21
BUITENLAND.
De Oor!og.
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 8.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
DeABQNNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
en het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bij onze
agenten II cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 27a cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
WOENSDAG
APRIL.
19I5.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1—5 regels T0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 1-5 regels }1.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. BIJ contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Koop- en Verkoop (geen
Handels-Adverientiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent.
So JAARGANG
No. 1630
V Strijdensmoede.
Nu de vrijzinnige kiezers voor de Leid-
sche Kamer van Koophandel hum Zin nieit
konden krijgen, d. w. z. nu zij niet kon
d-en bereiken, dat het bezetten van eetn
paar zetels door clericalen aan hun
voorheen nog niet gebleken, maar thans
plotseling ontloken grootmoedigheid
werd overgelaten, nu hebben zij strijdens
moede heit hoofd in den schoot gelégd en
het veld geheel voor ons vrijgelaten.
En zoo bezit Leiden thans een geheel
rechtsche Kamer vam Koophandel.
Het hiertoe te Leiden was natuurlijk onze
bedoeling_niet, maar, waar de vrijzinnig
heid bescheiden wijkt, daar nemen wij
met gepaste vrijmoedigheid heel de laak
over. We zullen de voetstappen der hee-
ren waardig drukken... behalve waar het
geldt het verstrekken van adviezen aan
b.v. de Regeering. In ale nederigheid zij
getuigd, dat we wat meer onbevangen
de zaken hopen te bezien dan dikwijls door
liberale Kamers van Koophandel is ge
schied. Wij zul',en niet per se alles afkeu
ren wat van links komt, al heeft links ons
aan dergelijke bejegening wel gewoon ge
maakt. Een onpartijdig onderzoek zal
Steeds op den voorgrond staan.
Den gekozenen onze gelukwenschen.
.Wp; zullen hen met vertrouwen aan 't
werk zien g-aan..
Van beide oorlogsterreinen weinig
nieuws. De houding van Grieken
land. Nieuwe Duitsche maatregelen
ter zee? Boinmenaanvallen. - Garros
gevangen genomen.
Van h et Westelijk oorlogs
terrein.
Tusschen Maas en Moezel worden de
gevechten voortgezet. Maar de kracht
waarmede de eerste aanvallen werden ge
daan is verflauwd.
Het is den getallieerden nieit kunnen ge
lukken door den muur heen te Preken en
een belangrijk succes te behalen. Het
Duitsche communiqué meldt niets an Iers
dan het steeds terugkeerende: Er.werden
op enkele punten levendige artillerie-ge
vechten geleverd." Verder zegt het •com
muniqué, dat bij Groix-des-Carmes de
Duitsche troepten, na het doen springen
van eenige blokhuizen, in de vijandelijke
hoofdstelling drongen en dien tegenstan
der ernstige verliezen, toebrachten. Anders
melden de communique's niets bijzonders,
süooais hieronder blijkt:
Het Duitsche hoofdkwartier meldt: ,,In
Champagne ging onze sappen-aanval
vooruit.
In de Argonnen mislukte een, Fransche
aanval ten noorden van clen Four-de-
■Paris.
Tusschen Maas en Moezel werden op
enkele punten levendige artilleriegeveeh-
ten geleverd.
De Fransche aanval bij Flirey nnisluaite
onder ons vuur.
Bii Croix-des Cannes drongen onze troe
pen. na het doen springen van. eenige
blokhuizen, iin de vijandelijke hoofdatel-
lmer. en brachten den tegenstander ern
stige verliezen toe.
In een voorpostengevecht westelijk an
Avricourit hernamen wij in een stormaan
val het dorp Embermenil, na een .ijde-
lijke ontruiming.
In de Vogezen, bij de Siellacker-hoogte,
ten N.W. van Metzeval, mislukte een
Fransche aanval met zware verliezen voor
de vijandelijke Alpenjagers.
Bij een aanval op de punt van den Hart-
mannsweilerkopf wonnen wij aan, den
Noord oostelij ken rand eenige honderden
meters terrein."
Havas meldt d.d. 20 April uilt Parijs:
..In die streek van Soissons, in den sector
Reims, en de Argonnen hadden hevige
artillieriegevechten plaats. In' den nacht
van 18 op 19 April werd een Duitsche te
genaanval bij Epargies volkomen afgesla
gen. Tn het Mortmareboseh bleef can
weerskanten de actie der infanterie zon-
,r]<ei be'angrijk resultaat. In de streek van
Requiévihe wierd een hevige artillerie-
strijd gevoerd'. De Fransehen behaalden
voor de el en."
Van het Oostelijk oorlogs
terrein.
Op het Oostelijk oorlogsterrein is de toe
stand eveneens weinig veranderd. Over
het geheele front heerscht, tengevolge van
de weersgesteldheid en de onbegaanbaar
heid der wegen, een gedwongen rust.
