VRIJDAG
24
SEPTEMBER.
1915.
Uit de Leidsche
Vroedschap.
BUITENLAND.
De Oorlog.
Oe JAARGANG
No. 1812
£^ld^cli^0ou/tomt
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, metGRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
n het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze
jenten II cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaaL
Afzonderlijke nummers 2 Va cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 oent
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 1-5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. BIJ contract aanzienlijks korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpet' o leel van 1—5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentién) van t-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
Onder 'de adressen was een verzoek van
je vereeniging van bezoldigde agenten
■van po-Ji'tie „Door Eendracht Saamge-
l>racht" om een voorziening ie treffen voor
het lagere politiepersoneel, in verband
niet d© stijging van de noodzakelijkste
uitgaven voor Levensonderhoud als gevolg
der tijdsomstandigheden. Dus geen loons-
verhooging merkte de voorzitter op! Waar
aiiessanten gemerkt 'hadden, dat de po-
tlfl'gen. der Vereen Aging van R.K. Pollute
agenten omtrent loonsveiöiooging schip
breuk hadden geleden,, konden zij daar-
zer gemakkelijk ziwijgen'.
„Door Eendracht Saamgebracht" vraagt
dus in deze abnormale tijden een. toeslag
cip 'hoi loon of een voorziening te treffen
ia verband met de stijging van de nood
zakelijkste uitgaven voor levensonder
houd. De voorzitter merkte ook op dat
inzake de 1 eyensmiddelenvo orzienin g en
ook betreffende 'brandstoffen reeds maat
regelen 'zijn genomen of worden genomen!
Een jaa.r geleden ia dezelfde kwestie
aan de orde geweest. Zij werd van de
baan. geschoven met de opmerking dat
gemeentewerklieden enz. eniz-. een bevoor
rechte positie innamen boven duizenden
anderen in de maatschappij in dienst bij
particulieren of zander werk.
B. en W. -zu'iien overwegen of die toe-
Stand nog bestaat. Ja, bevoorrecht blijven
politieagenten en gemeentewerklieden bo
ven 'hen die geen werk hebben:, ©enige
dogen werken of minder loon ontvangen.
Maar na een jaar mag toch ook de vraag
wel eens onder de oogen worden gezien,
of, om nu maar te spreken van de laag
ste bonen, deze toereikend zijn. ALtes is
zoo duur geworden, ook a»l zijn er maat-
e'en genomen. B. en W. zullen over
wogen. Wij zijn tenminste al ©en stap
[vooruit.- Poiiiti'e-agen'.ian en gemeente-'
I \verkliedan gedu'd. B en W. overwegen,
liet za>' wel niet lang duren, want B. en
[W. zuVi?,n spoedig tot de conclusie komen.
dat andere gemeenten Leiden al eenige
j maanden voor zijn.. De vofigende raads-
Sifóng sal u de blijde boodschap bren
gen. Wethouder Van Hamel heeft gisteren
nog bij het debat over de sa'iarisverhoo-
ghiig-voor de-leeraressen aan de Meisjes
B. S. geraagd,, dat voor B. en W. bestu-
ren is „vooruitraienj".
De tweede 'h'andbrandspuit zal verkocht
worden. De dingen hebben geen nut meer
en geninge capaciteiten. Vaste plannen
Ivoor reorganisatie van de brandweer be
slaan er niet De heer Fokker was bang,
dat met het afschaffen van deze blusch-
•rni-j loon men óp ©en zeker oogeubi1 ik
j voor een voldongen feilt zou worden gesteld
om nieuwe moderne bluschmiddelen aan
te schaffen Het eind van de geschiede
nis zou zijn betalen, wellicht meer be-
i dan de raadsleden' zich hadden
voorgesteld en da,n had men oude schoe
nen weageaoo-'d voor men nieuwe had.
Wethouder Fischer heeft Mr. Fokker trach-
gêrusfc te stellen met de opmerkiiKf,
dat de -waterveidi'mig het. hlusohmiddet is.
Mr. Fokker heeft zich neergelegd bij de
-verklaring van een deskundige, maar niiet
zonder de opmerking te. hebben gemaakt,
als de waterleiding nu niet eens werkt.
