Tweede Blad. BUITENLAND. De Oorlog. 7eJAAROANO No. 1889 3)e£eidbohzOtm/imd Zaterdag 18 December I9I5 De oeconomische toestanden in België. Minister Vandervelde sprak dezer dagen tc Parijs over de economische toe standen in België. Hij zeide onder meer: Stellig is de landbouw betrek kelijk voorspoedig in België wegens de stijging der prijzen van de levensmidde len en de kolenmijnen zijn eenigszins be drijvig, omdat men zich 's winters moet verwarmen, maar hoe staat het met de Belgische nijverheid? De herhaalde requi sites hebben haar van hare machines, far brieken en kapitalen beroofd. Er zijn geen uitwegen meer; er is ook geen arbeid. Hoe zou de Belgische nijver heid (dan bloedend kunnen wezen? 700,000 Belgische arbeiders zijn zonder wérk. in België tefjt men 3,700,000 personen, die moeten laven van de nationale of in ternationale c omit ei ten. Antwerpen teLt 100,000 werkloozen. De glasblazerijen, - de metaalwerken of andere te Luik zijn ge stoten. Te Brussel leeft een leger van werkloozen enkel en alleen van de hulp van het Amerika ansche Co-mitë. Duitschland. De „staattoozen" dienstplichtig. Op grond van een besluit van den minis ter van binnenlandsche zaken en van den minister van oorlog worden de „staatloo- zen" en de ,,optanten"-kinderen'in Noord- Slecswijk opgeroepen zich voor het einde van dit jaar voor hun dienstplicht aan te melden. De optanten in Sleeswijk zijn de perso nen^ die na de inlijvng dezer gebieden bij heit Duitsche Rijk zich verklaarden voor de Deensche nationaliteit, doch in Slees- wijk bitven wonen. Bij verdrag van 11 Januari 1907 werd vastgesteld, dat de tot dusver ,,staatloozen" optantenkinderen in ieder der beide staten op hun verzoek de ïiing zouden kunnen krijgen. De ,,Kreuz. Ztg." meldt nu, dat deze -staatloozen en optantenkinderen van de optanten van 1864 .zullen er wel niet veel meer leven zullen worden opgeroe pen voor den militairen dienst. Burgemeester Max. Burgemeester Max van Brussel is zooals men men weet te Gladz in een vesting op gesloten. Welke behandeling hem daar ten deel valt, kammen opmaken uit een door licm geschreven brief, naar aanleiding waarvan een correspondent van de „Daily Telegraph" het volgende mededeelt. Ge durende zes maanden is de burgemeester volkomen geïsoleerd; in al dien 'tijd heeft hij geen menschelijke stem gehoord. In den brief zegt hij dan ook bang te zijn het spreken te verleeren. Een Duiïsch luchtschip vernield. Het Deensche blad „Kolding Avis" ver neemt uit Hussum in Westelijk Sleeswijk, dat het Duiitsche luchtschip ,,L. 22" onge veer veertien dagen geleden vernield is, doordat een bom ontplofte toen het lucht schip de loods verliet. De veertig leden van de bemanning werden bijna allen gedood of gewond. De ,,L. 22" was pas enkele we ken in gebruik. Frankrijk. Een Katholieke opperbevelhebber. Aan een correspondentie van den Parij- sohen correspondent van ,,De Tijd" ont- leenen we het volgende: Het thans levende geslacht zal wel niet ■in bijzonderheden ervaren, welke invloe den hebben meegewerkt tot die groote ver andering in het oppertbevei'.hehberschap want ondanks de vormei ijkhedem, is het dat welke tegelijkertijd aan den om zijn organisatorisch talent uitmuntenden ge neraal Joiffre gelegenheid' gaven, zijn roeim te behouden, .en aan .een strategisch en tactisch talent als de Castelnau, om een reeds gewonnen roem te vestigen door de inleiding van een nieuw tijdperk der oor logvoering in het .Westen. Als volstrekt zeker lis mij beleend, dat generaal Joffre, 'toen onder de beschikkin gen van den Minister van Oorlog, gene raal Gallieni, in vriendschappelijke sa- mensprekingen besloten was tot de veran dering, persoonlijk generaal de Castelnau als zijn opvolger heelt voorgesteld. Men weet, dat het soldatenkarakter van Joffre, zoo min als dat van Gallieni, ooit heeft meegedaan aan (het vriendjes-systeem, en dn casu hebben zij niet geaarzeld, den