6
BUITENLAND.
De Oorlog.
BINNENLAND.
id,
S,
99,
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bjj vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekerlnS
•or Leiden II cent per week, f 1.45 per kwartaal; bij onze agenten 12 cent per week, f 1.60 pep
vertaal. Franoo p6r post f 1.80 per kwartaal.
Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 cent
ir kwartaal,, bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 71/, cenL
ht.
e jiAArtöAN** No- ^?S°
DONDERDAG
JULI
1916.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden medodeeJIngen van 1—5 regels fl.50, elke regel meer 30 cent, met gratie
bewijsnummer. Bij oontract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handele-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
Ontevredenheid.
Het (tongres van den Middenstandis»
Driid, (hetwelk Dcinadag te Utrecht is ge-
ouden en waairvan wij glister en een uiit-
rerig verslag hebben geplaatst, was één
oorloonende acte van beschuldiging aan
et adres van minister Postlhumia en één
a neen-geschakeld protest tegen diens
En teredht. Waarlijk, wij mogen niet
^en. dat die middenstanders in kórf-
chtig eigenbelang ook maar één spelde-
non hetlben overdreven. Neen, de heele
istrilbuitie-oiesdhlLeideniLs is een tragedie
(het begin tot het eind, waarin de
uicldenistand op de meest onbillijke wijze
>t slaeOitcrffer is gemaakt. En 'het dis gloed,
fcet- is allernoodzakelijkst, dat de minister
n een motie, die 'evenmin aan waarheid
als aan duidelijkheid iets te wenschen
overlaat, te hooren krijgt, dat de vercoir-
tieeiing van het regeeringsheledd in mid-
Benstandskriingen algemeen is. Alge-
ineen, want oiok de Federatie van de
iriiif R. K. Middenstandsbonden heeft dit
lenige dagen geleden in een krachtig-
besteld adres den minister aan het ver
stand aebraoht.
1 We hebben echter dn het koor van tn-
jtevreden stemmen, hetwelk op het congres
allerlei geluiden ten gehoore (bracht, één
n toon goin.iist, en dat :is die van degen *n
llf, fljie, in de toekomst Ziiende, den midden-
Stand reeds te wapen riepen tegen een
pcrtzettiing vande regeerings-diiistributie
"pan levensmiiddelm ooik na den oorlog.
SËn dat ware gewenscht geweest.Er werd
du wel gescheiden oip de w ij z e, w a a r-
o ip de distributie plaats heeft. Gewezen
jiverrd op de onlkunde der gemeentelijk©
autariteuten, hun gebrek aan warenken-
5 cis en aan de wetenschap waar en hoe ze
dmstribueeren moeten. Ook de diverse
pommdsstes kunnen nilet tot goedkoopte
5 wan levensmiddelen voeren, daar men er
luist de vakmannen heeft buitengesloten.
pe directeur van het Rijksdüstrlbutiefoan-
en |oqr was tot voor koirten tijd .Remon-
899 ïtrantsch predikant te Zvvammerdam en
in de Rogge-ooanmiissde zit een drogist,
rirmo edel ijk alleen omdat hij verstand'
heeft van muiizientarwé. En dliverse andere
klachten. Doch h'et ware nuttig geweest
pek eens helder dn het licht te stéllen, dat
jou Ik eten overheidsbemoeii ng,' al is do
wij z ei, waarop ze geschiedt, zoo vol
maakt mogelijk, toch verkeerd moet
•worden geacht, toch vele wantoestanden
dn het leven roept, <eh dat ze daarom, als
;de tijden weer normaal zijn geworden,
zoo spoedig mogelijk moet verdwijnen.
't Is jammer, dat in een zekere kort-
Eichtigiheid vergeten is daarop: nu reeds
te wijzen. Dreigend toch is het gevaar
er werd in eendge duidelijke artikelen in
ons blad dezer dagen op gewezen dat
onder een liberaal-socialdstischen druk ook
na den oorlog de averhetdszorg inzake de
distributie van levensmiddelen aal blijven
voortduren.
Draaierijen.
Wordt er in het 'dagelijkisch verkeer
tnaschen de mensch'en onderling, helaas,
veel met draaierijen geconverseerd
tveet ge maar al te diikwijils niet, wat ge
aan uw ./hoste vrienden" hebt in
politiek komen zulke draaierijen nog veel
meer voor....
