MAANDAG
27
SEPTEMBER.
1915.
BUITENLAND.
De Oorlog.
JAARGANG No. 1815
©e E^ldóclieSoii^ant
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
Dü ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, metGRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
Int GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze
Jjjtefl II cent per week, fl.45 per kwartaaL Franco per post fl.65 per kwartaaL
Afzonderlijke nummers 21/, cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cenL
Do ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededeelingen van 1-5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contraet aanzienlijke korting. Gruntu letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentlên) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
Onze troepen.
(geer en meer gaan er stemmen op, die
jpn, waarom onze troepen nog maar
eeds in massa gemobiliseerd blijven.
Om de waarheid te zeggen: wij hebben
I |ang hetzelfde gedacht. T)och zoolang
paewijden niet spraken en de ernstige tbe-
danii zelfbedwang noodzakelijk maakte,
t^gen we.
Thans ©venwel wordt op het aanbeeld
l?r gedeeltelijke mobilisatie ook gehamerd
"personen-zooals dr. B(ós) in hef)
lijzionig
democratisch
oofdstad
pinutégeneraal der Tweede Kamen meer
nt legerzaken kunnen weten dan
buiten de parlementaire kringen
Nu magen ook wij wel vragen:
jaarom worden er niet wat manschappen
aai' huilis gezonden?
Deze vraag kiemt te meer, wijl wel de
ndstorm in '«t .geweer is geroepen, doch
aartegenover eerst in December land
slieden naar huis zullen worden
faden. Op zoo'n manier ko-
i er steeds meer personen on-
de wapenen, waardoor huisvesting en
[oedinig immer booger kosten edschen.
Natuurlijk willen wij den ernist van den
jestand niet voorbijzien, maar waar ver-
Men jaar onze mobilisatie zoo prachtig
ukte .binnen den verwachten tijd wa-
en alle manschappen op hun post zou-
en dan nu niet de ©ventueele verloügan-
i snel aanwezig kunnen zijn bij d©
ite oproeping? Wat in 1914 vlot van
tapel liep bij onvoorbereide menschen,
ou .dab nu nieit miinstens even goed gaan
nol lieden, die 't klappen van de zweep
leunen? 't Zijn slechts vragen.
Te vlotter zou 'it gaan naarmate men
foor een zooveel mogelijk met verdof zen
den militairen de overtuiging had
osohonken, dat men hen waarlijk niet
«tt overtuiging, welke thans terecht
misschien ook ten onrechte bij
volk niet bijzonder levendig kan wor-
.ji genoemd.
Spreekt van zelf dat- eer tegenwoordig
er troepen gereed moeten staan dan in
irmale tijden,, maar ook op dit punt
iorit overdrijving .schadelijk en no odeloos
iostbaar worden geacht. Is er in dit g.e-
vverkelijk sprake van overdrijving of
ichijnt het slechts zoo?
We zijn benC.isuwd, wat de parlementaire
l'&dachtenw.iss©Rog op dit stuk voor licht
brenger. Wat meer (licht mogen we
M hebben.
De Fransch-Britsche troepen ontwik
kelen in Vlaanderen en Frankrijk een
krachtig offensief op verscheidene plaat
sen. De Duitschers slaan vele aanvallen
af en nemen o. a. een Britsch brigade
commandant gevangen. Het Fransche
communiqué meldt, dat de Fransch-
Britsche troepen meer dan 10.000
gevangenen maakten. - De Duitschers
'rijven de Russen over de Beresina.
De Roemeeneche ministerraad
besluit de Bulgaarsche en Griek-
sche mobilisaties niet met eenzelfden
maatregel te beantwoorden. - Een Duit-
sche duikboot torpedeert het Fransche
s.8. „Ravitailleur" in de Lybische Zee.
- Het Britsche s.s. „Cornubia" zinkt
in de Middellandsche Zes.
Van het Westelijk oortogs-
terrein.
Overzicht.
De berichten der laatst© dagen over het
westelijk oorlogsterreün deden vermoeden
dat er groote gebeurtenissen waren te
wachten. Het Duitsch© communiqué van
gisteren maakte reeds melding van de
hervatting van het offensief door de geal
lieerden over het geheeT.© front,"" van de
zee tot aan de Vogezen. Eir wex-d zelfs
eerzei end in erkend, dat de Fransohen bij
Soucihez de Duitsdh© Loopgraven binnen
drongen, doch er wederom weiden uitge
worpen. Deze beknopte mededeeling ver-
zwe-ag zooa'js te begrijpen viel belang
wekkende feliten.
