Tweede Blad.
Zaterdag 4 December 1915
SPORT.
Academienieuws.
00RL0GS-VARIA.
Stoomvaartberichten.
7e JAARGANG
No. 1873
eCcidóclic0ou/£omt
Staten-Generaal.
TWEEDE KAMER.
Kon. Nat. Steuncomité.
In zijn M. v. A. op het V. V. betreffende
gerhooging van het Xe hoofdstuk der
/itautijoeg'rooting,, zegt de Minister van
Landbouw o. m.:
Kaar aanleiding van de opmerking, dat
jrele leden niet overtuigd waren van de
jwodzakelijkheid een bedrag van f 2,250,000
voor het Nat. Steuncomité op de begrooting
uit te trekken, meent de Minister te moe
ten opmerken, dat rekening moet worden
gehouden met de mogelijkheid, dat de bij
dragen van particulieren te eeniger tijd
Biet voldoende blijven vloeien.
Ofschoon de werkwijze van dit lichaam
voldoende bekend mag worden geacht uit
ile publicaties die geregeld door het secre
tariaat worden uitgegeven ©n die ook aan
de leden der Kamer worden toegezonden,
ichijnt het in dit verband wel goed, deze
'hier nader uiteen te zetten.
De gewone uitkeeringen geschieden door
bemiddeling der plaatselijke steuncomité's.
Deze ontvangen alleen een percentsgewijze
aubdsidie (in verreweg de meest© gevallen
50 pCt.), van hun uitgaven. De wederhelft
wordt door .particulieren, somtijds wel ge
steund door een gemeentelijke bijdrage, bij
eengebracht.
Bij voormeld percentage (o. a. geldend
te Amsterdam en Rotterdam) draagt dus
wordt het onderhavige voorstel tot wet ver
beven, het Rijk voor 14 in de werkelijke
Uitgaven bij.
Een ander onderdeel der uitgaven vormt
een toeslag ten behoeve der onder de wa
penen geroepen kleine neringdoenden. Re
gelt de Militiewet de ondersteuning, die de
gezinnen der militie- en landwoerplichti-
gen ontvangen, zoo kunnen uit deze op het
zuivere levensonderhoud gebaseerde toela
gen natuurlijk niet de kosten bestreden
worden, noodig voor het instandhouden
der zaak (huren van een plaatsvervanger,
•winkelhuur, enz.) Aan deze behoeften
komt het Koninklijk Nationaal Steuncomité
direct tegemoet.
De Minister zet voorts de werkwijze van
het K. N. Steuncomité uiteen en verwijst
naar de publicaties van het comité die pe
riodiek het licht zien.
Xu het zich laat aanzien dat het terzijde
vermelde wetsontwerp niet vóór het einde
des jaars tot wet zal worden verheven en
tot de toekenning der bijdragen gelijk be
kend is, eerst na gebleken behoefte wordt
overgegaan, dient rekening te worden ge
houden met de omstandigheid, dat. een ge
leidelijke beschikking over het geheele aan
gevraagde bedrag in den loop van dit jaar
niet meer mogelijk is.
In verband hiermede wordt voorgesteld
het. bedrag der aangevraagde verhooging
ie verminderen met f 1,450,000 en derhalve
terug te brengen tot f 200,000.
Door de toekenning van laatsgenoemd
bedrag, nog in dit jaar te doen plaatsvin
den, .zal, naar verwacht wordt, in de be
hoefte aan kasmiddelen in den eersten tijd
in voldoende mate kunnen worden voor
zien.
Het ligt in de bedoeling de spoedige in
diening te bevorderen van ee/i suppletoire
begrooting voor het dienstjaar 1916 en
daarbij d/ genoemde- som van f 1.450.000
opnieuw aan te vragen.
VOETBAL.
Morgen worden gespeeld:
Eerste klasse West.
Haag: QuickH. F. C.
Utrecht: Hercules—H. V. V.
Rotterdam: V. O. C.—U. V. V.
Dordrecht: D. F. C.Sparta.
Haarlem: HaarlemH. B. S.
