iterdag 2 October 1915.
JAARGANG
No. 1320
e Qwdbehz(3oiVi<mk
De Mobilisatie.
legér is jiu veertien maanden ge-
iseerd.
jriien maanden lang dragen onze
en mannen dc lasten der mobili-
het heeft allen schijn, dat het
ste.gedeelte nog wel een jaar onder
apenen zal blijven, wanneer de mi-
op zijn standpunt blijft staan, dat
jn-man kan missen,
mobilisatie als gevolg van den Euro-
hen oorlog, vergt ontzettende offers
f •Nederlandsche volk. De mobilisa-
_t geld, kost veel geld, de belasting-
eis zullen het op hunne biljetten ge-
r worden. De mobilisatie ontwricht
uisgezmnen. Veertien maanden loop en
len van gezinnen reeds in het solda
atje, vaak ver weg van vrouw en
even.'Door de mobilisatie zijn duizen-
aan handel, industrie en landbouw
rakken, hebben middenstanders hun
moeten sluiten of moeten zij toe-
lat deze wegkwijnen- of vervallen,
de mobilisatie is het moreele peil
bevolking niet gestegen. Integen-
Er zijn streken in ons land waar de
jen der mobilisatie op zedelijk gebied
aren zullen gevoeld worden,
is een noodzakelijk gevolg van den
die Europa verscheurd, het. kan
anders, zal men tegenwerpen. Blijde
en die offers gebracht worden, omdat
log voel .erger had kunnen zijn. Ook
ons land had de oorlog in al zijn ont-
jg kunnen woeden, ziet-- slechts naar
Het is waar en wij kunnen God
genoeg danken, dat wij tut nu toe
tard zijn- gebleven en niet genoeg,
ken, dat wij gespaard zullen blijven,
ar moeten wij, omdat wij niet be-
jen zijn geworden in den oorlog,
tnnoodige lasten van een mobilisatie
n?
tel, na hetgeen wij in die veertien
'den. hebben medegemaakt, noodig
et geheele leger gemobiliseerd blijft
de lasten met den dag zwaarder
[i?
is een .zaak van de regeering, van
iinister van Oorlog, van het opper-
zal men tegenwerpen. Deze weten
iSt, wat noodig is of niet, omdat zij
ille feiten bekend zijn.
'toestand kan immers ieder oogen-
veranderen. Ziet maar naar het
in. Na maanden en maanden van
:ijn de geallieerden tot het offensief
egaan en piet succes. Wie* weet wat
s kan gebeuren! De regeering moet
Hen tijde verantwoord zijn.
r deze zaak zouden wij willicht
geschreven hebben, ware" or de-ze
lin de houding van de regeering zelf
eenige kentering te bespeuren ge-
rassend immers was het bericht,
Regeering voornemens is, dit jaar,
jaarklasse 1913, die in November
oosten opkomen, geen landstorm-
tigen meer op te roepen en dat in
ruber de militie-plichtigen van de
ing 1916 zullen worden ingelijfd,
kan men hieruit verschillende con-
trekken, maar wij meenen, dat,
dit bericht voor oogen, niet ontkend
worden, dat de regeering op dat
Qblik den toestand gunstiger 'inzag,
[door Kamerleden, die de beroemd
rdeni geheime zitting, naar aanlei-
van den uitval van Mr. Marchant,
bijgewoond, is er in verschille.nde
bladen gevraagd, of nu het ougenblik
niet gekomen is, om een gedeelte van
de lasten van. de mobilisatie weg te ne
men en de troepen gedeelteijk naar huis
te ze-nden. Die Kamerleden zullen in diè
zitting toch wel meer te weten zijn geko
men, dan wij, buitenstaanders.
Nog altijd wordt in artikelen, in inge
zonden stukken er op gewezen, dat, dank
zij onze uistekende verkeersmiddelen, de
minister binnen 24 uren in .staat is, zijn
mannetjes op de plaats te hebben waar
hij verkiest.
