Derde Blad.
BINNENLAND.
re JAARGANG.
No. 2041
&&)te\dóQb&(£ouft<M}k
Zaterdag 24 Juni 1916
Kederland en de Oorlog.
fe betooging der.Amster
dam s c h e vrouwen.
Donderdag werd op het IXsc-liubterredn
Amsterdam de aangekondigde vrouwein-
maogD hg tegen de duurte 'gehouden. De
deputatie dóe Dinsdag j.l. een onderhoud
niet min'iateir Gort van der Landen had,
nacht (tiaar uOtAioerig rapport ucit van ha-ar
fftdervaren. Aan dat rapport ontleönen
sjj het voi'igiendc: -
Na overhandigiing van het adres zette de
Borzdister van het Vrouwencomóté. H.
an ZelmVan den Berg, de verse hóllen-
punten van het adres uitden. Zij wees
minister op de hooge prijzen der le-
lêsamdde.l'cn en op de groote sehaarsichte
veis c h'ü lende r egeeri ngs-airtók elen,
fioals aardappelen, boon en., groenten enz.,
.waartbij nog •kwam, dat die aardappelen
iledlxt waren. „Als beiwijs hadden wij
Rnige aardappelen meegenomen, maar de
erl minister geloofde ons wel, en. verzocht deze
iet pracht-exemp laren in den tasch te hou-
ta."
Voorts besprak zij de hooge prijzen die
letaald moeien worden vooir wol, garen,
lederen, manufacturen, schoenen en re-
laratie van sc-h.oenen, waschartikelen, die
iel met 300 pCt. verhoogd waiwi, en bo-
sadien nog vervalsicht wenden. Hóaübij
lit dan nog de stijg-ing der huurprijzen
n die der belastingen.
Spr. zertte vervolgens in schrille kleuren
cteen de animo ede, die in al le arhedders-
parjanen wo.rdt geleden, en bleef lang
Kstaan hij het lo.t der kinderen. In ver-
and hiermede -wees zij op het stijgende
terffcecijfer ouder de kinderen.
Mej. ffuyboom bracht naar voren de ver
in aisehing der wasdhimildidelen., zooaLs zeep-
'0 fcoeder, vetloo°gtm>eeil, chloor enz.
De heer S:pan j er besprak in den breed e
0ondervoeding van het volk, de pfhysaeke
q moreel e inziukling die p' aats vcwnd en
e nadeedi'gie gevolgen, dii'e diaaruit zullen
ontvloeien voor de menscttiihedd en de
;;S la-atechappij. Hij braoht vervolgens ter
3 pnalke den- uitvoer van koenVvn. d.iip 7. r
b slachtvee' naar het front'werden ge-
Miden.
De miniteler ontkende, dit pertinent en
weerde, dat het over d'e grens gezonden
geen slachtvee, maar draahtüg en fok-
In zijn beantwoording der deputatie zei-
iê de miinixster, dat het heim niet bekend
s, dat er zooveel armoede wgrd geleden,
dat de nood onder de bevolking zoo
no* was gestegen. O.p alle aardappelen
lad de regeeninjg beslag laten leggen, en
iet jaargetijde in aanmerking nemende,
iraren deze niet zoo best meer. De ni'euwe
lawtappelen zijn nog niet in voldoende
nate voorhanden, doch de uitvoer daar-
is verboden, zoodat de prijzen wel zul
len dalen, als er meer komen.
De deputatie bracht hierbij' nog in het
midden, dat groote. hoeveelheden aardap
pelen verrot waren uit speculatiezucht,
terwijl het volk er gebrelk aan had. Zoo
Raat 'het ook met d.e groentenwanneer de
uitvoer verboden is, warden deze aohter-
fidiouclen, men laat ze liever verrotten om
toch miaar d.e markt n/ieit te doen dalen.
De mómster antwoordde hierop, dat de
Regeaniing krachtig tegen deze speculanten
©1 optreden, zoodat iets dergelijks niet
meer zail -voorkomen. Verder erkende hij,
dat de Regeering niet de eene klasse bij de
andere mag voortrekken. Ook zal getracht
worden, rnaatregien tegen de opdrijving
der huishuren te nemen.
