veede Blad.
erdag 22 October 1915.
BUITENLAND.
De Oorlog.
Uit de Pers.
i noodlottige erfenis.
jaargang
No. 1B33
'fyz Si&idóo\vi (Sou^o/rit
Daarin, is oinigetwijfeJd' e-exi groote onbil
lijkheid ge,legem!
Misschien komt er na 1 Jan. van het
volgend jaar weer een ga&prijs-verhooging
van J/s cent peir M3. voor gewoon en
ll/2 cent per M3. voor mant,gas dit min-'
der verlokkende vooruitzicht openen B. en
W. naar aanleiding van eeniiige vragen
in het Sectie-Verslag.
Verzoeken om den prijs van het gas
wederom te verlagen zijn bij de Directie
dei Stedetijke Gasfabriek niet ingeko
men", zeggen B. en W. Met deze bemer
king kunnen wellicht degenen, die een
verlaging van den gasprijs billijk achten
of misschien in de toekomst een verhooging
als niet voldoende gemotiveerd zullen be
schouwen, hun voordeel doen!
■Sb
«sgrooting-schotels.
rd ir aanleiding van heit Sectie-verslag
Memorie van Antwoord inzake de
.begrootirag der gemeente' Leiden
Vij hier een en ander naar voren
onzen lezers voorzetten als ,,be-
leftiiig-schoiteüs".
sa. ?rp-n
«e ia,
4 jeers't de veivelemd wordende school-
Herhaaldelijk. as er van de zijde
ladsOeden hij B. en W. op aange-
ii om hun uitea'ste best te doean, de
ontruimd te krijgen, en evenveel
hebben B. en W. verzekerd, dat zij
meer konden doen, dan zij reeds de-
Nu weer diezelfde aandrang in het
•verslag en ook nu weer hetzelfde
van B. en W., doch (dezen keer
de hcopvol-atemmende toevoeging,
,.j vertrouwen dal hunne hernieuwde
ijsn ditmaal een zoo groot mogelijk
zullen hebben!
bemerking, in een der secties door
gedaan, dat n.l. de middenstand
irofij't trekt uit de aanwezigheid van
toot garnizoen, is volkomen juist,
zou dat groot garnizoen Leiden ver
a's heit gemeentebestuur krachtig,
irachtig zelfs, aandringt op ontrui-
der scholen. We gelooven, dat de
daarvoor tamelijk wel ongegrond is.
when blij-ven wij vertrouwen op het
tig beleid van B. en W., hopend, dat
tadelijk met het lang-gewensdhte vol-
succe,s bekroond worde.
een vraag in eender secties, we-'/ke
ek B. en W. denken te volgen tot
img den* welvaart an vermeerdering
ndustrie', noemen zij: het verkrijgbaar
van eilec'triditeiit voor dndustrieele
inden, het uiltgeven van terreinen,
amen tot grensuitbredding, de maat-
geruomen .tot uitbreiding en ver
lig van het onderwijs dm deze ge
ien de voorzieningen, in het belang
hygiëne en de volkshuisvesting,
worden voor het gemeente-belang
vruchtbare bemoeiingen genoemd,
ikele bemerking onzerzijds. Onze <'<e-
weten, hoe wij over grenisuitbreiding
a Wij zijn nog steeds van meening,
e gemeente Leiden haar kracht niet
zoeken in een uitwendigen groei, in
iitbreidiing van grondgebied. Het uit*
van terreinen, wat B. en W. noemen,
industrieën te vestigen 'dèt js
em prachtig middel om L er den tot
aun bloei te brengen. En mede in
ffld hiermede zijn zie er toe te juichen
lOizieniingen in helt beOang van de
ite en de voOksthu Lsve st'ing. Wat de
tiding en de verbetering van het on-
js betreft als men die maar niet te
wekt in het uitwendige, in groote en
ine gebouwen, en men maar niet uit-
ad het oog houdt gericht op heit toch
or staat en gemeente verwende troe-
idje, iet openbaar onderwijs.
