11
Uit de Leidsche
Vroedschap.
BUITENLAND.
De Oorlog.
No. 1929
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze
II cent per week, f 1.45 per kwartaal Franco per post fi.65 per kwartaal
Afzonderlijke nummers 27s cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
rk. >P
ca
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. - Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
VRIJDAG
FEBRUARI.
I9I6.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 1-5 regels fl.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijks korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent iedere regel meer 5 cent
ee>n buiïgen dag een dood-kalme
dszitting. In 'n goed uur was de
mda afgehandeld. Een dergelijke vlug
afwerking beleven we niet dikwijls;
'2 nt, al weet de voorzitter de vergadering
bewonderenswaardige vlugheid, te
leo. de vroedheid der leden is gewoon-
niet binnen de spanne van 'n enkel
tijds te beperken,
laar, zooals gezegd, gisteren stonden
om kwart over drie op de Breestraat,
ar een waterig zonnetje de natte
beglansde en de menschen de pa-
luie, welke dien dag al zooveel regen
en had moeten torsen, nu weer 'ns
a 1st konden laten doen als wandelstok,
n wij wandelden mee met degenen, die
route hadden naar den kant van den
"jfctionsweg. Wij wandelden mee, want
moesten nu toch er 'ns goed gaan be-
ouwen dè.t> wat in de Raadszitting het
onderwerp van discussie had uiit-
laakt wij wilden eens met eigen
en gaan bezien en bekijken, of het huis,
welk men in het begin van de Oegst-
sterlaan aan het bouwen is, werkelijk
li 'ngeweldige afbreuk doet aan den
thetischen huizen-bouw in genoemde
- n, of daar nu werkelijk door dien nieu-
- 1 bouw het straten-plan radicaal is be
en, zooals sommige raadsleden niet
der ontstemming en wrevel hadden
eerd. We kenden wel den toestand
le Oegstgeesterlaan, wij hadden ook
gezien, dat daar een nieuw huis. werd
Sfixmwd hetwelk meer naar voren
m.d dan zijn collega's in diezelfde laan,
aiar de indruk van dat alles was hij ons
it vervaagd; wij moesten dien dus ver-
ichen.
ten wc echter den Jezer eerst even
iHfercn aan wat er gisteren in den
er den Oegstgeesterlaan is ge-
kon, alvorens wij hem onze eigen
2*n.mg daaromtrent mededeelen. In de
ja Raadszitting had de heer Iloogen-
-Q aan B. en W. de vraag gericht, of
2 niet hadden kunnen verhinderen, dat
2 do Oegstgeesterlaan een huis werd ge-
'd, waarvan de voorgevellijn niet
jk was aan die van de overige daar ge-
wde huizen. Deze vraag werd gisteren
ntwoord door wethouder Fischer, he
rn woord in alle finessen. Ben Iheer Fi-
t.r behoeft waarlijik niet het verwijt te
fen dat hij zich van de gestelde vraag
uktelijk heeft afgemaakt; hij maakte
loden liet van goed-op-de-hoogte-zijn
igend antwoord bovendien duidelijk
een door hem meegebracht kaartje
üevcr (hij trachtte dit den leden duide-
te maken, want sommigen toonden al
weinig belangstelling voor deze
l estie en bleven, alsof .hun dat alles niet
ikte, anet den rug 'naar de schels ge-
Z ird zitten
S lot antwoord van wethouder Fischer
am hierop neer: I-Ia.d de Raad den
waai' van bedoeld perceel verplicht,
in de lijn van de reeds gebouwde per-
ten. te bouwen, dan. was zijn grond voor
groot deel verloren gegaan., had hij
lang niet onaanzienlijke schade
'open. Zoo iets vonden B. en W. on
billijk en daarom (hadden zij -dien Raad niet
een dergelijk voorstel gedaan. Men moet
toch, aldus wethouder Fischer en later ook
die Burgemeester, het bouwen niet al te
veel bemoeilijken. Het algemeen belang
vordert, dab de particuliere belangen van
de (huiizenbouwers niet al te veel in heit
gedrang komen; anders wordt er immers
niet meer gebouwd. Zeer veel waarheid
schuilt er o. i. in deze laatste bemerking.
Veel nog werd er gepraat over het geval.
