Tweede Blad. 7a JAARGANG No. 1903 Ste £eldóoh<i(2ouft<M\t Woensdag 22 Maart 1916 Een ernstig woord. (Ingezonden). II la ons vorig artikel bespraken wij de vrouwe n-organisatie* Thans zullen we ecnige vergelijkingen maken tusschen de vak- en arbeidersbeweging van Leiden en andere plaatsen. Wij zuLlen beginnen met den Ned. R. K. Volksbond. Want diit is immers de organisatie, waar uit de> R. N- Vakbeweging in Nederland ontsproten is! De Ned. R. K. Volksbond dan schommelt al reeds geruimen tijd tus schen 5 600 leden. Zoo zoetjes aan gaan we wel vooruit, maar 't is bijna niet noemenswaard. Stellen we b.v. daartegen over Haarlem. Haarlem staat in Ka- iholicke bevolking tot Leiden ongeveer als 7 tot. 5. Het organisatieleven staat ech- ter tot Leiden in een voor ons veel ongun stiger verhouding. De Ned. R. K. Volksbond bijv. telt alleen leeds een 1500 leden! Ofschoon er toch evengoed cem sterke vereeniging van 'St. Josepligezelle® bestaat. Op het vakvereenigingsterreim is het al niet veel beter. Ofschoon de R. K. Vakbe weging innerlijk en uiterlijk den laatsten tijd goed vooruit gaat, zijn de cijfers ech ter "nog niet, zooals het zijn moet.. Onze vakbeweging heeft langen tijd op het z. g- doode punt gestaan. Doordat ech ter en in den Volksbond en in de St. Jo- sephgezell-envereeniging meer actie ge voerd werd voor de vakbeweging is dit eemgszins verbeterd. Thans beschikken we over 400 georganiseerde vakarbeiders. Een aardig cijfer, maar ter ontnuchtering diene, dat de Leidsche roode vakbewe ging, origeveercj vijf maal zooveel leden telt. Waaraan deze achterstand in onze Roomsche vakbeweging t& wijten is? De voornaamste oorzaak is natuurlijk het gemis van voldoende propagandisti sch© krachten voor dezen arbeid. Maar een ook niet ie vergeten factor is, dat de bestaande Roomsche vakvereenigdng wel s t e ir ,k en a c t i fi gejrioeg zijn, maar dat er juist nog zooveel bedrijven en be- Beroepen zijn, waar de Roomsche vakbe- ing nog geheel onbekend of He vea- gezegd, onbemind is. Dit laatste houdt ook ten nauwste verband met de eerstgenoemde oorzaak van onzen achter stand, maar het wijst ons toch oo k aan, w a a r wij bij onzen arbeid het eerste moeten, beginnen. Nemen we om 4e beginnen de g e- meentewerklieden. Er bestaat in Leiden een R. K. Gemeentewerkliedenver- een. en een g a sb e w er kers ver ee ni gin g Aantal leden vijf, zegge 5. De vereeniging is noch aangesloten bij haar nationalen vakbond noch bij haar plaatselijke centra le, -de R. K. Vakkern. Is het te verwonde ren dat zoo'n vereeniging geen levensvat baarheid bezit? Met Nieuwjaar zenden ze een wensch naar do Gemeenteraad, en dat is ook al les wat ze doen. Herhaaldelijk is reeds ge probeerd om een flinke krachtige afdee ling op te richten van den R. K. Bond van personeel in Openbare diensten on bedrij ven, maar tot op heden zonder resultaat. De roode gemeent.ewerkl'jfedenorganisa- :tie staat daartegenover met minstens een 175 leden. En ondanks dit alles, met deze treurige cijfers voor oogen, blijven onze gemeentewerklieden maar slapen. Ve-' len zijn er rood georganiseerd, terwijl de rest Gods water maar over Gods akker laat loop en. (Dit artikel heeft éenigen tijd op plaat sing moeten wachten. Nadat het geschre ven was, is er zooals onzen lezers bekend is, gelukig in het hier