c £cicbcfve (Bou/cmit
14
De Oorlog.
6e JAARGANG
NO. 1/50
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week fl.25 per kwartaal; bij onze
agenten II cent per week, fl.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 21/, cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
WOENSDAG
JULI.
I9I5.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededeelingen van 1-5 regele fl.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentibn) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent
V Gezant Regout.
We zien den heer Regout dm onzen, geestt
nog debuteeren in de Eerste Kamer, waar
hij met zijn jeugdig niilteirldjik eigenaardig
contrasteerde met de bedaagde Senato
ren rond hem. Mot de jongsten van hen
verschilde hij wet niet zoo heel veel in
jaren, maar zijn Mond voorkomen, en blo
zende gelaatskleur, £ijn beweeglijkheid en
lenigheid deden hem jonger voorkomen
dan men- iin clie omgeving gewoon is.
Jrt den regel treedt men de Eerste Ka
mer niet bénnen zonder op een of andere
v ijze in '>t openbaar een eervolle bekend
heid te hebben gekregen, 't zij iin de poli
tiek, de magistratuur of de wetenschap.
De traditie brengt dit nu-eenmaal zoo
anede. De lieer Regout was echter buiten
de kringen, waarin hij verkeerde, een
zeer geziene persoonlijkheid, was een
•nieuw man, zoodat met belangstelling
werd uitgezien naar zijn maiden-
is p e e c h d'ien proefsteen voor geoe
fende luisteraars.
Nu, die eereite rede was een openbaring.
Met een sierlijke Vlotheid, wietke schier
baar wedergade :<n 't Hoogerivuri-s nriet
,vond; met een élégance, welke daar zeer
wo' op haar plaats was; ïneit een degelijk
heid. welke den wetenschappelijk onder-
ilegden man verried, werd een betoog ge
houden zoo kiem,mend en sluitend en zoo
nauwkeurig beargumenteerd, dat de rede
naar terstond het oor der Kamer bezat
«i men besefte da,t daar iemand stond,
me: wien rekening viel te houden.
Hoe juist de indruk was, welken dat
eei ^ie optreden van Senator Regout maak-
heeft het vervolg van zijn loopbaan
beu ezen. En da,t hij te Rome weder t h e
-right man on the right place
(de juiste man op de juiste plaats)
zal blijken, daarvan houden we ons over
tuigd de vriendelijke „Nieuwe Courant"
ten spijt.
BUITENLAND.
Fransche vliegtuigen bombardeeren
het strategisch station van Vigneulles-
les-Hattonchatel. Volgens Minister
Mac Kanna bedraagt het geheel der in
schrijvingen op de Britsche oorlogsleening
600 millioen pond sterling. In het
Engelsche Lagerhuis stelde Minister
Asq jith een motie voor, waarin de knappe
leiding van Botha bij den veldtocht in
Zuid-Afrika en de schitterende diensten
van Generaal Smuts en alle officieren
en manschappen van deZuid-Afrikaansche
troepen dankbaar herdacht worden.
Issa Boljetmats, het beruchte Albaneesche
bendehoofd, zou door de Montegrijnen
zijn gevangen genomen.
Vari de oorlogsterreinen.
Op heit Oostelijk oorlogsiteiriiéin. is die
bewegingsoorlog voorloop ig weer tot stil
stand gekomen. Het officieel© Duitsclie
communiqué meldde, dait de toestand in
ffiet Zuidoosten onveranderd was. De Oos
tenrijkers maken m een van hun commu-
fniiqué's alleen melding van een gevecht
-aan den Boeg bij Derewlang, ten N.W.
van Busk, waarbij een Russisch steun
punt genoernen werd waartegenover de
Russen lin dezelfde buurt een afgeslagen
aanval van de Oostenrijkers meidien. Over
den toestand bij Lublin zwijgen de Duit-
sche en Oostemrijksche berichten, en de
Russen melden dat de gevechten daar af
gebroken zijn, nadat de Russen er lvun
tegenoffensief voltooid hadden. De Russi
sche troepen hebben de stellingen langs
den rechteroever van de Urzendowska
bezet, waar zij nu den aanval van den
vijand afwachten. Inmiddels hebben zij
'hun pogingen tegen de sterike stelling der
Oostenrijkers op de hoogte 118 gestaakt.
