30
BUITENLAND.
De Oorlog.
BINNENLAND.
7e JAARGANG
No. 1893
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Inter!- Telefoon 935. - Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, metGRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
IR het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 por kwartaal; bij onze
agenten II cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal
Afzonderlijke nummers 2'/, cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
DONDERDAG
DECEMBER.
1915.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededeelingen van 1-5 regels fl.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
Russische aanvallen in Bessarabië
werden door de Oostenrijkers afgeslagen;
aan de Strypa behaalden de Russen een
klein succes. Volgens een bericht van
Duitsche zijde hebben de Engelschen bij
bun terugtocht aan de Soevla-baai vier
transportschepen op het strand gezet.
Perzië heeft aan Engeland en Rusland
een nota van eischen aangeboden.
Van de oorlogsterreinen.
Overzicht.
Op helt Westelijk oorlogsterredn duurt
de venlhoogde bedrijvigheid van de artille
rie voort. Uit Weenen wondt gemeld, dat
alle Russische aanvallen in Bessarabië
werden afgeslagen,; ten oosten van Bur-
kanof (in Gaiicaë, aan de Strypa, ten wes
ten van Trembowla), behaalden de Rus
sen een klein succes; de Oostenrijksche
troepen moestem daar, wegens de over
macht van de Russen, «enige afdeel-togen
tot dichter bij hun hoofdstelling terug
trekken.
Van de overige oorlog-s terreinen valt
niets bijzonders te melden.
Een speciale berichtgever van den
„Berl. Loik. Anz.", die het verlaten kamp
to Aniafórta en de Engelsche depots te
KemLkili Liman bezocht;, bericht daarom
trent uit GalipoLi; Overal riret men tee-
kftiien,, dat de terugtocht veel op een
•vlucht moet hebben g-e.!ieken. Veel onbe
graven lijken, reusachtige hoeveelheden
conserven, zijden spek, meel, pionierge-
reedso'nap, 'tenten, prikkeldraad en1 ver-
pl(igingsm,atierieel zijn achtergelaten.
De Engelsche loopgraven. "die tot op
10 M'. afstand' van de Turksche stellingen
vooruitgeschoven waren, waren met hon-
derdidui'aenden zandzakken versterkt.
In de Soevla-haai zijn vier EnigeJLsche
transportschepen op het strand gezet*."
De anüiltaire .plannen van Bulgarije voor
de 'toekomst- blijken uit een onderhoud,
dat de 'correspondent van 'het Hongaar-
tohe blad ,,Az Est" te Sofia had met dien
Bulgaarsdhön 'legercommandant generaal
Sjekof.
-Deze verklaarde, dat voor Bulgarije de
strijd mat de verovering van Servië nog
niet iten einde na. Aan de overzijde van de
grens, zeide de generaal, citaat nog een
Sterke vijand, de Legers der Entente in
Griekisdh-Macedomië, die de vrije bewe
ging der Bu'lgaarsche legermacht belem
mert. De belbeekehiis van die bezetting van
Sa'Ioniki door de Entente is vooral, d.at
zij daardoor een kost/baar pand dn han
den hebben voor de vredesonderhandelin
gen!, dat slechts kan worden ingelost te
gen belangrijke schadeloosstelling. Want
het is in strijd melt de Bu'gaarsdh© belan
gen, dat na den oorlog de Entente- mo
gendheden of «en hunner Salanaki zo-u
•behouden.
De Bulgaren zijn 25 K.M. ver in Albanië
doorgedrongen, maar zullen niet verder
gaan, zeilde -de generaal, om d-e Griéksche
belangen nii-et te schenden.
,,Wij -beschouwen ons bondgenootschap
m«t do Centraal-Europeesche mogiendhe-
dien niet slodhts als een mi Kit aire, maar
ook als een poLiitiéke overeenkomst; en
wij houden er rekening mede», aiat wij on
ze bondg-enaolben door de operaties van.
ons leger niet in potiiiéko moeilijkheden
willen brengen. Wij meenen, dat Roeme
nië ook verder neutraal zal blijven; wij
vreezen geen krachtige Russische aanval
len noch over Roeumemüë, noch uit de
Zwarte Zee, ofschoon de Russen reeds po
gingen daartoe deden. Wij moesten, vol
gens de met ons gesloten overeenkomst,
vier divisies tegen de Serviërs afzenden;
wij deden echter meer «n zullen blijven
doen., wat onze belangen eischen, en onze
bondgenooten kan dienen."
