OORLOGS-VARIA.
Booster der Ketraiten van het Retraitenhuis
De Thabor", Eendrachtsstraat,
Rotterdam.
20—23 September. Congregatie uit Am.
«terdam Middenstand. (Verg. f 6.—). Door
t, pater Dominicaan.
28 September—1 October. Congregatie
t uit Am&terdarn deftigen stand. (Verg.
t ƒ10.—). Door een Pater Dominicaan.
^__g October. Tertiarissen der Paters
rapucijnen gewonen stand. (Verg. f 4.—).
noor een Pater Capucijn. (voltallig).
I g17 Oct. Retraite der Eerw. Zusters.
17L2O Oct. Congregatie van O. L.
Vrouw Presentatie Rotterdam. Door een
patei .Te/uiet,
25—28 Oct. Leden van de Vereeniging
van Eeuwige!. Aanbidding en tot onder
steuning van behoeftige kerken en andere
deelneemsters. Gewonen stand. (Verg.
j Door een Pater Augustijn.
2—5 Nov. Meisjes Patronaten. Gewonen
stand. (Verg. f 4.—). Door een Pater Fran
ciscaan.
i 8—11 Nov. Huismoeders. Gewonen stand.
I (Verg. f4—Door een Pater Redempto
rist.
1 15—18 Nov. Ongehuwde Dames. Midden-
I stand. (Verg. f6.—). Door een'Pater Je-
I ïuiet. -
22—25 Nov. Gehuwde Dames. Midden
stand. (Verg. f6.—}. Door een Pater Domi
nicaan.
29 Nov.2 Dec. Meisjes uit de steden.
I Gewonen stand. (Verg. f 4.Door oen
Pater Carmeliet.
7—10 Dec. Meisjes van den gewonen
stand. (Verg. f 4.Door een Pater C&r
pucijn.
I 11—14 Dec. Meisjes nit dorpen. Gewonen
stand. (Verg. f 4.—). Door een Pater der
H.H. Harten.
17—23 Dec. Open. Voor eventueel aan te
vragen retraiten.
o-i—27 Dec. Werkmeisjes. Gewonen
stand. (Verg. f 4.Door een Pater Ca
pucijn.
I N.B. Zij, die wenschen deel te nemen
aan eene retraite, behoeven niet vooraf te
I schrijven aan den Gedelegeerde, maar
worden verzocht aan een der He-eren Gees
telijken te verzoeken, aan den Gedelegeer
de een toegangskaart voor een retraite aan
te vragen. Wie onverwachts geen gebruik
van de reeds ontvangen toegangskaart kan
maken, gelieve deze zoo spoedig, mogelijk
I aan den Gedelegeerde terug te zenden. De
Retraitanten worden des avonds tegen half
6 ure in het Retraitenhuis, Eendrachls-
etraat 93, verwacht. De sluiting is rxn-
streeks 4 uur. Het Retraitenhuis is ii-ge-
1 richt voor 40 Retraitanten. Wanneer een
retraite voltallig is, wordt zulks in de-
j dagbladen aangegeven.
Een vernuftig man.
Eenige jaren geleden, toen de ParijscTie
voorstad ReiCeyilJ-e nog niet. zoo u.lgebouwd
was als nu,, lag e>r cin de jöt-i 'ie at raat een
huisje, dat niemand kende-, of waar nie
mand izdoh mee bemoeide. Hek was heel
laag en kei.® en daarachter 'ag een plein
tje mot acacia's, waar diet des zomers ge
heet'. in wegschool.
De &r,il!e straat was voor (heit overige
niet bezat dan met twee muren, die teer
rechter- en linkerzijde de. heele lengte der
straat best:ogen en in allerlei grillige
bochten liepenDe bewoners van Belle
ville gingen er 's avonds niet dioor en zoo
min mogelijk overdag.
lederen morgen ómdlreeks zes uur ver
liet een man het kleine hui&j-e; hij ïtee-k
schuw rond of hij ook werd bespied, sloot
zorgvuldig de verve'ooze deur dicht en
ging heen in de richting van Parijs, zoo
veel mogelijk de groote en drukke straten
vermijdende.
