Tweede Blad.
Be JAARGANG. -/ 1 No. Vr03
3)e Scidóohe Souïcml
Jgga» MHWMM* IVIWHilBaMB—BBB—
Woensdag 19 Mei !9I5.
BERICHT.
Ingevolge een besluit van de Vereenigïng
()De Nederlandsche Dagbladpers" wordt
over hst abonnementsgeld niet meer na
sHoop van het kwartaal gedisponeerd,
doch in den loop van het kwartaal.
Onzen abonnés verzoeken wij vriendelijk
hiervan nota te nemen, daar dezer dagen
over het 2e kwartaal gedisponeerd zal
worden.
DE DIRECTEUR.
Uit de Pers.
Geen twistappel.
De volgende zeer juiste beschouwing
over het herstel van de Missie bij Z. H. de
Paus is ontleend aan de „Msbd.":
Van sommige zijden wordt 't voorgesteld
alsof een eventueel herstel der Vertegen
woordig Ing bij het Vatic aan zoude wezen
een uiting van welwillendheid jegens de
Katholieken, het .schenken van een voor
recht aan .de Roomsche Kerk.
Voor wie maar evct.i let op den oorsprong
en het karakter van het Kabinet, en op de
kuidige politieke constellatie, moet het
lanstonds duidelijk wezen, dat noch van
het een, f.ioch van het ander sprake wezen
ian.
Neen; de thans reeds met het Vaticaan
tangeknoopte relatie en hetgeen verder
tolgen mag, geschiedt niet uit welwilhj.id-
teid jegens de Katholieken, niet uit eer
lied voor den Paus, maar alleen, wijl
naar het oordeel der Regeering, het belang
ran dep. Staat der Nederlanden het eischt.
De omstandigheid, dat een groot deel
nn 't Nederlandsche volk Katholiek is,
jgt thans niet het minste gewicht in de
chaal.
Dat alles is duidelijk.
En nu moge juist daardoor de feitelijke
ïktjnning van 's Pausen zedelijke macht
n positie grooter en waardevoller zijn, zij
s daardoor nog niet van harte gewild.
Ook in 't dag.elijksch leven ziet men het,
lat iemand, met wien sommigen zich te
nornaam achtten om te gaan, plotseling
och door de zoodanigen gezocht wordt,
oodra hij een voor hen wellicht voordee
igen invloed bekomen heeft.
Dat echter over een dusdanige toenade-
ing zijne reeds vroegere vrienden, niet
pgetogen zullen wezen, is duidelijk.
Zoo ook hier.
Dat dus de Katholieken eventueel ook
a dez6 zaak als goede vaderlanders gaar-
b de Regeering zullen steunen, ls even
iuidelijk als dat wij, als Katholieken, de
aak uiterst nuchter en kalm zullen heb-
op te vatten.
Hoe dus ecja herstel der Vertegenwoordi-
ing bij het Vaticaan thans tot twistappel
usschen de politieke partijen zou ltujnnen
rorden, is onbegrijpelijk.
De motieven waarop c|n de omstandighe-
lea waaronder zulks eventueel zoude
(laats vinden, sluiten dat o. i. ten eenen-
nale uit.
Economische vooruitzichten.
Onder dit opschrift heeft dr. Bos in ,,De
Hoofdstad", het orgao,n van de Vrijzinnig-
Democratische Vereeniging te Amsterdam,
en artikel geplaatst, waarin hij de mee-
Jing uitspreekt, dat de verwachting 'van
ien, die na het sluiten van dep vrede een
rachtige economische herleving tegemoet
ien, niet zal uitkomen.
De kans dat op den oorlog onmiddellijk
FEUILLETON.
HEREENIGD.
Terwijl zij Le Noir zag, sloeg het jonge
Hoisje hare heide- armen -om den hals -\a.n
juffrouw Rocke en snikte: „Vaarwel mijn
geliefde, moederlijke vriendin. God geve
tot het niet voor langen tijd moge zijn!
D, bid voor mij. dat ik spoedig, spoedig
toge terugkeeren!"
