DONDERDAG
24
FEBRUARI.
1916.
BUITENLAND.
De Oorlog.
No. 1940
ll
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.,
(nterc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
Do ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallenverzekering
het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bjj onza
ibtei enten H cent per week, f 1.4-5 per kwartaal Franco per post f 1.65 per kwartaal
Afzonderlijke nummers 2'/s cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van t—5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededeelingen van t-5 regels f1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handel9-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent.
EN
len De Catacomben.
prof. dr. F. Pijper, hoogleer aar in de ge-
hiedenis van het Christendom en de leer-
60 jliingen van den Christelijken godsdienst,
e[t op uitnoodiging van de Vrijzinnig
||l[ irietelijke Studentenvereeniging alhier,
h voordracht gehouden over de cat-a-
Spr. wees er op, dat de voornaamste be
ekenis van de catacomben te Rome hier-
bestaat, dat de schriftelijke getuigenis-
n omtrent het oude Christendom door de
tuigenissen Aer monumenten worden
ingevuld.
En dan zeide spr. verder: „De verdienste,
jke beoefenaars van de studie der cata-
iruben zijn-R. K. geleerden geweest."
j pij deze verklaring van den geleerden
ireker mag zeker onzerzijds wel worden
iraerkt, dat de studie der catacomben oolc
iisl zeer bijzonder aantrekkelijk is voor
geleerden integendeel rnet Protes-
jitsche omdat zij in die catacomben een
.schtvaardiging vinden van de nog op den
uidigen dag bestaande Roomsche practij-
(men denke b.v. aan de heiligen-ver-
kring)! De catacomben vormen een beves-
girtg van de Roomsche leer!
Op het eind zijner lezing maakte de Pro-
stanlsche geleerde zijn gehoor attent op
e in Nederland bestaande nabootsing der
- atacomben. Wien het, zoo eindigde spre-
l( er, niet gelegen komt naar Rom© te rei
en,' kan werden aanbevolen de getrouwe
^producties van eoru deel der catacomben
i het rotspark te Valkenburg in Limburg
bezoeken.
lit'
T,' Ons volkskarakter.
Voor de ,'AmsfterdajmscTte Studien'ten-
ïuiging voor Sociale Lezingen" hield
eteevvond de'lieer Th. M. Roes* van Lim-
hoofdcommissaris van po Kr.e al-
naar.' één vSordracKt over: „Ons volkska-
ktei".
Wij willen hier even wijzen cp. 'n heel
reemd lOlrJkerjie bewering van dezen
weker. De heer Roest van Limbürg wees
r op. dalt heit vofkdkarakter geen or.ver-
aderlijks grootheid is; elk volk heeft zijn
■zinkingen gekend. Ook wij hebben bteei-
ijdperken. gekend. zeide hij. doch later
ing de geestelijke invloed teloor. „Onder
en"invloed" >eaa nu komt heit bevreeim-
le-ncle „onder iden hivOocd van twee fac-
osen, het is'ocialï'smé en de sport-, is er
na wees? fut .i*n ons volk gekomen. Er
kwam iels van eon hoogcr geestelijk lei ven
in ons volk."
Secial'iam& en spoilt d e twéé factoren
)or een li oog er geestelijk 'leven in ons
eo'.k!
als Iemand deze twee factoren on-
meerdere zou noemen '.t zou een
persoonlijke opvatting zijn. welke wij va.n
•nzén. kant zouden beofrijdem. Het sócia-
smè toch heeft wol onder de arbeiders
wat meer „durf" gebracht ddt is waar
maar. heeft het hen tot .een hooger
geestelijk loven opgevoerd?! En de sport?
Od zichzelf vei'.steekt niet te verooidee-
kn.. integendeel, heeft zij echter zooveel
hui ten sp.rtsglhe den op haar rekening, dat
zïi tbcli niet a'.s een van ds twee factoren
'Or een -hooger geestelijk I-even in ons
-Mc mag werden geprezen?!