De man, die zoo vroeg uitging, was nu
eens een persoon van middelbare lengte,
noljes geschoren .en goed gekleed, dan
weer oen klein ventje met gebogen rug en
witten baard, of well een, ouide soldaat.
Die beden waren gestoken in een kiel,
vest of gekke de jas; in de andere kiee-
(lingaiukkem was een oneindiige verschei-
de rilheid; zij 'hadden, hoeden, petten, wol
len mu'tsen, van ail es. Er schenen dus
vijf of zes personen in dat huis te wonen;
maar er giing er altijd maar één, uit. En
deize stoot alitijd zorgvuldig de deur en
kwam geregeld op hetzelfde uur terug.
Zonderling genoeg, droeg hij altijd een
oven-dekte nuand, die heit gemeenschappe
lijk eigendom der huurders scheen te zijn.
Nauwelijks bad hij zich verwijderd, of
daarbinnen, begon een groot rumoer, alsof
de achtergeblevenen jammerde® over zijn
vertrek.
Niemand had rich tot dusver o-vcr hot
rumoer beklaagd, want er stond geen
woning in de nabijheid; totdat op zekeren
dag een kleine koopman- van de- Rue du
Tempte zijn, zaken aan kant deed en rich
te Belleville ging vestigen. Hij had daar
bi de stille straat een 800 M. grond gekocht
een'huisje lallen bouwen vlak naast
de geheimzinnige woning. Achter in zijn
min Met hij boonaen planten en zorgde
voor klimop langs zijn muren.
Het was zijn grootste vreugde, in zijn
vrijen tijd dioor den tuin te wandelen, de
boomen ie isnoeiiem, en zijn klimop lis kei-
den, en 's zomers was hij al heel; vroeg
dat werk herig. In 'it begin had hij
°P 'iet kleine huisje naast hem geen acht
geaagen, maar daar hij altijd vroeg op
stond e,n dan altijd iemand zag uitgaan,
Vro€g hij rich met verwondering af, hoe
zooveel memsohem in zulk een k roit kon
den samenwon'en. Hij lette een tijd op; de
gewoonte zijner buren en stond verbaasd
over het rumoer, dat er eiken morgen tus-
8chf-n zessen en negenen werd gemaakt,
hooit zag hij vrouwen of kinderen, en
ch het geluid, dat hij hoorde, waren
geen mannenstemmen. Ook was het hem
opgevallen, dat zich bij afwezigheid van
n huurder nooit iemand aan het raam
vertoonde.
Bat alles werkte 'zijn nieuwsgierigheid
P en hij besloot bij zijn vreemde bui-en
hezoek te gaan brengen.
op den, dag, dat het oude man
netje met den grijzen baard was uitge
gaan. Hij was nog geen uur weg meit zijn
mand, of de koopman ging door het
straatje en klopte aan de deur.
Aanstonds verdubbelden de kreten en
hielt geschreeuw.
Er was geen klopper of geen schei. en
eerst had hij met de vuist, op de deur ge
slagen; ongeduldig gewerden, begon hij
er meit den voet tegen te stampen, maar
nu klonk daarbinnen een huilen en jan
ken, zoo verschrikkelijk, dat de koopman
het raadzaam oordeelde, 'stilletjes den af
tocht te blazen.
Toen de kleine grijsaard teruggekeerd
was, ging hij bedaard aan 't werk, en het
mannetje zag er zoo tevreden uit, dat zijn
buurman heelemaal was gerustgesteld.
Deze oordeelde, dat hij nu meer kans ha6
mo binnengelaten te worden, daar ca- nu
iemand was om heen te woord te etaart.
Hij ging er dus wederom op af.
Nauwelijks had hij geklopt, of de deur
giimg open.
Het was doodsTil in huis.
„Mijnheer," sprak de koopman,, die zijn
speech van buiten had geleerd, „ik
wenschte te weten wie de eigenaar is van
dit hu.is, wamt ilk wilde hem waarschu
wen dat, als het geraas aanhoudt, dat ik
eiken dag hoor, ik gedwongen zal zijn
mijn beklag te doen hij de politie wegens
bui lengeruciht."