Wethouder Fischer heeft daarop niet ge
antwoord en het voorstel is aangenomen
om de handbrandsipuiit van de hand te
doen. Hopen wij, dat wanneer de water
leiding soms niet eeps mocht werken, dat
er geen brand uitbreekt. Het valt te be
jammeren, dat wij omtrent de reorganisa
tieplannen nog a/.tijd in het duister tas
ten. Enfin besturen is „vooruitzien".
Het voorstel van 'B. en W. om de ver
ordening te wijzigen en de jaarwedden
der leeraressen aan de H. B. S. voor
meisjes te verhoogen, heeft heel wat dis
cussie uitgelekt. De anti-revolutionaire
fractie versterkt met den heer v. Tol is
op haar standpunt blijven staan, ingeno
men toen het voorstel van 13. en W. aan
de orde was om de jaarwedden van leera
ren aan Gymnasium en H. B. S. te ver
hoogen.
Wij voor ons hadden van de vrij zinnig-
democraten een bestrijding van het voor
stel van B. en W. verwacht, waar Mr.
v. d. Eist in een vorige zitting er op aan
gedrongen had, dit punt van de agenda
tot een volgende zitting uit te steden. In
plaats van het voorstel te bestrijden heb
ben de vrijzinnig-democraten bij monde
van den heer S.y tsma het met vuur ver
dedigd. Er zal wel geen ziitt.ing geweest
zijn, waar de heer Sytsma zooveel
complimentjes had in ontvangst te nemen
van leden van dan raad en het college
vam B. en W., waarmede hij het nu juist
niet altijd eens is. „Gelijk de heer Sytsma
terecht heeft opgemerkt" was schering en
inslag. Het- driemanschap De G ij s e -
t a a r, v. H a m e.l; Sytsma zullen wij
niet dikwijls meer ontmoeten.
Waar deze verordening niet op zich zelf
stond, maar een gevolg was van de aan
genomen gewijzigde verordening regelen
de jaarwedden enz. voor- de leeraren ven
II. B. S. en Gymnasium, daar meende de
heer Sytsma dat recht en billijkheid
eischten, dat ook dit voorstel van B. en
W. aangenomen werd en ook de leerares
sen aan de Meisjes H. B. S. haar verhoo
ging kregen. Wij zijn geen voorstanders
geweest van de verhooging van -de jaar
wedden van de leeraren aan H. B. S. en
Gymanasium in deze abnormale tijden-
Gaat het voor de lagere ambtenaren op,
dat zij boven veLe menschen bij particu
lieren in dienst een bevoorrechte positie
hebben, dan toch zeker ook voor leeraren
aan H. B. S. en Gymnasiu|m. Maar het
onderwijs zal in het gedrang komen zeg
gen de voorstanders. Bij vacatures zullen
wij niet de beste krachten krijgen, wan
neer Leiden bij andere plaatsen achter
staat in salaris regeling. Voor dit argu
ment valt in normale tijden alles it-e zeg
gen, ofschoon toch ook wel eens mag ge
wezen worden op een ander analoog ge
val. Toen de heer Dudok zijn toelage had
gekregen is hij toch naar Hilversum ge
gaan. Toegegeven, dat de aanneming van
de benoeming buiten de toelage staat,
willen wij er toch op wijzen, dat reeds
geruimen tijd geleden gemeld werd, dat
er niet minder dan 25 sollicitanten voor
de vacante betrekking waren. Had men
daarenboven in normale tijden de verhoo
ging moeten toestaan, in de.ze abnormale
tijden had men in principe daartoe kun
nen besluiten en met de uitvoering kun
nen wachten tot betere tijden waren aan
gebroken. Dat er werkelijk, families in
Leiden komen omdat er ©en Meisjes
H. B. S. is, wij gelooven het niet. De
naburige residentie zal wel meer aan
lokken.
Voor het argument van den heer S y ta
rn a gevoelen wij, wanneer men de Meis
jes H. B. S. gelijk stelt met de H. B. S. en
het Gymnasium. Genoeg! Wat wij het lief
ste gezien hadden, is, dat de heer Vergou
wen zich bepaald had tot een protest te
gen de verhooging van salarissen in deze
abnormale tijden en geen stemming ge
vraagd had. De neuzen waren immers
geteld.
Dat het debat nu altijd op hoog peil
stond, gelooven wij nu juist niet.
