OORLOGS-VARIA. Maar de' toom, waarop hïj net zegt, zal niemand hinderen. D© hooge vergadering aan deze en aan gene zijde van het Binnenhof heeft, wol fijne sprieten, voelhorens, om te be- eerffen, of zij mot echte'waar dan'wel met valse h© veeren te doen heeft En bij mr. Van Gijn bleek het echte waar van je beste, van ,je puikste soort te wezen. De Amsterdamsche Onderwijzers-kwestie. Het gebeurd© te Amsterdam met den tijdelijke onderwijzer De Jong, dien li en W. niet op de lijst vaar bij voorkeur benoembar© onderwijzers willen plaatsen en die tegen 1 Mei ook als tijdelijk onder wijzer heengaat-, $mdat hij leeft in vrij huwelijk, is van grootere beteekenis dan voor de hoofdstad alleen, zegt De T ij d. - En het blad zegt dan o. m. Heel het geval is een jammerlijke illus tratie van de ontaarding waartoe de oude liberale en de- moderne vrijzinnige onder- wijs-politiek voert-. Vóór jaren geleden werd in den Raad een motie-v. Hall afge stemd, om ook sociaal-democraten als on derwijzers aan te nemen. Dit mocht niet, hoe konden zij oordeelen over de christe lijke eai maatschappelijke deugjden? Ze zijn er toch gekomen. Thans nog houdt men een De Jong buiten de openbare school. Voor hoe lang? De openbare school draagt de kiem der verwording in zich zelf en daar schuilt de hoofdoorzaak. Wie zal oordeelen over een christelijke norm, indien men zelf den Christus loochent en Zich van Hem heeft afgekeerd? De diepere beteekenis van heel deze quaestie ligt dan ook in de verwording der denkbeelden van de van Christus en Diens Kerk zich afwendende maatschappij. Het gaat er ten slotte niet om, of een onderwij zer als De Jong voor zich zelf overigens' een zeer achtenswaardig mensch is, maar het gaat hierom: dat dezulken de wegberei ders zijn van de ideeën des heeren Wi- baut /De sociaal-democratische wethou der, die, in tegenstelling met de meerder heid van B. en W. d?n heer De Jong wik de handhaven.), die een echtverbintenis slechts zóó lang wil bestendigd zien ,,als de wederzijdsche genegenheid de grond slag is, waarop het wederzijdsche ge luk berust". Doch tegen deze diepere beteekenis van het geval keerde zich het; verzet der meerderheid van B. en W. niet. Wethouder Den Hertog ver klaarde zelfs, dat het gesprokene door den heer Wibaut buiten de zaak stond. Geens zins was dit helt geval; maar men durfde de schrikkelijke consequentie niet aan van de beginselen, die de openbare -school in het leven riepen. Vanda;|r het merkwaar dige feit, dat de voorstanders der open bare school, zelfs de 6ociaal- en vrijzinnig- democraten verdeeld waren, en dat men beducht bleek voor de replieken, omdat geen principieel debat van links mogelijk was. Sommige sociaal-democraten hadden het nog wel aangedurfd, Indien niet de meer practische heer Vliegen als tegen stander achter de groene tafel had ge zeten. Men ging axu/o zoo gaarne, in op het voorstel des voorzitters, om maar van de reeds uitgeschreven aveppfzitting ai te zien, en niet te repliceeren. De diepere on dergrond had anders moeten worden bloot gewoeld.... en daar dorstten de meeste heeren van links niet aanl Amerika heeft den vrede in zijn hand. De Standaard driestart: Ook de jongste berichten uit Washing ton pleiten opnieuw voor onze overtuiging, dat President Wilson, zoo hij doortast, het herstel van den wereldvrede in zijn hand heeft. Zoo als 't -nu op 't slagveld toegaat, is geen detr oorlogvoerende Staten bij machte zdif voor de leverantie van de noodige ammunitie in te staan. Hadden de bijna 100 mlllioen personen uit Amerika niet bij massa's die dood en vdrderfbrengen.de artikelen van. over de zee naar Liverpool en Havre opgezonden, zoo zou cLe voorraad reeds nu bijna uitge put zijn, en de vrede terugkeeren. Bij dien aanmaak zonder eind van ge- ècliut en schietvoorraad heeft Amerika nu -geen ander belang, dan. dat 't er geld meè maakt, geld