genoemde euvel ver betering gekomen. Er is te Leiden opge richt con afdeeling van den R. K. Bond ,van personeel in openbare diensten en bedrijven.) De Post. en T e 1 e g r*a afbeamb- ten. De Roomsche organisatie is er onbe kend. Er bestaat een roode en een neutrale vereeniging onder deze categorie van ar beiders. Opmerking verdient in deze organisatie heit feit, dat de roode organisatie opge richt is, tegenover de neutrale. On ze propagandisten zullen goed doen derge lijke dingen niet to vergeten. Het is tee kenend voor de p r a k t ij k van de soci aal-democraten in de vakbeweging, met hun theorie „allen in n Bond". Al» zij de leiding niet machtig kunnen worden stichten zij een eigen organisatie! Ik herhaal het ook hier: Roomsche Postman nen moet dait nog langer zoo voortruren? Spoor- en Tramwegpersoneel Alweer even bedroevend. De Roomsche or ganisatie bestaat er! Maar men moet niet vragen, hoe! Je hoort of ziet er nooit iets van. „St. Raphael", de groot e organisa- satie van het Katholieke Spoor- en Tram wegpersoneel, mag hare afd. Leiden wel eens goed onderhanden nemen. De pro- pagandamaand van „St. Raphael" zal hier wel niet veel resultaat bereikt helfben! Een groot aantal Katholieken zijn lid van de Ned. VereenigiRig, welbeikemd uit de •dagen van 1903. De afdeeling Leiden dezer organisatie ia reeds meer dan 100 leden sterk. Opmerkelijk is ook dat de afd. Lei den van „St. Raphael" buiten het plaatse lijk verband staat. Centralisatie, .arbeiders dat is* onze kracht! Leidenaar. Uit de Pers. Natiouaa! Kabinet. De Maasbode schrijft: De ontzettende feiten, die de laatste week in de onmiddellijke nabijheid onzer kust hebben plaats gegrepen, en terecht de algemeen e verontwaardiging hebben opgewekt, hebben opnieuw het volle licht doen vallen op den uiterst kritieken toe stand, waarin ook Nederland: te midden van den wereldoorlog voortdurend zich bevindt. En niettemin gaat de Regeering voort al dan niet daartoe geprest door de lin kerzijde met naast, de buitengewone maatregelen, waaraan alle aandacht be hoorde te worden besteed zich zelf en de volksvertegenwoordiging te overladen met allerlei voorstellen tot uitvoering van het.... Coneentratieprogram. En zoo zullen we 't dan de komende weken gaan aanschouwen, dat in een tijdsgewricht, zoo ontzettend, zoo gewich tig, als wellicht de wereld nog niet be leefde, in Nederland de Regeering de volksvertegenwoordiging •^twiihgt met haar de vraag te gaan bediscussieeren, of soms vrouwenkiesrecht ingevoerd, of wellicht een ouderdomsbedeeling gegeven worden moet. Gevoelt de Regeering niet, dat die hou ding ergerniswekkend is? Verstaat.de Regeering ten eenèmale niet den ernst der tijden? Het schijnt van niet. Welnu, dan zij het haar toch met na druk gezegd: Gij, Regeering, \ebt in dezen voor het Vaderland zoo angstigen, zoo bui tengewoon gewichtige® tijd te wezen een nationaal Kabinet, en U als zoodanig te gedragen. Dan zal het worden verstaan, dat gij blijft, maar ook dan alleen. Onderwijsvraagstuk. Het Vaderland (u.