Tweede klasse B.
Haag: V. U. C.—Blauw Wit.
Haag: D. V. V.—A. F. C.
Haarlem: E. D. O.Spartaan.
Alkmaar: Alcm. VictrixAjax (L.).
Derde klasse D.
Gouda: GoudaOlympia.
Alphen: Alphen—C. V. V.
Eerste klasse Oost.
Zutfen: Be QuickQuick.
Apeldoorn: Robur et Vel.G. V. C.
Deventer: Go aheadVitesse.
Eerste klasse Zuid.
Maastricht: M. V. V.—V. V. V.
Tilburg: Willem 2M. S. V.
KORFBAL.
Morgon worden gespeeld:
Eerste klasse Noord,
Amsterdam: D. T. V.D. E. D.
Eerste klasse Zuid.
Rotterdam: Velox—Vitesse (H.).
Leiden: VitesseO. S. C. R.
Tweede klasse.
Dordrecht: DordtO. K. K.
Rotterdam: RozenburgR. S. G. V.
Derde klasse.
Den Haag: A. L. O. IIFluks II.
Rotterdam: R. S. G. V. II—Rozenburg II.
Vierde klasse.
Rotterdam: Spartaan IIVelox II.
Dordrecht: O. K. K. Ill—Dordt II-
Eerstae klasse Oost.
Den Bosch: B. K. C.Quick.
Velox—Vitesse (H.)
VeloxVitesse (H.), a.s. Zondag tie Rot
terdam to speten .gaat. niet door. De Rot
terdam sohe p'oeg kan, op dien dag niet
dan zeer onvolledig ui'.(komen en vroeg
uitstel. De wedsitrijd-commissiie weigerde
dat te ver Ie enen. Tharas hebben de rood-
blauwem gewonnen gegeven. ,,N. R. Gt."
Jubilé van den Ned. Korfbalbond.
Donderdag was het 12 1/2 jaar geleden
dat de Noderiandsche Korfbalbond i© Am
sterdam werd- opgericht. Juni 1913 is de
groradeftag getegid voor een bond, die feite
lijk den weidsahen naam van Ned. Korf-
baM>onid kan dragen. De bond telde toen
n.i. neg slechts 6 vereeraigiimgen, te Am
sterdam, Bloememdaal, Bussum e.n Weesp.
Op dïlt oogciribliik omvat 'de bond een 65-
ta! vereenigiingen, met een totaal van plm.
2200 leden.
De heer Broe&ihuyzen, de voorzitter van
den bond,, heiröaeht tegelijk den dag
waarop hij vóór 12 1/2 jaar tcit voorzitter
gekozen werd.
liet jubilé werd wegens tijdsomstandig
heden niet gevierd.
LEIDEN. Met gunstigen uitslag afgelegd
liet eindexamen voor de Nederl. Ind. ad-
min. dienst door den heer H. D. van Wer-
kum (Dordrecht).
Na verdediging van Stellingen" werd he
den bevorderd tot doctor in de rechtswe
tenschap de heer Eelco Adriaan Benvenuto
Hilhorst, geb. te Lochem, wonende te
's-Gravenhage.
De Geneeskundige Staatscommissie be
vorderde heden tot arts den heer P. C. J.
Boudier (Den Haag); tot semi-arts den
heer J. A. Hendriks (Hof van Delft).
Sinterklaasavond.
In „Vrij Beligë" treffen wij het volgende
gedicht van Joh. Demaetg aan:
Sinterklaas, die in den hemel zijt,
Maar vannacht weer langs de daken rijdt
Op Uw oude witte paardl
Durft Gij bij de kindjes dalen?
't Hooi uit hunne mandjes halen?
Zijt Ge, Heilige, niet vervaard?
Groote vlammen slaan van huis tot huis;
Schouwen, gevels; torens zijn in gruis;
Straten zijn van bloeden rood.
Blijft Gij in de puin niet steken?
Zal Uw paard zijn poot niet breken?