Wanneer men zich een oogenblik door
deze gedachte laat leiden, dan vraagt men
zich onwillekeurig af, hoe is het moge
lijk, dat die duizenden mannen onder de
wapens worden gehouden.
Straks gaat een gedeelte van de land
weer naar huis, maar de landstorm komt
in de plaats. Het contingent troepen blijft
hetzelfde, de financieele lasten blijven
even groot, ja worden grooter.
Mag nu niet eens de vraag 'gesteld
worden: is het nu werkelijk noodig, dat
die duizenden jonge mannen in hun
soldatenpakje blijven loopen? Met welk
doel b.v. worden duizenden en duizenden
jonge mannen in onze groote stedea op
gehoopt? Iedere dag hetzelfde werk, af
gericht zullen die menschen nu werkelijk
wel zijn, voor de rest lanterfanteren.
Zeker, wij kunnen niet ontkennen, dat
een contingent troepen noodig is, speciaal
aan en bij de grenzen, vooral in Zeeuwsch-
Vlaanderen. Maar met ons leekenverstand
zouden wij zeggen: dat kap. toch wel.
Men kan een vrij groot leger aan de
grenzen tëiten, men Kan daar zelfs verster
ken, niemand toch zou de verantwoorde
lijkheid willen dragen, wanneer de gren
zen ontbloot waren, of men zou moe een
zeggen: „Laat maar binnen", maar dan
kan gevoegelijk bet geheele leger naar
huis.
Aangenomen dus, dat er van de gren
zen geen mannetje mag weggenomen
worden, dan zouden wij toch nog de
vraag willen stellen of 4e troepen niet ge
deeltelijk naar huis kunnen gezonden wor-
-den, mits een goed aflossingsplan wordt
opgezet. Men zo"U de troepen aan de
grenzen voor een zekeren tijd huistoe
kunnen zenden en deze vervangen door
de troepen, die in de groote steden liggen.
Na eenigen tijd zouden die soldaten
wederom vervangen kunnen worden door
de vroegere grenstroepen. Er zou hier
dus sprake zijn van verlof op groote
schaal en langen termijn.
Men zou daardoor bereiken,dat de fi
nancieele lasten dragelijker worden m
menigeen zijn zaken in de maatschappij
eenigszins regelen kan.
Wij hebben slechts op dit punt wLleu
wijzen, overtuigd al& wij zijn dat in zake
„mobilisatie" het laatste woord nog niet
geschreven noch gesproken -is.
'Wat er van zij, wij hopen, dat de mo
bilisatie en wat er aam vast zit in de
Kamers eens degelijk zal besproken wor
den en de regeering in ieder geval klaren
wijn schenké.
Voelt, de regeering zich niet verantwoord
met een gedeelte van de troepen naar huis
te zenden, laat zij dan zeggen, waarom.
Na veertien maanden mogen wij dit toch
wel weten.
PEDROSER.
Uit de Pers.
Grondwetsherziening.
Het Huisgezin schrijft:
Anders dan he,t Kamerlid Marchant vin
den wij, dat oplossing van het belasting-
vraagstuk gaat vóór Grondwetsherzie
ning.
In het afgetrokken©, mogelijk ook in de
practijk, is intusschen denkbaar, dat èn
het een èn het ander vóór de Juni-stembus
.van 1917 zijn beslag krijgt.
Kon èn liet belastingvraagstuk een be
vredigende oplossing erlangen èn de
Grondwetsherziening in eersten termijn
worden afgedaan, we zouden er niet
rouwig om zijn.
En omdat een noodzakelijke Grondwets
herziening, die sleepende wordt gehouden^
een hinderpaal is, een blok-aan-het-been,
èn omdat we dan onzen onderwijsstrijd
met de gewenschte uitkomst bekroond
zagen.
We staan niet op het standpunt van de
„Standaard", die vindt, dat de regeering,
zonder het bestand aan te tasten, alléén
het onderwijsartikel in onzen geest mag
wijzigen, en dat ze, trekt ze ook het kies
rechtartikel binnen de herziening, enkel
haai-voorstellen raag indienen, maar met
de behandeling tot na den vrede moet
wachten.