Zoo was de linkerzijde in 1913 een ver
woed tegenstander van het tarief jar
wei, maar onder een anderen naam ziet
diezelfde linkerzijde telkens toch' weer
m'illioenien te halen uit de veihooging der
rechten....
Wat is het statistiekrech't, het
welk Dinsdag door de Tweede Kamer
werd aangenomen, anders dan een t ar
riefwet een tariefwet, die niet en
kele, doch alle in te voeren goederen
belast....
En lees nu eens, wat gisteren minister
Van Gijp in de Tweede Kamer verklaarde:
Het denkbeeld van den heer De
Monté Verloren om de keinere ver
krijgingen wat te ontlasten, giing ge
naard1 met het aanwiizen van andere
middelen. Het tarief wees hij aan.
De MrinJlster is er niet afkeerilg van
dioor een technische herziening Van
het tarief cendg geld in de schatkist
te krijgen. Voorlaopig wil de Minis
ter deze bron niet aanboren. Hij will
ook dat aan zijn opvolger overlaten,
idie bijv. voor d'e omderwijsbevreddging
weer veiel zal noodig hebben.
Daar Verklaart een vrij zinnig ^minister
niet tegen een technische herziening van
het tarief" te zijn, teneinde ,,eeni'g geld
dm de schatkist te krijgen". Technische"
herziening, een andere naam voer hetzelf
de wat de vorige regeering voorstelde!
Politiek draaierijen!
Het Fransch-Engelsche offensief.
Aan het Russische front. Een cluik-
booienjager in den grond geboord.
Van de oorlogsterreinen.
Overzicht
Hof offensief der Fransch-Engelsche
troefoe® maakt slechts langzaam vorde
ringen. U-it da berichten der geallieerden
over dan grooten slag. aan de Soimme
blijkt duiideliik dat het in hoofdzaak neg
do Franschen zijn die vorderingen ma
ken. Inderdaad' dis hun linie ten Zuiden
van de Somme tusschen Prise en P-erom-
ne wederom vooruitgeschoven, terwijl
ook ten Noorden oen kléin stukje front
door hen is bezet. De plaatsjes Belloy en
Santeirre en Barleiux zij.n door de Fran
schen genom'en. Zij meldden zelfs de ver
overing vah de hoeve van Sormant, tegen
over Clery. Dat beduidt, dat de Franschen
ejich tlhans direct voor Peronne bevinden.
Het aantal gevangenen dat zij gemaakt
hebben is nu tot 9000 gestegen. Met span
ning hebben wij hier de actie der Fran
schen tegemoet te "zien. De Engelsche aan
val en vorderingen zijn in vergelijking
met die der Franscihen gering te noemen.
Hiier en daar slechts een kleine gelijkma
king van hun front. De Engelsche bladen
uitten zich dan ook (in hoofdzaak over de
krachtige, kloeke Duitschers dlie zij ter
genover zich hebben, terwijl de Fran
schen slechts teged onbedreven jonge
Pruisische troepen te .strijden zouden
hebben.
De Duitschers hebben wederom het
werk Thiaumont veroverd. De strijd bij
Tihiaumont is in deze dajgen uiteerst be
langwekkend. Het feit, dat de stelling, die
i© gelegen tusschen hoogte 321 en het dorp
Damloup, ten Zuilden van het fort Viaux,
opnieuw door de .Duitschers iis betzet, wijist
er op. dat de bedreiging van Verdun nog
geenszins ijs geweken en dat de Duitsche
aahvalskracht aan den Maasoever onver
zwakt blijkt te zijn, in spijt van het Of
fensief der geallieerden in het Somime-
gebiied.
Op hlöt Oostelijk geyechtaterreitn zjjn de
Russen over de geheel© linie, bdhsylve in
Wiolhvniië, voortdurend in het offensief,
in het. Noorden do'or de vloot aan de kust
van Koerland gesteund. Belangrijke vor
deringen. worden echter niet gemaakt. Bij
Luzk, in Wolhynië, wordt met ontzaglijke
hardnekkigheid door de Diritsch-Oosten-
rijlksche troepen aangevallen, die de Rus
sen terugdringen naar de Styr. In het
Zuiden bij Kotlomea h'ébben de Russen
ëenigisziinis moeten wijken.
In den Kaukasus hebben de Turken de
Russische legerscharen teruggedrongen
uiit Kermansjah, dat door laatstgenoem
den is ontruimd. Dan 25en Feb mar i had
den de Russen deze plaats bezet, die op
150 KJM. van Peraiië's westgrens is gnle-
gen. Met groote snelheid rukten zij naar
het Westen op, om Bagdad te bezetten.