Het Fransche stafbericht van den 26en
licht ons nader in. Niet alleen in Artois
zijn -de Franschen ©enigszins vooruitge
komen; in Champagne drongen de Fran
sche troepen de Duiitsche linies binnen
over een front van 25 K.M. en een diepte,
afwisselende van 1 tot 4 K.M. Het aantal
krijgsgevangenen bedraagt meer dan tien
duizend.
Het Duiitsche communiqué geeft toe, dat
de geallieerden op enkele plaatsen voor-
deelen bah,aalden, zooals blijkt uit- de vol
gende gedeelten van het communiqué:
,,Ten zuidwesten van Rijsisetl, slaagde de
vijand er in één onzer divisies bij Loos
uit de eerste naar de tweede verdedigings
linie tarug te dringen.
Hierbij hebben wij natuurlijk belang
rijke verliezen geleden, ook aan het tus-
schen de stellingen ingebouwd materieel
van allerlei aard. De tegenaanval, die
thans aan den gang <is, heeft goeden
voortgang.
Wij ontruimden vrijwillig de puinhoo-
pen van wat 'eens het dorp Souchez was.
Ook bij het gevecht tusschen Reims en
Argon,n,e ten noorden van Perthes moest
een Duitsche divisie haar door een onge
veer 70-urige onafgebroken beschieting
vernielde voorste stelling ontruimen en
een tweede, dlie twee A drie K.M. daar
achter gelegen was, innemen,"
Men ziet dus, dat de Franschen een
flink succes hebben behaald. De Duitschers
hebben zich dapper verdedigd en verschei
dene aanva'/'.en afgeslagen, hetgeen blijkt
uit het aantal gevangenen, dat zij ge
maakt hebben. In den Yperen-sector lieten
de Engelsohen twee officieren en honderd
man in Duiitsche' handen; tusschen Reiims
en. Argonne 1200 krijgsgevangenen, onder
wie een Engelsche brigade-gen,eer aal; ïn
het Westen van Argonne 3750 Franschen,
onder wie 39 officieren.
Het Fransch-Engelsdhe succes is dan
ook ten kosten van aanzienlijke offers be
haald. Zou thans het moment van het
groote offensief der geallieerden genaderd
■zijn?
Van het Oostelijk oorlogs
terrein.
Overzicht.
Evenals op het Westelijk oorlogsterrein
as ook hier de laatste dagen hard gev
ten. De Russen zijn er echter nog niet in
geslaagd het offensief te hernemen; zelfs
aan het Ikwa- en Styr-front, waar het
Russische leger in de afgeloopen week
eenige overwinningen had behaald, ver
slapte de activiteit der Russen. In Lithau-
en sloegen de Oostenrijksch-Hongaarsche
troepen den vijand bij. Kraszyn naar den
ootstelijken oever van de Boven-Schara
terug.
In het Noorden blijven de Duitschers
hun offensief voortzetten. Ten westen
van Welesjnef drongen zij op verschei
den punten de vijandelijke stellingen bin
nen. Ten noordwesten van Saberepina
sloeg het Duitsche leger de Russen terug
over de Beresina; verder naar het zuiden,
bij Djeljatitaschi en Ljubscha, werd de
Njemen bereikt. Er werden 900 man ge
vangen genomen en twee machinegeweren
buitgemaakt.
De beslissing evenwel laat hier evenals
aan de andere fronten lang op zich wach
ten.
Van het Zuidelijk en Zuid-
Oostelijk oorlogsterrein.
Overzicht.
Op beide fronten is weer voornamelijk
de artillerie aan het woord geweest. De
artilleriegevechten werden slechts op
enkele plaatsen afgewisseld door infante-
rie-aanvallen, die evenwel t&t geen resul
taten hebben
Op den Balkan.
Geen mobilisatie in £0 wienie.
