28
BUITENLAND.
De Oorlog.
ee JAARGANG
Nó. 1789
e Ceidócli^Sou^cHit
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. -- Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze
agenten li cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2ya cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
ZATERDAG
AUGUSTUS.
1915.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van t-5 regel» f0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededeelingen van 1-5 regel» fl.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letter» naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cont.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
Dit nummer bestaat uit twee
bladen en het geïllustreerd
Zondagsblad.
De Paus en de Vrede.
't Is reeds meermalen in ons blad uit
eengezet. dat God den oorlog niet kan
wi.ven. of bedoelen, maar dat Hij dezen
duldt of toelaat, en dat Hij,tevens in Zijn
alwijze en algoede Voorzienigheid deze
door de menscMieid zichzelf veroorzaakte
ramp wil keeren tot genezing en redding
der in een verdwazenden „beschavings"-
roes en verlagende genot-zucht en ont-
eerende stof-aanbidding verzinkende en
.vergane wereld.
Zoo kan men niet ontkennen, dat in
dit tijdperk, onder de leiding der Voorzie
nigheid, de invloed van den H. Stoel steeds
krachtiger aan de wereld wordt geopen
baard. Alle volkeren hebben hun hoop
gevestigd op de zegenrijke werkzaamhe
den van Christus' plaat sbekleeder op
aarde en tusschen de tragische gebeurte
nissen van het allerdroevigst wereld-drama
schijnt zich het herstel der volle, onge
repte pauselijke souvereiniteit te vol
trekken.
Wij willen op deze plaats eens de aan
dacht vragen voor eeniige uitspraken van
li i e t-K atholi eken inzake den in
vloed, dien de Paus, naar hun meening,
'op de wereld-gebeurtenissen dient uit te
oefenen.
Een niet-Katholieke Duitsohe jurist van
een Europeesche reputatie, d r. We h-
berg, heeft onder den titel „Das Papst-
itum und der Weltfriede", een studie
gepubliceerd, waarin hij, volgens de
.„Tijd", waaraan wij het volgen-
do^ onüeenen, d^stelliaste verwachting
of rok en en met de omstandigheden waar
onder het Pausdom zijn verheven taak
moet vervullen. Zóó zegt de schrijver
zóó kan het niet langer blijven, de po
sitie van den H. Stoel moet intornatio-
inaal worden geregeld en gewaarborgd.
Eu hij schrijft letterlijk:
„De rol, docr den .Paus bij het einde
dor tlhans loopende vijandigheden' te spe
len, zal er een van buitengewone beteekenis
zijn. Er bestaat zooiets als een stilzwijgende
overeenkomst tusschen de Stalen, om te
zijnertijd van den Paus het onderhandelen
over den vrede tegemoet te zien." En nog
verder gaande betoogt hij, dat het even
wicht eener broederlijke gemeenschap tus
schen de volkeren ook voor de toekomst
en dan voorgoed verlegd moet worden
naar het pauselijk Rome. „Maar voegt
hij er bij de Paus kan de hem toever
trouwde zending als Vredevorst op zoo
edele wijze s'echts uitoefenen, als hem
een zeker minimum "van wereldlijke macht
en aanzien wordt geschonken em hij niet
van de gratie eens anderen afhankelijk
En de tengevolge van zijn hoogmoed de
Katholieke Kerk vijandige Duiitsche prq-
fessor d r. Hugo K o c. k moet het vol
gende erkennen:
„Het Pausdom is in de groote beproe
vingen der volkeren als een toevluchts
oord.
Zoo zien wij ook in dezen oorlog de re-
geetingen levendig bezig, om de gunst
van het Romeinsche Hof te verwerven.
Het is zeker, dat niet alles openhaar óa
geworden, wat in verhand hiermede reeds
werd gedaan en te Rome reeds met bevre
diging kon worden gehoekt. Doch het
a-eeds hekend geworden© is voldoende, om
de positie en de beteekenis van het Paus
dom te zien stijgen."