In het Westen daarentegen heerscht
nieuwe opleving en bedrijvigheid. Op den
•aanval va.n de Duitse hers bij Souohez, die
het kerkhof in hun bezat bracht, is een
tegenaanval van de Franse hen gevolgd,
drie hun weer een gedeelte van het ver
tonen© terug bezorgde. Ofschoon de Duiit-
schens in h'et Weslten weer mjen'giing tot
aanvaPilem beginnen te toonen, is )toit dus
ver van een krachtig offensief op ver
schillende punten van het front we-inrig te
bespeuren.
De toestand op het Zuidelijk oortogs-
terrein, aan de Dardanellen en in den
Kaukasus is onveranderd.
Op Zee.
De „Königsberg" vernield.
Omtrent de vernieling van den Duriit-
-schen kruiser „Königsberg" door Engel
sche monitors op de Rufigi (Oost-Afrlka)
wordt van Engelsche zijde nog het
volgende gemeld: De positie van
de „Königsberg" maakte een aan
val hoogst moeilijk. Alleen vaartuigen
met weinig diepgang konden dlicht ge
noeg naderen om krachtdadig te kunnen
aanvallen.
Nadat een vlieger nauwkeurig <to plaats
■nao. ucirttsga wjbd-jJiw uuifisuie - .„ijj
stoomden de mouw
iier op en openden heit vuur. De „Kö
nigsberg" antwoordde onrnilddieLlijlk me,t
goed gerichte, snelle s-avo's uit vijf vuur
monden. De „Mersey" werd tweemaal ge
troffen. Een granaat doodide vier man.
Daar de „Königsberg" geheel 'vn het
struikgewas lag, hadden de Vliegers de
grootste moeite om vast te stellen waar
de schoten vielen.
Bij het begin van het gevecht werd het
Dui-tsche schip vijf maal getroffen, maar
na zes uur rapporteerden de vliegers dat
de masten nog overeind stonden. «Toen
trof een salvo de „Königsberg", met het
gevolg, dart. tussohen de masten de vlam
men uitsloegen. Maar toch vuurden de
Duitse hers met een kanon bij tusschen-
poozen door gedurende eendgen tijd, doch
op het einde van het gevecht zweeg het
stuk, hetzij wegens gebrek aan munitie.,
hetzij omdat het geschut ontredderd was.
Hoewel niet geheel vernield, was het
schip toch niet meer in staat om te vech
ten.
De monitors werden geholpen door dien
kruiser „Weymouth", welke hen volgde
over de zandbank aan den mond van de
rivier en het kleinte geschut op de oevers
onder vuur nam, terwijl de kruiser „Pio
neer" de kanonnen aan de monding van
de rivier beschoot. Om de „Königsberg"
geheel te vernielen, werd' op 11 Juli nog
een aanval gelast, .waarbij het schip to
taal werd stukgeschoten.
De Engelsohen kregen daarbij slechts
twee gewonden aan boord van de „Mer
sey".
Een Noorsch stoomschip door een
Engelschen kruiser aangehouden.
Ritzau's bureau meldt: De stoomboot
„Markland" uit Bergen is 30 Juni door
een Engelschen kruiser in de Noorsche
wateren bij Kija aangehouden. Het En
ge" sche oorlogsschip gelastte de Noorsche
stoomboot bij te draaien en vuurde een
los waarschuwingsschot af. De Noorsche
regeetring heeft haar gezant te Londen op
gedragen bij d© Engelsche regeering te
protesteeren en er op te wijzen, dat de
Noorsche regeering natuurlijk geen oogen-
blik de gedachte koestert, dat het optre
den van de Briltsche scheepscommandan-
ten voortvloeit u-iit minachting voor de
Noorsche neutraliteit. Maar het herhaal
de voorkomen van. dergelijke gevallen,
maakt het noodig, dat de betrokken com
mandanten door de Engelsche regeering
worden gelast, voortaan nauwkeuriger
toe te zien.
Tegen misbruik van de Zweedsche vlag.