bij 'hoepen, en dat 't zijn le verantie op hoogen prijs betaald krijgt. Alles is nu in Amerika doende, tot vrou- ,wen incluis, om toch maar bij ho'open de hommen en houwitsers over den.Oceaan te kunnen sturen, en zich zeM hiermede te verrijken. En zulks niettegenstaande een leder weet, dat aan zoo'n bom of kogel ptraks éen menschenleven zal hangen. Het is dan ook ten volle te hegrijpen, 'dan meer dan één Staatsman in Amerika zelf tegen zoo onmenschelijke practijk in verzet komt. Het is bloedgeld, waarmee men zich ver rijkt, en het zal in Amerika zelf de geesten verwilderen. Meer nog, de veraart woord e- ïijkheid die Amerika voor God draagt klimt met den dag. Amerika heeft den wereldvrede in zijn hand, en om geldbejag ziet 't af van het doortasten. En dan komt hier nog bij, dat zonder Amerika de overige neutrale Staten' niet tot krachtig optreden in 6taat zijn. De zaak ligt dus zoo* dat t machtige land, dat steeds om pacificatie en arbi trage riep, niet alleen den oorlog door zijn fabricage voedt en bestendigt, maar zelfs 0e interventie der neutralen door zijn aar zelen tot niets herleidt. Amerika heeft aller lot in zijn hand. Rmerika kan aan den jammer een eind maken. Amerika kan een macht voor den .Trede tegen de macht van den Oorlog or- ganiseeren. En het blijft thuis. Men ziet uit alle land naar Amerika op, Btt hoe bitter wordt men niet teleurgesteld! En dat eeniglijk om 't lieve geld. Land- en Tuinbouw. Onze uitvoer naar Engeland. Den laatstcn tijd is herhaaldelijk van Verschillende zijden de vraag gesteld, of liet wel verstandig van ons is, dat wij in dezen tijd zooveel minder van onze land bouwproducten aan Engeland leveren dan in normalen tijd het geval was. Wij heb ben laatst al met eenige cijfers in het licht gesteld, hoezeer onze overzeesche buren thans misdeeld worden. Neem de producten boter en kaas! Wij voerden in 2915 uit. totaal ru»m 42-millioe2v KG. bo ter; Duitschland kreeg daarvan 36'^ mil- lioen, dat was bijna dubbel zooveel als in 1913 en in 1914, Engeland slechts 2}/h mil- lioen, of maar een derde tot een vierde als in genoemde jaren. Met den uitvoer van kaas was het niet anders: terwijl in het normale jaar 1913 Engeland anderhalf maal zooveel van dit artikel van ons ontving ais Duitschland, werd in 1915 naar Duitsehl andTiiet min der dan 714 'maal zooveel uitgevoerd als in Engeland. Onze boter en kaas hebben dus in 1915 hoofdzakelijk hun weg gevonden naar on ze Oostelijke buren, en, gelijk we vroeger al met cijfers aantoonden, ook andere ar tikelen, als versch varkensvleesch, eieren, enz. werden in geringere hoeveelheden naar Engeland gezonden dan gewoonlijk. Hierin acht men nu een groot gevaar ge legen voor den Ned erland schen export han del. Het Weekblad ,,In- en Uitvoer" noemt dzen toestand niet in ons welbegrepen eigenbelang, maar vreest, dat wij, door onze oude afnemers thans in den steek te laten, straks door anderen blijvend zullen worden verdrongen. Wij weten, hoe de zaak zoo geloopen is. Er was in 1915 in het buitenland groote vraag naar zuivelproducten; wij konden dus gemakkelijk van onze producten afko men. Onze Regeering kwam echter tus- schenbeide; zij nam maatregelen om te voorkomen, dat vyij zelf gebrek zouden krijgen en de prijzen te hoog zouden oploo- pen. Dientengevolge stegen de prijzen voor het binnenland in den regel niet boven de productiekosten, maar 't spreekt van zelf dat de buitenlandsche afnemers nu zoowel- de winst op den afzet hier als op dien over de grenzen moeiten betalen. Elders, in andere landen, had men zulke maximumprijzen voor boter en kaas niet, zoodat men daar die producten tegen la- geren prijs kon leveren dan kier. Engeland kon daarvan profiteeren, omdat het van alle zijden kon betrekken. Duitschland, dat vrijwel afgesloten was, niet: dit land kon alleen door de aangrenzende landen eenigszins worden bediend