BUITENLAND.
De Oorlog.
ÖeJAARGANG
No. 1740
e *^dóv\vz(£ou/tarJ'
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. - Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze
agenten II cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco r post f 1.65 per kwartaaL
Afzonderlijke nummers 2ty9. cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
VRIJDAG
9
JULI.
1915.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
Ingezonden mededeellngen van 1-5 regels fl.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij oontract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent
Aanbiedingen van Dienetpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Advertentibn) van 1-5 regels 25 cent, Iedere regel meer 5 cent
V De Landstorm.
Met belangstelling zal men het antwoord
des ministers lezen op het VoorloopLg
Verslag inzake liet ontwerp tot nadere
uitbreiding van den Landstorm.
De eerste vraag is deze: Zijn djoor dat
antwoord degenen bevredigd, die zeer
terecht! de uitdrukkelijke verklaring
wilden hebben, dat het ontwerp slechts
het karakter van een noodwet draagt.
Hoewel de minister op dit punt zee.r kort
is en niet, zelfs niet eenigszins preciseert,
voor hoelang de in het ontwerp bedoelde
maatregelen zul en gelden, geeft hij toch
toe, dat er slechts sprake is van een
noodwet. En hiermede kan men te
vreden zijn, dunkt ons.
Erkend moet worden, dat de minister
tn.u duidelijker, veel duidelijker is, dan bij
de eerste toelichting van zijn. ontwerp.
Voor geen misverstand is nu de strek
king van het ontwerp vatbaar. De man
nen, die Z'ulllen worden opgeroepen de
wapenen te dragen, zulten ongeveer 4
maanden worden opgeleid, om daarna
plaats te nemen in de gemobiliseerde on
derdeden, waarna een gelijk of ongeveer
gelijk aantal landweermannen met ver
lof zal worden gezonden.
Naarmate dus in den loop der maan
den jonge landstormmannen bij helt Leger
worden imiged&e&d, zuTien oudere land
weermannen de gelederen verlaten.
Ter tegemoetkoming aan een geuit
verlangen heeft de regeering haar wets
voorstel aldus gewijzigd, dat thans wordt
voorgesteld de bevoegdheid tot oproeping
te beperken tot hen, die niet voor 1916
het 30e in .plaats van het 40e levensjaar
zuilen hebben volbracht. Ook dan zulten
er waarschijnlijk eenige lichtingen (28 en
29 jaar b.v.) overblijven van mannen, die
niet opgeroepen zullen worden), omdat
dan reeds alle landweermannen door
ian-dstormmannen zullen zijn vervangen.
Wel wenscht de Regeering de mannen
tusschen 30 en 40 jaar te doen inschrij
ver. niet lïet oog op' onverhoopt Ja/ter hoo-
dige oproeping, waarvoor echter bij de
wet toestemming zal moeten worden ver
leend.
Dat de leeftijdsgrens van 40 op 30 jaar
is teruggebracht, verdient in zooverre toe-
juich ing, dat degenen boven de 30 jaar nu
ten minste voorloopig zekerheid heb
ben niet tot den dienst te zullen worden
opgeroepen. Hun kansen waren echter
toch reeds zeer klein, tenzij de oorlog
de Hemel beware ons er voor! nog een
vier- of vijftal jaren-zou duren.
De minister zegt, dat de jongste land-
stormpiicbbiigen de lichting 1916 zullen
voorafgaan. Daar is, dunkt onf, niets te
gen, misschien zelfs iets voor met het. oog
op den leeftijd van de lichting 1916. De
diensttijd heginit toch al jong genoeg!
We meenen, dat het wetsontwerp n-a
deze (toelichting niet veel tegenstand
meer zal ondervinden.
De Italiaan8che kruiser „Amalfi" is in
den morgen van 7 Juli door een Oosten-
rijksche duikboot in de Adriatische Zee
getorpedeerd. De Franschen drongen
ten W. van Souchez door in de Duitsche
loopgraven, doch konden er slechts een
gedeelte van behouden. Fransche aan
vallen ten W. van Aprémont werden
afgeslagen. Ten W. van den Boven-
Weichsel veroverden de Duitschers ;een
aantal Russische stellingen. Pogingen
der Russen om de hoogte 95 ten 0.van
Dolowatka te heroveren gelukten niet.