0p Zee.
Om tJj Kaap.
Reu ter" verneemt, dat de Nippon
Yuschen Kaisha"-maatschappij wegens
het verlies van de Yasaka Maru" besloten
heeft, dat hare schepen den weg om de
Kaap zullen nemen.
De duikboot- en mijnoorlog.
- Lloyds meldt, dat het Engelsche 3.8.
Morning" gezonken is; de kapitein en de
tweede officier werden gered.
0p den Balkan.
Do Pri4i9 Von Wied weder op den troon
van Albanië.
„Reuter" meldt uit Londen; De bladen
berichten: „Harold Spencer, die oud-leer
ling van de marine-akademie te Annapolis,
later adjudant van den prins von Wi-ed en
thans luitenanLaviateur bij de Engelsche
militaire missie naar Albanië, die pas van
\Skoe,taii' teruggekeerd is, bevestigt hiet
üericht, dat de Prins von Wied, nadat hij
eerst met Oostenrijksche hulp te Prizren
leden van ALbaneesche stammen tot een
legermacht georganiseerd heeft, thans óp-
rukt met het besliste doel de Serviërs te
verdrijven van het zuiden van Valona, de
onafhankelijkheid v£m Albanië te herstel
len en deflr troon weder te bestijgen."
Engeland.
De dtenstplichtquaestle.
Uit de telegrammen, die wij in ons num
mer van gisteren hebben gepubliceerd,
blijkt, dat het kabinet inzake de dienst-
plichtquaestie een besluit ten gunste van
dwangmaatregelen, aLthans
voor de ongehuwden, heeft genomen. Wel
ke maatregelen de regeering zal nemen is
nog niet bekend. Naar het schijnt zijn to<|h
niet allo leden van het kabinet tot de over
tuiging gekomen, dat dienstplicht noodza
kelijk is, dat zou men althans opmaken uit
dé aankondiging van de .Times", die zegt,
dat er misschien eenige wijziging in het
kabinet zal komen. Blijkbaar heeft de
meerderheid zich laten overtuigen. Dat dit
moeite heeft gekost, kan men opmaken uit
hetgeen de Engelsche bladen Dinsdag
schreven, toen het kabinet reeds een zit
ting achter den rug had en nog tot geen
besluit had kunnen komen. De parlemen
taire medewerker van de „Times" noemde
toen den toestand netelig, en hij vreesde
zelfs, dat de positie in.de kabinetszitting
van Dinsdag critiek zou vinden indien
tenminste niet met kracht en vastberaden
heid werd opgetreden.
De quaestie ging over de h-lofte die de
heer Asquith indertijd in het Lagerhuis af
legde, dat de verplichting voor de gehuw
den, die zich hadden aangemeld voor den
dienst, niet zou moeten worden doorgezet,
eer allereerst de ongehuwden hopelijk
vrijwillig én anders door andere middelen
aan hun verplichtingen hadden vol
daan.
Het was nu de vraag of de resultaten
van het werfstelsel van lord Derby zoo zou
den wezen, dat tot de door don heer As
quith bedoelde maatregelen zou moeten
worden overgegaan. Buiten het kabinet is
hieromtrent niets bekend en eerst bij de
heropening der parlementszltting zal hier
van iets blijken. Maar de parlementaire
medewerker van de „Times" zegt, dat
niettemin in het algemeen toch wel- zoo
veel bekend is geworden, dat hoe uitne
mend de resultaten van lord Derby's stel
sel ook mogen zijn geweest er een aanzien
lijk aantal jonge ongehuwde mannen zijn,
die zich niet ter recruteering aanmeldden.
Men zou meenen, zegt de „Times", dat
nu dus de belofte van den eersten minister
zou moeten worden uitgevoerd en maat
regelen van dwang tegen deze jonge on
gehuwde lieden moeten worden genomen.
Maar juist hierboven was het kabinet ver
deeld. En waren ministers die op onver
wijlde invoering van dwangmaatregelen
aandrongen, maar er zijn anderen die
meenen dat het vrijwillige stelsel nog een
kans moet hebben.
