%QAdóQh<l(&OMM\£
[MAANDAG
20
SEPTEMBER.
2915.
BUITENLAND.
De Oorlog.
De noodlottige erfenis.
ge JAARGANG
No. 1808
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. -- Postbus 6.
dit blad verschijnt elken dag, uitgezonderd zon- en feestdagen
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
i het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze
jenten II cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post fl.65 per kwartaal
Afzonderlijke nummers 2Vs cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cenL
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 1-5 regels f 1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstper o leel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geer
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, Iedere regel meer 5 cent
De omgekeerde wereld.
Met een kleine tweehonderd liandteeke-
jiingen eronder wordt wij wezen daar
reeds op - - een manifest verspreid, waar
in uit zedelijken afkeer van het fcnilitaris-
me ,,ook in den vorm van een dusgenaamd
volksleger", de persoonlijke dienstweige
ring verheerlijkt wordt, ,,mede om tot
massale dienstweigering te geraken".
Tot de onderteekenaars behooren ook
predikanten, zij 't dan dat zij Tolstoianen
zijn of socialisten van ©enigerlei schakee
ring. Zooveel /.Bedienaren des Woords"
zijnerbij, dat zij te Utrecht het gebouw
(Irene" aanvroegen voor een ,,vergaderin
van predikanten". Toen bleek, wat voor
gooi t vergadering dat wezen zou, werd den
dienstweigeraars de zaal geweigerd.
Nu zou men denken dat Het Vol"
over dat manifest in zijn nopjes was.
Verre van dien -echter!
Vooreerst betreurt het blad, dat tot.de
onderteekenaars ook partijgenooten behoo
ren, die tot dusverre nog wel voor recht
zinnig in de roode leer konden worden
aangezien, en gaat dan voort:
„Zeker zou onze partij in den strijd te
gen het militarisme de dienstweigering
niet verwerpen, indien zij daarvan eenig
praktisch nut verwachtte. Maar de harde
ervaring heeft haar geleerd, dat niet door
zulk een persoonlijk martelaarschap, maar
enkel door steeds breeder georganiseerde
invloedóefening op de staatsmacht dit
sterkste machtsmiddel van den klassen-
staat. op den duur bedwongen kan worden.
Zoo ooit, dan moe-st in dezen oorlog' het
bankroet der dienstweigeringspropaganda
toch aan ieder duidelijk geworden zijn."
Men ziet: principieel isHetVolker
niet tegen. Als 't practisch uitvoerbaar
,ware, dan zou 't orgaan ook wel voor
dienstweigering wezen, maar kijkt eens,
zoo zegt het zelf, naar Frankrijk:
„Nergens werd de propaganda voor
dienstweigering ijveriger gedreven dan
onder de Fransche syndikalisten. Hoe
menig slachtoffer is ervoor gevallen. Niet
alleen is het Fransche militarisme er nim
mer voor een aasje door verzwakt, maar
toen het op de gewapende landsverdediging
aankwam, waren de Fransche syndikalis
ten de vurigsten van allen.
„Zoo ging het steeds al zulke bewegin
gen, die op vrome wenschen in plaats van
op de werkelijkheid zich gronden.
„Het valt te bejammeren, dat de harde
lessen der geschiedenis steeds weer.voor
velen blijken ongeschreven te zijn."
En zoo'n standje moeten nu bestudeerde
menschen, gelijk tot de onderteekenaars
van 't manifest behooren, zich laten wel
gevallen.
't Is waarlijk de omgekeerde wereld!
Hoe 't zij: 't is een goede raad, dat de
geschiedenis wel eens beter bestudeerd
mocht worden. Het juist betrachten harer
lessen zoumenigeen ervan weerhou
den de wereld met anti-clericalisme van
aanschijn te willen doen veranderen!!
De Duitschers hebben Wilna bezet.
De Italianen melden, dat zij Oostenrijk-
sche stellingen op den Javorcek ver
overd hebben. -- Men meldt, dat de tot
de oppositie behoorende Doemaleden voor
militairen dienst opgeroepen worden. -
Van Duitsche zijde wordt gemeld, dat
de Entente-mogendheden nota's voor
bereiden, die een ultimatum aan Bul
garije, Servië en Griekenland zouden
inhouden.