Slechts in de Karpafhen wordt nog ge
streden, al is het niet hevig. De Oosten-
rijksche berichten spreken slechts van on-
beteekenende gevechten, de Russische van
afgeslagen aanvallen, waarbij een Oosten-
rijksch bataljon werd gevangen gemaakt.
Bij het dorp Polen werd een hoogte door
de Russen bezet. De Oostenrijksche bezet
ting, 1155 man en 20 officieren viel, met
zes mitrailleurs, in Russische handen.
De houding van Griekenland.
De Grieksche minister van Buitenland-
sche Zaken Zographos, is door een corres
pondent van den Petit Parisien" geïnter
viewd. De minister ontkende ten stelligste
de verhalen omtrent hof-invloeden, die zich
iü pro-Duitschen zin zouden doen gelden
en waaraan de val van Venizelos toe te
schrijven zou zijn. Er was geen quaestie
van dat de koningin (gelijk men weet, Kei
zer Wilhelm's zuster) eenigen politieken
invloed zou oefenen.
Den correspondent werd hiermede de les
gelezen over een artikel, vroeger door hem
geschreven. „Wat uw critiek van den staf
betreft", zoo ging Zographas voort, „deze
mist lederen grond. Het is mogelijk, dat
zekere generaals tegen het voeren van een
veldtocht, nu dadelijk, waren gekant, maar
u moet mij vergeven, wanneer ik zeg, dat
zij beter in staat zijn dan gij om te oor-
deelen, of het oogenblik nu -geschikt is om
het leger voor een nieuwe taak te zetten."
Wat de correspondent zich voor gezegd
kon houden.
Griekenland wacht geenszins het oogen
blik af om zich in de armen van den over
winnaar té werpen. De tegenwoordige re
geering weet, evenals Venizelos wat het
aan Frankrijk verschuldigd is. Maar zij
stelt de belangen van Griekenland boven
aan.
,,De heer Venizelos meunt, dat het de
Grieksche belangen zou dienen het land in
een oorlog te steken en een doeltreffend
verbond met Bulgarije te sluiten door aan
die mogendheid het district Kavalla af te
staan in ruil voor zekere gebieden, op vage
wijze aangeduid, die aan Griekenland
zouden worden afgestaan iu ruil voor zijn
deelneming aan de worsteling. Zijn mee
ning moge de juiste zijn, maar zij is niet
de mijne. Ik ben de meening toegedaan,
dat een volk onder geenerlei omstandighe
den zijn erfdeel mag verruilen of een
duimbreed van .zijn gebied mag afstaan".
Op de vraag, of Griekenland zijn sympa
thie voor Frankrijk niet venschte te too-
nen, door in de worsteling in te grijpen,
zeide de Grieksche minister' „Op den mor
gen dat zij aan het bewind kwam heeft de
regeering verklaard, dat ei geen wijziging
tn de politiek van Griekenland was geko
men. Deze verklaring zijn wij bereid heden
te herhalen. De heer Venizelos meende, dat
hij door ruil van grondgebied de veiligheid
van Griekenland kon verzekeren en het van
alle vrees ten opzichte van Bulgarije kon
verlossen, zoodat het in staat zou geraken
zijn strijdkrachten ten dienste van de ge
allieerden te stellen. Wij gelooven, dat de
heer Venizelos zich heeft vergist. Dat is hei
eenige onderscheid tusschen hem en ons
Uit Athene wordt aan de „Köln. Ztg."
gemeld:
Het doen zinken van het Grieksche schip
El lispontos" door een Duitsche duikboot
heeft hier groote ontstemming gewekt.
Eenige bladen raden de Grieksche regee
ring aan om schadevergoeding van Duitsch-
land te verlangen en indien deze niet wordt
toegestaan de Duitsche schepen, die in
Grieksche havens liggen, in beslag te ne
men.
De toon der voornaamste Atheensche
bladen blijft, ondanks het aftrêden van
Venizelos, verre van vredelievend. De
„Athres schrijft: Het is ons aller pLicht
om zonder eenige terughouding en onvoor
waardelijk de regeering bij te staan welke
Griekenland ten oorlog voert.
Ondanks de begrijpelijke terughouding
der regeeringscommuniqués, zegt-, de „Pa-
tris", „is het duidelijk dat onze neutrali
teit ten einde loopt en dat het oogenblik
van handelen nabij is."
Do „Embros" merkt op: „De openbare
meening heeft duidelijk te kennen gegeven
dat een krachtiger beweegreden dan onze
sympathie voor de Entente ons den plicht
oplegt haar nog meer van nut- te zijn dan
voorheen. De natie wil met de Triple En
tente samengaan; zij wil aan haar zijde
strijden. De Koning, en de regeering deelen
dien wensch, in de overtuiging en met de
bedoeling hun verplichtingen jegens het
land in overeenstemming te brengen met
hun gehechtheid aan de bevriende mo
gendheden."