De deputatie drong er op aan, maxi
mumprijzen vasrt te stallen. Dodh 'het ant
woord van den minister was, dat hij daar
toe niet de inacht had.
De deputaitne vroeg of groenten in ge-
droogden of gecon serveerden vorm ook
uitgevoerd modi ten worden? Hierop luid
de het antwoord, dat otok d>;e uitvoer ver
boden was.
De deputatie wees er op, dat, wanneer
de Regeering onmachtig was om ma\<-
mumprxjzen vast te stellen, dia.t dan var.
regieeringswege tegen de prijzen., die. in de
eerste helft van 1914 betaald werden, levens
middelen in voldoende mate voor de be-
voTking beschikbaar zulten worden ge
steld, en eveneens hetzelf Je zal geschieden
met d.e verdere huc/shoudelijke bmoodót'd-
ixeden.
De mSnbster deelde hieromtrent mede,
dat door het uitvoerverbod van groenten
in we lik en vorm ook, de prijzen h/i ervan
zullen dalen, en dat vanregeerimgswege
rijst, boon en. suriker en vi-sch bcvdhikbaar
gesteld worden. Evenwel diende met drie
artikel]en de zuinigheid betracht te wor
den, omdat er een zekere hoeveelheid aan
wezig moest blijven in geval het land in
oorlog kwaan.
Ook wees die deputatie op de schaarschbe
van vet, en dat de uitvoer van slachtvee
en vfieesch wel verboden wias, miaar dat
deze nu aLs worst de grenzen overgingen.
Wat hef vet betrof, gaf de minister te
kennen, dat in normale tijden veel vet uót
Aimerika wend ingevoerd, welke invoer op
het oogenblik zeer bepei-kt is.
Tegen de vorvalschiing van verschillende
artikelen be'oofide de minister maatrege
len te zulle/n nemen. De ernstige verval-
ecbing van wasc/hmi/hdeleax, daarvoor
moesten de vrouwen zich zelf behoeden,
door e kaar te waarschuwen.
De deputatie bracht het feit ter sprake;
dat er 24 Juni weer wittebrood zal komen,
maar eenigen tijd ge'ddan liicp het gerucht,'
dat de gist zóó overvloedig werd uütg'e-
voerd, dat er gebrek aan gist kan komen,
wat ten gevo'ge zou hebben dat er toch
geen wittebrood kan verstrekt worden.
De minister beloofde hiernaar aan on
derzoek te zullen instellen.
Ten slotte beloofde Z. Exc. al het moge
lijke te zullen doen, om in de nooden van
het volk te Voorzien, voor zoover dat van
den minister afhangt.
Hierna was het onderhoud, dat onge
veer ly2 uiur (htad geduurd, geëindigd.
wordt goud waardeloos?
Onder dezen titel lezen wij een aardig
stukje in het eerste nummer van de „Han
delsschool", over de zonderlinge verschijn
selen, die men op het oogenblik in de we
reld waarnemen kan en die strijden met
alle wetten der Staathuishoudkunde, waar
professoren en leeken tot nu toe bij ge
zworen hebben.
Tot nu toe bestonden er goudmunten,
waaromheen de wisselkoers altijd draaide;
steeg deze bijv. dan werd er een flinke hoe
veelheid goud aangevoerd en de koers
zonk weder op het normale peil.
Thans echter is dit verband geheel ver
broken. Zelfs goudzendingen van meer dan
gewone beteekenis, kunnen maar een korte
verbetering .brengen De grondtoon blijft
donker en zwart. En de oorzaak is dat
Mars zijn collega Mercurius verjaagd heeft
en van meening -is, dat verslijten en ver
bruiken nuttiger is dan aanmaak en be
hoorlijke distributie van goederen. Wij zien
afname der goederenvoorraden door ver
minderde productie, meerder afzetgebied,
maar vooral door meerder gebruik. De
prijzen bereiken ongekende hoogten, de
landen, die steeds meer noodig hebben om
in den muil van den veelvraat te werpen,
komen in het krijt bij hen, die tot nu toe
den dans ontsprongen zijn, de schuld-
eischers verlangen betaling en toch weten
zij niet goed wat met het ontvangen goud
te beginnen, want goüd stilt geen honger,
lescht geen dorst, kan geen grondstoffen
verschaffen, als alles tengevolge van uit
voerverboden en blokkade-politiek onkoop-
baar is. In Skandinavië nam men al maat
regelen, die tot resultaat moeten hebben
de goudiimporten te doen stoppen. Zulke
dingen leerde de Staathuishoudkunde nooit
Want zelfs voor het socialisme had goud
nog waarde en geweerd werd het nooit.
