11
Het Tweede-Kamerlid
prof. Eerdmans.
BUITENLAND.
De Oorlog.
No. 2005
q
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
Ie ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
Leiden II cent per week, f 1.45 per kwartaal; bij onze agenten 12 cent per week, f 1.60 per
N taaL Franco per post f 1.80 per kwartaal.
23 Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 cent
wartaal, bij vooruitbetaling.
Afzonderlijke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 7V3 cent
DONDERDAG
MEI.
I9I6.
De ADVERTENTIEPRliS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededeelingen van 1-5 regels f1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. BIJ contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent iedere regel meer 5 cent
a mag er geen grapje mee maken,
rs zouden wij, naar 't ons wil toe
tten, heel pas&end achter ,,Heit Twee-
amerlid Eerdmans" een kruisje heb-
kunnen plaatsen. Niet dat prof. dr.
Eerdmans zou zijn overleden wij
chen den in blakende gezondheid ver-
nden hoogleeraar nog een langduri-
limming van jaren, zij 't dan ook
gepaard gaande met een vordering
I ijsheid. Neen,- met dat kruisje zouden
hebben -willen te kennen geven, dat
Eerdmans als politiek voorman m
vrijzinnige kamp sedert gisteren-
;d, zoo wij ons in onze diagnose niet
F en, dood is morsdood, zou de
ond pleonastisch zeggen,
komen we aan zulk een bewering?
men weet, behoort professor. Eerd-
afgevaardigde voor Rotterdam III,
unie-liberale partij. En nu
het Unie-liberale blad, Het
,r,l|and, gisteravond een artikel
aan een politieke brochure van
heer Eerdmans, waarin het geestver-
blad zich niet schroomt 't zij
I Vaderland" tot eer gezegd den uni-
l|alen afgevaardigde zóó geducht de
llheid te zeggen, dat diens beteekenis
[et terrein der politiek in de oogen van
i wel voor goed zal zijn begraven
ir het duidelijk en scherp veroordee-
vonnis van het genoemde vrijzinnig
an.
heer Eerdmans heeft nl. nieit slechts,
Is wij gisteren vermelden,, georeerd te-
het Onderwijsrappor.t deir Bevredi-
scommissie, doch hij heeft er ook een
hure tegen geschreven: „Grondwets-
iening en Openbaar Onderwijs, door
D. Eerdmans".
deze brochure wijdt ,-,Het Vader-
-een, beschouwing, welke aldus aan-
„Heit Kamerlid voor Rotterdam III,
heer Eerdmans heeft een brochure
schreven over het Onderwij,srapport,
en het is natuurlijk overbodige mede-
deeling, dat hij van het voorgestelde
compromis niet wil weten. We zouden
lijne brochure dan ook stülekens
naast ons kunnen neerleggen, naar-
demaal er niete in gevonden wordt,
wat in de note, van den heer Tydeman
niet veel beter en duidelijker is gezegd,
ware het niet, dat de Leidsche hoog
leeraar zich niet ontzien had aan de
vrijzinnige leden der Staatscommissie
de meest ernstige beschuldiging naar
het hoofd te werpen* m.l. dat zij
woordbreuk hebben gepleegd tegen
het Concentratieprogram".
Hat Vaderland" vindt het een „over-
dige mededeelin g", dat de heer
limans van de voorgestelde bevredi-
g niets wil wetenHet blad zou den
,'hure over het Onderwijsrapport van
en afgevaardigde naast zich hebben
gelegd, als een geschrift, waarvan het
Is te voren de beteekenis gering acht,
ira het niet.... enz.
Boze kwalificatie van den arbeid des
iren Eerdmans laat aan duidelijkheid
*s te wenschen over
Prof. Eerdmans beweert dan in zijn bro
chure, dat d© vrijzinnige leden der Be
vredigingscommissie hebben gahandeld
in strijd met het Concentratieprogram,
in strijd met wat er in 1913 door hen is
beloofd
Hiertegenover betoogt „Het Vaderland"
dat zulks geenszins het geval is, dat
het Concentratie-program niet is verloo
chend, dat de verkiezingsbeloften niet zijn
geschonden in welk betoog wij het blad
op het oogenblik niet zullen volgen. Na
haar betoog besluit de redactie van „Het
Vaderland":
De heer Eerdmans ziet deze zaak (de
financieele gelijkstelling) echter niet
ais o n d e r w ij s zaak, hij ziet in
de openbare school niet anders, dan
een anti-clericaal wapen; is 't wonder,
dat hij bezwaar er tegen maakt, dat
het duel usschen de beide takken
van onderwijs in den vervolge met
nagenoeg gelijke wapens- zal werden
gevoerd, ai zal dat duel dan ook niet
meer op het politieke veld worden ge
streden?