en besteedde dus gaarne hooge prijzen, welk Engeland niet behoefde, dus ook niet geliefde te of feren. De vaststelling van maximumprijzen voor het binnenland leidde dus tot. den toestand, welke voor de toekomst wellicht bedenkelijke gevolgen kan hebben. Ook de hooge zeevrachten maakten, dat onze ex port naar Engeland moeilijker kon con- curreeren. Maar voor een deel zit het ver schijnsel ook hierop vast zoo meent de schrijver over deze kwestie in meer ge noemd weekblad en hij wijst hiermee op een belangrijk feit dat bij den uitvoer van zuivelproducten eri vee de handelaar een zelfstandigen schakel vormt. Bij den export van industrieele artike len is het anders: hierbij vallen in t alge meen producent (voortbrenger) en hande laren samen. Eerstgenoemde handelaar wendt zijn vlottende middelen aan daar, waar het hèm het voordeeligst voorkomt. De belangen van den producent (veehouder en zuivelbereider) kunnen echter hierdoor onder omstandigheden in gedrang komen. Wij' staan dan nu alzoo voor de niet ge ringe «moeilijkheid, om in den eenzijdigen uitvoer van onze zuivel- en andere produc ten naar Duitschland in te grijpen. Want het wordt door velen gevoeld, dat er toch, zoo mogelijk, iets moet worden gedaan om te zorgen, dat w© na den oorlog de Engel- sche markt voor onzen afzet niet zullen verliezen. Verliezen wij Engeland als vas ten afnemer, dan krijgen we dien geenszins in Duitschland tenig, daar we mogen ver wachten, dat dit land vroeg of laat de in voeren van uit ons land meer zal belem meren door protectionistische (beschermen de) bepalingen. De zaak verdient dus zeer zeker ernstige overweging. Gezien evenwel de oorzaken van het besproken verschijnsel, komt het ons voor, dat een oplossing der kwestie .voorhands moeilijk gevonden zal worden. C. B. Voorziening van stikstof meststoffen. In de vergadering van den Gr. Land- bouwbond werd van verschillende zijden de grief ingebracht, dat in sommige stre ken de boeren hun volle kwantum Chili al hadden ontvangen, andere landbouwers daarentegen nog niets of bijna niets, 't Vermoeden werd geuit, dat vereenigin- •gen buiten hun boekje waren gegaan en ook hun voorjaarsbehoefte in de najaars- bestelling hadden opgegeven. Vijftig pro cent der bestelde Chili was toegezegd, waarmee men dus lang niet geholpen zou zijn. De heer B. H. Merborg, lid der Kunstmest-Commissie, die op de vergade ring aanwezig was, erkende, dat het met de boring der stikstofmeststoffen niet vlot loopt, 't Was inderdaad de schuld van misbruikmakende vereenigingen dat de een thans was voorzien, de ander niet. Voor 't volgend jaar moeten zulke prak tijken door strafbepalingen worden voor komen. De aanvoer van Chili werd voorts vertraagd, dóórdat de schepen niet meer het Panama-kanaal doorgaan, maar rond de straat Magelk'oens. Van het in looping zijnde schip de „St'ella" krijgt de land bouw niet veel, de lading van de „Gorre- dijk" echter geheel. De Verdeeling komt van uit het Noordon, naar den maatstaf van 50 procent. Het Centraal Bureau wer kende door het geheele land, ontvangt 14 procent. Van zwavelzuren ammoniak is 50 pCt. geleverd, het overige volgt gelei delijk. C. B. Mond- en Klauwzeer. De Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel beeft aan 'die Commissarissen der Koningin verzocht onderstaande ter kennis van de burgemeestersIn hun ge- West te brengen: Zooals bij mijn schrijven van 30 No vember 1914, reeds werd verzocht en. thans nogmaals in herinnpring wordt gebracht, dient bij elke aangifte van vermoedelijk mond- en klauwzeer den belanghebbende te worden verzocht zorg te dragen, dat noch hij noch een zijner huisgenooten markten of veestallen bezoek© of met vee van anderen, in aanraking kome, en hem te worden medegedeeld, dat vergoeding voor bedrijfsschade, veroorzaakt door do bestaijdingsmaatregelén, zal worden ont houden, in geval hij aan dit