Sommige leden waren er lang niet over
content, dat B. en W. den Raad in deze
als onmondig hadden beschouwd. Maar...
het feit ligt er nu; het bewuste liuia nadert
reeds zijn voltooiing.
En is nu die iheele Oegstgeesterlaan be
dorven? Wij moeten eerlijk erkennen, a'js
resultaat van de wandeling, die wij er
gisteren heen maakten, dat de schoonheid
van id© laan er lang niet op heeft gewon
nen; waarlijk, het ware veel beter geweest
diat een dergdlijike ibouw was voorkomen.,
hoewel wij'van den anderen kant er ook
niet zóó hard over kunnen roepen als som
mige Raadsleden; bedorven is de
straat zeker niet door dat eene huis. Ook
staat vast, dat idie Raad den eigenaar van
den grond billijkheidshalve hooit had kun
nen dwingen zich aan de aldaar zéér
royaal genomen rooilijn niet te royaal?
Ite houden; het ware een te groote
schade voor hem geweest Wel had echter
de Raad geüijk de heer Huurman op
merkte*;— hem voor dat verlies schadeloos
kunnen stellen; dan was de kool en de
geit gespaard, als wij deze vergelijking
eens mogen gebruiken voor het straten-
schoon en den eigenaar!
Doch er ie niets meer aan te doen. En
B. en W. zullen nu prae-advies hebben
uit te brengen over een motie van den
heer Ho ogen boom om voor don vervolge
vast te stellen een gevelrooilijn voor de
OogstgeesterLaan, Marieiïpoelstraat en de
noordzijde van den Rijnsburgorweg.
De andere agenda-punten gingen zóó
onder den hamer door.
De Duitsche strijdmachten ter zee
zullen na een korte periode alle met
met geschut bewapende koopvaardij
schepen als oorlogsschepen behandelen.
- De Berlijnsche correspondent der „Köl.
Volkszeitung" meldt, dat alle berichten
over bijlegging van het „Lusitania"-ge-
schil otficiëelen grondslag missen.
Van de oorlogsterreinen.
Overzicht,
Op alle oorlogisterreinen heerscht een
stilte, die mogelijk moet worden opgevat
als een. voorbode van een grooten storm.
Alles wijst er op, dat spoedig in heb Westen
een offensief verwacht kan worden. Zoo
wordt id.d. 8 Febr. uit Zurich aan de ,,N.
R Gt." gemeld:
Sedert eemige dagen is weer het grens
verkeer in de buurt van Kiomstanz afge
broken, en zoo streng wordt het verbod ge
handhaafd, dat de Zwi.tsersche grensbewo
ners daarin aanleiding gevonden hebben
zich bij de landsregeering te beklagen.
Men vermoedt, dat nieuwe militaire trans
porten langs de grenzen dé oorzaak van
dezen harden maatregel geweest zijn, en
men schijnt juist gezien te hebben. De
,,3asler Naohrichten" weet te berichten
van buitengewone militaire transporten in
de richting van he.t Oosten naar het Wes
ten. Zaterdag jl. rolden gedurende zes
uren onafgebroken trein na trein over de
Hüningeibrücke, die dezer dagen voor eik
ander verkeer gestremd is. Ook den daar
op volgenden Zondag reden gedurende den
ganschen dag du bh el-besp anmen treinen
met paarden- en gaséhuttransporten langs
de Zwiteersche grenzen in de richting van
den Eïzas.
Men schijnt dus met recht te mogen ver
wachten, dat de eerste groote actiie (van
welke zijde dan ook) op (het Westelijke
oorlogster rein zal plaats vinden.
Op Zee.
Govecht in de Zwarte Zee.
Officieel wordt uiit Konstan'biniopel ge
meld: Den 6 Februari heeft de Russische
vloot zonder belangrijke schade aan te
richten de haven van So enig oe klak bescho
ten; een vijandelijk moederschip voor vlieg
tuigen, dat aan den strijd deelnam, is
door een onzer duikbooten getorpedeerd.
Op den Balkan.
Italië en de Bakan.
Naar „Havais" uit Athene meldt, is de
Grièksohe regeerimg officieel verwittigd',
dat eerlang een afdeeltng Italiaansche kóu
rabinters op Korfoe zal aankomen.
België.
Burgemeester Max.
Volgens een telegram uit Zurich, zal de
burgemeester van Brussel.,- de heer Max>
die te Celle gevangen wordt gehouden,
weldra in vrijheid warden gesteld, met
verlof, om tot het einde van den oorlog in
Zwitserland te wonen.