In het „Vaderland" schrijft o u d-m i-
n i s t e r S t a a 1 de volgende merkwaar
dige woorden. Het geheim -der biecht
word'i, daarin wel op een vreemde wijze
naar voren gebracht, doch hoogst opmer
kelijk is het, dat een niet-Khtholiek zulk
een diep vertrouwen blijkt 'te hebben in
het ambt en den persoon des Pausen en
ten slotte toch ook zulk een grootte betee
kenis toekent aan het biechtgeheim.
„Ik weet dat er genoeg Nederlanders
zijn, die, geheel los van des Pausen per
soonlijkheid, er bezwaar in zien om liet
Hoofd der Katholieke Kerk zoo op den
voorgrond te brengen, en die daarvan
later gevolgen duchten, welke zij in ieder
geval niet in de hand willen werken.
Ik voor mij deel die beduchtheid niet,
al voel ik er voor (doch om geheel andere
redenen) dat velen de gewenschte Confe
rentie liever te 's-Gravenhage dan in Rome
of op het Vaticaan bijeen zouden zien ko
men. Naar mijn inzien is echter de Paus
de meest aangewezen persoon om als
het ware in biecht door de oorlogvoe
rende partijen de eerste, maar dan zeer
geheime ea jrertrouwelijke mede dee ling
zich te hooren toefluisteren, „ik wil wel
uitscheiden". En ik meen, dat zelfs een
Protestant dat met meer vertrouwen zou
doen aan iemand die onder plicht van
biechtgeheim staat dan aan eenig ander,
hoe vertrouwenwekkend die ook overigens
persoonlijk voor hem zou wezen.
Hierbij is ook nog in aanmerking te ne
men, dat de persoon, aan wien het geheim
zal worden toegefluisterd, bij allen ver
trouwenwekkend moet .zijn en bovendien
iemand wiens medewerkers eveneens als
onder biechtgeheim staan. Er zijn natuur
lijk wel andere, in alle opzichten als ver
trouwenwekkend te beschouwen, personen
aan te wijzen, doch wel geen, die overi
gens in de bijzondere en zoo gunstige om
standigheden verkeert, waarin de Paus
verkeert, die geen wereldlijk vorst ia."
Brengen wij rten slotte nog eens in her
innering de woorden van minis er
Cort van der Linden bij de be
raadslaging in de Tweede Kamer over de
vestiging van een tijdelijk gezantschap bij
den H. Stoel: „In den Paus heeft men te
zien" aldus de minister „een belang
rijke in'ternationaal-polltieke macht. Dat
de Paus een belangrijke internationale
macht is, is eenvoudig een realiteit. Som
migen mogen die realiteit betreuren, di't
doet niets tot het fei't af. De Paus heeft
nu eenmaal die macht. Ik wil er bijvoegen,
dat er vooral in dezen tijd weinig neu'trale
politieke centra zijn, die belangrijker .zijn
danwhet politieke centrum van het Va'ti-
caan. En waar de Regeering weet, dat de
Paus bereid is zijn groote macht :te ge
bruiken in het belang van den vrede, daar
behoeft het toch geen verwondering te
baren, dat de Regeering aanraking zoek't
met den Paus en dat zij dit doet langs den
eenig mogelijken weg."
Wij zouden bij deze uitspraken nog vele
andere kunnen voegen. Doch genoeg.
Bij het lezen van zulke oordeelvellingen
v§jl njet-Ka'tholieke mannen dringt ons
dankbaarheid voor de onschatbare gave
van ons heilig Roomsch geloof
Wij zien niet, zooals dezen, gedrongen
door de duidelijke teekenen des tijds, m
den Paus s-lech'ts een wereld-macht van
groote beteekenis, maar wij erkennen in
Hem Christus' Plaatsbekleder, die ons te
midden van de wildste verwarring met
onfeilbaar leergezag de waarheid leert en
ons :te midden van de verschrikkelijkste
rampen met zekerheid leidt langs veilige
wegen
den. Tot dusverre is dit een veilig pad ge
bleken.
En als dan de natie voortgaat de regee
ring daarbjj te volgen als tot dusverre, nu,
dan hebben we die aanwakkerende arti
kelen niet noodig.
