21
BUITENLAND.
De Oorlog.
BINNENLAND.
re JAARGANG
No. 1989
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 3.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
«sr Leiden II cent per week, f 1.45 per kwartaal; bij onze agenten 12 cent per week, f 1.60 per
partaal. Franco per post f 1.80 per kwartaal.
Het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD is tijdelijk alleen verkrijgbaar tegen betaling van 10 cent
ir kwartaal, bjj vooruitbetaling.
Afzonderljjke nummers 5 cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 7>/j cenL
R1JDAG
APRIL.
I9I6.
Db ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 1-5 regels 11.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groota letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, i8dere regel meer 10 cent.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meèr 5 cent.
Overeenstemming in het Engelsche
ibinet. -- De Amerikaansche nota aan
itschland. - Russische troepen in
inkrijk.
Van de oorlogsterreinen.
Overzicht.
Dij Verdun zijn de Fran&ohen op dan
liter Maasoever tot den aanval o verge -
Zij slaagden or ten N.W. van Va-ux
gedeelten van dó Duitsehe loopgraven
bezetten en -een schans te nemen. In den
ip van dit gevecht, dat, volgens het
ifische degerberjeht, ernstige verliezen,
de Dui-tschers berokkende, namen de
anscben 10 officieren, 16 onderofficieren
'214 man gevangen. Voorts zouden zij
•ch&idene machinegeweren en een-liae-
keid materiaal hebben buitgemaakt,
gc-n-over .dit Fransche succes, dat even-
in don algemeenen toestand niet de
te verandering brengt, staat e,en
Isch op het Engelsche front.
Igens het efiicieete bericht uit Berlijn
igden de Duitschers .in den sector van
■r in, -op verschillende plaatsen dn
Engelsche loopgraven binnen te dniair
bijv. aan den straatweg Langemarck
waar zij 600 meter van dó vij-
elijke stelling zouden hebben bezet,
bij Wieltj© en ten Z- van Yperen
den gevangenen gemaakt, te zam-en 1
:ier en 108 man; 2 mitrailleurs werden
gemaakt.
het Oostelijk oorlogsterrein is, vol-
het Duitsehe en Oosteiurijkschó le-ger-
oht, niets bijzonders voorgevallen,"
ïals op het Balkan,front,
het Zuidelijk oorlog s terrein hebben
dianen fin liet -Luganagebied inieuwé
vallen gedaan, die evenwel afgeslagen
De Oostenrijkers erkennen tiians, dat
Col idii Lama in handen van den
ld as.
Reut,er1 '-bericht uit Lenden" over
krijgsverrichtingen in Mesopotamaë
ït 'het volgende:
it nadere bijzonderheden over de 1G en
lezer geleverde gevechten op den reeli
ever van den, Tigris blijkt dat de vijand
ïyeeir 200 a 300 do,aden in He veroverde
graven beeft laten .liggen. Wij bebben
idkanonmen en 5 machinegeweren buit
aakt en 180 man gevangen genomen,
8 officieren. Onze verliezen zijn be-
keiijk gering. Na dein tegenaanval door
vijand in don nacht van 17/18 dezer
ernomen, bobben wij oen igroot aantal
ksche ambulances den geheelen dag
gezien met het weghalen van go
den.
rerigens valt van do oorlogste-rreünen
bijzonders ito melden.
0p Zee.
De duikboot en mijnoorlog.
Volgens een ,,Lloyds"-b©r-:cht fis liet
■elsch-e stoomschip ,,Cairngowan" in
igrond geboord'. De bemanning iis ge-
,-Het schip, was onbewapend.
De „Cairngowan", in 1911 gebouwd,
mat 4017 ton bruto, en 'behoorde aan do
Cainn-lijn to New-Castle.)
Het EngóLsche barkschip „Ravenhill"
is, volgens een Lloyds1'-bericht, don 18den
April gezonken. De bemanning cis aan wal
gebracht.
Een later telegram bericht, dat het
stoomschip Ocean" van Rotterdam den
kapitein en de equipage van do „Ravetn-
hi.ir heeft' gered.
(De stalen hark „Rave-n-bill", groot 1-S26
br. ton, gebouwd in 1891, behoorde aan de
re-edorij Ravonhill Co. Ltd. te Belfast.)
Frankrijk.