De jaarwedden zijn alsnu vastge
steld als volgt; voor de directrice op
f£700' met vier driej aarlijksche verhoog
gingen ad f 125, zoodat het maximum
harer wedde bedraagt f 3200; voor een
leerares in de nieuwe talen, voor eene
leerares of leeraar in .de wiskunde en
wijikundijpei aardriikskuipde op f
voor ieder met vier driejaarlijksche ver-
hoojgingen ad f 125, maximum derhalve
-f2100; voor een leerares of leeraar in de
natuur- en scheikunde en voor een leer
ares of leeraar in de plant- en dierkunde
ad f 1000, met vier verhoogingen van f 1
maximum derhalve f 1400; voor een leer
ares in de handwerkeu op f 500, met vier
verhoogingen van f 100, maximum f900.
Verder worden de jaarwedden van de
leerares of leeraar in het schoonschrijven
en voor die in de staatswetenschappen
vastgesteld opvolgend op f 100 en f 300.
De meerdere kosten welke deze nieuwe
regeling ten laste der gemeentekas zuLlen
eischen worden geraamd op f 2775, doch
mocht met den nieuwen cursus splitsing
van de eerste klasse noodzakelijk blijken,
dan zullen die kosten vermoedelijk nog
met f 1475 daarboven worden verhoogd.
Wij zijn wel benieuwd naar de gevolgen
van dit besluit. Straks komen de onder
wijzers en andere «jnbtenarendie hun
eischen met het oog op de buitengewone
tijden hadden laten varen, maar door de
argumenten aangevoerd in den raad bij
gelegenheid van de discussies over de
salarisregeling van leeraren van Gym
nasium en H. B. S. op dit besluit zijn te
ruggekomen.
Besturen is „vooruitzien", heeft wethou
der v. Hamel gezegd, het is de vraag (naar
hoe het toegepast ttordt.
De Oostenrijkers zijn uit de omgeving
van Luzk teruggetrokken achter de
Styr. De Oostenrijkers ontruimden
den Monte Coston.
Van het Westelijk oorlogs
terrein.
Overzicht.
De actie aan dit front begint in leven
digheid toe te nemen, doch het. in nog
steeds de artillerie, die het grootste aazir
oeel heeft in den strijd.
Veel ander rideuws dan een nadere aan
duiding van plaatsen, waar het artillerie-
duel „hevig" of „zeer hevig" is, of „An
hevigheid toeneemt" vinden we itn de ver
schillende communique's niet vermeld.
Van het Oostelijk oorlogs
terrein.
Overzicht.
Scheen het een oogenblik in de aCge-
loopen weken, dat de Duitsdhe opmarsch
in Rusland tot staan was gebracht, de be
richten der laatste dagen wijzen ©r op,
dat de Duitsohers in het Noorden weder
om aanmerkelijk zijn vooruitgekomen ©n
dat het offensief der Russen, in Galiicië
tot geen onmiddellijke resultaten heeft
geleid.
De Russen zijn thans zoover terugge
dreven, dat de vestingenldnies aK'e over
schreden zijn ©n de Russische strijdmacht
over tal van fronten verbrokkeld is.
Plet is daarom wellicht niet onbelang
rijk thans nog eens den stand der legers
in zijn geheel na te. gaan.
Tot de legergroep van Von Hindenburg,
welke in het Noorden optreedt, behoor en,
zooals beleend ds, de legers vfin Von Bu-
Low e<n Von Eichhorn, Deze /laatste ls on
middellijk na den val van Kowno naar
het Oosten opgerukt en heeft Wilna ver
overd. Een deöl van Macltensen's leger,
dat im het Zuiden streed, was naar de
Duna gezonden en had zich daar met het
leger van Von Below vereenigd. De Dudt-
sche cavalerie onder Von Lauenstein was
verder Oostwaarts op den spoorweg van
Dunaburg naar Wilna getrokken." Deze
cavalerie heeft een grout aandeel in heb
huidige succes der Duitschers o>p heb Noor
delijk front. Op een afstand van 150 K.M.
ten Oosten van Wilna bezette zij den
spoorweg bij MoCodetsjno en sneed den
aftocht der Russische troepen op de linie
Wilna-Slonim af.
Onmóddelijk na het bezetten van Wilna
door Von Eichhorn, trok Von Be'ow naar
de W'ilya op, terwijl de iegers va.n Von
Schole en Von Gallwitz, die ook nog tob
de legergroep van v. Hindenburg behoo-
ren en destijds de groote actie rond War-
schap hebben gevoerd, de andere verbin
dingslijnen meer Zuidefijker afsneden.