Zelfs als de nood aan den man mocht
komen, zullen we meer profijt hebben van
de kalm geleide mobilisatie-maatregelen
dan van al zulke brïfelende aansporingen.
Van geen der oorlogsterreinen belang
rijk nieuws. -- Het Britsche stoomschip
„Talmgrave" is gezonken. In Zuid-
Wales staken 10.000 mijnwerkers.
Van het Westelijk oorlogs
terrein.
Ouitsch legsrbencht.
Officieel wondt uit bet Duitsohe hoofd-
kwartier gemeld:
In Champagne en op de Maashoogten
werden Firansche verschatnsingswerken
door mijnen vernield.
In de Vogezen werd een zwakke Fran-
fiche aaruval gemakkelijk
Kalmte.
In een paar persorganen verschijnen te-
de vuist
genwoordig artikelen, waarin
wordt gebald tegen ieder, die ons land
mocht willen genaken.
Nu begrijpen we niet best, waarom die
artikelen thans voor den dag komen.
Sinds meer dan een jaar is de regeering
bezig om ons land m staat van verdediging
t.e stellen en te houden; sinds meer dan
een jaar ook verduren duizenden Neder
landers allerlei ongerief om de regeering
daarbij te steunen en te zorgen dat we
klaar zijn als er gevaar mocht naken
Waarom bovendien in kranten nog vuis
ten moeten worden opgestoken, vatten we
niet.
We zouden er reden voor kunneh vinden
indien in de natie onwil bleek op te ko-
meji om de mobilisatie te doen voortduren.
Het tegendeel is echter waar. Natuurlijk
vindt men den oorlogstoestand niet plei-
zierig, maar zonder eenig verwijl komt nu
toch maar weer de landstorm op en (1e
oudere landweer hoopt wel' op naar huis
gaan, doch wacht rustig af.
Waarlijk, Nederland toont metterdaad;
dat het van plan is ernstig tegenweer
bieden als 't noodig is.
Maar waarom dan die brallende arti
kelen?
Waarom moet „het mes er in", zooals in
oen blad dezer dagen werd betoogd.
En w aar moet dat mes in?
In de pacificistische beweging, betoogen
de vuistenballers. In de lui vooralsnog
figuurlijk die vóór alles den vrede wil
len bewaren.
Indien er werlaelijk lieden zijn, die den
strijd zouden willen ontwijken ook als deze
noodig mocht wezen en zulke gevallen
zijn toch denkbaar, nietwaar dan die-
ne n zulke bloodaards aan de kaak te
worden gesteld, maar daarom behoeft men
't toch niet te doen voorkomen, of heel de
natie er aldus over denkt.
Toen verleden jaar de wereldbrand uiU
barstte las men van die vechtlustige arti
kelen niet. Teen was. het bewaren der
neutraliteit bij allen en ieder de hoofd
zaak.
Waarom thans het mes te trekken, nu
die neutraliteit tot dusverre ongerept is
bewaard en niemand er ook aan denkt ze
prijs to geven.
Laat de regeering wat zij trouwens
wel van plan zal wezen kalm en beslist
het eenmaal ingeslagen pad blijven bfitJEt;
Fransch legerbericht.
Aan het Frainsdhe communiqué ontilee-
nen we:
In den sector ten noorden van AtrecM
was de artilleriebeschieting in den loop
van den nacht van 26/27 Aug. minder
hevig, daarentegen zeer heftig bij Roye
en op het plateau tusschen Oise en Aisne.
In Champagne werd een offert
kenning ..''h.^rrrrén van Sonder-
nach herstelden de Franschen hun front
en nestelden zich op een hoogte tusschen
Sondemach en Landesbach, zich meester
makende van verschillende Dultsche loop
graven. Een Duitsche tegenaanval werd
totaal afgaslagen.
In den loop van 26 Aug. bombardeer
den Fransche vliegers in Woëvre St. Baus-
eant en Essey. In de Argonnen werden
de stations van Ivoiry en Cefges door
aviateurs gebombardeerd, als gevolg van
een poging der Duitschers om Clermont
te bombardeeren; maar de Duitsohe bom
men veroorzaakten geen schade of ver
liezen.
den nacht van 26/27 wierp een
Fransch vlieger hommen op een fabriek
van vergiftige gassen te Bornael. Heden
morgen beschoot een escadrille het station
van MoUheim in Baden.