„Mijnheer," antwoordde de grijsaard,
„ik ben de huurder, ik ben alleen, hiier."
„Hoe! zijt ge alleen?" vroeg de koop
man, „en de anderen dan; lik heb, ze van
daag niet uit zien gaan, -want het was uw
beurt. Ik moet absoluut den eigenaar spre
ken."
Maar, mijnheer, die ben ik."
Eensklaps volgde er een akelige
schreeuw, die van onder uit den kelder
scheen te komen.
D© rentenier, pMtfeling van schrik be
vangen, vloog naar de deur; maar de
grijsaard was -hem voor en sloeg de deur
voor zijn neus dicht.
In der haast echter viel! zijn baard af.
„Laat me er uit!" riep "de koopman
doodsbleek.
„Blijf bedaard, mijnheer," zei.de de
buurman onderdanig, „ge riet, ik doe u
geen kwaad."
„Maar die kreet; 't is juist als een kind,
dat vermoord wordt.
„Wel neen, mijnheer, dat is Palmy re,
een klant van mij."
„Een meiisje?"
„Neen, een hondje, heel klein, ik zat
het u eens laten kijken."
Terwijl c'{:; rentenier verbl/aft bleef
staan, daalde de vermomd© grijsaard in
den kelder af en kwam een oogenblik la
ter terug met een allerliefst hondje.
„Zijt ge nu overtuigd, dat hier geen
mensch vermoord wordt?"
4,Ja",, antwoordde de rentenier be
schaamd, dat hij zoo bang was geweest;
„maar ik word niettemin eiken morgen in
mijn rust gestoord en als het zoo voort
gaat zal ik mijn beklag indienen."
Och beste buurman, nog een weinig
geduld. Handelslui moeten -elkaar helpen.
Gij hebt snuifdoozen verkocht in de rue
du Temple en hebt nu uw schaapjes op
het droge. Over een jaar ben ik ook met
mijn zaken klaar; ik hoop dat ge mij niet
benadeelen zult. Gij, mijnheer Lobineau,
hebt uw zaak nog kunnen verkoopen en
dat kan ik niet."
„Wat, kent gij mijn naam?" Vroeg Lobi
neau.
„Zeker wel", antwoordde de andere, ter
wijl hij zijn baard afborstelde en in den
zak stak. „Ik heb naar u geïnformeerd en
ben >er van overtuigd dat ge mij geen
kwaad zult doen. Kom eens mee."
Lobineau ging mee naar een andere ka
mer en zette zich op een stoel neer.
„Ik had u al lang verwacht," sprak de
gastheer, „want als ik weg ben is er al
tijd zulk een leven in huis."
„Niet alleen als gij weg-zijt, maar gis
teren, toen de soldaat uitging, was 't net
hetzelfde, en eergisteren..."
De grijsaard lachte eri opende een kast.
Daar hingen baarden, pruiken knevels en
een heel garderobe. „Hebt gij mij onder al
die vermommingen niet herkend?" vroeg
hij.
De andere zag hem verwonderd aan.
„Ik zal u zeggen", sprak de grijsaard
verder, "terwijl hij zijn pruik afzette, „elke
morgen ga ik uit onder een andere ver
momming. Ik loop langs de drukste stra
ten van Parijs en kom dan terug met eeii
hond. Eiken dag worden er van die mooio
hondjes verloren, waar de kameniers niet
genoeg op poesen.
Ik pak ze op om te zorgen, dat ze niet
in verkeerde handen vallen, en als ze wor
den opgevraagd, breng ik ze terug; dan
valt er altijd een goede fooi af. Ik was
arm, mijnheer, en nu heb ik mijn doch
ter, toen zij ging trouwen, een Hinken
uitzet kunnen geven.
Het volgend jaar doe ik mijn zaken aan
kant, en zal hier een nieuw huisje bou
wen; ik hoop dat we dan gezellig als buren
zullen leven."