De Turfcen begonnen ©venwel een tegen
offensief 'en 'veroverden nu Kermansj ah',
waarmede voorloopig aan de plannen
der geallieerden iin het Tweestroomen-
geb'ied' een eind© is gekomen.
Van d-e. loverige oorlogs^e-rreincin valt
gaen bijzonder nieuws te vermelden.
0p Zee.
De duikboot, en mijnoorlog.
Officieel wordt uit Berlijn gemeld- Op
4 Juilli heeft een onzer ririkbejoben in het
Zuidelijk d'eél der Noordzee een vijanden
lijken duikbootjoger in den grond ge-
board.
De Duitsche (Mlkiboot ,,U 35", die den
eügenhandigen brief van dien Keizer aan
den Koning van Spanje en geneesmidde
len voor de in Spanje geïnterneerde Duit
schers naar Gartagena bracht, is na met
goed gevolg haar taak te hebben vervuld,
teruggekeerd. De duikboot heeft op dezen
tocht o.m. het bewapende Fransche
stoomschip .„H-erault" im den grond ge
boord en een kanon buitgemaakt.
(De „Heranit", in 1906 gebouwd, mat
2299 ton bruto en behoorde aan de Qte
Gén. Trans atlantique, te St. Nazaire.)
Engeland.
De Engelsche blokkade.
In het Lagerhuis vroeg Hunt of "de ver
scherpte blokkade, die nu geldt, beteekent,
dat alle schepen, die de vloot aanhoudt
onder verdenking van goederen met vijan
delijke bestemming te vervoeren, door de
Engelsche prijshoven worden berecht zonder
inmenging van het ministerie van buiten-
landsche zaken of eenig ander gezag, dan
wel of een dergelijke inmenging dn sommi
ge of vele gevallen nog voorkomt.
Lord Robert Cecil antwoordde: Onder de
nieuwe omstandigheden van den oorlog
kan het recht van doorzoeking onmogelijk
naar behooren op zee worden
Derhalve is het noodig geworden, ten on
derzoek naar een Engelsche haven op te
brengen alle of bijna alle schepen, die op
weg zijn naar onzijdige landen, die aan
Duitschland grenzen, indiien ze nl. niet vrij
willig de havens aandoen. Daar heeft het
onderzoek plaats. Voor de rechtspraak
wordt rekening gehouden- niet den aard
van de lading, van de verzenders en de
geadresseerden, de hoeveelheid van gelijk
soortige goederen, die den laatsten tijd het
onzijdige land van bestemming zijn bin
nengevoerd en misschien nog andere in
lichtingen van geheimen aard, die de En
gelsche regeering heeft gekregen.. Al die
inlichtingen worden te Londen verzameld,
dus is het te Londen dat er wordt beslist
of het schip, de lading of een deel van de
lading voor het prijshof zal worden ge
bracht. Alle schepen met hun lading voor
den prijsrechter te brengen zou billijk noch
verstandig zijn.
Vereenigde Staten.
De vereenigde Staten en Mexico.
Gisteren is de nota van presidient Car-
ranza aan minister Lansing ter hand ge
steld. Zij is kort en verzoeningsgezind, ver
zekert de Vereenigde Staten van Mexico's
verlangen om tot een vriendschappelijke
schikking van d/e moeilijkheden te geraken
en belooft tevens alle middelen aan te
.wenden om herhaling van het ernstige
voorval te voorkomen. Carranza aanvaardt
het beginsel van bemiddeling door de voor
gestelde vertegenwoordigers van zekere
Latijnsclie republieken in Amerika en ver
wacht van de Vereen. Staten de mededee-
ling of zij bereid zijn deze eveneens te
aanvaarden dan wel of zij de voorkeur
geven aan rechtstreeksche onderhandeling.
De nota bevat geen bepaald antwoord op
Lansing's vraag of Carranza er op staat
aan Trevino opdracht te verstrekken tot
het aanvallen van Amorikaansche troepen,
die zich in andere dan Noordelijke richting
bewegen. Niettemin luidt het algemeene
oordeel, dat de nota aannemelijk is voor de
Vereen. Staten en dat het gevaar voorloo
pig is bezworen.
Verschillende oorlogsberichten.
