13
BUITENLAND.
De Oorlog.
7e JAARGANG
No. 1880
Ste
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. - Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bijonzo
agenten II cent per week, f 1.45 per kwartaal Franco per post fl.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 27a cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
MAANDAG
DECEMBER.
I9I5.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 1-5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Rroote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
Gemeenteraadsverkiezing.
De gemeenteraadskiezers zorgen er voor,
'dat de stembus a.s.
WOENSDAG
tengevolge van hun verzuim geen onver
wachte resultaten oplevert.
„t Zal zoo'n vaart niet loopen" is geen
verontschuldiging om zijn stemplicht te
verwaarloozen.
Kiezers in
DISTRICT III
gaat allen uw stem uitbrengen op den heer
J. P. MULDER.
In III tracht de S. D. A. P. nu al jaren
lang met inspanning van alle mogelijke
krachten haar candidaat uit de stembus
te krijgen.
Met een beroep op evenredige vertegen
woordiging tracht zij soms de rechtsche
kiezers voor zich in te palmen, ,,'t Is toch
billijk niet waar, dat ook de S. D. A. P.
in den Raad is vertegenwoordigd". Kiezers,
laat u door zoo'n mooi praatje niet om den
tuin leiden. Eerstens? zelf hebben de S. D.
A. P.-ers nooit getoond die billijkheid ten
opzichte van rechts te willen betrachten.
Altijd en overal zijn ze tegen de candida-
ten der rechtsche partijen. Vervolgens, op
het oogenblik kunnen de rechtsche par
tijen bij een vacature in den Leidschen
gemeenteraad onmogelijk zijn aangewezen
om dat verlangen van d© S. D. A.'P. naar
een vertegenwoordiging te helpen verwe
zenlijken, al was 't dan ook maar op indi
recte wijze, langs zijdelingschen weg. 't Zou
een dwaasheid zijn, daar de rechtsche
partijen zelf niet in den Leidschen ge
meenteraad naar evenredigheid zijn verte
genwoordigd!
Kiezers in district III, houdt
hoog uw beginsel, laat u niet overbluffen
door de leuzen der S. D. A. P., waarvan in
dezen crisis-tijd nog meer dan ooit te vo
ren is gebleken, dat ze ij del zijn. Stemt
dus als één man op den candidaat der
rechtsche partijen.
Wij ver-trouwen, dat de vrijzinnige kie
zers zullen inzien, dat de rechtsche candi
daat in district III aanspraak maakt op
hun steun. Zoo zijn van uit het standpunt
der evenredige vertegenwoordiging aan de
S. D. A. P. een zetel zouden willen geven,
dan zou het van hen onbillijk zijn dit
te doen ten koste van rechts, zij zouden
dan een eigen zetel moeten afstaan. Doch
bovendien, waar wij tegenover den vrijzin
nigen candidaat in district I geen tegen-
candidaat hebben gesteld en daardoor de
verkiezing van den heer" F. v. R o m-
b u r g h (den candidaat der vrijzinnige
partijen) hebben verzekerd, mogen de vrij
zinnige kiezers ook onzen candidaat in III
niet tegenwerken. Maar Katholieke kie
zers, allereerst gerekend op eigen kracht,
zelf naar de stembus en gepropageerd on
der de onzen!
Zooals we opmerkten, hebben de 'recht
sche partijen tegen over .den vrijzinnigen
candidaat in district I, den heer F. v.
Romburgh, vanwege.het bestand geen
tegencandidaat gesteld. We merkten ook
reeds op, dat in I de kansen der S.D.A.P.
niet bijster groot zijn. Men mag daar wel
niet inslapen, doch nogmaals vooral
gaat Woensdag de strijd in III, om de
overwinning van den candidaat der recht
sche partijen, den heer
J. P. MULDER.
„Reuter" verneemt, dat de Entente-
mogendheden besloten hebben, niet uit
Saloniki terug te trekken. - Volgens
een „Reuter"-bericht, melden de Atheen-
sche bladen, dat ernstig wordt over
wogen een gedeelte van het Grieksche
leger te demobiliseeren.
Van de oorlogsterreinen.
