Tweede Blad.
BUITENLAND.
De Oorlog.
7eJAAROANO
No. 1889
3)e£eidbohzOtm/imd
Zaterdag 18 December I9I5
De oeconomische toestanden in België.
Minister Vandervelde sprak dezer dagen
tc Parijs over de economische toe
standen in België. Hij zeide onder
meer: Stellig is de landbouw betrek
kelijk voorspoedig in België wegens de
stijging der prijzen van de levensmidde
len en de kolenmijnen zijn eenigszins be
drijvig, omdat men zich 's winters moet
verwarmen, maar hoe staat het met de
Belgische nijverheid? De herhaalde requi
sites hebben haar van hare machines, far
brieken en kapitalen beroofd.
Er zijn geen uitwegen meer; er is ook
geen arbeid. Hoe zou de Belgische nijver
heid (dan bloedend kunnen wezen? 700,000
Belgische arbeiders zijn zonder wérk.
in België tefjt men 3,700,000 personen,
die moeten laven van de nationale of in
ternationale c omit ei ten. Antwerpen teLt
100,000 werkloozen. De glasblazerijen, - de
metaalwerken of andere te Luik zijn ge
stoten. Te Brussel leeft een leger van
werkloozen enkel en alleen van de hulp
van het Amerika ansche Co-mitë.
Duitschland.
De „staattoozen" dienstplichtig.
Op grond van een besluit van den minis
ter van binnenlandsche zaken en van den
minister van oorlog worden de „staatloo-
zen" en de ,,optanten"-kinderen'in Noord-
Slecswijk opgeroepen zich voor het einde
van dit jaar voor hun dienstplicht aan te
melden.
De optanten in Sleeswijk zijn de perso
nen^ die na de inlijvng dezer gebieden bij
heit Duitsche Rijk zich verklaarden voor
de Deensche nationaliteit, doch in Slees-
wijk bitven wonen. Bij verdrag van 11
Januari 1907 werd vastgesteld, dat de tot
dusver ,,staatloozen" optantenkinderen in
ieder der beide staten op hun verzoek de
ïiing zouden kunnen krijgen.
De ,,Kreuz. Ztg." meldt nu, dat deze
-staatloozen en optantenkinderen van
de optanten van 1864 .zullen er wel niet
veel meer leven zullen worden opgeroe
pen voor den militairen dienst.
Burgemeester Max.
Burgemeester Max van Brussel is zooals
men men weet te Gladz in een vesting op
gesloten. Welke behandeling hem daar ten
deel valt, kammen opmaken uit een door
licm geschreven brief, naar aanleiding
waarvan een correspondent van de „Daily
Telegraph" het volgende mededeelt. Ge
durende zes maanden is de burgemeester
volkomen geïsoleerd; in al dien 'tijd heeft
hij geen menschelijke stem gehoord. In den
brief zegt hij dan ook bang te zijn het
spreken te verleeren.
Een Duiïsch luchtschip vernield.
Het Deensche blad „Kolding Avis" ver
neemt uit Hussum in Westelijk Sleeswijk,
dat het Duiitsche luchtschip ,,L. 22" onge
veer veertien dagen geleden vernield is,
doordat een bom ontplofte toen het lucht
schip de loods verliet. De veertig leden van
de bemanning werden bijna allen gedood
of gewond. De ,,L. 22" was pas enkele we
ken in gebruik.
Frankrijk.
Een Katholieke opperbevelhebber.
Aan een correspondentie van den Parij-
sohen correspondent van ,,De Tijd" ont-
leenen we het volgende:
Het thans levende geslacht zal wel niet
■in bijzonderheden ervaren, welke invloe
den hebben meegewerkt tot die groote ver
andering in het oppertbevei'.hehberschap
want ondanks de vormei ijkhedem, is het
dat welke tegelijkertijd aan den om zijn
organisatorisch talent uitmuntenden ge
neraal Joiffre gelegenheid' gaven, zijn roeim
te behouden, .en aan .een strategisch en
tactisch talent als de Castelnau, om een
reeds gewonnen roem te vestigen door de
inleiding van een nieuw tijdperk der oor
logvoering in het .Westen.
