Tweede Blad. BINNENLAND. ^JAARGANG. No. 2049 SeScicbcIveSou^cmt Woensdag 5 Juli 1816 Wat moeten we betalen? Belastingbetaler is nooit aangenaam. Doch 't ligt er nog veel aan, waartoe die belastingen moeten dienen, waarvoor we' .ons geld moeten opbrengen. En daarom zal men met een zekere tevredenheid den door den Wetgever van ons gevraagde cijns betalen, welke moet strekken tot dek king van de1 oorlogsuitgaven nl. van die kosten, welke voor een deel zijn veroor zaakt door leniging van den economischen nood, voor een ander deel door het" onder 'de wapenen houden van onze weermacht, dus voor verzekering van onzen vredestoe stand. De vorige week nu heeft de Kamer een jötel van drie belastingen aangenomen wel ke te zamen naar raming het niet onbe langrijk sommetje van 100 millioen in de Schatkist zullen brengen tot dekking van de crisis-uitgaven. Eendgen tijd geleden is ireeds de oorlogswinstbelasting aangeno men, die naar een waarschijnlijk te lage schatting, 45 millioen zal opleveren. En reeds anderhalf jaar geleden is de leening 1914 {van 275 millioen) goedgekeurd, waar- .van wij de rente en aflossing door allerlei opcenten op onze belastingbiljetten beta len. (De leening 1916 heeft geen nieuwe Opcenten veroorzaakt). Zooals we opmerkten, zal men deze ber lasting met een zekere tevredenheid op brengen, daar men weet, wat ons land ten ikoste van deze tinanoieele offers heeft ge kregen en nog heeft. Gisteren echter is de Kamer begonnen met de behandeling van een ander stel be lastingen, welke moeten dienen tot dekking van een tekort buiten de crisis uitgaven, een tekort n.l. van een klei ne 30 milLioen op de gewone begrooting. Dit tekort zal echter slinken tot ongeveer 20 millioen, wanneer de Eerste Kamer de Ouderdomswet zal verwerpen wat na tuurlijk te verwachten is. Hoe dit tekort van 20 millioen is ontstaan we zullen het niet napluizen; voor de helft ongeveer gaan deze 20 mdliioen aan de ouderdoms rente, die krachtens de wet-Talma worden uitgekeerd, en welke de vorige regeqring door middel van de Tariefwet grootendeels bad willen laten opbrengen door de buiten- landsche industrieëlen en handelaren. Nu had minister Treub tot dekking van 'dit tekort een deel van zijn groot complex van belastingplannen bestemd en aangege ven, welke ontwerpen bijvoorbeeld al vast voor dat doel konden worden behandeld. Het wai-en de „pensioeri'-belasting, de di vidend- en tatième-belasting, de wijzigin gen der inkomstenbelasting, der vermo gensbelasting, van het successierecht, het zegelrecht en het registratierecht,, de hef fing van een statistiek^echt en de verhoo ging van den bieraccijns (met afscbaflkng van de azijnsaccijns). Van deze acht ontwerpen wil de Kamer er nu, vóór het zomerreces, drie afdoen, nl. die betreffende het statrstiekrecht, het euccessiereoht en de dividend- en tantième, belasting. Bovendien nog een ontwerp, dat valt buiten het groote plan van Minister Treub: dat betreffende verhooging van een deel der post-, telegraaf- en telefoon-tarie ven. En een wetje, verband houdend met de voorgenomen verhoogóng van den bier accijns, n.l. dat tot verhooging van het invoerrecht op hier (niet de accljnswet dus). De opbrengst van de eerstgenoemde drie belastingontwerpen as indertijd door Mi nister Treub in zijn Grondslagenontwerp geraamd als volgt: Statistiekrecht f 3.000,000 Verhooging successöerecht f 8,000,000 Dividend- en lantièmebel f 