verzoek niet mocht voldoen. De burgemeester zal voorts voor onmid dellijke bewaking van' de betreffende hoe ve of landerijen hebben te zorgen en de benoodigde ontsmettingsmiddelen moeten verstrekken, teneinde te voorkomen, dat, in afwachting van nadere door den dis trictsveearts te adviseeren maatregelen, vee of voorwerpen van de hoeve worden verwijderd, en opdat de kleeren van de personen, die het verdachte, terrein verla ten, kunnen worden ontsmet. Een strenge bewaking van het even tueel af te sluiten terrein zal voorts een van de hoofdzaken zijn bij de bestrijding dei- ziekte. Teneinde hierin te voorzien, heb ik aan mijn ambtgenooten van Oorlog en Justitie verzocht hunne medewerking te verleenen tot het zooveel mogelijk be schikbaarstellen van militairen en Rijks veldwachters, wanneer deze door de bur gemeesters worden aangevraagd om hulp te verleenen bij de toepassing van afslui tingsmaatregelen ter bestrijding van het mond- en klauwzeer. De Minister van oor log berichtte hierop, dat militaire bijstand voor het bovengenoemde doel alleen zal kunnen worden gevorderd, indien de de tachementen, hiervóór benoodigd,_ de on- derdeelen, waartoe zij behooren, per voet- marsch binnen drie uur weder zouden kunnen bereiken. Voorts kunnen aan de zen dienst niet deelnemen alle militairen der hoofdwapens, wier eerst© oefenings- tijd 'van &V2 maand nog niet is afgeloopen benevens de af deelingen, welke met grens- of interneeringsbewakingsdienst zijn be last. Tea* bespoediging van het verleenen der hulü door militaire macht wordt bepaald, dat de burgemeesters hunne aanvragen zoo noodig telegrafisch, rechtstreeks kun nen richten tot den opperbevelhebber van land- en zeemacht. De Minister van Justitie gaf in verband met zijn verzoek de noodige instructies, die hierop neerkomen, dat, indien de hulp van de Rijkspolitie voor het meergenoemd doei wordt verzocht, de noodige Rijksveld wachters iter beschikking zullen worden gesteld, indien van het corps Rijksveld- wacht personeel kan worden gemist. Mocht dit 'laatste miiet vhet geval zijn, dan zal worden medegewerkt toti aanwijzing van particulieren, djie zouden kunnen wor den belast met bedaking, nadat deze in het bezit van een aanstelling van onbezol digd Rijksveldwachter zijn gesteld, waar toe Zijne Excellentie ^bereid zal worden gevonden. In vrband met laatstbedoelde mogelijk heid, dat namelijk burgers vóór de bewa king moeten worden aangewezen, zal het aanbeveling verdienen, dat de burgemees ters reeds tevoren 300veel mogelijk perso nen aanwijzen, die! zoo no0dig tot onbe zoldigd Rijksveldwachter kunnen worden aangesteld. Men bedenke hierbij met het oog oil het doel, lyaarvoor zij benoodigd ziin, dat men niet de keus laat vallen op oude, gebrekkige of minderwaardige men- schen. doch flinke krachtige personen uit kiest. Mogelijk zou'het door een complex van gemeenten gezamenlijk aanwijzen van eenige voor eventueele bewaking geschikte liefden de zaak kunnen vergemakkelijken. Mochten zoodanige personen tegen he/. to:t nu toe toegestane tarief met een maximum van 25 ets. per uur niet 1© verkrijgen zijn, dan kan. in bijzondere gevallen dat maxi mum eenigszins warden verhoogd. Indien dit laatste is geschied, verwacht ik daar van evenwel onmiddelijk bericht. Voor- het geval ten slotte in het geheel geen per- sonen voor het beoogde doel zijn te vinden, zal ik hiervan gaarne mededeeling ont vangen. 