Overzicht
Terwijl op vele andere oorlogs'terreinen
een soort van wdnterrust blijft heerschen
en de algemeens toestand onveranderd
blijft zelfs op heb oorlogster min aan de
Isonao ris het vrijwel rustig geworden,
zonder diat de Italianen nog eenbg belang-
rijl succes hebben kunnen behalen is
op één ooriogsfoerrain een hevige strijd
gaande. Dit is heit oorlog ster re in waar de
Franschen en Bngelschen dtoor de'verbon
den legers 'im, het nauw worden gebracht..
De Framsch-Eingelsohe troetpen hebben
het dan ook inderdaad Sn Zuiid-Macedonië
hard te verduren. Nu de Duritsch-Oos'ten-
rij'ksch-Buligiaarsche .legers met Servië na
genoeg hebben afgerekend, wenden zij
zich tot de hulptroepen der Entente, op
wier uitersten tegenstand de hoop der
Serviërs gevestigd is. Het schijnt evenwel
dat de Oostenrijkers belast met de verdere
veivo'igürg van het verspreide Servische
leger in Montenegro en Albanië en dat de
Bulgaren, met behulp van eearge afdeelm-
gen van Van Ga'.lwitz's leger, hun actie
op het F.ransch-Engelsohe front hebben
gericht.
Onverwachts heeft dan ook de strijd op
het VardaT-front een groote beteeikeniis ge
kregen. daar met den uitslag Meiwan, te
vens den uitslag der Balkain-expeidritie zal
worden bepaald.
Uit de berichten, zoowel van Bulgtaar-
sohe, als van Fransdhe en Engelsche zijde
blijkt, diat de vereenigde -troepen der Ge
allieerden den diruk der optrekkende Bul-
gaarsche legers niiet geheel kunnen weer
staan. Reeds e enige dagen geleden waren
de Firansche troepen op de béide oevers
van de Vardar aan het terugtrekken; thans
schijnt dit tarugltrékken, in een gedeelte-
li jken terugtocht te zijn ontaard. Na den
tegenslag bij Demöir Kapu zijn de Fran
schen in zuidelijke richting geweken tot
Mirovce, dat eveneens aan de Vardar ge
legen ris.
Ook aan het Britsche front de de toe
stand- niet zeer rooskleurig. Op verschei
dene punten moesten de Emgelschen wij
ken en reeds wordit Doiran (aan het Doi-
ranmeer) bedreigd. De Bulgaarsche troe
pen staan thans voor Rabrovo, diat aan
het kruispunt van de wegen van Stiroum-
nitza naar Doiran. gelegen Ss. De berich
ten van beide zijden maken melding van
d> hardnekkige gevechten diie vele dagen
duurden, en nog niet zijn gestaakt.
0p Zee.
Opgebracht.
Het motorschip Kroonprinses M ar ga
re tha" is op reis van Brazilië, niet ver
van Bergen, op 120 zeemijlen van de
Noorsche kust, door Engelsche oorlogs
schepen opgebracht naar Greenock, alwaar
de Engelsche autoriteiten - bevalen een
deel der lading te lossen, meldt de ,,Korr.
Norden". Het schip is bevracht met een
groote lading koffie, bestemd voor Chris-
tiania en Göteborg.
Turksche kanonneerbooten verniev'd.
Heb „Pet. Tel. Ag." meldt, 'dat drie Rus
sische torpedtobooten op 10 Decembe r in
een artillerie-ge vecht bij het, ei land Kapjh-
,ken ten oosten van dein Bosporus twee
Turksche kananineerbooten-jfrennaeLden, De
Russen 'leden geen verliezen
De borpedjohooten vernielden ook een
groot zeilschip.
De duikboot- en mijnoorlog.
Lloyd's meldit, dat het Engelsche s.s,
„BuhiLris" is gezonken. De bemanning ie
4e Alexandrië geland.
Uit Athene wordit aan de „A Villag"
bericht: ,,De Grietosche regeering heeft
bericht ontvangen, dat een Grrieksch trans
portschip lim de haven van Argos door oen
Engelsch oorlogsschip getorpedeerd is."
De „Miorganpoat" verneemt uiit Boe
dapest: Volgens een bericht uilb Kanstan-
tmopel zijn voor Sebastopol twee Russi
sch© transportschepen en een Russische
kanonneerboot door Duitsche onder
zeeërs in den grond geboord."