,'jZeaer, zeker", antwoordde Lobineau,
die. haast had om weg te komen.
Lobineau deed zijn beklag niet en het
volgend jaar werd naast zijn huis een
nieuwe woning gebouwd.
Met zijn buunnan hield hij echter zoo
min mogelijk vriendschap en paste er wel
op, zijn hond buiten .te laten.
„Hsgz."
Voor de gezondheid.
Frissche lucht.
Na eenige weken vac an tie zien vete
kinderen ar frfsscher uit; hun eetlust ie
verbeterd; zij slapen lekker; hun. wangen
zien ronder; zij nemen sneller in gewichit
toe. Hetzelfde verschijnsel kan man dik
wijls opmerken bij kinderen, die de school
verlaten (hebben; zij verliezen de bleeke
sc'hoolkleur. Daarom bestaat vrij alge
meen de overtuiging, dat hat schoolgaan
or.gcizonid ie. (De geestelijke inspanning
gedurende een uur of vier, vijf kan dit
nidt veroorzaken). Immers er zijn vlugge
kinderen, die zonder veel inspanning Jee-
rem en toch een echooLkleur hebben, en
omgekeerd kinderen, voor wie elke les
een kwelling is en toch blozen van ge-
jjondhe-id.
De voornaamste oorzaak der schoollklleux
zal wei die schoollucht zijn.
Daarom dringt Dr. A. van Voorthuy-
se®, schoolarts -te Groningen, in Het
Groene en Wiltite Kruismumme-r van
Augustus ernstig aan op ruimere
luchtververschmg in school en huis.
Hoofdpijnen, duize'.aefttigheid, braken
zijn de onaangename gevolgen, die wij
allen wed eens ondervonden Jnebben van
een langdurig verblijf in. een slecht ge
ventileerd vertrek. Menigeen blijft van
vergaderingen weg, omdat hij er altijd
half ziek vandaan komt en vaak ook nog
den volgenden morgen last heeft van
hoofdpijn;
Hoewel de dokters nu .ad jarenlang ons
gedeeid hebber, van hoe groot belang fris-
sehe tucht voor onze gezondheid is, blij
ven vele mensche-n er bang voor. Zij hou
den zeker hun slaapkamer potdicht. En.
het raam komt alleen als het héél stad en
warm weer is overdag een weinig open.
Het tocih't! Dat hoort men onmiddellijk,
zxxxl-ra er maar een zuchtje frissche lucht
naar binnen komt, en deze goede vriend
wordt a!s een gevaarlijke vijand buitens
huis gehouden.
Dr. Voori'Jhuy&en acht het mtoodig, dat
de buitenlucht op directe wijze in het
schoollokaal wbrdlt gebracht; in den win
ter moeten de valramen worden openge
zet, en in den zomer geventileerd worden
dioor midded van openslaande onderra-
men. Hij deelt mee, dót volgens Koninklijk
Besluit van 1912 ai-Ie lokalen van de scho
len vopr openbaar onderwijs vanaf 1 Jan.
1914 voorzien moeten zijn van tenminste
één raam, waarvan heit benedengedeelte
kan w-orden open-geslagen.
De onderwijzers moeten zich nog wat
meer aan dit ventilatiesysteem aanpas
sen.
Het is een eenvoudige, maar belangrijke
waarheid, waarmee Dr. Voorthuysen ein
digt: Hef „frissche ludhit ds goed, maar
tociht is schadolijüf1 heelt zich als dogma
vas!gezet in de hoofden tier meeste Neder
landers. Ik erken-, dat personen-, gekweld
door neura-lgeën (zenuwpijnen) of behept
met rhe-umatische aandoeningen, ook van
lichte bewegingen der lucht onaangename
gevofgen kunnen ondervinden. Maar- te
vens staat het bij mij vast, dat men zich
op dit gebied -bijzonder kan verwennen.
Vooral bij d» opvoeding onzer jeugd heb
ben wij te bedenken, dat verweek el ijking
niet licht tot d© vorming van ©en gezond
geslacht kan vderen. Meer en meer dringt
de overtuiging door, dat voor het op
groeiend oingani-snie volkomen zuivere
lucht een zeer onmisbare factor ds."