- De Almachtige neme u onder Zijne
toede, kindlief. Ik .zal voor u bidden, tot-
tot alles goed wordt! antwoordde Ma-rah,
toar kussende en haar in hare armen
tóten,de.
Klara was thans gereed om te vertrek-
kn. Le Noir vatte haar bij de hand en ge-
toidde haar naar het daarbuiten wach
tte rijtuig.
Alvorens in te stappen, wierp zij op haar
!ll(l tehuis een laats.;.en blik. Alle vrienden
het geheete personeel werden getroffen
tor haar bekommerden, angstïgen blik,
scheen te willen vragen:
Zal ik ooit terugkeeren, dierbaar huis
to dierbare vrienden?
in het volgende oogenblik had zij in het
"itog plaats genomen naast Le Noir; de
garden trokken aan en het rijtuig rolde
«en.
Daar het zwaar bepakt was met r-eds-
ito, reed men" niet bijzonder vlug. Zij
to'hn Staunton nog niet bereikt, toen
«ter Willianns hen tegemoet kwam.
'Ti zijn gezelschap bevond zich een offi-
^"van politie, die aan Le N-oir het bev^l
fletn voogdijraad ovieifhandig^;. om
een bloeitijdperk gaat volgen met sterk
geprikkelden ondernemingsgeest, ten ge^
volge daarvan sterk stijgenden rentevoet en
tevens door de massa werk hooge loonen,
schijnt mij .zeer gering. Of hier te lande
de tijd na den vrede in het algemeen zoo
veel beter zal zijn, al zal dat ook in enkele
groote steden zonder twijfel het geval we
zen, is zeer onzeker.
Zoodra de tijd voorbij is dat alle uitga
ven in verschillende landen door leeningen
worden gedekt, welke bij de ingezetenen, in
offervaardigheid en vertrouwen op de
landsregeeringen, alom gemakkelijk wor
den geplaatst, zal de zware druk eerst
recht worden gevoeld.
Ontzaglijk zijn de kosten van den tegen-
woordigen oorlog. D.e bedragen zijn zoo
groot, dat men zich haast geen voorstelling
er van kan maken. Dait alles zal mep in
de oorlogvoerende staten moeten betalen
door gedurende zeer vele jaren zeer hooge
sommen voor rente en aflossing op te bren
gen. De begrootingen van de verschillende
Staten zullen ontzaglijk worden bezwaard
en het noodzakelijk gevolg blijft niet uit
dat de belastingdruk zeer sterk -toeneemt
Terwijl in den loop der jaren langzamer
hand werd getracht in verschillende Staten
het belastingstelsel billijker en rechtvaardi
ger te maken, vooral ook werd gepoogd
de belastingen te verminderen, welke de
productie tegengaan, zal men na den oor
log niet al te kieskeurig zijn met het aan
vaarden van belastingen. Het zal er op
uitloopen dat in vele landen weer allerlei
belastingen haar intrede doen, welke alge
meen worden veroordeeld. Het gevolg zal
niet uitblijven dat inzonderheid de min-
gegoede volksklassen daarvan den zwaren
druk zullen ondervinden.
Dat zal geschieden door vermindering
van werkgelegenheid en vermeerdering van
belastingdruk.
Dat de koopkracht van de verschillende
volken na den oorlog zeer sterk zal vermin
deren, is daarom haast van zelf sprekend.
'Degenen, die maar steeds spreken van al
die kapitaalgoederen die vernietigd zijn en
weer aangevuld moeten worden, vergeten
te veel dat de bevolkingen niet steeds in
staat .zullen zijn om het noodige voort te
brengen teneinde de bestaande behoeften
behoorlijk ter bevredigen.
Het schijnt- mij daarom niet waarschijn
lijk dat na den oorlog de opbloei spoedig
j,ntreedt. Dat zal eerst geschieden als ge-
gedurende jaren een ruime productie en
veel besparing de tegenwoordige verliezen
hebben goedgemaakt en de rijen onderne-
rnepde mannen, die nu zijn weggemaaid,
door de thans nog voor den oorlog te jonge
personen zullen zijn aangevuld.