en W. zuWen aMus dejfilen zij mede
Memorie van Antwoord binnen-
praeadviies uitbrengen, zooals zij
ros reeds hadden toegezegd, omtrent
of al dan niet tot het toekennen
een z.g. tijdelijken duurtetoeslag aan
Kllende categoriën van beambten en
ïeden 'in. dl ernst der gemeente moet
len overgegaan.
in het sectie-verslag gemaakte be
logen, naar aanleiding waarvan B.
en W. het bovenstaande .mededeelden,
zijn onzen lezers bekend we zuilen hier
niet in herhaling treden. Wel willen wij
echter hier onderstreepen den alleszins toe
te juichen wensch van,een der Leden, dat,
wanneer B. en W. van meening zijn, dat
geen verhooging der lage loonem, doch
wed een duurte-toeslag noodig is, deze
laatste zal gegeven wo.rden iln den vorm
van een kimder-toeslag, opdat zij, die door
een groot gezin den druk dtfr tijden het
zwaarst voelen, ook de grootste verlichting
zulten ontvangen.
De mee mij)#, d'opr een der leden geuit,
dat de door Rijk en Gemeente genomen en
aangekondigde maatregelen, met betrek
king tot de dure tijden, een duurte-toeslag
overbodig maken kunnen wij niet dea
len. Ondanks aTies Wijven de tijden voor
de laag-bezoldiigiden, en Vooral voor dege
nen onder deze, die een groot huisgezin
hebben te verzorgen, zeer drukkend.
Ook de winkeliers zouden er wel bij va
ren als de' loonen van deze categorie men-
schen wat üra de hoogte gingen, ©enigszins
stegen,!
Onder de vraag aan B. en W. in het
sect ie-verslag gedaan, of zij n.L van plan
zijn na den oorlog den verkoop van visch
en groente voort te zetten, schui't o. i. een
addertije. Die vraag zajl ongetwijfeld zijn
gekomen van vrijzinnig-democratische
zijde, daar de vrijzinnig-democraten zoo-
voel mogelijk de bedrijven onder het be
heer van de overheid willen brengen, daar
deze m. a. w. streven naar bat staats
socialisme.
Zeer terecht wordt van andere zijde in
het verslag en ook door B. en W. opge
merkt, dat door dien verkoop van levens
middelen o.olk n a den oorlog van gemeen
tewege voort te zetten het particulier ini-«
tiatief te zeer (en volstrekt ongemotiveerd!)
zou worden belemmerd.
Caveant consules. Men wake er
voor, dat, wat in dezen oorlogstoestand
,door de buitengewone omstandigheden
werd gerechtvaardigd, niet n a dien tijd
blijve voortbestaan.
Toejuiching verdient, dat in verschillen
de sectie's de vraag werd gesteld, of het
niet mogelijk zou zijn de inkomsten te ver-
hcogen door een belasting op de publieke
vermakelijkheden. Hierop hebben B. en
W. geantwoord, dat het invoeren van een
bedafetang op publieke venmakeijkheden
thans andermaal een punt van overwe
ging hij B. en W. uitmaakt.
Dat B. en W. nielt 'lang meer mogen
overwegen! De 'tijden zijn zijn er nu toch
heusch weil naar, dat het redelijke van een
dergelijke belasting algemeen wordt in
gezien.
Een l'id opperde het denkbeeld om de
inkomsten te vaihoogen door middel van
een progressieve schoo'geldheffing. B. en
W. antwoordden hierop met een verwij
zing naar hun Memorie van Antwoord op
de begrooting van .het Ho opende jaar.
Daarin sJtaat o.m. 'té lezen dat de Plaat
selijke Schoo'lcommissie vooral thans een
wijziging in het systeem- van schoolgeld-
heffing onraadzaam acht, nu aan eene
staatscommissie een onderzoek is opge
dragen omtrent de mogelijkheid van een
herziening der fimamicieele verhouding tus-
schem openbaar en bijzonder onderwijs.