Van het Westelijk oorlogs
terrein.
Fransch legerbericht.
Namiddag-communiqué van 19 Sept. In
ArtoLs in de sectoren Neuvilile en Roclin-
count gevecht met hommen en granaten,
geweervuur en nu een dan (geschutvuur ge
durende een deal van den nacht.
Ten zuiden van At-recht in de stireek
van VaLlly en Bretencourt eveneens een
vrij hevige k-anonnade en geweervuur van
do eehe loopgraaf naar de andere.
In de streek van F aye (het Duitsche be
richt snreekt van Bray. Red.), ten zuid
westen van Péromne, deden de Duitschers
na -een zeer krachtige mijn te hebben la-
iten springen een aanval., die door het vuur
van -de Fransche infanterie en artillerie
werd afgeslagen. Wij maakten eenige ge
vangenen.
Tn de streek -van Roye een veelbewogen
nacht, maar zonder infanteriegevecht. De
Fransche batterijen beschoten de Duitsche
mi.traileusea en de kampementen achter
Ivet front.
Tusschen de Oise en de Aisne ten noor
den van Fontenoy gevecht met loopgraaf-
mortieren en geweren en eenig kanon
vuur.
In de buurt van Berry-au-Bac en in
Champagne ten noorden van het kamp
van Chalons heerschte voortdurende acti
viteit bii de artillerie van belde partijen.
Gisteravond warden ten oosten van St.
Mihiel Duitsche batterijen ter beschieting
van vliegtuigen bulten gevecht gesteld.
In 'de Vogezen en het Voilu-bosch ge
vecht met bommen en granatin.
In de Sondernach-vailei een kanonnade.
Duitsch legerbericht.
Officieel wordt d.d. ï9 Sept. uit het
eroote hoofdkwartier gemeld: Wij slaag
den er in te.n zuidoosten van Bray (aan de
Scrame. zeven K.M. ten zuiden van Al-
bert) een ontploffing van grooten omvang
teweeg te brengen in en achter de vijan
delijke stelling. In 'het daarop volgens ge
vecht, ~dat een voor ons gunstig verloop
had. leden de Franschen zware verliezen.
Ook maakten wij eenige gevangenen.
VI alk ten westen van Argonne werden
vijandelijke afdelingen, die verschansin
gen opwierpen, door artillerie-vuur onder
zware verliezen uiteengedreven.
Het levendig artillerievuur duurt voort
op een groot gedeelte van het front.
Van het Oostelijk oorlogs
terrein.
Wrfna gevallen.
Algemeen is de pers der Entente van
oordeel, dat de Duitsche opmarsch zich
niet tot Petrograd uitstrekken zal. Door
de Duitsche pers is tot dusverre van een
opmarsch naar de Russische hoofdstad
met geen woord gerept.
De Duitsche veldtocht heeft zich vanaf
den aanvang gekenmerkt door eenzelfde
methode, namelijk de gestadige bedreiging
van een omsingeling in het groot. Deze
methode heeft het Russische centrum tot
den terugtocht gedwongen, tei*wijl de bei
de vleugels eveneens langzaam zijn gewe--
ken en de linie, die zij na den vai van
Warschau als tweede verdedigingslijn had
den ingenomen, hebben prijs gegeven.
Het wordt dan ook aan Russische zijde
als zeker beschouwd, dat de Duitschers
de hoop hebben opgegeven de Russische
legers in te sluiten en te vernietigen.
Thans beproeven zij zich in de stellingen
te nestelen, waar zij den winter zullen
verblijven in een louter defensieve hou
ding. Deze stellingen zullen zich in het
Noorden naar alle waarschijnlijkheid aan
den spoorweg DünaburgWilnaLika
Rowno bevinden. Ten einde zich te bevei
ligen tegen overvleugeling, zullen de Duit
schers Dunaburg en len Oostelijken spoor
weg van Dunaburg naar Riga moeten
veroveren. Dit is de meening, die in de
Russische pers tot uiting komt.
