche middenrijken nog erger in het ge-
dlrang brengt zoiu op den duur door
bedoelde rijken niiet kunnen worden be
rust 'in een aldus ondragelijk geo orde el-
den toesband. En zoo zou het gevaar, dat
uit Oost en West volgens- den oud-Mi
nister Gof.ijn gedurende dezen wereld
oorlog in de verte blijft grommen, nog al
lesbehalve zijn afgedreven.
Met hotveuisbaande/ ilriliiohtfingen, jLloip.t.
wat de „N. R. Ct." van gdsteren-ochtènd
aan de ..Köln. Volksz." ontleent:
Aan de „Kölnisehe Volkszeitung" wordt
dank® het igroobe offensief, blijkbaar in de
uit (Berlijn geschreven, dat Engeland, on-
uit putting van de centrale mogendheden
het middel tot de overwinning blijft zien.
Ontkeaid 'kan niét worden, zoo gaat het
betoog in het artikel voort, dat Engeland
dn den laatsten tijd Inderdaad, door meer
en meer de a-eehten der neutralen aan
kant te zetten, de Centrale Staten vaster
toesnoort. Dit zou ivoor deze bedenkelijk
kiunnen worden als zij daar niet twee
dringen tegenover konden stellen, ml. het
toenemende vermogen om zich uit eigen
middelen te helpen en het vaste besluit en
die kracht om met alle militaire middelen
hun overwtirmi'ng te bevestigen en uit te
bred den. Teekenen daarvan zijn uit den
laatsten tijd de benoeming van Hinden
burg tot txprerbeveüh ebber van alle
strijdkrachten dn het Oosten een be
wijs dat d!e central en zich d'aar niet in
den status quo zullen neerleggen het
voorbsichrijdeinide offensief bij Verdun en
de verhoogde wenkzaaimHiecid van lucht
schepen en du'iklbooten op Engeland»
kust.
Het sOot van het artikel richt zich tot de
neutralen, die Enigeland in den uitput-
tingsooriog gebi-uikt. Aap, vastberaden'
verzet tegen maatregelen, fite hen zelf eco
nomisch zlaar drukken, heetft hë-t zegt
het artikel nog ontbroken. „Zullen zij
nu uit den toestand en de vastberaden
heid der middelstaten de juiste gevolg
trekking weten te maken? Wij ziullen er
ons van onthoaiiden, op deize vraag een
antwoord te geven. Het lis aan hen, het
spoediig en ondnbbeMnn/jg kenbaar te
maken. Want de afweer maatre
gelen der middelstaten
kunnen geen halt houden
voor een onzijdigheid, waar
achter onze tegenstanders hun uitput-
timgsoorlog trachten door te zetten."
De 18 in den grond geschoten
Engelsche treilers.
Men meldt uit IJmuiden aan de „Msbd".:
De logger Maria Johanna K. W. 125, die
aan een andere logger medegedeeld had, dat
18 Engelsche stoomtreilers in den grond
geboord waren, is nu zelf te IJmuiden
binnengekomen.
Ook deze logger heeft het gevecht tuaschen
Engelsche treilera en Duitsche duikbooten
den Hen Juli bijgewoond, echter in anderen
koera, n.l. op 57.30 gr. Noorderbreedte cn
1.25 gr. Oosterlengte. Hij was zoo dicht bij
de vechtenden, dat de kogels van de duik
boot over het vaartuig heen vlogen. Deze
logger geeft echter een eenigszins afwijkende
lezing van den strijd.
Er waren vier Engelsche treilers, waarvan
er slechts een, de grootste, bewapend was.
Deze opende den strijd tegen een duikboot
om den drie overigen gelegenheid te geven
in Westelijke richting te ontkomen. De ge
wapende trciler werd spoedig, toen nog twee
andere Duitsche duikbooten aan den strijd
kwamen deelnemen, getroffen en is dan ook
gezonken. Het schip was de Nelly Mullens
A D 69. Van dit schip werden 11 opvaren
den gered door den logger Doggersbank SCH.
197. De geredden deelden mede, dat 3 hun
ner kameraden, allen gewond, met den trei-
ler in de diepte verdwenen en dat den dag
te voren 14 Engelsche treilers door deze groep
Duitsche duikboten tot zinken waren gebracht
De drie duikbooten die de Nelly Mullens tot
zinken gebracht hadden, vervolgden de drie
vluchtende treilers. Kort daarna hoorde men
zwaar schieten, zoodat men meende, dat ook
deze diie schepen tot zinken gebracht waren.