De anti-clericale verblindheid, de klein-
•^gjdedtige eenzijdigheid des herren Eerd
mans wordt hier door een orgaan van
zijn eigen part ij toch wel hel in het
licht gezet! Nogmaals T.Het Vaderland"
eer voor deze loyale houding!
De heer Eerdmans heeft twee grieven
tegen de Staatscommissie. Eerstens, dat
hare besprekingen geheim zijn gehouden;
vervolgens, dat daarin de zeven voor
zitters der Kamerfracties werden be
noemd. „Heit Vaderland" noemt dit grie
ven, ,,die tegeijk bekoren door hunne oor
spronkelijke frischhei'd en v e r b ij s t e-
ren door hunne onnoozel-
heid". (Wij spatieeren Red-. L. Crt.)
„Het Vaderland" wekt ten slotte op om
op onderwijsgebied krachtig naast elkaar
te blijven strijden. Maar, zoo vervolgt
dan het blad:
Maar dan boude men ook over en
weer de wapenen blank en het is onze
hartstocht (Wij spatieeren Red.
L. Crt.) vervoerd, dit niet heeft ge
daan. Zoo. is het ons dan ook. bitter
tegen gevallen, dat hij conclusies heeft
durven bouwen op het onderscheid
van redactie tusschen 'i art. 192, .zoo
als 't in zijn staat van wording door
„De Telegraaf" is wereldkundig ge
maakt, en zooals het ten slotite door
de Staatscommissie is geredigeerd.
Wij verwerpen deze conclusies langs
zoo met alle wetenschap
spottende (Wij spatieeren Red.
L. Crt.) methode gemaakt.
',t Doet ons bijzonder veel genoegen, dat
nu ook eens uit eigen partij den heer
Eerdmans een verwijt wordt gemaakt,
.dat hij conclusies trekt „langs zoo met
alle wetenschap spottende methode." Bij
herhaling, bij verschillendè gelegenheden,
hebben wij gewezen op de waarlijk ver
bijsterende onwetenschappelijk,
h e i d, waarop de Leidsche hoogleeraar
conclusies diirft trekken, als hij de Katho
lieke Kerk wil bestrijden en belasteren...
Hebben wij te veel gezegd, toen we hier
boven als onze meening uitspraken, dat
het Vaderland-artikel van gisteravond
des hoeren Eerdmans politiek dood betee*
kent?
Duitschland erkent de torpedeering
van de „Sussex". De onderkoning van
Ierland afgetreden. -- De opstand in Ier
land. - Italië en Epirue. Liebknecht
blijft in hechtenis. Transportschip in
den grond geboord. - Australië en de
oorlog.
Van de oorlogsterreinen.
Overzicht»
Rij Verdun wordt de strijd nog steeds
meit. c-roote kracht en hevigheid' voortgezet
zender dat er in den algefneenem toestand
eerige wijziging komt. Nu eens zijn het
de Franschen. dan weer de Duitschens,
die ©enig succes weten, te behalen.
Uit de tegenberichten blijkt evenwel,
dat de terreinwinsten tuttel zijn.