De koning van Zweden heeft, ten einde
het misbruik maken van de Zweedsche
vlag togen te gaan, voor de loodsen en
douanebeambten een voorschrift uitge
vaardigd, waarbij bepaald is, dat, zood°ra
en vreemd schip met kenteekenen van een
andere nationaliteit dan waarop het vaar
tuig recht heeft, een Zweedsche haven
binnenloopt, de directie der douanen
daarvan telegrafisch op de hoogte moet
worden gebracht, en dat het schip niet
mag worden uitgeklaard, zonder goed
keuring van den koning. Het schip mag
zonder nadere order niet afvaren of uit-
geloodst worden. Een vreemd schip, dat
ten onrechte de Zwee dschg^ v'a^. jf wel
tenzij het schip in nood verkeert.
De betrokken loods moet bij de douanen
de binnenloodsing melden.
„'Stockholm's Dagblad" merkt hierbij
op, dat deze bepalingen met voldoening
moeten worden begroet door allen die de
noodzakelijkheid inzien de waardigheid
van het rijk en. het aanzien van de Zweed
sche vlag to handhaven.
De duikboot- en mijnoorlog.
De bemanningen van de treilers „Mer
lin" en „Emerald", zijn gisteren t© Lowe
stoft aangebracht. Beide schepen werden
vernield door bommen, die aan boord wer
den geplaatst door de bemanning van een
Duitsche duikboot.
De treiler „Hainton" is in de Noordzee
getorpedeerd door een Duitsche U-boot.
De bemanning werd gered.
In de lucht.
Een luchtaanval.
Een Fransch lucht-eskader van 35 vlieg
tuigen deed, volgens een officieel Fransch
communiqué, Dinsdagmorgen een tocht,
ondanks een windsterkte van 18.5 M. i
de seconde en bombardeerde het door de
Duitschers voor strategische doeleinden
ingerichte station van Vigneulles-les-Hat-
tonchètol. Dit station voorziet tegelijk de
streek bij de Tranchée de Calonne en het
bosch van Apremont in zeer belangrijke
mate van voorraden van allerlei aard; er
was hoofdzakelijk een opslagplaats van
munitie. De Fransche vliegtuigen wierpen
op de aangewezen plaatsen 171 granaten
van 90 m.M. Door het bombardement werd
op verscheidene plaatsen brand gesticht.
Alle vliegtuigen keerden terug, hoewel zij
vrij sterk waren beschoten.
Vliegers boven Gent.
In de afgeloopen week verschenen een
tiental vliegtuigen boven de havenwerken
van Port Arthur te Gent. Zij wierpen bom
men, doch werden door het geschutvuur
der Duitschers verdreven.
Amerika en Ouitschland.
Het Duitsche antwoord op de tweede
Lusitania-nota.
lux de Guerre Sociale" trekt Gust ave
Hesrvé het jin twijfel of president Wilson
het juiste antwoord op de Du its clie Nota
zal kunnen geven, daar het Amari'kaan-
ecöie volk niidt leeaisgeaind is.
Afgescheiden van do 15,000,000 Duit-
sobers, zegt Hervé, zijn er in Amerika
verscheidene mil Ito enen Ieren, die Etage-
land harten, omdat liet hen mishandelt
en uit hun geboorteland verdreven heeft,
verscheidene miliioenen Polen, .die do
Russen inog sterker haten en verafschu
wen en die absoluut geen vertrouwen stol
len in de beloften van den Grootvorst met
betrekking tot de autonomie; 2,000,000 Jo
den, waarvan de helft te New-York woont
en grooten invloed heeft; die, ondanks
hun sympathieën voor Frankrijk, uit
haat tegen de Russische regeering, die
aan 6,000,000 geloofsgenootem rechtsgelijk
heid oTiiJhouidit. g ome ene zaak maken met
de Dui-tsch-Aimerikanen.
Presridewt Wnïson wordit Vrijdag te
vy-ashiiinigiban verwacht, waar dan een ka-
oW Ho TVi.it'aoho notl, GTPhoil
In België.
De Gentsche Hoogeschool.