Russische troepen in Frankrijk,
Gehoor onverwacht zijn gistermorgen om
9 uur te Marseille Russische troepen aan
gekomen, die zullen strijden aan de zijde
van hun Franschen bondgenoot. In een
gleed vol te dagorder hoeft generaal Joffre
de Russen verwelkomd, cr op wijzende, dat
de eenheid der Entente steeds toene
mend is.
Engeland. 'j
Overeenstemming rn het kabinet.
Hl>1 Regeeringspersbureau maakt be
kend: In een-kabinetsraad is overeenstem
ming verkregen over de voorstellen inzake
de werving, die het kabinet bij het parle
ment zal indienen. De voorstellen zullen
Dinsdag e.k. in een geheime .zitting aan
elk der huizen van het parlement .worden
voorgelegd.
De bezwering van de ministeirieele crisis
brengt allerwege verlichting, aldus seint
Reuter" uit London. Algemeen gevoel
de men dat. een onduldbaretoestand
ware ontstaan, indien de tweespalt in het
kabinet in het huidig tijdsgewricht den
val van de regeering had 'teweeg gebracht.
Het besluit om heel het netelige vraag
stuk der werving voor te leggen, gelijk ook
de arbeiderspartij heeft aanbevolen, is een
volslagen nieuwigheid in de Engelsche
constutioneeie gesciiïedenis, reden waar
om de openbare mecning er bezwaarlijk
voetstoots stelling tegenover kan nemen.
Intussc.hen schijnt het publiek we-1 ge
neigd den nieuwen gang van zaken te
aanvaarden, voorgeschreven als hij
schijnt door den drang van het oogenblik
en den ernstigen wensch van l^et kabinet
om zijn goeden wil te toonen door het
parlement ten volle in zijn vertrouwen te
nemen.
De Press Association" verzckért, dat
Lloyd George, wiens krachtig ijveren voor
algemeenen dienstplicht de crisis groote -
lijks heeft, veroorzaakt, ton zeerste vol
daan is over den afloop 'van den kabinets-
zittiing belegd. De meeste ministers be
sloten onverwijld de stad te verlaten om
hun besnoeide vac an tie to gaan genieten.
Men verwacht dat wanneer Dinsdag het
(Lagerhuis samenkomt, het niclgelijk zal
blijken de leden weer -voor enkele dagen
te laten gaan.
In pohtieke- kringen wordt, naar Reu
ter" uit Londen seint, groote verlichting
gevoeld door de schikking in het kabinet,
oveir welker inhoud allerlei veronderstel
lingen worden gemaakt. Alle partijen zijn
er over voldaan, dat de regeering ten slot
te wensch ël ij kh ei d lièëjffc /toegegeven,
om aan het parlement de juiste toe
dracht van zakn uiteen te zetten, ten
einde de eindbelissing te vergemakkelij
ken.
De voorzitter via. het Lagerhuis, die een
kuur doet te Bat, zal deze waarschijnlijk
afbreken om liW/dag de vergadering
voor te zitten.
Men verwacht, dat het Huis op de ge
wone wijze bijeei zal komen en dat de
voorzitter dan na Cepigen tijd pers en
publiek zal verzotken heen te gaan.
Een mededpelint- ijver het verhandelde
zal later worden helend gemaakt.
Bowerman, de fceciótaris van d© parle
mentaire commissie qer vakvereenigingen
heeft zijn erkentqtijkleid voor de schik
king te kennen gegeten.
TusscbentijdsdiD verkiezing.
Bij de fusschjntijdsche verkiezing in
Wimbledon, noodig be word en doo-r de ver
heffing van- Chajiibi'tot het pairschap, is
Sir .Stuart Coats, jde coalitie-candidaat,
met 897.0 .stemmen gekozen, tegen 7159
stemmen op Kenned} Jones, den onafhan
kelijken candidaat,
Vereeitigde Staten.
Be Amerikaansche nota aian Duitschland.
De Amerikaansehej bladen van a'ie po
litieke sehakeeringen, steilten zech krachtig
op achter Wilson ian zijn eisc'hen jegens
Duitschland. Men is algemeen Van oordeel,
dat de presiidenti onder de weergalooze uit
tartingen en onduldbare krenkingen lang
durig moet hebben geileden en dat hij thans
den toestand ten volle, meester is. Wanneer
Duitschland óp v-rien'dschap-peilijken voet
met de V ere enig de Staten wenscht te blij
ven, moet het tien e enenmale afzien van
nieuwe wreedheden. Met zijn spitsvondige
'argumenten moet het nu gedaan zijn.