Men zal goed doen met een dergelijke
-toekomst rekening te houden. Dat de prij
zen van de eerste 1 evensbehoeften onmid
dellijk na den oorlog sterk zullen dalen,
staat nog te bezien. In dit opzicht zijp
ook vroeger de verwachtingen na groote
oorlogen meestal beschaamd. Integendeel,
is het allerminst uitgesloten dat de prijzen
vap verschillende levensbehoeften nog ge-
ruimen tijd hoog blijven.
De Regeeringsmaatregelen acht de
schrijver niet geheel en al zonder beden
king, wat de vaststelling der prijzen aan
gaat; hij acht het verstandiger de loonen
meer in overeenstemming te brengen met
de zwaardere tijdsomstandigheden. Dat zal
hier en daar moeilijk gaan, waar de oorlog
de inkomsten sterk verminderen deed.
Doch dat is niet overal het geval.
In den landbouw wordt veel geld ver
diend. In belangrijke gedeelten van het
land heeft ook de middenstand het ten
gevolge van dezen bloeitijd van den land
bouw niet slecht. Natuurlijk is dat wèl
het geval met vele gemobiliseerde midden
standers, maar hier ligt de oorzaak bij de
mobilisatie, de regeling der verloven enz.,
niet in den algemeenen toestand en geldt
het een zeker aantal persoperi, lang niet
allen. In andere gedeelten des lands heb-
zijn pupil onder de bescherming van dien
raad te- stellen.
De kolonel begon op 'Spottenden toon te
lachen.
Ik zal mij gaarpe voegen naar het
bevel van den hoogwijzen raad, zeide hij.
De uitspraak van dien raad kan slechts
te mijpen gunste zijn!
En gevolgd cLoor Guido, dokter Williams
en den politie-officier zette het rijtuig
zich opnieuw in beweging naar Staunton.
In het gerechtsgebouw aangekomen,
w-erd het bteeke, in diepen rouw gekleede
meisje tegelijk met haren vijand en hare
vrienden voor den rechter geleid, daar er
juist geen andere dringende zaak vóór
was.
Het testament van dokter Day werd
voorgelezen en de notaris en de getuigen
beëedigden de echtheid ©r van.
Nu luisterde men naar de laatste mon
delinge beschi<k!k:<ngen, die door den over
ledene waren afgelegd tegenover Guido
en dokter Williams, en nam ze op in het
protocol.
De rechters beraadslaagden hierop drie
uur met eik aar en heit resultaat was, dat
men aan Le Noir het onaantastbare recht
toekende, om, wat zijn nicht betreft, te
handelen, zooals hij het g-oed acht.
Ten diepste geschokt zonk Klara half
bewusteloos in den armstoel van den
ouden dokter Williams. Guido trad met
een hart- vol bitterheid aan haar zijde en
boog zich bezorgd over haar heen. Alleen
op kolenel Le Noir's gezicht was voldoe
ning te lezen.
Hij deed antusschen zijn best deze niet al
te sterk te laten blijken eai voor de rech
tss zijn jwaar karakter te yjybeirgen.
ben de mobilisatie, de inkwartiering en in-
ternecring ook voor velen groote inkomsten
opgeleverd.
Niet weinige fabrieken zijn er in ong
land, die tegenwoordig goede resultateü
verkrijgen en ook het aantal der andere
ondernemingen, men denke ook aan de
cultuur-ondernemingen welke goede uit
komsten verkrijgen, is niet gering. Kan
daar aan loonsverhooging niet worden ge
dacht?
Bovendien zijn er tal van openbare licha
men die met den gestegen prijs der levens
middelen noodzakelijk rekening moeten
houden, bij de bepaling van de loonen en
salarissen, hetzij tijdelijk door duurte-toe-
slagen, hetzij duurzaam door verhooging.
Niet met één slag en niet op ééne wijze
acht de schrijver het mogelijk, de moei
lijkheden van den tegeüwoordigen tijd te
boven te komen; het blijft gewenscht om
er ons op voor te bereiden, dat ten aanzien
van het levensonderhoud de tegenwoordige
toestand nog geruimen tijd duren zal.
Een tekort.
De ,,N. Haarl. Git." wijst ©r in een ar
tikel op, dat er as een overvloed van „ge
studeerde" jongelui, van advocaten en
academisch heel- of (Half gewrmden.