De Algemeene Vergadering van de
Utrechtsche Studenten-Afdeeling van liet
Algemeen Nederlandsch Verbond van den
11 den Juli j.L, heeft met algemeene stom
men aangenomen een dagorde, voorge
steld door Vlaamsche studenten van de
Gentsche, Leuvcnsche en Brusselsche
Hoogescholen, opdat reeds thans de voor
bereidende maatregelen getroffen zullen
worden tot algeheele Verylaamsching der
Gentsche Hoogeschool, opdat onmiddellijk
na het herstel van den vrede voor het
Vlaamsche volk eindelijk de gelegenheid
zal bestaan om zijn gerechtigd aandeel in
den beschavingsarbeid te vervullen.
In het Britsche Rijk.
Dank aan de Zuid-Afrïkaansche troepen.
M'iinistiar Asquirth heeft dn het Lagerhuis,
naar „Reulber" -aan de bladen seint, een
•verklariiiig voorgelezen, waarin hij zijn
dankbare waarde.eiring uitspreekt over de
bekwaaimib&kl van BotJha (die van Leider
der Boeren Brltschgazind is geworden) in
het leiden van den Zuid-Afrikaansohen
veldtocht en de bijzondere diensten door
generaal Smuts, de officieren en man
schappen der Zuiid-Afnnkaansche troepen
bewezen. Nadat Asqui'th, onder telkens
aangeheven gejuich, den voortgang had
geschetst van dein veldtocht eui het over
winnend besluit zei de hij: ik -vraag het
Lagerhuis om bij deze eerste gelegenheid
te getuigen van de bewondering en dank
baarheid van het gaheele Rijk, allereerst
verschuldigd aan den schil tea-enden ge
neraal, die eveneens eerste-minister is en
die zulke onschatbare diensten heeft be
wezen aan het Rijk, waar-van hij onder
daan was geworden door adoptie en van
welk hij een der- meest gevierde en ge
liefde zonen was geworden (luide toejui
chingen) en tevens aan de stoutmoedig^,
onvermoeibare troepen, Boer of Brit, die
als broeders zijde aan zijde stonden voor
de zaak, die even dierbaar aan allen is:
het wijder maken va<n. de handen dos
menschel ijk© vrijheid (Luide toejuichin
gen). Bonair Law zedde„De grootste van
alle verrassingen is, dat de tegenstand era
dachten, dat bot begin van den oorlog het
sein zou wezen voor do ontbinding van
he<t Britsche Rijk. Zij vergisten zich; wij
hadden geen macht om de koloniën met
zelfbestuur te dwingen ons ook maar in
het geringste to li elpen; nu komen van
allo kanten, van Indië, Australië, Nieuw-
Zeeland en Canada lege.i's, uit eógen vrijen
wil, niet alleen om ons te helpen in onzen
strijd, maar ook om deel te nemen in wat
zij beschouwen als hun etigen strijd" (toe
juichingen). Deze woorden, eveneens ln
een basluit vervat, werden onder de groot
ste geestdrift goedgekeurd.
De oorlogsleening.
De minister van financien, Mc. Kenna,
deelde gisteren in het Engelsche Lager
huis mede, dat het totaal der inschrijvin
gen op de oorlogsleening zeshonderd
millioen pond sterling bedraagt.
Aan de Engelsche Bank werd door
550,000 inschrijvers voor een gezamenlijk
bedrag van 570 millioen p.st. aangevraagd.
Dp inschrijving door bemiddeling van de
ven voor 15 millioen p. st.
De strijd in het kolenbedrijf in Z.-Wales.
De minister van munitie kondigt aan,
meldt Reuter uit Londen, dat Dinsdag
een koninklijke proclamatie is uitgevaar
digd, waarbij een staking in het stoen-
koolbedrijf in South-Wales tot misdrijf
wordt verklaard.
In Rusland.
Rusland en Japan.
Het Hamburger Fremdenblatt" meldt,
dat volgens geloofwaardige inlichtingen
het bij de ijverig gevoerd wordende onder
handelingen tusschen Rusland en Japan
gaat om het sluiten van een offensief en
een defensief verbond. Rusland zou bereid
zijn vérstrekkende economische tegemoet
komingen aan Japan te doen teneinde
daardoor zich onafhankelijker te maken
van zijn bondgenouten, in het bijzonder
van Engeland.
Op den Balkan.
Vrees voor Roemenië?