Vele kindjes zijn ook dood
Sinterklaas, o berg toch wel Uw lastl
Lucht en gronden loeien; 't poeder bast;
Vijand loert en huilt en schiet,
Sinterklaas, door vensters, deuren!
Moeder zie ik soms zoo treuren....
En mijn Vader keert er^niet!
Sinterklaas, die op de daken rijdt
Ga toe, ga bij Vader, die ten IJzer strijdt.
Draag hem al Uw lekkernij!
Pakken vol van al wat zoet is!
Doozen vol van al wat goed is!
Zware kisten vol kleedij!
Zoek mijn Vader op in 't moordgeraas.
Draag hem alles, alles, Sinterklaas:
Draag het hem vóór morgenvroeg!
Leg er al mijn zoentjes tusschen,
Vraag hem dan twee dikke kussen:
'k Heb daarmee voor mij genoeg.
„Generaal Winter."
De correspondent van de Daily Chro
nicle" bij het Engelsche hoofdkwartier
7,egt, dait een nieuwe vijand, „generaal
Winter" weer aan de,n strijd is gaan deel
nemen, Hot eenige goede aan dien vijand
is, dat hij beide partijen «even hevig aan
valt.
Op sommige deel en vam 'helt front) is het
erger dan op andere ,maar er zijn plaatsen
waar heit terrein door de sneeuw en re
gens in een moeras is vera,radend en de
loopgraven zoo vol ijskoud water zijn, dat
de mannen er tot aan de knieën in étaan.
Tegen, het aanbreken van den dag bevriest
het soms om de beeraen van de soldaten
heen.
„Hoe diep ris het-hij jullie?" vroe,g on
langs een DuLtsch soldaat van achter een
troep zandzakken, die de Engelsohe stel
ling van de Duitsclie scheidde.
„Tot aan de knieën", zei een Enge'sch
korporaal, die zijn bommen probeerde
droog te houden in een stuk zeildoek.
,,Zoo", was het antwoord, „dan ben jul
lie geluksvogels; wij staan er tot het mid
del toe in,"
On emikete plaatsen is het zoo erg, dat
de borstweringen gedurende de laatste
stormen ingestort en in de loopgraven te
recht gekomen zijn, waar zich een onbe
schrijfelijke chaos van modder en klei
vormde. De aardwerken, die door den re
gen cn de vorst hunne vastheid hadden
verloren, waren nl. door het gewicht der
zandzakken ingestort. Hier en daar vragen
de Duitschers om een tijdelijken wapen
stilstand. .Het is zelfs voorgekomen, dat
enkele Duitscbe soldaten uilt hunne loop
graven ktemmem en op de borstweringen
gingen ziftten, om hunne voeten tie drogen,
terwijl zij aldoor riepen: „Niet sohieten,
niet schieten!"
•F.en groot aantal soldaten zijn van wa
terlaarzen, die tot de knieën reiken, voor
zien, maar dat is wiet voldoende, omdat
het water er over den bovenwand heen
nog in loopt. Er komen dan ook
evenals verleden jaar, weer vele
gevallen van bevroren voeten, zgn.
loopgraaf voet en, voor. Als de mannen dan
tijdig naar hot hospitaal kunnen gaan, ge
wezen zij gemakkelijk, maar blijven zij te
Jarag in de loopgraven dan is het veel
moeilijker, de weten weer te doen herle
ven. In het begin veroorzaken bevroren
voeten bij heft gonozon een gevoel, alsof zij
met gloeiende poken bewerkt worden.
Maar ondanks alles blijven de soldaten
vol moed.
Onlangs wend een man, die dn het- wa
ter stond, door een projectiel in de heup
gewond. De geneesheer, die gewaarschuwd
was, kwam, tot aan den hals door de mod
der wadend, zijn instrumenten boven zijn
hoofd houdend, iin die loopgraaf om de
eerste hulp te verleenien. De operatie, die
raoodig bleek, wend in het water uitge
voerd, waarna de lijder naar het veldhos
pitaal werd gevoerd. Dienzelfden avond
raog maakte hij grapjes met een geestelijke
die hem kwam opzoeken on schreef hij een,
opgewekten brief aan zijn vrouw, waarin
hij baar mededeelde, dait hij heel wel was,
maar een klein ongelukje had gehad. Zelfs
dn heft hospibaal, waar dagelijks zoovéél
heldenmoed betoond wordt, stonden de
omstanders vert>aasd.