rechten man op de a-echte plaats te brem gen, ofschoon do Castelnau behalve een uitstekend krijgsman een vurig Katholiek is. De nieuwe opperbevelhebber ontving een even mannelijke al'.s christelijke opvoeding in Aveyron, en onder Ghanzy bevocht hij zijn eersten roem in den oorlog van 1870 bij het leger der Loire. Na den oorlog door liep hij alle rangen,, tot hij een viertal ja ren geleden door generaal Joffre, die zijn uitmuntende militaire hoedanigheden al tijd heeft gewaardeerd, tot generaa>l-ma- joor werd benoemd'. Men herinnert zich de prachtige ma noeuvre waardoor hij in het begin van den huidigen oorlog als commandant van het Lotharingsche leger Nancy redde en den slag van 'de Grande Couronne won. In die dagen heb ik in ,,De Tijd" verhaald, hoe een der officieren van .zijn staf aan den commandant de dépêche overreikte, waar in aan de Castelnau de dood van Gerard reeds zijn tweeden zoon, die op het slagveld sneuvelde werd meegedeeld, en hoe de generaal toen een traan van zijn wangen wischte, maar voortging rustig zijn bevelen te geven. Te gelijkertijd kniel de de grijze moeder van den gesneuvelde', een beoefenaarster van de veelvuldige cté'13pl]zé" dér" christefijke "sterkte te ont vangen. Juist had de pastoor de tijding gekregen, om het sneuvelen van haar tweede kind aan de moeder mede te dee- len. Na de H. Mis begaf hij zich tot haar, maar zij voorkwam hem reeds, zeggende: „Aan bet sidideren van uw hand", die den kelk vasthield, heb ik het begrepen, mijn heer de abbé, en ik heb reeds mijn offer gebracht. Gods wil geschiede!" De vader van dit heldhaftig geslacht is thans de leider der Fransche krijgsver richtingen in hét Westen, ofschoon tegen zijn benoeming vreesdij k door de Loge is gekuipt. Buitenlandsche berichten. Lord Alverstone. t De Engelsche opperrechter Lord Alver stone, is naar de Engelsche bladen mee- deelen, op 73-jarigen leeftijd overleden. Zijn functie, waarvoor hij reeds eenigen tijd geleden bedankt had, wordt thans vervuld door Lord Reading. Francini Pietri. Te Farnborough Hill bij Aldershot, is op 82-jarigen leeftijd overleden, de heer Francini Pietri, de zeer bekende secretaris van de voormalige keizerin Eugenie, die de keizerin vergezelde van haar vlucht uit Frankrijk naar Engeland tijdens de revolu tie in 1870. De heer Pietri is 45 jaren lang de vertrouwde geweest van de oude kei zerin en zijn dood zal voor haar een groote slag zijn. Keizerin Eugenie is thans in haar 90ste jaar. Spoorwegongeluk in Engeland. Gisterochtend bad bij South Shields e.en spoorwegongeluk plaats. Een leege trein kwam door den mist in botsing met een passagierstrein. Er ontstond brand. 5 menschen werden gedood en 50 gewond. Nader wordt gemeld: Het spoorwegongeluk gebeurde bij don ker, mistig weder. Dadelijk na de botsing geraakten de vier wagens vlak achter de locomotief, waarin een .groot aantal mu nitie-arbeiders zat, ten gevolge van het •ontsnappen van gas in brand. De brand nam zoo snel toe, dat men de grootste moeite had -om de opgesloten passagiers, die hartverscheurend om hulp gilden, te bc-reiken. Een ooggetuige veithaaldö: Terwijl ik moeite deed «m mij in de duisternis los te werken, hoorde ik nadere menschen in het compartiment kreunen. De vlammen .sloegen uit .en bereikten die reizigers, tjje (hun doodsangst uitschreeuwden. De man kwam eindelijk vrij, maar was haast verstikt door bet gas. Slechts twee mannen uit zijn compartiment waren ont snapt. - In den volgenden wagon hadden, ver scheidene vrouwen gezeten; onder de ver koolde wagens werden de lijken van eenige jonge vrouwen gevonden. De machinisten en stokers van beide treinen' brachten wonderbaarlijker wijze het leven af; toen een der stokers echter gevonden werd, stroomde het kokende water van den stoomketel onder hem heen. Een rooverbende. Naar het „BerL Tageblatt" meldt, is bij Grevenmacher, een plaatsje dicht bij de Duitsch-Luxemburgsche grens, een groot onderaardsch roovershol ontdekt, dat als een vesting gebouwd was. Vele van dief stal afkomstige voorwerpen werden er ge vonden. Het onderzoek belooft interessante onthullingen op te leveren. 