De parlementaire medewerker van de
„Daily News" weet te vertellen, dat de ka
binetsraad niet zich uitsluitend met deze
quaestie heeft bezig gehouden, maar ook
met ,,e r n 3 f i! g e vraagstukken
die de neutrale staten be
tref f en."
De parlementaire medewerker van de
„Daily Mail" verneemt, dat de ministers,
dift iegeji drénaiplreht xi]n, do Tolgcrule
zijn: Sir Edward Grey, Balfour, Lord
Crewe, Lord Buckmaster, MacKerma, Sir
John Simon, Runciman, Birrell, Thos.
MacKinnon Wood, Harcourt, A. Hender
son. Van deze neemt Balfoui4 de voornaam
ste plaats in. Onder de ministers, die zich
vermoedelijk vóór onmiddellijken dienst
plicht hebben verklaard, zijn: Lloyd Geor
ge, Lord Landsdowne, Lord Curzon, Sir
F. E. Smith, Austen Chamberlain, Walter
Long, Lord Selborne.
Naar verluidt, hebben lord Kitchener en
Bonar Law hun houding nog niet vastge-
steld.
Perzië.
Eïsohen, door Perzië gesteld.
Volgen® het Turksche blad „Ikdam",- is
het door Engeland aan Perzië gestelde
ultimatum op 24 December verstreken.
Perzië heeft, in plaats van ©en antwoord
een nota van eischen aan Rusland en En
geland aangeboden. Het verlangt n.l. de
vrije scheepvaart voor zijn vloot op de
Kaspische Zee en in de Perzische Golf, de
souvereinfteit van Perzië over het eiland
Bachrain, het herstel van de grens bij Be-
loedsjistan, de herziening van het verdrag
van Toerkmantsjuik, de opheffing, binnen
een maand, van de Engelsche en Fransche
betrekkingen bij de posterijen en telegra
phic en de afbreking van de directe be
trekkingen, die Engeland onderhoudt met
den sjeich-der stammen, welke dicht bij de
Perzische Golf wonen. Perzië verklaart
neutraal te zullen blijven, indien aan deze
eischen gevog wordt gegeven.
Verschillende oorlogsberichten.
Het gebrek aan pasmunt te Parijs ver
holpen. De Matin" deelt mede, dat het
gebrek aan pasmunt, dat zich vooral te
Parijs heeft doen gevoelen, thans zoo
goed als verholpen is.
Monumenten voor gevallen soldaten.
De Bond van Duitsche architecten heeft
een oproeping verspreid om het oprichten
van gedénksteenen en monumenten op de
graven van gesneuvelde soldaten zooveel
mogelijk uiit te stellen tot na den oorlog,
omdat vele der reeds opgerichte monu
menten minder 9ierlijk zijn. Voorloopig
rich te men een eenvoudig grafteeken op,
terwijl na den oorlog een meer van kunst
getuigend plan kan worden ontworpen.
Melk voor zuigelingen. Uit Washing
ton wordt gemeld, dat minister Lansing
aan den Amerikaanschen gezant te Londer
last heeft gegeven, zich te vergewissen of
de Fransche en Engelsche Regeering zullen
toestaan, dat Amerika melk zendt voor de
zuigelingen in Duitschland en Oostenrijk.
Nederland en de Oorlog.
De in beslag genomen post.
Gisteren zijn een aantal bileven, die met
de door de Engelschen in beslag genomen
post van de „Frisia" waren verzonden, te
Amsterdam aangekomen en bezorgd. Zij
waren niet „opened by censor". Men
zoolang aan te houden, wanneer men dan
van de brieven niet eens kennis neemt.
Niet dat wij ons hierover beklagen, inte
gendeel, maar wanneer het er alleen om te
doen was de brieven te schiften en bijv.
die voor den vijand bestemd achter 'te hou
den of te lezen, dan kon dat toch vlugger
gebeuren: het is ongeveer drie weken gele
den sedert de „Frisia" werd aangehouden.
Hoe dit zij, het is blijkbaar noodig, dat
onze regeering tegen deze vexataire maat
regelen telkens weer protesteert/merkt het
„Hbld." op.
