6 BUITENLAND. De Oorlog. BINNENLAND. id, S, 99, BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN. Interc. Telefoon 935. Postbus 6. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bjj vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekerlnS •or Leiden II cent per week, f 1.45 per kwartaal; bij onze agenten 12 cent per week, f 1.60 pep vertaal. Franoo p6r post f 1.80 per kwartaal. Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 cent ir kwartaal,, bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 71/, cenL ht. e jiAArtöAN** No- ^?S° DONDERDAG JULI 1916. De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent Ingezonden medodeeJIngen van 1—5 regels fl.50, elke regel meer 30 cent, met gratie bewijsnummer. Bij oontract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte. Aanvragen om Dienstpersoneel van 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen Handele-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent Ontevredenheid. Het (tongres van den Middenstandis» Driid, (hetwelk Dcinadag te Utrecht is ge- ouden en waairvan wij glister en een uiit- rerig verslag hebben geplaatst, was één oorloonende acte van beschuldiging aan et adres van minister Postlhumia en één a neen-geschakeld protest tegen diens En teredht. Waarlijk, wij mogen niet ^en. dat die middenstanders in kórf- chtig eigenbelang ook maar één spelde- non hetlben overdreven. Neen, de heele istrilbuitie-oiesdhlLeideniLs is een tragedie (het begin tot het eind, waarin de uicldenistand op de meest onbillijke wijze >t slaeOitcrffer is gemaakt. En 'het dis gloed, fcet- is allernoodzakelijkst, dat de minister n een motie, die 'evenmin aan waarheid als aan duidelijkheid iets te wenschen overlaat, te hooren krijgt, dat de vercoir- tieeiing van het regeeringsheledd in mid- Benstandskriingen algemeen is. Alge- ineen, want oiok de Federatie van de iriiif R. K. Middenstandsbonden heeft dit lenige dagen geleden in een krachtig- besteld adres den minister aan het ver stand aebraoht. 1 We hebben echter dn het koor van tn- jtevreden stemmen, hetwelk op het congres allerlei geluiden ten gehoore (bracht, één n toon goin.iist, en dat :is die van degen *n llf, fljie, in de toekomst Ziiende, den midden- Stand reeds te wapen riepen tegen een pcrtzettiing vande regeerings-diiistributie "pan levensmiiddelm ooik na den oorlog. SËn dat ware gewenscht geweest.Er werd du wel gescheiden oip de w ij z e, w a a r- o ip de distributie plaats heeft. Gewezen jiverrd op de onlkunde der gemeentelijk© autariteuten, hun gebrek aan warenken- 5 cis en aan de wetenschap waar en hoe ze dmstribueeren moeten. Ook de diverse pommdsstes kunnen nilet tot goedkoopte 5 wan levensmiddelen voeren, daar men er luist de vakmannen heeft buitengesloten. pe directeur van het Rijksdüstrlbutiefoan- en |oqr was tot voor koirten tijd .Remon- 899 ïtrantsch predikant te Zvvammerdam en in de Rogge-ooanmiissde zit een drogist, rirmo edel ijk alleen omdat hij verstand' heeft van muiizientarwé. En dliverse andere klachten. Doch h'et ware nuttig geweest pek eens helder dn het licht te stéllen, dat jou Ik eten overheidsbemoeii ng,' al is do wij z ei, waarop ze geschiedt, zoo vol maakt mogelijk, toch verkeerd moet •worden geacht, toch vele wantoestanden dn het leven roept, <eh dat ze daarom, als ;de tijden weer normaal zijn geworden, zoo spoedig mogelijk moet verdwijnen. 