4000 menschen verdroogd. Volgens berichten uit Santa Cruz, zijn op de S alom ons-eilanden (Australië) 4000 ^nmigê1 doïpen zijn geheel ontvolkt en er is niemand over, om de dooden te begraven. Gemengde berichten. Het drama op den Katwijkschen logger. Ongetwijfeld zal men zich nog herin neren het drama, dat zich eenige maanden geleden op de Noordzee op een Katwijk schen Jogger tengevolge van een plotse- lingen aanval van krankzinnigheid ooider de bemanning, hééft afgespeeld en dajt de overlevende leden dier bemanning la ter uit Engeland naar hier zijn vervoerd en iin observatie werden genomen, met het gevolg dat Vlieland', een der opvarenden, spoedig naar het krankzinnigengesticht Meerenbei'g wend vervoerd, terwijl acht andere leden der bemanning te 's-Graveu- hage in voorloopige bewaring werden ge houden. Vernomen wordt, dat de instructie in deze droeve zaak thans gesloten is en dat ook voor deze acht personen de officier van justitie buiten-vervolging heeft gevor derd' en plaatsing in een krankzinnigen gesticht voor den proeftijd van één jaar. Ontvlucht. Te Vlodrop zijn gisteren twee ontvluchte krijgsgevangenen, een Franschman en een Rus, ever de grens gekomen, 2ij werden door onze grens wacht naar de kazerne te Roermond' over gebracht. Godsdienstwaanzin. Men schrijft uit Noord-Brabact aan de „N. Crt.": Waartoe godsdienstwaanzin leidt, hebben wij vroeger gezien te Apeltern en nog on langs met bet drama van de Noordzee. Thans heeft zich in- een dorp in Noord- Brabant weer een geval voorgedaan, dat zeer ernstige gevolgen had kunnen na zich sleepen, zoo de justitie er niet spoedig keu nis van had gekregen en tijdig had weten in te grijpen. Het elfjarige dochtertje van een respecta bele familie, vertelde, dat het tweemaal ver schijningen had gehad en het meisje wist de meest zonderlinge dingen te vertellen. Onder de vele vreemde zaken die het meisje op- dischte was ook de besliste verzekering, dat een buurman en zijn zoon heksten, en dat b.v. bun kippen door die buurlui ook behekst waren en zwarte eieren legden. Aanvankelijk hielden de huisgenooten vol, dat de eieren toch als gewoonlijk wit waren, doch het meisje hield stokstijf vol, dat ze zwart waren, doch dat de huisgenoten het niet zagen omdat de buurman hun oogen had begoocheld. Zij wist het zoover te sturen, dat ook de moeder en de zusters verklaarden, dat zij de eieren zwart zagen. Onder meer wist zij ook dat al hun maïs gestolen zou WO Jen, doch dat de dieven veranderd waren in musschen, die heel den voorraad zouden oppikken- De vader opperde het plan om de politie van de praktijken van den buurman in ken nis te stellen, maar het meisje ontraadde dit, omdat het toch niets zou uithalen, wijl bij den buurman voor de deur een kat de wacht hield- zoolang het heksenwerk duurde, en de komst van politie of van andere men schen verried door gejank. Op aanraden van het meisje speelden zich in het gezin de zonderlingste tooneelen ai, waaronder verschillende, die zich niet voor openbaarmaken leenen. De vader besloot eindelijk een geweer te koopen en scherpe patronen. De kogels maakte hij dum-dum om des te zekerder te zijn van de doodelijke schoten, die voorden buurman en zijn zoons bestemd waren. Toen kwam de zaak ter oore van den gemeente veldwachter, die de justitie te 's-Hertogen- bosch er van in kennis stelde. Deze greep onmiddellijk in, en deed het meisje in het krankzinnigengesticht opsluiten, na. genees kundig- advies én nam geweer en patronen in beslag, waardoor erger is voorkomen, want de ongelukkige vader was vast be sloten den buurman en zijn zoons neer te schieten. Thans is in het gezin weer de normale toestand teruggekeerd, wijl de leden zich door de justitie hebben laten overreden, dat hun dochtertje aan godsdienstwaanzin leed en al wat het vertelde verdichtsels waren van haar abnormalen geest. -ue olficier van justi tie te Amsterdam verzoekt opsporing, aan houding en voorgeleiding van mr. J. F. P. A. Schuurman, advocaat en procureur, geb. 28 April 1880, wonende te Amsterdam, thans verblijf houdende in het buitenland; tegen hem werd door de Air.