Als volstrekt zeker lis mij beleend, dat
generaal Joffre, 'toen onder de beschikkin
gen van den Minister van Oorlog, gene
raal Gallieni, in vriendschappelijke sa-
mensprekingen besloten was tot de veran
dering, persoonlijk generaal de Castelnau
als zijn opvolger heelt voorgesteld. Men
weet, dat het soldatenkarakter van Joffre,
zoo min als dat van Gallieni, ooit heeft
meegedaan aan (het vriendjes-systeem, en
dn casu hebben zij niet geaarzeld, den
rechten man op de a-echte plaats te brem
gen, ofschoon do Castelnau behalve een
uitstekend krijgsman een vurig Katholiek
is.
De nieuwe opperbevelhebber ontving een
even mannelijke al'.s christelijke opvoeding
in Aveyron, en onder Ghanzy bevocht hij
zijn eersten roem in den oorlog van 1870
bij het leger der Loire. Na den oorlog door
liep hij alle rangen,, tot hij een viertal ja
ren geleden door generaal Joffre, die zijn
uitmuntende militaire hoedanigheden al
tijd heeft gewaardeerd, tot generaa>l-ma-
joor werd benoemd'.
Men herinnert zich de prachtige ma
noeuvre waardoor hij in het begin van den
huidigen oorlog als commandant van het
Lotharingsche leger Nancy redde en den
slag van 'de Grande Couronne won. In die
dagen heb ik in ,,De Tijd" verhaald, hoe
een der officieren van .zijn staf aan den
commandant de dépêche overreikte, waar
in aan de Castelnau de dood van Gerard
reeds zijn tweeden zoon, die op het
slagveld sneuvelde werd meegedeeld, en
hoe de generaal toen een traan van zijn
wangen wischte, maar voortging rustig
zijn bevelen te geven. Te gelijkertijd kniel
de de grijze moeder van den gesneuvelde',
een beoefenaarster van de veelvuldige
cté'13pl]zé" dér" christefijke "sterkte te ont
vangen. Juist had de pastoor de tijding
gekregen, om het sneuvelen van haar
tweede kind aan de moeder mede te dee-
len. Na de H. Mis begaf hij zich tot haar,
maar zij voorkwam hem reeds, zeggende:
„Aan bet sidideren van uw hand", die den
kelk vasthield, heb ik het begrepen, mijn
heer de abbé, en ik heb reeds mijn offer
gebracht. Gods wil geschiede!"
De vader van dit heldhaftig geslacht is
thans de leider der Fransche krijgsver
richtingen in hét Westen, ofschoon tegen
zijn benoeming vreesdij k door de Loge is
gekuipt.
Buitenlandsche berichten.
Lord Alverstone. t
De Engelsche opperrechter Lord Alver
stone, is naar de Engelsche bladen mee-
deelen, op 73-jarigen leeftijd overleden.
Zijn functie, waarvoor hij reeds eenigen
tijd geleden bedankt had, wordt thans
vervuld door Lord Reading.
Francini Pietri.
Te Farnborough Hill bij Aldershot, is
op 82-jarigen leeftijd overleden, de heer
Francini Pietri, de zeer bekende secretaris
van de voormalige keizerin Eugenie, die
de keizerin vergezelde van haar vlucht uit
Frankrijk naar Engeland tijdens de revolu
tie in 1870. De heer Pietri is 45 jaren lang
de vertrouwde geweest van de oude kei
zerin en zijn dood zal voor haar een groote
slag zijn. Keizerin Eugenie is thans in
haar 90ste jaar.
Spoorwegongeluk in Engeland.
Gisterochtend bad bij South Shields e.en
spoorwegongeluk plaats. Een leege trein
kwam door den mist in botsing met een
passagierstrein. Er ontstond brand. 5
menschen werden gedood en 50 gewond.