Vandaar dat het offensief der Duitschers
in het Noorden met zooveel kracht wordt
voortgezet. Wel slaagden de Russen er in
op enkele punten den vijand in bloedige
gevechten het 'voorttrekken te beletten,
doch de Duitsche legers blijken hier on
weerstaanbaar en dringen met geweld
vooruit. Het is hun dan ook gelukt ten
N.O. van Wilna de Wilya over te steken,
waarna de Duitsche troepen onder gene
raal von Eichhorn een omvattingsaanval
dedén tegeii Wilna, die leidde tot den val
van de krachtig versterkte vesting. Even
als bij andere vestingen komt de val van
Wilna ook niet onverwacht. De stad was
reeds gedurende eenige dagen van drie
zijden omsingeld, zoodat hier ook weer de
vierde zijde door de Russen kon worden
benut om hun klassieke terugtochts-metho-
de uit te voeren.
Het front der Duitschers is dus nog
maals een eind in Oostelijke richting ver
plaatst. Thans is allicht de heurt aan
Dünaburg gekomen.
Van het Zuidelijk oorlogs
terrein.
Italiaansch legerbericht.
Officieel wordt d.d. 19 Sept. uit Rome
De gevechten duren voort bij de Monte
Gorton, ten Noordwesten van Arsdero,
waar de vijandelijke aanvallen zijn afge
slagen. De openatiets, die ten doel hebben
der vijand geheel uit het Plezzo-bassein
tu verdrijven, werden hervat. Na hevige
aanvallen op de hellingen van den R om-
bon, slaagden wij er in den vijand te na
deren en de sterke linies door te breken.
Od de Monte J.avorcek werden een ob-
servatienioet en twee blokhuizen opgebla
zen. Wii maakten vijftig gevangenen. De
aanvallen van den vijand in het Kairs-ge
bied zijn afgeslagen.
Oostenrijk9ch legerbericht.
Het communiqué van 19 Sept. luidt:
Gisteren opende de Italiaansche artillerie
opnieuw een levendig vuur op onze ver
sterkingen op de hoogvlakten van Vielge-
reuth en Lafraun. Overigens is de toe
stand aan het Tiroolsche en KarinthLsche
grensgebied dezéTFde gebleven.
Een aanval op het gebiled van Fliitsch,
die den vijand in het dalbekken alleen op
een verlies van meer dan 1009 man kwam
te staan, mislukte. Hedenochtend waren
de voorste loopgraven reeds door den vij-
an J.' ontruimd.
In het Vrsicgebied trachtte de vijand
onder bescherming van den avondnevel
een onzer voorgeschoven stellingen te
overvallen. Dit mislukte echter volkomen.
Omstreeks middernacht lieten onze troe-
nen een muur van zandzakken, dien de
Italianen daar hadden opgericht, me,t de
a ij and en, die er achter lagen, in de lucht
vliegen.
In den zuidwestelijken sector van het
Kanstplateau lieten wij in den afgeloopen
nacht vijandelijke sappen tuit elkaar
springen.
Op Zee.
In de Middellandsche Zee.
Aan de „Frf. Ztg." wordt uit Konstan-
tinopel gemeld: De levendigheid door de
Duitsche onderzeeërs in de Middellandsche
Zee ontwikkeld doet de zenuwachtigheid
bij de Entente-mogendheden toenemen.
Voorloopig zijn "de daarmede samenhan
gende gebeurtenissen van het met groote
stoutmoedigheid ondernomen optreden
dezer duikbooten die zoowel vrees als be
wondering bij den vijand opwekken, nog
onbekend. Vrijdag torpedeerde een Duit
sche onderzeeër in de nabijheid van Kan
dia een Engelsch transporUstoomschip van
15,000 ton. Het was met volle lading op
weg van Egypte naar de Dardanellen en
zonk in korten tijd.
Op den Balkan.
Een ultimatum van de Entente?
Van Duitsche zijde wordt gemefid, dat
de Entente-diplomaten niet alleen voor
Bulgarije doch ook voor Servië en Grie
kenland nieuwe nota's voorbereiden in
den vorm van een ultimatum.
Er komen berichten in, die wijzen op
een toenemende anti-Russische strooming
in het Servische leger.