Ongetwijfeld, hier signaleert het blad
een eoiveil in onze samenleving, dat hoog
ïi-oodig dient te worden blootgelegd, op
dat nog tijdig de geneesmiddelen kunnen
worden aangewend. Er as een overvloed
van „gestudeerde" jongelui, d.w.z. dat er
veel menschen in onze samenleving zijn,
voor wier persoonlijk welzijn het oeter
ware geweest, izoo zij eein andere car
rière hadden gezocht, daar hun werk
kracht nu niet "ten nuëto komt aan de
maatschappij en ook hunzelf geen behoor
lijk bestaan verzekert.
„Dit verschijnsel," zoo zegt de „N. H.
Crt.", „heeft een natuurlijke' en gemakke
lijk aan te wijzen oorzaak.
Onlangs sprak hier ter stede in de R.-K.
Middenstandsvereeniging Mr. van Best,
het kaïnerlid voor Eindhoven.
En deze wees er den Middenstanders op,
dat ze zoo verkeerd handelen wanneer zij
hun jongen liever laten „studeeren" dan
hen op te leiden voor het winkelietrsvak,
dat helaas veel meer dan vroeger het
ideaal van den wink elder ïs.... nd et-win
kelier te zijn en dat in het jonge geslacht
een tegenzin voor 't winkeliersvak als
vanzelf wordt gekweekt.
De opmerking sloeg in dat bleek in
de vergadering en dat er over gepraat
is, bewijst dat de heer van Best raak sloeg.
Evenwel is, hetgeen hij zeide, volstrekt
niet iets dat -alleen de Middenstander®
zich hebben aan te trekken! Het is iets,
dat heel den tegenwoordigen tijd be-
heerscht!
Het is de steeds grooter wordende, 'al
tijd groeiende, ongeloofelijk toegenomen
zucht naar genot en gemak, die de groote
kwaal is van den huldigen tijd, en welke
dringt naar ontevredenheid1 met eigen
stand, naar geringschatting van zoo reel
eerlijke, goede, mooie posities.
Hoeveel werklieden zijn er niet, die liun
-zonen door woord -en voorbeeld afkeerig
maken van het eerzame en eerlijke vak
dat zijzelf beoefenen, die ontevreden
heid kweeken -in jonge harten door hun
eigen zucht naar altijd méér en altijd
makkelijker, die alle pogingen doen
om hun jongens te schuiven in posities
voor welke zij nóch de roeping, nóch de
opleiding hebben....
Hoeveel middenstanders zijn er niet, die
hun zonen alles willen laten worden be
halve1.... winkelier, die het staan achter
den toonbank voor henzelf een soort
schande vinden, die hun dochters zoo
graag zouden besparen willen, de vrouw
van „maar een winkelier" te worden...."
Ook wijst het blad er op, dat het aantal
jongelieden die roeping hebben voor den
geestelijken stand gestadig afneemt dat
Mijne heeren, sprak hij bedaard en
op hooghartigen toon, ik dank u voor uw
snelle en rechtvaardige uitspraak m deze
zaak.
Deze woorden deden Klara weer tot zich
zelf komen.
Zij kreeg een gevoel van heldenmoed.
Haar gezicht, dat nog doodsbleek was,
werd bloedrood en eenige stappen doende
in de richting van de tafel der rechters,
zeide zij met bevende stem, maar toch
op beslisten toon:
Mijne heeren, mag ik een oogenbl-ik
om gehoor verzoeken?
Spreek, miss Day, antwoordde de
voorzitter. En terwijl zij Guido met een
bli-k ui-tnoodigde naast haar te komen
staan, begon zij:
Ik ben liet verplicht tegenover Mr.
Rocke, hier, op deze plaats, een openlijke
verklaring af t-e leggen, die ik anders voor
mij zou hebben gehouden als iets heiligs.
Maar mijn voogdTieeft het goed gevon
den over één punt te zwijgen. Nu dan!
Met den zegen van mijn stervenden vader
ben ik verloofd met den heer Rocke! En
ik houd deze verbintenis zoo hoog en hei
lig, dat niets ter wereld haar zal kunnen
verbreken.