Nader wordt gemeld:
Het spoorwegongeluk gebeurde bij don
ker, mistig weder. Dadelijk na de botsing
geraakten de vier wagens vlak achter de
locomotief, waarin een .groot aantal mu
nitie-arbeiders zat, ten gevolge van het
•ontsnappen van gas in brand. De brand
nam zoo snel toe, dat men de grootste
moeite had -om de opgesloten passagiers,
die hartverscheurend om hulp gilden, te
bc-reiken.
Een ooggetuige veithaaldö: Terwijl ik
moeite deed «m mij in de duisternis los te
werken, hoorde ik nadere menschen in
het compartiment kreunen. De vlammen
.sloegen uit .en bereikten die reizigers, tjje
(hun doodsangst uitschreeuwden.
De man kwam eindelijk vrij, maar was
haast verstikt door bet gas. Slechts twee
mannen uit zijn compartiment waren ont
snapt. -
In den volgenden wagon hadden, ver
scheidene vrouwen gezeten; onder de ver
koolde wagens werden de lijken van
eenige jonge vrouwen gevonden.
De machinisten en stokers van beide
treinen' brachten wonderbaarlijker wijze
het leven af; toen een der stokers echter
gevonden werd, stroomde het kokende
water van den stoomketel onder hem heen.
Een rooverbende.
Naar het „BerL Tageblatt" meldt, is bij
Grevenmacher, een plaatsje dicht bij de
Duitsch-Luxemburgsche grens, een groot
onderaardsch roovershol ontdekt, dat als
een vesting gebouwd was. Vele van dief
stal afkomstige voorwerpen werden er ge
vonden. Het onderzoek belooft interessante
onthullingen op te leveren.
4000 menschen verdroogd.
Volgens berichten uit Santa Cruz, zijn op
de S alom ons-eilanden (Australië) 4000
^nmigê1 doïpen zijn geheel
ontvolkt en er is niemand over, om de
dooden te begraven.
Gemengde berichten.
Het drama op den Katwijkschen logger.
Ongetwijfeld zal men zich nog herin
neren het drama, dat zich eenige maanden
geleden op de Noordzee op een Katwijk
schen Jogger tengevolge van een plotse-
lingen aanval van krankzinnigheid ooider
de bemanning, hééft afgespeeld en dajt
de overlevende leden dier bemanning la
ter uit Engeland naar hier zijn vervoerd
en iin observatie werden genomen, met het
gevolg dat Vlieland', een der opvarenden,
spoedig naar het krankzinnigengesticht
Meerenbei'g wend vervoerd, terwijl acht
andere leden der bemanning te 's-Graveu-
hage in voorloopige bewaring werden ge
houden.
Vernomen wordt, dat de instructie in
deze droeve zaak thans gesloten is en dat
ook voor deze acht personen de officier
van justitie buiten-vervolging heeft gevor
derd' en plaatsing in een krankzinnigen
gesticht voor den proeftijd van één jaar.
Ontvlucht. Te Vlodrop zijn gisteren
twee ontvluchte krijgsgevangenen, een
Franschman en een Rus, ever de grens
gekomen, 2ij werden door onze grens
wacht naar de kazerne te Roermond' over
gebracht.
Godsdienstwaanzin. Men schrijft uit
Noord-Brabact aan de „N. Crt.":
Waartoe godsdienstwaanzin leidt, hebben
wij vroeger gezien te Apeltern en nog on
langs met bet drama van de Noordzee.
Thans heeft zich in- een dorp in Noord-
Brabant weer een geval voorgedaan, dat
zeer ernstige gevolgen had kunnen na zich
sleepen, zoo de justitie er niet spoedig keu
nis van had gekregen en tijdig had weten in
te grijpen.
Het elfjarige dochtertje van een respecta
bele familie, vertelde, dat het tweemaal ver
schijningen had gehad en het meisje wist de
meest zonderlinge dingen te vertellen. Onder
de vele vreemde zaken die het meisje op-
dischte was ook de besliste verzekering, dat
een buurman en zijn zoon heksten, en dat
b.v. bun kippen door die buurlui ook behekst
waren en zwarte eieren legden. Aanvankelijk
hielden de huisgenooten vol, dat de eieren
toch als gewoonlijk wit waren, doch het meisje
hield stokstijf vol, dat ze zwart waren, doch
dat de huisgenoten het niet zagen omdat de
buurman hun oogen had begoocheld.