1 Hoewel het ten aanzien van een en an der, speciaal ook van eventueel noodige bewaking, aanbeveling verdient overleg te plegen met den districts veearts, zij ei* hier ten overvloede aan herinnerd, dat de uit voering van de maatregelen uitsluitend bij de burgemeester behist. De constructeur der 42 centimeter mortieren. Een correspondent van het „Berliner Tageblatit" in Sofia vertelt van een gesprek met professor Rausenberger, den man, die de 42 centimeter mortieren geconstru eerd heeft. Rausenberger was oorspronke lijk artillerie-officier en heeft zich eerst later aan de studie van het bouwen van machines gewijd. Allo tegenstanders, zoo zei hij, zijn wij met onze zware artillerie de baas. De lichte veldkanonnen met vlagvuur zijn in dezen oorlog beti ekkelijlc op den achter grond gebleven. Naar mijn meening zal het licht© veldgeschut steeds meer aan be- teèkenis verliezen tegenover de zware stukken met steile baan. Het verticale doel, waartegen de veldartillerie eigenlijk alleen met succes te gebruiken is, is in den modernen oorlog bijna volkomen verdwe nen, ook al is de steiling.strijd, die zich in Frankrijk ontwikkeld heeft stellig, een abnormaliteit. Het verticale doel is tegen- woprdig betrekkelijk een .zeldzaam ver schijnsel. Tegen loopgraven kan alleen het vuur van zware kanonnen met kromme baan uitwerking hebben. Zal echter de techniek van afweer niet vrijwel altijd gelijken tred kunnen houden met de techniek van den aanval? vroeg de interviewer. De artillerist, antwoordde professor Rausenberger, is in de ontwikkeling van zijn wapen nog minder beperkt dan de in fanterist in het bouwen van zijn loopgra ven. De diepte van loopgraven moet zoo zijn, dat men op een gegeven o^genblik een stormaanval kan afweren en wordt daardoor beperkt. De artillerie echter heeft nog lang niet de grenzen van haar ont wikkelingsmogelijkheid bereikt, noch in de uitwerking, noch in de draagwijdte van haar kanonnen. Over de constructie van de 42 centimeter mortieren vertelde hij: de aansporing om een dergelijk kaliber te scheppen heeft de generale staf gegeven door een wensch uit te «spreken naai* een kanon van een bepaald prestatievermogen. Reeds eenige jaren ge leden gelukte het de firma Krupp dezen wensch te vervullen, maar eerst kort voor het uitbreken van den oorlog gelukte het ons de bewegelijkheid van een zoo groot kaliber zoo zeer te verbeteren, dat men bij het transport ervan zelfs van. veldspoor- wegen onafhankelijk werd. Bij de be schieting van Luik hebben deze gemakke lijk beweegbare dikke Bertha's hun eerste woord gesproken. Professor Rausenberger meende niet, dat men nu nog vestingen zou bouwen als Luik en Antwerpen. Over de ammunitiefabricótie vertelde professor Rausenberger: Duitschland maakt zijn projectielen niet alleen in elke noodige hoeveelheid, maar ook van voor treffelijke qualiteit. Het is tniet altijd zoo geweest. De fabricatie eischt© bijzondere machines en de fabrieken, die zich nu daarop begonnen toe te leggen, moesten zich die eerst aanschaffen. In het begin van den oorlog heeft men een gedeelte van de granaten gegoten, terwijl nu de am munitie bijna uitsluitend geperst wordt. Een jaar cluikbootaorlog. Men schrijft aan de „N. R. Grit.": Zoo als bekend is werd 0$ 4 Februari 1915 door de Duitschers meegedeeld, dat de duikho'otooirlog, als maatregel van weerwraak tegen de Engelsehe blokkade- of ik;.rimigeringspolstaek op 18 Februari zjou begiininein. Hieronder volgt, voor zoover wij de ge gevens uit tal van dagbladen hebben kun nen nagaan, het resultaat van een jaar duikbootoorlog. In totaal zijn getorpedeerd geworden 670 schepen, waarvan 611 handelsschepen ejj 59 schepen, tot de oorlogsvloten behoo- rëhde. Van deze 670 schepen waf en 439 Engel sehe, waarvan 244 stoomschepen, (hieron der was de Van Stiamn, een in Engeland voor Hollandsche rekening gebouwde boot, die door de Engelsehe werd gerequi- reerd), 9 zeilschepen, 117 treilers, 26 an der© visschersvaartuigen en 1 motorboot. Tot de oorlogsvloot behoorden 31 schepen, te weten 5 kruisers, 12 hulpkruisers en transport-of proviandschepen, 5 toipedo- booten, 2 kanonneerbooten (Egyptische), 4 onderzeeërs, 2 mijnleggers en 1 advies jacht. Frankrijk heeft 44 schepen verloren. Hiervan waren 28 stoom- en 5 zeilschepen en 10 schepen belioorende tot de oorlogs