VredesvoorsteSten,
Een Belgisch diplomaat heeft aan „Reu
ter" verteld, dat Duitschiand meer dan
eens, rechtstreeks of middellijk, vredes
voorstellen heeft gedaan, en die pogingen
nog wel aal herhalen. De uitslag za* don
echter dezelfde zijn als te voren, want Bel
gië als vast besloten, den strijd even iajng
vol ite houden als Engeland, en dat kan
geruimen tijd zijn.
Duitschiand.
Een redacteur van de „Vorwartsi"
veroordeeld.
De redaoteur van de „Vorwarts", Ernst
Peyor, is tot een week gevangenisstraf
vc/roordeeld. De terechtzitting had met
gesloten deuren plaats. Den beklaagde was
ten laste gelegd, aansporing tot klassen
haat. De officier van justitie had ander
half jaar gevangenisstraf geëischt.
Behandeling van gewapende koopvaardij
schepen.
De Duitsche regeering kondigt in een
memorio over de behandeling van gewa
pende koopvaardijschepen, welke aan de
diplomatieke vertegenwoordigers der on
zijdige mogendheden te Berlijn overhan
digd is, aan, dat de Duitsche strijdmachten
ter zee na een korte periode, waarin reke
ning wordt gehouden met de belangen der
neutralen, alle vijandelijke met geschut
bewapende koopvaardijschepen als oor
logsschepen zal behandelen.
De Oosten rij kscÜ-Hongaarsche regeering
heeft een memorie van gelijke strekking
aan de te Weenen geplaatste onzijdige ge
zanten gedaan. Zij zal van 29 Februari af
die gewapende koopvaardijschepen als
oorlogsschepen behandelen.
Oostenrijk-Hongarije.
Tegenspraak.
Officieel wordit u'it Weenen gemeld: Het
,,Havas"-bericht, dat een groot deel der
S kod a f afbriek en in Pi'lsen, met name de
fabriek van zware mortieren, door een
ontploffing is vernield, is geheel venzon-
nen. Er :is in 'de fabriek in 't geheel geen
ongeluk voorgekomen.
Engeland.
De Duitsche vliegeraanval op de Engelsche
kust.
Het Engelsche regeerings-persbureau
verspreidt een nieuwe mededee-Ltrig om
trent .den aanval van vijandelijke water
vliegtuigen op de kust van Kent, welke
Weemsdag (heeft plaatsgevonden. De eer
ste aanvaller koos zich een tramwagen, vol
vrouwen en kiindieren tot doel. Zijn eerste
bom iviel op 'dein weg vlak achter den tram
wagen; ze ontplofte, doch berokkende geen
schade. Er was geen paniek, hoewel men
den aanvaller .duidelijk op groote hoogte
kon zien rondzweven. Nog drie bommen
weiden op een naburig veld geworpen. De
tweede aanvaller had het cp een groote
meisjesschool gemunt. Eén boon drong
door hot dak cm ontplofte op de bovenste
verdieping, waardoor de zoldering neer
kwam in het Vertrek, waar de kleine kin
deren onderwijs krijgen. Een kledn meisje
werd aan den voet getroffen, ook een an
der meisje bezeerde tfidh. Nog drie bom
men vielen op liet schooiert en er werden
er nog 2 in de buitenwijken van de stad
geworpen.
De Enigel&ohe vliegtuigen,, die ter ver
volging opstegen, waren niét in staat de
aanvallers ,in te halen wegens hun over
haasten aftocht.
Officieel wordt uit Berlijn gemeld:Woens
dagmiddag hebben eonige onzer marine-
vliegtuigen op de haven, fabrieksgebou
wen en kazernes van Ramggate, iten zui
den van den flheemsmond, talrijke bom
men geworpen.
De brand te Ottawa.
Tengevolge van don brand in het parle
mentsgebouw en de Duftsche samenzwe
ringen tegen Canada in de Vereenigde
Staten wint de beweging tegen de Duit-
schors, die reigeo rrngsb et r efcki ng en in
Canada bekleed en, snel aan kracht.. In een
Woensdag avond hier gehouden vergade
ring is hun ontslag geëischt. Onder wilde
geestdrift is ér een motie fin dien zin aan
genomen. Er werd een anti-Duitsche bond
opgericht met 'den kernspreuk .geen Duiit-
schc goederen, werkkrachten of landver
huizers."