-Rechtbank te Amsterdam op 3 December 1915 rechts ingang met instructie verleend met bevel tot! zijn gevangenneming wegens oplich ting. Boefjes. Twee meisjes van 11 en 14 jaar werden to Vlaardin^en betrapt, op het plegen van inbraak in een pand, waar van de bewoonster afwezig was. Bij on derzoek bleek, dat zij zich aan dergelijke inbraken meerdere malen hadden schuldig Amsterdam woont. De enveloppe was ge* stempeld door de „Belgische Legerpost" eot geopend door de Fransche censuur, dlè haar, met. het bekende violette bandje „Ceol- surë militaire" weer had dichtgemaakt. Hij, die deze kaart hier ontving, had óók al gehoord van dat praatje over het merken bij middel van gaatjes, en wou nu eens kijken of er aan deze kaart ook iets verdachts to zién zou zijn. Met het bloote oog was er niets aan te merken, ten minste niet als hij ze zoo maar oppervlfikldg bekeek, maar als hij ,ze tegen het licht hield, kon hij zeer dui delijk twaalf gaatjes zien, die er bij mid del van een uiterst scherpe naald in aan gebracht moesten zijn. De veronderstelling, dat deze gaatjes er ingeprikt zouden zijn, door de enveloppe héén, wordt omvergeworpen, door he>t feit, dat zelfs met een microscoop geen gaatje 'in die enveloppe te bespeuren is. Doch wel zou men zeggen, dat ze geOpenft werd langs den onderkant. In ieder geval is het duidelijk, dat er geknoeid wordt aan de brieven, die hier in Nederland aankomen, en voorzien zijn van den stempel der Belgische legerpost. Het is natuurlijk gek, te gelooven, da* zulks met medeweten van het Nederland- sche postbestuur zou gebeuren. Het blad neemt echter de mogelijkheid aan doch wij laten deze veronderstelling voor zijn rekening, dat ér bedienden zijn, die zulks in 't geheim voor Duitschland doen, tenzijer in Engeland en waarom niet reeds in Frankrijk zelf? op een of ander post- of censuurkantoor een verra der zou zitten. Inbraken. Te Haastrecht is ingebro ken in de drukkerij der firma Gefbrs. Hooft. De deur «van het kantoor is gefor ceerd, doch de inbrekers hebben daar niets van waarde gevonden, daar de gelds waarden eiken avond door een der fir manten mtee naar liuis worden genomen- Er is dan ook niets ontvreemd. In denzelfden nacht is ingebroken in een winkel, waar de inbrekers zich te goed hebben gedaan aan lekkernijent doch "ove rigens niets hebben gestolen. Een 6c(houw wordt vermist; vermoede lijk hebben de inbrekers zich daarmee na afloop hunner werkzaamheden verwijderd. Branden en ongelukken. In den nacht van Donderdag op Vrijdag te ongeveer halfdrie is brand uitgebroken ite Koog a.d. Zaan, in de oliefalbriek ,r't Prutbuis" op het Westzijderveld. De fabriek behoord^ tot «voor enkele weken aan de firma P. A. Dekker en wend' na verkoop, gebruikt als traankokerij. Doordat er nog veeil lijnolie van den vorigen. eigenaar aanwezig was, greep het vuur zeer snel om zich heen. Het gebouw brandde geheel af, alleen een klein pakhuis bleef gespaard. Knoeierijen met briefkaarten. Volgens de „Tel." worden er door welke post- autoriteit is voorshands niet uit te maken, zekere merkteekens aangebracht op briefkaarten, die van het Belgische front of uit Engeland aan personen hier te lande worden gezonden, met verzoek deze door te zenden aan adressen in het bezette gedeelte van België. Een geval waarvan het blad uitvoerig melding maakt, is het volgende: Een Hollandsche, ongefrankeerde kaart werd gezonden door een Belg, in 't onbe zette gebied, aan een Hollander, die te SPORT. VOETBAL. Morgen worden de volgende wedstrijden gespeeld: Eerste klasse. West. Den Haag: H. B. S.Sparta. Rotterdam: V. O. C.