2,000,000 iVerhooging post-, telegraaf- en telefoontarieven f 13,000,000 1 1,500,000 Daarmee zal dan dus althans een groot deel van het tekort van 20 millioen zijn Hfer volgt een korte aanduiding dor genoemde Masting-on twerpen. Het Statistiekrecht, Dat js een recht van 1 per imrAle, te heffen van de waarde der in- en uitgevoerde goederen, met de drielediigio bedoeling om: lo. een betere (handelsstatistiek te ver krijgen; 2o. de klosten van die statistiek te dek ken; 3o'. een bate voor de schatkist te ver krijgen. Dd't wetsontwerp is gisteren reeds aan genomen. Wijziging van het succesierecht. Deze wijziging, die het leeuwen aandeel 5h deze belastingverüïooging moeit hebben, beoogt dn hoofdzaak: Ie. het verder doorvoeren van het be ginsel der progressie, 2e. de gelijkstelling van schenkingen met erfenissen en legiaten, 3e. gelijkstelling ivan vea-krijgiingen door overlijden van een ander uitlevensverze kering met erfenis. Dividend- en tantièmebelasting. Deze belasting zal, ten bedrage van 5 pCt., worden geheven van alle „uittdeelihgen'-1 van noamloioze vennootschappen, com manditaire vennootschappen cip aandee- len, coöperatieve .en andere vereenigito- gen en onderlinge verzeke rtnigismaah schappijen. Onder den naam „uttdeelin- gen" worden verstaan alle dividenden., renten, tantièmes of andere dergelijke uit keer ingen aan oprichters, co noess iona nis sen, preferente en gewone aandeelhou ders. leden, deelnemers, houders van aandeelen in afzonderlijke fondsen, com missarissen cf gecomitteerden, bestuur ders of beheerende vennooten, en amjLere deelgerechtiigden in de winst, al of niet tot het personeel behoorende. Het is dus een belasting op alle, in welken vorm ook, uitgekeerde winst. Ook de salarissen van commissarissen of gecommitteerden, bestuurders of be heerende vennooten en van het verdere personeel d'er vennoötschappenvereent- gingen of maatschappijen zijn aan deize belasting, onderworpen. Echter is er hier een onbelastbaar minimum volgens een schaal, die, afhankelijk van het maat schappelijk kapitaal, stijgt naar mate het salaris hooger iis en die beüangrijk gun stiger is Voor liet personeel dan voot commissarissen. Bij eeD 'maatschappelijk kapitaal van f 500,000 bii voorbeeld blijft van bet salaris van commissarissen f500 vrij. van dat van bestuurders, beheerende vennooten en verder personeel daarente gen blijft f 10,000 vrij. Bij een maatschap pelijk kapitaal van f 1,000,000 worden •deze getallen onderscheidenlijk f 750 en f 15,000. En zoo voort. Verhooging van post-, telegraaf- en tele foontarieven. Dat ontwerp raakt for meel alleen de posttarieven, daar djie voor telegraaf en telefoon geen wetswij ziging vereiseken. De Minister van Wa terstaat heeft medegedeeld, dat hij den prijs van élk binnenlandse!» telegram en elk inte.rioc.aal gesprek met 5 cent dacht te veirhoogen en voor dringende telegram men het drievoud'van het gewone tarief wilde doen betalen. De veihooeang van d,a oosttarieven wordt uóMuritend toegepast otp de zwaar dere brieven (meer dan 100 gram), de 'hoogere gewiichten van drukwerken (al les wordt eenvoudig 1 cent per 50 gram) de briefkaarten met opgeplakt postzegel (daarop moet in een 't vervolg een post zegel van 3 of. locaal, 2 cent worden op geplakt) en de postpakketten. Voor deze laatste wordt het tarief: 20 cent voor een K.G. of minder, 25 cent voor 1 bot 3 K.G. en 30 cent voor 3 tot 5 K.G. Het