Voorts wordt medegedeeld dat van de
Donderdag te Falmouth aan boord ven
het stoomschip „Nieuw-Amsterdam" aan
gehouden Amerikaansche mail, Dinsdag
een gedeelte met de bootgelegenheid van
de maatschappij „Zeeland" hier te lande
is aangekomen.
De prijzen der eieren.
Men schrijft uit den Gelderschen Achter
hoek d.d. 28 December:
De eieren beginnen steeds meer in prijs
te dalen, dank zij het verbod tot uitvoer.
De pluimveeclub „de Graafschap" te Win
terswijk noteerde heden 56 cent per pond
d. i. 6y-z cent per stuk. In één maand tijds
is hierdoor de prijs van 83 tot 56 cent ge
komen, zoodat we thans den normalen
prijs om dezen tijd van het jaar bereikt
hebben.
Tarwebloem.
Hét bestuur van. het Comité van graan
handelaren te Rotterdam heeft, als last
hebber van de regeering, gisteren het
Notarishuis geveild.
Er was veel belangstelling en de handel
zeer willig.^
Op een desbetreffende vraag werd door
bet bestuur de verzekering gegeven, dat,
mochten er bij de verkochte balen tarwe
bloem zijn, diie blijken, niet te beantwoor
den aan de eischen, welke aan gezond
meel gesteld mogen worden, het comité
deze balen zal terugnemen.
Koffie.
Te Utrecht is oen vergadering gehou
den van koffiébrandars uiit alle doelen des
lands, om de maatregelen ito bespreken,
welke zouden kunnen worden genomen,,
teneinde in het bezit te komen van de
partijen koffie», welke nog steeds in onze
havens in opdracht van de Engelsche re
geering worden vastgehouden. Aan eene
cci'imiissie uit vertegenwoordigers van de
firma's van IJsendijk en van Nellie te
Rotterdam, Visser te Snoek, Smith te
Groningen, ten Have te Deventer en van
den Btiggelaar te Roosendaal werd opge
dragen in dezen de noodige stappen bij
de regeering te doen.
Uitvoer van jonge hanen e m
oude li enne n.
De minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel heeft) bepaald:
lo. na 31 December 1915 zullen, geen
consenten meer worden verstrekt voor den
uitvoer van jonge hanen en oude bennen;
2o. de voor 1 Januari 1916 uitgereikte
consenten voor den uitvoer van jonge ha
nen en» oude hennen zijn géldiig tot 8 Ja
nuari 1916;
3o. voor dea uitvoer van bevroren jonge
banen en bevroren oude hennen zullen
van 1 Januari 1916 af door heit Rijksbu
reau tot regeling van den ui'.ivoer van
yrnrmivee oeTvuronsroortr cansei irenrK ufihen
worden venstrekt ander bepaalde voor
waarden.
Duurdere sigaren.
De Commissie voor de prijsverhoogiing
vaa den R. K. Zuidelijken Bond van Ta
baks- en Sigarenfabrikanten en het dag.
bestuur van het Verbond van Vereenigan
gen van Sigarenfabrikanten in Nederland
hebben aan de sigarenfabrikanten een cir
culaire gericht, waarin zij voorstellen
voor den handel den prijs hunner sigaren
te verhoogen», naar aanleiding van de
prijsstijging der grondstoffen*.
De handel de sigarenwinkeLiere
zal, als de fabrikanten op dit voorstel
ingaan (wat zeer waarschijnlijk is), hun
sigaren met 1/2 of 1 cent per stuk moeten
verhoogan.
Korte Kroniek.
II. M. de Koningin zal, evenals verle
den jaar, op 1 Januari niet de gebruike
lijke Nieuwjaarsreceptie houden, doch II.
M. zal op dien dag, de hooge autoriteiten
en de in de residentie aanwezige leden der
hofhouding in de gelegenheid stellen Haar
hun gelukwenschen aan te bieden.
H. M. de Koningin-Moeder heeft aan
het Nationaal Steuncomité wederom een
belangrijke gift geschonken.
De directie van de Staabs-Spoorweg
FEUILLETON.
MARGUERITE.