Ons lijkt deze redeneermg van de Plaat
selijke Schoolcommissie wel wat gezocht.
Eer toch dë plannen van de Staatscom
missie verwezenlijkt zijn, kan er nog wal
een jaartje verl'oopen. En in.dien tijd moe
ten alle burgers meebetalen het te-kort
dei schoolgelden van de meer gegoede
burgers heit gaat immeirs om een pro
gressieve schoo'geldiieffing cp de open
bare lagere scholen der le on 2e klasse.
België.
De executie van miss Cavell.
Miss Cavell was aane Engelsche verpleeg
ster te Brussel. Zij had Engelsche en Bel
gische ontvlucht/e dienstplichtigen gehol
pen, om naar Engeland te komen. De Duit'
sche overheid in België ontdekte dilt en
bracht haar voor een krijgsraad, die haar
ter dood veroordeelde. Enkele uren, nadat
het. vonnis geveld was, werd de straf vol
trokken. De Amerikaansclie en Spaansche
legaties hadden op uitstel van executie
aangedrongen, doch te vergeefs.
Tn Engeland is men hierover veront
waardigd, en men kan zich dit begrijpen,
zegt de ,,N. R. Ot." en schrijft het blad
verder o. m.: deze gebeurtenis ge<*lt een
sprekend bewijs, hóe de oorlog de zeden
verhard en alle gevoelens doodt. Wat miss
Cavell deed *was verkeert^, omdat het in
strijd was met de door de DuLtsche over
heid uitgevaardigde verordening. Zoo zij
gestraft ware naar de mate van hare
schuld, zou niemand recht va.n spreken
hebben gehad. Maar hier is een straf toe
gepast, die bulten alle vei hou ding staat
•tot het vergrijp. Het vergrijp was niet ge
niepig, gelijk dat van een spion o.f verra
der, die a.'s he.t ware den vijand (lafhartig
in den rug overvalt.
En men is slechts verbaasd, dat een
krijgsraad, bestaande uit mannen, wellicht
allen met het ijzeren kruis op de borst, en
die dus geacht kunnen worden, toch iets
voor ridderlijkheid eïi vaderlandsliefde (ie
voelen, manijen, die zeer waarschijnlijk
indien zij i.n de omstandigheden van miss
CaveOl kwamen .te verkeeren, precies het
zelfde zouden doen, als zij, en dl|t hun
plicht zouden achten, nu over eene
vrouw zoo hard konden oordeel/en. Nog
verbaasder is men dat zulk een straf ten
uitvoer gelegd wordt.
Er staan nog meer vrouwenlevens op het
spel, zegt het blad verder. Om die te red
den hebben de Paus en de Koning van
Spanje op den Du-ilsohen keizer een beroep
moeten doen. Ligt het niet cp den weg der
neutralen, hier waar nog kwaad afgewend
wr/rden kan», het beroep van den Paus te
steunen?
Men .zie voor nadere berichten ons eerste
blad. —Red.
Reuter seint uit Londen: De quaestie
van de ..Lusiitania" heeft bij het Britsche
vol!k zelfs niet zoo groeten indruk gemaakt
als de officieel© berichten over de terecht
stelling van miste Edith Cavellf-dio in alle
bladen breedvoerig bespraken worden.
Deze terechtstelling was het onderwerp
van bespreking der reeruleeringsambtena-
ren op Trafalghr-Square, waar aan heit
versierde monument van Nelson de offi
cieren aan de duizenden, gekomen om En
gel ands niationalen he.kl hulde te brengen,
roegen of. zij hun Iandgeraoote wilden
wreken.
De Belgische veroordeelden.