Socialisme en spart. M. Zijn niet twee
ond'^r meerdere, doch de 'twee eenige
factoren voor een hooger geestelijk leven
in ons volk, die de spreker noemt! En dit
is 'n 'kortizichllglhei'dwelke waarlijk melt
a'fen ernst spoft!
Des te frappanter is nu het slot Van de
-lezing, waaoiin de spreker aldus opiwekt
tot verbetering van onia volkskarakter:
„Wij moeten streven naar zelfverbete
ring en zelfcrLt'iek en ons niet meer ver
dienen in haarkloverijen en kleine ver
deeldheden. Wij moeken bovenal ook de
zucht naar individueele wijihelild 'tieimpe
ren."
Zelfverbetering, zelfcn'jteek, geen haar
kloverijen o-f ver deeCdih cd en, tempering van
de zucht naar individueels vrijheid dak
-allies zeker door middel van die twee fac
toren: socialisme en sport... Dat een
hoofdcommissaris van politie zoo'n slech
ten kijk heeft nieit slechts op den volks
aard, doch op heit algemeen-menschelijke
tis nlat weinig bevreemdend. Ergerlijk-
ki'.e.ingeeintig moet liet genoemd worden,
dat de godsdienst als factor fce.r veredeling
van den volksaard door hem absoluut ge
negeerd wordt!
Gevechten op het Westelijk oorlogs
terrein. De Möwe in actie. - Hst
blokkade-ilebat in het Hoogerhuis. -Een
vredes-debat in liet Lagerhuis. Lord
Cecil als blokkade-minister. Gevloten
der Entente-mogendheden in de Middel-
landsche Zee. -- Geen duikboot in do
Bosporus. Admiraal Von Pohl over
leden.
Van de oorlogstërreinen.
Overzicht.
Op het Westelijk oorlog:terrein hebben
de Duitschers verschillende) vo.ordeelen
behaald.
Ten Noorden van Verdun heeft de Duit-
sche artillerie den geheelen nacht de
Franscho stellingen beschoten, waarna de
infanterie aanvaren deed met het, gevolg,
dat de Fransclien, na zeer hardnekkige
gevechten, het dorp II aumoiit hebben
moeten ontr.uim e n.
Ten Oosten van de Maas hebben de Duit-
sche troepen de stellingen ter hoogte van
de dorp en Consenvoy e en Asannes aange
vallen. Het Duitsehe legerbericht meldt,
dat deze aanval de stelling over een
breedte van r ui m 3 K.M. doorstoot
te., Hierbij zouden de Fransclien, behalve
zware bloedige verliezen, meer dan 3000
man aan gevangenen en veel oorlogsma
teriaal verloren liebbeii.
In den Boven-El/.as leidde een Duitsehe
aanval ten W. van Ileidweiler tot verove
ring van vijandelijke stellingen over een
breedte van 700 en een diept© van -100 M.,
waarbij ongeveer 80 gevangenen in handen
der Duitschers bleven.
Veel hebben de Duitschers door den suc
cessen niet gewonnen; do algemeene toe
stand blijft vrijwel onveranderd.
Op het Italiaansch—Oosteririjksch oor
logsterrein hebben de Italianen den berg-
gordel van Collo tusschen de bergstroo-
men Langan.za en Ceglio vermeesterd. Een
officieel Italiaansch ldgerbericht meldt
hierover: Het gevecht begon den 9den Fe
bruari toen de Italianen den top van den
Collo en de aangrenzende hoogten bezet
ten. De Italiaansche troepen sloegen alle
tegenaanvallen af, breidden hun terrein
winst in den nacht op 19 dezer naar Bet
Westen in de richting van den kam van
den Monte Cola uit en brachten de ver
meesterde stellingen in staat van tegen
weer De nieuwe stellingen beschermen de
kom van Borgo en de door de Italianen be
zette districten Ronci ©n Roncegno.