„Door diezen geest van dapperheid wordt
de strategie van „generaal Whiter" krach
teloos gemaakt, ofschoon het waarachtig
geen. pretje is om zulke dagen en nachten
im de loopgraven of zelfs in de kwartieren
achter 'het front, waar de regen door de
vernielde daken binnenstroomt en de wind
door de schoonsteen en of kogelgaten heen
giert, door te brengen.
De koude van deze VLaamsche nacluten
zou iemand kunnen doen huilen van pijn
als hij niet door het fiinwendiige vuur van
«trots verwarmd werd. De wind houdt er
een snijdenden humor op na en dringt
even gemakkelijk door heit wollen vest., dat
tante Marie heeft gebreid, en d«e twee
vesten, die je nog uit je bucgeruiftruating
hebt meegenomen, en heb khaki-hemd zon
der knoopten en een uniformjas, en een
winterjas en een waterproof jas, en „de
muffler, die zusje Susri* heeft gebreid"
heen als een bajonet door het lichaam
van den armen stakker, die ermee in aan-
raking komt.
Gelukkig zijn de stink jassen" aange
komen, die hartige oude vrienden, die na
een ma.V.iera macht in de loopgraven een
luchtje verspreiden, dat door een gashou
der heen zou dringen. Langs de wegen
zien onze soldaten, in hunne jassen uit
schapenvachten uit als vroolijke hef-ders,
d«ie hun kudde zijn kwijt ge(i*a.akt en een
geweer in pktate van een staf hebben."
ALLERLEI.
Hoe het gebruik van Visitekaartjes
ontstond.
Wijl nu zoo langzamerhand do tijd weer
aanbreekt, dat ieder zijn voorraad visite
kaartjes nagaat om zich te overtuigen of
de voorraad1 nog toereikend Is voor de
verzending ter gelegenheid van den a.s.
Nieuwjaarsdag, zullen velen er ook be
lang in stelten iets over de geschiedenis
der visitekaartjes te vernemen.
Er «is iets van den „slimmen" Griek, den
ham dig en handelsman in de manier, waar
op Pericles het «eerste visite-kaartje in de
wereld zond. 't Was in den tijd dat hij
Aspasia, van Milet«e, het hof maakte. Om
den ernst van zijn bedoelingen te doen
uitkomen zond hij haar rau en dan een
cadeautje: maar daar er meer hofmakers
waren en dus ook meer cadeautjes, hing
Pericles aan zijn geschenken een stukje
hout, waarop zijn raaarn gekrast was.
Dit is volgens een voor ko«rt verschenen
Italiaansch boek „II Biglietto di Visita",
'<t eerste kaartje van dien aard geweest
dat gebruikt werd.
Maar men schijnt in 't oude Grieken
land niet zoo hebt te hebben nageaapt,
wait de groote mannen deden, al» mem
tegenwoordig wel doet. En het kaartj©
van den beroem den Abhener is langen tijd
't eenige in zijn soort gebleven.
Het duurde tot Lodewijk XIV ©er e*
weer iets dergelijks in gebruik kwam. Na*
t-uurlijk mooier dan heft eenvoudige plank
je van Pericles. Wat men ook niet andari
van een „Ro'i Soteil" kon verwachten.
Het was een lapje; mooi met kanfe af
gezet, waarop met zijde het een en anda»
was geborduurde
Van Frankrijk verbreidde het zich over
Eurooa.