Het Duitsche communiqué van eergis
teren b.v. meldde -triomrihantelijk dat de
Duit-schers ..in aansluiting met het succes
op hoogte 30-1, verscheidene vijandelijke
loopgraven ten zuiden van den Termieten
heuvel -en ten zuiden van Hauoourt in
storm hadden veroverd". Slaan wij even
wel het Duitsche tegerbericht van 8 April
on dus iü'isit één maand geleden, dan vin
den wii de mededeel Lng, dat de Sitezisch©
en Bedersche troepen „twee sterke Fran
se hé steunpunten ten zuiden van Haucourt
in storm -hebben genomen" en dat zij ,,de
geheel© vijandelijke stelling op den rug
van'den Termderfcen-h euvel over een breed
te van meer dan twee kilometer hebben
veroverd1'. Men kan zich thans een denk
beeld vormen van de vorderingen welke de
Duitsche legers in een aanvalsperiode van
één© maaitijd hebben gemaakt. En toch
bliiven die Duiiitschersr aanvallen met oen
urfplrl?teTri'i£r^f:Ti7M-öif?'j A -"-"1run"
Niettemin is men eir ziich in Duitschland
volkomen van bewust, zegt de overzicht
schrijver van het „Vad.", dat bot offensief
reeds ilamg zijn eigenlijke belangrijkheid
verloren heeft en dat de vesting Verdun,
die moest worden veroverd, ten slotte een
'Jf opg raven-stelsel. gelijk zooveel andere,
geworden is. Vandaar dat in de Duitsche
pers voortdurend getracht wordt de wéi
nige werkëliike voordeeden, die bet offen
sief dien- aanvallers heeft, gebracht, zoo
scherp moroliik te belichten. Men wijst er
op dat de Du'itschers meit hun offensief de
Franschen ziin voarsreweest. dat zij Frank
rijk hebben gedwongen zijn voorbereiden
aanval od te seven, althans uit te stellen,
dat de Franschen hün front moesten ver
kleinen en alle krachten moestem samen
trekken op Verdun en dat dientengevolge
Engeland ziin leewr moest uitbreiden over
een langer front, zoodat het van zijn mo
gelijke offensieve kracht werd beroofd.
Het zijn -inderdaad onmiskenbare vcordee-
lem, evenwel van negatieven aard. Want
het Duitsche legerbestuur beeft toch zeker
niet voor deze voordeellen alleen het offen
sief ingezet. Verdun moest de beslissing
brengen, zsooala de slag aan den Yser, de
veldtocht in Rusland en de Balkam-expedi.
tie d'iit moesten doen. Toen het eene niet
lukte, heeft men dadelijk iets anders be
proefd. Zoo zal wellicht nd dit Verdun nog
een ander en groot er Verdun komen.
0p Zee.
DuitschCand erkent de torpedeering van
de „Sussex".
De Amerikaamsche ambassadeur te Ber-
liirn berichtte aan minister Lansing, dat
Duitschland een nieuwe nota zal zenden,
waarin erkend wordt, dat een Duitsch'e
onderzeeër een aanval heeft gedaan op die
„Sussex",
De commandant van den onderzeeër,
zoo deelt hii verder mede, zal gestraft
worden en er zal een schadevergoeding
werden aangeboden.
Transportschip in den grond geboord.
Het „Ag. Stof." meldt uit Rome: Naar
bericht wordt hoeft Dinsdag een Framsche
onderzeeër, die toegevoegd was aan de
It-aliaansche vloot, een vijandelijk trans
portschip in den grond geboord.
De ..Bernadotte".
Negen geredden van den geterpedeerden
Franschen trawler ..Bernadotte" zijn gis
teren te- Liverpool aangekomen. Zij hadden
zander voedsel in de booten moeten gaan
en waren -in open zee, op 160 mijlen af
stand van het land, zender eemJg uitzicht
op redding aan hun lot overgelaten.
Na zes dagen begonnen zij zeewater te
drinken. Een jongen, die tot de beman
ning behoorde, werd krankzinnig en de
mannen moesten hem vasthouden tenein
de bem te beletten over boord te springen,
öp d'iemzelfdem dag bemerkten zij een
schip. Toen dit etchtar hun geïmproviseer
ds zeilen, gemaakt van jassen, zag, ver
anderde hot van koers in de meern-ing, dat
het te doen had mat een its* van een Duite
shcen on-derzop.ër.
Ten slotte echter werden zij opgepikt
dicor een Engelsch schip. Zij waren toem
Achttien .andere Tcd-èn van de equipage
van de „Bernadotte", die an een andere
boot waren, zijn nog niet terecht.
De duikboot- en mijnoorlog.
..Llovds" meldt, dat het En-ge'-sch© s.s.
„Dolcoath" is gezonken.
(De „Dolcoath" mat 1706 -ton en behoor
de aan de gelijknamige reederij te Dundee.)
België.
Géntsche professoren.
Uit Sas van Cent meldt men aan het
„Hbld.". dat -het bericht, volgens hetwelk
op de gevangenneming dar professoren
Pirenne an Fredericq nog die van vijf an
deren zou zijn gevolgd, van bevoegde zijde
wordt tegengesproken.