-l.) schrijft o. a.: „Dwaasheid ware het natuurlijk te eiachen, of te veronderstellen, dat de Concept-Lager- Onderwijswet tot in onderdeelen van onder deden door den gewonen wetgever zou worden overgenomen, en er zal ook wel niemand zijn, die zulks verwacht. Maar een compromis, waarvoor niet eene staatscom missie, buiten de politieke partijen staande, de oplossing aangaf, maar waaraan mannen uit alle partijen, vóór de eindbeslissing met de clubs waartoe zij behooren geraadpleegd hebbende, hun zegel hechtten, bindt wel degelijk, waar het om de hoofdzaak gaat. En nu weten wij wel, dat wie zich van hen die eemnaal hun stem aan het compromis gaven, op het beslissende oogenblik niet meer zullen gebonden achten door het een maal gegeven woord, maar zullen willen, profiteeren van de toevallige meerderheid van het oogenblik, niet te achterhalen zijn, maar dan zal toch wel zeker zijn dat zij het verwijt van politieke felonie niet zullen kunnen ontgaan. De aanneming van het nieuw geredigeerde art. 192, zonder dat tegelijk de nieuw gecon cipieerde Lager-Onderwijswet tot wet wordt verheven zal niet kunnen geschieden zonder goed vertrouwen over en weer, en het is dus niet raadselachtig waarom „De Standaard" dat goed vertrouwen bij voorbaat tracht te ondermijnen. Daarom zij nu reeds tegen deze poging gewaarschuwd, üf er na 1917 in beide Kamers eene Linksche of een Rechtsche meerderheid is mag voor de voorstellen der Onderwijscommissie geen verschil maken daarin zou trouwbreuk liggen". BINNENLAND. Toekomstige Ka%»oireke werkgevers. Terwijl in den laatsten tijd druk ge schreven en geredeneerd werd over het tbeüangrijke ondeuiwqrp 'Jeugdorgan jiatie is op initiatief van prof. L. van Aken, te Heeswijk een comité gevormd, om de op richting voor te bereiden van een vereeni ging van toekomstige katholieke werkge vers. Jongemannen uit de allerbest© kringen hebben met geestdrift, niet. slechts hun naam,-maar hun volle, frissch© medewer king willen vecrleenen, om de hun allen zeer sympathieke onderneming t© doen slagen. Het zijn de hoeren: H. Heijmeijer Amsterdam; dr. Tony Jurgens Nijmegen; P. L. M van der Lande, Deventer; A. H. W van der Lugt, Rotterdam; Fr. Smulders Jr., Utrecht; Leo Teulings, 's Bosch; Louis Tielens, Maastricht. De ontwerp-statutén zijn, naar „Het Pa- huishoudelijk reglement komt nog in* deze troonsblad" bericht reeds gereed en het maand klaar. Onmiddellijk daarna zal de propaganda beginnen, om op zijn laatst in de maand Mei, met oen aanzienlijk aantal leden, de vereeniging op te richten. In de ontworpen statuten wordt het doel der vereeniging als volgt omschre ven: „tusschen de leden, als. zijnde de ka tholieke werkgevers in d© toekomst, een band te leggen van saamhoorigheid en onderling verkeer, en hen in de gelegen heid te stellen en aan te moedigen tot het verwerven van de kennis, noodig om hen later berekend te doen zijn voor de econo mische en sociale positie, welke hen in de maatschappij wacht." En als middelen daartoe wil men aan- wenden: a. vergaderingen en gezellige bijeenkom sten; b. bestudeering van economische en so ciale vraagstukken; c. elkander helpen voorlichten en aan moedigen bij de studie; d. het doen houden en zelf houden -.