Zij wist het zoover te sturen, dat ook de
moeder en de zusters verklaarden, dat zij de
eieren zwart zagen. Onder meer wist zij ook
dat al hun maïs gestolen zou WO Jen, doch
dat de dieven veranderd waren in musschen,
die heel den voorraad zouden oppikken-
De vader opperde het plan om de politie
van de praktijken van den buurman in ken
nis te stellen, maar het meisje ontraadde
dit, omdat het toch niets zou uithalen, wijl
bij den buurman voor de deur een kat de
wacht hield- zoolang het heksenwerk duurde,
en de komst van politie of van andere men
schen verried door gejank.
Op aanraden van het meisje speelden zich
in het gezin de zonderlingste tooneelen ai,
waaronder verschillende, die zich niet voor
openbaarmaken leenen.
De vader besloot eindelijk een geweer te
koopen en scherpe patronen. De kogels
maakte hij dum-dum om des te zekerder te
zijn van de doodelijke schoten, die voorden
buurman en zijn zoons bestemd waren. Toen
kwam de zaak ter oore van den gemeente
veldwachter, die de justitie te 's-Hertogen-
bosch er van in kennis stelde. Deze greep
onmiddellijk in, en deed het meisje in het
krankzinnigengesticht opsluiten, na. genees
kundig- advies én nam geweer en patronen
in beslag, waardoor erger is voorkomen,
want de ongelukkige vader was vast be
sloten den buurman en zijn zoons neer te
schieten.
Thans is in het gezin weer de normale
toestand teruggekeerd, wijl de leden zich
door de justitie hebben laten overreden, dat
hun dochtertje aan godsdienstwaanzin leed
en al wat het vertelde verdichtsels waren
van haar abnormalen geest.
-ue olficier van justi
tie te Amsterdam verzoekt opsporing, aan
houding en voorgeleiding van mr. J. F.
P. A. Schuurman, advocaat en procureur,
geb. 28 April 1880, wonende te Amsterdam,
thans verblijf houdende in het buitenland;
tegen hem werd door de Air.-Rechtbank
te Amsterdam op 3 December 1915 rechts
ingang met instructie verleend met bevel
tot! zijn gevangenneming wegens oplich
ting.
Boefjes. Twee meisjes van 11 en 14
jaar werden to Vlaardin^en betrapt, op
het plegen van inbraak in een pand, waar
van de bewoonster afwezig was. Bij on
derzoek bleek, dat zij zich aan dergelijke
inbraken meerdere malen hadden schuldig
Amsterdam woont. De enveloppe was ge*
stempeld door de „Belgische Legerpost" eot
geopend door de Fransche censuur, dlè
haar, met. het bekende violette bandje „Ceol-
surë militaire" weer had dichtgemaakt.
Hij, die deze kaart hier ontving, had
óók al gehoord van dat praatje over het
merken bij middel van gaatjes, en wou nu
eens kijken of er aan deze kaart ook iets
verdachts to zién zou zijn.
Met het bloote oog was er niets aan te
merken, ten minste niet als hij ze zoo
maar oppervlfikldg bekeek, maar als hij
,ze tegen het licht hield, kon hij zeer dui
delijk twaalf gaatjes zien, die er bij mid
del van een uiterst scherpe naald in aan
gebracht moesten zijn.
De veronderstelling, dat deze gaatjes er
ingeprikt zouden zijn, door de enveloppe
héén, wordt omvergeworpen, door he>t feit,
dat zelfs met een microscoop geen gaatje
'in die enveloppe te bespeuren is.
Doch wel zou men zeggen, dat ze geOpenft
werd langs den onderkant.
In ieder geval is het duidelijk, dat er
geknoeid wordt aan de brieven, die hier
in Nederland aankomen, en voorzien zijn
van den stempel der Belgische legerpost.