In de Oostenrijksche legerberichten
wordt van dit Italiaansch succes geen mel
ding gemaakt.
0p Zee,
De „Möwe" in actie.
Te Santa Cruz op Teneriffe is het Engel-
sche schip „Westburn" met averij binnen
gekropen om herstellingen te ondergaan.
Het voerde de Duitsehe vlag en had een
bemanning bestaande uit oen officier en 7
man, waarvan er één een pet droeg met
,,S. M. S. Möwe".
De „Westburn" had 206 gevangenen aan
boord, afkomstig van de Engelsche sche
pen „Flamenco", „Horace", „Clan Macta-
vish", „Edinburg", „Cambridge", „Beige"
en „Luxemburg". Er warén ook 11 Spaan-
sche matrozen aan boord.-
(De „Flamenco", gebouwd in 1906, mat
4540 ton bruto en behoorde aan de Paëiiïc
Steam Nav. Co. te Liverpool.
De „Horace", gebouwd in 1895, mat 3335
ton bruto, en behoorde aan de Liverpool
Brazil R. Plato S. N, Co. Ld. t© Liver
pool.
Dc „Cambridge", gebouwd in 1886, mat
1259 ton bruto en behoorde aan de Anglo
Ottoman S.S. Co. Ltd.
De „Beige" is nrOüelijk de „Belgian",
gebouwd in 1900, metende 3657 ton, van F.
Levland Co. Ld. te Liverpool.
Do „Luxemburg", gebouwd in 1910, raat
1417 ton en behoorde aan de Leith Huil
Hamburg Stm. Pkt. Co. Ld: te Yeith.
Het torpedeeren van de „Clan Mactavish"
was al bekend. Red.)
De violen der entente-mogendheden in de
Middellandsche Zee.
Balfour heeft in hot Lagerhuis medege
deeld, dat de Franscho bevelhebber admi
raal Fournier, het algemeene bevel voert
over de maritieme strijdkrachten in de
Middellandsche Zee. De hertog van de
Abruzzen voert het bevel in de Adriatische
Zee en de aangrenzende wateren. Engel
sche officieren hebben andere, plaatselijke
commando's.
Balfour voegde er aan toe, dat het beste
bewijs voor liet werk der bondgenootschap
pelijke vloten in de Middellandsche Zee is
de welgeslaagde overbrenging van groote
troepenmachten naar Saloniki en Walona,
de goedgelukte ontruiming van de Darda-
nellen en de overbrenging van het Servi
sche leger uit Albanië naar Korfoe.
Geen duikboot in de Bosporus.
Het bericht u.it Saloniki aan de „Times".
dat een Engelsche duikboot in den Bospo
rus een sleepboot en zes zeilschepen in den
grond heeft geboord, is.naar Wolff"
van bevoegdo zijdo verneemt verzonnen.
Sedert liet eind van het voirge jaar is in
do Zee van Marmara geen vijandelijke
duikboot gezien.,
0p den Balkan.
Montenegro.
Mioesjkowüts, m inister-p resident van
Montenegro, heeflt., naar „Havas" seint,
de volgende nota bekend gemaakt:
Ondanks de formeel!© verklaringen, on
langs aan de petrs verstrekt door Qact hoofd
dor Monteneg rijnse he regeening, datmeit
dc koninklijke familie de wijk naar Frank
rijk heeft genomen, geeft de O.osteneijkseh-
Du.lfische dliipOomatie haar drijven niiet op.
Haar praktijken strekken om ophieuw
verwarring te Stichten en de openbaio mee-
nir.g ink twijM ,te brengn. De Ooisten-
rijksch-Hongaarsche gezant ite Madrid
'lie-eft een nidta' verspreid, volgens "welke
een verzoekschrift, van Joden dér Monitene-
griinsche rageerilng, die in het land zijn
achtergebleven, aan koniing Nikolaas zou
zijn voorgef.egd, o-m hen te machtigen vre
de to sluiiten.