De ,,Anap" te Boedapest meldde ook
reeds uit Nisj, dat in de Servische pers
hevige aanvallen wérden gepubliceerd te
gen de Entente, speciaal tegen Rusland
en dat de Entente-gezanten daartegen een
protest indienden bij de Servische regee-
ring.
Russisch-Roemeensch Incident.
De „Indépendaraoe Roumaine" bericht
diat twee Roemeensche zeilschepen door
een Russische torpedoboot bij Constanza
werden vervo'gd. De schepen Vluchtten in
de Toeslabaal De torpedoboot bleef in de
Roemeensche wategen patrouille eren.
De Roemeensche regeering heeft te Pe-
tregrad terugroeping dezer fcorpedoboo'
geëlscht en verder vrijlating van het Roe-
mieensöhe stoomschip „Kraiova", dat door
de Russische vloot ten onrechte werd in
beslag genomen.
In Rusland.
De politieke toestand.
Volgens bericht uit Petrograd aan dj
..Berlingske Tidende" te Kopenhagen zijr.
de vooruitstrevend^ leden der Dueina op
hun besluit om na de verdaging hun man
daten neer te leggen, vooral hierom te
ruggekomen, omdat .zij uit de door den
premier Goremykin gesproken woorden
afleiden, dat hij inderdaad toch op een
aantal punten zou tegemoet komen aan
het program van het progressieve i,blok".
Inmiddels verneemt het „Wiiener Tago-
blatt" uit Stockholm, dat men voortgaaf
met Doemaleden, die tot de oppositie be
hoorden, voor den legerdienst op te roe»,
pen.
Het bericht beweert verder, dat de ml-
litaire overheid te Petrograd een dreigen
de houding aannam tegen de door de ge
beurtenissen opgewonden bevolking. Tegen
gisteren, Zondag, waren tal van volksver-
gaderingen saamgeroepen, waarvoor ten
deele als doel was aangegeven, de voort
zetting van den oorlog te bepleiten. Ze
werden echter alle zonder uitzondering
door den militairen commandant verboden.
Verschillende Oorlogs
berichten.
Ontsnapt. Twee Fransche vliegen»,
wachtmeester Madon en korporaal Cho-
telain, die den vorigen winter bij een
noodlanding op Zwitsersch grondgebied
zijn neergekomen en sedertdien in Zwit
serland waren geïnterneerd, zijn ontsnapt*
Generaal Maes, t Het Parijscho ,,Jour-.
nal" verneemt uit Brussel den dood van
den Belgischen generaal Maes, die bij het
uitbreken van den oorlog het commando
op zich nam van de gemengde brigade eal
bij het beleg van Antwerpen de oude for
tenlinie heeft verdedigd. Generaal Mae<
werd krijgsgevangen gemaakt en naar
Duitschland gevoerd, waar zijn gezondheid
zoozeer werd geschokt, dat de Duitschers
hem op 31 Juli in vrijheid stelden en ven.
gunden naar Brussel terug te keeren.
De hoornblazer Rolland. Uit Parijd
wordt de dood gemeld van den hoornbla
zer Rolland. De held van Sidi Brahim
stierf in den leeftijd van 95 jaar te La-
colm in Aveyron.
In 1914 was de beroemde veteraan op
schitterende wijze gevierd en werd hij doop
den president der Republiek te Parijs ont
vangen. In het jaar 1845 behoorde hij tot
de 79 jagers die Sidi-Brahim tegen de over
macht van Abdoel-Kader verdedigden. Rol
land werd door de Arabieren gevangen go-
nomen en voor de keus gesteld een wreo-
den dood te sterven of het sein tot den
aftocht te blazen op het kritieke o ogenblik.
De Arabieren hernieuwden den aanval eö
toen de Arabische bevelhebber Rolland
beval den aftocht te blazen, gaf hij het
sein tot den aanval. Het kleine garnizoen
voerde toen zulle een onstuimigen en wan-
hopigen aanval uit, dat de Arabieren op
de vlucht werden gejaagd en de toestand
voor de Franschen gered was.
Rolland, die zwaar gewond was, word
gered.
Tot aan zijn dood gold hij in Frankrijk!
als het schoonste voorbeeld van Franschen
soldatenmoed. (Vad.)
FEUILLETON.