't Is jammer, dat in een zekere kort- Eichtigiheid vergeten is daarop: nu reeds te wijzen. Dreigend toch is het gevaar er werd in eendge duidelijke artikelen in ons blad dezer dagen op gewezen dat onder een liberaal-socialdstischen druk ook na den oorlog de averhetdszorg inzake de distributie van levensmiddelen aal blijven voortduren. Draaierijen. Wordt er in het 'dagelijkisch verkeer tnaschen de mensch'en onderling, helaas, veel met draaierijen geconverseerd tveet ge maar al te diikwijils niet, wat ge aan uw ./hoste vrienden" hebt in politiek komen zulke draaierijen nog veel meer voor.... Zoo was de linkerzijde in 1913 een ver woed tegenstander van het tarief jar wei, maar onder een anderen naam ziet diezelfde linkerzijde telkens toch' weer m'illioenien te halen uit de veihooging der rechten.... Wat is het statistiekrech't, het welk Dinsdag door de Tweede Kamer werd aangenomen, anders dan een t ar riefwet een tariefwet, die niet en kele, doch alle in te voeren goederen belast.... En lees nu eens, wat gisteren minister Van Gijp in de Tweede Kamer verklaarde: Het denkbeeld van den heer De Monté Verloren om de keinere ver krijgingen wat te ontlasten, giing ge naard1 met het aanwiizen van andere middelen. Het tarief wees hij aan. De MrinJlster is er niet afkeerilg van dioor een technische herziening Van het tarief cendg geld in de schatkist te krijgen. Voorlaopig wil de Minis ter deze bron niet aanboren. Hij will ook dat aan zijn opvolger overlaten, idie bijv. voor d'e omderwijsbevreddging weer veiel zal noodig hebben. Daar Verklaart een vrij zinnig ^minister niet tegen een technische herziening van het tarief" te zijn, teneinde ,,eeni'g geld dm de schatkist te krijgen". Technische" herziening, een andere naam voer hetzelf de wat de vorige regeering voorstelde! Politiek draaierijen! Het Fransch-Engelsche offensief. Aan het Russische front. Een cluik- booienjager in den grond geboord. Van de oorlogsterreinen. Overzicht Hof offensief der Fransch-Engelsche troefoe® maakt slechts langzaam vorde ringen. U-it da berichten der geallieerden over dan grooten slag. aan de Soimme blijkt duiideliik dat het in hoofdzaak neg do Franschen zijn die vorderingen ma ken. Inderdaad' dis hun linie ten Zuiden van de Somme tusschen Prise en P-erom- ne wederom vooruitgeschoven, terwijl ook ten Noorden oen kléin stukje front door hen is bezet. De plaatsjes Belloy en Santeirre en Barleiux zij.n door de Fran schen genom'en. Zij meldden zelfs de ver overing vah de hoeve van Sormant, tegen over Clery. Dat beduidt, dat de Franschen ejich tlhans direct voor Peronne bevinden. Het aantal gevangenen dat zij gemaakt hebben is nu tot 9000 gestegen. Met span ning hebben wij hier de actie der Fran schen tegemoet te "zien. De Engelsche aan val en vorderingen zijn in vergelijking met die der Franscihen gering te noemen. Hiier en daar slechts een kleine gelijkma king van hun front. De Engelsche bladen uitten zich dan ook (in hoofdzaak over de krachtige, kloeke Duitschers dlie zij ter genover zich hebben, terwijl de Fran schen slechts teged onbedreven jonge Pruisische troepen te .strijden zouden hebben. De Duitschers hebben wederom het werk Thiaumont veroverd. De strijd bij Tihiaumont is in deze dajgen uiteerst be langwekkend. Het feit, dat de stelling, die i© gelegen tusschen hoogte 321 en het dorp Damloup, ten Zuilden van het fort Viaux, opnieuw door de .Duitschers iis betzet, wijist er op. dat de bedreiging van Verdun nog geenszins ijs geweken en dat de Duitsche aahvalskracht aan den Maasoever onver zwakt blijkt te zijn, in spijt van het Of fensief der geallieerden in het Somime- gebiied. Op hlöt Oostelijk geyechtaterreitn zjjn de Russen over de geheel© linie, bdhsylve in Wiolhvniië, voortdurend in het offensief, in het. Noorden do'or de vloot aan de kust van Koerland gesteund. Belangrijke vor deringen. worden echter niet gemaakt. Bij Luzk, in Wolhynië, wordt met ontzaglijke hardnekkigheid door de