De „New York Hor aid" spoort het volk
aan, zijn president krachtig te steunen, en
verklaart dat het l-land op den rand van
den oorlog verkeert.
11 et staat nan Ite! t= eb 1 aadzegt de „New
eeni-gde Staten tot vriend of vijand ver
kiest.- Het kent onze voorwaaiden.
In heel de New-Yorksche pers tintelt een
manhaftige geest.
De „.Philadelphia Pre-ss" schrijft: Wil
son's -opsomming van Duitschland'-s in
breuken op het volkenrecht en -de geboden
dermenschelijkheid is meer dan een bloote
rechtvaardiging voor het -schorsen van de
cfhcie'ele betrekkingen.
He-t „Goluimbus State Journal" voor.sp|eJt,
dat wanneer de oorlog uitbreekt, het Ame
rikaansche volk al zijn krachten en mid
delen zal gebruiken om Duitschland te ver
slaan.
De „Boston Globe": Wij kunnlen met be
kwamen spoed onze ploegscharen in zwaar
den omsmeden. Duitschland me ene niet
dat wij pochen.
De „Cleveland Dealer": Er i-s een stap
gedaan, dóe niet had kunnen vermeden
worden zonder opoffering van -onze eer.
De „Pittsburg Ditspatch": Het geding
tegen Duitschland is gesloten. Duitschland'
heeft te kiezen of het 'wil toege'ven dan wal
ons nopen de diplomatieke betrekkingen af
te breken.
De „.Cincinnati Inquirer": Er klinkt een
mannelijk© toon in de nota.
De „Louisville Courrier": Aan den dub
bel zinnigen -toestand dient een eind ge
maakt.
De „Salt Lake Tribune": Het Congres
heeft zch bij voorbaat verbonden het ulti
matum van den president aan Duitschland
goed te keuren.
De „Minneapolis Tribune": De eenige
aanmerking, die wij kunnen maken, is dat
dit laatste woord1 niet eerder werd gespro
ken. Het zou heed wat duikboohwreedihe-
den hebben voorkomen.
De ,,St„ Louis Gl-dbe": Het behoeft nau
welijks betoog, dat het volk de woorden
van den president' onderschrijft. Zooals
Lincoln voer de rechten deir enkelingen op
kwam, staat Wilson op de bres voor de
rechten der 6taten.
Verschillende oorlogsberichten.
Tegen de hoage hakken. Dat er in
München streng de hand wordt gehouden
aan het dragen van verboden damesklee-
-ren ein liooge hakken onder de schoenen,
blijkt hier wel uit, da:t reeds ve-rsche-ldene
dames met geldboeten bestraft zijn ge
worden.
Fransche krijgsgevangenen. De „Ga
zette des Ar.dennes" heeft de 140ste lijst
(400 namen) van Fransche krijgsgevange
nen-, die fin Duitsehe handen zijin gev-allien.
Het. tot dusver cpenibaar gemaakte aantal
bedraagt ongeveer 247,700, het totaal der
-in Duitschland' geïnterneerde Franschen
o25,0000._ Het overnemen van. de lijsten is
streng verboden.
Éen zonderling span. De schaarschte
aan --trekdieren an En-geland heeft dii't
merkwaardige gevolg gehad, dat men
dezer dagen te Sheffield een vilachtwagcn
kon zien, die door Itwee kameelen en eien
olifant getrokken werd. De idiróe di'eren
trokken -een last voort, waarvoor anders
'acht paaiden zouden noodig .geweest zijn-.
Verdwijnende monumenten. Uit heit
Britsche hoofdkwartier wordt aan do „Ti
mes" gemeld, dat eien der bekende bouw
werken in de gevecht;s-zo:n-o op het punt
staat to verdwijnen, namelijk oen der to
rens van Loos. De andere, die nu alleen
ovL-roojix, rnaam -nu een wtui l.ycm ifiUruik,
doch waarschijnlijik zijn ook zijne dagen
geteld.
Nederland en de Oorlog.
De inhouding der verloven.