Alle vliegers kwamen behouden terug.
Van het Oostelijk oorlogs
terrein.
Overzicht.
De Duiitsche pers verklaart zegevierend,
dat de Russen in dezen oorlog hebben af
gedaan, terwijl de Engelsche bladen kort-
weg opmerken dat de Russische overwin
ning is uitgesteld!
Men herinnert zich, dat in he>t begin van
dein oorlog het Russische leger een
„stoomwals*' is genoemd, welke dreigend
Duitschland zou binnen rollen en onder
haar ontzaggelijk gewicht de geheele Duit-
sche strijdmacht zou verpletteren.
En nude eene vesting na de andere
is gevallen, en de intocht der Duitschers in
Petersburg of Petrograd is lang niet on
waarschijnlijk.
Maar wij mogen toch niet vergeten, dat
het Russische leger nog niet is verpletterd
en dat zoo lang dit niet is geschied de
kans hoe gering dan ook nog altijd
bestaat dat het ontkomt en de Midden-
Europeesche mogendheden ondanks het
bezit van Russisch-Pólen met zijn rijke
metaalschatten bedreigd blijven door dat
leger met zijn aanzienlijke reserves, dat
hen tot nu toe belemmerde in het Oosten.
De Duitschers hebben reeds in zoover
hun doel bereikt, dat de scheiding tus
schen de Russische legers thans een vol
dongen feit is.
De toestand is nu zoo, dat er twee van
elkaar gescheiden Russische legermachten
tegon.de bondgenoot en strijden: één ten
noorden en ééit: ten zuiden van de Rokit-
nomoerassen.
Naar alle waarschijnlijkheid zal de te
rugtocht der Russen tot de gouvernemen
ten Witebsk en Smolensk worden voort
gezet.. zoo de Russen er in slagen in het
noorden de legers der bondgenooten aan
de Dwina af te weren.
Van het Zuidelijk oorlogs
terrein.
Niets belangrijks.
Een overzicht van den toe§t3iQKl op dit
oor logst errein is al evenmin te geven als
van dien op het Westelijk. Hebben wij
hierboven uit- de communiqué's van het
Westelijk Oorlogsiterineiin het voornaam
ste naar voren gebracht, die van het Zui
delijk vermelden zulke onbelangrijke ge
beurtenissen eoi zijn bovendien hier en
daar nog zoo tegenstrijdig met elkander,
dat wij oneen leoetrs den inhoud willen
besparen.
Op Zee.
De duikboot- en mijnoorlog.
Uit Berlijn wordt gemeild: Den 16den
Augustus vernielde een van onze duikboo-
•ten een bij Harrington aan de Iersche
Zee gelegen benzoJi&hriek met de daarbij
beboerende opslagplaats en cokesovens
door geschutvuur. De fabriek vloog met
een hoogopslaande vlam in de lucht.
De indertijd door de Engelsche pers
verspreide bewering, dat de duikboot de
open steden Harrington, Parton en Whi
tehaven beschoten heeft, is onjuist.
Dezelfde duikboot werd op 15 Augustus
in de Iersche Zee door een groot passa
giersschip, waarschijnlijk aan de Royafl
Mail Steam Packet Co." toebehoorende,
op grooten afstand beschoten, ofschoon
de duikboot het schip niet aanviel. Met
nadruk wordt er op gewezen, dat dit
koopvaardijschip dus voor den aanval en
niet voor de verdediging van geschut ge
bruik gemaakt heeft.
De Engelsche Admiraliteit deelde op 27
Augustus mede, dat een Duitsche duik
boot bij Ostende door een Engelsch mari-
nevliegfiuig volkomen vernield en tot zin
ken gebracht is. Dit bericht is onjuist. De
duikboot is wel door den vlieger aange
val! len, maar niet getroffen en onbescha
digd in de haven teruggekeerd.
(De vernielde benzol fabriek is een der
grootsten; van Engeland en, voor de Engel
sche pro (lug-tig van
Engeland zijn.)