En ofschoon ik mij, volgens de rechter
lijke uitspraak onderwerp aan mijn voogd,
verklaar ik bier, dat ik mijn hart en mijn
hand als het onaantastbaar eigendom be
schouw van master Rocke en ik mij te
genover hem gebonden acht voor het ge-
h-eele leven. Als zijn verloofde zal ik ge
regeld met hem briefwisseling houden cn
bezoek van hem ontvangen, zoo diikwijls
hij mijn gezelschap zoeken wil, totdat ik
meerderjarig ep al wat ik bezit zijn
de roepingen tot religieus, als broeder of
zuster, merkbaar minder zijn in getal dan
voorheen.
„Men vindt vaders die het vernederend
achten dat hun zoon „enkel maar Broe
der" ds geworden, en die van hun doch
ter i'n het klooster, diie er geen positie
van belang bekleedt en een eenvoudige
Zuster is geworden, maar liever buiten
den huiselij-ken kring niet spreken."
En het artikel besluit:
„Men zegge -ons niet, dat wij er tegen
zij,n dat iemand zoekt vooruit te komen,
dat wij een behoorlijk, geoorloofd en zelfs
loffelijk streven naar hooger niet zouden
w-enschen....
Dat zij verre.
Maar wij gelooven dat bij menigeen dit
streven naar hooger en beter eigenlijk zóó
het hoofddoel des leveris j-s geworden, dat
zij met den eenvoud van voorheen bre
ken, dat zij ontevredenheid kweeken. in
eigen en anderer kring, dat zij daaraan
alles opofferen en te ver gaan.
Het voortwoekeren van het socialisme,
dat immers practisch geheel rust op en
zijn propaganda zoekt in die ontevreden
heid met eigen positie, is niet anders dan
de bevestiging van wat we hier kortelings
aangeven.
Er is een tekort, ook in katholieke krin
gen, in^ verschillend© nobele en nuttige
betrekkingen die heden -ten dage als „te
min" of te weinig „stand" worden geacht.
Er ds een tekort a&n geestelijke roepingen,
aan religieuzen van beiderlei geslacht.
Doch dat tekort is eigenlijk niet anders
dan een uitvloeisel van dat algemeene te
kort a-an eenvoud, aan christelijke tevre
denheid, aan waarlijik"katholieke, eeht-
geloovige onderwerping aan Gods heiligen
Wil."
KERKNIEUWS.
Z. D. H. de Aartsbisschop van Utrecht heeft
benoemd tot kapelaan te ,s Hcerenberg, den
weleerw. heer A. L, Akkermantot kapelaan
te Gendringen, den weleerw. heer G. W. A.
Koets; tot assistent te Valburg, den weleerw.
heer A. J. Mulder.
Een treffende Inkleedvng.
Iln 't Carmelitessenklooster .te Bergen op
Zoom heeft de plechtigheid plaats gehad
der kleeding van Jonkvrouw C. van Nispen
tot Pakmerden.
Het is een klooster van de Carmelitessen
van Char-tres, welke Zusters indertijd uit
Frankrijk verdreven zijn en waarbij nu de
eerste Hollandsche Zuster haar i/atrede
deed.
De thans ingekleede, Soeur Maria Caro
line, zat reeds een jaar achter slot, maar
kreeg thans een paar uur vrij. Zij verscheen
in schitterend bruidstoilet met Brusselsche
kant.
Er was groote belangstelling voor deze
inkleeding. Een vijftigtal gasten waren
aanwezig. Tegen half twee begon de plech
tigheid. De kleine kapel was geheel gevuld
met familie en genoodigdeju.
Na het plechtig Lof, hetwelk gecelebreerd
werd door Z. D. II. Mgr. P. Hopmans, Bis
schop van Breda, werd door deze een korte
doch treffende toespraak gehouden tot de
Eerwaarde Bruid, waarin hij liet uitkomen
het groote nut der Contemplatieve Ordc|n.
Als men het vele kwaad van de wereld
aanschouwt, valt er niet genoeg te danken,
zegt Mgr., voor het tegenwicht dat die Or
den bieden. Was dat tegenwicht er niet,
dan wee de wereld.