Melding makende van het verzoek der
Kamerleden Schaper en Albarda aan den
Minister van Binnen 1 andsche Zaken, om
voor d© Paasehdagen herstel der militaire
verloven toe te zeggen, welk verzoek de
minister niet heeft kunnen inwilligen,
schrijft Het Volk:
„Er dreigt een of andere „verrassing"
en eon der oorlogvoerende partijen, be
vreesd dat wij te zwak zijn om te verhin
deren, dat een deel van ons land door de
andere partij wordt gemaakt tot operatie
basis, dreigt alvast dat deel te bezetten.
Een feit van dien aai'd zou ons onmiddel
lijk in den oorlog storten. Daartegenover
ijs het paraat houden van onze geheele
troepenmacht geboden."
Na herinnerd te hebben aan hetgeen de
oud-ministe-r Co-lijn schreef over de aan
staande mogeiYijkhedcJn van /dqn oorl/og,
zegt het blad:
„Alles bij elkaar dóet ons als hoogst
waarschijnlijk aannemen, dat hier de
oorzaak van de inhouding der verloven
moet worden gezocht-, dat een verminde
ring van de paraatheid van het leger Hot
gevaar schept voor oen inbreuk op onze
neutraliteit van Duitsehe zijde, en dat
-ter voorkoming van een als denkbaar on-
d-cjrstelde inbreuk van Engelscben kant.
Is dit inderdaad de oorzaak, dan is het
ook duidelijk, dat wel wij vrij zijn om
daarover te spreken, maar de regeering
niet, indien zij den toestand niet nog wil
verergeren."
En dan besluit.het socialistisch orgaan
met te verklaren, dat het zich niet gerech
tigd acht tegen de inhouding der verloven
te ageeren. Het zegt n.l.
„De omstandigheden zijn moeilijk, niet
voor de militairen alleen, maar ook voor
He mannen die "totnogtoe met goed resul
taat alles hebben aangewend om de neu
traliteit en -de zelfstandigheid van het
land te handhaven. Na alles wat-wij thans
weten en bijna weten, gevoelen wij geen
vrijheid meer, de inhouding der verloven
te beschouwen als een uiting van over-
groote militaristische liefhebberij of van
al te groote vrees bij de militaire en bur
gerlijke bewindslieden. Wij vreezen maar
al te zeer, dat zij een bittere noodzakelijk-,
•beid" z/jn, ons opgedrongen van buiten
af. De Paasehdagen worden in menig op
zicht voor ons land droevig. Laat althans
ieder, die daartoe i-n staat is, en de mili
taire gezagvoerders bovenal, alles aan
wenden wat in hun vermogen is om den
zwaren last van dezen tijd voor het volk
zooveel mogelijk te verlichten!"
Naar „De Nederlander" verneemt, zijn
dooi* Kamerleden van onderscheidene
-riciiüirg, dua niet alleen door soc.-demo
craten, bij den Min. van Oorlog pogingen
aangewend om zoo mogelijk in verband
met de klachten in verschillende deelen
des lands over de intrekking der verloven
gerezen voor de Paasehdagen ee-ne
mildere regeling van het verlof te verkrij
gen.
Deze pogingen zijn echter afgestuit op
het gevoelen der Regeering, dat de om
standigheden van het oogenblik geene ver
zwakking van de weermacht toelaten.
Zoodra het-mogelijk blijkt, zal een zoo
danige mildere regeling worden gemaakt.;
Vrijstelling van dienst.
Zoolang de tegenwoordige toestand
voortduurt, wordt des Zondags aan de
helft van de militairen den geheelen dag
vrij van dienst en appels verleend, ter
wijl op de werkdagen 1/10 gedeelte na 2
uur wordt vrijgesteld, wanneer de belan
gen van den dienst die toelaten.
liet reizen per trein blijft echter verbo
den.
Deze maatregel schijnt genomen te zijn
opdat de militaire autoriteiten des te vlug
ger eh vollediger de beschikking over het
tremen-materiaal zouden hebben, wanneer
Men troepenverplaatsing hun plotseling
gewenscht zou blijken.
FEUILLETON.
Beproevingen.
1 de eene band heeft zij bloeiende rozen,
andere een scherp zwaard voor
n zijn de .rozen, voor wi-en is het zwaard
temd? Niemand weet het vooruit. Ver
end als de bliksem daalt het zwaard
'ons neder, of d-e rozen versprei-den
zoeten g.e-ur dn onze hand!"
Ki'bad de laat-ste woorden óp gedemp-
Iooil en diroomierig gesproken, in span-
2 en bijna ademloos luisterde Theresia
*r zijne woorden.