voorstel eindelijk tot verhoogang van het invoerrecht op bier en afschaf fing van dat op azijn is van weinig fis caal belang, daar het nog geen f150.000 in die schatkist zal brengen. Het is alleen ingediend als een gevolg van het voorstel tot verhaoging van den foieracoSjns. En daarvan zou. indien dat eenmaal wet modh t Worden, wèl een belangrijke bate zijn te. wachten, namelijk f 3rt>00.000. Maar dat staat thans niet op de asenda. Na den strijd. (Ingezonden.) De stemming en herstemming voor de Provinciale Staten heeift nu overal plaats gehad. Het is gegaan, zooals altijd: verkiezin gen baren de grootste, verrassingen. Ieder, die de cijfers nauwkeurig heeft gadegeslagen, zal dit moeten toegeven: Dat b.v. Leüden bij eerste stemming reeds twee rechtsche leden naar de Staten zjou afvaardigen, verwachtten weinigen. De meesten hadden verwacht alleen dr. De Visser bij eerste stemming gekozen te Hiet to leek echter, dat mr. Briët ijog meer stemmen op z/ich vereenigd had dan dr. De Visser. Zoo baart oen stemming altijd verrassin sen. Er is ook ten duidelijkste gebleken, welke goede gevolgen een systematisch gevoerde propaganda brengt, Met dit feit moeten wij vooral voor het volgende jaar terdege rekening houden. De verkiezingen voor de Prov. Staten heb ben bewezen, dat 't volgend jaar bij eens gezind optreden de Tweede Kamer „om" kan gaan. Versdhifi lende districten, zoo als Rotterdam. Leaden, Beverwijk enz., zullen (bij een goed georganiseerde propaganda beslist „om" kunnen. AJis wij b.v. zóem naar Rotterdam waar rechts met een 22.000 stammen staat tegen 25,000 der ver- eenicde linkerzijde, dan blijkt ten duide lijkste wai bij eerste stemming reeds ger beuren moet. Had rechts dezelfde cijfers bii eerste stemming gehad', gewis, Rotter dam had geen zee sociaal <1 emoe ratan naar de Staten gezonden. Alls wij b.v. Bien d-at hiet Staten-district Veisen (Ka- merdiiötrict Beverwijk) bij eerste stemming een antirevolutionair naar de Staten zond, als we dian zien dat het „roode" Schoten (bij1 Haarlem; het valt ook onder het Kamerdi strict Beverwijk), hetwelk "een so-maal-democuia/tiische raadsmearder- heid heeft, bij eemsrte stemming geheel rechts uc'rt de bus komt, dan is het niet gewaagd te vtoohspehJgn, dat Beverwijk het volgende jaar ,,om'' gaat. Alls we b.v. naar onze eriigein stad kijken* 'dan zien we hetzelfde venschijnsel. Dit zijn verblijdende verschijnselen. Maar men moet rutat verbeten «Lat dóe ver- bljjdenide resultaten, arbeid, moeiievodlen arbeid', gekost hebben. Dat kan een bui tenstaander zich niet voorstellen. Het volgend jaar wacht ons nog een veel zwaardere strijd. Dan zullen wij onze overwinning van thans moeten bevesti gen. Dan zullen we hebben te zorgen dat de Tweede Kamer ,,om" gaat. De Kamer om! Dat i!s het ideaal, hetwelk alle rechtsche propagandisten ziich nu voor ooigen moeten houden. Ook dat zal arbeid kosten! Reuzenarbeid, zelfs! Maar wanneer allen medewerken, dan ifi dit niet onmogelijk. Doch dan moeten wij daarmede niet beginnen, wanneer de Kar merverkieringen reeds in 't zicht zijn. Dan zijn we al te laat. We hebben drie jaar geleden ondervonden met die antór tartefwet-aoanip agne, wat een lang voor bereide verkiezingsstrijd voor resultaten kan opleveren. W.anit dit staat onomstoo* telijik vast, dat, hoe onzinnig de geiheele anti-tariefwet-acti© ook geweest is, dat zij ons toch venschall'ende Kamerzetels ge kost heetft