De Russen hernemen in Galicië het
offensief en doen de Oostenrijkers bij
Krasnik wijken. De Russische veront
schuldiging wordt in Zweden onvoldoende
geacht.
Van het Westelijk oorlogs
terrein.
In het Westen bepaalt de strijd zich
slechts tot plaatselijke ontmoetingen.
Daarbij zijn de Duitschers even vaak de
aanvallers als de Franschen en Engei-
schen, waaruit blijkt, dat zij, bij eenige
weken geleden vergeleken, ongetwijfeld
eenigszins versterk!" zijn. Dat er echter
van Duitsche zijde in het Westen grootere
inspanning te verwachten is, schijnt ons
op verschillende gronden niet onwaar
schijnlijk.
West/dijk van Souchez slaagden de
Franschen erin, over een breedte van on
geveer 800 M. in de Duitsche voorste loop
graven te dringen; zij v erden bij een te
genaanval voor een groot deel verdreven.
Fransche aanyallen op de Duits**,he po
sities ten Westen van Apremont woiden
dag en nacht, doch zonder succjs, door
gezet.
Van het Oostelijk oorlogs
terrein.
Men kon gemakkelijk veronderstellen,
dat de Russen niieit in gebreke zouden
blijven, den Duiitsch-Oosrtenrijksoheca troe
pen den weg naar het Noorden, die zij
nog moeten afleggen, willen zij tusschen
Warschau en Bresit kornpn, zoo moeilijk
mogelijk te maken.
Zij zijn daarmede reeds begonnen. Aan
zienlijk© reserves zijn aangekomen, in het
hijzonder tegenover de legers van aarts
hertog Jozef Ferdinand, d'ie, tusschen
Weichsel en Boeg, het verst naar het
Noorden zijn opgerukt en den 9po<xrweg
Iwpngorod'LublinGhodm bedreigen.
Een niet-officiieel bericht uilt Weenen
meldde, dat het optreden van Russische
■reserves aan den strijd, nieuwe leven
digheid bijzette". Helt officieel© bericht
vermeldt eenvoudig de aankomst van
Russische versterkingen. Die versterkin
gen gingen op verscheiden punten tot
den aanval over. Bij Krasnik moesten de
Oostenrijkers voor de aanrukkende Rus
sische troepen wijken; in de omgeving
van Stregowo en Starozreby, Noordooste
lijk en Zuidwestelijk van Rockxnz, werden
de aanvallen afgeslagen. Pogingen van
de Russen om de hoogte 95 ten Oosten van
Dolowathka te heroveren -mLslpkten. Ten
Westen van den Boven-Weóohsal verover
den de Duitschers een aantal Russische
stellingen.
Deze berichten komen "vrijwel overeen
met die, welke de Russen meftden.
Voor de rest van het Zuidoostelijk front
meldden de Duitschers sedert eenige da
gen „geen verandering". Een mededee-
Iing, die ©aar de ondervinding heeft ge
leerd, zeer verschillende beteekems kan
hebben.
Van het Zuidelijk oorlogs
terrein.
Het Italiaansche communiqué meldt:
De vijand beproefde een aanval op onze
stellingen bij Passo di Mampo, maar
f.ea"L\ afgeslagen met ernstige verliezen.
Wij gaan langzaam maar voortdurend
vooruit op het Carnia-plateau en maak
ten 1400 gevangenen.
Het Oostenrijks'èh legerbericht van 8
Juli luidt: In de streek van Gtörz deden de
Italianen gisteren weder eenige aanval
len. Op het bruggehoofd van Görz zouden
zij ook mobiele militie af. Onze troepen
sloegen alle aanvallen van den vijand
af.
Aan de Midden-Isonzo en in het Krnge-
bied is het rustig.
In het Karinthische en Tiroolsche grens
gebied alleen artillerie-gevechten.
Op den Balkan.
Venizeloa.
De „Times" verneemt ufit Athene:
De eerste minister is verscheiden kee-
ren door den Koning in audiëntie ontvan-
•op, dat sedert deze audiënties hebben
plaats gehad, de mSnisbemieele pers niét
meer spreekt over de waarschijnlijkheid
dat de Kamer ontbonden of verdaagd zal
worden, maar zich zelfs in tegemoverge-
gteflden geest uitlaat.