Het eerst in Holland; waarschijnlijk
door dien merkwaardigen oorlog van 1672,
waarin de Franschen aanvankelijk dera
heelen veldtocht als ©en genoegelijke rota
naar de Nederlanden, beschouwden. Door
de zorgelooz© luchthartigheid, waairfne»
ze dezen tocht opvatten, hadden ze alle
gelegenheid' de verfijnde gewoonten en
manieren ook hier vol «te houden en ze al
dus te verspreiden in de steden, waar ze
langen tijd in kwantier blijven moeoteot
Wellicht liet Lodewijk XIV bij zijn ver
trek ©én dergelijk lapje achter, waarop
met vriendelijke letters geborduurd1 stond
„Rod Soleil, p. p. c."
Deze lgpjes waren onpractisch en koek
baar en dus worden ze omstreeks het mid
den der 18e eeuw vervangen door papier.
Maar om miet dadelijk in al te nuchter
drukwerk te vervallen, versierde men den
naam met kunstige slingers van bloemem
en blaren, of, nog mooier, men scMtdecrde
er een allegorische voorstelling, een jacht
tafereel of ceax landschapje op.
De revolutie hield echter niet van deze
zachtaardige voorstellingen en men ooi-
sierde den naam met dolken en wapen
tuig, terwijl vooral de Phrygische muti
niet vergeten mocht worden»
Ten slotte, toen men de zaak van den
nuchteren, meer practise ben kant ging be
schouwen. nam men al die versierselen er
af en er bleef niets anders over dan h©4
langwerpige kartonnetje, waarop mea
liefst zoo eenvoudig mogelijk den naam
drukt.
Vooral voor Italië had 't algemeen ge
bruik van 't visite-kaartje een groot© b^
.teekenis. Do bezoeker ha.d daar namelijk
de gewoonte om op dé deur zijn naam im
schrijven met eenige vriendelijk© beleefd»
(ieidszmneftje>s, als hij iemand niet thuis
vond. Wat slecht was voor de verf. En
wat de huisbazen niet prettig vonden....
STOOMVAART MIJ. NEDERLAND
BATJAN vertrok 3 Dec. van Amsterdam
naar New-York. GROTIUS (uitreis) arriv.
1 Dec. te Genua. KARIMOEN (uitreis) pas
seerde 1 Der. Dunaegness. KRAKATAU
(uitreis) vertrok 2 Dec. van Suez. PRINSES
JULIANA arriv. 4 Dec. van Batavia te Am
sterdam.
ROTTERDAMSCHE LLOYD.
DELI (uitreis) arriveerde 3 Dec. to Port
Said. MERAUKE arriveerde 3 Dec. van
Java te Rotterdam. PALEMBANG (uitreis)
arriv. 2 Dec. Ac Sabang. SINDORO (uitreis)
arriv. 3 Dec. te Port Said.
HOLLANin 1 MFRIKA LIJN
NIEUW AMSTERDAM, van Rotterdam
naar New-York, werd 1 Dec. 12 u. 's mid-
dags 230 m. West van Scilly gesignaleerd-
POELDIJK, van Rotterdam naar New-
Orleans, vertrok 2 Dec. van Havana. POLY
NESIA arriveerde 2 Dec. van Rotterdam
te New-York. WAALDIJK vertrok 1 Dec.
van New-York naar Java.
KON. KOLL LLOYD.
AMSTELLAND (thuisreis) vertrok 2 Dec-
van Las Palmas. FRISIA (thuLsreis) arriv.
3 Dec. te Lissabon.
KON. PAKETVAART-MIJ.
HOUTMAN arriveerde 2 Dec. van Java,
l.v. Brisbane, te Sydney.
FEUILLETON.
MARGUERITE.
13)
„Laten wie voortmaken," maande Mar
ge erite aan, j.om de lampolie uit te spa
ren!,... Komaan, jij, Jeanne, in je mantel
gedost, je lijikit veel meer op een prinses
dan ik!"
Beiden t,raden lachend naar bulten,
ïpear in het stille dorp, in de eenzame
straat werd heft haar bang om hét hart...
Het scheen haar toe," da/t zij in hét duister
achtervolgd werden door huilende wolven.