waaronder ook Lelden valt om nóg maar niet te spreken van onze Tw eede -Kamer-meerderiield Welnu, de tijdien hebben, ook ons ge leend. en. als het getij verloopt, veröet men de bakens. Laten ook wij daarom de bakens verzetten, en reeds zoo spoedig mogelijk aan den arbeid gaan. De beste propagandist vooral is de pears. Om te beginnen is dus een actie voor de KabWo- lieikie dagbladpers meer in het bijzon der voor de. LedicLsitóh© Courant een eer ste noodzakelijkheid. Dat hanft meer uit dan alle andere prqpagandaimiiididelen te zomen. Immers, de Katholieke courant, de da gelijks teruekeerende propagandiste, ha mert steeds on 't zelfde aambeeld, zooda/t zelfs de meest verstokte op den duur on der den invloed van haar komt. En zóó moet het worden! De Katholieke Pers is de haanbreekster voor onze ideeën in de gemoederen der besluLteloozen en onverschilligen. De Katholieke Pens is de verdedigster van onze zaak, overal waar deze wordt aan gevallen. De Katholieke Pers vormt den hand die alle Katholieken in het openbare .leven samenbindt. Daarom moet onze eerste actie gericht worden op de propaganda voor onze Leiidsohe Courant. Wij propagandisten, (hebben aan de Leddsdhe Courant nog een eeresrihuld te voldoen. Immers zij is onze krachtigste medehelpster geweest in onzen zoo pas- en vroeger gevoarden strijd. Zij heeft onze taak inzake voorlichting der kiezers bijna geheel vaor hare rekening genomen. En we zien met welke resulta ten 1 En daarom, willen we de actie voor de verkiezingen van het volgend jaar goed inzetten, da.n eerst voor onze pers gezorgd. En, wat er dan nog aan te kort komt. vullen we aan door huisbeziek. De linkerzijde zal alle® op haren en snaren zetten om te wónnen. Er is kans «evenals (het nu in Goirónchem reeds ge schied is dat in sommige districten reeds bij eerste stemming volle overeen stemming wordt verkregen tuaschen libe ralen en sociaal-desmocraten. En dan zal het op een enkele stam kunnen aankomen. We kunnen daarom nooit te vroeg begin nen met omzie verkiezingscampagne. Laten we ons daarom, 200als dat measit- al de gewoonte is, niet ter ruste begeven ma een behaalde overwinning. Laten we nilet ap onze pias behaalde lauweren gaan rusten. Laten we een gestadige propaganda voteren door woord en gei&Chrift. Laten we, overal waar we zijp, wijzen op datgene wat er voor om® op 't spel staat. Maar bovenal, propageert dit vooral, dat de strijd een beginsel- en geen personenstrijd is. W&nneer wij dart door woord en daad doen overal, wa.ar we Eo- ,mem, dan Is de overwinning ons. En we herhalen, de beste propagandist, die do- gelijksdh op dd't aambeeld zal hameren, fis De Leidsche Courant. Mogen degenen die hiervoor aangewe zen zijn, en in deze de beslissende stem hebben, hieraan hunne volle aandacht wilden. Denkt er om, de Eerste Kamer was rechtsch en bleef nechtsch. En dat ge schiedde door arbeid. Laten we dus ook thans weer met vol le kracht aan den arbeid gaan. Weest allen propagandist! LEIDENAAR. De opdracht van den H. Antonius. De schrijver der Oproerige Krabbels" fin ..Het Volk" verhaalt onder dit op schrift het volgende: ..Op den landweg bij Nieuwensluis kwamen we hem tegen. Moeizaam strom pelend oud-manneke. de hand om den zwaren slok geklemd, de hulpeHiooae oogen Gchüchtüg op den voorbijganger gericht. Maai* een bedelaar, 'n landlooper was-die niet! Ziin kteeren waren wèl-verzorgd en héél z'n hóuddng verried dien ©erzamen burger, die on z'n fiatsoen gesteld' ia. „Waar gaat de reis naar toe, vader?" vroeg ik. 4 Naai* Amsterdam, mehéér", zei de bevende, ouê ©tem. „Lóópen?" „Als ik het volbrengen kèn, ja, me héér." Toen stapten we Móst ham en ik ver nam zijn geschiedenis. Hij was een ge- penaionneorö'e van 't Indrösehe leger, van 50 kuld/en in de drie maanden. Daarvan leefde hlj^ in een Tehuis in Putte op de Vel uiwe, waar ze nog winst maken op zulke kostgangers. Maar toen hij ontsla gen werd' uit- het ziekenhuis, waar ze 'm naar toe (hadden gebracht, omdat-te bij 'n begrafenis was overreden, wouën ze 'm hiet terugnemen in het Hu/lls, omdat een ónder zijn plaats al had. D\r. waren altiid veel liefhebbers voor. En hier wa ren zijn papieren, as mehéér eens wou marien... Maar mehé)r geloofde hem zóó wel Hij had ól z'n documenten op z'n ©li 11e ge zicht, in z'n gebalkte figuur, iin héél z'n uitgedoofde wezen. Omdat ie een ouên man niet zonder eten kunt laten, en omdat twee en zeven tig 'iets te oud lis voor een voetreis naar Amsterdam, en omdat een kaartje maar zeven stuivers kostte nam ik hem méé in den trein en to de stad regelden we de reet. Blijdschap, die ie geholpen wias, liet- Ae ntet blijken. Hij liet het alle®, over zich héén, geschaleden. Maar teen het voor mekóór was en wij scheidden, zea-dóe heel voorzichtig: „Ben je óók Rjooansch?" Ik knikte, bescheiden, van néé. ..Dat maakit niet uift", ging-die voort, ..Protestanten moften d'r óók zijn. Maar ik zal ie toch vertellen, dat Sk to Nieu wer sduis, toen ik niet meer voort fcon én geen róód mleer wist, den Heiligen Anto nius heb aangeroepen want zoo héét ik -- dat-ie m'n voorspraak zjou zijn bij God om mie uitkomst te sturen. En ik hald het wóemd milet uit den morwk teen kwam jij der a.an met dat kleine jongetje...." En hij legde z'n witte hand op hei hoofd van mijn kind en de dorre lippen prevel den.... En ik, dole zélfs geen Protestant ben, dacht voor alle zekerheid: Amen." De schrijver van dit stukje, die vermoe delijk niet geknoven zal dn den invloed der voorspraak van een Herlige bij God, maair die toch „voor alle zekerheid" maar ..Amen" zei, teen een oude geioovige man zijn zoontje zegende, zal vermoedelijk niet weten, dat vroeger die arme en rijk© viouwen, stamverwanten van dm schrij ver der „Oproerige Krabbels" uit een wijk te Amsterdam, waar „zelfs geen Protestanten" woonden, aan een katho lieke pastorie gedurig gewijd water kwa men halein, hetwelk haar steeds vnlendie- lijk verstrekt werd, en waarmede zij <^e zielce oogen harer kindertjes wasóhten, vost ge'oovend in de bijzondere heilkracht van den over het water door dien katho lieken priester uitgesproken zegen. Of zij het nóg doen weten wij niet, maar de schrijver van de ..Oproerige Knabbels" ©chiint de Génestet te kennen, dóe wist, dat de „wetenschap" neein zei, maar het menscheliik hart ia. En hij heeft een goed werk gedaan om van zijn hart geen moordkuil te maken. Immers, „het mocht eens waar zijn", wat de ouê man geloof de! En dan zou het vermetel zijn, Gods zegen te laten glilppen van het hoofd van een kind. Daar zeggen wij ook o(p: Amen. „Tijd". Gemengde berichten. Hij mocht niet binnen. Voor een kas telein op het Spuiwater te Rotterdam, vlak bij de brug bij de Hoogstraat was het ook 9-uur sluiting, zij het dan ook ongewild. Het was ongeveeu* op dat uur, dat er bij de bedoelde brug een oploopje plaats had. Wat er