De correspondent to Czernowitsz van het
„Berl. Tagebl." verneemt uit de beste bron
FEUILLETON.
De noodlottige erfenis.
4)
Daaruit koos hij een bijzonder fijn
boortje, waarmee hij na het bevochtigd
te itebben in een flesohje met olie, n-aar
de deur terugkeerde.
Onhoorbaar boorde hij een gaatje jn
diie deur, op een hoogte van ongeveer een-
hal ve n meter van den grand', en, toen dsiit
werk volbracih-t was, knielde hij voor het
gaatje en drukte zijn -oog er teig-em aam
Hij kon de gelheele k-arnar van zijn
buurman overzien en deze i-n al zijn doen
bespieden.
lie gast van nio. 27 had zijn frak uitge
trokken, zich gewass-chen en zat niu aan
de tafel een bri'ef 4e schrijven.
Die bezigheid boezemde den bespieder
weinig belangstelling in, maar zijn oog
richtte zich op den -grooten koffer, waar
van het deksel open was, doch d-ien de
eigenaar nog niet had uitgepakt.
Na aldus alles te hebben opgenomen,
stond hij op en verwijderde zicli van de
deu-r.
Wij zullen nog wel eens zien, mom
pelde hij. Het schijnt, dat hij goed in zijn
spuien zit, maar de soliijn' bedriegt wel
eens. Wat hij voor een soort man wezen
zou?
Op deze vraag was voorloopig nog geen
antwoord te geven en, in afwachting van
de dringen die komen zouden, wierp dje
bewoner van no. 29 zich gekleed op zijn
tod, waar hij wat bleef liggen soezen.
Daar iuidde de bel voor de lunch.
De man stond van het bed op, maar
bleef er besluiteloos voor staan.
Zijn buurman ging naar beneden, hij
hoorde hem de deur achter zich dicht trek
ken.
Zou ik 't nu al wagen? mompelde hij.
Maar hij bedacht zioh.
De peer is nog niet rijp, hernam hij,
er zal zioh wel een betere gelegenheid
voordoen.
Na deze alleenspraak bracht hij zijn
kleederem in orde, en bagaf zich eveneens
naar de eetzaal.
Deze was de tus-sohenverdiep&ng van
het hotel en kwam uit op, het terras, van
waar men het gezicht had op het meer.
Er waren verscheidene gasten aan
kleine tafeltjes, gedeeltelijk in de zaal, ge
deeltelijk op het terras, dat door een breed
zonnescherm was overspannen.
Men praatte druk onder elkander in
al'ie talen van Europa en niemand lette
op den man, die het laatst was binnen
gekomen en de zaal rondkeek naar een
plaats.
Spoedig had hij zijn buurman in 't oog,
die reeds bezig was zijn hors d'oeuvre te
gebruiken.
Dicht in zijn nabijheid was nog een ta
feltje onbezet en daaraan plahtefte zioh
de man van no. 29.
De lunch liep af, zonder dat er iets ver
meldenswaardigs voorviel.
Voortdurend had de man van no. 29
zijn buurman gadegeslagen-, maar zonder
dat deze daar iets van gewaar werd.
Torn hij heit dessert gebruikt had', 9tak
hij een sigaar op en verliet de eetzaal en,
zoodra hij weg was. v "uiere die,
ir< de gang gekomen, hem juist de trap
op zag gaan.
Hij wachtte tot zijn buurman boven was
en beklom toen op zijn beurt de trap.
Haüverwege zag hij, op een trede, een
portefeuille liggen, die klaarblijkelijk door
zijn buurman was verloren, hetgeen deze
niet gehoord kon hebben door den dikken
iooper, die de trap bedekte.
Met een snelle beweging raapte de man
.de portefeuille op, zonder dot hij zelto
was blijven stilstaan en deed diie in zijn
zak verdwijnen.
De portefeui'.-le voelde dik aan.
Komaan, zeride de vinder op zege
vierenden toon, toen hij op zijn kamer
was teruggekeerd, dat is een goed begin.
Ik geloof, dat ik daar een gelukkige
greep deed en zonder eenige moeaJte ol
gevaar. Wij zul'len het maar dadelijk on
derzoek en.