Een gedeeltelijke Grondwetsherziening
ware weinig minder dan ongerijmd, en
van geen ,enk-el ministerie kan worden
gevergd, dat liet wat bedoeld is om den
tegenstander te winnen en te verzoenen,
zal verwezenlijken, en datgene in den
steek zal laten waarvoor liet is uitge
trokken.
Een Grondwetsherziening moet in een
land als het onze, met twee groepen van
partijen en twee levensbeschouwingen, die
nagenoeg tegen elkaar opwegen, altoos
een compromis zijn.
Het grondwettige tweederde haalt noch
de rechter-, noch de linkerzijde, zoodat,
als de meerderheid of de minderheid stok
stijf op haar stuk blijft staan, een Grond
wetsherziening immer mislukken moet.
Wij zeggen niet., dat juist in dezen tijd
een Grondwetsherziening goede kans o-
slagen biedt; wij vinden, dat ze óók in
dezen tijd niet als onmogelijk of onbereik
baar of als strijdig met het bestand moet
worden beschouwd.
Alles hangt af van 4en geest, waarin ze
wordt ondernomen, van haar inhoud.
Gemengde berichten.
Moordaanslag. Drie burgers te Rot
terdam hebben Donderdagavond den 26-
jarigen stoker A. de W. naar een politie
post gebracht, dien zij vonden in het
portaal van een woning aan de Sions-
dwarsstraat 85 met een revolver in zijn
hand en een kogel door den rechterslaap.
De man zat achter de deur en bleek zich
zelf die verwonding te hebben toegebracht
In levensgevaarlijken toestand is hij naar
het ziekenhuis gebracht en aldaar ter
verpleging opgenomen.
Nader bleek, volgens de N. R. Ct., dat
deze stoker in de buurt van de woning,
'waar hij gevonden werd, J. v. d. II., vrouw
v. J. N., had opgewacht, die in het pand
Sionsdwarsstraat 85 tijdelijk bij haar
zw'ager thuis in. Haar man is in .dienst.
De stoker heeft, toen zij gisterenavond
haar woning verliet om een briefkaart te
bezorgen, drie schoten op haar gelost,
waarvan er één haar in den arm heeft
gewond. Deze schoten werden gelost, tweè
op straat en één op een waranda in de
woning, waarin hij haar achtervolgde,
toen zij, hulp en moord roepende, de
vlucht nam. De dader, meenende haar
ernstig gewond te hebben, heeft zich toen,
zooals gemeld, in het portaal voor het
tiotofd geschoten.1 De itoeistand van dei
vrouw levert geen gevaar op.
Het weer in September. De tempera-
de eerste en de laatste week was de re
genval wel van beteekenis, daar tusschen
ratuur week overdag gemiddeld weinig
van het normale af; des nachts kwam be
trekkelijk veel lager temperatuur voor. In
was een tijdperk van hoofdzakelijk droog
weer, zoodat over het algemeen de
maandsom van den neerslag beneden nor
maal bleef; in Zeeland was zij er iets bo
ven. Onweer kwam voor op den lsten, 2en
lien en 27en. Het aantal uren mot zonne
schijn te De Bildt bedroeg 170 tegen 116
uren normaal.
Valsche bankbiljetten. Nader maldt
men uit Amsterdam over de hulseoekiarg
aan de Gerard Doustraat, dot deze plaats
'had in perceel 30 één hoog, in tegenwoor
digheid van -den vroegeren bewoner, den
zich thans in arrest bevindenden sigaren
maker V. De wening werd geheel door
zocht en twee kleedingstuikken en een
hoed werden door de recherche medege
nomen. De vele aankoopen van de fami
lie V. hadden de aandacht van die politie
getrokken.