Den volgenden och ten dr reeds vroeg,
klom Cazals in de fabriek van Ouradou
de trap, op naar diens bureau. Hij sprak
tarsch in zijn teleurstelling en kwaadaar
digheid:
„Ja, ik betn gisteren in het gebergte
verdwaald geraakt... Ik ben nu een iand-
1 coper... Gélukkig hebben we hier een
!werkliu,is, weldra ongetwijfeld ook een
armhuis voor de zwervelingen."
„Hoe. laak je helt in de meisjes dat. ze
goed willen deen?"
„Hm!... In plaats van zooveel publieke
liefdadigheid te bewijzen,, zou je beter
doen met je broeder te helpen."
„Alweer!... En de belofben van je kapfi-
ftalisten?"
„Dïe gaan niét in vervulling... Dat alles
is niet billijk!... Daar je, door de handig
heid van Marguerite, de sympathie van
het volk wéét te winnen, zou je de mijne
snoeten weten te behouden."
Ouradou antwoordde hierop liever niet.
Waarom zich- onmoedig ongerust te ma
ken? Eenige verwensohmgem brommend.
ging Cazals heen. Tegen dm middag,
schijn/baar gekalmeerd, verscheen hij we
der Ln de gastvrije "womiing en nam aradetr-
maal zijn plaats aan tafel in. Ouradou
was op zijn hoede. Tegen het «einde van
hét maal, vroeg Gazals, zrah bahagelijk
gervoel'ënd, met door den wijn gevlamde
wangen, op den man af:
„Welnu, heib je er over nagedacht?"
„Over wat?"
„Over «dé. hypotheken... Mijn goederen
kunnen gemakkelijk met twaalf, vijftien
duizend francs en meer worden belast!
Wat belet je, mij een aanzienlijke som
voor te schieten?"
„Ik ge'oof raieit aan je succes, ten msn
él© niét (hier. Zoek een betrekking in Per-
pigraara. Van ganséher harte zal ik je
daarbij behulpzaam zijn.
„Mij opsluiten in slavernij? Nooit!"
„Welnu, om er een einde aan te ma
ken, verklaar ik je, daft Rodière hier te
hevelen heeft. Zij zal je zeggen waar het
op staat."
Verbaasd, verlegen zélfs, richtte Gazals
zteh nu tot Rodière, wier kalmte hem ont
zag afdwong, en vroeg:
„Zult gij voor mij ©en moederlijke ge
negenheid hébben?"
Grootmóeder, op wie aller blikken wa
ren gevestigd, hief haar bovenlichaam
fier omhoog en antwoordde:
„Je Veren op hypotheken, Gazals
Maar het okmt me voor, dat je zou
berooven zijn van je laatste huipbron-
raera, en later zou je er ons een verwijt
van maken!... Itk moeft het erfgoed van
mijn kinderen beschermen, zooals ik daft
bescherm, hetwelk jou nog rest."
„Voor -mij is dat een overbodige be
scherming; want gij loopt, zonder ze- te
kennen, vooruit op heft mislukken van
mijn ondernemingen."
„Ik zal er geen woord aan toevoegen.
Nooit zall ik toestemmen in een nieuw
geldverlies om jou went wil."
Met gesloten vuist sloeg Rodière op de
tafel, zooa's een rechter, dii© eem vonnis
uitspreekt. Begrijpende, dat alil© verder
aandringen vergeefsch zou zijn, grinnikte
Cazals:
„Wat zal er dan van mij worden?"
„Je zult hier altijd een gastvrije tafal
vinden," zei Ouradou.
„Ja, als een zieke, of als een paria!"
„Schreeuw niet, of ik verlaat het ver
trek.
„Goed! goed!..."
GazaCs zuohftte in zijn verlegenheid te
genover d© jongelieden, die de oogen van
hem afwendden, en wischte koortsig het
koude zweet af, dat zijn gelaaft bedekte. In
jde diepe stilte, die heerschte, scheen een
wolk eon oogenbMk voor een helder zon
netje te schuiven. Cazals stond hét eer.gt
op. Onder de schaduw vara een groolen
eik zét-te heft gezelschap zich neer, om de
koffie te gebruiken. Zonder het te weten,
spra/k men zaoh't, bijna fluisterend.