Geèuklkijg zal geen verbonden of onzijdige
regeering zich in detzen zoo onhandig ge
spannen ölrik laten vangen. Wanneer ko-
ninc Nikclaas en liét hoofd zijner regee-
ring genoodzaakt zijn geweest. :Mcnitenegro
te verlaten ten einde aan den vijand te
entkomen, na zeer duidelijke ordea-s' te
!iebben verstrekt om .onder geen enkel
vcorwerjiscl in onderhandeling te treden,'
'dan is dat eltolCiig niet geweest cm thans de
vzorsteï ten te onderschrijven van perso
nen. die onder don druk van den overwel
diger handed en.
Daaro rn i s_li e t go e d te he r-
halen dat d koning en do
wettig© regeering van M o n-
t ne g r o zich in d e n z e 1 f cl e n
toestand bevinden als de
soevereinen en de r e g e c-
ringen van Belgac en Servië.
liet lot van Montenegro ds door de alleen
verarJlwoordcfijko leiders, die op het
cotreaihlik j.n Frankrijk to ven, onder he
se hei ming gesteld van hun groote bondgc-
noo'.en, die er van overtuigd zijn dat die
leiders niet in afzonderlijke onderha.nde-
linaen zullen treden.
België.
Het vertrek van Kardinaal Mercierv
Een particulier telegram d.d. 23 Febr.
aan de „Msbd." melcU:
Gistermorgen had op het Vaticaan een
bijeenkomst plaats van de congregatie der
seminaries en universiteiten, die onlangs
is opgericht.
Aan deze bijeenkomst nam kardinaal
Mercier deel, die rapport- uitbracht over de
volbrachte werkzaamheden gedurende zijn
verblijf t© Rome, waarmee Z. II. dc Paus
hem belast had.
Kardinaal Mercier zal heden door Z. II.
den Paus in afscheids-audiëntie ontvangen
worden. Waarschijnlijk zal kardinaal Mer
cier 24 Februari vertrekken.
Duitschland.
Admiraal Von Poh!.
Admiraal von Pohl, chef va.n den Dui't-
schen- marinestaf, Is te Beiflijn overleden.
tl-Iugo ven Pohl was dn 1855 te Brcslau
geboren en 60 jaar geworden. In 1909 was
hij tot vi-w-admiraal bevorderd' en tot chef
van den grooteai marinestaf benoemd. Red.)
Engeland.
Cecil als blokkade-minister.
In het Lageihuiis heeft minister Asquith'
meegedeeld dat Lord Robeilt Cec.il de mi
nister zal zijn,, belast mét. de blokkade. Ilij
zal den rang hebben van Kabinetsminister,
<!oc'h ionder-m.lnister van buiten-I and soho
zaken blijven. Hij zaL -worden' bijgestaan
door een zeefofficier meit den rang van
generaal.
Het blokkade-debat in het Hoogerhuis.
In het Hoogerhuis is gisife-ren de bespre
king der btekkadepouitiek vo'ortgöziet.
Faring-don', die onlangs het vasteland
heeft bezocht- dn opdracht der regeering,
zeide overtuigd rte zijn geworden dat er.
slechts zeer weinig contrabande over on
zijdige Staten naar .Duitschland gaat. Spr.
uitte zich met lof over de N' e d. O v e r-
z e e Trast, welker leden rechtschapen
mannen zijn, die de overeenkomst zoo stipt
mogelijk uitvoeren. Waar dc organisatie
faalt, worden dadelijk stappen gedaan om
herhaOing te voorkomen. Welle e voorzor
gen er ook worden genomen, men zat
smokkelarij nooit 'kunnen verhinderen.
Na verdere bespreking heeft Sydenham1
zijn gisteren vermelde motie ingetrokken.
Het debat sluitend heeft lord Crewe den
nadruk gelegd op de. moeilijkheden om
clcn .invoer van Zweeidscli en Noorsch
iizererts over R o it t e r d a m t© Stuiten,
daar het bezwaarlijk gaat deze ladingen
onderweg- aan te houden. Er zijn boven
dien complicalles die niet in 'het openhaar
kunnc-n voeden uiteengezet.