Rentier meidit uit Athene: Volgens
officieelle Anifchtiiingen, iis het Gnieksch»
stoomschip ,,D. Goulandris'V van Alexan
dra» naar Engeland op weg met een la
ding zaden, katoen en eieren, op 150 mij
len afstand van Alexandjnë^getoi'pedeend1
door een Duitsche duikboot. De beman
ning verliet in sloepen heit schip, welk»
door d» 'duikboot eanrigen tijd wenden ge
sleept. Een Engelsch stoomschip, op weg
naar Alexandrië, nam de schipbreukelin
gen eindelijk aan boord; maar dit schip
werd nog oiienaelfden dag door dezelfde
duikboot getorpedeerd, 25 mijlen van
Alexandrië af. De Grieksche en Engelsche
bemanningen redden zich in sloepen;
een ander Engel soh schip imam ze drie
mijlen bullen Alexandrië op en bracht hen
aan land.
0p den Balkan.
Griekonland en de Entente.
Elke dag brengt ons n'iieu/we, meer of
minder belangwekkende, berichten over
Griekeauland's houding, die er cp wijzen,
dat het beslissende ©ogenblik zeer aan
staande ris. Het schijnt wel, daifa Grieken
land "thans aan de eischen dor Entente
zal toegeven. Een ,,Reuter"-berLcht zegt,
dat de A'theensche bladen malden, dat een
gedee ltel ij ke demobilisatie
van he't Grieksche leger ernstig
wordt overwogen en mogelijkerwijs de
strijdkrachten, diie onder d» wapenen zijn
tot de helft zullen worden teruggebracht.
Reuter" schijnt poeitaef te weten, dat
de Geallieerden besloten zijn dn Salonika
ito blijven. Zij zouden reedis nlicuwe troe
pen helbben gezonden, die hat mogelijk
zouden maken het offensief te hervatten.
Bovendien verneemt d» „Frankfurter Zei-
tung", dat (twee Engeisohe dfcvrisies lbo Ka-
walla zijn geland. Hoewel dit 'bericht ons
lid et al te waarschijnlijk voorkomt, blijkt
toch uit allies, dat de Entente geenszins
van plan is de expeditie op te geven en
'dat ze zelfs generigd is tegenover Grieken
land krasse maatregelen te nemen. Indien
immers aan Griekenland's wensch, dat de
Enten te-troepen bij een eventueel en terug
slag Saloni ka 'moeten verlaten, moet zal
worden voklaan, zullen de troepten der
Cmtralen en hun bondgenoot en de Griek
sche grenzen eiveneens niet lontzien. Of
Griekeland in dót geval neutraal zal blij
ven of dat liet zrich noodgedwongen bij
oen der partijen scharen zal, schijnt thans
bet vraagstuk 4» zijn geworden, waks
oplossing cloor de géheele wereld' met
spanning wiondt verwacht-
Dat de Entente bezig is Griekenland de
duimschroeven aan te zetten, blijkt boven
dien uit het feit, dat de gezanten dier Geal
lieerden opnieuw een bijeenkomst met
Skoeloedis hébben gehad, welke tot d» ge
ruchten aanleiding heeft gegeven, dat
de Grieksche troepen uit Salonika zul'ilen
worden verwijderd en dat de Fransch-
Engelsche troepen met de verdediging der
stad zullen worden belast.
Frankrijk.
Generaal Casieinau.
Joffre heeft generaal Castelnau tot chef
van zijn staf benoemd. De nieuwbenoemde
zal den rang van legergroep commandant
behouden.
Generaal Couraud weder aan het front.
De Times" deelt mede, diat generaal
Couraud, die in Juli aan de Dardanellen
werd gewond, weder hersteld iis en iheb be
vel over d» troepen in Champagne op zich
genomen heeft.
Rusland.
De haven van Archangel.
Volgens de „Basler N ach rich ten" zijn im
de haven van Archangel en in het kustge
bied van .de Noordkaap 15 Russische, drie
Canadeesche en een Japansohe ijsbreker
voortdurend in de weer om den zeeweg
naar Engeland open te houden. Er komen
voortdurend schepen de bajven van Ar
changel binnen.
Vereenigde Staten.
De nota van Amerika aan Oostenrijk.