Gouden tijd.
Men schrijft uit Vlaardingen aan „De Te
legraaf":
Wij beleven hier. op dit moment rechtuit
een gouden tijd. Op een tijdstip, waarop
in andere jaren de hanngvisscherij eigen
lijk pas een aanvang nam, komen thans
de loggers van hun eerste reis reeds terug,
en dat met een besomming als anders in
een heel jaar werd gemaakt. De kroon
spant in dit opzicht wel een Maassluische
logger, die deze week binnenkwam met 49
last pekelharing, die volgens de tegenwoor
dige noteer ing een besomming van f25.000
vertegenwoordigt, of driemaal meer dan in
een flink jaar totaal werd besomd. Al kun
nen nu andere schepen op zoo'n reusach
tige vangst niet bogen, toch 'kan zoo goed
als elk reeder dubbel en dwars tevreden
zijn. Het is haast schering en inslag, dat
een vaartuig van de vroegreis thuisgeko
men, meer besomd heeft dan het vaartuig,
met netten incluis, waard is. En dat op
een moment, waarop de eigenlijke haring
vangst nog beginnen moet.
Die gouden tijd is aan verschillende oor
zaken toe te schrijven- Voor een deel aan
de grootere vangsten, die weer hiervan ge
volg zijn, dat de Engelsche en Duitsche vlo
ten vrijwel van de zee verdreven zijn, zoo
dat de neutralen het rijk alleen hebben. De
groote oorzaak vormen evenwel de reus
achtige prijzen.
De thans gevangen haring is afkomstig
van de Noorsche kusten. Een enkel maal
vischte ook in een ander jaar daar wel
eens een Nederlandsch schip, maar dat
loonde de moeite niet. Men lustte eenvou-
vig de droge, harde Noorsche haring niet,
die in de wandeling stokken of sabels ge
noemd worden, en een reeder die het er
op gewaagd had .ze toch te doen visschen,
kreeg een gulden of'vijf zes per ton. Maar
thans heeft Duitschland honger en betaalt
het kantje grif met f 50 ,of bijna het drie
dubbele, wat ande-rs voor de fijnste maat
jesharing betaald - •-
ö-pliik* de nvii/i'Ti nog stijgen. Wie bij toe.
val nu reeds wat fijne haring ving, krijgt
bijna het dubbele van het genoemde be
drag. Dat belooft wat, als de goede haring
in groote hoeveelheid binnenkomt.
Natuurlijk gaat zoowat alles naar
Duitschland, omdat men daar niets anders
heeft en dus de stokken er nog een lekker
nij vormen. Van de exportharing heft de
regeeririg een uitvoerrecht van zoowat 5/4
cent per stuk, waarvoor later regeerings-
haring zal worden aangekocht. Als het
daarmee ten slotte maar niet gaat als ver
leden jaar op papier bestond.
Met dat al bloeien onze visschersplaatsen
al£ nooit te voren. Door de regeling, dat de
bemanninge deel hebben in de besommin
gen, genieten ook de visschers van de
groote winsten, en in menig vroeger dood
arm gezin heerscht thans welvaart en be
trekkelijke rijkdom. Van den weeromstuit
heeft ook de winkelstand het best en even
zeer bloeien alle bedrijven, die iets met
visscherij-aangelegenheden uit te staan
hebben. Het goud, dat nu door de haring
het land binnenkomt, valt dus gelukkig
niet aan enkelen ten deel, maar kornt
haast de geheele bevolking der visschers
plaatsen teri goede en daaronder ook aan
die krin-gen, waar de visch zoo vaak bit
ter duur met het leven betaald werd.
K o n ij n e n.