Zeldzaam. In (het „Hotel du Passa
ge" te 's-Gravenhage vierde een Belgisch
echtpaar zijn diamanten bruiloft. Door
dien de meeste familieleden itn België
waren, geschiedde de viering in beperk
ten kring van vrienden en kennissen, ter
wijl een zeer groot aantal bCoemstukken
hun werden toegezonden namens hun
Belgische vrienden. (Beiden genieten een
uistekende gezondheid; resp. zijn ze 82
en 85-jaar oud.
Het badseizoen te Soheveningen.
Donderdag zijn de laatste zeebaden ge
nomen en is 't badseizoen, definitiefg&-
sloten. Het <aantal buitenbaden bedroeg
ruim 67,000, het aantal binnenbaden on
geveer 10,000.
Buiten, de Belgen was het aantal buiteni
landsche badgasten klein, maar des te
grooter dat van de Nederlandsche fami-
iiën.
Ware het weder jn de maand Ju"*ï met
wisselvallig geweest door veel regen en
-wind en de laatste dagen van Augustus
ook in dit opzicht niet tegengevallen, liet
ciifer der buitenbaden zou wel tot 80,000
gestegen zijn.
Vermist. De politie te Naarden en
Bussum verzoekt opspjoring van een 5V£-
jnrig jongentje, genaamd Dirk Vos.
Sip/nalömefntt Tenger', bleek, kijkt!
eenigszins loens, spreekt zeer moe EI ijk, ge
kleed in grijskleurig jasje (covercoat),
met groen jagershoedje met twee veertjes,
wordt steeds „Dikkie" genoemd. Op de
vroeg hoe heet je? antwoordt hij: „Vos".
Vraagt men: „Wat doet je vader? ant
woordt hij: „vader sergeant, Naarden".
Zijne ouders wonen Hortensiuslaan,
Naarden.
Verdwenen. lin den afgeloopen nacht
is de familie D. te Naarden met de Noor
derzon vertrokken zonder eenig adres ach
ter te laten. De oorzaak van het plotse
ling vertrek is onbekend.
Postfraude. Naar wij vernemen :'<s de
conducteur der posterijen C. J. v. d. B.
uit Arnhem -als verdacht van het zioh
toeeigenen van brieven,, gearresteerd. Uit
een oncler zijn persoonlijk toezicht ver
zonden brief moet geldswaardige inhoud
verdwenen zijn.
Doodslag. Men meldt uit Coevorden,
dat de vermoe del ijke daders, een zekere
van V. on B., met het ilijk van den ver
slagen milicien zijn geconfronteerd. De
eerste, een 17-jarige jongen, heeft bekend
den ongelukkige met een paal o.p 't hoofd
te hebben geslagen.
Branden en ongelukken. In de mijn
Laura te Eygelhoven is een onderg.rond-
sche brand uitgebroken. Om den voort
gang van het Aruur te stuiten is een dam
opgeworpen. Persoonlijke ongelukken zijn
niet voorgekomen.
Uiti Heerlen meldt men nader, dat de
brand in de mijn dl echts van geringen
omvang is gebleken. Een hoop ksse ko
len, die in een onderaardsche gang lagen,
is in brand geraakt. Om uitbreiding te
voorkomen, heelt men de gang met
stee non afgesloten. Alle gevaar is buiten
gesloten.
Donderdag is te Sion bij Delft een
hooiberg afgebrand van den landbouwer
L. v. Rijn. De stoomspuit van de Ned.,
Gist- en Spiritusfabriek was spoedig uan»
wezlg en voorkwam dat het vuur zich
aan do belendende gebouwen mededeelde.
Bij het bhissohiingswerk kreeg een 17-
jarige zoon van den jaohtislager Kohier
een paal op het hoofd.
In hoogst zorgwekkender! toestand werd
hii naar Bethel vervoerd, maar bleek bij
aankomst reeds te zijn overled-en.
Ten huize van den rijwielhandelaar
Van der Krogt to Delft had Donderdag
avond een gasontploffing plaats doordat
de bewoner de onvoorzichtigheid had met
een brandende lucifer naai' een lek in de
Heading .te zoeken.