De officieuze ,,Indépei roumaine"
schrijft: De ministerraad, die zich met het
onderzoeken van den buitenlandschen 'toe
stand bezig gehuuden heeft, nam kennis
van de mobilisatie in Bulgarije en Grie
kenland. De ministers waren eenstemmig
van meening dat deze nieuwe feiten de tot
dusver door Roemenië gevolgde richting
in geen enkel opzicht behoorden te veran
deren. Bijgevolg zullen onze 'troepen ver
der langs onze grenzen samengetrokken
blijven.
De kwestie van den staat van beleg.,
waar sommige bladen van gerept hebben,
is door den ministerraad niet eens ter
sprake gebracht.
Op Zee.
De duikboot- en mijnoorlog.
Reuter meldt, dat het Eng. stoomschip
,,Cornubia" op 9 Sept. in de Middelland
sche Zee gezonken is. De bemanning werd
nadat zij 28 uur in de sloepen had doorge
bracht, in een Spaansche haven aair|
wal gebracht.
(De Cornubia" was een stoomschip van
bruto 1736 ton, dat ih 1889 werd gebouwd.
Red.)
De ,,Frankf. Ztg." verneemt uit
Athene, dat in de Lybische Zee een Fransch
stoomschip Ravitailleur" door een on
derzeeboot getorpedeerd werd. Het s.s.
was 5000 ton groot, en voerde kolen van
Malta naar Cyprus. De onderzeeër voer
de de Oostenrijksch-Hongaarsche vlag. De
bemanning van het s.s. kreeg vóór de be
schieting last het schip te verlaten,
In Duitschland.
Een Pauselijk schrijven aan de Duitsche
Bisschoppen.
Z. H. de Paus heeft een antwoordschrij-
ven aan kardinaal Von Hartmaan gezon
den op het aanhankelijkheidsadrea vaai
de bisschoppenconferentie te Fulda. Dit
schrijven luidt als volgt:
Aan onzen geliefden Zoon Felix von
Hartmann kardinaal-priester der II.
Roomsche Kerk, onder den titel van den
H. Johannes voor de Latijnsche Poort,
aartsbisschop van Keulen, en de eerbied
waardige broeders, de bisschoppen, die
aan de conferentie van Fulda hebben
deelgenomen.
Paus Benedictus XV. Aan onzen gelief
den Zoon en eerbiedwaardige broeders,
groet en Apostolische zegen.
Uit Fulda, waar gij onlangs zooals ge
woonlijk bijeengekomen waart, hebt g.ij
een schrijven tot Ons gericht, dat zoowel
getuigenis aflegt van uw liefde tot Ons,
als van den ijver, waarmede gij er naar
streeft de Katholieke belangen in uw
vaderland te beschermen en te bevorde-
icn. Met deze tweevoudige verdienste
wenschen Wij u van ganscher harte geluk
en met vreugde zien Wij, dat gij in uw
jaarlijksche bijeenkomsten aan het graf
vain den H. Bonifacius uw oogen op Zijn
voorbeeld richt om uw activiteit naar de
Zijne te regelen.
In de verwarring van den tegenwoor-
digen wereldtoestand, door welks storm
achtig geweld de bloeiendste staten van
Europa zooals Wij zien, aan het wanke
len gebracht en bijna in hun bestaan be
dreigd worden, begrijpt gij licht, geliefde
Zoon en eerbiedwaardige Broeders, wat
Ons hart gevoelt, daar Wij dag en nacht
voor oogen hebben, hoe dagelijks zoo vele
menschen sneuvelen, zoo Véle volkeren
door een ernstig ongeluk beproefd wor
den. In dezelfde mate, waarin de nood
toestand door het voortduren van den
oorlog verergert, neemt ook, zooals Wij
zien het verlangen naar den vrede toe.
Wij wenschen echter van harte, dat dit
algemeen ver Lang en hij aVen den konink
lijken weg zal inslaan, welke in verdraag
zame en meriisclhlleA'ende liefde naair den
vrede leidt. Van dezen weg zullen zij ver
afdwalen, die misschien modhten me enen,
dat. (het hun geoorfoofld ós, de daden van
Katiha'leken van eem ander land in woord
en geschrift zoodanig af te keuren, dat
zij wooals de Apostel zegt, elkaar uitdagen
en elkaar benijden, en zoo nieuwen grond
voor verbiitteninig Teveren, welker gloed zij
door rechtvaardigheid van oordeel en
mildheid van gezindheid moesten blus-
echen.