Hieromtrent had Faringdon gezegd dat
cl3 hoeveelheid ijzererts, Yn 1915 naar R o t-
t e r d a m verscheept, maar 10 peroent
van de gewone hoeveelheid heeft bedragen..
Een vredesdebat in het Lagerhuis.
In het Lagerhuis heeft minister Asquitii
in antwoord op redevoeringen vaji Snow-
den en van Trevelyan, over do voorwaar
den waaronder het mogelijk zou zijn ee-n
eind aan den oorlog te maken, en toch het
doel te bereiken, waarvoor de bondgenoo-
ten strijden, het volgende geantwoord:
„Ik heb aldus Asquith duidelijk,
openlijk en nadrukkelijk uiteengezet op
welke voorwaarden wij bereid zijn vrede
te sluiten. Ik wil ze heden herhalen. Onze
bondgenoóten kennen ze cn ook de rijks
kanselier weet zeer goed wat ik den Oden
Nov. 191-4 heb gezegd. Ik herhaal nu:
„Wij _ziillen nooit het zwaard, dat wij
niet lichtvaardig hebben getrokken, in Clo
schede steken, vóór België (en ik voeg er
thans bij: Servië) (luide toejuichingen) al
les en meer dan alles hebben terug
gekregen wat zij hebben moeten offeren:
voor Frankrijk volkomen beveiligd is tegen
aanvallen; vóór cle rechten van de kleine
volleen in Europa op onwankelbaren
grondslag zijn gesteld en vóór de militaire
overheersching van Pruisen geheel en
voorgoed is vernietigd."
Kan het duidelijker en onoinwondcner?
vraag lk Trevelyan en den Duitschen rijks
kanselier. Hoe kan ik liet begrijpelijker
maken, hoe kan ik meer cloen om hem en
FEUILLETON.
In verkeerde omgeving.
vin eten grond. papa. ziet lady Hunter
er evenzoo bevallig uit als wie ook van de
'lanies. Niemand kan haar voor ouder dan
dertig houden, en boe lief is zij! Ook sir
Tobert ziet er statig uit, men zou meenen,
•dat hij uit een oud' schilderij was opge
stegen! liet schijnt mij, dat-geen. van de
loeren hier Ciem evenaren "kan, wat dunkt
n papa?" En zij legde vertrouwellijk haar
hand in de zijne en keek hem vragend aan.
..Mij komt bet voor, Geertrui, dat onze
manier van band-eien zee.r onfatsoen.ijk
ós," lachte haar vader. „Véle beden wa
ren verwonderd -over ons."
Zij werden in hun .gesprek nu door de
dansers onderbroken, aan welke sir Ro
bert en lady Hunter haar jon,ge gast voor
stelden Geertrui werd ijhngs weggevoerd
«a volgde een minuut ilat-e-r den gang eener
quadrille, welker betooverencle melodieën
al!e verlegenheid van haar wegnamen.
ftecntrui's -vader zag gedurende dien
®vonid haar -zeer weinig meer; zij werd on
afgebroken gevraagd en genoot het dansen
en al het ongewone cm haar heen van
'R&nscher (liable, z-oo onbevangen, dat zij
lvüiCiöI niet de tbeJwcn'deriing Jbemerkte, die
ihaar verscbijnlintg maakte. De me-esten van
lady Hunters gasten waren verwonderd
wei- haar bevallige jonge -nicht, wier lief
lijk
go.aat cn. jong .rn-eiisjesachiiig wezen
dansers bctooverdJcf. zoo spoed ig li aar
'torste schuwheid yercbvvéhcini was. Lady
was z,e©r vehhiwugd' over den op
gang van Jiare heschermeVnge en rustte
niet-, voor zij den beer Marmoring gevon
den had, om heit hem mede te tteelen
hem, die daaraan niet de behoorlijke
waarde 'hechtte.