Het is natuurlijk gek, te gelooven, da*
zulks met medeweten van het Nederland-
sche postbestuur zou gebeuren. Het blad
neemt echter de mogelijkheid aan doch
wij laten deze veronderstelling voor zijn
rekening, dat ér bedienden zijn, die
zulks in 't geheim voor Duitschland doen,
tenzijer in Engeland en waarom
niet reeds in Frankrijk zelf? op een of
ander post- of censuurkantoor een verra
der zou zitten.
Inbraken. Te Haastrecht is ingebro
ken in de drukkerij der firma Gefbrs.
Hooft. De deur «van het kantoor is gefor
ceerd, doch de inbrekers hebben daar
niets van waarde gevonden, daar de gelds
waarden eiken avond door een der fir
manten mtee naar liuis worden genomen-
Er is dan ook niets ontvreemd.
In denzelfden nacht is ingebroken in
een winkel, waar de inbrekers zich te goed
hebben gedaan aan lekkernijent doch "ove
rigens niets hebben gestolen.
Een 6c(houw wordt vermist; vermoede
lijk hebben de inbrekers zich daarmee na
afloop hunner werkzaamheden verwijderd.
Branden en ongelukken. In den nacht
van Donderdag op Vrijdag te ongeveer
halfdrie is brand uitgebroken ite Koog a.d.
Zaan, in de oliefalbriek ,r't Prutbuis" op
het Westzijderveld. De fabriek behoord^
tot «voor enkele weken aan de firma P. A.
Dekker en wend' na verkoop, gebruikt als
traankokerij. Doordat er nog veeil lijnolie
van den vorigen. eigenaar aanwezig was,
greep het vuur zeer snel om zich heen.
Het gebouw brandde geheel af, alleen
een klein pakhuis bleef gespaard.
Knoeierijen met briefkaarten. Volgens
de „Tel." worden er door welke post-
autoriteit is voorshands niet uit te maken,
zekere merkteekens aangebracht op
briefkaarten, die van het Belgische front
of uit Engeland aan personen hier te
lande worden gezonden, met verzoek deze
door te zenden aan adressen in het bezette
gedeelte van België.
Een geval waarvan het blad uitvoerig
melding maakt, is het volgende:
Een Hollandsche, ongefrankeerde kaart
werd gezonden door een Belg, in 't onbe
zette gebied, aan een Hollander, die te
SPORT.
VOETBAL.
Morgen worden de volgende wedstrijden
gespeeld:
Eerste klasse. West.
Den Haag: H. B. S.Sparta.
Rotterdam: V. O. C.—H. F. C.,
Dordrecht: F. C.—H. V. V.
Haarlem: HaarlemU. V. V„
Tweede klasse B.
Haarlem: E. D. O.—V. U. C.
Den Haag: D. V. V.—Blauw Wit.
Alkmaar: Alcm. VictrixSpartaan.
Derde klasse D.
Gouda: T. O. P.Sportman.
Leiden: L. V. V.Olympia.
Eerste klasse. Oost.
Nijmegen: QuickTubantia.
Apeldoorn: Robur et Vel.U. D.
Deventer: Go aheadBe Qpick.
Eerste klasse. Zuid.
Venlo: V. V. V.Wiuhetmina.
FEUILLETON.
MARGUERITE.
24)
llun meesters, die rijk waren, zouden zich
best weten .te redden. En (zouden zij, nu
men hen kwam hinderen en plagen, hun
werklieden ter hulp komen. Velen gevoel
den leed over de boosheid van Cazals en
Carrère, en waren tevens afgunstig op
Ouradou en Jacques. Al die gevoelens
bracMen in 'de aiefl een omgemislheod',
waaronder -de ziel der fabriek leed. Mi'l-
liau liep in de Jabriek rond, somber, met
de handen op den rug, soms de werklde-
den>, die aibe-id vroegen, met eens hoo-
rend. Alleen buiten voelde hij .zich op zijn
gemak: de bosschen, de zon, de stoenen
schonken hem troost voor het verdriet, dat
de menschen hem aandeden.