De Times" publiceert de ramen van^de
personen, die door den Dui.tschen krijgs
raad van 9 October Ier dood veroordeeld
werden, n.l. gravin de BeMeiyilJe (Montig-
nies), Philip Bancq, architect (Brussel),
inej. Louise Thulier, onderwijzeres (Rijs-
sol) en miss Edith Cavell (Brussel) en Louis
Se verin, chemist (Brussel).
Miss Cavell en Ph. Bancq zijn, zooails
men weet, reeds tenechigestei'd.
Tot 15 jaar gevangenisstraf weiden ver
oordeeld Herman Caplan, ingenieur (Was
mes); mevr. Ada Badart (Brussel), Albert
L i bier (Wasmes) en Georges Dirbeau,
chemist.
Prinses Maria de Croy werd "tot 10 jaar
gevangenisstraf veroordeeld. 17 anderen
tot gevangenisstraffen, vaiieerende tus-
schen 2 en 8 jaar.
Belgische slachtoffers van d£n oorlog.
Uit die offioie-elerapporten, welke tot dus
verre bij de Belgische regeering binnen
gekomen zijn, blijkt, naar de „XXieme
Siècle" meèdt, dot in België meeir dan 5000
burgers door de Duitschers zijn gefusil
leerd.
Dit cijfer is slechts benaderend, wijl
verschillende gemeenten, ui't vrees voor
represail le-maat regelen van den kant der
Duitschers, g*een officieel© opgaven durf
den geven.
Deze cijfers zijn over de verschillende
provincies als vollgt verdeeld:
Antwerpen 800
Brabant 800
Vlaanderen 100
Henegouwen 400
Luik -3ir,
Limburg 40
Luxemburg (Belgisch) 1000
Namen 1800
Verschillende oorlogsberichten.
Bot&rvoorraden in beslag genomen.
De commandant van het 9de legercorps te
Hamburg heeft last gegeven, om alle bo-
tervoorraderf in koelhuizen, boterpakhui-
zen, kelders en winkels in beslag te ne
men. Uit de in beslag genomen voorraden
mag echter voorloopig aan de klanten in
denzelfden omvang als totdusver afgele
verd worden.
Boterprijzen. De gouverneur van de
vesting Keulen heeft een bekendmaking
uitgevaardigd dat de hoogste prijs van
boter 2 mark 80 pf. (1.68) het. pond is. Per
sonen, die ondanks dit bevel de boter toch
duurder hlijvep verkoop er^, worden |ge"-
straft met een gevangenisstraf van te'n
hoogste één. jaar of een geldboete van
10.000 mark,
Eierprijzen. De prijs van eieren is te
Aken weder gestegen. Zij kosten 19 a 20
pfenning (12 cent) per stuk. Ook vleesoh is
erg in prijs gestegen. Worst kost 3 mark
f 1.80) het pond, spek 2 mark 10 pf. (f 1.26)
het pond.
Kleurstoffenfabricage. liet vraagstuk
der kleurstoffenfabricage trekt naar men
weet vooral ook in Engeland zeer de
aandacht, nu de invoer van de teerkleur-
stoffen uit Duitschland door den oorlog is
stop gezet. De British Deys Cy. gaat thans
te Huddersfield reusachtige fabrieken zet
ten, voor de vervaardiging van kleurstof
fen.
Een fabrieksterrein van 60 II.A. is reeds
voor den bouw aangekocht, een naast
gelegen perceel van 50 II.A. is voor uit
breiding gereserveerd. De verwachting is,
dat in deze fabrieken 10,000 arbeiders werk
zullen kunnen vinden.
De Engelschen op Gallrpoli. In het
Lagerhuis heeft Tennant, de onderminis
ter van oorlog, gezegd, dat er hout aix
plaatijzer naar de Dardanellen worden ge
zonden om op Gallipoli wintorkwartlerea
voor de troepen op te slaan.
De munitieaanmaak in Engeland.