Als a'J.e dLngon, aangename en onaan
gename, liicg» ook het bal ten, eindt?, veel te
vroeg meende Geert,ruii, afs zij daarna neg
«ven met de gaslheeren en haar vader te
zame.n zat.
Daags daarna, in de vroegte, wilde
Marmering opbreken en onderweg zijnen
zoon bezoeken, eer hij in zijn stille ge
boorteplaats terugkeerde. Het afscheid
tusschen vader en dochter moest a'zoo nu
plaats oëndeix Van beide zijden troostte
men sich met con spoedig weder/ten.
Geertrui gaf du'izend groeten aan haren
Lieven Rupert mede en verzocht, dat hij
veel. e-eer veel .voor haar moge (bidden
rjpiï oen kus en Geertrui ging, voor 'de
eerste anaal én haar Keven, bij hét ochtend-
grauwen zich ter ruste begeven.
Haar leven ün Londen vormde zich meer
on meer tot een droom; het scheen uit lou
ter genoegens te zamen gesteld. "Was hare
nicht er zoor verbaasd over, dat) Geertrui
er op aandrong, Zondags naar de II. Mis
te gaan, vérder kon bet ineiisje met hare
vrome gewoonten geen rekening houden.
Zij moest dag aan dag, uur aan uur he
roin zijn, in de groote wereld te schitte
ren, cn het behaagde 'naai', dit bonte zwe
ven. Het 'Oene feest vo'gde op hot andere.
Heden was o-r bal bij hertogin van X.
Géc-rtrui ging er alzoo heEir^. onbevangen
zich de reden afvragend van de luide be
wondering welke ilady Hunter van hare
verschijning inoogst-te.
„Maak mij toch niet ijdöl, lady Julia,
het komt van dit mooie kleed," lachte zij.
Zii vermoedde niet-, dat voor haar kinder
lijk zorgeloos gelu'k, haar eenvoudige we-n-
schen. baar eenvoud des harten heden de
doodsklok luidde, zij vermoedde niet, dat
dezen avond al dat geluk zou gaan ver-
dwii'inen.
Twee of dn.e dansen waren gedaan,,
Geertrui zat koutend bij ccne vriendin van
haar -nicht «n monsterde daarbij de zaal,
die ziich nu, in «en o ogenblik van rust,
beter dan voorheen aan haar oogen ver
toonde. Haar JaJük zweefde door de smaak
vol versierde ruiimte, toé hij plotseling on-
wiXekeurig -bleef rusten op een persoon in
hare nabijheid.
Heit. was ©en heer, die tegen een zuil van
de zaal Leunde en haar geheel vreemd was.
Zii was er zo'ker van, dat zij d.it blaeke,
itrctsche gelaakt neg nooit gezien had, en
zij keek liet aan, zooals men het een stand
beeld doet.
..Wat oen fraai gelaat-," dacht zij. „Ik
heb nooit zuf.k «en gezien. Het zou voor
een kruisri'drt-er passen of «en of anderen
ridder.ijken héld, wel tets ite rustig en to
gerings eb attend, niet vurig genoeg, maar,
bet ai'ë.t er uit, als kon het somtijds zeer
Levendig worden," 'en G&eróruü droomde
zich allerhande geschiedenissen over hot
plotseling opgedoken gelaat, in cnschull-
dige poëtische bcwonclcniirig. Zij werd uit
haar droomen door een, 'vraag van haar
buurvrouw opgeschr'ikt, antwoordde snel
eai blozend, zoodat .deze niet begreep, wat
•haar overkomen was en zich cle vreemdste
vex-onderste/".Ungear, maakte. „Wanneer hij
eens bemerkt heeft, dat ik hom zoo lang
aanizag!"-Bij geluk keek hij steeds naar
boven, maar rik mcieil mij dit droomen en
fantaseeren afwennen.' Hot- bracht mij op
school Taeds straffen genoeg op, in de
wereld past het geheel neet." En de arme
Geertrui wendde vast besloten; hare oogen
van die zijde af, waar het belangwekken
de, gelaat Zi'ch oflhield.