Marguerite evenwel begaf zich eiken
dag naar de fabriek, en verdeelde hare
schatten van goedheid en medelijden on
der de arme lieden. De werklieden waren
haar erkentelijk daarvoor, en haar edel
moedige zorg, om hun moed in Ite spreken,
begrijpende, begonnen zij inderdaad ver
trouwen te istellen in een maA'ijzijnde be
tere toekomst.
Maar op het eiinde van November, op
eepn sneeuwachibigen avond, .terwijl die
wind huilde dioor de beng^avijnJen, drong
een somber gerucht, griezelig als een
Vleermuis, de fabriek binnen: de hand
langer» van Cazal'S, lijdende onder de
werkloosheid, maakten zioh gereed, om
^en openbare vijandige betooging te hou
den.
Maureillas was toch door hun klachten
niet in beweging gekomen. Wilden zij het
gevoel van broederlijke solidariteit wak
ker maken. Door de aandrift van den
moed, die de schuchteren vaak mede-
Sleept, hoopten zij een opstand tegen
Ouradou te beweoken, dien zij beschuldig
den een groot vermogen te verbergen, alle
haat en afgunst van zijn tegenstanders in
politcïek en godsdienst tot uitbarsting te
brengen.
In de weikplaats werden snel de lam
pen aangestoken. De tucht bij den arbeid
was verstoord'. Ieder beefde voor zjich zei
ven. Zou Ouradou, door zooveel verdriet
overstelpt, al zijn werklieden gedaan ge
ven? Zou hij niet met zijn geld verre van
Maureillas een vreedzaam plekje gaan
zoeken? Milhau staagde er niet in zijn
werklieden tot bedaren te brengen, zelfs
niet om het zwijgen op te leggen aan de
vrouwen, die elkander steeds zenuwachti
ger maakten en wanhopig haar gereed
schappen neerwierpen.
In troostetooze stemming klom hij do
trap op naar de directiekamer. Hem zien
de, begreep Ouradou aanstonds', dat een
nieuw ongeluk dreigde. Mét zijn eéltigo
vingers krabde Milhau verlegen aan zijn
mond, zonder een woord uit te brengen.
„Nu wat is 'er?" vroeg de patroon.
Zondagmorgen,, na de Hoogmis, wan
neer het meesite volk bulten is, willen de
ontevredenen het dorp In oproer brengen."
„O, die schoften!... En ben je daar zeker
van, Milhau?"
.,Ja, Carrère zal ze aanvoeren."
„De armoede heeft hen doen vermage
ren!... Carrère trekt pantij van hun toe
stand, om hen tegen mij o.p te zetten. En
Cazals houdt zich veiboige-n uit vrees, dat
ik van hem in 't openbaar de tien duizend
franks zal terugvorderen, dlia hij mij ont
stolen heeft."
„Helaas!" zuchtte Milhau, zijn breede
schouders met het ingezonken hoofd schud
dend. „Dat is ongelukkig."
„Zeer zeker... Maar meer dan ooit voel ik
d'en wil, om te strijden. Onze fabriek heb
ben wij van de ongezonde elementen ge
zuiverd, en ik zal heit dorp zuiveren, zoo
een der handlangere van Carrère aan het
eigendom raakt van w.ien ook."
„Ja, ja,... maar u bent niet de meester
van het dorp, zooals u meester bent van
de fabriek."
„Wat!... Begtn jij nu ook al te twijfelen
aan de rechtschapenheid van Ouradou?"
„O, mijnheer!..."
„Welnu dan!... Begin je te wantrouwen?
Twijfel je aan mijn recht en aan mijn
kracht?... Ga heen en stel je-zelven en de
werklieden gerust. Zoolang ik leef, zal
ik mij en mijn trouwe dienartn, die ik
liefheb als mijn kinderen, weten te ver
dedigen."
Ouradou had .gesproken met energie,
met zijn stevige vuisten op de tafel slaan
de.
Milhau ging niet lieen. Hij naderde be
dremmeld, met een huivering van berouw,
zijn meester, d!ien hij een seconde had
kunnen wantrouwen.