Mgr. liet verder uitkomen hoe deze Pos
tulante, die ales wat de wereld biedt, kon
genieten, gedachtig het „IJdelheid der
ijdelheden", van dat alles afstand deed, om
in een zeer strenge Orde (geen vleesch,
geen boter, achter sluier en tralies) in ge
bed en versterving te leven.
De gewijde redenaar deed verder op
merken, dat zij haar lievelingswensch ech
ter niet wou volgen zonder toestemming
eigendom w-ordt. Deze woorden spreek ik
uit voor dit hooge gerechtshof, opdat nie
mand de wettigheid mijner handelingen
betwisten of daar tegen bezwaar inbren
gen kan!
En met een bevallige ernstige hoofd
buiging plaatste Klara zich weer aan de
zijde van haren oudan vriend.
Het schijnt, dat gij u een zwaren last
op den hals gehaald hebt, Sir, sprak de
politieofficier tot Le Noir, diie deze woor
den beantwoordde met een schouder-op
halen.
De meest tegenstrijdige gevoelens leef
den-op in Guido's hart.
Ontsteltenis over de uitspraak des rech
ters, smart over het .verlies van Klara en
vrees voor de duistere toekomst vervulden
zijne ziel met allerlei folteringen.
Een oogenblik gevoelde hij lust om ko-
lojnel Le Noir uit te schelden voor schurk
en het vonnis der rechters partijdig te
noemen. Maar met bijna bovenmensche-
lijke zelfbeheersching bedwong hij zijn
gevoel.
Klara, zijn somberen blik ziende, tiad
op hém toe en sprak op ernstigen, doch
zachten toon:
De rechtbank heeft, zooals ge ziet,
togen ons uitspraak gedaan, Guidio. Laten
we geduld oefenen en kalm blijven. Niets
kan ons verbond verzwakken, niets kan
op aarde onze trouw jegens elkander doen
wankelen. Laten we troost vinden in de
gedachte, dat de jaren vergaan en dat de
tijd zal komen, waarop wij weder zullen
vereenigd worden.
Mijn engel, uw moed maakt mij be-
&chaaandt rr^jrt hart is bijna gebroken v&n
barer moeder, wier eenige steun in den
ouderdom zij zou zijn, maar die grootmoe
dig haar dochter aan Jezus ten offer
bracht
Zulk groot offer zal zijn belooning niet
missen, zooals Mgr. ti\a slotte aangaf,
heenwijzend naar het eeuwig samenzijn in
den Hemel.
Hierna werd door Z. D. II. een telegram
voorgelezen van Kardijnaal Casparri, waar
in mededeeling werd gedaan van den Apos-
tolischen zegen voor de nieuvvgekleede zus
ter, de overige zusters en alle aamvezigdn.
Nadat door Z. D. H. de Pauselijke Zegen
was gegeven, werd door 't koor een af
scheidslied gezongen, gemaakt door Pas
toor Vermeulen, Pastoor der parochie,
waarna in het koor der Eerw. Zusters de
ceremoniën der kleeding plaats vonden,
gevolgd door de intrede der Postulante.
Hiermede was de treffende kerkelijke
plechtigheid afgeloopen.
Door alle aanwezigen werd de Bruid
daarna naar de kloosterpoort begeleid.
Pastoor Vermeulen klopte aan, de poort
werd geope^nd en de gesluierde zusters
wachtten daar reeds de nieuwelinge. Deze
omhelsde het Kruis, dat haar werd aange.
boden en ging verder met de zusters den
tuin in.
Land en Tuinbouw.
Do Zuid-Hollandsche Landboiuv-önderlinge.
In het Zuid-Hollandsche Kofliehuis te
's-Gravonhage werd Maandag dc algemeene
vergadering gehouden van de Zuid-lTolland-
sche Landbouw-Onderlinge onder leiding van
den hoer J. M. Vas Visser.