-an voordrachten e. het samenstellen van leesportefeuilles, het inrichten en beheeren eener biblio theek; f. kennismaken met de techniek en den beteekenis van verschillende bedrijven, o. a. door het onder deskundige leiding be- (oektVi van voorname ïnilh-litingen en tentoonstellingen g. door het uitgeven en redigeeren van een vereenigingsorgaan, uitsluitend voor de leden bestemd. Als leeftijdgrens wordt voorgesteld: niet jonger dan 18 en niet ouder elan 30 jaar. Om lid te worden 'moet men altijd volgens de on-twerp-statuten opge leid worden voor de leiding van, of werkzaam zijn in een of ander bedrijf van nijverheid, handel of land bouw, met aansluiting echter van dege nen, die reeds zelfstandig en onafhai lijk bedrijfsleider zijn. Deze laatste clau sule zal vanzelf breed worden opgevat. Over twijfelachtige gevallen wordt dan ook de beslissing aan het bestuur overgelaten. Gemengde berichten. Vernieling van noten-lanen. Ook te Dreumel (Gelderland) is naar het „N. v. d. D." mef.dt, door de militaire autoriteiten beslag gelegd op de noteboomen, die in het boveneinde van heit. dorp een deel van den dijk geheel overgroeien en een prachtige laan vormen, waardoor een van de mooiste plekjes van het dorp onherstelbaar zal worden verminkt, tenzij het opkoopen en opeischen van. no-teboomon door het leger bestuur alsnog onmiddellijk wordt ga- staakt. Men schrijft uit Och ten aan hetze If da blad: Ook Lu de Neder-Betuwe zullen veel no teboomen onteigend woorden, tot groot© schade der eigenaars. Daar een i flinke boom gemakkelijk 40 50 gulden per jaar kan opbrengen, is de vergoeding vein f 60 per kub. M. veel te gering. Het zal een uitzondering zijn als het Rijk voor eeax boom 'het dubbele van de gemiddelde jaar- lijksche opbrengst betaak. Te Dodewaard moet een landbouwer omstreeks 60 hoo rnen afstaan. Aan de gevolgen overleden. De bak kerspatroon A. V., die te Waddingsveen, van den oven, waaraan hij werkzaamheden verrichtte, op een cementen vloer viel, ia aan de gevolgen overleden. Aangehouden. Door de gemeente politie te Wateringen is aangehouden een 14-jarigen jongen uit Overschie, die te Delft een heerenrijwiel had gehuurd en it© Wateringen voor f 4 trachtte te verkoo- pen aan een bakker. Den jeugdigen dief werd verbaal opgemaakt en het rijwiel in beslag genomen. Soldatenhumor. De voorbeelden van soldaten-humor in ons Indisch leger, spe ciaal onder de Europeesche Jannen, zijn legio. Hieronder volgt een historisch, ver makelijk staaltje, dat de „Pr. Bode" op nam: Het gebeurde voor den vollen krijgsraad in X., waar Jan Fuselier moest voorko men voor een strafbaar feit, dat echter niet als bewezen kon worden beschouwd. Nadat de overste als president van den krijgsraad de meening der overige leden had gevraagd, moest tot vrijspraak wor den besloten. De overste wilde dit zelf aan beklaagde mededeel en. en liet dezen daartoe wederom binnenkomen. Overste: „Jan. ik moet je mededeel en, dat je door den krijgsraad' bent vrijge sproken van het je ten Jaste gelegde feit (Na bet zichtbaar opklaren van Jan's doodernstige fuselierstronie): „Maar nu ia het nog niet zeker, dat je geheel bent vrij gesproken; het kan best zijn, dat het Hoog Militair Gerechtshof daar geen genoegen rneè neemt en je dus toch' nog zult worden gestraft. Begrepen?" Jan Fuselier, stram in de houding, met verheugd gezicht en saJueerend, voegt den overste oer-joviaal toe: „O, dat is niets, overste, U hebt tenminste uw best ge daan." Tableau! Inbraak. Zaterdagnacht is er inge broken bij den landbouwer H. Verpoorte, onder de gemeente Zaamslag. Uit een opengebroken kabinet >s voor een. waarde van f 1000 aan papiergeld meegenomen. In verband