Eenige blad en, die het tegenwoordige
ministerie steumeni verklaren dat de ko
ning waarschijnlijk een coalitie-kabinet
zal vormen, dat samengesteld zal zijn uit
alle partij leiders en welk Kabinet In zake
het ernstige vraagstuk der buitmland-
sche politiek ©one beslissing zal moeten
nemen. Het Hijkt echter onwaarschijn
lijk, dat de koning zulk een stap zal doen,
want hij zou daaribij zeker op het verzet
fan Venizelos stuiten, daar de liberale
meerderheid groot genoeg is om recht te
hebben om aan de regeering te komen.
Op Zee.
De Italiaansche kruiser „Amaltl*3
getorpedeerd.
Een van onze duikbooten boorde in den
morgen van 7 Juli een Italiaanschen pant
serkruiser van heit ,,Amaifi"-type in het
•noordelijk déél van de Adriatische Zee in
«fen grond met een torpedo, meldt een
communiqué van den Oostenrijksohen
marinestaf.
Bericht van den rtaliaansche® Marine
staf.
8 Juli. Een verkenningstocht met ver
schillende scliepen werd den vorigen nacht
in volle zee ondernomen in de Adriatische
Zee. De kruiser „Amalfi", die er aan
deel nam, werd bij het aanbreken van den
dag getorpedeerd door een OoStenrijksohe
onderzeeboot; het schip helde dadelijk
sterk naar links over.
De commandant riep. alvorens de be
manning te beveten zich in zee te wfrpen:
,.Leve de Koning, lew Italië", met wel
ken kreet door de geheele bemanning,
we'ke zich bewonderenswaardig ordelijk
en gedisciplineerd op het achterschip be
vond, werd ingestemd. De commandant
verliet het laatst het schip, door zich te
laten glijden langs de zich nog boven wa
ter bevindende zijde van hét schip. Kort
daarop zonk de kruiser. Bijna de geheele
bemanning en de cST file ie rein werden met
onze eigen hulpmiddé'.en gered.
De nog jeugdige Oostenrijksch-Hon-
gaarsche onderzee-flotltielje heeft dus een
nieuw succes te boeken. Eerst boorde een
onderzeeër den Franschen pantserkruiser
„Léoaa Gamletta" in de straat van Otran-
to in den grond en thans is ook een Ita
liaansche pantserkruiser de „Amalfi" ge
torpedeerd.
(De „Amalfi" is een van de nieuwe Ita
liaansche pantserkruisers van hétzalifde
type als de „San Marco", „San Giorgio"
en „Pisa", die na de drie van het „Vare-
se"-type gebouwd werden.
De „Ama'fi" liep 1n 1908 van stapel. De
waterverplaatglng is 10,400 ton; de snel
heid is 23.6 knoop.
E>e bewapening bestaat uit Mier kanon
nen van 25 c.M., acht van 19 c.M., 16 van
7.6 c.M. en 2 van 4.7 c.M.
iP s c.M. <>IW hft
25 c.M. De bemanning feit 684 koppen.)
(Red. „L. Ct.")
Schip in brand.
Een draadloos telegram van Reuter te
New-York bericht, dat het stoomschip
„Minnehaha", dat Zondag j.l. van New-
York naar Londen vertrok, in brand staat.
De bemaning tracht den brand in het
ruim te blusschen.
De duikbootenoonlog.
De „New York Tribune" weet te ver
tellen, dat Duitséhland voornemens is een
du ikiboofc-b lokkade vam de Atlantische
kust van Canada in 't leven te roepen met
het doef) alle munitie- en troepenschepien
in den grond te boren. Er zouden geheime
steunpunten voor de duikbooten komen
op het Belle-eiland, op .Ie St. Pierre- en
Miquelüon-eiillanden bij Newfoundland en
op het St. Lawremce-eiland. Amerikaan-
sche deskundigen achten het pl'Jam uit
voerbaar.
De Onzijdigen.
De Russische verontschuldiging.
De Zweedsche „Aftombladet" verklaart
zich niet bevredigd door de voldoening,
welke Rusland heeft gegeven, daar geen
verzekering is gegeven, dat zulk een
schending der ctuzijdighedd in de toe
komst niet weer zal gebeuren.