De vleeschbehoefte iai Duitschland uiit
zich ook in de zeer hoog© prijzen, d*e de
konijnen, welke nog mogen worden uitge
voerd, opbrengen. Te Leeuwarden brach
ten heden de dieren tot 60 cent per pond
op, een prijs, die no<g nooit eerder wend
gemaakt. Deskundigen vreezen gevaar
vockr de teelt wegens te grooten afzet.
D e „T u b a n t i a"
Het lid van de Tweede Kamer, de heer
Niejstrasz, heeft 20 dezer de volgende
vragen gericht tot den minister van bui
ten landsche zaken:
1. Is de regieering van oordeel, dat de
onderhandelingen met de Duiitsche regee
ring ter zake van de ramp, het Neder-
landsche stoomschip „Tubanküa" overko
men in den nacht van 15 op 16 Maart j.l.,
met de laatste nota dier regoering, behel
zende het resultaat van het offllcieele Duit
sche onderzoek naar de oorzaken d'ier
ramp. niet afgesloten zijn?
2. Is de regeering van oordeel, dat ook
néi de genoemde nota het feit blijft vast
staan, dat de „Tubantia" nil et door een
ronddrijvende torpedo, maar door een tor-
podoschot is ondergegaan?
3. Is de regeermg van. oordeel, dat de
feiten door de Duitsohe regeeaiing in ge
noemde nota erkend, in elk geval de aan
sprakelijkheid die regeering voor de ramp
en hare gevolgen vaststelt, en is de regie
ring voornemens de erkenning d'ier aan
sprakelijkheid te vorderen?
4. Is de regeerimg bereid, indien de ,,Tu-
bantia"-zaak niet door ondeihandelingen
bot een voor ons land bevredigend einde
kan worden gebracht, aan de Duiitsche re
geering voor te stellen de vasitstelling zoo
wel van de fieóteljjke oorzaak der ramp als
van de aansp ralke 1 ijkitfO: d voor"*de ramp en
hare gevolgen op te dragen; of aan een
daartoe door beide regeeringen te benoe
men internationale commissie, dan wei
aan het Permanente Hol van Arbitrage te
's-Gravenhagie?
De ziekenfondsquaestie te Amsterdam.
In de Amsterdamsche bladen hebben de
gezamenlijke Amsterd'amsche z.efkenfond-
sen.bij advertentie sollioitanten opgeroe
pen tor vervanging van de geneesheeren,
die bedankt hebben.
D© Amsberdaimisch e VereenJigimg van
Zieken fondsgen eeaheerern zogt zeker te
zijn. dat er ^een geneesheeren zijn, die op
deze oproeping zullen ingaan. Afgeschei
den van de omstandigheid, dat leden van
Beyorderng der Ge-
gen verbinden, zonder toestemming van
dien Geneeskundigen Kring d»>e in dit
geval toestemming zou weig.erep afge
scheiden ook van het feit, dat niet-leden
van de Maatschappij lang zullen aarzelen
om zich te verbinden, daar zij, dat doen
de. in allerlei conflicten komen met de
collega's; doet zich nog de bijzondere om-
standi'ghedd voor, dat op dit oogenblik alle
artsen die wellicht in de termen zouden
vallen om te solllciteeren, óf verbonden
zijn als resei-ve-officieren van gezondheid,
óf gemobillrasard zijn.
In het concept-conbract, door de vereeni-
ging aan de fondsen voorgelegd, staat
als contractant ter eene zijde vermeld de
Vereemiging van Zieken fond sgefnee£{hee-
ren. Hiertegen hebben de fondsbesturen
bezwaar. Zij wensohen contracten met
iiederen geneesheer afzonderlijk, En op dilt
.punt blijft de vereonigiihg op hiaa.r stuk
■staan.
Men meldt uit Amsterdam aan de „N.
Crt":
Naar wij uit betrouwbare bron vernemen
zullen de leden van d'e ziekenfondsen na 1
Juli niet van geneeskundige huflp verstok
ken blijven Een aantal doktoren vervoeg
den zich gisteren ben kantore van verschil
lende ziekenfondsen om te verklaren, dat
zij berend zijn de zieken fond sem te blijven
behandelen.
Staten-Generaal.