De xegeering der Vereenigde Staten
heeft aan Oostenrijk de volgende nota ge
richt betreffende de „Ancona":
Volgens betrouwbare inlichtingen van
Ame-rilkiaansche en andere overlevenden,
die zich op het s.s. „Ancona" bevonden,
heeft een onderzeeboot, welke d» Oosten-
rijksch-Homgaarsche vlag voerde, op het
stoomschip gevuurd, dat daarop trachtte
te ontkomen. Korten tijd vóórdat beman
ning en passagiers in de reddlngsbooten
'konden gaan, schoot de onderzooboot een
aantal granaten af en ten jatte deed zij
het schip zinken, terwijl er nog vel» per
sonen zrich aan boord bevonden. Velen
hebben daardoor het leven verloren of zijn
gewond; onder hen bevinden zrioh burgens
van de Vereenigde Staten. Het. rapport
van dien Ooetenrijksdh-Hongaarscheai ad
miralen staf zelven bevestigt deze verkla
ringen Intusschen kende de regeering
van Oostenrijk-Hongarije door de wisse
ling van nota's tusschen de Vereenigde
Staten en Duitschland, het standpunt van
de reigeerimg omrent de onderzeebootan-
oorlog. De regeeniing der Vereenigde Sta
ten is van oordeel, dat de oammandant der
onderzeeboot de beginselen van het volken
recht en der menschel ijkheid door zijn op
treden heeft geschonden. Hij heelt moed
willig een bloedbad aangericht en hiervoor
is geen verontschuldiging denkbaar. De
regeering der Vereenigde Staten moet aan.
nemen öf dat de commandant zijn (instruc
ties overtrad óf dat de regeering van Oos
tenrijk-Hongarije heeft nagelaten instruc
ties te geven in lovereenstmrmlinig met de
beginselen van menscheliikheid. Dit laat
ste neemt de regeering niet aan en zij ge
looft dus, dat de commandant handed©
rim strijd met de algemeene of bijzondere
instructies. Daar de goede verhoudingen
der beide Staten moeten berusten op over
eenstemming in zake recht en menschel ijk.
beid, moet de regeering der Vereenigde
Stalen aan die van Oostenrijk verzoeken
hc' ftorppideeren der „Ancona" te veroor-
Ie el en als een onwettige en omverdedig-
1 are daad en dat de betrokken officier zal
werden gestraft, benevens schadevergoe
ding voor de gewonde of omgekomen
Amerikaansohe burgers. Verwacht wordt,
•dat Oostenrijk-Hongarije de ernst van het
geval zal Omzien en het niet zulk een ver
foeilijke daad, welke door de geheel e we
reld .als baibaarsch in onmensohelijk is
gebrandmerkt, zal verdedigen.
Verschillende oorlogsberichten.
D© jongste liefdezuster. De jongste
liefdezuster is een Russisch meisje, slechts
12 jaar oud. Haar naam is Marusia Cha-
rushina. Ze liep weg van huis, verstopte
zich in een trein, reed vele kilometers
mede en kwam ten slotte in Vilna. Daar
ging zij naar een hospitaal en vroeg de
gewonden te mogen verplegen. Gelukkig
voor haar trok een van de Roode Kruis-
zusters zich harer aan en schreef aan den
vader van het meisje om toestemming.
Deze werd verkregen. Men maakte een
kleine uniform voor haar en sindsdien
helpt zij. En het is te begrijpen, dat ze do
lieveling is van alle soldaten.
„Schansvoel". Het vorblijf in natte
loopgraven heeft een eigenaardigen vorm
van voeteuvel veroorzaakt, dat in Enge
land „trenchfoot", schansvoet, wordt ge
noemd. In een week in November werden
er aan de Engelsche linie in het Westen
770 gevallen van aangegeven. Men tracht
het nu te voorkomen door de manschap
pen van rubber waterlaarzen te voorzien,
die ook de dijen beschermen.
Een kofferpakster. Heeft men wel
eens van een kofferpakster gehoord? Een
Deensch actricetje, door den oorlog zonder
werk, gewend aan reizen en trekken en
dus op de hoogt© van het vak inpakken,
kwam op het idee zich aan te bieden als
kofferpakster voor particulieren. Ze ver
dient er reeds goed geld mee en kwam
dezen zomer zelfs handen te kort.
Een Lyonsche mis. Van 1 tot 15
Maart zal van nu af jaarlijks te Lyon een
mis worden gehouden, in concurrentie
met de Leipziger mis de beroem
de jaarmarkt. De deelneming er
FEUILLETON.
MARGUERITE.
19)
Carrère maakte, niéti zonder plechtig
heid, een' beweging, als zwoer hij een eed,
iWaarap de kameraden, wellicht zrich be
wust van hun kracht, eveneens hom groe
zelige, door de messen en bijlen gekerfd»
handen, riiu de hoogte brieven.