Zweden moet volgens het blad de be
straffing van de schuldige officieren
eischen. Het gé'.ooft, dat de zaak door de
Zweedsche regeering nog niiet alls afge
daan wordt beschouwd, daar in de offi-
cieele Zweedsche mededeel".Lng met geen
enkel woord geoogd wordt, dat de Rus
sische verklaring bevredigend wordt ge
acht
Verschillende Oorlogs
berichten.
Het jubileum der Hohenzollern9. Bij
Keizerlijk besluit is bekend gemaakt, dat
het jubileum der 500-jarige regeering van
de Hohenzollern-dynastie wel gevierd zal
worden, doch in verband met 'ie emstigé
tijden, slechts in scholen en kerken.
Een royale gift Sven Hedin heeft net
geheele bedrag dat hij als honorarium
heeft ontvangen voor zijn aan de Duitsche
soldaten gewijd boek „Ein Volk in Waf-
fen" aan het Duitsche en het Oostenrijk-
sche Roode Kruis geschonken. Als een
bewijs dat dit boek voel verkocht is kan
dienen dat deze gTTt van Sven H.iJin
75,830 mark bedraagt.
Geen wonder dat het „Berliner Tuge-
blatt" hem betitelt als „een waar vriend".
Onderscheiding. De zeereerw. pator R.
Brinkrnann uit het Redemptoristenklooster
to Vaals, is begiftigd met het IJzeren
Kruis.
Smokkelen van geld. Woensdagmor
gen ging mej. M. A., een der deftigste in-
geztenen van Esschen, naar het bur. der
Duitsche grenspost om haar dagelijkschen
Nederland. Deze dame welke dagelijks
een pas kon verkrijgen voor Roosendaal
werd ten bureele van den Dultschen
grenspost gefouilleerd, waarna voor een
waarde van 50,000 mark aan goud en
bankpapier bij haar gevonden werd. Daar
't vervoer, van goud geld over do grens
streng verboden is, werd de dame per
automobiel naar de gevangenis te Ant
werpen overgebracht. In deze zaak moet
verraad in 't spel zijn.
Het gesticht Lousbergs. Op last van
de Duitsche overheid moet het groote ge
sticht Lousberg te Gent, waar 300 oude en
blinde mannen vertoefden, ontruimd wor
den. De meesten zullen in andere kloosters
ondergebracht worden.
Sepp Innenkofler. Uit Innsbruck
wordt bericht dat de wereldberoemde Do
lomietenberggids Sepp Innenkofler, die
zich door buitengewone verrichtingen in
den tegenwoordigen oorlog herhaaldelijk
onderscheidde en juist zijne benoeming
verwachte tot vrijschutters-luitenant, bij
de laatste gevechen in de Dolomieten
door een schot In de borst is gesneuveld.
Zijn zoon Christiaan verwierf dienzelfden
FEUILLETON.
WITTE ROZEN.
„Zeer gaarne voldoe ik aan uiw vrien
delijk verzoek, Eerwaarde, bij onzen God-
de! ijken Vader zijn wij immens allen te
hui.^'
Zij traden het nederig Godsgebouw
binnen, en toen na een kort gebed, de
pastoor deai onbekende de grootste schat
ten zijner armoede toonde, en hem ook
voor het versierd Maria-alitiaar bracht,
vielen dies vreemden oogen op den prach-
tdgen ruiker van witte rozen, prijkend
voor het beeld der Onbevlekte.
„Maar, mijnheer Pastoor, hoe komt
UEd. in dit vergevorderd seizoen, aan
zulke overheerlijke rozen?" riep de jonge
man, vol bewondering, uit.
„Eene vrome dame en hare dochter
Bieren, bij elke Mariafeest, met zulke bloe
men het altaar," hernam de pastoor.
Bij deze woorden moest wel een hevige
ontroering den vreemdeilinjg aangrijpen,
want hij werd zeer bleek. Had misschien
zijne verloofde hem, jjn vroegere dagen
van geluk, met zuilk een ruiker verwel
komd? Of had zijne moeder hem, op den
ca.g zijner eerste H. Communie, eene witte
roos op het onschuldig kinderhart gesto
ken? Of was het weLLiéht eene blijde of
droevige herinnering uit lang, zeer lang
Vervlogen dagen?