EERSTE KAMER.
Vergadering van gisteren.
VerschCllende wetsontwerpen.
Aangenomen zijn de volgende wots onG
yverpen:
1. Wijziging en aanvulling van de wet
tot regeling van het lager onderwijs (U. L.
O. en M. U. L. O.)
2. Suppl. begrooting der Landsdrukkerij
(aankoop van papier).
3. Suppl. Binnenlandsche-zakenbegroo-
ting (kosten statistiek van in- uit- en door
voer.)
4. Wijziging en aanvulling van de wet
tot regeling van het lager onderwijs (o. a.
vrijstelling van de verplichting voor ge
mobiliseerde onderwijzers, die het hoofd
onderwijzers-examen willen afleggen, van
tweejarige werkzaamheid als onderwij
zer).
5. Suppl. begrooting Staatsmansbedrijf
1915 (verhooging winstcijfer).
6. Suppl. begrootingen militaire, wedu
wen- en weezenfondsen 1915 (kosten eerste
wetenschappelijke balansen).
7. Goedkeuring van het met Frankrijk go-
sloten verdrag, strekkende tot regeling van
de grens tusschen Suriname en Fxansch-
Guyana, over een gedeelte der Marowijno-
rivier.
8. Suppl. oorlogsbegrooting 1916 (buiten
gewoon krediet).
9. Bestendiging van den staat van beleg,
verklaard bij K. B. resp. van 11 Nov., 1G
Nov., 3 D.ec. 1915 en 22 Jan. 1916.
10. Tijdelijke verhooging van het maxi
mum der vergoeding wegens kostwinner
schap van dienstplichtigen.
11. Supp. begrooting Staatsviaacheraha-
venbedrijf te IJmuiden 1915 (diverse onder
werpen.)
12. Suppl. begrooting van de posterijen,
de telegrafie en de telefonie 1915 (diveri®
onderwerpen)
13. Wettelijke voorziening naar aanleL
ding van het K. B. van 12 Fehruari 1916
(overgang van de afdeeling arbeidersven»
zekering van financiën naar waterstaat).
Schaakrubriek.
Correspondentie.
Volgende week oplossing van probleem
285, wegens mankeeren van eon witte fion
op gO; dus vervalt 15.
R. P., te I.. Ditmoot zijn g5; had u
A. l.' te lY. &rrE. j.
vraagt D. Kan niet wegens zwart Tc8 *4-1
Probleem 288 van J. D. WILLIAMS.
ZWART.
L B
Hm
B
SI
m
m,
i ui
B
M i
i 11
m
A
Wk*
IÉ
Wé
m
W:
WIT.
Stand der Stukken:
Wit: Kg6; DgO. Tc7; Th4; La3; Ld5; P«7;
Pf7, póonnen b2, e2.
Zwart: Kd4; Tc2; Le4; Lh6; Pd2; Pg2;
pionnen b3, f5.
Mat in 2 zetten.
Oplossingen worden ingewacht tot Za
terdag 8 Juli onder motto „Schaak"
aan het Bureau van de „Leidsche Courant",
Leiden.
FEUILLETON.
HET PLEEGKIND.
ui
..In Ihet Boschlhinis?" vroeg idle graaf ve»r-
•WMKletrd. „Wat wiii't gij daar in die cliope
«nzaamhc'jd, Maowe?"
Kunt gij en onrae zoorn niet dóe fccn-
z&amlheiiid dieden? Reeds j.aren verzucht ilk
caa-ar, heit oord weer te zien,, waar we
Vroeger zoo gelukkig wairen. Oolk voor Al
lan zijn vele vroolijke heiriin nering en aan
4&t eemvoudógö hu:is verbanden, hij door
leefde or zijne klinctslnicdid. Zeker iis ook die
fcerirmerilng j,n zijn hart niiet urtgewLscht."
..Evenmin din bet mijne, mijn getrouw
Vijfje. Marie, samen 'hebben we vele
bermen oveir ons leven been zien gaan, en
we belibein veel daarbij verloren, ma air
onze liefde hebben we steeds gered', al zijn
<kxw- die jairen onze baren grijs geworden.