83)
In de korte oogenblikken, dat hij uitblies,
Wettisch te hij, zi-Ch de handen Wrijvend,
Eijn eigen persoonlijkheid en zijn makkers
geluk:
„Komaan, vrienden," heette het dan,
„geen tijd verjaren!... O, o, wat moét Car-
rère wol denken? En die duivel van een
Cazals?..."
Voor hem was hét'een ontbering niet
meer zoo lang in de open lucht, op den
heuvel, te toeven. Maar toch genoot hij
bijna den healen dag, in de werkplaats,
(ioor de tegenwoordigheid van zijn doch
ter, Jeanne, die den door Ca/rrène openge
laten stoel had ingenomen. Jeanne had nu
den doek van haar vooiihoofd verwijderd.
Onder het breien koesiterdie zij zich dn de
stralen der zoen. Soms zat zij mét geopen-
den mond en met een traan in de oogen
in gedachten verzonken, denkend aan de
beloften earner nieuwe schoone toekomst.
De werklieden, getroffen door haar ernst
én haar_ ingetogenheid1 beschouwden haar
jtenigszjtns als een heilige beschermster.
Nu en dan voeJdé de blinde in haar voor
hoofd weer dlié eigenaardige gewaarwor
ding, wélke haar na haar verwondltog
toet een steen, zoo aangenaam was, iets
helders, ails van 'licht: in zulke oogemklik-
fcan streek zij met hare hand over haar
Mooihoofd, en ging dan wéder mét breien
Woor de armen -voort. Sedert de belangen
for fabriek (te aandacht van Marguerite
beslag namen, bestuurde Jeanne het
••werkhuis" bijna geheet ail een. Hare aü-
geheelo toewijding aan de armen ver
goedden dezen door haar zooveel mogelijk
iin alles gediianisttü'g-béhulpzaam te zijn. Zij
konden ten mitoste in hun elüiemde lezen,
de giften on de uitdeelingen van kleeren en
levensmiddelen opschrijven, de laanp aan
steken, den vloer van hét huisje aanvegen
entz.
Sedert zij haar vader verloren had, had
Marguerite nog inniger lef de -voor hare
vriendin opgevat. Hoe dikwijls keek zij
m-et liefdevolle® bl/lk naar Jeanne, terwijl
deze ondier de werklieden zat. En vaster
dan ooitgeloofde zij, dat de goede God,
na zoo-veel rampspoeden, in Zijn almacht,
aan de btóndé, die op den dag van den
opstand aich zonxter vrees voor den dood'
voor haar had opgeofferd, de vreugde zou
schenken van hét geschapene weder te
kunnen zie®.
ALle avonden., na het vertrek der werk
lieden, daalde zij de trap af, om Jeanne
te halen en geleidde haar aan de hand de
trap op naar het kantoor. Dezen avond,
terwijl Jeanne bij hare schrijftafel was
gezeten, trilde Marguerite van genoegen.
„O, hoe tevreden -ben ik!" voegde zij
Jeanne toe. ,,'t Ls hét einde van de maand,
onze inkomsten, worden grooter... ITo klan
ten koeren allen bij onis terug, en zelfs
dagen klanten op, d'ie wie nooit gehad en
die, over Caizals klagend, mij doen ver
onderstellen, dat deze ze ons heeft aan
gebracht. En hét meest verheug ik mij er
over, dat morgen onze werklieden een
kleine verhooging van loon zal worden
meegedeeld."
„O!...."
„Ja, Jacques meerit, dat het moet."
„Maar jij, je éigen goed, dat jij gege
ven hébt?"
„Later.... men moet weten zijn tijd af
te wachten."
„Goede Marguerite", moanpeLde Jeanne
mét groote téed-ihöiid, „je doét het goede
zonder het te welen, zoo-als de vogel
zingt!"
„Weet je het al? We zulilen eenige dagen
hier het rijk alleen hébben.'!
„Maar jk ben niets, i'k!"
„Tata!.... Misschien niets voor de ande
ren.... Enfin, we zullen aóleenheerscheres-
sen zijn. Jacques, de koning, gaat voor
acht of tien dagen naar Spanje, om lotus
boom en te k-oopen."
„Réist Jacques per rijtuig?"
„Ja."
„Dan mag hij wel oppassen,"
„Voor wie?.... voor de Spanjaarden?....
Och wat, zotskapje!"