De naam, heer Pastoor, de naam die«r
dame." vroeg hij schier ademloos.
„Mevrouw von Bergitihal heet die voor-
beeH'dige Dame," zoo antwoordde de pries
ter, tibams lIEtit minder ontroerd, dan de
jonge man, want de vrome weduwe had
hem sedert land hare Levensgeschiedenis
verhaald.
„O lieve Moeder Mania, dank, duizend
maal. dankl" Onder deze woorden wierp
de vreemde zich voor het altaar op de
knieën, terwijl hij weenend zijn aange
zicht met beide handen bedekte. Dan
stond hij ijlings op, greep krampachtig
den arm des priesters en sprak: „Eer
waarde, voer mij aanstonds tot die Dame,
want zij is mijne lteve, dierbare, sinds
lang dood gewaande moeder!"
„Bedaar, bedaar, mijn vriend, gedifid
en kalante; Mevrouw -van Beqgthal heeft
eene niét te sterke gezondheid; de plotse
linge vreugde zou haar nadeel doen, eeorsd
wil ik haar langzaam op uwe komst voon
bereiden."
„Wees niet bezorgd, heer Pastoor, ik
zal met de noodige voorzichtigheid te
werk gaan."
Beiden begaven zidh nu naar de wo
ning der weduwe, dlie niet weinig ver
wonderd was, den waardügeai priester, in
gezelschap van een vreemde, haar huis
te zien binnenkomen. Dooh nauwelijks
had zij een blik geworpen op het geüaat
van den vreemdeüing, al9 zij ontste'd te-
ruk deinsde, onder den uitroep: „Groote
God! Wat treffende gelijkenis! juist zoo
was mijn dierbare echtgenoot, teen hij
voor twee en twintig jaren afscheid van
mij nam, om op het slagveld te gaan
sterven!" Dan zonk zij in onmacht neder.
Toen zij weder tot bewustzijn kwam, be
vond zij zich itn de armen van den vreem
deling, die schredendie uitroep: „moeder!
dierbare moeder? kent gij uwen Hugo niet
meer?" „Hugo! Hugo! mijn allerliefste
jongen, zoo lang beweend als dood, eijt
gij het. werkelijk?" zoo kwam het eindehjk
over de lippen der moeder, die zijn geüaat
met kussen overdekte.
Hugo reikte haar eene gouden medaille
die hij van af zijne kinderjaren op zijn
hart gedragen had, en welke het welge
lijkende portret zijns vaders droeg.
Mevrouw von Berg thai brak in tranen
ios, toen haar blilk op de dierbare trekken
van den sinds Lang overleden echtgenoot
viel, doch een straal van vreugde verhel
derde haar aangezicht, alte Hugo, zijn
hoofd op haar schouder leggend, kinder
lijk vleide: „Ween niet meer, dierbare
moeder, ik zal mijn bedt doen, u het gemis,
van vader zooveel mogelijk te vergelden."
Thans kwam Julia, die buiten het groo
te nieuws vernomen hadi, ijèings toege
sneld; de vreugde des wöderziens was on
beschrijfelijk.
Toen de eerste opgewondemihend een wek
nlg bedaard was, werd Hugo met vragen
bestormd, waar hij dan toch tot nu toe
geweest was. Hij verhaalde dan, het vol
gende:
„Toen de oude Frans ons in veiligheid
gébracht had, had «ik de verzoeking niet
kunnen weerstaan, om te zien, wat van
ons prachtig ö'ot geworden was. Lk ver
wijderde mij onbemerkt, en zag plotse
ling vóór me een dier ruwe soldaten, die
de bnandfaMoel dn ons kasteel geslingerd
hadden. Daar mijn kleed los hing, be
merkte die roofgierige man de gouden
medaille, en wilde zij mij ontrukken.
Door doodsangst geprikkeld, liep ik, eoo
hard ik kon, weg. Dit zoude mij echter
weinig gebaat hébben, indien de soldaat
niet plotseling over een steen' ware ge
struikeld «en op den grond gevallenv waar
bij hij zich eng aan 't hoofd bezeerde. Ik
liep nu altijd verder, «tot ik uitgeput on
der een boom ter neder viel en insluimer
de. Toen ik ontwaakte, bevond ik mij in
een gemakkelijk en reiswagen., maast eene
9choane dame, die mij met liefde omarm
de en kuste. Hf weende en nie^i aanhou
dend om mijne moeder eni zuster; aJJe
liefkozing en der dame konden mij niet
tot bedaren brengen. Eindelijk overviel
mij eene hevige koorts, gevolgd door eene
lancrdiu 7'"' ziekte.