Frans, ispneek je- uit ondervinding. Heb
toit lief -gehad?" vroeg z-e nu,
M Hoe kon, (ik dat? Het leven liet mij
ervoor geen tijd. Wat ik u zei-de, was
uitkomst van pbi'lo-sophische beschou
wen fin mijn snipp'er-uurtjes-. Vergeet
dwaze gezegden."
tóddaink! Zoo -te kunnen ondervinden,
daar schilderde, moeit goddelijk zijn
f,t tot -de diepste wanhoop voeren-. Er
echter maar weinig maturen'zij-n om
een werkelijk groote hartstocht te om-
vtirden; zelfs de uitstekendst-e kunste
heef t een geschikt werktuig noodig
n zij-ne moeiten beloond worden.
j© realistische broer fis noeh ©en
^veai, noch een fijugevoeliiige natuur
0 te zeker zfeiggen, Theresia? Laat ons
'^i've-lende bespiegelingen late-n rusten
iWöör tot het allertaagsche afdalen. Wait
er van -zeggen-, als wij dezer d'ag-en
--een. uitstapje maakten naar Sans-
Stetrruthal en ik «spraken er vandaag
over. liet weer fis nu nog gunstig en St-ern-
.tha'-s' zuster kc-nt de omgeving van Beadij-n
heelem.a'ail nieit."
„Ik ben heel gaarne bereid; maar kunt
gij en Stemthal e-r den -tijd-vtel afnemen?"
Wegens ónze -bezigheden?? Ik denk, dat
we dat w-el kunnen schikken. Ons persor
neei is vertrouwbaar, en wile St'erolhal «of
mij wil spreken, moet maar eens terugko
men. Morgen zal ik dus mc.t Steunt hal alles
afspreken; !ik weet, dat j ij w-eil zin heb t in
dit -uitstapje. Je wenschte immers ail lang
he-t eens te •maken.'"
„Hoe vriendelijk van je-, Frans. Je denkt
en zorgt steeds voor ander-en, hoe kan jk
je o-oit genoeg voor je -lieitde .danken?"
..K'lei'n'e- huichelaarster! Als-of je m-e noo
dig had te bedanken. Kwel je maar niet
mót noodel-oozc zorgen, zoo als vroegen Be
strijd liever je ziekelijke jalousie, die ge
heel ongegrond- lis. Als jij tea'reden en ge
lukkig bent, b-e-n ik he-t ook. Di-e ijverzucht
zou op den duur ons huiselijk geil uk kun
nen verstoren."
„Vergeef me, Frans", vleide There-sia
onderworpen. „Als ilk in mijn plicht tekort
schoot, gebeurde het slechts uit over-groote
'litefde tot jou. Mau-r het zal niet meer ge
beuren, iik zal beproeven, mij meer te be-
höer&chem."
Mevrouw Stern-thal wees het verzoek om
deel te nemen aan het tochtje af; zij vrees
de te veel inspanning; Roberta daarente
gen was zoo verheugd, als een kind met
zijn kerstgeschenk. Het meisje, dat zoo
zeer gewoon was dagelijks van de vrije na
tuur te genieten, had immers in Berlijn
nog slechts den Thiergarten gezien,
De herfst had de natuur reeds niet zijne
hand aangeraakt, en tusschen de rijke
groene tinten gele en roodachtige vlekken 1
geprenkeld; ondanks den helderen zonne
schijn, lag een lichte nevel over het geheele
landschap. Theresia's kunstenaars oog en
haar goede smaak, vonden hier een zoete
uitspanning, die zij ten volle genoot. Ro
berta was verrukt over den idyllisch schoo-
nen Babelsberg; de kunstige looverpaden
van Sanssouci met alles, wat e-r bij be
hoort-, trokken haar minder aan. Daaren
tegen stelde zij levendig belang in het in
nerlijke van het slot, en tamelijk lang stond
zij naast den zetel, waarin eens de groote
schepper dezer heerlijkheid den laatsten
adem had uitgeblazen. Zonder dat zij het
bemerkte, waren haar gezellen veTder ge
gaan.
„Zoo in gedachten verzonken, juffrouw
Roberta'', vroeg plotseling Hülsdorf naast
haar. Toen hij haar miste, was liij terug
gekeerd om haar te zoeken. „Mag ik vra
gen, wat u zoo ernstig bezighield?"