eigenlijk aan het handje was, wis ten maar weinigen, want het eenige, dat men zag, was een reuzenkerel, die kalm met over elkaar geslagen armen tegen een ijzeren voetstuk voor een cafétje stond. Zijn lieve eega stond voor de toonbank, en putte zich uit in een verheven echtelijke philhppica, prachtige stof voor een schoo- ne vocabulaire. Hij laichte als een boer die kiespijn heeft, en gaf zóch blijkbaar over aan wijsgeerige bespiegelingen, terwijl die veldheerspose tegen het paaltje hem niet kwaad stond. Daarbij had hij het voordeel, dat hij voor degenen, die geen erg er in hadden voor een mede-belangstellende werd aangezien. „Begrijpie dat van zoo'n reuzen-vent?" vroeg een juffie naast me. „Zou jij dat je eigen laten welgevallen, as 'ie .de baas was?", opperde een pootige schipper. Maar die man in kwestte, die wellicht beter zijn vrouwtje kende dan de buiten staanders of te wel de beste stuurlui op den wal oordeelde het waarschijnlijk be ter, een afwachtende houding aan te ne- nemen. Nagels en haarspelden weet je. Intusschen zijn we doorgcloopen, want we hadden geen zin op het brugje te verstee- nen. Hopen we, dat ze intusschen verzoend zijn." „Msbd." Een militair-oplichter.,— Te Zeist werd voor ongeveer veertien dafgen bij een rij wielhandelaar een rijwiel gehuurd door een militair op vertoon van een gedrukte order, .waarbij het rijwiel werd gehuurd voor de compagnie voor den tijd van 14 dagen. Thans blijkt, dat die order is nage maakt; terwijl de militair tot nu toe onbe kend bleef. Inbraak. In dé woning van den land bouwer A. van den B., aan den 's-Graven- weg te Rotterdam is tijdens de afwezigheid der bewoners ingebroken. Uit een kast ia Oen beursje met f 50 gegtplen* Beslag gelegd. Te Delft is op verzoek van het bestuur der Delftsche Groenten- veiling beslag gelegd op een voor uitvoer bestemden waggon bloemkool, geladen dooi den tuinder van B., waarbij fraude aan het licht is gekomen. Deze tuinder kocht de door hem aange voerde kool aan de velling terug, laaddi de helft voor het buitenland en deed op zijn tuin de voor het blnnenlpnd bestemde par tij aanvullen miet 2de soort bloemkool, daar hij reeds de beste kool van de geheelé eerst door hem aangevoerde partij fn deal waggon had geladen. In vrijheid gesteld De heer F. Wirtz in Den Haag, wiens in gijzeling stelling door het Haagsche hof was bekrachtigd ter zake van zijn weigering om voor den rechten- commissaris getuigenis der waarheid of te leggen in de zaak van de „Toeiko^m®t',- stukken, is, naar het „Vad." meldt, weer in vrijheid gesteld. De verdachte (die, zooals men weet, by de „Toekomst"- werkzaam is) heeft n.l. bé kend de verdwenen stukken aan den heer W. gegeven te hebben. Na gehoord te zjjn is de heer W. toen onmiddellijk in vrijheid Over de grens gekomen. Te Winters wijk is wedereen Duitsche deserteur over de gjrens gekomen. Te Glanerbrug is een Duitsch mili tair over de grens gekomen. Te Reuver (Limburg) zjjn gisteren dri# uit Duitsche krijgsgevangenschap ont vluchte Russen over de grens gekomen. Te Nteuw-Amsterdam zijn twee Ser vische krijgsgevangenen, uit Schoninga- dorf ontvlucht, over de grens gekométa. Eén van hen was officier. Doodgereden. Te Oude-Pekiefa ie het zevenjarlig zoontje van den werkman D„ onder de stoomtram geraakt en doodgere den. Tegen de 9taking. Vanaf den kaneel its Zondag in alle R. K. kiericen van Til burg het volfljende vermaan tat de