En todh, boe gaarne ilk uw wensch cnm
let Roscihilm'ls wedietr te zien, zou Ln/willi-
Wn, i-k mag het niet. Nog steeds is de
WtveiJ'lijgjheLd in de wouden groot; nog
steeds trekken er ben deux door, en wire
hoe het BoecMx-uis er uit ziet, al lui-
die berichten van Stoffer ooik nog zoo
it%. Het boste as, d,at Allb«a.n van uót
«xiirzbuaig er met ©enige knechten benen
wist en ejölf eens uitziiet. De rest vindt
van zeilf."
Nog
voor de gx-aadox antwoorden kon,
de deur lxiefti;|g geopend/, eax trad eeo
Johkm'an in reisgewaad binnecx. Het was
06 ©enige aoon vian het paar.
Aiban Rottnadh had. de edele gestalte
^jnem vadeu'y gepaard aain die Jjfè£t/ad-
ligihetd zijner moedier. Hij wias >ri den bloeü
zijner jaron en had een gezoax*! liic.1io.anx
■en geast. Neg een knaap zijnde, had (hij
aan zijn veil'iangen om krijgsman te wor
den, gevolg gegeven; door zijn koenheiid
was hij de lieveling zijniar o.veraten, mak
kers en otniderjgascQxiiikten geworden, en op
wonderlijke wijae wa.s hij uiit a'le gevech
ten geheel ongedeerd te voorschijn geko
men.
Jaren lang had zijne moeder voor het
Beven van baron eenigste gec-ikldieird, jan
nen 'lang bad zij dagelijks vurige gebeden
voor /hem ten heimei opgezonden.
Toen bet eindelijk vrede was. stegen
niet minder innig bare dankgebeden tot
God op. nu zou de noon voor baar be
houden blijven.
Ook ,d© graaf aanschouwde met t.rotschc
liefde zijnen zoon, den Btanxöxoudex van
zijn oud, edel geslacht Alban van zijn
kant vergoed de liefde zijner oudens met
kinderlijke hartelijkheid en ver&erinjg. en
hun geringste wenscih was hem een ge
lbod.
„Zijt" gij ook reeds gereed om te ver
trekken, Alban?" zcLde de graivUx, haren
zoon tegemoet tredende.
„Zeker, moeder, staptbedd is de hoogste
plicht van een.en aoidiaat, dat hieto *k noodt
uiit hbt oog veidou-on. Maar onze paarden
worden 0n.geduldr.1g En wat heeft mijn
vader u o.p uwe wen&chen om naar het
Boscihbu-iö L© gaan, gean twoondr
„Hoe, gij witst van dfit plian af, Alban?"
vroeg de graaf verwanderd.
„Zeker, vader. Ilk wi&t van dien wensdh
van moeder a/f, maiar Ik houd heen voor
onui tvoeabaair,
„Paf tieb 4k cxoKk mijn aoon, eo
ik heb reeds uwe nxoeder te kennen gege
ven. er van af te zien. Het beste vond ik.
dat gij uit Wuuviburg naar het Doschhuris
reedt en zaatgt, hoe het da.ar uiitzóet."
,.Dat doe ik gaarnie. Ik will dibe oude
mu.ron nog wel owns terugzien, waarach
ter ilk een groot died van mijn kinderjaren
zoo viool ijk heb gesleten. Nog goed her-
inmeir ilk nxij dien braven Stoffer, dae mij
het eeret den handboog loeide sipanncn.
Cxok - de h uóslhoudister herluner Dik mij nog
goed Hoe .heette zij toclh? Zij had eon
won dierlijken naanx.0. ja. vrouw Roth-
hurg noenxide zij aich Zij beeft mij genoeg
beknord, wannc-er "ik besmeurd utt het
bosoh kwam. en dat geheurde dlkwijte
gonoag."
Nu ladhte de gravin.