Afrika.
De gevechten in Oost-Afrka.
Over de samenwerking van Belgische
troepen inet Fransche e>n Brltsche in Afrika
verneemt „Reuter" dat de Belgen hum
grens van het Kewoe- tot het Taganjika-
meer, een afstand van 500 mijl, verdedi
gen en de Duitsohers in 10 gevechten inefc
zware verliezen hebben teruggedreven. De
Belgen rukken nu in Duitsch Oori-Afrika
op.
Vereenigde Staten.
Duitsoland en de Vereenigde Staten.
De Berlijnsche correspondent der „Kölm
Volkszeitung" meldt dat alle berichten over,
bijlegging van het „Lusitania"-geschLL of-
ficieelen grondslag missen. In bevoegde
kringen te Berlijn is noch over ©gil aanne
ming van de laaitste Duiitsche voorstellen,
noch over een vooruitzicht op zoodanige
aanneming door de Amerikaansche regee
ring eenig bericht ontvangen.
De Duitsche gezant te Washington heeft
sedert de overbrenging van de laatste
Duitsche voorstellen daaromtrent niets
meegedeeld.
„Reuter" meldt uit New-York: Inzake de
„Lusiitania" is do toestand ongewijzigd;
men wacht met "de officieele goedkeuring
der voorstellen van Duitschiand op de
aankomst van de herziene Duitsche nota-
De officieuze pers blijft het stilzwijgen
bewaren, maar een republikeinsch blad
keurt de voorgestelde schikking scherp af
en herinnert aan Wilson's woorden, dat hij
de erkenning van „strikte verantwoorde
lijkheid" zou cischen en het „onbetwist
baar beginsel", dat bij het „Lusitania"-
geschil op het spel stond, zou verdedigen.
Het blad beschuldigt WiLson zelfs, dat hij
zijn land de loer wil opdringen, dat de
natfonale eer nooit waard is verdedigd te
worden en dat vrede ten allen prijze het
hoogste doel is.
Oostenrijk en de Vereenigde Staten.
Lansing heeft naar aanleiding der be
richten- dat Amerika een nota aan Oos
tenrijk heeft gericht over den aanval op
het s.s. „Petrolite", erkend, dat te Weenen
een onderzoek ter opheldering van de fei
ten is verzocht. Ofschoon er geen eischen
zijn gesteld, is het mogelijk dat zulks later
zal gebeuren, als de opheldering uit Wee
nen is ontvangen.
Verschillende oorlogsberichten.
Koeien. De kamer van landbouw voor
Westfalen heelt, met liet oog op de zeer
groote behoefte aan weidevee, een groot
aantal koeien uit het onverstroomde ge
deelte van Nederland aangekocht, om
deze dieren op enkele plaatsen weer in 't
openbaar .te verkoopen, zoo o. a. a.s Vrij
dag te Dortmund. Alleen Westfaalsche
landbouwers kunnen de dieren koopen.
Gebonden boeken. De censoren in de
verschillende oorlogvoerende landen wij
den al hun aandacht aan gebonden boe
kan, die vaak uit elkaar gehaald worden,
om te onderzoeken of er in den band soms
schrifturen zitten. Nu leze,n wij, dat de
Russische regeering den invoer van go-
bonden boeken geheel verboden heeft
Graan achtergehouden. Het officieele
FEUILLETON.
lor 't dierbaar vaderland.
(Slot.)
kar zellf was voor 't Laatste en weldra
2 akten. verscheidene Boeren een gemiak-
jke draagbaar, terwijl anderen zijn
S eden met kond water wieschen en zou'g-
5 lig verbonden. Toen dit gebeurd, was
2 den zij hem op dio met jassen en doe-
Si i belegde baar en de stoet zétte zich in
2 feging.
i.i kwamen bijna op denzelfden tijd op
hoeve aan. waarop Becker die daags
voren verlaten had, en zonden, op on-
honderd pas van de hoeve een
2 dschapper, om de vrouwen op het
ii'ige nieuws voor te bereiden. Deze
wist niet goed, hoe hij het zou aan-
Sfeen, terstond de volle waarheid te zeg-
2 1 Hij sprak over 't een en ander en
rtide er zoo wat omheen, tot de oude
uw hem kortaf in de rede viel: „Wij
)ren het al, je brengt zeker een treu-
e boodschap; zeg ons daarom rnaar
der omwegen, wat er geibeurd is!"