Wat eten de BerJijners? De Berlijn-
ache bladen deelen-mede, dat op 10 Juli in
een deel der hoofdstad met de werkzaam
heid der stedelijke keukens een aanvang
zal worden gemaakt. Het menu voor ue
eerste zeven dagen is als volgt vastgesteld:
Maandag: „Pechelstei-ner" Fleisch
Dinsdag: gekookte rijst met aardappelen;
Woensdag: erwten met spek; Donderdag:
vleesch mest knoedels; Vrijdag: groene en
witte boonen met aardappelen; Zaterdag:
knollen en aardappelen in bouillon, Zon
dag: goelasch met aardappelen.'
Het gebruik van afval van doode die
ren. De Dui'fcsohe bondsraad heeft een
verordening uitgevaardigd' over het g&-
.bruik van deh afval van dood© dieren en
slachterijen. De cadavers en deelen van
dieren, dia in de gir.oo.tie viilder ijien komen
en ook de afvallen der groote slachthui
zen. die Moor me-nschelijlk gébruik niet
ge&CihlÜkt zijn, moeten tot voedermiddielen
en vetten verwerkt worden nneit uitzonde
ring van huiden, boeven, horen©, klau-
wen. wol borstels en vederen.. Het ma
ken van bepalingen omtrent de wijze van
bewerking wordt aan Üe overheid over
gelaten. Zij moet daaihij deskundige me-
de werking vragen van de commissie voiotf
voedermiddelen en van de commissie voou
oliën en vetten. De op deze wijize verkre
gen voedermiddieilen en vetten worden
volgens de nieuwe bepalingen in omloop
gebracht. Den eijgenaren van slachthui
zen of gemeentelijke vil'derijien kan eohteos
op hun verzoek over een derde van het
voeder de vrijle "beschikking worden ge
geven.
Nederland en de Oorlog.
Staatscommissie oorlogs
winst.
Bij Koninklijk basluit is de bij Kom
besluit van 5 October 1915 dngestélda
StaatsooonmiJssie, aan welke werd opjgiei-
draigen te onderzoeken, op welkie wijzia
een tijdelijke belasting kam worden inge
richt, welke ten doel heeft bulitengwond
vermeerdering van inkomen of van ver
mogen als "direct oif indirect gevolg vatt
den oorlogstoestand to treffen, ontbonden,
met dankbetuiging voor den door haiatf
verrichten arbeid.
Opgebracht.
Verscheidene Vlaardlngache 'loggen*
schepen zijn door Engelsche oorlogssche
pen naar Kirkwall opgebracht.
Men Seint uit Hamburg aan de ,,(N. R.
Cri.": De Nederlandse!)e 3-mast gaffel-
schoener ,,D:'na Henderika", kapitein
Kièlemia, van Haarlem naar Gefle, to
naar Swjhemünde opgebracht.
Geen annexatie-plannen.
Reuter seiiint uit Londen: „Het Alge*
meen Handelsblad" maakte in zijn avond
blad vaai 27 Juni' melding van het be
staan van een propaganda ten. gunste vani
de inlijving van Nederladsch gebied bij
België, die door die Belgische regetórimgi
zoo ai niet gesteund dan toch vrijelijk toe
gelaten zou worden.
„Reuters asentsdhao is officieel ge
machtigd te verklaren, dat bovengenoem
de mededeeliinig totaal ongegrond 'is. Noch
de 'Belgische regeering, noch d'e Engelsche!
of Fransche regeeringen, ten behoeve van
de Belgische, hebben ooit een propagan
da of plannen cm van Nederland een af
stand van grondgebied te verlangen of af
te dwingen of aangemoedigd.'-'
Gebrek-aan hood.
Door den Nedieirl. Stalhciudersbond id
het volgende telegram gezonden aan den
minister van Binnenland&cbe Zaken:
Het bestuur van den NederLamdsch en
Stalihoudersbond, vergaderd te Amster
dam, deelt Uwe Excellentie hierbij meide^
dat door den minister vam Landbouw her
haaldelijk veibeberifuigem in de onhoud
bare toestanden op fouraigegebied beloofd
werdetn, welke verbeteringen nog steeds
achterwege bleven, hetgeen oorzaak is,
dat in het laatste halfjaar van bijna 10
roCt. der leden van den Nederlandfechen
Stalhoudersbond de bedrijven ten gronde
zijn gegaan en publiek geveild.
Hij verlangt alzoo dringende maatrege-
FEUILLETON.
HET PLEEGKIND.
„'t Is ook mijn wenisch niet, maar die
van mijnheer Ebbe," antwoordde de gra
vin gelaten, „en niet ik, maar Irmi moet
'daarover beslissen. Waarohi maakt gij u
dus kwaad, mijn zoon?"