De 14-jai'ige zoon des huizes bekwam
brandwonden aan gelaat en armen. In
den winkel werd Areel schade aangericht,
de ruiten van de voorpui vielen op straat,
ook de muren van het huis werden be
schadigd.
Leger en Vloot.
- Kostwinnerschap.
Aangezien liet nog steeds voorkomt dat de
betrokken militaire autoriteiten nalaten aan
de burgemeesters de bij do voorschriften be
treffende vergooding wegens kostwinnerschap
aangewezen opgaven toe te zenden of tijdig
toe ta zenden, heeft dc Minister van Oorlog
er by ministerieel© beschikking nogmaals
uitdrukkelijk op gewezen dat omtrent allo
bijzonderheden welke ten aanzien van do
dienstvervulling door de dienstplichtigen van
militie, landweer of landstorm bobben plaats
gehad en welke van invloed kunnen zjjn op
het getal dagen, waarover de betrekkingen
der dienstplichtigen aanspraak op vergoeding
wegens kostwinnerschap zouden kunnen
maken, tydig opgaaf moet worden gedaan
aan dc betrokken- burgemeesters, om het
even, of de betrekkingen dor dienstplichtigen
al dan niet in het genot zijn van zoodanige
vergoeding.
Indien ten gevolge van nalatigheid van
een milaire autoriteit in het doen of tijdig
doen van bedoelde opgaven een burgemeester
ten onrechte vergoeding uitkeert, kan do
burgemeester van die autoriteit het ten on
rechte uitgekeerde bedrag terugvorderen.
Rechtzaken.
Het medisch geheim bij ds Marine.
De Zeekrijgsraad te Willemsoord heeft
uitspraak gedaan- in die zaak tegen den
officier van gezondheid lo klasse, die te
rechtstond ter zake, dat hij op last van
zijn commandant eein lijst heeft ingediend
vermeldende den naam van een officier
met vermelding van den tijd .gedurende
welke deze laatste vrij van dienst was ge
weest wegens het lijden aan een ziekte,
als gevolg waar vaan door genoemden, of
ficier tegen hem een .klacht werd inge
diend 'ter zake van schending van ge
heim «j.
Overeenkomstig de overwegingen opge
nomen in het vonnis van den anderen of
ficier van gezondheid, die door den
krijgsraad wegens het niet opvolgen van
bovengenoemd en last van zijn comman
dant wegens dienstweigering werd ver
oordeeld tot een dag militaire gevangenis
straf, sprak de krijgsraad den beklaagde
vrij op grand, dat niet aanwezig is het
element van schending van geheimen,
n.l. dat hekh verplicht was tot geheim
houding, welke verplichting voor hem als
ambtenaar niet bestaat, nu hij als zooda
nig verplicht is de door zijn meerdere ge
geven order op te volgen.
De fiscaal had in deze zaak op overeen
komstige gronden vrijspraak gevraagd.
Namens den advocaat-fiscaal bij het
Hoog Militair Gerechtshof werd appèl to
gen dit vrijsprekend vonnis aangeteekeind.
FEUILLETON.
Ie noodlottige erfenis.
ie zoo- gul!) gedane uilnoodiging viel
wil in goede aarde,
gast,lieer gaf h&t voorbeeld met zioh
1 te verklaren, oc-n. bezoek aan de
van Di*. Gazelès te brengen eïi
eten volgden dit voorbeeld, sommigen
Ie hoop, dat zij hun collega konden
uigen van hetgeen zij als een dAvaiing
'oiuvden,, anderen met de bedoeling
©tevoonaordeei'd de proef te nemen
een stelsel, waarvan de uiteenzet tóng
hun belangstelling had opgewekt,
deze laat&ten. behoorde Gilbert
riL'e.
(len voor het bezoek vaségestelden
slapie eeh klein gezelschap heer-en
'l?! station a'a.n den buurtspoorweg
trein, vanwaar zij binnen enkele
het gesticht van dr. Cazeóès kon-
bereiken.
knecht van het gesticht had de
'f aan het station afgewacht, om hun
Weo 1-e wijzen.