lu moest hij er mede voor den dag ko-
ion. daarom sprak hij: „Schrikt niet,
2 tuié,i Becker is gewond; daar kamen ze
2 piet hem aan!"
fa verloop van enk die minuten waren
)raj?ei s ter plaatse, en ze Men den. Boer,
a heel zwalk was, voorzic<bfc:lg meer.
||r ">e verbaasd waren echter de stoere,
jl lit'' benwoudige mannen toen zij imiiifcDer
I input en medeilijidan, dan hardhoid en
l'i'efdef.ooslh'e'i'd hij beiiidJe vrouwen opmerk
ten, en Ito'em zij zelfs weigerden den ge
wonde binnien te Laten.'. Zoo iets hadden zij
nog nooit belleefid en toamig riep; de kor
net haar toe: „Zijit gij vrouwen?'Waarom
wilt gij hem niet verzorgen, wat toch een
dliristeinpliclhit is, zelfs tegenover vreiem-
don?" I>e oude vrouw ried hem lechiter in
de rede: „Ik heib geien zoon, die Daniël
hieot. en deze," daarbij wees zij .cp Beckers
vrouw, „heeft geen man van dezen naarn.
Gaat terug naar hen, dlie u met den ge
wonde hieiheen hebbenT,gezonden en zegt
hun, dat er geen plaats in dit huis is voor
een "verrader!"
TwijMiend aan hét verstand der beide
vrouwen keek de kornet de omstanders
vragend' aan, aCs wilde hij zeggen: „Bec
kers vrouw en moedor schijnen w$l krank
zinnig, daar zij hem mielt willen binnen
laten. De oude vrouw zegt: „Ik hob geen
zoon", en .de jonge vrouw: „Ik heib geen
man"; ook noemen zij Becker een verra
der. De smart heeft haar verstand ge
krenkt, of zij hebben een hart van steen."
Bij liet woord „verrader", begon den kor
net helt bloed te koken cji hij bulderde de
vrouwen toe: „Wie is een verrader? Wie
waagt d-at te beweren, en wie is er, die
dat bewijzen kan?"
„Dat kan ilk," riep de oude vrouw uit,
„ik, zijn oigen moeder. Hij heeft als ver
radersloon .honderd pond van .den En-
gelschman ontvangen, als hij hem wilde
begeleiden, en 't is zijn verdiende loon,
dat gij hem hebi neergeschoten." Snel
greep de kormell den arm der oude va*ouw
en sprak: „Vrouw, gij vergiist. u. Niet wij
hebben uw zoon gewond, doch de Engel
sche officio!' zélf; uw zoon is geen verra
der, maar een groot hetld, begrepen? En
nu vlug de deur open!" Hardnekkiig echter
.antwoordde zij: „Kiomieit, 't is Daniël Bec
ker gelukt u te misleiden, ons echter niet!
Wie hem ook neergeschoten heeft, wij bei
den en deze lieden weten,- hoe de zaken
staan. Wij waren er bij1, toen hij zich lieit
oonkoopen. Hij is ©en verrader en uwer
niet waardig!"
Een oogembliik wist de kornet niet hoe
h'ij liet had, maar ook slechts een oogen-
Mik. Daarna was hij weer vast overtuigd,
dat hier een misverstand (bestond, en hij
stelde alles in 't werk, dilt op te lossen. Hij
verhaalde, 'hoe alles in zijn werk was ge
gaan; dat Boeker den vijand op een pad
geleid had, dat hen regelrecht in 't Boe
renleger voerde; dat er betere en kortere
wegen naar Ladysmith (Leidden en dat
Begkor nauwkeurig had moeten weten,
waar 't komnnando zich bevond. Verder
vertelde hij, hoe Becker zich gedragen
had bij de overrompeling en wat hij na
zijn onmacht gezegd had. Allen duisterden
vol belangstelling en langzamerhand
scheen ook bij hen een betere overtuiging
veld te winnen; maar slechts heel lang
zaam giluig dat in zijn werk, en eerst, toen
het gewicht der bewijsgronden hen tier-
neerdrukte, rorandeiden zij en geloofden
aan Beckers onschuld. Toen beving ben
allen een hevigo schrik en handenwrin
gend was. de uöltroep der Bbeu-envrouw:
„O, Gad, wat héb ik gedaan! Hij kan mij
geen vaigLffenis meer scflienken!" En
Dan'iëls moeder riep snikkend uit: „Ik heb
hem gervlookt, in plaats van hem te zege
nen!" Mot den u%w'pep„Daniël, mijn Da
niël., kunt gij mij vei^i'ffenis schenken?"