Lloyd George heeft in het Lagerhuis ge
zegd, dat er in Engeland nu reeds 1002 in
richtingen zijn, die onder staatstoezicht
munitie maken.
Vraag naar passen. Volgens de „Ti
mes" is de aanvraag naar passen in En
geland, de laatste weken zoozeer locgono
nomen, dat dit de aandacht der autoritei
ten getrokken heeft. De meeste passen
worden vooral gevraagd voor Amerika, en
men vermoedt, dat dit verband houdt met
de vrees, dat de dienstplicht zal ingevoerd
worden.
Een vergissing bij Joffre's offensief?
Russische officieren in het Fransche
Fransche hoofdkwartier, heeten te bewe
ren, dat Joffre niet voldoende geloof heeft
geschonken aan de waarnemingen der
Fransche vliegers. Deze hadden tot 30 ki
lometer landinwaarts de aanwezigheid van
Duitsche verdedigingsliniën vastgesteld.
Joffre heeft dit niet willen gelooven en
deed toch een doorbraakpoging, die moest
mislukken.
Nieuwe lichtingen opgeroepen. DO
Rorneinsclie correspondent van do „Mor
ning Post"*seint d. d. 20 Oct., dat in Italiö
nieuwe lichtingen onder de wapenen zijn
geroepen, die de eerste en tweede catego
rieën manner» bevatten, die geboren zijn
in 1882 en de twee volgende jaren.
De heropbouw van Galicië. Do
jReichspost" meldt, dat men a\?emeei4
het verlangen uitspreekt om de verwoeste
gedeelten van het Galicische oorlogster
rein, evenals in de Bakowina weer op to
bouwen. Tot dit doel, zijn de vrachtprijzen
van de spoorwegen, die naar deze gebie
den leiden, met de helft verminderd.
Een vrijwilligerskorps van Armeniërs.
Via Petrogrado wordt bericht, dat do
kapitein Torcom het plan heeft gevormd,
een vrijwilligerskorps te vormen uit de Ar
meniërs, die verblijven in den Balkan, in
Egypte, Italië, Frankrijk, Engeland, do
Vereenigde Staten en de andere Ameri-
kaansche staten. Dit korps zal in de gele
deren van de geallieerden tegen Turkije
strijden.
De Liberalen en de belastingplannen.
De schrijver der Haagsche brieven in
D e T ij d zet uiteen, dat wanneer, edel
moedig als altijd, enkele niet-Iiberale bla
den den voorrang bepleiten voor de be
lastingvoorstellen die zijn aangekondigd,
daartegen verzet komt niet van tegen
standers van den Minister, die in dit ge
val slechts het voorbeeld zouden volgen
door de liberalen onder een rechtsch ka
binet gegeven, maar uit den linkerhoek, vam
de zijde van de politieke vrienden van den
Minister, die hunne schoqne theorieën ge
heel schijnen te hebben vergeten. De
Grondwetsherziening en het Staatspen
sioen moeten voorgaan en het gat in do
schatkist moet ongevuld blijven.
Uit een algemeen politiek oogpunt,
schrijft hij, is deze houding al bijzonder
onverklaarbaar. Nederland heeft altijd
gestreefd naar een gezonde financieele po
litiek. De soliditeit van het land in dit op
zicht is zijn kracht en heeft het niet al
leen een nominale, maar een werkelijke
onafhankelijkheid gewaarborgd. Wij kun
nen ons dan ook niet begrijpen, hoe een.
politieke partij durft zeggen, dat zij in
deze met onze goede traditie wil breken.
Maar afgescheiden daarvan lijkt ons,
wat de liberale pers thans schrijft ook van
het meest enge partijstandpunt tactisch'
feuilleton.
ijskorst, die den bodem van den af-
had bedek't, was voor een groot deel
insmolten en gebarsten, de rotspunten
Kn er weer doorheen en nu entwaar-
geoefende oogen van d'en gids daar
Ifn een donker voorwerp, dat zich
töjk afteekende tegen het witte ijs.
torp keek Dominique toe.
twijfel], dat was een menschelijk
aro, een doode, -die ondêr sneeuw en
graven was geweest en tflians, bij het
n van die korst, te vo.orschijn kwam.