ïds toen zij Afooa* het groote, raonu-
a'e hek stonden, dat toegang tot de
King verleende, maakte deze een
indruk op de bezoekers,
toand, die -het niet wist, zou heer
^ankzónniigengestidlit, a'ermoed heb-
geleek veel meer o-p een villa-
te, dat fraaie aangelegde park met
''aneln, grasvelden, bloemperken!
fca fontein, waarin een aantal huis
paviljoens waren gebouwd1 alle
vriendelijk a'-an aanibliik, alsof heit geluk
kige stervelingen waren, die zij herberg
den en geen, beklagenswaardige zieken,
wier belangrijkste zintuig, het verstand,
was aangetast.
Men was lin het begin van de lente en
heit groenachtig waas. dat over* de boomen
lag uitgespreid, verleende aan het park
bekoorlijkheid van het ontluikende leven.
Een b ree de opi'ij'laan, door zwaar get-
boomte overschaduwd, doch tusschen
Avclks blade,rlooze takken door men nu
neg overal de matblauwe voorjaarslucht
kon ai-en, a'oerde van het hek naar het
hoofdgebouw, waarin d-e woningen van
den bestuurder en zijn -assistenten, bene-
Arens de administratie, gevestigd wai*en.
Dokter Cazelès ontving zijn bezoekers
recht hartelijk.
Ik ben- tro.tsdh.op de eer, welke gij,
mijnheer en, bewijst aan een inrichting,
düe mijn werk is, «prak hij, en waarmee
ik geloof eenige Auaagstukken voor de
wetenschap wat nader tot hun oplossing
te kunnen brengen. Wij allen hebben min
of meer ons ideaal, het mijne ris de baan
breker te zijn voor een nieuwe wijze van
behandeling der geesteskrankeoi en na
hetgeen ik op dit gebied reeds gedaan
heb de belangstelling opwekt van mannen,
d-ie een hooge positie in de geneeskundige
Avetenschap bekleeden, durf ik mij vleien,
dat ik mijn tijd goed'besteed heb.
De bestuurder leidde zijn bezoekers in
de dienst lok a'en rond, stelde zijn'assisten
ten aan hen aroor en gaf bun eenige in
lichtingen omtrent de wijze, waarop nauw
keurig aantceke.mmg werd gehouden A'an
het verloop van eik ziektegeval afzonder
lijk.
Toen men daarna zo-u overgaan tot het
belangrijksite gedeelte: het bezoek aan de
verpleegden, meende CazJelès eerst nog
eenige woorden tot inleiding te moeten
sureken.
Het laat zich hooren, zedd-e hij, dab
de personen, die ik u zal voorstel! 1-en,
slechts zijn en mi et andiers kunnen, zijn
dan patiënten, dóe nog behandeld worden.
Zij, wier genezing voltooid is, vertrekken
terstond- Dat -lik genezingen verricht,^.e-b,
zelfs dn gevallen, die hopeloos schenen,
kan ik u slechts op mijn eerewoord verze
keren, -maar het is mij niet mo-gelijk u
daarvoor bewijzen aan te voeren, want
dan zou ik namen-moeten noemen en
daartoe acht ik mij onder geen voorwaar
de gerechtigd. De krankzinnigheid, zelfs
al as zij van voorbijgaanden aard, wordb
nog altijd beschouwd als een smet, die op
iémand rust en in hen,, die eens in een ge
sticht voor zielszieken verpleegd geweest
zijn, ziet mem algemeen minderwaardige
wezens. Het is daarom dat iik, zoowel mij
zelf als allen die aan mijn inrichting ver
bonden zijn, een onvoorwaardelijk stil
zwijgen opleg. Nergens kan het ambtsge
heim strenger geëerbiedigd worden dan
hier, doch dit ambtsgeheim belet ons ook,
ons -te beroemen op ons succes.
De bestuurder trad daarop met zijn be
zoekers de verschillende paviljoenen bin
nen .en bracht li en met de patiënten im
aanraking.