vloot, n.l. 3 onderzeeërs, 3 transportsche pen, 2 kruisers, I'hulpkruiser en 1 torpe doboot. Van de Fransche visschersvloot ging 1 treiler verloren. Van Rusland werden 29 schepen in den grond geboord, waarvan 8 stoom- en 12 zeilschepen, benevens 9 schepen tot de oor logsvloot belioorende, n.l. 2 mijnenleggers 1 torpedoboot, 3 transportschepen en 3 kannonneerb ooten Italië zag 28 schepen verloren gaan. Hiervoor behoorden tot de handelsvloot 19 Schepen, n.l. 14 stoom- en 4 zeilschepen, benevens 1 motorschoerier, terwijl 9 sche pen tot de oorlogsvloot gerekend worden, waarvan 3 kruisers, 2 torpedo- en 4- -duik- booten. Van België werden 6 stoomschepen en 2 itreilers in den grond geboord. Wat de verliezen van de neutrale mo gendheden betreft, komt Noorwegen bo venaan. Heit verloor 54 schepen, namelijk 32 stoomschepen, 20 barkschepen en schoe ners en 2 motor-schoeners. In de tweede plaats komt Zweden met 14 schepen (10 stoom- en 4 zeilschepen), vervolgens Dene- morken met 12 schepen (9 stoom- en 3 zeilschepen). Van Griekenland werden in den grond geboord 4 stoomschepen, van Spanje 3, van Portugal 1 schoener. Van Nederland werden 3 schepen getroffen, waarvan de „Katwijk" en de „Medea" zonken en de Artemis" behouden bleef. Ook Amerika moest het ontgelden; van dit land ontvingen zes schepen een torpedo- schot, echter ging alleen de Leelanan ver loren. De laatste maanden heeft Japan 3 stoom schepen door duikboot-aanvallen verloren. Dan blijven nog over eenige gevallen, waarbij de nationaliteit der in den grond geboorde schepen niet bekend .word ge maakt, doch waarvan men kan aanne men, dat een aantal zeilschepen, in de haven van Durazzo in den grond geboord tot de Italiaansche handelsvloot behoorden. In een jaar tijd dus 670 schepen. Voor zoover wij konden nagaan, hebben hierbij 14,000 menschen het leven verloren, waarvan 10,000 behoorende tot troepen transporten en de marine. De meest-be- treurende rampen, waarbij vele levens van non-combattanten verloren gingen, zijn die van de Falaba, Lusitania, Arabic, Ancona en de Ville de la Ciotat. Het plotseling grijs worden van het haar. Het plotseling grijs worden van bet haar onder den invloed eener sterk© gemoeds aandoening I's een zoo merkwaardig ver sch iinsel. dat liet ten allen tijde de aan dacht getrokken heeft. De bekende historische voorbeelden, zoo als van Ludivicó Sforza en van Maria Antoiihetite, wier haven in den nacht vóél de terechtstelling op het schavot vergrijs den. kunnen in twijfel getrokken werden. Daarenboven is in het geval van Varia Antoinette niet aan den invloed van angst, maai* meer aan de werking van diepe droefenis te denken en. werd ?;j, -mlgens, andere geschiedschrijvers, niet pioteciv maar langzamerhand grijs. Hoe oit/ij. bestaan ook enkele dcor gencaskaadt waargenomen gevallen era ta dien. an het volgende door Lebar geobservee- geval een© vermelding waard; Een soldaat van 23 jaar bevond zleii een loopgraaf in Argonmo, toen etn n. de loopgraaf deed springen. ITij «,-ertf de lucht geslingerd en liep verbinndbg, van het aangezicht en verschiltmd© wondingen en kneuzingen aan de loj.t zijde van het hoofd op. Den volgenden 0, in het hospitaal bemerkte bij ^rsiliiu, de plokjes grijs haar aazi do Imkert van het hoofd. Het verlies van kleur de haren was compleet, botrof zrowel laj als korte haren en vanaf den wortel aan d© punt.. De rest van hot hoofdW was donkerbruin, terwijl jn snor c-n baj geen emlkele grijze haar te vinden was. patiënt was ©en intelligent persoon en juistheid zijner opgave kon niet in h gei!rokken worden, daar ook zijn belt kelijk nieuw zakboekje als kleur v haar „marron foncé" opgaf. De onderzoekingen van MetehnjJ over het grijs worden der 'haren ti volge vam ouderdom, wei-pen eeni! op 'het vraagstuk. Volgens hem ve men ea* in den haarwortel ronde of 01 cellen van uitJoopers voorzien, die in