Zoo zouden er dus minstens 18 treilers in den
grond zijn geschoten.
Melkveehouders..
Gisteren ös in heit verloooplokajal fce
Rotterdam, onder voorzitterschap van!
■den heèr Vaandrager, een buitengewone
vergadering gehouden van den Bond vani
Melkveehouders.
Het eerste punt van bespreking was da
inhouding van den cent toeslag.
FEUILLETON.
Een Zonnestraal.
Het was Driekoningendag en de Verdu-
diis gaven een diner ter eere der Chamu-
>tlS.
De heer en mievrouw Vendturon koester-
len in, stilte de hoop hun neef en erfge-
larn, George (28 jaar, doet aan schilde-
'n, talentvol jongmensch, heeleniaal geen
rtuin,). uit te huwelijken aan mëjuf-
pöuw Henriette Ohaimusot, (eewige doch-
er, 22 jaar, spee<lt lief piano, absoluut
eet1, talenten, krijgt een aardig en duit
mee).
^Behalve de hoofdpersonen had mevrouw
erduron, volgens haar geliefkoosde uiit-
"likkingen. eenig „garneersel geïnvi-
ei'd, vijf respectabele getrouwde paren,
wi door hun opwekkend voorbeeld de
pngelui aan te moedigen tot den beslfs-
pnden stap.
Het menu bestond uit: veramicellisoap,
Ipeeftenpasteó met een sierlijk verheven-
neidje op den top (mevrouw Chamusot
pas verzot cp kreeft), schapenbout (in
par verbeelding zag zij den heen- Cha-
lusot al witjes lachen), spinazie, voor-
ëdiend met stukjes geroosterd' brood,
iet leek wel een groote grasvlakte, met
aer 011 daar een druïdensteesn), vervol-
enfi miet bieten (zoo'n kleurtje staat
Dg eens vroolijk), en tot bestuit, geen ijs,
'at denkt ge wel? dat is veel te koud voor
e" bruftdsmaaltijd, neen, een omelette,
en licht verteerbaar en maagdelijk ge-
BC1|; ®*n aao het dessert verscheen na-
ïrtr de traditioneele Driekondngen-
j heusche boon, er iji veibor-
gen. en roet zoo'n indecent kliein poppetje,
de sohrik van men schen met een slecht
gebit.
Tegen zeven uur, terwij zij de overtrek
ken van de stoeten in den salon afnam,
bedacht mevrouw Verduron zich in een®,
dat zij juffrouw Lucienne, de naaister,
wel mocht zeggen, dat zij dien avond
maar met de keukenmeid moest eten. Zij
ging daarom naar een aangrenzend kabi
netje, waar het geduldige naaistertje, bij
het schijnsel van qen lamp van zeer be
scheiden afmeting, aan verstelwerk beaig
was.
Het was eien tenger, klein persoontje
van dertig jaar, met kalme gelaatstrek
ken. alsof er een spions over was gehaald,
dae alle aandoeningen van vroeger had
weggevaagd, haar bleeke kleur verried"
een verblijf in bedompte vochtige kamer
tjes, uitziende op binnenplaatsen. AUe
leven, alle kleur was uit haar oogen gewe
ken door het dagelijks herhaald turen op
■wat linnengoed; haar groote blauwe oog
appels waren langzamerhand gaan gelij
ken op doffe opalen. Zij sprak weinig en
dan nog zonder klank in de stem; toon
loos kwamen de woorden over de fijne,
witte lippen.
Zii had vele naaihuizen; men wist dat
ze van fatsoenlijke afkomst was; zij
werkte goed, was eerlijk,' altijd discreet
en. wat de hoofdzaak was. sij was met
een gering loon tevreden: vee.cc.ig scus
per dag en des morgens geen koffie.
„Juffrouw Lucienne", begon rne\rc.uw
Verduron, ,,dk krijg van avond men-
echen. en als het u hetzelfde is
„Ik zal heel graag dn de keuken eten,
mevrouw" vulde het naaistertje den zin
aan.
De deur werd met een ruk geopend en
hijgend, rood van het harde loopen, ver
toonde zich mevrouw's echtvriend aan de
deur.
„Dat is me nu ook wat! Robinard komt
me daar op het bureau zeggen, dat zijn
vrouw niet komen kan, omdat ze weer zoo
met zinkings geplaagd 'is. Nu zijn we met
ons dertienen aan tafel! Zal ik juffrouw
Brico n nog gaan vragen?"
„Waar denk je aan; in ieder geval geen
ander jong meisjel Dat mocht George te
veel afleiden."