Doch alvorens het te doen, haalde hij
een strookje gegomd papier uit zijn zak
en scheurde er een stukje af, dat hij over
het gaatje in de verbindtingsdeair plakte.
De sleu/tel van de kamerdeur stak aan
de binnenzijde dn het slot, dus daar Eon
men hem ook niiet bsepieden en, nu hij
zich aldus veilig wist haalde hij de ge
vonden portefeui'Vfe te voorschijn.
Deze was van fijn Russisch leder, met
zijde gevoerd en daairim was een sierlijk
monogram geborduurd.
H. d'A.. las de vinder, die vriend
schijnt van adel te zijn.
Hij stek zijn vingers ip de versohalLeai-
de taschjes en haalde er 'verschedd-ane pa
pieren uit, die hij op de tafel uitspreidde,
luie,vent ged-rukte strikken, maxur geen
enkel bankbiljet; nogmaals en nogmaals
woelden zijn vingers in alle hoeken, maar
vruchteloos.
Woedend wierp hij het voorwerp, van
zich af en bromde:
Voor den duivel, ik ben bestolen.
Op hetzelfde oogenblik hoorde hij bui
ten, in de gang, driftig praten.
Hij luisterde.
Toen pakte hij ving de papieren en de
portefeuille op, s'.oot alles weg in zijn va
lies en zeide:
Wij zullen dit allies later wel eens op
jj.ne gemak docxi'kijken, nu moeiten wij
eerst eens zien of wij op een of andere
wijze partij van den toestand kunnen
trekken.
Hij opende zijn dieur, liep de gang door
en boog zich over de trapleuning.
Daar zag hij zijn buurman, drie met
den huisknecht op de trap stond en de
eene ti'ede na de andere bekeek.
Zoekt u iets, mijnheer? vroeg hij.
Ja. mijnheer, mijn portefeuille, drie ik
kort geleden moet verloren hebben, want
toen ik vanmorgen aankwam had ik haar
nog.
Was e-r ge'd in?
Neen, gelukkig niet, mijn geld is op
een -veiliger -plaats geborgen.
Dat valt dan nog mee en verlioogt de
kans dat de vinder ze zal terugbrengen.
Ik wil bot liopen, want er zijn papie
ren in die ik dringend noodig heb. Het
zou mij veei moeiite veroorzaken, wanneer
ik ze niet terugkreeg en voor den vinder
zijn ze van geen waarde.
Voor den vinder van gem waarde,
herbaalde deze in gedachte Het is toch
allicht de moeite waard, dat eens te onder
zoeken.
En hardop vervolgde hij:
Weeit gij zeker, dat gij haar hier op
de trap hebt verloren?
Neen, ik weet alleen, dat ik haar
vanmorgen nog had, toen ik uit den trein
stapte. Ik kan haar dus ook verloren heb
ben in den omnibus, waarmee ik hierheen
reed.
Dat was de omnibus van het hotel,
want gij herinnert u misschien we\, dat
wij daar te zame-n in gezeten hebben.
Ia.
Ik zal item and naar don stal zenden
om te vragen of de koetsier misschien uw.
portefeuille heeft gevonden.
Hij ging naar beneden en gaf dezf
boodschap mee aan den piccolo.
Dc stal bevond zich in de onmiddellijk»
nabijheid" van het hotel, zoodat de jongen
binnen een paar minuten terug was met
hat antwoord, natuurlijk dat er niets ge
vonden was.
Inmiddels had de eigenaar van de por
tefeuille zich overtuigd, dat deze niet op
de trap lag en was de huisknecht weer
aan zijn werk gegaan met de belofte, dat
hij het geheele personeel dezer verdieping
van het hotel zou waarschuwen, dat er
iets verloren was.
Beide heeren bleven in de vestibule
a i leen.
Zij hadden Fransch met e'kaar g09pro
ken en op een wijze, dat de verliezer opr
merkte:
Naar uw uitspraak van het Fransch
te oordeelm, mijnheer, geloof ik, dat ik
het genoegen had, eon landgenoot in u
te ontmoeten.... Ik bon namelijk een
Franschman, mijn. naam is Hector d'Al-
leret. (Wordt vervolgd.)