Zij had weder gedanst cn zich nederge
zet en praatte met haren danser, zllch
moeite gevend e,, diet pas gebeurde te ver
geten, .toen lady Hunter haar naderde; zij
keek op en zag .naast haar den kruisrid
der harer fantasie.
Lady I-Iunter stelde haai- den heer voor,.
Geertrui bloosde diep, deo'.s uit de school-
maisjesacbitige schucliterheid, di'.ö zij steeds
nng bezat, deels aï.s een herinnering aan
hare voilgc .„gekheid" zooals zij het n;iem-
de. Zij ware nog vea-legener geworden, zoo
zij geweten ha>d, Eioe zij gedurende den
laatsten dans -door dien heer was gadege
slagen^ Toen hij veraam, dat zij een be
schermelinge van lady Hunter was, had
hij de,ze gemakkelijk bewogen hem haar
voor te stellen,
„Geentruii, ik steil u Qi/ier een zeer geach-
ten huisvriend voor, den heer Graham.
Miin nicht -miss Mannering," wendde zij
zdch toen tot den heer. „Nu, Stanley, zijti
gij geïntroduceerd. Hét is waarlijk een
verkwikking, dat gij er weder zijt. Ik
zag het wel, gij kondit het niet over uw
hart verkrijgern, ons «en ganseli seiizcen.
van uwe 'tegenwoordigheid -te berooven,"
en zij tikte hem scherl^anid met haar
waaier op den arm.
„Ik moet u dót zwak bekennen, wanneer
het er een &s, lady Hunter." Stanley Gra
ham lachte, èn dat lachje verfraaide zijn
trekken, van welke cle zoo trotsche, hoog
moedige lijn verdween, die zij gewoonlijk
droegan. „Nauwelijks «en .woeik geleden
ontdekte ik, dat ak hot in Italië nieit meer
uithouden kon, ofschoon ik juist de schoon
heid van hei Ccmomeer ge,noot; :'tk zeide
tot mij zelven, binnen wciinige dagen moet
lk weder til hei groote Babylon vertoeven.
Er .is niets met den geboortegrond te ver
gelijken, denkt gij ook niet zoo, miss Man-
nering?'1
Een beeld van het ge" ie f de oude huis,
•dat op dit oogenblik zoo geheel eerzaam
stond, verscheen voor Geertrui, a'.s zij wer
ernstig, ofschoon iets schuw antwoordde.
„Zeker, dat denk iik ook," en daarbij
verschc.cn een gelieelc wereld van indruk
ken voor hare zachte oogen Had Stanley
Graham haar reeds voorheen met aan
dacht beschouwd, nu verdubbelde hij het.
Hij oiarn eep. stoel aan hare zijde.
„Nu, Stanley," zei Je lady. Hunter, „ik
kan thans niet 'hier blijven, om al het groo
te nieuws te boo ren; gij zijt ons "tot schade
loosstelling voor uw lang wegblijven een:
eioed deel van uwen tijd schuldig, vergeet
dat niet." En zij verwijderde zich lang
zaam.
„Dit is alzoo uw eerste bezoek aan Lon
den, niet waar, mejuffrouw?" begon Stan
ley. en de weeke diepe stem klonk zoo
goedig en vriendelijk, dat Geerlruida'd
'lichte schrik v«cv1Kx>g, cn zij mest haar
volle onbevangenheid m cle oogen van derf
spreker keek.
„Ja, ik kwam eerst met Kerstmis uit het
ne-nsto.naat en woonde sedert dien op hét
land. Ik zou .dit jaar nog niet naar Lon
den gekomen zijn, wanneer lady Hunter
mii niet zoo vriendelijk cn dringend uit-
genoodigd had."-
(Wordt vervolgd.).