62)
Ja, zeker, antwoordde detfe, ik her
inner het mij zeer goed aan de vreemde
postzegels, die er op zaten.
Dankt gij, vroeg Rosie, dat die brie
ven ook in haar haniden zijn gekorhen?
Van den eerste tot. dien. -laatste, daar
durf .ik wel een eed op doen. Mijn man of
ik gaf ze altijd aan den kamerdienaar,
tegelijk meit de brieven voor mijnheer den
graaf.
Geen twijfel dus mogetijk, do brieven
hadden hun bestemming- bereikt.
Deze ontdekking kwam haar müet onver
wacht maar niettemin, voélde zij er nieu
we smant over.
De begeerte, zich tegenover de ondank
bare te bevinden, werd daardoor echter
oiog sterker in haar opgewekt.
Kon zij haar maar eens ziien, eens spre
ken, wefilicht dat dan de liefde, welke zij
elkander weleer hadden toegedragen, haar
rechten nog hernemen zou, een verzoening
tot stand brengen en een nieuwen band
leggen tusschen de beide zusters, die op
200 onverklaarbare wijze van elkander
gescheiden waren.
Deze gedachten hieHden, Roste bezig,
terwijl de koetsier haar naar het opga-
gaven adres aan de avenue Friedband
reed.
Het huis, waarvoor hij stilhield, herin-
P&rde in raiöts aan dat, waar de Ameri»-
kaaneohe zooeven was geweest.
Daar alles banaal! en smakeloos, ex
wfcehts op ingericht om van de ruimte
zooveel mogelijk partij tie trekken; hier
alles deftig, breed en statig.
Heit hotel de Counbevron had slechts 2
verdiepingen, benevens een zolderverdie
ping, maar de ramen waren breed en
hoog: pen yoorplielin scheidde het van de
straat en werd afgesloten door een monu
mentaal hek; op de eerste verdieping had
men een ruim balcon, dat op marmeren
Zuilen rust/be.
Het wedervaren der Amerikaanscfae was
hier evenwel nog slechter dan in de ave
nue Hoche, waar zij althans iemand vomd
om haar vragen te beantwoorden, terwijl
luet hotel de Courtevron doodsch en een
zaam voor haar lag; alle venster© waren
gesloten en de koetsier trok vruchteloos
de zware befi. over, die aan het hek hing.
Er is geen sterveling in huis, mé-
Trouw, zeilde de 'koetsier, toem hij to-t
Rosie terugkeerde. Waarheen nu?
Het meisje dacht even na.
Er was er nog een, die haar misschien
zou kunnen inlichten: de notaris, die het
eerste bericht omtrent die noodlottige er
fenis naar Chicago had verzonden en
.wiens adres zij ook genoteerd had.
Zij gaf het den koetsier op:
Notairis HerbelAn, rue Saont-Honoré.
Het rijtuig reed daarheen.
Op het kantoor, waar Rosie. kwam,
stond de jongste klerk haar tte woord,
wlen zij vroeg:
Zou ik mijnheer Hérbeflin ook kun
nen spreken?
Het jomgmensch antwoordde met de
wedervraag:
Is mevrouw ontboden?
Neem, mijnheer de notairis kent mij
niet eens. f
Wensoht mevrouw hem voor een par
ticuliere zaak te spreken?
Dat juist niet, het i© meer een in
lichting, die ik van hem zou wilden vra
gen.
De patroon is op hot oogenfbllik juist
in een conferentie, die misschien nog lang
duren kan, maar als gij het goedvindt,
zal ik u bij den candidaat-notaris aan
dienen, wellicht dat hij u ook -do ge-
wenschte inlichtingen kan geven.
Gaarne.
En wie mag ik aandienen?
Miiiss Rosae Walton, uit Chicago.
Het jongmensch maakte een buiging en
bood de dame een stoel aan.
Wees zoo goed een oogenblik te wach
ten miss.
Hij verdween door een matglas deur,
waaruit hij spoedig weer te voorschijn
kwam en diie hij voor de bezoekster open
hield.