—H. F. C., Dordrecht: F. C.—H. V. V. Haarlem: HaarlemU. V. V„ Tweede klasse B. Haarlem: E. D. O.—V. U. C. Den Haag: D. V. V.—Blauw Wit. Alkmaar: Alcm. VictrixSpartaan. Derde klasse D. Gouda: T. O. P.Sportman. Leiden: L. V. V.Olympia. Eerste klasse. Oost. Nijmegen: QuickTubantia. Apeldoorn: Robur et Vel.U. D. Deventer: Go aheadBe Qpick. Eerste klasse. Zuid. Venlo: V. V. V.Wiuhetmina. FEUILLETON. MARGUERITE. 24) llun meesters, die rijk waren, zouden zich best weten .te redden. En (zouden zij, nu men hen kwam hinderen en plagen, hun werklieden ter hulp komen. Velen gevoel den leed over de boosheid van Cazals en Carrère, en waren tevens afgunstig op Ouradou en Jacques. Al die gevoelens bracMen in 'de aiefl een omgemislheod', waaronder -de ziel der fabriek leed. Mi'l- liau liep in de Jabriek rond, somber, met de handen op den rug, soms de werklde- den>, die aibe-id vroegen, met eens hoo- rend. Alleen buiten voelde hij .zich op zijn gemak: de bosschen, de zon, de stoenen schonken hem troost voor het verdriet, dat de menschen hem aandeden. Marguerite evenwel begaf zich eiken dag naar de fabriek, en verdeelde hare schatten van goedheid en medelijden on der de arme lieden. De werklieden waren haar erkentelijk daarvoor, en haar edel moedige zorg, om hun moed in Ite spreken, begrijpende, begonnen zij inderdaad ver trouwen te istellen in een maA'ijzijnde be tere toekomst. Maar op het eiinde van November, op eepn sneeuwachibigen avond, .terwijl die wind huilde dioor de beng^avijnJen, drong een somber gerucht, griezelig als een Vleermuis, de fabriek binnen: de hand langer» van Cazal'S, lijdende onder de werkloosheid, maakten zioh gereed, om ^en openbare vijandige betooging te hou den. Maureillas was toch door hun klachten niet in beweging gekomen. Wilden zij het gevoel van broederlijke solidariteit wak ker maken. Door de aandrift van den moed, die de schuchteren vaak mede- Sleept, hoopten zij een opstand tegen Ouradou te beweoken, dien zij beschuldig den een groot vermogen te verbergen, alle haat en afgunst van zijn tegenstanders in politcïek en godsdienst tot uitbarsting te brengen. In de weikplaats werden snel de lam pen aangestoken. De tucht bij den arbeid was verstoord'. Ieder beefde voor zjich zei ven. Zou Ouradou, door zooveel verdriet overstelpt, al zijn werklieden gedaan ge ven? Zou hij niet met zijn geld verre van Maureillas een vreedzaam plekje gaan zoeken? Milhau staagde er niet in zijn werklieden tot bedaren te brengen, zelfs niet om het zwijgen op te leggen aan de vrouwen, die elkander steeds zenuwachti ger maakten en wanhopig haar gereed schappen neerwierpen. In troostetooze stemming klom hij do trap op naar de directiekamer. Hem zien de, begreep Ouradou aanstonds', dat een nieuw ongeluk dreigde. Mét zijn eéltigo vingers krabde Milhau verlegen aan zijn mond, zonder een woord uit te brengen. „Nu wat is 'er?" vroeg de patroon. Zondagmorgen,, na de Hoogmis, wan neer het meesite volk bulten is, willen de ontevredenen het dorp In oproer brengen." „O, die schoften!... En ben je daar zeker van, Milhau?" .,Ja, Carrère zal ze aanvoeren." „De armoede heeft hen doen vermage ren!... Carrère trekt pantij van hun toe stand, om hen tegen mij o.p te zetten. En Cazals houdt zich veiboige-n uit vrees, dat ik van hem in 't openbaar de tien duizend franks zal terugvorderen, dlia hij mij ont stolen heeft." „Helaas!" zuchtte Milhau, zijn breede schouders met het ingezonken hoofd schud dend. „Dat is ongelukkig." „Zeer zeker... Maar meer dan ooit voel ik d'en wil, om te strijden. Onze fabriek heb ben wij van de ongezonde elementen ge zuiverd, en ik zal heit dorp zuiveren, zoo een der handlangere van Carrère aan het eigendom raakt van w.ien ook." „Ja, ja,... maar u bent niet de meester van het dorp, zooals u meester bent van de fabriek." „Wat!... Begtn