„Inviteer dan de oudste Bouchironl"
„Dank je, die eet voor vier.'"
„Dan weet ik er niet anders op dan het
loopjongetje van mijn kantoor maar te
vragen", zuchtte de heer Verduron, met
een poging tot schertsen.
„Je bent gek, gewoon gek; vraag dan
nog liever juffrouw Lucienne. Wel ja,
waarom kunt u niet aan tafel komen", ging
de waardige matrome verder, zich tot het
bleeke meisje wendend, ,u ziet er heel
stemmigjes uit" (dit vergezeld van een
langen, criti'schen blik) „en u kunt nog
eens een handje helpen met schalen aange
ven en brood presenteeren. Maak uw haar
maar op en wasch uw handen eens flink
en wees vooral niet verlegen, werkelijk,
niemand zal notatie van u nemen."
Toen iedereen gezeten was, sloop Lu
cienne onbemerkt naar binnen en zette
zf.ch bescheiden op haar plaatsje aan het
benedieneünd; der tafel, tuaschen Henriette
Öhamiusiot en een kolossale diilkke dame.
Zij trachtte zoo weinig plaats isn te ne
men als maar eenjigszjLns mogeiijjk was,
en hield haar ellebogen aan bét lijf ge-
sLoten om baar buurvrouwen toch vooral
riet te hinderen. 2ij zorgde er voor, dat
het hun aan niets ontbrak en hield zich
gereed om op het eerste toeken van de
vrouw des huizes heen te gaan. Mevrouw
Verduron had in het begin nog al eens
angstig naar het naaistertje gekeken,
maar teen zij zag hoe bescheiden zij züch
gedroeg en hoe zij telkens bedankte, dan
voor Bordeaux en dan voor taart, voelde
zaj zich geheel gerustgesteld. Nu, de
Schapenbout drong die gaistivrouiw haar
ook niet op, maar met spinazie en den
cC'uiidfcmstean wais 7)00 bijzonder vrijge
vig. Het stond' ook al te gek, een gerecht,
waarvan niemand: at, dat geeft zoo den
indruk, dat er iets aan mankeert, daar
om nooddgde zij Luciennje dan ook uit,
toch toe te tasten. Zoo'^i heerlijke scho
tel!
„Wees toch niet zoo timide", zoo'n
groot meisje en nog zoo verlegen," schert
ste mevrouw miet een stentorstem, over
de tafel, zoodat ieders blikken het toon
beeld van zooveel verlegenheid zochten.
Lucienne werd vuurrood, het arme
kind. Voor liet eerst meikte George het
tengere figuurtje op, tuis schen dé omvang
rijke gestalte van haar corpulente buur
vrouw en het schaapachtig profiel van
zijn bruid. De smartelijke trek om den
mond, haar bevreesd glimlachje, waar
toch goen zweem van biitterh'eiid lag, trof
hiera tot in het hart. Wat was er iets ver
moeids in de lijnen van haar gezicht!
Aandachtig bleef hij naar haar kijken,
en dit. maakte haar zoo zenuwachtig, dat
eii niet meer durfde eten of drinken, en
nog veel minder praten. Hij peinsde er
over hoe eentonig haar leven moest zijn
iederen dag doorbrengen» met hetzelfde
gevoel van een gevangen vogel, steeds op
gesloten in een kooi. En waarlijk, het
kooitje was niet verguld: een tochtig ka
mertje 's winters, een brandend heet ver
trek in den zomer, altijd het uitzicht in
eon sombere, vochtige binnenplaats. En/
zoo gang haar leven voorbij, onder voort
durend toezicht van strenge meesteressen
die zich reeds bestolen waanden, wan
neer zij maar eens even poosde, even op
keek. De tijd is immers kostbaar, vooral
van ondergeschikten, die voor weinig
geld veel afdoen.
Voor haar geen wisseling dor jaarge
tijden, geen veikwikkeoud lenteweder,
noch zomerzon of schoone herfsttinten,
voor haar was de atmosfeer altijd eveni
kal en eentonig.
En hoe langer hij zich in haar bestaan
verdiiente, des te meer interesseerde zi|
hem. Het zachte Lamplicht gaf een gulden,
weerschijn aan haar kastanjebruin liaac
en de aangename warmte in het vertreW
go/ven haar een welbehagelijk gevoed,
moikbaar in een zwakke schittering vatf
baar oogen en een blosje op haar wan&i
„Zou eii niiet alleen rnooa, maar ook good
Eijn?" dacht hij„ toen hij gestoord wend
door een ongeduldige atom zijner moedeir-
(Slx>t volg*,)