In het centrum is de toestand voor de
Russen even ernstig. Hier strijdt de leger
groep van Prins Leopold van Beieren,
waarvan het jeger van v. Woyrsch deel
uitmaakt. Ten Zuiden van de Njemen
wordt verwoed gevochten, de Duitschers
dringen hier met groote kracht vooruit
en hebben de Russische linie bij Slonim
doorbroken. Na hét overschrijden der
Schara zijn de Duitsche troepen veirder
de Moltschad over getrokken; de plaatsen
Dworez, Moltschad en Nowo-Mysch zijn
in Duitisch bezit, zoodat de spoorweg naar
Lida is bereikt.
Ten slotte staat in Gallicië de legergroep
va.n Mackensen, waaraan het leger van
Aartshertog Jozef Ferdinand ós toege
voegd. De Russische troepen onder gene
raal Iwanof hervatten hier in de eerste
dagen van September met succes het of
fensief, doch moesten zich wederom in
hun stellingen achter de Sereth terug
trekken. Een geweldige krachtsinspanning
der Russen., zoowel in Oost-Galicië, ais in
den vesting d ni eh o ek van Wolhynië, be
zorgden hun een betrekkelijk groot suc
ces, dat echter den a'lg.emeenen toestand
niet ten gunste der Russen kon wijzigen.
Behalve wellicht ten Oosten van Luzk^
waar het Russische offensief nog niet ia
bedwongen en waar de Oostenrijkers vol
gens hun eigen mededeeling in stel
lingen aan den westelijken oever van de
Styr terugtrokken. De legers van Von
Böhm-Eraiolli, Von Linsingen en Pflan-
p er-BaF.lin, allle bekend'ej namen uitt de
groote worsteling itn Galicië gedurende
de lente van dijt jaar, wisten het Rue-
sisch offensief te stuiten, dat tevens be
dreigd werd iin de flank door Von Macken>-
sen's troepen.
Zoo blijkt dus, dat over het geheeld
front,, behalve in het Zuiden, de Russen
hun terugtocht voortzetten, op den voet
gevolgd door de Duitsche legers, die steeds
dieper Rusland binnendringen.
De „Times" vooral laakt het feit dat de
terugtocht der Russen niet meer oveir één
front plaats vindt, zooals diit is geschiedt
vóórdat de Tsaar zich tot opperbevelheb
ber van het Russische leger verheven
had. En het blad betreurt ten zeerste het
|Leengaan van Grootvorst Nicola as, die
nu eenmaal den naam had van een spe
cialiteit te zijn in het organiseeren van
aftochten.
Van het Zuidelijk oorlogs
terrein.
Overzicht.
Gisteren is de vierde maand van den
oorlog tusschen Italic en Oostenrijk afge-
loopen. Gedurende de laatste maand heeft
het Itiiliaausche leger een offensief An
grooten stijl opgezet, dat evenwel op niets
Ls uitgeloopen.
Ook de communiqués van de laatste
dagen brengen ons weinig nieuws. Het
Oostenrijksche communiqué meldt, dat de
bezetting van Monte Coston, die dezen
voor de Oostenrijksche linies gelegen
grensberg maandenlang tegen een in aan
tal verre overmachtigen 'tegenstander be
hield, gistermorgen vroeg haar nu door
een meer dan tienvoudige ovennacht aan-
gevallen, haast ingeschoten, stelling, ont
ruimde.
Van het Zuid-Oostelijk
oorlogsterrein.
Overzicht,
Met het D u i tsc h - O o s ten r i j k sc he offen
sief tegen Servië gaat het nog niet hard.
Het Oostenrijksche communiqué meldt
tenminste: „Geen belangrijke gebeurtenis
sen." Kort maar duidelijk.
Op Zee.
De duikboot en mijnoorlog.
Lloyds me/dt, dat het Bi itsche s.S.;
„Groningen" in de lucht is gevlogen. Een
man wordt vermist. De rest van' de be-
Imanning, waarbij enkele gewonden, is
gered.
(Het s.s. „Groningen", groot 988 bruto
tons, gebouwd in 14102, behoorde aan do
Gen. Steam Nav. Co., Ltd., te Londen.,
Het was gisteren van Nieuwediep naar
Londen vertrokken. Red.)