Diritsch-Oosten- rijlksche troepen aangevallen, die de Rus sen terugdringen naar de Styr. In het Zuiden bij Kotlomea h'ébben de Russen ëenigisziinis moeten wijken. In den Kaukasus hebben de Turken de Russische legerscharen teruggedrongen uiit Kermansjah, dat door laatstgenoem den is ontruimd. Dan 25en Feb mar i had den de Russen deze plaats bezet, die op 150 KJM. van Peraiië's westgrens is gnle- gen. Met groote snelheid rukten zij naar het Westen op, om Bagdad te bezetten. De Turfcen begonnen ©venwel een tegen offensief 'en 'veroverden nu Kermansj ah', waarmede voorloopig aan de plannen der geallieerden iin het Tweestroomen- geb'ied' een eind© is gekomen. Van d-e. loverige oorlogs^e-rreincin valt gaen bijzonder nieuws te vermelden. 0p Zee. De duikboot, en mijnoorlog. Officieel wordt uit Berlijn gemeld- Op 4 Juilli heeft een onzer ririkbejoben in het Zuidelijk d'eél der Noordzee een vijanden lijken duikbootjoger in den grond ge- board. De Duitsche (Mlkiboot ,,U 35", die den eügenhandigen brief van dien Keizer aan den Koning van Spanje en geneesmidde len voor de in Spanje geïnterneerde Duit schers naar Gartagena bracht, is na met goed gevolg haar taak te hebben vervuld, teruggekeerd. De duikboot heeft op dezen tocht o.m. het bewapende Fransche stoomschip .„H-erault" im den grond ge boord en een kanon buitgemaakt. (De „Heranit", in 1906 gebouwd, mat 2299 ton bruto en behoorde aan de Qte Gén. Trans atlantique, te St. Nazaire.) Engeland. De Engelsche blokkade. In het Lagerhuis vroeg Hunt of "de ver scherpte blokkade, die nu geldt, beteekent, dat alle schepen, die de vloot aanhoudt onder verdenking van goederen met vijan delijke bestemming te vervoeren, door de Engelsche prijshoven worden berecht zonder inmenging van het ministerie van buiten- landsche zaken of eenig ander gezag, dan wel of een dergelijke inmenging dn sommi ge of vele gevallen nog voorkomt. Lord Robert Cecil antwoordde: Onder de nieuwe omstandigheden van den oorlog kan het recht van doorzoeking onmogelijk naar behooren op zee worden Derhalve is het noodig geworden, ten on derzoek naar een Engelsche haven op te brengen alle of bijna alle schepen, die op weg zijn naar onzijdige landen, die aan Duitschland grenzen, indiien ze nl. niet vrij willig de havens aandoen. Daar heeft het onderzoek plaats. Voor de rechtspraak wordt rekening gehouden- niet den aard van de lading, van de verzenders en de geadresseerden, de hoeveelheid van gelijk soortige goederen, die den laatsten tijd het onzijdige land van bestemming zijn bin nengevoerd en misschien nog andere in lichtingen van geheimen aard, die de En gelsche regeering heeft gekregen.. Al die inlichtingen worden te Londen verzameld, dus is het te Londen dat er wordt beslist of het schip, de lading of een deel van de lading voor het prijshof zal worden ge bracht. Alle schepen met hun lading voor den prijsrechter te brengen zou billijk noch verstandig zijn. Vereenigde Staten. De vereenigde Staten en Mexico. Gisteren is de nota van presidient Car- ranza aan minister Lansing ter hand ge steld. Zij is kort en verzoeningsgezind, ver zekert de Vereenigde Staten van Mexico's verlangen om tot een vriendschappelijke schikking van d/e moeilijkheden te geraken en belooft tevens alle middelen aan te .wenden om herhaling van het ernstige voorval te voorkomen. Carranza aanvaardt het beginsel van bemiddeling door de voor gestelde vertegenwoordigers van zekere Latijnsclie republieken in Amerika en ver wacht van de Vereen. Staten de mededee- ling of zij bereid zijn deze eveneens te aanvaarden dan wel of zij de voorkeur geven aan rechtstreeksche onderhandeling. De nota bevat geen bepaald antwoord