Land en Tuinbouw.
De Rijkslulnbouwwinterscholen.
Van de Landbouwwinterscholen zijn de
programma's van het onderwijs in het
a. s. winterhalfjaar verschenen. Wij wil
len op die inrichtingen met een enkel
woord de aandacht vestigen. Zij hebben
ten doel: aankomende landbouwers in de
gelegenheid te stellen op weinig kostbare
wijze de noodige theoretische kennis van
het landbouwbedrijf op te doen. Er wordt
bij het onderwijs rekening gehouden met
de behoeften van de provincie of do
streek, waar d'e school is gevestigd. (Art.
2 en 3 van het Reglement, voor de Land
en Tuinbouwwinterscholen.)
Er zijn in ons land 11 van die inrich
tingen, nl. te Groningen, Veendam, Leeu
warden, Meppel, Zutphen, Tiel, Utrecht,
Schagen, Dordrecht, Goes en Sittard. (Ter
loops vermelden we, dat er ook 5 Rijks-
tuinbouw winterscholen zijn: te Hoorn,
Lisse, Aalsmeer, Naaldwijk en Boskoop).
Het onderwijs op de winterscholen
loopt over twee winterhalfjaren.
Wordt zulks wenschelijk geacht, dan
worden ook in den zomer eenige lessen
gegeven.
De vakken, waarin onderwijs wordt
•gegeven, zijn: natuur-* en weerkunde,
scheikunde, plantkunde, dierkunde, ziek
ten en beschadiging der landbouwgewas
sen, kennis van den grond, grondbewer
king- en bemesting, grondverbetering, plan
tenteelt, veeteelt en gezondheidsleer, vee-
voedering, zuivelbereiding, landhuishoud
kunde, Nederlandsche taal en wiskunde.
Veertien vakken dus. Dat in den tijd
van twee winterhalfjaren slechts de be
ginselen dier vakken kunnen worden on
derwezen en hier geen sprake kan zijn van
uitgebreide en diepgaande kennis, is dui
delijk.
Men behoeft dus geen vrees te koesteren,
dat de jongens „zóó geleerd" zullen wor
den op de winterscholen gelijk het vo
rige jaar iemand tegen me zei dat zij
zich „te knap" zullen gaan voelen om boer
te worden en liever „het heertje" zullen
spelen.
Wat de jongens daar Ieeren, is voor hen
noodig als brood; het is de noodzakelijke
kennis voor iederen boerenjongen, die
vooruit wil; die geen achterblijver wil zijn;
die den lust en de kracht in zich zal heb
ben om zich als boer verder naar behooren
te ontwikkelen, die later in staat wil zijn
om met oordeel en voordeel zijn bedrijf te
besturen.
„Schrikkelijke geleerdheid" wordt er
heusch niet aangebracht.
Men meene toch niet, dat het beetje na
tuurkunde, schei-, plant- en dierkunde,
overbodige of schadelijke ballast voor een
boerenjongen is, waar hij niets aan heeft,
of dat hem vervreemden zal van het be
drijf van zijn vader.
Integendeel: die kennis is noodig om veel
zaken, het practische bedrijf rakende, te
leeren begrijpen, om aldts door een eigen
inzicht te komen tot waardeering van de
landbouw-wetenschap, die hij tot zijn eigen
voordeel moet toepassen.
Om een waarlijk goede, praktische boer
te worden, moet de boerenjongen zich een
zekere dosis theorie eigen maken;
„Het kunnen en het kennen, dat zijn er
twee m'n vriend.
En met slechts één van beide is niemand
goed gediend.
Praktijk en Theorie zijn beide heel veel
waard,
Maar 't is slechts daar het ware, waar
gij ze vindt gepaard."
De eischen van toelating tot de* winter-
school zijn niet zwaar.
Het toelating&examentje loopt over de
vakken: rekenen, Nederlandsche taal en
aardrijkskunde, terwijl de jongens ©enige
kennis moeten blijken te bezitten van do
praktijk van den landbouw.