Nadat Cazalls heengegaan en door het
hek verdwenen was, mompelde Margue
rite:
,;Die man jaagt me an£fct aan; hij zal
zich wreken, grootmoeder."
„Doen wij onzen plicht» God zal ons
daarvoor looraera
„Dart is xvaar", bevestigde Jacques, „er
moot tegen den duivel geworsteld."
Ouradou boog peinzend het hoofd.
HOOFDSTUK VI.
De oude maire (burgemeester) van Mau-
raillas was gestorven. Sedert ocM jaren
raadslid, moest Ounadou, op krachtigen
aandrang der bevolking, er in toestem
men hem op te volgen. Van nu af bracht
hij al zijn ochtenden op het Raadhuis
door. In d© fabriek won heit gezag van
Jacque.s in kracht, doch in gelijk© mate
groeide de haat van Carrère. Hij had
zelfs imoeiite, om dien nog te verbergen.
Soms deelde hij eigenmachtig werk uit,
ten einde den anderen zijn irate-liige.nlte
kracht t© toonen. Jacques veinsde die tee
kenen van onafliankolijikhedd, welke dreig
den de regels der hiërarchie te verbreken,
niét te zien. Tweemaal echter moest Jac
ques in tegenwoordigheid van de werklie
den, den meesterknecht begane vergissin
gen onder hot oog brengen. Al te zeer
overtuigd van zijn fouten, bedwong Car
rère zich, maar 's avonds An de schuur
van Puy, voer hij dos te heftiger uit «tegen
do patroons, die hun slaven geen vol
doend loon betaalden en voor hen zeLven
veel te veel opstreken.
Ln ';t voorgevoel van een aanstaanden
storm, begonnen de werklieden to kort te
(Schieteniin htm ijver bij don arbeid. Cazals
verscheen niét meer in de fabriek, daar
door te kennen gevend, dat, wijl Ouradou
er zich niet bevond er in zijn oogen nie
mand was.
Evenwel zou men op dezen Zaterdag de
verheffing vieren van Ouradou tot lioog-
slen magistraat der gemeente. De ruime
werkzaal was versierd mét vlaggen en
eiken- en Lauwertakken. De bij elkander
geschoven tafels waren bétert en met aller
lei gerechten-, allerlei soorten van fruit en
flesschen muakaaitiwijn. De werksters had
den haar kinderen meegebracht, die haas
je-óver speelden of de banken gereed zét
ten en stukken brood op de borden legden»,
Milh.au, trodsch op de glorie van zijn mees
ter, was nog bezig mot liet vastspijkeren
van soM'klen, en Carrère zaft im gemak
kelijke houding een sigaret te rooken.
Ondanks het jolig gekeuvel op een vrij
en dag, een feestdag, hadden zich duide
lijk twee kniragem gevormd. D© meenten,
een vijftigtal, amuseerden zich ongedwon
gen, als schooljongens in de speeluren. Da
overigen, een twaalftal ontevredenen,
gonsden om Carrère heen. Men verbaasd©
zich al over de afwezigheid vam Cazals,
maar aie, daar trad hij juist met zwier
en vertoon binnen, eo bijna dadelijk daar
op versoheen Ouradou, in gekleed© jas era
met van geluk stralend gélaait. Achter
hem schreden Marguerite en Jeanne, de
eerste in een te Toulouse gemaakt licht
toilet, de andere met haar hagelwitte huif
op lveit hoofd, en haar gebloemde sjaal.
Overeenkomstig zijn plicht was Carrère
zijn meester haastig te gemoet gegaan.
Dc mammep, met de hoeden af, em de vrou-
mem met haar kinderen aam de hand,
vormden bescheiden een krams om hem
heen.
„Mijnheer," sprak Carrère, „al uvf
werklieden zijn gelukkig, u vandaag tera
uwe rat te omft vangen."
„Zij zijn hier thuis," antwoordde <1®
meester. „Komaan, mijne vrtendei\ zétte*j
wij cms aan tafel em openen we het feest.
(Wordt vervolgd.}