op Lansing's vraag of Carranza er op staat aan Trevino opdracht te verstrekken tot het aanvallen van Amorikaansche troepen, die zich in andere dan Noordelijke richting bewegen. Niettemin luidt het algemeene oordeel, dat de nota aannemelijk is voor de Vereen. Staten en dat het gevaar voorloo pig is bezworen. Verschillende oorlogsberichten. Wat eten de BerJijners? De Berlijn- ache bladen deelen-mede, dat op 10 Juli in een deel der hoofdstad met de werkzaam heid der stedelijke keukens een aanvang zal worden gemaakt. Het menu voor ue eerste zeven dagen is als volgt vastgesteld: Maandag: „Pechelstei-ner" Fleisch Dinsdag: gekookte rijst met aardappelen; Woensdag: erwten met spek; Donderdag: vleesch mest knoedels; Vrijdag: groene en witte boonen met aardappelen; Zaterdag: knollen en aardappelen in bouillon, Zon dag: goelasch met aardappelen.' Het gebruik van afval van doode die ren. De Dui'fcsohe bondsraad heeft een verordening uitgevaardigd' over het g&- .bruik van deh afval van dood© dieren en slachterijen. De cadavers en deelen van dieren, dia in de gir.oo.tie viilder ijien komen en ook de afvallen der groote slachthui zen. die Moor me-nschelijlk gébruik niet ge&CihlÜkt zijn, moeten tot voedermiddielen en vetten verwerkt worden nneit uitzonde ring van huiden, boeven, horen©, klau- wen. wol borstels en vederen.. Het ma ken van bepalingen omtrent de wijze van bewerking wordt aan Üe overheid over gelaten. Zij moet daaihij deskundige me- de werking vragen van de commissie voiotf voedermiddelen en van de commissie voou oliën en vetten. De op deze wijize verkre gen voedermiddieilen en vetten worden volgens de nieuwe bepalingen in omloop gebracht. Den eijgenaren van slachthui zen of gemeentelijke vil'derijien kan eohteos op hun verzoek over een derde van het voeder de vrijle "beschikking worden ge geven. Nederland en de Oorlog. Staatscommissie oorlogs winst. Bij Koninklijk basluit is de bij Kom besluit van 5 October 1915 dngestélda StaatsooonmiJssie, aan welke werd opjgiei- draigen te onderzoeken, op welkie wijzia een tijdelijke belasting kam worden inge richt, welke ten doel heeft bulitengwond vermeerdering van inkomen of van ver mogen als "direct oif indirect gevolg vatt den oorlogstoestand to treffen, ontbonden, met dankbetuiging voor den door haiatf verrichten arbeid. Opgebracht. Verscheidene Vlaardlngache 'loggen* schepen zijn door Engelsche oorlogssche pen naar Kirkwall opgebracht. Men Seint uit Hamburg aan de ,,(N. R. Cri.": De Nederlandse!)e 3-mast gaffel- schoener ,,D:'na Henderika", kapitein Kièlemia, van Haarlem naar Gefle, to naar Swjhemünde opgebracht. Geen annexatie-plannen. Reuter seiiint uit Londen: „Het Alge* meen Handelsblad" maakte in zijn avond blad vaai 27 Juni' melding van het be staan van een propaganda ten. gunste vani de inlijving van Nederladsch gebied bij België, die door die Belgische regetórimgi zoo ai niet gesteund dan toch vrijelijk toe gelaten zou worden. „Reuters asentsdhao is officieel ge machtigd te verklaren, dat bovengenoem de mededeeliinig totaal ongegrond 'is. Noch de 'Belgische regeering, noch d'e Engelsche! of Fransche regeeringen, ten behoeve van de Belgische, hebben ooit een propagan da of plannen cm van Nederland een af stand van grondgebied te verlangen of af te dwingen of aangemoedigd.'