Verschillende Oorlogs
berichten.
De inwijding van een kapel te St. Gilles.
In tegenwoordigheid van den gouver-
FEUILLETON.
Ds noodlottige erfenis.
66)
Wat-zou het mij baten, zeide zij \oor
*ieh, of ik mijn droevige geschiedenis al
verhaarde? Wie zou ar g-s'loof aan hech
ten. Men zou dat alles beschouwen als
tfozc droomen. Het is zoo ongelooflijk,
zoo onvenk'.aarbaar, dat ik e*r soms zelf
<vaa twijfel.
Bij die gedacht© sidderde zij va/n angst
('n het zweet kwam op haar gelaat.
Met beide handen greep zij naar het
hoofd en stamelde:
f Zou Ik inderdaad krankzinnig zijn?
llëb Lk wel werkelijk alles doorleefd wat
■R mij meen <te herinneren? Heb ik wei
«en Wind gehad?
Zij stiet zulke gedachten met geweld
van zich af, maar hardnekkig keerden zij
weg on. dan vroeg zij zich af:
Hoe kan ik mij daaromtrent zeker
heid verschaffen.
I Daar was geen kans op.
j Somber ©n in zichzelf (gekeerd leefde zij
voort, steeds met de twee verpleegsters
hij zich, die goed en vriendelijk voor haar
[Waren, maar -tot wiie zij nimmer een
woord spirak.
M sterker en sterker werd in haar heb
Verlangen naar den dood en nu die niet
WijwóK'ig scheen tie wïllen komen, want
faar krachten keenden meer en meer te-
©n haar helderheid van geest nam
peinsde zij op middelen om 'hem te-
fiwnop't te gaan.
Wat doe ik nog op dez© wereftd?vroeg
zii zich -af. Wait kan het leven mij nng
bieden? Bernard is dood, mijn zuster
heeft mij vergeten en ik zial mijn zoon
nooit weerzien. Wat heb ik dus te hopen,
anders dan dit jammervolle bestaan nog
jarenlang wort te Sleepen?
Echter deden ziich geen middelen voor
om een einde aan haar leven te maken.
Haair kamer .in het paviljoen was ge
lijkvloers, dag en nacht waren d© beide
oppasseressen Alber'nn© m Victoire, bij
haar en dezen1, die wisten met welk© ge
dachten zij omging!, zorgden er wed voor,
dat niets bi/nnen haar bereik kwam,waar
mee zij zich zou kunnen verwonden.
Dok-ter Oazertès bezocht haar Lederen
dag, maar kon niet de geringste verbete-
tning in haar toestand besipauren.
Geen woord zelfs kon hij haar meer
ontlokken.
Dit maakte den dokter ten slotte onge
duldig.
Hij sprak ©r met de beide verpleegsters
over.
Zij hoeft een fcreurigen waanzin,
zoide A'ibertAn©. Ternauwernood raakt zij
de spijzen aap, die wij haar brengen, zij
wil zelfs niet meer uitgaan, elke liohaam-
beweging schuwt zij.
Gij moet trachten haar wat verstrooi
ing te geven,
Gemakkelijker gezegd dan gedaan,
bromde Victoire.
Komaan, kunt gij nu met u beiden
niets verzinnen om haar afleiding te ge
ven? Doet uw best toch eens.
Aan goeden wil ontbrak het den belden
verpleegsters met, maar zij hadden alLe
midcjeléfo reeds uitgeput en steeds zonden*
resultaat.
Het toeval scheen haar ©ven/wel te hulp
te willen komen.
Op zekeren dag, toen zij weer vruchte
loos tegen Lizzie spraken, en deze somber
peinzend voor haar bleef zitten iin hard
nekkig zwijgen, riep ViotoLre eensklaps
uit:
Kijk, daar is mevrouw Clara.
Zij snelde naar helt venster en drukt©
haar gezicht tegen de ruit.
Toen, als door ©en Ingeving getroffen,
keende zij zich naar dè" jonge weduwe en
rleo:
Kom eens kijken!
Als werktuigelijk stond Lizzie op en
kwam voor het venster staan.
In de laan van het park, waar het zon
licht tusschen de reeds grootemdeels ont
bladerd© takken doordrong, zag zij een
dame wandelen.