Een staking in de Borinage.
De ..Kölnische Volkszeitung" meldt uit
Bergen:
In Borinage had een aantal mijnwerkers
gestaakt; zij verlangden meer levensmid
delen, vooral genoeg aardapp- i Daar
bij komt .dat de prijzen dar noodzakelijkste
levensmiddelen dagelijks stegen. Tenge
volge van de staking hebben de burge
meesters van -het district afgevaardigden
gezonden naar de Duksche overheid van
het burgerlijk bestuur, om met hen te on
der ban dellen. Hiermede hebben zij volgens
de ..Cournier l'Avenir succes gehad. Het
bureau voor de verdeeling van aardappe
len te Brussel heeft terstond de ruoodige
stappen gedaan om een- rijkelijker uitdee-
1-ing van aardappelen te doen pHaats heb
ben en een voldoende verzorging tot den
volgenden oogst te waarborgen. Daarop
ziin de stakers weder gedeeltelijk aan heit
v erk gegaan en naar men hoopt-, zal heb
werk dezer dagen weder overal hervat
werden.
Luxemburg.
De Zomertijd.
De Kamer besloot tot invoering van den
Zomertijd.
Duitschland.
Liebknecht blijft in hechtenis.
De Rijksdagcommissie voor de agenda
verwerp gisteren de urgenté voorstellen
van de sociaal-democratische fractie en
van de sociaal-democratische Arnei-Lsge-
memschaft ter schorsing van de vervol
ging tegen den afgevaardigde Liebknecht
en opheffing van he.t hem opgelegde ar
rest. Vóór stemden behalve de beide so
ciaal-democraten het Poolsche lid der
commissie.
Een nader officieel bericht meldt hier-
nog over:
In de zitting van de Rijksdagcommissio
voor de agenda gaf de rapporteur van
Payer (Vrije Volksp.) aan de hand van de
akten, een overzicht van de gebeurtenis
sen, die geleid hebben 'tot arrestatie van
den afgevaardigde Liebknecht.
Volgens de akten heeft Liebknecht be
kend op 1 Mei 1916 .te hebben deelgenomen
aan een vredesbetooging op den Postdam-
mer Platz en toen door uitroepen als:
„Weg meit den oorlog", „weg met de re
geering" de aanwezigen -te hebben opge
hitst.
Do rapporteur las een door Liebknecht
geschreven en verspreid vlugschrift voor
en een strooibiljet met een lufnoodiging
tot bijwoning van de meeting op den Pots-
damrnor Platz.
Liebknecht erkent zulke strooibiljetten,
waarvan hij er nog 120 bij zich had, en
vlugschriften, van welke er 1500 in zijn
woning warden gevonden, zooveel moge
lijk te hebben verspreid. Met de betooging
had hij zijn meening uitgesproken en hij
was overtuigd, dat hij de orde niet ver
stoord en ge(>n landverraad! gepfetegd:
had.
Hij heeft verder bekend, dat hij wist,
dat hij als soldaad, verplicht was zijn uni
form te dragen, -terwijl hij toch den lsten
Mei op den Postdammer Platz in burger
kleding was geweest.
Verder werden voorgelezen de getuigen
verklaringen van de betrokken politie-of
ficieren^ agenten en andere getuigen. Uit
deze blijkt, dat Liebknecht zich handtaste
lijk verzet heeft -tegen zijn arrestatie, zoo-
da,t hij met geweld moest worden wegge
bracht.
De rapporteur verklaarde, dat het on
getwijfeld vaststond, dat Liebknecht had
aangespoord tot bestrijding van de regoe-
ring on dat hij in de kaart der vijande
lijke mogendheden heeft gespeeld.
Verder was hij op heeterdaad betrapt.
FEUILLETON.
Beproevingen.
„Ka wat zou dat zijn?"
-;Ja. .ate ik dat zalf maar eens goed wist.
Hik schrijf een, roman, waarin ik het go-
gezelschap in sprekende kleuren af
teer.... gij Hacht? Romaiuis schrijven
jongelui daarin scherp afteekenem is
Senwoardig chic, of...."
:Nu of?"
,0f jk trouw .dien lammen ouden heer
liar dn .dien irolstaal. Dekring heeft mij
irtds kort -aan hem voorgesteld; hij moet
ijk zijn. Gij lacht nog altijd? Het is bilt*
te ernst, wat 'ik zeg."