Uit het jaarverslag over 1914 blykt, dat
op 81 December waren aangesloten 1820 land
bouwers. Er hadden in 1914 plaats 402 onge
vallen, waaronder begrepen 4 ongevallen aan
patroons overkomen en 14 gevallen van be-
dryfsziekten. Ongevallen welke den dood van
de getroffenen ten gevolge hadden, vonden
in het verslagjaar niet plaats. Aan 1 arbeider
moest een blijvende uitkecring naar gedeel
telijke invaliditeit worden uitgekeerd, 380
ongevallen waren binnen 2 maanden afge
loopen terwijl 22 ongevallen langer dan 2
maanden duurden.
Als ooizaken van de ongevallen avorden
genoemd: voertuigen 38, paarden 41, hoornvee
18, varkeus 1, honden 1, landbouwmachines
19, val van den arbeider 59, val van oen
voorwerp 9, beknelling 19, krachtsinspanning
53, snijdende werktuigen 41, infectie <32, oog
kwetsing 4, brandwonden 13, schotwonden
bij het schieten op schadelijke dieren 2, breken
van gereedschap 4, bedrijl'sziekten 14, diverse
oorzaken 4.
Bond van BloemljolleiiUandelaioii.
Uit het jaarverslag, dat de secretaris-admi
nistrateur van den Bond van Bloembollon-
handelaren, mr. dr. H. R. Ribbius, ter kennis
der leden heeft gebracht, is het volgende
ontleend:
In de eerste plaats wordt in herinnering
gebracht de groote invloed van den oorlog
op het vak. Wel wijzen de statistieken op
een zeer belangrijken en niet veel vermin
derden uitvoer, doch veel bollen zijn op goed
geluk verzonden en de uilslag van do beta
lingen van het geleverde moet nog worden
afgewacht.
Waar onrechtmatige afbestcllingcn werden
gedaan of afgezonden goederen werden gewei
gerd, trad_ de bond handelend op, in het
bijzonder in Zweden, waar alles ten slotte
werd aangenomen.
De bond hield zich bezig met het verkrijgen
van buitenland8che verloven van reizigers,
die onder de wapenen geroepen waren on
heeft al zijn aanvragen zien ingewilligd.
In het jaar 1914 werden 12,491 informaties
verstrekt, tegen 18,157 in 1913 en 12,387 in
1912.
In 1914 werd geïnd f 157,470, (tegen f180,645
in 1913 en f159,156 in 1912), waarvan f 17,520
voor boomkweekers.
ITct boycot-contract, waartoe thans bijna
alle leden zijn toegetreden, blijft zijn nuttige
werking behouden.
verdriet en alle moed heeft mij verlaten,
klaagde Guido.
Ge zult wel weer moedig worden,
Guido. Ik heb dag en nacht gestreden om
mijn hart in stilte te doen berusten en ik
hoop, dat ik overwonnen heb. Wees sterk
en zeg mij vaarwel, Guido!
God zegene u, Guido! Tot weerziensl
Nog éénmaal omhelsden zij elkaar en
waren gescheiden. Voor goed?
Dat wist God alleen.
Ja, God alleen wiet, wat het aan het
anne meisje gekost had, haar kracht te
bewaren in deze ontzettende beproeving.
Zij had zich zelve beheerscht ter v/lile
van hare vrienden, doch toen zij weer 'm
hfet rijtuig zat naast Le Noir, toen werd
de ontroering en de sterke aandrang naar
te machtig, en geheel buiten zich zelve
van verdriet, zakte zij als wanhopig ach
ter in de kussens.
Nauwelijks in staat om te denken en te
overleggen, wat hij zou doen, keerde Gul-
do i'ntusschen naar Willow Heights terug,
orn aan zijn moeder het droevige bericht
le brengen van de teleurstellende uit
spraak.
Marah Rocke was zóó diep onder den in
druk van de mededeeling dat zij zich uren
lang onmachtig gevoelde om iets te doen.
De zegepraal van haren etlendigen vij
and verpletterde haar.
Eerst door de komst van den beheer Jer
van den kolonel werd zij tot de werkelijk
heid en het besef van de noodzakelijkheid
orn handelend op te treden, teruggeroepen.
Zij bogón, door Guido geholpen, alles in
gereedheid te brengen voor het vertrek*
(Wordt vervolgd. 1