knielde de vrouw naast! haar rn3n,diéer en
bedekte zijn ongewonide linkeahand moit
kussen. De oude moeidJer echlter ötiotklte
haar amicn zegenend' over haar zoon uit,
<m sprak dfiephewogen:
„O, mijn God, Gij hebt gehoord, dat ik
mijn kind vervloekte; Gij keoidet mijn
'hart, o Hoer, en mijne (1 waiting, en Gij ziet
oak hiet berouw, dat mijne ziet verscheurt.
O. God, verkeer den vloelc in een zegen,
zooals ik doe!" Boeker wilde zich oprich
ten, doch zijne krachten schoten te koot
het liep men hem ten einde.
Maar toch zweefde er een gelukkige
lach om zijn mond, toen ihij allien om zijn
leger zag geschaard, on een ieder, maar
vooral zijne kinderen niet, zijn gewonde
hand vatte, hem Liefkoosde en zij allen ndet
ophielden hem hunne liefde, vereering en
bewondering te betuigen. Ten slot,te ge
lukte hot hem géhoor te verkrijgen, en hun
te antwoorden: „Gij kleingd!oovigem, wat
klaagt gij? Was het. niét oen geluk, da/t gij
u enkele oogeribTJikken in mij vergist heto/t?
Of zou he f mij anders gdlukt zijn, dan vij
and te misleiden? Goddank, dat het allies
zoo gegaan is. want anders zou ik thans
ook niet meer leven en waart gij allen dak-
Loos en hn de macht der hardvochtige vij
anden. Of ik u vergiffenis schenk? Indien
gij an de ro liadlt gehandeld, waarlijk, ik
zou u vergiffenis hebben geschonken; nu
ec hter is er geen reden om t© veigeven en
:ik sterf gelukkig. Wecnit. niiét, ik voel, dat
het mét mij gedaan is; ik sterf -echter zon
der biititeiheid en dank God, dat Hij mij
eerst nog dit gélukkige uur geschonken
heeft."
Daarna wende hij zich tot zijn oom en
siprpk: „Oom, Ik stel dé mijnien onder uwe
hoeife, zij niét; aonder mannelijloo
hescheirmiaiig zijn .iin de storonen van den
krijg en liater, als de vrede weer in '4
land is, dn de moeilijkheden voor huis en
hof, in de zorg voor mijne kinderen, die
een vader mondig hebben. Wees hun al'bea
een s'teun!"
Diep geroerd beloofde de oude oora
voor allen een v-ader en raadi^vcr te zijn,
en snikkend baden allen tot God om her
stel van dezen djierlbare. In Gods wijze
raadsbesluiten - stond heit echter anders ge
schreven; korten tijd daarna gaf Daniël
den geest. Zacht en met een blij lachje
eliuLmerde hij in voor een beter leven.
Groot en recMimaitig was de droefheid, en
toen de Boeren van het komman do om dé
baar stonden, om afscheid te nemen vam
.den gestorven kameraad, wees de korneï
op den ontélapen held en spTak:
„Boeren, hij was ©en der besten onder
ons! Eere zij zijn nagedachtenis! Steekt
hier bij het lijk van dozen held, uwe hanxl
op en zweert hem gelijk te zullen worden,
hem na te volgen en niet to versagen in
den heiligen strijd: voor vrijhedd, redht en
vaderland!"
Nadat aTlen hun hand hadden opgesto
ken, richtten zij den blik ten hernefl., ent
deze blik zeide meer' dan woorden kunnen
weergeven. Toen. daarop de St-rijdiera aan
de baar knielend een gebed gestort had
den voor den dapperen held, verboten zij
de kamer en de hoeve.
Wel was de smart der overlevenden hart
verscheurend; de lijd echter hee'de ook!
hun leed en met fieiheid konden zij deé
kornets woorden' hertvaten: Tlij was een
waar héld! Zijn aandenken blijv© in eere.,8