,Een ve-rscihrikkef.ijke ke'u-s, ök weet wea>
flijk. niet, wat het ergste zou zijn. Een
fltiret van mij van -uwe pen! Ik ward er
tog van-."
.Niet waar?"
„Helcne. wat. praat je weer voor onzin!"
de overste.
•Och, papa, mijnheer von Wöllern is
gewoonten en handelwijze ontwend,
- zijn geheugen eens wat opfris
sen. Heden heb ik je voor een dom-
-id bewaard, dat heb je zeker wel be
nepen," zeide H-elene later tot Wollern.
■Hoezoo. Ik begrijp niet..."
^Gelooft ge werkelijk, een meisje als
toberta met- den stormpas te kunnen ver
ben. En met zulke spreekwijzen? Dan
ge u. Ja, als het Annie geweest
23!"
;-Maar wat ik tot juffrouw Sternthal
*We, was de zuiver© waarheid."
>0es te beter; maar ook met de waar
heid moet men voorzichtig zijn, zij komt
niet altijd van pas. Ik meen het goed met
u, Wollern, en gun u een rijke vrouw. Een
arme kunt gij niet gebruiken, maar voor
al ^voorzichtig- aan."
„Ik ben u zeer dankbaar... Gij gelooft
dus, dat..."
„Ik geloof niiet, ik weet. Ik was op
Groot-Helmsdorf. Stil, men mag ons niet
hoor en."
Van dozen dag al begon Wölllern voor
zichtig, maar onafgebroken aan Roberta
het hof tie maken. Bijna dagelijks bracht
hij de middaguren aan hare zijde door en
bewees haai' al die kleine diensten, die een
dame van een welopgevoed man kan aan
nemen. Het meisje was geheel onbe
schroomd in dezen omgang; WoLlem had
haren vader gekend, die meermalen vrien
delijk over hem had gesproken.
Als Wöllern door den dienst verhinderd
werd, was hem dit niet nadeelig. Roberta
zag dan in, hoe zij hem miste, hoe onont
beerlijk hij voor haar geworden was.
Eindelijk kwam de dag, waarop Wöl
lern geloofde, dat hij zijne wenschen en
verwachtingen wel in woorden kon bren
gen. Hij werd niet afgewezen en wendde
zzich daarop tot mevrouw Sternthal.,
Deze was niet blind geweest voor het
voorafgaande. Zij had zich reeds -tot Rom-
mersdorf gewend om inlichtingen om
trent Wöllern.
He>t antwoord van den overste viel be
vredigend uit. Volgens hem was Wöllern,
zooals alle jongelui tegenwoordig, een
beetje lichtzinnig, maar er viel- overigens
niets op hem te zeggen. Zijn geldelijke
omstandi-ghedeta hm, welke officier
jieeft niet een beetje schjilden? Als zij
maar eei'st getrouwd zijn, dan wordt dat
wel beter.
„Zoudt gij Wöllern uwe -dochter durven
toevertrouwen?'
„Daarvan zou nooit sprake kunnen zijn,
want daarvoor ontbreken mij de noodige
middelen. In dit opzicht zij-t gij, mevrouw
in betere conditie dan ik."
..Het wa.s .de wil van liaar vader en ook
van mij, dat onze dochter bij die keus van
een echtgenoot hare neiging mag volgen,
als er geen, ernstige bedenkingen tegen
zijn",, zeide mevrouw Sternthal itoit Wöl
lern1, toen hii Roberta's hand kwam vra
gen. „Spreekt Roberta'9 hart voer u, dan
y.ijt gii mii als zeton welkom, maar vergeet
niet, dat ik dan ook uit uwe handen het
levensgeluk mimer dochter eisch."
De verloving 'had dus plaats; mevrouw
Sternthal stelde echter de voorwaarde, dat
zij eerst na afloop van het rouwjaar zou
v;orden openbaar gemaakt. De voorbereid
selen tot het huwelijk, dat in den- herfst
zou plaats hebben, konden daarom al wel
begonnen worden. Wöllern stemde gewil
lig toe i-n, -alle regelingen zijner schoon
moeder. Hii verwachtte binnenkort zijne
bevordering tot eerste luitenant en daar
mede ook een spoedige overplaatsing.