De kamer, waar Rosie kwam, was een
streng gemeubileerd vertrek, waar aan
een .schrijfbureau voor heit venster een
nog jonge man zat, dlie haar zeer beleefd
ontving, een met leder bekteeden zetel
naast zijn bureel aanwees en begon:
Gij hadt mijnheer Herbelin te spre
ken gevraagd, miss WajLton, maar wan
neer het over zaken betreffende het nota
riaat is, dan kunt gij u ook tot mij wen
den, omdat ik ate candid aat, met ail'laa op
de hoogte (ben. Wat is er dus van uw
dienst?
Dank u voor de bereidwüüigbeM,
mijnheer, begon Rosie, najdat hij had
plaats genomen. De zaak waajrvoor ik kom
staat in verband met de erfenis van wij-
lam den markies de Coyytoyromi, wiens
overlijden vanwege uw notariaat is mee
gedeeld aan zijn neven, de heeren d'Al'Je-
ret, waarvan de jongste, Bernard, te Chi
cago woonde.
De candid aat-notaris dacht even na en
zeide toen:
Inderdaad, miss, dat is zoo, maar
die zaak is reeds afgedaan en ik weet
niet, of het ambtsgeheim mij wel vergunt,
daarover nadere inlichtingen tc gewén.
O! in die erfeniszaak stel ik op zich
zélf geen belang, de inlichting, die ik u
vragen wildé, betreft een der erfgena
men.
Behoort gij tot de familie, als ik vra
gen mag?
Mijnheer Bernard d'Alleret was ge
trouwd met miss Lizzie Walton, mijn
zuster.
Gij hebt getijk, neem mij niet kwa
lijk, dat ik mij dien naam niet dadelijk
herinnerde. Wij hebben sedert weer zoo
veel andere zaken behandefdi
Dat begrijp ik.
Gij zijt dus de zuster van mevrouw
de wedqwe d'Alleret, want het zal u wel
bekend zijn, dat mijnheer Bernard d'Alle
ret kort na zijn oom is overleden.
Ik was bij zijn sterven tegenwoordig,
mijnheer. Kort daarop Üs mijn zuster met
haar zwager, mijnheer Hector d'Alleret
die wegens dat sterfgeval zelf te Chicago
Is geweest, naar Parijs vertrokken.
Juist.
Waarschijnlijk beeft u mijn zuster
hffer weieens gezien?
Ik had. eenmaal dat genoegen, toen
mevrouw uw zuster (hier geweest is met
mijnheer Hector d'AlAeujet-
Die waarschijnlijk wel benoemd zal
zijn tot voogd over haar kind.
De candidaajt-notaris keek haar met
groote bevreemding aan en vroeg:
Wélk kind?
Eg nig sz ins ongeduldig riep Rosie:
Wél, het kind van Bernard d'Aliened
en mijn zuster.
Bij mijn kenm/iö bestaat er geen na
komeling van mijnheer Bernard d'Alliereti.
Hier moet een verwarring plaats hebben...
-Met wien?
Met den zoon van mijnheer Ilector
d'Alleret, die eenige maanden' geleden!
werd geboren. TIeibt gij, a'ts aangehuwd
lid der familie, dan van die geboorte geen
bericht ontvangen?
Neen.
Dat verwondert mij.
Mij niet, maar ik kan u dat wel in
een paar woorden duidelijk'maken. Er id
eenige verkoétimg .tusschen mij en mijn
zuster ontstaan, zoodat lik, seadert haar
vertrek uit Amerika, niets meer van haar
heb vernomen, behalve één telegram,
waarmee zij mij haar behouden aankomst
te Parijs berichtte. Ik heb haar sedert
meermalen geschreven, doch nimmer
eenig antwoord "haar mogen ontvan
gen, hoewel, daarvan heb ik mij aan het
voormalige 'adres van mijnheer Hector
d'Alleret overtuigd, die brieven toch in
haar bezüt gekomen moeiten zijn. Ik maak!
mij daarom ongerust over mijn zuster era
wióde aan mijnheer Ilerbelin vragen, ol
hij mij well'ioht inlichtingen omtrent haar
kon verschaffen, nadat ak hot hotel Cour
tevron, waaihoen men mij zeide dat mijn
heer d'Alleret verhuisd was, gesloten hefl
gevonden^ (Wojdt vervolgd-)