Verschillende Oorlogs
berichten.
Bommen op Insterburg. Het „Berl.
Taereblatt" verneemt uót Insterburg, dat
een vijandelijk vlieger,, wiens vliegtuig
•naar het heet, voorzien was met het ken-
téeken der Duitsche vliegmachines: liét
ijzeren kruis, vier bommen op die stad
wierD. Een vrouw werd gedood, twee kin
deren werden gewonld.
Von Hindenburg. Te Keulen ging
Maandiag wedeT het gerucht dat Von Hin
denburg op weg naar het Westelijk front,
deze stad passeerde. Het gerucht is ver
moedelijk geheel ongegrond.
Bommen geworpen. Gisterenochtend te
10 uur wierp een laag bij den grond vlie
gende vijandelijke aviateur vijf bommen
op het stadje Kandern, waar geen garni
zoen ligt. Een dezer bommen ontplofte op
het veld, de vier andere vielen op een
school. De meeste kinderen vluchtten den
kelder in. Een kind werd gedood, een an
der zwaar gewond, terwijl verscheiden an
dere kinderen licht gekwetst werden.
Ook op Lörrach werden door een vlieger
zes bommen geworpen, die bij het station
uiteensprongen. Een kind werd gedood,
een jonge man werd een arm afgeslagen en
drie andere personen werden meer of min
der zwaar gewond.
Nieuwe Duitsche maatregelen ter zee.
De correspondent van, de „Daily Mail"
te Beun zegt vernomen te hebben, dat de
Duitschers weer een datum noemen waar
op ter zee groote gebeurtenissen zullen
beginnen. Van gisteren af zouden zij de
duikbootblokkade van Engeland veel af-
doender maken. Zoo zou aan een aantal
nersonen boven den militairen leeftijd,
tl ie aanstalten maakten om zich naar En
geland te begeven, medegedeeld zijn, dot
zii haast moesten maken, aangezien zij
na Miaandag wel eens, ten gevolge van'
het gebruik van nieuwe duitkbooten, niet
meer in staait zouden zijn, Engeland te
bereiken. Van deze duikt ooien, van een
nieuw type, motSTën er nu elke week twee
te water gelaten worden. Vermoedelijk
hebben enkele van die nieuwe bodems
reeds zee gekozen.
Garros gevangen genomen. De vlieger
Garros moest Zondagavond landen bij In-
gelmtinster ten N. van Kortrijk en werd
gevangen genomen.
De gevangenneming van Garros maakt
bijna nog meer indruk dan al de gevechten
op de verschillende oorlogsterreinen, want
men zal zich nog wel herinneren hoevele
fantastische verhalen in het begin van den
oorlog over hem werden verspreid en h'
hij als de vogel Phoenix weder uit zijn
assche verrees, om met nieuwen moed
wonderbaarlijke heldendaden te verrichten
en zich op vliegtuigen te werpen. Thans
zijn hém dus de vleugels geknot. Of zou
den wij binnenkort weder hooren van een
vlucht, die getuigt., daUook in de gevange
nis .zijn ondernemingsgeest niet werd ge
dood?
De E 15. De E 15, die in de Darda-
nellen op liet strand is geloop en, was een
splinternieuwe Engelsche duikboot, die
nas na het uitbreken van den oorlog vol
tooid was géwordén en een waterver-
plnatsing van. 700 ton boven en van 820
ton ander water had. Zij werd voortge
stuwd door etectiiische motoren.; de snel
heid bedro-eg 10 knoop en onder en '16
knoooen hoven water. De wapening be
stond uit vier torped abuizen van 53 c.M.
en twee twaalfpondiers op verdwijnende
affuiten.
Gladstone. Het gesneuvelde Parle
mentslid Gladstone, de kleinzoon, van den
erooten. heeft een tijd geleden uit de
loopgraven aan zijn moeder geschreven:
„Het is werkelijk verkeerd van u, te -be
treuren dat ik ben gegaan, want ik ben
heel blij en tnolsch dat ik aan het front
ben erekomen. Het is niet de lengte van
het leven waarop het aankomt, maar wat
er in dat leven wordt volbracht, hoe kort
het zij."
Bezwaar tegen Rusland. De Aineri-
kaansche gezant te Petersburg heeft zich
bij het Russische ministerie beklaagd, dat
groote hoeveelheden geneesmiddelen en
giften van het Amerikaansche Roode Kruis
voor Duitsche en Oostenrijksche weldadig-
heidsvereenigingen in China en Wladiwo-
stok liggen, daar do Russische regeering
een invoerrecht van 210.000 Roebels daar
voor eischt. De onderhandelingen duren
nog voort.