„Je zei me, dat Cazals wanhopig is,
niet waar?.... Door Jacques te vernietigen,
die de ziel is van onzen fabriek, nou Ca-
zals meenen alles te vernietigen."
„O, wait 'n gedachten!"
„Zie je, Marguerite, die duivel is in
zijn woede in staat om de vre-ese-lij'kste
misdaden te begaan."
Hare oogleden sluitend, scheen Jëhrme
in den eindéloozen nacht, waarin haar
gedachten een kalm en hoog licht wier
pen, it© peinzen.
„Laaf Jacques op zijn hoede wezen",
herhaalde zij zacht.
„Je hébl gelijk", zuchtte nu Marguerite,
„maai- wat -is er aan te doen?... er is moed
noodig."
Zij daalden de trap af. De wijngaarde
niers en wrinkeliiers rustten van de ver
moeienliissein van den dag op de drempels
hunner woningen uit. G1 toil achtend groet
ten zij Marguerite en Jeanne, en öeder
richtte medelijdend zijn blikken op hét
litteéken op hét voorhoofd der blinde. Zon
der anigstt gingen, zij de fabriek van Gazals
eri Carrère voorbij. Deze beiden slenterden
toevallig beiden op hot plaint je,, doch bij
de nadering der meisjes stopen zij zwij
gend heen.
MaTguerifte dacht eerst weer aan de
angstige waarschuwingen van Jeanne, op
den dag, dat Jacques in den vroegen mor
gen naar Spanje vertrok. In de eetzaal
hield zij dien morgen niet op, hem toch
voorzichtigheid aan te 1 Kwelen.
„Je verveelt Jacques," merkte grootmoe
der op. „Hij is een man, moet je denken,
en hij kent Spanje."
..Marguerite verveeJt me wet," gJltoi-
lachte Jacques. „Wat zou er worden van
de fabriek zonder mij?"
„Juist," bevestigde hot meisje „Jac
ques vervangt nu onzen vader Zijn ge
zondheid is kostbaar voor ons."
„Oéh wat, een reis van acht dagen! Dat
béteekent nogal wat!" antwoordde Ro-
dière, „dat zaL hem wat ont
spannen. Hij hoeflt er behoefte aan, de
-arme jongen.. We wéten wet, dat, de ho
tels in Spanje bij onze logementen in
Frankrijk niet kunnen holten; maar Jac
ques is iPld-aat geweest!"
„O, men. at en sliep heel wat sléchter
bij de groote manoeuvres! En toch was
men tevreden."
Nadat Jecqucs zijn kop kofflbe had leeg-
gedronken, omhelsde .hij grootmoeder en
drilkfe A goto a do hand.
Maqgdcrilte vergeao'de hem tot hot hek,
en grooitmoedw en Agatha keken met in
nige belangstel Mug de jongelieden na.
Milhau, die helt rijtuig had voorgebracht
hield het paard bij den teugél.
„Zullen we goed weer hébben, Mi'l'hau?"
vroeg Jacqu&s.
„Ja, mijnheer," antwoordde de meester
knecht. „Mooi weer, zeker... Ofschoon de
Jrucht bewolkt As, ziie Lk den Gareingou zich
van. zijn vvollkensluieir ontdoen... Buiten
dien zou de kap u tegen den regen be
schutten."
„En ook tegen de zon." schertste Mar
guerite. „Die goede Milhau schikt altijd
alios ten beste."
Vervolgens zdeh tot Jacques wendend,
vroeg zij, niet zonder een weinig te lie
ven:
„Héb je je revolver, Jacques!"
„Waarom vraag jo dat?... Maar ik héb
hem bij me..."
„Men kaai niet weten., die wegen in
Spanje... En als je terugkomt, Jacques,
kem dan niet avonds.
„Noen. dat. béloof ik je... Maai- ik moot
hier Maandag wej-.en en ik zal ar zijm..."
„O, drie ofgenzi/nndge... Enfiin, moge
God je beschserovml"
Jacques kuste de hand van Marguerite
en sprong toon vlug op hét rljituig.
„Bonjour Milhau!..Tut weemztena,
Marguerite!"
..Tot weoroiensl... En kom niét in de®
avond terug," waarschuwde Marguerite
neg voor hét Laatst*
(Wordt vervolgd.)