Het laatste bezoek gold de beide dames,
over wie hij op het diner gesproken had
en dóe hij als de meest belangwekkend en
aran al zijn pensionnat res beschouwde.
0,p den drempel van een der sierlijkste
huisjes uit het park werden do geleerden
ontvangen door Jenny, de verpleegster,
dlie hen naar den, salon geleidde.
Deze Avas behaaglijk gemeubileerd en
alle voorwerpjen, die de verpf.eegde in
•haar leven vóór haar ziekte ei-gen waren
geweest, waren met ULefdevolle zorgen in
deze omgeving overgebracht, opdat zij
hier zooveel mogelijk aan haai* vroeger
leven zou herinnerd worden.
In den salon troffen zij de bewoonster
van het paviljoen aan, die, in een bevallig
huistoilet, den doctoren vriendelijk tege
moet kwam,, terwijl haar vriendin zilch
Avat schuw op den achtergrond hield.
Cazelès stelde haar aan zijn collega's
a'oor onder de volgende bewoordingen:
Ziehier, mijnheèren, de in, elk cip-
zich belangwekkende cliënten mijner in
richting, over Avie ik onilangs het genoe
gen had met u ite spreken. Sta mij in de
eerste plaats toe u voor te stellen mevrouw
C'lara. die voor mij e-ein kostbare mede
werkster is. Zonder haar zouden mijn
theorieën misschien nog "langen ,tijd een
doode letter zijn gebleven, zoodat ak het
werkelijk als eem beschikking der Voor
zienigheid beschouw, dat ik haar heb lee-
ren kennen.
Onze waarde dokter hemelt mij te
A'eei op! ,riep zij mcit een afwerend gebaar
uit. Mijn taak 'is inderdaad vee£ beschei
dener, ik ben niet dan liet nederig werktuig
waarvan hij zich bedient. Daarbij ben ik
hem zeer dankbaar voor het vertrouwen
dat fiij liin mij stelt en waardoor* ik 'in
slaat ben mijn goeden wil te toonen en
hem -met mijn zwakke krachten ter zijde
te staan. Alleen aan hem komt do eer toe
van een genezing, Waaraan hij mij heeft
laten meewerken en waarover ik mij nog
het meest verheug, omdat die mij een
nieuwe vriendin heeft geschonken.
Daarbij wees zij op Lizzie, die nog stee da
op een afstand bleef stgan.
Het oogenblik ig nu gekomen, sprak
Cazelès, om die jonge- vrouw te onderzoe
ken. Ondervraag haar zelf. Ik maak mij
steak dat zij u, door haar antwoorden-,
bewijzen zal, dat haar helderholid van
geest reeds grootemdee s is teruggekeerd
en dat haar volkomen geaueeóng nop
slechts een kwestie van tijd is.
Tegen Lizzie, die nog onbeweeglijk bleef
staan, zei de hij vriendelijk nxaar tovena
op een toon van gezag, die ujecn tegen
spraak duldde:
Kom eens hier, mevrouw Eii&e.
Zij naderde schoorvoetend en met neer
geslagen.' oogen onder de blikken, die zij
op zich gericht zag.
Zónder op dezen merkbaren tegenzin
acht te geven, zoide dokter* Desire 1 op don
vaderlijken toon die gomeesheeren, gewoon
zijn tegen patiënten aan te slaan:
Komaan, mevrouwtje, gij waart,
naar 't schijnt», -ernstig ziek toen men u
aan de kundige zorgen van mijn collega
en vriend dr. Gazelès toevertrouwde.
Als een echo herhaalde zij:.
Zeer ziek, inderdaad.
Hebt gij eenige herinnering bewaard
aan hetgeen gij destijds hebt geleden?
Slechts ten deeóe. Veel Ls mij ontgaan'.
Het is alsof de gedachten in mijn hoofd
dooroenwoelon. Van waar die verwardheid
komt weet ik niiet, -maar heit is mij alsof
er -een leegte in mijn geheugen is.
(Wordt vervolgd.).