-' Gebrek-aan hood. Door den Nedieirl. Stalhciudersbond id het volgende telegram gezonden aan den minister van Binnenland&cbe Zaken: Het bestuur van den NederLamdsch en Stalihoudersbond, vergaderd te Amster dam, deelt Uwe Excellentie hierbij meide^ dat door den minister vam Landbouw her haaldelijk veibeberifuigem in de onhoud bare toestanden op fouraigegebied beloofd werdetn, welke verbeteringen nog steeds achterwege bleven, hetgeen oorzaak is, dat in het laatste halfjaar van bijna 10 roCt. der leden van den Nederlandfechen Stalhoudersbond de bedrijven ten gronde zijn gegaan en publiek geveild. Hij verlangt alzoo dringende maatrege- FEUILLETON. HET PLEEGKIND. „'t Is ook mijn wenisch niet, maar die van mijnheer Ebbe," antwoordde de gra vin gelaten, „en niet ik, maar Irmi moet 'daarover beslissen. Waarohi maakt gij u dus kwaad, mijn zoon?" „De jeugd is sipoedilg met hiatre woorden prcireiei. Leer uw "tong bedwingen, mijn zoon. we leven in Munchen en niet meer in heit kamp," zec'jde de graaf. „Vergeef mij, vader, wanneer ik te driftng ben geweest. Maar ik heb het meesje meer gezlilen dan gij;, en ken lmar derhalve beter. Zij" heeft -een natuur, ■welke nfet met haar stand overeenkomt, -er. de gedachte haar aan dien gluiperd te dien geofferd, maakt mij boos." „.Wie denkt dan, dat Irmi opgeofferd zal worden? Reeds die gedachte begrijp ik niet! Is dat jonge meisje ook mij dan njlet i'lief! Uw moeder zal haar eenvoudig Erbe's wenschen mederleielen. en zij aal dan .zelf beslissen. Vraagt zij om raad dan zal ik die 'haar gei ven, nooit echter zal ik haar tot een huwelijk mef hem aan zetten." „Braaf zoo!" riep Alban uit. „In Irmli zou ik mij 2©er vergissen, wanneer zij aich door Erbe's gladde woorden en mooie raatjes liet verlokken. Haar antwoord sneloof ik reelds vooruit te weten." Wachtten wij het af, Alban; yjnget.en v.'ij niooSit. hoe verlokkend zijn aanbod voor oen arm kind i9. Honderdien in hare plaats zouden sppedig toegrijpen, en men kan hét haar niet kwalijk nemen. Ik zal nu eens miet haar praten." Dit onderhoud duurde zeer kort. Van de wenschen van Erbe in kennis gesteld, weigerde Irmi vastbesloten, daar gehoor aan te geven. De gravin verklaarde haar hét voor deel dat zulk een echt haar schenken zou. maar verheelde Ook ruLet, dat zij in het verschil van Leeftijd een grooit be zwaar zag. Zeer verschoon end sprak zij daartegen over biet onfraaiile uiterlijk v<yfi den pretendent. Zijne kennis daarentegen schoof zij op den voorgrond. Irma luisterde opmerkzaam toe, doch wiaek niet van haar besluit. „Offer mij aan' dien mensch toch niet op", bad zii vlettend. „Ik wees h'em tot in de diepte mijner ziel. Ik gruw van zijne loerende blikken als van een vergiftige slang. Laat mij liever als de minste uiwear diienstuSden in uw hui© leven, verstoot mij niet. Liever sterf ik heden, dan zijn vrouw te worden." De gravin sloot het luid zuchtend, half vertwijfelde jonge mefisje in hare armen en stelde haar met zachte woorden ge rust. Zii beloofde Irmi, dat Elbe's aan zoek nooit meer ter sprake zou gebracht worden, dat -zij nooit tot een huwelijk zou worden aangezet, en dat het "antwoord iaan Erbe zou luiiden, zcoals zij dit ge hoopt en geWenscht Ïïad. Den graaf Het de z>aak zeer koel. Alban zou liét wel hébben, willen uitjubelen, maar hij mnesst ziclh beheier&chen. Wel zei de hij nog tegen zijner moeder: „Heb ik het u van te voren niet gei- zegd?" .Stipt vamcheen 'Erbe op den vastgesteld den tijd'. Hij was reeds half overtuligd, dat hij als bruidegom het huis zou verlar ten. Hoe groot was echter zijne ontgoo cheling, toen hij van de gravin hoorde, d,at zijn aanzoek ntlett alleen besbjst van de hand gewezen was, maor dat hij daar op nooit terug behoefde te komen. "Van ismiart en toorn had Erbe het wed willen uitschreeuwen, maar tegenover de hooggeiplaartiste dame moest hij zich be- 'heerschen, hij moest haar ^^ooT hare goe de bemoeiiingeR, bedanken en zich diiep buigend© tarurtrékken. Al© afgeiwesen vrijier verliet hij hef huis, dat hij met tzuilke trotsohe hlocp betreden had', en om den beker van zijn smart ge heel voil te maker, ontmoette hem op de trap jicrker Alban, die hem spottend lachend: „Goeden morgen, mijnheer de secretaris!" toertilep. Hoe Eabe boen naar huis gekiomien was, wist hij later zelf niet. Uren verliepen, voordat hij klaar denken kon. Ondanks zijne atfwijzlkig wilde hij Irmi niet opge ven. Hii wilde alles beproeven, om het meisje zijn© echtgenoote te doen worden, en wanneer zij het eenmaal was, dian zou zij voor zijne vernedering boeten.