met dezen diefstal is giste ren op een hofstede onder Ter Neuzen ge arresteerd de 17-jajrige H. de R. Ui] een huiszoeking werd een groot deel van het vermiste papiergeld gevonden in den zak van een Meeding stuk, in zijn koffer ge borgen. De jongen heeft vroeger bij den bestolen landbouwer gewoond. Hij heeft bekend'. FEUILLETON. ijk de sneeuwbal afrolt... Een „Leidsche Beeld" uit de mobilisatie- dagen, door „Frans". D© eerste tinten van 't morgen gloren klem-den de pittoresk© geveltjes en glooi ende daken van 't smalle straatje, 't Waren twee irijen van eenvoudige .huisjes, mec- rendeels arbeiderswoningen, waarvan '.t openen en weder dichtslaan der deuren door 't uitlaten der respectievelijke be woners wederom 't alledaagsch bestaan- geploeter inleidde. Een voor ©en ito,gen ze 'i straatje uit, trekkend aan hunne pijpjes, groot© rook wolken uitblazend, in 't voorbijgaan 'n .,Goê-rnorgen" toeroepend aan melkboer en bakker die weder als iederen dag hunne waren op of in de daartoe bestemde ver voermiddelen te laden stonden. Laatstgenoemde woonde vóór in 't straatje; daar was 't oude Gieles die •t brood voor de ochtencLreis aan 't „pak ken" was en met kittige drentel pasjes van uit den winkel naar z'n wagen, van z'n wa gon, naar de winkel tippelde, telkens 'n arni „versche bóllen" iin de vakjes schik- ken-a.... Giel©s was 'n typisch kereltje van zoo ongeveer veertig, klein van gestalte en le vendig xn al z'n bewegingen. Z'n open ge laat keek bijna altijd'vxoolijk de wijde we reld' in, doch had tevens 'n ©enigszins on- jnoozele uitdrukking. Altijd pratend, altijd' lachend, om de kleinste kleinigheden dik werf 't uiitgierend van pret en óók... om andere kleinigheden vaak *n lawaai ma-, kend, alsof er hemel en aarde meê ge moeid was.... Meestal duurde zoo'n „daas" slechts vijf •minuten, dan was hij weer Hij had op z'n reeds kaalwordend bol- bi platte pet met glimmende klep, roeS 'n gestreept farutastevest op den een of anderen „uitverkoop" voor 'n koopje, ^1 Heuseh voor 'n koopjel" gekocht en droeg aan z'n kort© beentjes één heel-wij - broek. lederoen in 't straatje kende Gieles bi] Gieles van den bakker". Anders bij mooib ge hoe ten- Ieder, die voorbij kwam, als hij zoo druk doend aan 't „karpakken" was riep: „Mórgen Gieles, afjakker?" En altijd kwam dan ook- weer 't zelfde, eeuwig *.t zelfde: „Al vóóredat. ik opstond." En dan lachen. Ieder wist'dat. En toch waren 'ar die absoluut, nog ©enig gewicht aan dat kleine mannetje z'n woorden hechten. Dat zal ons deze historie loeren. ...Dien mooien morgen had Gieles niet 3po lang voor tt keukenspiiegelbje z'n haar gekamd als anders... De jeugdige bakkers- gasten moesten altijd om 'm lachen, want, ofschoon hij een hoofd had als „Manus", stomd-ie altijd nog geruimen «tijd te kam men, dat het 'n aard had. Maar dat deed-ie toen dien ochtend eens nLet. Spoediger dan anders was hij „gekleed", want hoewel altijd' hard loopend kon dat anders ook nog al eens even duren. Zijn gewone speech togen 't andere per soneel stak hij óók niet af: Hij had n.l. altijd-voor-I© wegging te vertellen „dat 't nieit mèe viel als 'n heelen nacht gewerkt had in d© bakkerij e® jé moest dèrn gaan loop en." 