Terwijl Wij derhalve met innig verlan
gen den vrede afsmeeken, en wal een
vrede, we k evenzeer met de eischen der
rechtvaardigheid als met de waardigheid
der volkeren overeenstemt, vermanen wij
•alle Katholieken, dat zij e'.'ke tweedracht
zulten vermijden en door Christelijke
(broederliefde te zamen aan de totstand
koming .van zut'k een vrede zullen werken'.
Onderpand der heimalsche zegeningen en
teek en Onzer we'ui tl end beid zij de Apos
tolische zegen, welken Wij u allen, onzen
geliefden Zoon en eeiibiedwaardagen
Broeders, de geestelijkheid en het volk
van uwe diocesen van gansoher harte in
den Heer verleenen.
Gegeven te Rome, bij den H. Petrus,
den 6den September 1915, in het tweede
jaar van Ons Pontificaat.
PAUS BENEDICTUS XV.
in Italië.
De Itaftiaansche minister van marine
afgetreden.
Reuter meldt, dat de koning van Italië
de ontslagaanvrage van Viale, den minis
ter van marine, wegens zijn slechten ge
zondheidstoestand, heeft aanvaard. Viale
heeft onlangs oen operatie ondergaan.
Salandra zal het ambt ad interim bo-
kleeden.
Amerika en Duitschland.
Von Papen naar Mexico.
Von Papen, de militaire attaché der
Duitsche ambassade, en prins Hatzfeldt,
die beiden te San Francisco verblijf hou
den, hebben hun voornemen to kennen
gegeven om opJ?8 dezer naar Mexico to
vertrekken.
Men zal zich herinneren aldus Reu
terdat Von Papen onlangs misnoegen
heeft gewekt door zijn uitdrukking ,,die
idiote Yankee's". Men verwacht, dat hij
niet te Washington zal terugkeeren.
Verschillende Oorlogs
berichten.
De verliezen. De Temps" berekent,
volgens een „Reuteri'-telegram aan eenige
bladen, de verliezen van Duitschland,
Oostenrijk-Hongarije en Turkije, volgens
de laatste gegevens op 6,500,000, waarvan
4,000,0.00 gedood, vermist of invalieden,
niet meer naar het front zullen terugkee
ren.
Roode Kruishondon. De Temps" ont
leent aan de Duitsche statisieken, dat in
het Duitsche leger thans gebruik wordt
gemaakt van ongeveer 1600 honden bij
den geneeskundigen dienst. Volgens de
rapporten van de ambulances, hebben deze
honden aan meer dan 3000 gewonden het
leven gered. Ten deele hebben zij de ge
wonden ontdekt en de ambulances op hun
ligplaatsen opmerkzaam gemaakt; gedeel
telijk hebben zij het leven van de gewon
den kunnen rekken, door de verfrisschin-
gen, die zij medevoerden.
Buitenlandsche berichten.
Keir Hardie. t
De bekende Engelsdhe socialist Kefar
Handde ós te Glasgow overleden,
(James Kelr Hardie werd den. 15en Aug.
1856 ritn Schotland geboren, was an zijn
jeugd an de steenkolenmijnen van ArLstii-
re werkzaam en betrad in 1882 de journa-
Ti'stlieke loopbaan. Tot 1886 iredi(geerde hij
ean plaatselijk iblad te Cummock, daarna,
in 1887, de ,,Laibour Leader" en (kwam in
1893 aan het hoofd te staan van de socia
listische „ilnde/pendant Labour Party". In
1900 werd hij lid van het Lagerhuis.)
Mexico en de Ver. Staten.
Reuter seint uöt Washington: Generaal
FEUILLETON.
De noodlottige erfenis.
68)
En wanneer ik het u nu eens vroeg?
De stem klonk zoo iteeder en de glim
lach, waarmee mevrouw Clara haar aan
lag, was zoo bekoorlijk, dat Lizziie zich
overwonnen voelde en met een zucht ant
woordde:
—Wie zou u iets kunnen weigeren?
Zij verborg het galaat in de handen,
alsof zij zich tegenover zichzelf over haar
Zwakheid schaamde.