„Dat gij diat aïles in zulk oen lamgecn
tijd n/iiet vergeten zijt. mijn jong^nl"
„O. ik weet nog genoeg en kan nog veei
van mijne daden daar vertellen; ook her
inner ik mij nog goed ons apoedtg vertrek,
welk-e wel op een vluoht ge'.iedk. Want va
der vreesde, dat ons de wieg naar Wu.ra-
burg wel door d'en aanrukkenden vijaaxd'
kon afigasneden worden Later ben ilk nog
eens in de nabijheid van den weg geko
men. d'ie van den straajrveg naar het
Boschhiuiis voeren moest, maar tik beh hem
niiet geziien. Ma.ar aan clen diag mag ilk
nliiet denken. Ais soldaat heb Ik al veel
bloed zien. vergieteb, maar toen wias ik
nog maar jongen, en alias ging mij toen
zoo aan het harte."
Een schaduw verdonkerde zijn gezicht
„Laa.t dlie treurige gedach'ten varen,
mijn zoon", zcüde de graviin zacht. w't Is
n.iet goad, daaraan tore te geven."
„Dat gij den weg naar het Boschhuis
niei vondt, beguijp ik goed, Albanf'. sprak
de graaf. „Met mijne toestemmfing heeft
Stoffer hem na onze afreis als bosohgTond
ben bant. Maar vertrekkeen, wïj, het is boog
tijd."
Een kort afsclxeiid, oxx met rihkelen.de
9poiron gingen beidern, vader en zoon, de
trappen af, terwijl de gravin zr.ctx naar
haar bidvertrek begaf.
De graaf en zijn zoon reden nu de stra
ten van Munchen door, ge-vo'gd door een
dozijn gewapende knedhton, waarvan en
kelen nog eenitge pakpaarden aan een Idjn
met zich leodden. Niiettegenstaande h'et
vroege mongenuur heer&dhte er toch reeds
eerrige drukte dm Murtóhen's straten, want
de stad telde 47,000 danwoners.
Laxxigzaam reden vader en zoon doo-r de
drukke stra,ten; overal wenden eij eerbie
dig begroet, want de ma aim Rottn-ach had
bij de hungers een goeden klank. Men
kende den graaf als een pedhtvaamdiig
man. de jonkheer wais ond-a/nks zijne
jeugd als een dapper soldaat fcrukend, en
de weldadiilgheld van de gravin was overall
vermaard. Eersit toen men die stad achter
den rug bad, liet de graaf de paarden tot
draf overgaan.
De toesitand was in de nahij[beid van de
stad reeds veel verbeterddie velden wa
ren al he/bouwd, en Lachend kwameaxi de
enkele nieuw gehouwde huflsjies uit bet
groen te vooiioohijax. Verderop zag het er
echter treuriger uót.Op bet nabij Wurz-
buflg gelegen gclbfied toonden die zwartge
brande ruïneox \'an kasteel en en boeren
woningen duidelijk den weg, welken de
vijanden genomen hadden. De weimiige be
woners, die teruggekeerd waren, BÜoegen
angstig bjj het naderen van het rufc-
troepje op de vlucht; zij konden het zich
nfret voorstellen, dat er gewapenden kxm-
dien langs rijden zonder te moorden of te
plunderen
De gTaaf moest al zijn overrediingskiuixist
aanwenden om de lieden te overtuigen,
dat bij met vriendschappelijk© bedoelin
gen kwam. Zonder stoor nis werd de weg
naar Wurzburg afgelegd.
V<an de aankomst des graven onderricht,
had de huismeester d-aiar alle® zoo gioed
mogelijk im orde gemaakt, want d© toe
standen daar lieten nog veel te wenschen
over, en de graaf was er innerlijk ver
heugd over, aan den wensch vam zijtxo
gemalin geen gevolg te hebben gegeven om
haar op zijn reis mede te nemen.
Gedurende het laatste verblijf van doa
vijand haid een opperoffi'cóer in het Rott-
naicheche burös gewoond, eax daaindoor was
het een eigenlijke plundering ontgaaou
Maar n Latt©g©nstaande de ongenoode gak
ten fiftechta korten ^jd gebleven wanen,
hadden zij sdhaxie genoeg aangericht.
Klaais Scflxurz-er, de huiismoesiber,
alles gedlaan, wait hij vermocht o«x dett
boedel weder te herstellen, maiar bet vooê
een 4ang verblijd van de gravin iïx Ui
riatxten, daarvoor gdboten zijn. krachten
te kort.
(Wordt vervolgd!