„Welnu, mijn waarde Milhau, ga naar
beneden..."
„Ja...,ja, maar laat mij n eerst zeggen,
dat u bewonderenswaardig bent! En ik,...
ik beken... ja,... O, vergeef het me... ver
geef het me, mijnheer!
„I'k vergeef het je, zeker, want ik be
grijp, hoezeer je onder al die schaamteloos
heden., die soms mij-zei ven van streek
brengen, lijdien moert."
Ouradou stond op. Hij z«ou zelf behoefte
hebben gehad aan bemoediging, maar
droeg hij niiet de zong voor anderen, en
schreef hem zijn plicht» miet voor, dezer
moreele kracht te versterken? Hij dirukte
de hand van zijn goeden medewerker, op
wien eveneens voor de eensgezindheid In,
de fabriek, een verantwoordelijkheid van
Loyauteo'lt en moed rustte.
„Komaan," spcrak hij, „ga je werklie
den geruststellen. Verzékar hun nogmaals
dat ik vast besloten ben den storm het
hoofd te bieden. Laten we zonder angst
vertrouwen, en God zal ons beloonen."
„Ik dank u, meester."
In de volheid van zijn vreugde snelde
Milhau de trap af en nauwelijks had hij
den stoffigen vloer der werkplaats be
reikt, of ook zijn meester verscheen, daar.
Dat bracht voor de werklieden een schok
teweeg,, maar hun meester zoo kalm zien
de. stelden zij ziich gerust. Zij begrepen,
dalt hij op het Raadhuis reeds de middelen
van weerstand ging voorbereiden. Ilad
men het op hem gemunt in zijn qualitedt
van industrieel hoofd, ook zijn quallteit
van hoofd der gemeente werd nu aange
rand. De afgunst.igen zouden niiert\s liever
willen dan zijn ondergang .te midden der
■ergste v er wikkeling enHij had. den poslt
van rnaire nooit gezocht, maar nu een
.troep lasteraars en sohetteraars hun. haat
'tegen hem lucht gaven, wilde hij dien post
uclt een gevoel van eer, behouden.
De vof'genden morgen begaf hij zich
naar de eerste Mis. Van de kerk ging hij
naar het Raadhuis, waar hij, nadat men,
evenals eiken Zondagmorgen, de vleugel-
fleuren van de vestibule wijd had open
gezet, zich blijvend installeerde. Rondom
rommelde het in MauraiHlas Maar de
moed van den malre had overat indruk
gemaakt. Eenige raadsleden hadden in
deze ure van gevaar, hun hoofd wijlen bij
staan,, minstens door hun aanwezigheid;
maar hij had hen gesmeekt thuis te blij
ven, niet slechts om de rebellen niet te
prikkelen door een vertoon van defensieve
krachten, maar ook omdat de rechtscha
pen en LnMoedrijke burgers ieder in zijn
kwartier, het - voorbeeld van weerstand!
moesten geven en in geval van oproer
aan de vreesachtigen een schuilplaats
moesten bieden.
Ouradou had den onder-prefect er vaas
verwittigd, dat zijn gemeenite door een
oproer bedreigd werd, doch dat hij het
wel zou weten te bedwingen zonder bloed
storting en misschien; zelfs zonder wan
ordelijkheid. De onder-prefect, een jeugdig
aanhanger van heit socialisme, had niet»
van züch laten hooren; dn plaats van hulp
maar Maureillas te zenden, loerde hij op
een onvoorzichtigheid van den wakkeren
rnai-re, om hem af te zetten en hem in zijn
prestige te treffen.
Ouradou had1 de gendarmen en den vefld'-
wachter hij zich ontboden. Die beproefde
dienaren, aan de tucht gewoon, rnaaMeaï
zich kwaad over boosaardigheden, di4l
eenige dwaashoofden (ter gunste van Ca*
zaJts en Carrère verspreidden. Ouradou
maande hen aan, om koelbloedig en ge
duldig te blijven.
(Wordt verrolgd.l