Miiïique keek naar al'.e zijden om
was een, pad ta ontdekken,- dat
~ag voerde en voor een mam al-
was het onbegonnen werk te trachten
8 dtefi stellen rotswand, waaruit ver-
«öie scherpe punten naar voren sta-
te kliimmen.
1 bezwaar was echter niet onoverko-
ig gids eenmaal wisit waar het Ijjk
üou bat hem nii'et de minste moeite
om in Jmhof onder zijn kornissen
jijende ongeveer alle bewoners van
doi-p eanige vastberaden mannen,
te zoeken, bereid hem te helpen.
I keerde dus naar Imhof terug en
zÜn ontdekking made.
denzelfden avond had hij een. ploeg
9Q geoefende bergbeklimmers bijeen
Vö'genden morden trok deze ploeg,
uitgerust en onder- leiding van
toque, het gebergte ia.
Zij bereikten de plek, van waar Domi
nique het zwarte voorwerp tusschen het
ijs ontwaard had.
Het log nog op dezelfde plaats.
Alien keken toe, over den rand van den
afgrond heen en de meening van Domini
que, dat" daar een menschelijk lichaam
moest liggen, werd door elk gedeeld.
Men begon nu daderijik toebereidselen te
maken om in den afgrond»neer te dalen.
Langs koorden, die aan de vooruitste
kende rotspunten bevestigd werden, klom
men Dominique .en nog twee wakkere
mannen af elk met nog een koord om het
middel gebonden - waarvan het uiteiinde
door de mannén, die hoven bleven, werd
vastgebonden, om hen voor vallen te be
hoeden.
Zonder ongevallen kwamen Dominique
en zijn metgezellen op den bodem van den
afgrond a-an.
Zij zagen nu duidelijk het lijk van een
man, dat nog hakenvegen in het ijs stak,
zoodati zij "het ipet hun bijlen moestenTos-
hoJkken.
Ofschoon die mam reeds 18 maanden
dood moest zijn, was hert. lijk, dank zij het
ijsgraf, waarin het had gelegen, nog vol
komen gaaf als ware hij gisteren «pas ge-
sboiven.
Het ijs was om hem hsèn weggehakt, de
gidsen tilden hem op en legden hem aan
den voet van den rotswand neer.
Zij wonden hem de bouwen om het
lichaam en vervolgens klom een hunner
weer naar boven om aan de kameraden
daar te zeggen wat er gevonden was.
Van hoven liet men nog twee lijnen in
den afgrond zakken, de mannen, die bene
den gebleven waren, bevestigden, het lijk
daaraan en zoo werd het opgetrokken,
waarna ook de twee laatste mannen naar
boven klommen.
Daar werd het lij'k in een zak gedaan m
nfergéletgd op een baar, die de ploeg roisda
had meegebracht.
Vier mannen, namen de baar op de
schouders en zoo keerde dc ploeg naar
Imhof terug, waar incn in den namiddag
aankwam.
Hot door Dominique Lucas den vorigen
avond meegedeelde, was vfui mond tót
mond gegaan en had een groote ontroering
in. het dorp teweeggebracht ~,zoodat, toen
men de ploeg zag terugkeeren, het gehee e
dorp uitliep.
Er was een lijk in het gebergte geven-
den, een lijk dat zeer waarschijnlijk yan
het Slachtoffer eener misdaad was.
Mannen, vrouwen en kinderen omstuw
den de baar, die naar het raadhuis werd
gedragen.
Men bestorm dp de gidsen met vragen,,
maar zij bleven daarop eik antwoord
schuldig.