Al bleef do verloving ook neg voorloo-pig
geheim, zoo wisten toch allo vatenden en
beken lm hot fort. alle kameraden wen ach
ten WoLlerm geluk, en veten benijdden
hem zijne aardige, rijke bruid. Wöllesm
verzekerde 'altijd, dat zijne verloofde het
beminnelijkste, bekoorlijkste wezen onder
de zon was, en dat 'hij naar haar vermogen
niet had gevraagd, hoewel het belangrijk
was. Die vraag was ook zeker omnoodig
geweest, want mevrouw Sternthal had
hem bij de verloving inlichtingen omtrent
Roberta's vermogen gegeven', die de stout
ste verwachtingen van den aanzoeker
overtroffen'. „Eventueel© verplichtingen,
die gij hebt, verzoek ik u mij gerust mee
te deolen". had zij er bijgevoegd, „dat
komt bij -all© jongelui voor, en uwe bruid'
behoeft daar aiieibs van te weten."
Roberta was een liefelijke bruid. In den
glans der eerste liefde, vermengd meit
maagdelijke schroomvalligheid, stond zij
daar, toen har© moeder hare hand in die
van haren beminde legde. Een nooit ge
kende zaligheid vervuld© het jonge hart,
en daarbij een warm gevoel van dankbaar
heid jegens God, d'ie haar zooveel geluk
had ffOschonikoTL
Mev-rouw Sternthal had na WöAtem's
aanzoek dadelijk aan harm zoon geschre
ven; zij wen-schte, dat hij bij zulk een, ge
wichtige familie-gebeurtena-s niet afwezig
zou blijven.
Ernst antwoordde, dab hij op het oogen
blik zijn zaken niet kan. verlaten, dat
Hülsd'orf naar Hamburg was, en dat hij
na diens terugkomst naar Engel-and moest
reizen. Hij zou echter bij d© publieke ver
loving zijner- zuster niet ontbreken, en zou
het dan, ook wal met zijn© bezigheden
kunnen schikken. Wöllern was hem overi
gens persoonlijk bekend, en hij heette hem
volgaarne -als zwager 'welkom; am dit op
zicht was ook slechts Roberta's keus be
slissend.
Mevrouw Sternthal wenschte, dat Ro
berta's vermogen fin de zaak van haar
broeder zou bliiven; eetn schikking, waar
op Wöllern niets aanmerkte.
Robea-ta beleefde dagen v-an ongestoord
geluk. Slechts d© gedachte zich van tijd
'tot tijd van har© moeder te moeten schei
den, bedroefde haar, want mevrouw Stern
thal had 'onmiddellijk verklaard, dat zij
slechts nu en dan -de gast van haar schoon
zoon zou zijn, en nooit een vast- huisgo-
noot, daair zij .in Berlijn zou blijven wonen.
Maar daar bleef Theresia immers ook;
-haar kom Roberta de zorg voor hare moe
der goru-st toevertrouwen.
Ook Theresia zelf te moeten verloten,,
viel haar hard, maar de gedachte aan
hare verloving onderdrukte dit gevoel too
deed©.
Aan Hülsdorfs herhaald aanzoek dacht
Roberta nauwelijks; zij had hem immera
in Berlijn reeds gezecrd. dat hii geen bevre
diging zijner wen-sch»m te verwachten
had. A-ls hij nu vernam, dat zij de bruid
van ©en ander was, zou hij zich natuur
lijk tevreden moeten steilten.
lederen achtermiddag kwam WöH©ra
van Mainz over. en 's morgens doorkruiste
Roberta dik wijds mot Hetene d© winkel
galerijen met hunne fraaie uitstal Linger^
om daaruit te kiezem, wat haar voor haar
toekomstig huishouden, beviel. Zeker eea
aangename bezigheid voor een jong©
bruid, die niet zuinig behoeft te zijn-
Op ©en morgen, nadat de meisjes nau
welijks waren weggegaan, weird mevrouw
Sternthal een kaartje overhandigd met de-
boodschap, dat mijnheer haar voor zaken
wenschte te spreken. Op hot kaartje stond:
„Tsidorus Meyer, agent". Deze naam wao
mevrouw Sternthal geheel onbekend, wat
kon die man van, haar verlangen? En voor
zaken? Behoorde hij misschien bij een
meubelzaak, om liad hij van Roberta'©
verloving geboord? Zij verzocht hem bij
haar te brengen» (Wordt vervolgd.).