arfyet- dea*s gericht: ..Wart; in de laatste dogen in onze stad gebeurd is op het gebied van den arbeid, namelijk het plotseling neerleggen van het werk, is niet alleen hoogst afkeuren»- waardMr. maar ook dwaas en roeketooa Wanneer een arbeider grieven heeft, ol ■verbetering nastreeft, nuoet hij lang» orde lievend en weg d/i<e grieven trachten wieg. te ruimen, of zijne wenschen kenJbaa* maken. Die weg ia. .dat Ihij lid worde der R. K. Arbeiderdorganleatie, welker be sturen steeds bereid zijn voor de beiangieö der leden op te treden, waar dat moocM ds. Daarom werden de betreffen de arbei ders ten dringendste vermaand van hun bail loos optreden af te zften, daar zij an ders hun eigen toekomst in de waag schaal stellen, en teven® het algemeen weiziin ten zeerste schaden. „Nogmaals worden de ouders aange- apoondi, hunne kinderen, diie op de fabrie ken werkzaam zijn, lLd te doen worden van de R. K. Arbeidersorgauisiaffie." Van een zilveren bruiloft. Men meldt uit een der provinciesteden van Noord- Brabant aan „De Tijd": Zekere echtelieden ronden hiet heuglijk feiit herdenken vóór vijf en twintig jaren gloeiend aanieengiesmeed te zijn. En eeaiijgie buurjongens, tuk op "n fuif, besloten bij voorbaat eien® 'n doorslaand bewijs te le veren van hunne begrijpelijke belangstel ling in het feest. In den nacht, vóór den groeten dag", brokken ze met z'n vieren d» 'bossc.hen in om uit den f ra aden der eeuwig groene dennen het versiersel te kiezen,, noodiig om de woning der jubilee renden in glanzend en sim uk te zetten. Heel gedwee bogen de mooiste dennen kruintjes ander den fiiksohen houw der scherpe slaohterslbijltjes, terwijl ze nog te droom en stonden in de rust der nachte lijke stilte. Met bekwamen spoed togrn de jongelui' den boel aan 't opdirken en, zoowaar, er verrees als huldeblijk, een maaniifieke eereooort! Voor dag en dauw was Gouda, de zil veren bruid, meer békend ondesr den naam van: „de witte muts",, al uit de veteren en snoof de flrissohe, geurige den nenlucht. diie door gaten en klieren naar binnen gedrongen was. In alleifhaast ver zamelde ze d'r heelo loroost om te komen zien. hoe in 't holletje van den nacM, teirwiïl ze riü&T er van gewaar werden en ka.lm doorronkten, de faijiii'Me een ee re- poort was opgericht. En toen ze, gilundet- rend van groote voldaanheid naar buiten traden, was die heele buurt al op stelten en werden ze met luid gejuich begroot Geroerd en verrukt over zooveel symiia- thiie hunner lie.ve buren, wiisten ze niol beter te doen dan de heele verzameling ten hunnent ter fudf te noodiiigen. En langs de eerepoort, die in de zomerzon te pTalen en te schitteren stond, kwamen z© tegen den avond naar binnen, zooveel gasten, dat hert hu ifi der vreugde te kledn bleek cxm ze allemaal goedschiks te plaatsen, 't Was reeds drie uur in dan -nacht, of Mever bij 't krieken van den dag, eer men, en wel ln pais cn weê, af- sriefid nam. Maar de boer, wiens bosch de eer ha/1 genoten zijn weelde te mogen geven voor het huldebetoon, vond bruiloften allemaal goed en wel, maar niet als daarvoor aan zijn dennen eene zoo enorme schade roe keloos moest berokkend wo«r.den. En na de noodige draaien aan z'ri pet stapte bil op het politiebureau in stad aan en ceed' er beklag hoe zoo maar ongevraagd (ie fraaiste toppen uit z'n dcnnenboomen waren gekapt. Toen kwam bt; ftaa'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1916 | | pagina 1