Aan de bescheiden eischen van het exa
men kunnen voldoen allen, die met vrucht
het gewoon lager ondeiwijs hebben ge
volgd, die thans, in het bedrijf van vader,
de oogen-en ooi en goed de kost hebben ge
geven en dus in het boerenbedrijf geen
vreemdeling zijn.
Zij moeten, om tot de eerste klas te kun
nen worden toegelaten, bij den aanvang
va® het schooljaar 16 jaar zijn; voor de
toelating tot de 2e klasse, indien zij de
eerste willen overslaan, 17 jaar. Ook is er
gelegenheid om slechts enkele vakken tè
volgen, daartoe behoeft men geen examen
te doen.
Maar de kosten!? Deze zijn zoo gering,
dat ze over 't algemeen geen bezwaar zul
len zijn: het sohoolgeld bedraagt nooit
meer dan f 10 per winterhalfjaar. Boeken
heeft men in het le jaar noodig voor pl.m.
f 14, in het 2e* jaar voor ongeveer f 10.
Leerlingen met bijzonderen aanleg, maar
met onvermogende familie, kunnen op
vastgestelde voorwaarden worden vrijge
steld. Voor landbouwers, die in of nabij
©en plaats wonen,, waar een .winterschool
is gevestigd, is de geldelijke opoffering in
vele gevalen zeker wel te dragen. Zij, en
de bemiddelde boeren, die verder af wo
nen, zouden in hun plicht jegens hun
zoons te kort schieten, indien zij van deze
hun door de Regeering geboden kostelijke
onderwijsgelegenheid geen gebruik maak
ten.
Voor kost en inwoning, zoo noodig, moet
door de leerlingen zelf worden gezorgd,
maar de directeur geeft desgewenscht
voorlichting.
Aangifte moet geschieden vóór 20 Sep
tember en verdere inlichtingen zijn te
bekomen bij de® directeur.
Landbouwers, die één of meer jongens
hebben van vermelden leeftijd, denkt eens
over de zaak, spreekt er eens ernstig over
met moeder de vrouw en de belanghebben
de knapen, maar overlegt en overweegt
niet te lang!
Zoo geen overwegende bezwaren bestaan,
zendt dan uw zoon(s) naar de winterschool!
De tijd is voorbij, dat een boer met een
minimum kennis kan volstaan.
C. B.
Ned. Vereeniging van Kaashandelaren.
Gisteren ie te Gouda de 19e algemeen©
vergadering gehouden van de Ned. Ver
eeniging va® Kaashandelar em, onder voor
zitterschap van den heer J. W. F. S. Mid
delbeek.
Deze vergadering had ten doel de goed
keuring te vragen' van de ailgemeen© ver
gadering om toe te f red en a's lid van een
op verzoek van den Minister van Land
bouw nieuw opgerichte vereeniging, aan
welke zal worden opgedragen de regeling
van den kaas-export e,n de beschikbaar
stelling van kaas voor binritnlanidsah ver
bruik.
In verband hiermede werd door den
voorzitter een uiteenzetting gegeven van
de plannen van den Minister, zooalis deze
door Z.Exe. in de Zaterdag j.l. gehouden
bijeenkomst aan zijn departement aan de
betrokken handelaren, en producenten,
vertegenwoordigd door de Fed. Ned. Zui-
veJbond in Friesland, de Vereemiging van
Zuivelfabrikaaiiten L11 Nederland, de Ned.