,.,Bn," - besloot Carrèrej, „geen enkel
.woord hiervan in het dorp!"
„O, we begrijpen niet, hoe dat komt,
maar ze weten alles te Mareillas."
„Dat kamt, omdat je thuis te veel bab
belt in het bijzijn van je kinderen... Enfin,
het maakt niet uit! Ouradou hoopt, dat gij
u, na een zekere losbarsting, u wel zult
vernederen, en hij hoopt wellicht ook, dat
Cazals, die zich stilletjes te Perpdgnan op
houdt, hem om genadé zal komen smee-
ken. Maar ik verzeker u, dat onze ö'iran
zich bedriegt..."
Carrère gaf het sein voor het vertrek.
De kameraden stonden op. Hij maakte
oen goed figuur, Carrère. melt zijn gezette
gestalte, en zijn energiek, bleek gezicht.
In zijn kostuum van meesterknecht, KSI1
hij schier het zwTërig voorkomen van den
bevelen uriibdeelenden „bourgeois". En de
anderen met hun instinct van knecht na
derden hem slechts eerbiedig en tam.
Zij gingen naar buiten. Op het te smalle
pad moesten ze achter elkander loopen.
Car.rère voorop. Nadat zij ©enigen tijd had
den vooriigeLoopen, werd hun oor getroffen
door gelach van jeugdig» stemmen, wat
hen nieb weinig in verlegenheid bracht.
Hun tegemoet kwamen Marguerite m.et
grootmoeder Rodrière en achter dezen
Jeanne, wrie Jacques zijn arm had gegeven.
Zij waanden zich alleen in het gebergte.
Bij het zien van de tiwaalf ontevredenen,
door Carrère geleid, sidderden zij d'an ook
eensklaps van verontwaardiging en af
schuw. Marguerite zweeg eensklaps,groot
moeder boog het hoofd, maai- Jacques con
st a teerde toch met voldoening, dab de
werklieden de hoeden afnamen, en dat
Carrère zelf groetend zidh zóó posteerde,
dat hét pad geheel vrij bleef voor de fa
milie van den meester. De werklieden had
den dus allen het gevoel van ontzag be
houden. De Ouradou's soh reden zwijgend
voort, 'de eenzaamheid kwam hun nu ge
vaarlijk voor.
Zich verwijderend bromden de werklie
den onder elkander, ongetwijfeld om zich
eigen lafheid te verwijten. Zij verhaastten
hunnen stap, als om zich sneller te onttrek
ken aan de overmacht dér meesters, die
hen tot in het gebergte kwamen storen,
hen kwamen overrompelen te mridden van
hun droomen. Voor de smalle straal lei
dend naar dien dorpswég, gringien zij uit
een, opdat ©ver hun bijeenkomsten niet
zou worden gebabbeld.
Thuis komende, vond Carrère zijn vrouw
geknield op den keukenvloer, en bromde:
„Wat, alweer aan het bidden!"
„Ja," antwoordde Madeledne opstaande,
„rik bid voor jou!"
,>Naar gelang je mij tegenwerkt, groeit
mijn haat aan... Wel, ik ben daar juist
mijn haat aan... Wel, jk ben daar juist
den melkmuil met de Ouradou's tegen ge
komen, en ik maak er me een verwijt van,
dat dik me te nederig tegenover hen heb ge
toond... Zijn we niét hun gelijken?"
„Neen, de gelijkheid kan niiét bestaan,
niet meer bij d» menschen Mer in dé za
ken der aarde.De gelijkheid!... Dat zou
te leelijk wezen.. Het leven zou alle kleur
missen."
"„Wie leert je drie redeneeringen?"
„De overweging en de orvarring. Je
vecht tevergeefs tegen je-zelven, Wij zul
len. ongelukkig zijn.
,Wat?... als ik mijn onafhankelijkheid
zal hebben veroverd?"
„En zullen dan je werklieden je gelij
ken zijn?"
„Och wat, je gebruikt je verstand niet
i eer. Maar laten we liever ophouden met
twisten, arme man."
..Ja, dat zal het beste zijn... Maar jij
komt in opstand tegen mij'...
„En kom jij dan niet in opstand tegen
wien je goed1 heeft gedaan?''
„Wat ik wil 'ie billijk. Men heeft mij
mijn plaats ontstolen.."