An.n den burgemeester, die hen op het
raadhuis wachtte, deden, zij verslag van
hun bevinding en deze zond daarvan ver
slag naar Meirlngen, van waar den vol
genden dag eenige ambtenaren van justitie
kwamen, om het onderzoek te beginnen.
ITet lijk we-rd neergelegd tin den kelder
van het raadhuis, op een marmeren -tafel
ontkleed en door deaj, dokter der justitie,
bijgestaan door den geneesheer van het
do-rp. geschouwd.
Op verscheiden plaatsen was het lijk be
schadigd, klaarblijkelijk door den val van
den hoogcin rotswand, maar aan het ach-
teithoofd namen de doktoren een wond
waar, die, volgens hun meen-lng, ook door
een slag met een of ander zwaar voorwerp
kon zijn toegebracht.
Hot golaai was nagenoeg geheel gaaf
gebleven, /.co-ia', men oen vrij duidelijk
signalement van liet lijk kon opmaken:
een, man van 30 a 35 jarein, met kastanje
bruin haar, vollen baard en regelmatige
trekken.
Zijn klcodiLng, voor zoover was op te ma
ken uit den Toestand, waarin zij door
sneeuw en ijs gébracht was, duidde een
welvarend toerist aan, maar al zijn zak
ken waren ledig, geen geld, geen papieren
werden op hem gevonden, slechts vowd
men bij het ontkleeden vara het lijk een
klein gouden medaillon, dat hij aan een
zijden koord om den hals idroeg en waarin
zich het fprtret van oen man bevond, iets
jonger dan de doode scheen, maar van
treffende gelijkenis met hem.
Dominique Lucas werd door den onder
zoeksrechter in vebhoor genomen.
Hij verklaarde niet aVeen, hoe hij het
lijk gevonden had, maar ook, dat hem, de
plaats reeds amderiialf jaar geleden was
aangewezen dohr een student uit Lausan
ne, die Paul Siivère heette en die beweer
de van een naburigen bergtop het ongeluk
of -de miisdaad te hebben zien gebeuren.
Verdere ophelderingen kon -de gids niet
geven, maar welliidht dat Siivère nadere
verklaringen kon doen.
In el'k geval oordeelde de onderzoeks
rechter het van belang den student te hoo-
ren, dus zond hij aan den commissaris
van politie te Lausanne een bevelschrift
den student Paul Siivère aldaar op te spa
nen en naar Imhof te ontbieden, ten oindo
het lijk te tiien en de justitie zoo moge
lijk in te lichten.
Siivère had. reeds in de courant gelezen
d'at het lijk was gevorwlen en, hij heit lezen
van d'i't bericht, uitgeroepen:
Dat zal mijn man zijn!
Denzelfden dag ontving hij de mededec-
llng van den .commissaris van pol'.trie, dat
do onderzoeksrechter te Iinhof hem wenseït-
te te hooren en den volgenden morgen
ging hij daaiheen.
De o raderzoeksrech ter ontving hem op da
kamer van den burgemeester m het raadt
huis.
Siivère verte'.de hoe hij, tegen het einde
van den voor-vori:gen zomer op een tiodht
in het gebergte ctwee toeristen had ont
moet en een kort gesprek mei hen ge
voerd; zij hadden daarop oen andereii weg
ingeslagen dan dlien wolken hij volgde,
maar op een bergtop gekomen, conlge uren
later, had hij van verre twee mannen ge
zien, die over de rotsen klorrtmein. De af
stand was -té groot, dan dat hij met zeker
heid zou kunnen zeggen of 't dêzielfde mm-
schen waren, met wie hij 'had gesprókeffL
Op een rotsvlak had hij hen zien staan eni
het was hem alsof zij heftige gebaren
maakten, waarop hij een hunner oensklapö
van den hoogen, süei'en rotswand had zied
vallen en in een kloof verdwijnen.
(Wordt vervolgd;.)