„De jeugd is sipoedilg met hiatre woorden
prcireiei. Leer uw "tong bedwingen, mijn
zoon. we leven in Munchen en niet meer
in heit kamp," zec'jde de graaf.
„Vergeef mij, vader, wanneer ik te
driftng ben geweest. Maar ik heb het
meesje meer gezlilen dan gij;, en ken lmar
derhalve beter. Zij" heeft -een natuur,
■welke nfet met haar stand overeenkomt,
-er. de gedachte haar aan dien gluiperd te
dien geofferd, maakt mij boos."
„.Wie denkt dan, dat Irmi opgeofferd
zal worden? Reeds die gedachte begrijp ik
niet! Is dat jonge meisje ook mij dan njlet
i'lief! Uw moeder zal haar eenvoudig
Erbe's wenschen mederleielen. en zij aal
dan .zelf beslissen. Vraagt zij om raad
dan zal ik die 'haar gei ven, nooit echter
zal ik haar tot een huwelijk mef hem aan
zetten."
„Braaf zoo!" riep Alban uit. „In Irmli
zou ik mij 2©er vergissen, wanneer zij
aich door Erbe's gladde woorden en mooie
raatjes liet verlokken. Haar antwoord
sneloof ik reelds vooruit te weten."
Wachtten wij het af, Alban; yjnget.en
v.'ij niooSit. hoe verlokkend zijn aanbod
voor oen arm kind i9. Honderdien in hare
plaats zouden sppedig toegrijpen, en men
kan hét haar niet kwalijk nemen. Ik zal
nu eens miet haar praten."
Dit onderhoud duurde zeer kort. Van
de wenschen van Erbe in kennis gesteld,
weigerde Irmi vastbesloten, daar gehoor
aan te geven.
De gravin verklaarde haar hét voor
deel dat zulk een echt haar schenken
zou. maar verheelde Ook ruLet, dat zij in
het verschil van Leeftijd een grooit be
zwaar zag. Zeer verschoon end sprak zij
daartegen over biet onfraaiile uiterlijk v<yfi
den pretendent. Zijne kennis daarentegen
schoof zij op den voorgrond.
Irma luisterde opmerkzaam toe, doch
wiaek niet van haar besluit.
„Offer mij aan' dien mensch toch niet
op", bad zii vlettend. „Ik wees h'em tot in
de diepte mijner ziel. Ik gruw van zijne
loerende blikken als van een vergiftige
slang. Laat mij liever als de minste uiwear
diienstuSden in uw hui© leven, verstoot
mij niet. Liever sterf ik heden, dan zijn
vrouw te worden."
De gravin sloot het luid zuchtend, half
vertwijfelde jonge mefisje in hare armen
en stelde haar met zachte woorden ge
rust. Zii beloofde Irmi, dat Elbe's aan
zoek nooit meer ter sprake zou gebracht
worden, dat -zij nooit tot een huwelijk zou
worden aangezet, en dat het "antwoord
iaan Erbe zou luiiden, zcoals zij dit ge
hoopt en geWenscht Ïïad.
Den graaf Het de z>aak zeer koel. Alban
zou liét wel hébben, willen uitjubelen,
maar hij mnesst ziclh beheier&chen. Wel
zei de hij nog tegen zijner moeder:
„Heb ik het u van te voren niet gei-
zegd?"
.Stipt vamcheen 'Erbe op den vastgesteld
den tijd'. Hij was reeds half overtuligd,
dat hij als bruidegom het huis zou verlar
ten. Hoe groot was echter zijne ontgoo
cheling, toen hij van de gravin hoorde,
d,at zijn aanzoek ntlett alleen besbjst van
de hand gewezen was, maor dat hij daar
op nooit terug behoefde te komen.
"Van ismiart en toorn had Erbe het wed
willen uitschreeuwen, maar tegenover de
hooggeiplaartiste dame moest hij zich be-
'heerschen, hij moest haar ^^ooT hare goe
de bemoeiiingeR, bedanken en zich diiep
buigend© tarurtrékken.
Al© afgeiwesen vrijier verliet hij hef huis,
dat hij met tzuilke trotsohe hlocp betreden
had', en om den beker van zijn smart ge
heel voil te maker, ontmoette hem op de
trap jicrker Alban, die hem spottend
lachend: „Goeden morgen, mijnheer de
secretaris!" toertilep.