Madeleine zweeg wijselijk, en Carrère
zette zich hij hét vuur neder en steunde
zijn hoogmoedig 'hoofd met zijn» handen.
Den volgenden dag, in de fabriek, was
Carré ie alles behalve handelbaar. Zou hij,
nu Cazals zijn rechten had opgevorderd,
ook op zijn beurt zijn gezag niet doen gel
den, al was het maar, door dat van Jac
ques t» minachten
Terstond deed hij een aanval op de
•trouwste aanhangers van Ouradou, hun
verwijtend, bij hot werk te treuzelen Zijn
stem was zoo kijvend, dat Ouradou, in zijn
kabinet aan het schrijven, er door werd
gehinderd en op het punt was Carrère
wat meer discretie aan te bevelen. Jacques
Lezat niét het geduld van Ouradou. Eemigs-
zins zenuwachtig liep hij de trap af, ten
einde toe te zien. Mi-lhau, bezig met de
takken van Hotusboomen te tellen, hief
even het hoofd op.
Jacques ziende, begon Carrère nog hef
tiger uit te varen.
„Zeg 'reiis jij, je verknoeit te veel1 kurk
bij je werk!... En jjj daar, je hébt je bijl
niet genoeg gescherpt!"
Om een catastrophe te vermijden, welke
hi; voelde dreigen, wildé Jacques Ghrrère
verwijderen.
„Ga naar de machines zien," gelastte hij
hem. „Ze maken te veel geraas."
„Ge moet den machinist daarvoor onder
handen nemen."
„Ga naar hem toe, verzoek ik u."
„Neen!"
„Carrére ik smeek je..."
Carrère posteerde zich vierkant tegen
over den jonkman en met de vuisten op
de heupen sprak hij langzaam, maar met
nadruk:
„Gij hebt mij geefn bevelen te geven!"
„Gij weigert dus te gehoorzamen?"
„Ja, beslist!"
Jacques beefde. De herinnering aan
zooveel ondergane en vergeven beleedi-
gingent; wekte in hem dien hevig®ten toorn.
„GarrèreT riep hij uit, „gij verdient
riiet langer, hiiier tb blijven!... Ik jaag je
weg!"
„Gij!... En wie zijt gij dan wél?"
„Ga heen!
Met onversclirokken tred naderden de
twee mannen elkander, bot groot en schrik
der werklieden, wiien de voorspoed der fa
briek en hun eigen zekerheid na aan het
hart lagen. Mi'lhau, de zorg voor aller be
langen.' op zich nemend, trad vooruit,
kwam wakker tusschen beiden.
„Komaan, Carrère, houdt je bedaard!
Men heeft je ongetwijfeld verdriet aangei-
daan."
Achteruit jij!..."
„Wanneerr je razernij voorbij zal zijn...
Komaan, Jacques, vergeef hét hem. Een
inensch heeft s'onus ondoordachte oogen-
b lókken,"
„Neen!... d'aifc raakt jou nil,ét, pluim
strijker! Ik weiger gehoorzaamheid aan
Jacques, dat is alles!... Jouw medelijden
heb ik niet noodig."
Carrère schudde 't dikke lichaam van Mik
hau, die, trillend van schaamte, zrich niet
wrist te verdedigen. Jacques ia hoog opge
richte, vastbesloten houding, wees naar
de deur en heihaaüde:
„Carrère, gij verstoort de orde! Ik jaag
u weg!..."
Jacques hield plotseling op. Evenals de
onthutste wedkltkxlen, wendde hij het
hoofd om naar de ijzeren wenteltrap, dia
d» patroon afdoaJlde. Blootshoofds, zonder
toom, zonder weifeling, schreed hij te
midden der diepe stilt» voort en bleef vóór
Garrère die zich niét verroerde, staan.
„Carrère," spirak hij, „Jacques Pema-
üh» heeft gelijk. Het i9. de eerste maal, dat
zrich hier een dergelijk ernstig vergrijp te
gen de tuchlt voordoet. Zoo wél om, wijl
het noodig is, het gezag van Jacques, mijn
gedelegeerd», tie bevestigen, als om een
voorbeeld to geven aan de weerspannigem',
die zich eenmaal móchten openbaren, ver
klaar ik je, Carrère, dat ik geen dienaar
kan behouden, dien Jacques zijn ontslag
gegeven heeft."
(Wordt vervolgd.)