Mevrouw G'ara overstelpte haar met
liefkoozingjen en fluisterde haar- toe:
Lieve, lieve Lizzie. O! wat maakt ge
ffiij gelukkig. Ziet gij nu -w-eft. hoe gij efejtf
ook te beklagen, zijt, gij kunt toch- anderen
vreugde schenken.
^'j sfoeg den arm om haar heen, onideir-
steurnd© haar en bracht haar zelf naar
Jaaar paviljoen, waar zij aan de deur af-
«d van haar mam, met die belofte,
haar mg denzelfden dag te zufïlen bezoe
ken. 0
Victoire en Allbertime hadden haar op
0l'teu afstand gevolgd, blij, dot aires zoo
BOftd was afgefioopren.
Zij bedienden haar nu met groote voor-
oaaenl'heiid, kleedden haar en maakten
«aar 1 toilet voor heb bezfoeik v.an mevr.
D acht (*>eae ^aar t,€:n namiddag
bes avonds begaf Alibertine zich naar
iviv ?>6S^'UU1,C'01' on deed stralend van
tfin^r vers,a'o t>Vör do gunstige weav
tii °L d<? tK>eöitiaTld genomen had,' dank
tUQsclijenkomsit yan mevrpuw; Clara,
waarbij zij er zich echter wed voor wachtte
4e zeggen, wat de eigenlijke aanleidtiing
tot dfi© tusschenkomst was geweest.
V.
HET PORTRET.
Een emlkefle dag was voldoende geweest
oim Lizziie en Mietvr. Clara t-ct vid^nditnnein
te maken en van dlian dag af er ean ver-
raissenide ommekeer in den toestand der
jonge weduwe gekomen!"
Aan zelfmoord dacht zij niet meer, zij
at met smaak, besteedde weer ©enige zor
gen aan haar toilet en verschafte haar
verpleegsters niet de minste last meer.
Toen VioboAre haar vergiffenis had ge
vraagd voor haar ruwe uitbarsting, had
LAzzfte haar zelfs vriende/lijk toegelachen
en erkend dab zij daar zelf ook wei eenige
aanleiding toe had gegeven.
lederen morgen kwam mevrouw Clara
haar bezoeken en iederen middag maak
ten zij, na heb tweed© dejeuner, een wan
deling door het park, waar de verpleeg
sters haar dan op een afstand volgden.
Haar gezondheidstoestand werd meer
en meer bevredigend, de lichaamskrachten
(keerden terug, zelfs k'eurde nu en dan
weer een blosje haar wangen.
-- Welk een tooveniares zijt gij toch!
riep dr. Gazeflès vol oprechte bewondering
uit, toen hij mevrouw Clara een bezoek
bracht, om haar te bedainken voor het
geen zij aan Lizrziie had gedaan. Wij' heb
ben i'n u een medewerkster van onschajt-
bare waarde.
I>e Engelsche glimlachte en zeide:
Ik ben zeer gelukkig dat gij mij
[waardig keurt, u te helpen, dokter,
-r P| ik .u daartoe waardig keur! riep.
hij met eoht zuidelijken gloed uiit, die
sterk afstak bij heit gewone flegma der
dochter Albiions. Het wou voor mij een on
schatbaar voordeel zijn, wanneer ik u
voor goed aan mijn inrichting mocht ver
binden.
Dat aou niet kunnen.
Helaas neen, maar zoolang gij hier
zijt hebt' gij mij diensten bewezen, waar
voor ïk u eeuwig dankbaar aal zijn. Deze
laatste dienst heeft de kroon, op het werk
ereoet. Ik beschouwde die patiënte reeds
a'.s ongeneeslijk en nu héb ik dank zij u,
weer alben moed dat ik haar genezen za.L
Mag ik er op rekenen, dat ge haar nog
verder uw toewijding zu\t schenken?
Dat wilde ik u juist aanbieden. Die
opdracht aal mij des te aangenamer zijn,
omdat ze mij zal bewijzen, dat mijn ver
blijf hier nog voor anderen dan voor mij
nuttig Üs geweest.
Afgesproken dus.
En mag ik u nu ook eens iets vragen?
Gaarne.
Zaudt ge mij niet willen vertellen
onder weke omstandigheden zij hier im
huis gekomen a's?