Hoe Eabe boen naar huis gekiomien was,
wist hij later zelf niet. Uren verliepen,
voordat hij klaar denken kon. Ondanks
zijne atfwijzlkig wilde hij Irmi niet opge
ven. Hii wilde alles beproeven, om het
meisje zijn© echtgenoote te doen worden,
en wanneer zij het eenmaal was, dian zou
zij voor zijne vernedering boeten.-'
Nadat zijn eerste drift bekoeld was,
kwamen andtere gedachten bij hem op.
Kwam het afwijzende' antwoord werkelijk
van Iinmi? Had' de gravin hem wel de
waarheid gezegd? Of had zij hem bedro
gen, om niet zulk een getrouwe dienares
te verliezen? Hef was hem ondenkbaar,
dat een dioodaibi meisje, zonder iets ver
ders. mede te deelen, al de voordeelen had
afgeslagen, die een huwelijk me.t een wel
varend' bur car haai' zouden hebben o pge
leverd. Van Irmi's lippen wilde hij de
waarheid hooren, en daar hij haar in het
hulls van den graaf niet kon opzoeken,
miciest hij trachten haar daar buiten te
spreken. Na verloop van tijd en met ge
duld zou die gelegenheid zich wiel voor
doen.
En hii vond haar.
Irmi en Brigitta keerden van eene ziek©
terug, waarheen zij" door de gravin ge
zonden waren. De dagen begonnen korter
te worden en het schemerde reeds, boen
zij op de markt kwamen, waar des avonds
steeds wel volk was. Onbekommerd gin
gen de vrouwen baars weegs, en zij wa
ren reeds op ,h&t midden 'van het plein
gekomen, toen Eribe plotseling naast-Ir
mi stond en haar aldus aansprak:
„Het treft zeer gelukkig, dat ik de juf
fer aantref: ik. héb haar iets gewichtig©
mede te deelen en verzoek u mij aan te
hooren."
„Ik weet niet, wat gij mij mede te dee
len h'ebt, mijnheer; in geen geval ben ik
echter genei,gd u aan te hooren", luidde
het antwoord.
„Weteis niet boos! Een woordje van uwe
lippen kan mij zoo ontzaglijk gelukki(g
maken. Heeft de gravin u medegedeeld,
dat ik naar uwe hand gedongen heb, en
kwam de afwijzing werkelijk van u?"
Zeker, en moest ik die vraag nogmaals
beantwoorden, dan zou ik evenzooj zeker
,,nje>en" zeggen.
„Ia-mi, ik wil u aanzienlijk en vermo
gend maken... ieder uiwer wenschen be-
vredicen...."
„Snaar u verdere moeite, mijnheer, het
leidt tot'niets."
„Bemint gij wellicht een ander? Wie
durft mij in den weg staan?"
„Nu is het genoeg, mijnheer!" riep nu
Brigitta uit. „Wilt gij soms nog wat, gij
weet, waar hét huis van den graaf is.
Dining u niet langer bij eerbare vrouwen,
op. dat raad ik u."
„En ik raad u té zwijgen. Oude wijven
bemoeien zich altijd mef dingen, waar
mee ze niet., noodig hebben."
Erbe was buiten zioh zeiven van woede.-
„Oude wijven?" schreeuwde Brigitta, nu
werkelijk boos wordende, „dat zal ik j©
afleeren. Peter Schmitt, Jacob Meier",
riep zij ©enigen voorbijgangers toe, „gij
kant mij toch, Brigitta, een der dicnares»-
&en van gravin Rottnaöh?"
Zeker kennen wij ui, juffrouw Rrigiiba*
wij staan te-uwen dienste!"
„Bevrijdt ons van dien vrijpostige, die
onis voortdurend Lastig valt."
„Wat, dat leolijke ventje daar? Gauw
hier vandaan, vriendje, anders zullen wij
ie maris leeren."
„De duivel iö uw vriendje. En jelui, bd-
hlaevein mij geen mores te leeren," krijsch-
te Erbe.
„Wat, nog brutaal oo1^. kereltje? Maakt
gij ie zoo warm van drift, dan zullen wij
je eens afkoelen."
Spoedig had zich een grooten kring ome-
standers om de strijdenden gevormd.
„Waagt het niief mij aan te raken, ik
ben de secretaris Erbe," riep deze, zdcbl
uit de handen vaar zijne aanvallers trach
tende los te ruikkcn.
CWordt vervolgd.)