't Zelfde werd in den regel ook minstens iederen morgen 'n paar maal bij z'n klanten gedebiteerd. „Neen, dat al werd dezen morgen verge ten, ómdat... ómdat Gieles voor 't eerst van z'n leven diepe gedachten had. Diepe gedachten!... Ja, dat waren 't. Reeds was-ie met tripstap 'n eindje met z'n karretje op weg, had hij reeds 't hoekje omgeslagen, den hoogen weg op, of hij zet werktuigelijk zin vdrvoenUuig wefcr nieer en loopt dravende «terug. „Nou heb ik potverdikki me mand ver geten," storm-t-ie binnen. Eveneens dravend gaat-ie met z'n mand je onder den arm weer terug, grijpt de kruk en gaat verder, somber kijkend op 't wagenplat, turend daarop of 't proble men t© zien geeft... In de zelfde versombering gaat hij den hoek van 't middenstraatje om een be geeft zich maar de vlietzijda. 1) Hij ziet maar niet op... En toch laat daar op dat. oogenblik 't ■mooie Augustuszonmetje haar eerste mor genstralen guide® d over 't lichte water- rimpeitj© schijnen, welft 't fijn-blauw-fir- manent zich boven hem en vervullen de vogelen met zoet morgengekweel de luch ten... alsof héél de aarde den Schepper in 'n loflied prijst. Anders altijd 'n .stonde, waarin-ie onbe wust nóg blijer wordt; onbewust, want hij heeft zichzelf daarover nog nooit- vor der rekenschap gegeven als met 'n „Mooi weertje". Maar nu gevoelt hij er heelemaal niets van. Zoo komt-i© bij z'n eersten klant waar hij uit macht van gewoonte, belt. 't Duurt even eer men opent mot 'n „morgen bakker!" waarop 't gebruikelijke „morgen juffrouw!" weerklinkt. Onder 't bedienen met ,,'n kropje en 'n wittebroodje" luidt het: 'n Angstige tijd, bakker! Zeg uwes dat wél, juffrouw! Ze zeggen dat wij er ook bij betrokken zullen worden. Je kunt «er niks van zeggen, he! Zo „benne" allemaal opgeroepen die militair geweest „benne" en nou moeten er nog meer weg, zeggen „ze". De af ge- keurden oolc. Kom nou? Ja, 'ifc moet écht waar wezen. M'n man heeft 'n gepensioneerd officier gesproken en die weer 'n kolonel. En die zei 't ook. Jongen, sjongen! Ja mensch, je st&dt er voor. 'n Nare tijd is 'tl Afijn we zullen maar afwachten «in Godsnaam, morgen juffrouw! Morgen, bakker! En onze Gieles ©tapt er weer van door, want lang tijd heeft-ie niet. 'n Bakker moet Is morgens steeds op tijd zijn/alhoe wel 't nu niet zoo krek er op aan kwam als in normale tijden, omdat de kindéren niet naar schooi gingen. Weer belt-ie... Hij blijft geruimen tijd op z'n „kar" geleund wachten, omdat de bewoners waar hij hier gebeld heeft tevens van den bakker als „wekker" gebruik maken (tusschen haakjes: een groot© mis stand). Onderwijl komen weer z'n diepe gedachten hem kwel lep. Hij denkt aan de aanstaande verschrikkingen van den oor log, die komen kan over ons landje... Over 't geene hij meegemaakt heeft, de week van 31 Juli tot 5 Augustus, die mobilisatie in vier en twintig uur... Dat allemael op roepen... Ginder vér woedde reeds d© strijd... Duttschtand, Rusland, Frankrijk en België... En niet 't minst aan wat de juffrouw van 66a weer vertelde... Op 'n kiertje werd de deur geopend van 't huis waarvoor-ie had post gevat en om 't hoekje van de kier werd 't mandje aan gegeven met 'n geeuwerig: Bakker, als gewoonlijk. Hier is 'n k wait je. En terwijl Gieles geld terug geeft, dringt \t hart weer tot spreken en a.'