Onmogelijk. Hietr moet zij voor een
ieder, behalve voor mij, mevrouw Elisie
blijven, zonder meer. Hetgeen ik omtrent
mijn patiënten weet is niet mijn geheim,
maar dat der fami'.iiën, die mij haar lij
ders hebben toevertrouwd. Als man van
eer ben ik verpacht, dait ambtsgeheim 4e-
genover iedeuieen, zelfs tegenover u, te
eeiibiiedigen.
O! haar naam verlang ik niet te we
den, maar gelooft gij ook niet dat het goed
zou 2Jijn, wanneer ik iets wiist van de on
gelukken 'die inaüfr ge;troffen hebben on
haar in zulk een toesitand van wanhoop
brachten, dat zij aich zelf naar het leven
stond?
Zij zal u daar zelf wel eens wat van
verteld hebben, 'antwoordde Dr. Cazelès
ontwijkend, maar daar moet gij niet te
veel waarde aan hechtten. "Diie arm© mevr.
Elise ilijdt aan vervolging swaanzan en in
dien toestand meerit zij, dat ieder het op
haar ondergang heeft gemunt.
Allien, hebben haar verlaten, zeide zij.
Haar hierzijn bewijst het tegendeel.
Langen tijd heeft haar familie haar bij
zrcfi gehouden en is er eerst toe overgegaan
van haar te scheiden, toen zij er bijna in
geslaagd was, haar nood'-ctt'lg voornemen
ten uitvoer ite brehigen. Toen zagen haar
bloedverwanten in, dat zij voor de verde
re gevolgen d© verantwoordelijkheid n/iet
konden aanvaarden en zij rioperu mijn hulp
in. Slechts op mijn aanraden bes'aten zij,
haar in dit gef/tidhl te plaatsen om ik
weet zeker, dat zij verheugd zullen zijn,
wanneeu' ik er in slaag haar te genezen,
zoodat zij weder in den familiekring kan
worden opgenomen.
Zij zegt juist dait haar familie haar
zooveell kwaad gedaan heeft.
Gei'oof er geen, woord van. Hat is een
gewoon verschijnsel bij krankzinnigen,
dat zij juist hen het meest baten, die zij
het meest hebben lief gehad, toen zij nog
bij hun verstand waren.
Heit zij zoo, 6prak mevrouw Öiara,
maar zonder overtuiging.
Sedert den eensten dag van haar om
gang met Lizzie had zij getwijfeld aan den
waan/zin van deze, een twijfel, die voort-
d'Uiiend Eberker weixl en die zich door het
geziag van Dr. Cnzelée rui at verdrijven
deed.
Hoe verstandig kon zij spreken en, met
hoeveel bcilangSbelling luisterde zij naar
Mevr. Clara, wanneer deze vertelde van.
haar gélukkig hu we/ijk met sir Percy Dar-
mette, dien zij haar beschreef als een vol
maakt geinifr'emaun en een liefhebbend echJt-
genoót; hoe ongelukikJg hij zich had ge
voeld, toen een cirmsitiig© ziekt© haar aan
greep, hoe bij had gesidderd voor haar
levern, hoe bedroefd hij wa.s toem zij, of
schoon hersteld, nog Jijden, moest aan
haar geschokt zenuwgestel, waarvoor zij
genezing was komen zoeken in hét ge
sticht van Dr. Cazelès.
Dti© genezing zou weldra voMooM zijn;
maar toen mevr. Clara zag, weffk ©en
droefheid zich op het gdlaat van LiTtzio
afteekende bij de gedachte, d,at zij haor
vriendin weer zou moeten verliezen, zeide
zii.
Zelfs wanneer ik deze inrichting moet
veriaten, dan zal ik aan Percy vragen,
hier 'in den omtrek te gaan wonen en u
nog liederen dag komen bezoeken, z/oolaing
tot gij zeflf kunt vertrekken.
Ik zal dn'it huls wel nooit verlaten,
zeide Liza'.e mismoediLg.
Wie kan nu zeggen wat d© toekomst
ons brengen zal. Laten w© ons voorloopig
alteen met het tegenwoordige bezighouden.
V'indi u het niet onaangenaam, dat
u niets te doen hebt? Ik vrees, dat de tijd
u verschrikkelijk lang moot vallen.
(Wordt vorvolgd.J