jij nu ook al te twijfelen aan de rechtschapenheid van Ouradou?" „O, mijnheer!..." „Welnu dan!... Begin je te wantrouwen? Twijfel je aan mijn recht en aan mijn kracht?... Ga heen en stel je-zelven en de werklieden gerust. Zoolang ik leef, zal ik mij en mijn trouwe dienartn, die ik liefheb als mijn kinderen, weten te ver dedigen." Ouradou had .gesproken met energie, met zijn stevige vuisten op de tafel slaan de. Milhau ging niet lieen. Hij naderde be dremmeld, met een huivering van berouw, zijn meester, d!ien hij een seconde had kunnen wantrouwen. „Welnu, mijn waarde Milhau, ga naar beneden..." „Ja...,ja, maar laat mij n eerst zeggen, dat u bewonderenswaardig bent! En ik,... ik beken... ja,... O, vergeef het me... ver geef het me, mijnheer! „I'k vergeef het je, zeker, want ik be grijp, hoezeer je onder al die schaamteloos heden., die soms mij-zei ven van streek brengen, lijdien moert." Ouradou stond op. Hij z«ou zelf behoefte hebben gehad aan bemoediging, maar droeg hij niiet de zong voor anderen, en schreef hem zijn plicht» miet voor, dezer moreele kracht te versterken? Hij dirukte de hand van zijn goeden medewerker, op wien eveneens voor de eensgezindheid In, de fabriek, een verantwoordelijkheid van Loyauteo'lt en moed rustte. „Komaan," spcrak hij, „ga je werklie den geruststellen. Verzékar hun nogmaals dat ik vast besloten ben den storm het hoofd te bieden. Laten we zonder angst vertrouwen, en God zal ons beloonen." „Ik dank u, meester." In de volheid van zijn vreugde snelde Milhau de trap af en nauwelijks had hij den stoffigen vloer der werkplaats be reikt, of ook zijn meester verscheen, daar. Dat bracht voor de werklieden een schok teweeg,, maar hun meester zoo kalm zien de. stelden zij ziich gerust. Zij begrepen, dalt hij op het Raadhuis reeds de middelen van weerstand ging voorbereiden. Ilad men het op hem gemunt in zijn qualitedt van industrieel hoofd, ook zijn quallteit van hoofd der gemeente werd nu aange rand. De afgunst.igen zouden niiert\s liever willen dan zijn ondergang .te midden der ■ergste v er wikkeling enHij had. den poslt van rnaire nooit gezocht, maar nu een .troep lasteraars en sohetteraars hun. haat 'tegen hem lucht gaven, wilde hij dien post uclt een gevoel van eer, behouden. De vof'genden morgen begaf hij zich naar de eerste Mis. Van de kerk ging hij naar het Raadhuis, waar hij, nadat men, evenals eiken Zondagmorgen, de vleugel- fleuren van de vestibule wijd had open gezet, zich blijvend installeerde. Rondom rommelde het in MauraiHlas Maar de moed van den malre had overat indruk gemaakt. Eenige raadsleden hadden in deze ure van gevaar, hun hoofd wijlen bij staan,, minstens door hun aanwezigheid; maar hij had hen gesmeekt thuis te blij ven, niet slechts om de rebellen niet te prikkelen door een vertoon van defensieve krachten, maar ook omdat de rechtscha pen en LnMoedrijke burgers ieder in zijn kwartier, het - voorbeeld van weerstand! moesten geven en in geval van oproer aan de vreesachtigen een schuilplaats moesten bieden. Ouradou had den onder-prefect er vaas verwittigd, dat zijn gemeenite door een oproer bedreigd werd, doch dat hij het wel zou weten te bedwingen zonder bloed storting en misschien; zelfs zonder wan ordelijkheid. De onder-prefect, een jeugdig aanhanger van heit socialisme, had niet» van züch laten hooren; dn plaats van hulp maar Maureillas te zenden, loerde hij op een onvoorzichtigheid van den wakkeren rnai-re, om hem af te zetten en hem in zijn prestige te treffen. Ouradou had1 de gendarmen en den vefld'- wachter hij zich ontboden. Die beproefde dienaren, aan de tucht gewoon, rnaaMeaï zich kwaad over boosaardigheden, di4l eenige dwaashoofden (ter gunste van Ca* zaJts en Carrère verspreidden. Ouradou maande hen aan, om koelbloedig en ge duldig te blijven. (Wordt verrolgd.l

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsche Courant | 1915 | | pagina 1