Vereeniging van Kaagbandenreau de Ver-
eenigimg vaii Kaashandelaren in Noord-
Holland, de Bond van Kaasproducenten
en de Goöp. Exportvereeniging in Fries
land zijn toegedicht. De bedoeling van den
Minister is, nu de teekenen er zijn dat de
huidige toestand welüwht nog zeer lang
kan dure®, meerdere zekerheid be verkrij
gen dat de kaas, welke voor 30 pCt. voor
binnenlandsch verbruik beschikbaar wordt
gesteld, ook werkelijk daarvoor beschik
baar wordt gehouden en tot de door den
Minister vastgestelde®. maximum-prijzen
verkrijgbaar zal zijn. Daarvoor acht de
Minister de oprichting van een vereeni
ging noodzakelijk, welke onder toezicht
van, een onpartijdige commissie het recht
verkrijgt S'c i'egeTjagen» vast te stellen
voor dm geheet«n kaashandel, zoowel
voor het binnenland a\s voor den export,
wellce de beschikking krijgt over het uit
geven van consenten, diie door de expor
teurs tot dekking der kosten moeiten wor
den bataaiM. Deze vereeniging, waartoe
alle rechtspeirsioonlijkheridbezlttende ver
een i gingen van kaashandelaren, eai produ
centen kunnen toetrede® die uit hun mid
den een bestuur van 13 leden aanwijzen,
waaruit weder een dag. bestuur wordt ge
kozen, zaT het Centraal Bureau voor den
uitvoer van kaas vervangen.
Deze veireetnrging zal volgens de bedoe
lingen van den Minister zich splitsen in
drié afdiaellïüge®, voor Friesland, voor
Noccd-Hoï.an d en voor Zuid-Hol landt
welke elk voor- zich met de regelingen en
de disVLbuitie in hun ressort belast wor
den. Voor de verstrek king van kaas aan
bin®eni'andsche handelaren zal door de
burgemeesters medewerking worden ver
leend, de handelaar kan zich tot den
burgemeester zijner geim.ee nite wenden, in
dien hij op zijn gewone wijze rich niet van.
kaas kan voorzien.
Door deze wijze van regeling komen de
kosten van de contrólo niet, zooals bij
heti Centraal Bureau ten Jaste van den
Staat, doch worden deze door de belang
hebbenden gediragen.
Uit den boecem der vergadering werd
door meerdere lede® te kennen, gegeven
dat 't CentraaJl Bureau nu ju-ist op <len
goeden weg was, doch dat door uiftbrefl-
ditttg va® het owo.tol r.rwtroleurB aaji de
Ingezonden Mededeelingen
a 30 cent per regel.
Jicht.
Jicht, gewoonlijk beschouwd als het uit-
vloeisel van een zwaar leven, vindt dik
wijls haar onmiddellijke oorzaak in het
urinezuur, hetwelk door do verzwakte
nieren en blaas nici uit het lichaam
wordt afgevoerd. Het kun zich als een on
oplosbare stof in do gewrichten nestelen
en wel dikwijls in die vim den grooten
teen. Ongelukkigerwijze gaan aan deze
kwual niet altijd waarschuwende ver
schijnselen vcoraf, zooals rugpijn, slech
te spijsvertering, roodgekleurde urine
met een bezinksel gelijkend op 6tof van
baksteen, geneigdheid tot buikloop of ver
stopping, hoofdpijn.
Gewoonlijk komt de crisis des nachts,
de patiënt onderwindt dan een onhoud
bare pijn in den grooten teen, pijn als
van een hevigen beet, gloeiend. Deze cri
sis kan overslaan op het hart e® zeer ge
vaarlijk worden.
Het is daarom noodzakelijk bij optre
den van verschijnselen als de bovenge
noemde om onmiddellijk in, te grijpen,
teneinde gevaarlijke gevolgen te vermij
den. Foster's Rugpijn Nieren Pillen her
stellen de gezondheid en kracht der nie
ren en blaas, zoodat het urinezuur gere
geld wordt verwijderd en vertiinderd
wordt, dat het kristalliseert en onoplos
baar wordt.
Te Leiden verkrijgb. bij D. M. Krui-
singa, N. Rijn 33, Reijst en Krak, Steen
straat 41 en D. de Waal, Mare 56.
Toezending geschiedt
franco na ontv. v post
wissel 5. f 1.75 voor
één, of f 10.voor 6
doozen. Eischt de echte
Foster's Rugpijn Nie
ren Pillen, weigert
elke doos, die niet
voorzien is van ne-
venst. handelsmerk.
4327
incg bestaande bezwaren voldoende zou
zijn .tegemoet gekomen.