Een wijde mantel omhuld© haar, die
haar tegen de herfstkoalte beschermde.
Zij scheen in de dertig, had' een blozend
gelaat en zacht© blauwe oogen.
E©n jonge verpleegster vergezeld© haar.
Toen zij langs het paviljoen ging en de
vrouwen voo-r het venster zag staan,
lachte zij haar vriendelijk toe, weLken
groet Victoire even vriendelijk beant
woordde.
Lizzie was inderdaad getroffen door de
goedheid, welke het gelaat dezer vrouw
uitstraalde.
Misschien zcxudt gij wel wif'len wetens
wie die dame is, zeide Victoire.
Toen Lizzie nog niöt antwoordde, ging
de verpleegster voort:
Zij lts een engel van goedheid en
zachtheid, de beste, die we hier hébben,
ja, ik gploof niet, dat ergens haar weerga
is t© vinden.
Voor helt eerst scheen Lizzie uit haar
somber zwijgen op te schrikken en, half
voor zich, mompelde zij:
Een zachtzinnige gekkin dus, een,
voor wie de waanzin ©en weldaad is.
Waanzin! riep Viotoria als verwon
derd uit. Hoe komt ge er bij? Zij is al/!een
wat zenuwachtig.
Och, het kan mij ook niet schelen,
mompelde zij
Maai- onwilldkeurlig moest zij toch den
ken aan de v-rouw, die indruk o-p haar
had gemaakt ©n weer sprak zij, in ge
dachten verdiept:
Mevrouw Clara! Kent ge haar niet
onder een anderen naam?
O neen, antwoordde de verpleegster.
Bij ons worden alleen de voornamen on
zer pensionnatres genoemd.
Dat is zoo, hernam Lizzie, het indi
vidu verdwijnt, dat is het zekerste middel
om dit levend graf goed gesloten te hou
den. Wi© «hier is, behoort al niet meer tint
de wereld.
O. dat is met mevrouw Clara het ge
val niet. Haar zenuwen moesten wat tot
rust komen en dan had zij een andore
omgeving noodig, een, waarin men veel
zon heeft, want dat mist zij in haar land,
waar het altijd nevelig is, zooals ik ge
hoord heb.
Welk land? Is zij dan geen Bram
caise?
Neen, een En-gelsche. Zij spreekt
slechts gebroken Fransch. Ja, dokter
Cazelès is beroemd, ook aan de overzijd©
van het Kanaal. Ik zeg hot niet, omdat hij
mijn patroon ls, maar hij is een geleerde.
zooals men er geen tweeden vindt.
Geneest hij zijn patiënten? vroeg
Lizzie quasi-ornnoozel.
Zoo goed als allemaal, antwoordde
Victoire op oen toon van overtuiging, na
tuurlijk behalve degenen die ongeneeslijk
zijn, maar daartoe behoort mevrouwi
Clara niet. Zij wordit genezen, al zal het
haar man veel ge'd kosten, maar dat
schijnt er voor .hem niet op aan tie komen..
Hij moet schatrijk zijn, die Engelschrharu,
Alweer een voor wie die rijkdom een
bron van ongeluk is geweest, dacht Lizzie,
En luid hernam zij:
Laat haar echtgenoot haar opsluiten?
Opsluiten? Waar denkt gij aan? Dat
zou nergens voor noodig zijn, zij is zoo
zacht als een lam en wa£. haar man be
treft hij (heeft baar zoo lief als het licht
in zijn oogen. Niets vindt hij voor haar
te goed of te duur en zij wordt bediend!
als een prinses. Zij gaat uit, wanneer zij
wil, met de verpleegster, die zijzelf heeft
uitgekozen. Ook ©en, di© geluk heeft,
want d© dienst hij mevrouw Clara is wel
de aangenaamste, die men zich kan voor
stellen.
Maar, hernam Liizzi'e, diie haar denk
beeld vasthield, als haar echtgenoot dan
zooveel van haar houdt, waarom is hij
dan van haar gescheiden?
O! hij koimt haar iedere drie maan
den bezoeken. Die mam steekt de zee ovor
even gemakkei ijk als een ander de straat
oversteekt. Hij brengt dan ©enige degen
met haar door en overtuigt zioh ©r van,
dat het haar aan niets ontbreekt.
(Wordt vervolgd.)