Gezonken.
Lloyds imeldt, dat het Britsche s.s.
Pa'jngrove" is gezonken.
De actie tegen de Darda-
nellen.
De Italianen niet naar de Dardanellen.
De „Gazetta del Popoio" brengt een in
teressant interview over de mogelijkheid
een deelnemen door Italië aan het
forceeren der Dardanellen. Men kan n.l.
tot dusverre in de xiiet-Italiaansche pers
veelvuldig de verwachting uitgesproken
vindon, dat een oorlogsverklaring van
Italië aan Turkije eigenlijk de eerste stap
is voor een landing van Italiaansche troe
pen in het Oosten. Er zijn zelfs al berich
ten gebracht, dat een landingsleger der
Italianen bereids naar Callipoli onderweg
is. Hiertegenover blijven echter vroegere
berichten vaststaan, dat generaal Cador-
na zich met beslistheid heeft uitgesproken
tegen elide verzwakking zijner krachten,
aan de Oustenrijksche grenzen.
In deze tegenstrijdigheid der berichten
brengt nu het bedoelde interview eenig
licht, niet om de autoriteit van den zegs
man, want deze is zelfs niet genoemd (de
redactie zegt alleen, dat het oen hoogge
plaatste persoonlijkheid is) maar omdat
de censuur, die in Italië zeer streng op
treedt, dit artikel heeft laten passeeren.
Naar zeggen van deze hooggeplaatste
persoonlijkheid is de oorlogsverklaring van
Italië aan Turkije volstrekt niet tevens het
sein voor een tocht naar de Dardanellen.
Wanneer de regeering zich niet in een ge-
vaarijlk avontuur wil wagen, is het noo
dig met groote omzichtigheid te handelen.
De meening, dat een forceering der Dar
danellen vanzelf eert nieuw Russisch offen
sief zou ten gevolge hebben, moet met
groote reserve worden bejegend. Voors
hands ontbreken voor zulk een meening
nog alle gegeyens, en de ^egeering kan
niet voorzichtig genoeg zijn in het nemen
van haar besluiten. Men liebbe dus ver
trouwen, en wachte rustig af, wat de
naaste toekomst brengen zal.
Uit deze regels blijkt dus, dat op dit
oogenblik nog tot niets besloten is, en dat
ook de oorlogsverklaring van Italië aan
Turkije den beslissenden factor in het
Dardanellen-vraagstuk niet gebracht heeft.
Tenminste tot op heden nog niet.
Turksch legerbericht.
Aan de fronten van Anaforta, Ari Boer-
noe en Sedteel-Bathr onderin© den de ge-
al 1-eerden afwisselend heftiger en zwak
ker geschutvuur en verepSiaen een massa
munitie. In den nach:t van 2-i op 25 Au
gustus bleef het vuur tot het aanbreken
van den dag voortduren. Op 25 Augustus
beproefden de gea'j.ieeerden met /.wakke
krachten een aanval op den Turkschen
linkervleugel. De aanvallers .werden ge
heel verslagen.
Aan de andere fronten geen verande
ring.
Vredesgeruchten.
Donderdag bevatte do „Maasbode" medo-
deelilngen over de mogelijkheid van een
wapenstilstand tusschen Rusland en
Duitschland; gisteren deelt de „Tijd" mede,
in een correspondentie uitt Keu'len, dat er
mogelijkheid bestaak op het sluiten van
een afzonderlijken vrede tusschen Rusland
en Duitschland. Met het Russische leger
is geen rokening meer te houden en de
opening van de Dardanellen is niet te
verwachten. In deze offnstandigjhedenv
zegt de correefüondenó van de „Tijd", ia
het begrijpelijk, dat de Russische wil om
te overwinnen de mogelijkheid overweegt
om in 'een wil tot behoud van het vóór
den oorlog bezetene over te gaan. Behali
ve den tegenslag aan de Dardanelles die
Rusland -afgesloten houdt op een wijze
waarvan men zich in het overig Europa
niet voldoende rekenschap geeft, werken
daartoe mede, de opeenhooping van, voor
raden en de verstopping van voor het ge
regelde leven noodzakelijke verkeer, de
stilstand der krijgsverrichtingen in liet
westen, het geringe uitzicht van den- toe
stand op .den Balkan en moeilijkheden,
die met de Entente-machten zijn gerezen-
Van den anderen kant zou er Duitsch
land alles aan gelegen zijn, de overwin
ningen in het Oosten te kunnen uii'.huiten
voor den algemeenen toestand en tevens
om het gevaar te ontgaan van een avon
tuurlijke overwintering i-n de sneeuwvel
den. De cen-lrale mogendheden en dit
is aan Rusland wiet ombekend gebleven
zouden, op het oogenblik edelmoedig
jegens den teruggedrongen tegenstander
kunnen zijn.