-' Nadat zijn eerste drift bekoeld was, kwamen andtere gedachten bij hem op. Kwam het afwijzende' antwoord werkelijk van Iinmi? Had' de gravin hem wel de waarheid gezegd? Of had zij hem bedro gen, om niet zulk een getrouwe dienares te verliezen? Hef was hem ondenkbaar, dat een dioodaibi meisje, zonder iets ver ders. mede te deelen, al de voordeelen had afgeslagen, die een huwelijk me.t een wel varend' bur car haai' zouden hebben o pge leverd. Van Irmi's lippen wilde hij de waarheid hooren, en daar hij haar in het hulls van den graaf niet kon opzoeken, miciest hij trachten haar daar buiten te spreken. Na verloop van tijd en met ge duld zou die gelegenheid zich wiel voor doen. En hii vond haar. Irmi en Brigitta keerden van eene ziek© terug, waarheen zij" door de gravin ge zonden waren. De dagen begonnen korter te worden en het schemerde reeds, boen zij op de markt kwamen, waar des avonds steeds wel volk was. Onbekommerd gin gen de vrouwen baars weegs, en zij wa ren reeds op ,h&t midden 'van het plein gekomen, toen Eribe plotseling naast-Ir mi stond en haar aldus aansprak: „Het treft zeer gelukkig, dat ik de juf fer aantref: ik. héb haar iets gewichtig© mede te deelen en verzoek u mij aan te hooren." „Ik weet niet, wat gij mij mede te dee len h'ebt, mijnheer; in geen geval ben ik echter genei,gd u aan te hooren", luidde het antwoord. „Weteis niet boos! Een woordje van uwe lippen kan mij zoo ontzaglijk gelukki(g maken. Heeft de gravin u medegedeeld, dat ik naar uwe hand gedongen heb, en kwam de afwijzing werkelijk van u?" Zeker, en moest ik die vraag nogmaals beantwoorden, dan zou ik evenzooj zeker ,,nje>en" zeggen. „Ia-mi, ik wil u aanzienlijk en vermo gend maken... ieder uiwer wenschen be- vredicen...." „Snaar u verdere moeite, mijnheer, het leidt tot'niets." „Bemint gij wellicht een ander? Wie durft mij in den weg staan?" „Nu is het genoeg, mijnheer!" riep nu Brigitta uit. „Wilt gij soms nog wat, gij weet, waar hét huis van den graaf is. Dining u niet langer bij eerbare vrouwen, op. dat raad ik u." „En ik raad u té zwijgen. Oude wijven bemoeien zich altijd mef dingen, waar mee ze niet., noodig hebben." Erbe was buiten zioh zeiven van woede.- „Oude wijven?" schreeuwde Brigitta, nu werkelijk boos wordende, „dat zal ik j© afleeren. Peter Schmitt, Jacob Meier", riep zij ©enigen voorbijgangers toe, „gij kant mij toch, Brigitta, een der dicnares»- &en van gravin Rottnaöh?" Zeker kennen wij ui, juffrouw Rrigiiba* wij staan te-uwen dienste!" „Bevrijdt ons van dien vrijpostige, die onis voortdurend Lastig valt." „Wat, dat leolijke ventje daar? Gauw hier vandaan, vriendje, anders zullen wij ie maris leeren." „De duivel iö uw vriendje. En jelui, bd- hlaevein mij geen mores te leeren," krijsch- te Erbe. „Wat, nog brutaal oo1^. kereltje? Maakt gij ie zoo warm van drift, dan zullen wij je eens afkoelen." Spoedig had zich een grooten kring ome- standers om de strijdenden gevormd. „Waagt het niief mij aan te raken, ik ben de secretaris Erbe," riep deze, zdcbl uit de handen vaar zijne aanvallers trach tende los te ruikkcn. CWordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1916 | | pagina 1