„Zeker moogt gij dat. Ik dacht, hoe die"
groote geest, cl-ie aan dit alles het aanzijn
heeft gegeven, die met krachtige hand in
het lo-t der wetreld ingreep, h er eenzaam
geleefd heeft, en eenzaam is gestorven.
Dat moet wel heel treurig zijn."
„Waarom? Het was in ieder geval zijn
vrije wil."
„Des te erger, als hij niemand had, die
hem zoo dierbaar was, dat hij wenschte
hem in het laatste uur ?ijn levens bij zich
te zien. Hoe verschrikkelijk verlaten moet
hij, die millioenen behe-erschte, zich niet
aan het einde" van zijn roem- en dadenrijk
leven gevoeld hebben?"
„Maar als nu die groot© heerscher met
zijn scherpen blfilc de menschhe-id zoo er
barmelijk rn jammei'lijk gevonden' heeft,
dat -hij haar verachtte- cm- de menschen
slechts blinde- werktuigen i-n- zijn hand
w'aren?"
Droevige ondervindingen blijven, zoo
als men mij gezegd heeft, niémand be
spaard, allerminst e'e-ncn vorst, en ze moe
ten oils tot voorzichtigheid aanmanen.
E-enige individu's mogen we verachten, als
we van hunne micitsw aardigheid overtuigd
zij-n, maar de memschheid nooit-, doe moe
ten wij -bemannen. Dat -leerde mij mijn va
der."
..Maar als dan een-s iemand niet met die
algemeen© menschenlfiefde tevreden is?
Zijn wij d-an ock tot meer verplicht?"
„Dat geloo-f Ik ni-e-t. Persoonlijke neiging
moet verworven worden, wij moeten van
de waarde van de persoon, op wi-e ze be
trekking heeft-, overtuigd zijn. De wil al
leen is hier niet voldoende."
„Kind. wie heeft -u dat alles geleerd?"
„Gelee-rd heeft mij dat niemand, maja-r ik
■bemin uwe zuster Theresia -uit geheel mijn
•hart."
„Theresia? Zoudt gij haar minder be
minnen, uls -gij de een of andere minder
menschwaardige eigenschap bij haar op
merkte?"
„Daar heb ik no-óit ove-r nagedacht.
Maar ik gelóóf het niet, als door de-ze
eigen-schap 'haar karakter mijne liefde
maar niet onwaardig werd. Dat zal bij
Thei*e<sia nooit gebeuren."
„Gij hebt gelijk, -dat zal nooit gebeuren.
Theresia verdient ten volle uwe genegen
heid ware zij inliet mijne zuster, ik zou
haar kunnen benijden.... maar daar komt
zij zalf aan met- uw broeder, laat ons hen
tegemoet gaan."
Later, terwijl men. in een der bijzijndc
restauraties dan de- koffietafe-l zat, spralc
men over den omtrek. Allen gaven zonder
terughoudendheid! hun bijval te kennen
en vooral Roberta was er -heel mild mee.
„Het verheugt me zeer, dat van je t-o
hooren!" riep There si'a. „Je ziet, er zijn
ze-lfs hier landschappen, die met uwen
veelgeprezen Rijn kunnen wedijveren.
Niet waar?"
„Dat-is een kwestie van smaak, There
sia Ik zou een vergelijking hier heel moei
lijk vinden, laat -ons daarom overal heb
schoon© genieten, waar het ons geboden
wordt."-
„Laat ions van lïet tegenwoordige gemi-ei-
ten, dat fis ook mijne -levensopvatting",
verzekerde Hülsdorf. „Waarom moet men
altijd door 'vergelijkingen -uit he-t verleden©
de vreugde van het heden storen?"
„Velen beweren evenwel, dat men meer
leeft in de herinneringen van het verle
den© en de verwachtingen voor de toe
komst dan fin het tegenwoordige", zoide
Ernst. „Mijns «inziens (kan 'het eerste het
geval zij-n bij bejaarde lieden, en behoort
de tegenwoordigheid aan den man, de toe
komst aan de jeugd."
Ernst keek op zijn horloge.
„Het wordt onze tijd", zeide hij, „willeta
wij op tijd aan den Jtrein zijn."
Men maakte zich gereed om te vertreki
ken-.,
v/(Wordt vervolgd.^