Een en ander heeft er toe geleid, dat
men elkaar niet in onwetendheid heeft
gelaten over hetgeen wenschelijk zou hee-
tetn. In verband daarmede as ook nog geer*
de-finitieve beslissing heken>i frp.r^f.ift
aan de thans, door de oentrale mogend
heden bezette. Poolsche streken was toe
gezegd. en voor Duitschland en Oosten-
rijk-Ilongarije een zelfstandig Polenrijk
onder zekere voorwaarden niet gelheel on
gelegen zou komen-, is op dit punt dus
een overeenstemming zeer wel mogelijk.
Voor Rusland zou thans een vrede niet
bepaald vernederend behoeven te zijn, in
dien het aan Oostenrijk een zeker con
trole-recht over Servië zou toekennen, ter
wijl dan aan Turkije de vrije hand in
Azië zou worden gelaten.
Berlijn is op het oogonblitk de wissel
plaats van gedachten over een en ander,
en ofschoon de Duitsche pers f,lollige
wenken heeft gekregen om op het punt
van mogelijke vredesonderhandelingen
niet voorbarig te zijn, zou de afkondiging
van een wapenstilstand de komende da
gen geenszins een volkomen verrassing
zijn. Of die spoedig gevolgd wordt door
een afzonderlijken vrede met het Tsaren
rijk en of deze weer bet uitgangspunt van
onderhandelingen ook mot de Entente zal
worden, zou natuurlijk niet geheel zijn
uilgesloten.
In het Britsche Rijk.
Staking in Zuid Wales.
De bladen molden, dat ongeveer tien
duizend mijnwerkers in de steenkolenmij
nen in Zuid-Wales staken.
Duitschland en Amerika.
Het Arabic"-incident.
De Duitsche gezant Bernstorff, hande
lende op instructies uit Berlijn, gaf aan
staatssecretaris Lansing kennis, dat aan
de Vereenigde Staten volledige voldoening
zal worden gegeven voor het doen zinken
van de „Arabic". Bernstorff verzekerde,
dat wanneer de „Arabic" tot zinken, is
gebracht zonder waarschuwing, <le Duit
sche regeering meer zal doen dan alleen
do daad désavoueeren.
Op den Balkan.
Duit9chlalnd en Turkije.
Volgens de „Gaulois" is prins Iloltexi-
lohe, °de nieuwe gezant van Duitschland
•in Turkije, zeer teleur gesteld door den
stand van zaken, dien hii te Konstanti-
nopel aantrof. Hij had'zich een geheel
ander denkbee'id gevormd van liet Jong-
Turksche régime, dodh dn plaats Yan or
de, zuinig beheer en goed gekozen voor
zorgsmaatregelen, vond hij er wanorde
en administratieve slordigheid in den
hoogsten graad.
Als gevolg daarvan heeft hij een beeld
Blaf ambtenaren uit Duitschland laten
aanrukken, om de anarchie in alle tak
ken vun liestuur zooveel mogelijk te doen
verdwijnen. Op deze wijze wordt Turkije
bijna een vasal staat van Duitschland,
zoowel administratief als staathuishoud
kundig en financieel. Maar daarover zijn
tl,, Tuilen nu ook weer niet tevreden eni
zoo 7al men zich ten filotle voor dit dilem
ma geplaatst zien; At de Duitschers wor
den inderdaad op den duur do overhoej>