Toen (i'k eindelijk genas en naar moeder
en zuster vroeg, verzekerde mijn. mij, dat
aille gedane navorschingen zonder gevolg
waren gebleven. Ik bevond mij alsdan
zeer ver van-huis, namelijk in de Spaan-
sche stad Barcelona; de dame welke mij
gevonden had, was de gemalin van den
markies de la Toün, die overste van een
Framsch regiment was. Daar de markies
geen© kinderen had. nam hij mij als zoon
aan, en maakte mij erfgenaam zijner rijk
dommen-
Als beiden, voor twee jareni. spoedig
na elkander stierven, keerde ik naar
DuLtschland terug, en stelde aJte© in het
werk, om u, mijne dierbaren, op te spo
ren, doch vruchteloos. Zoo kwam ik ook
in de nabijheid van dit dorp, waan ik door
het schoone landschap hekoord, den wa
gen verliet en te voet verder waiudftlde.
Zonder iets te vermoeden zou ik verder
gereisd hebben, w.are hét niet, dat, in de
kerk, de heerlijke witte rozen mijne opi-
merkzaamheid hadden getrokken; ik dacht
aan de gelukkige dagen mijner jeugd,
toen moeder mij meê nam naar de kapel
mij voor het altaar In de hoogte beurde,
opdat dk met mijn© kleine handjes het geu
rige bloemenoffer voor de voeten van
Maria zou neêrleggen. Een zonderling
vermoeden kwam dn mij op: wie was dde-
gen'ej, welke op gélijke wijze Maria's
Ibeeldmis sierde, zooals (vroeger mijne
moeder placht te doen? Hert- antwoord op
deze vraag maakte mij tot den gelukkig
ste aller ébervelangem; het overige weet gij.
I«n den avond van denzelfden d ag lend el-
de Mevrouw von Bergtfhal, met hiare beide
kinderen, voor het beeld der Moeder
maagd, die hare veneering en li-efde, op
zoo wondervolle wijze ba'oond had.
Menig kind van Maria heeft in <iit tref
fend voorval meer dan één trek van over
eenkomst gezien met zijn eigen levens
geschiedenis.
Hoe menigeen heeft de dagen zijner
eerste jeugd kalm en vredig doorgebracht,
ender het oog vam Jezus on Maria, om
ringd door de liefde en zorgen eener tee-
ricre en vrome moeder, evenals Hugo-I
Toen was het vreugde in het hart, en
speelde jn de ziel de zon van Gods genude.
Toen darielde men aigeloos rond, alsof
geen eind zou komen aan de vroolijke
spelen der onschuld; teen zong men lou
ter liederen van vreugde, onbewust welke
klaagtonen en smartkreten hot levenslied
zou bevatten; toen plukte men, met volle
handen, bloemen, altijd geurige bloemen,
niet vermoedend, dat het levenspad met
meer doornen dan rozen zou bezaaid zijn.
En dacht men al eens aan do toekomst,
dan zag men haan* a!s de rijpe vrucht des
gelijks, waarvar* de kinderjaren de bloe
sem a's de volle middag van zaligheid,
waarvan de kinderjaren de dageraad wa
ren.
Doch de vijand kwam, en het paleis des
geluks ging in vlammen op: minder ge
lukkig dan Hugo, werd men beroofd van
bet gouden eereteeken van Gods vriend
schap, prijkend met de beeltenis van den
Hemetechen Vader; aan het ouderlijk buis,
waar G-od de vader, Maria de moeder,
Je sus de broeder ifs, en de engelen de npeel-
genooten zijn, werd men ontrukt* om
verre, in den vreemde gebrek te Jijden.
Gelukkig zoo een vriend of eene vrome
ziel, of zoo men zelf dagelijks of ten min
ste somwijlen eenige rozen van gebeden
aan Maria aanbood: die (rozen deden den
weg vinden naar heit ouderlijke huis, ja*
naar het hart van Jesus en Maria.