Na eenige besprekingen we.rd ten e.'otto
besloten tot toeóreding a.'-s lid van de
nieuwe vereein.ig.'fng. Vervolgers werden
de heerem J. W. F. S. Middelbeek te Gou
da en J. G. Heil te Haarlem uitgenoodigd
om i® het bestuur de.r nieuwe vereeraigimg
zitting te nemen.
Duikboot en vliegtuig.
Duikboot en vliegtuig schijnen meer
bestemd elkaar te bestrijden dan men.
oorspronkelijk gedacht had. Men weet,
dat voor hei opsporen dier duikbooteai. bij
©enigszins ka'me zee de vliegers goede
diensten kunnen bewijzen. Een opge
spoorde onderzeeër is dan evenwel nog
lang geen weorloozie prooi voor den bom
menwerper, daar dc kanonnen ook voor
steil vuur ingericht zijn. Wel véas het even
wel een groot bezwaar, dat men om die;
uit de boot naar buiten gebrachte en dan
op het dek opgestelde kanonnen te bedie
nen, de boot geheel moest laten opduiken,
en dan een vrij groot kwetsbaar opper
vlak bood. De nieuwere duikbooto® der
Duitschers hebben dan. ook een inrich
ting om zeM onder water blijvende te kun
ne® schieten,. Dit is een dubbel voorde©?',
zij zijn minder zichtbaar, en door de wa-
terlaag, die de kracht van de bom breekt,
vrij goed beschermd.
Hun kanon gaal, door middel van. een
kogel-afdichting^, waterdicht door de af
dekking va® den commandotore® heen,
en wordt van binnen ui't bediend. Het
kan binnen zekere grenzen in alle richtin-
ge® gedraaid worden," zóó dat een van
uit den commandotoa-en als top beschre
ven kegel voor vliegers een gevaarlijke
zone wordt. Op dezelfde manier is ook
een vizier-kijker, die met den loop ver
bonden is, door middel van een kogelaf
dichting naar buiten gebracht. In plaats
van in den commandotoren kan het ka
non natuurlijk ook geplaatst worden, in
een andere® uitbouw, die daartoe gecon
strueerd is. De bedoeling is immers slechts
het kanon aan de oppervlakte te brengen,
terwijl men zelf daar beneden blijft-, en
dus van onder-water te schieten.
Het Russisch patriottisme.
De Temps" bevat een brief van een.
hooge Russische dame e® een van haar
vriendinnen te Rome, waaruit de herle
ving van Rusland, blijkt.
„Wij belevenaldus de schrijfster
dagen van. smart en als in een spiegel
zien wij alitijd door onze wonden, mze
rimpels em al onze misvormingen. Maar
na ze gezien te hebben, geloof ik, dat wij
den goeden weg insloegen. Wij hebben ons
over de heeie linie aan het werk gezet.
Ik gefoof niet, dat de wereld.geschieden-ia
nog een dergelijke verandering van een
volk beleefde, moreel en materieel, zonr
derr dat zich op deze beweging het étiquet
of evolutie kan plakken.
Wij 'hebben bemerkt, dat er wild gras
dn onzen tuin, opschoot, in ons dierbaar
Rusland, maar wij zijn begonnen, het uit
te trekken en men kan er zeker van zijn,
dat ditmaal de goedige Rus niets vergeten
zal, niet één beleediging en dat hij zich
die vijfdubbel zal laten betalen,
Danik zij God is die oogst, begunstigd
door prachtig weer, overal zeer goed. De
werkzaamheden op. het land geschieden
goed en. -op tijd. Bijna alle scholen, de on
derwijzers aan het hpofd, helpen bij de
werkzaamheden op het land.
Wat- heeft Duitschland dwaas gedaan-.
Het beging de meest ernstige en onher
stelbare dwaling. Door Rusland aan te
valf.en, heeft het daar krachten tot ont
waken gebracht, welke wij kenden, noch
vermoedden. Gij hebt mij eens geaegfl dat
Bismarck verklaard heeft, vijandschap
van Duitschland legem Rusland de groot
ste dwaasheid to achten. Bismarck heeft
juist gezien^"- tr..