.s gedachtig aan de opwekking „zoo spreek", vangt hij weder aan: Nou worden de afgekeurde® ook al opgeroepen, juffrouw! Wat zou er toch allemaal boven onze hoofden 'hangen? U zegt? klinkt 't uit de mond van 't ■lichaam achter de deur, waaraan ook d© geldontvangen.de hand behoort. De afgekeurden opgeroepen! Is 't heusch! En men zegt, de Duit se hers zijn reeds .in Maastricht... Maar die afgekeurden. Ja, echt waar! De juffrouw daar ik 't van hoorde had 't zelf van 'n „luit" ge hoord.... Dan zal 't ook wat zoo zijn. En gis terenavond verteld© mijn man nog dat er paarden op hol geslagen waren, mobilisa- tie-paarden te Delft, en 'r 'n paar doode® gevallen waren.... Jongen, sjopgen! 'n Nare tijd! Nou, enne,... o, juffrouw, ik geef u voor 'n gulden terug, dk ben heelemaal confuus. Zoo, zóó ds T goed, ziet u? Mor gen juffrouw! Weer gaat Gieles verder op. Na nog bij onderscheidene klanten, te hebben gebald en van de zoo noodige -mondbehoeften te hebben voorzien belt 'hij eindelijk bij me vrouw Fierry op do Goldersche kade, waar een flink© dienstbode, écht buitenmeisje, opendoet. Zoo Gieles en... wat denk jij van de oortog. Nou Mien, wat zou ik er van denken, 'n beroerde boel, mei dl O, mevrouw is ook zoo bang. D'r man ds ook „opparoepen" naar Vlissingen en daar hebben „Duitsche hoezaren" met „bonnen" an „krenaten" geworpen. Lieve schepsel, is 't wa-a-ar?? Mijn vrijer .1» ook soldaat, maar ik vrees dat 'k 'm niet terug zie, en te meer omdat-ie zoo'n hooge rang bekleed, hij is.. Wat is-Le dan? Sergeanti Gieles die niets van den dienst afweet omdat dat „boven z'n pet" gaat en omdat hij nooit gediend heeft, schudt gewichtig met z'n hoofd, heeft ondertusséhen afge daan en vertrekt, verdiept in „oorlogs gedachten. „*t Is tien uur geworden en Gielis be reikt z'n laatsten klant in een der buiten wijken. In z'n hoofd suist 't van al de ver halen die hij heeft opgevangen over aJ'.l© mogelijk komende rampen ©n weeën, 't Is een geheel afgerond verhaal geworden in z'n brein, al de stukken en brokken heeft hij tot één groot geheel gevormd, dat hij nu aan mevrouw v. Kerkhof f opdreunt, op haar vraag of hij in de stad nog bia'le- tins heeft gezien of nieuws gehoord heeft van den oorlog. Zij heeft juist dien mor gen haar ochtendblad niet ontvangen en dat dn zoo'n tijd!" Nou, mevrouw! Bulletins heb ik n'jet gelezen, want die liegen itoeh meestal. Jdaar wel weet ik uit vertrouwbare bron, dat de „Duitsche huzaren" al 'te Vlissingen zijn en daar „bonnen" en „krenaten" gewor pen hebben. Door dat geknal zijn twaalf Hollandsche huzarenpaarden met hunne berijders op hol geslagen. Twee zijn ©r af gevallen en waren morsdood, de anderen zij® in 't water gevallen. Petersburg is aA ingenomen en Parijs staat in brand. En ■hier staat he»t er zoo slecht voor dat zelfs de afgekeurden worden opgeroepen. Dez© moeten dan bij 't „Roode kruis" en d« „Veldpost" dienst doen. Er zij® ook reedi Duitschers i® Maastricht, j© weet warem pel niet waar '-t heen moet.... Ik beef er tenminste va®...." Mevrouw van Kerkhoff kan zich on danks al haar heimelijke angst, niet weer houden te lachen... Zij groet Gielis na hem voor zijn „inlichtingen" bedankt 4a hebben en doet de deur toe. En a's hij des middags te bed lig.t u weet,.hij is bakker droomt hij van „bonnen en krenaten". Zoo werkt© in do eerst© dage® de angaft in de opgejaagde volksfantasie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1916 | | pagina 1