tact komen met de cellen, die de pügma korreltjes herbergen en deze kórreHj 1 langzamerhand absorbeeren. Deze pi ;ra] mientophagen uit dien wortel begeven a gCh later naar de huid', waar zij als pigmj iet, cellen blijven. De pigmentophagen, die 00 het haarmerg optreden, verdwijnen 1 de 1 heel. wanneer het ontkleuren van het. In j j; beëindigd is. De plotseling© mobilia A(jr dezer pigmentophagen schijnt onder jjni invloed van gemoedsaandoeningen, zere stoornissen en dergelijks te kunnen pij vinden. In het bovenbeschreven geval d© linkerzijde van het (hoofd1 door trauma en daar vertoonden zich de ken met ontkleurd haar. De invloed plaatselijk© oorzaken blijkt» ook uit gevallen, waarin pariïeede grijsheid haren optreedt op plaatsen, die aan onderhevig waren, b.v. de drukking uniformpet. „Med. Weekbl Sneeuw in het Oosten. In dó „Vorwarts" leest men het v de, dat aan een soldatenbrief ontleend Kerstmis hebben wij hier onder vige koude en zware sneeuwstormen vierd. De Russen lieten ons, evenals 1 Nieuwjaar met rust. Zoo'n sneeuwst is hier verschrikkelijk. Meestal duurt van 36 tot 48 uur. De lucht is dan zoo k en scherp, dat men zich bij het loopen doek of zak voor den mond moet hou om te kunnen ademen. De jas ^taat bevroren van het lichaam af. Het ho deksel zit aan de haren vastgevroren kan in het verblijf eerst langzaam w los gemaakt. De oogen worden door de fijne zil sneeuw heelemaal rood en doen e dagen later pijn. Staat men bij zulk een uur op wacht, dan is men een leve ijsklomp. Die sneeuwstormen komen acht of tien dagen voor. De stellingen hoofd- en flankeeringsloopgraven, die meter tien diep zijn, zijn dan geheel gewaaid met sneeuw en gelijk me: oppervlakte. Slechts op eenige ged plekken ligt de sneeuw maar een hoog. Den volgenden dag moet dan b'e nen worden met de sneeuw zoo snel gelijk weg te graven en dit werk. w dag en nacht voorgezet. .Het schoot! naar de zijde van den vijand toe, vrij blijven en alle sneeuw wordt dus achter weg geschept. Van den bodem de loopgraaf tot de omhoog gewo sneeuwmassa is dit dan ongeveer via Ook de draadversperringen, die hiei daar niet meer te zien zijn, moeten góed als het gaat schoon gemaakt wol Heeft het sneeuwen opgehouden, drijft een sterke wervelwind ons de sneeuw in het gezicht, wat rnen verduren heeft bij acht tot tien gr vorst kan men zich dan voorstellen, eenige dagen geleden een compagnie afgelost, staken de menschen letterli) adn den buik in de sneeuw. Eenigenfl ten zelfs uitgegraven worden. Enkele gen geleden had ik werk op den linker gel van onze stelling. Het was 600 verder. Om daar te komen had ik dan een uur werk. Hier en daar kwa op plekken, waar de sneeuwmuur nog was opgeruimd. Dan moest men op den rand van dei graaf klimmen en op den buik glijdt- den beganen grond komen. Daar men snel eenige meters en springt dan' in de loopgraaf. Toen ik, na mijn tan bracht te hebben, 3 uur later weerf verblijf terugkwam, zat ik vol ij sneeuw. Laarzen en kousen zaten a! kaar vast en mijn handschoenen steenhard bevroren. Wij wonen met vijftien man in 0:! blijf. Hot is vier nieter in het vis Aan tafel is Cr plaats voor zes P® En daaraan zit ik nu in den schrijven. Een klein venster, van iw volle een vierkanten meter, dat kleine ruitjes bestaat, geeft ons een spaarzaam licht. 's Avonds wo> altijd over getwist-, wie aan de bsurl een kaars te leveren. Onze kachel is uit baksteen en w week tweemaal dichtgesmeerd. Het zijnde bosch levert de noodige warn den daarbij behoorenden rook. De steen is uit leege blikjes samengesWJ groote blikken bus, waarin vroege' smakelijke ham geweest is, is onze kom. Ons middel tegen het oTigeo^ dat wij ons ondergoed acht dagen ten in de koude aan een boom har helpt. «- Wij zijn nu zoover, drtt geen wa do oir het plafond van ons verblijf Tl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1916 | | pagina 2