De „Baku" gezonken. De Russische
hulpkruiser „Baku" is in de Zwarte Zee
op een mijn gestooten en gezonken. Het
schip onderhield het verkeer tusschen
Odessa en Sebastopol. Aan boord bevonden
zich belangrijke papieren van de militaire
overheid en een groote geldzending. De
bemanning werd gered.
Grootvorst Nikolaj Nicolajevuitsj. De
Rerlijnsche bladen melden nu, dat groot
vorst Nikolaj Nikolaw.iitsj, de Russische
opperbevelhebber, van wien onlangs ge
meld is, dat hij ziek was, reeds eenige
weken geleden voor herstel van gezond
heid maar Finland is moeten gaan. Het
bezoek van den Tsaar aan II eising fo rs
cold dan ook diens zieken oom. In Rus
sische kringen blijft het gerucht Loopen,
dat de grootvorst zich tengevolge van zijn
ziekte i.n den laats'ten tijd slechts af en
toe in he<t hoofdkwartier ophield.
Servische gruwelen. De „Vossische"
verneemt uit Sofia: „Dagelijks kouie-n tal
van berichten in omtrent ontzettende gru
welen. welke de Servische overheid en de
door haar gesteunde benden bedrijven te
gen de wecrlooze Bulgaarse he bevolking.
Vooral worden invloedrijke Bu'igarcn ge
vangen genomen en naar het gebergte ge
sleept. waar zij spoorloos verdwijnen In
de districten Maleschewo, Kots chad a en
Zavewoscle hebben de benden, onder be
vel van een kapitein, vele dorpen gebrand
schat en de bewoners van have en goed
beroofd. Het Servische gezag in Macedo
nië maakte bekend, dat de bewoners, die
naar Bulgarije waren gevlucht, binnen
drie weken moesten terugkeeren, anders
zouden hun gezinnen-, vrouwen en kinde
nen worden gedood en hun eigendom in
beslag genomen worden."
De houding van Italië. Reuter seint
uit Parijs. De bladen maken melding van
verscheidene stampvolle meetings in de
verschillende steden van Italië ten gunste
der tusschenlcomst van Italië.
Te Syracuse zongen de -vergaderden do
volksliederen der Verbondenen.
Zwitserland en Italië. De „Lokal an-
zeiger" verneemt uit Rome: de Zwitsersche
bondspresident Motta verklaarde aan een
redacteur van de Tribuna, dat geen over
eenkomst bestaat tusschen Zwitserland en
Duitschland, waarin waarborgen worden
gegeven tegen'een be,zetting van Tessino
door Italië.
Voorzorgsmaatregelen in Bulgarije,
De „Agence Bulgare" meldt: Ten cin/le de
FEUILLETON.
HEREENIGD.
19)
Achter 'dezen heuvel! Maar noem mij
liever hij mijn naam! Ik heet Miss BLaok,
of als gij mijn vriend wilt zijn, noem mij
dan Kapitola!
Kapitola! riep ide mam op geheel ver
anderden toon, terwijl hij naar de teugels
van zijn paard greep.
Ja, Kapitola! Wait voor bijzonders is
daaraan? vroeg zij, half ontsteld, half
verbaasd.
O, niets, niets! Hoe heet héb huis,
•svaar gewoont?
Hurricane Hall! antwoordde het
jonge meisje ombevangen, terwijl zij een
onderzoekenden blik wierp op haren be
geleider, die niet van haar zijde week.
Het was .een mam van veertig j.aar, ge
kleed im zwaait ruiWkostuum; <een hoed
van dezelfde kleur dekte zijn hoofd. Dich
ts, donkere wenkbrauwen .liepen boven
den neus samen en zijn di-ep-zwarte oogen
keken doordringend onder de leden te
voorschijn. Zijn goheele gelaat droeg het
onmiskenbare stempel va.n sluwheid, li&t
on wreedheid; uit zijn oogen sprak een
"jgér- en vossennatuur, die Kapitola de
zekerheid .•schonken, dat zij van dezen
man geen genade te hop>en had.
Ma hare laatste woorden scheen hij in
gedachten verzonken te zijn; doch na ver
loop van een paar minuten begon hij weer:
Hoelang zijt gij reeds op Hurricane
•'all, miss Kapitoia?
Sinds mijn voogd mij daarheen heeft
gebracht uit. New-York, waar ik mijn op
voeding ontving, en voor zich zelve voegde
zij er bij: Op de straat!
Waarom rijdt ige zoo snel, m'n
schoone Kapitola? Uw paard is vermoeid!
Kom laten we afstappen en een weini-gje
met elkaar praten., totdat het beesit wat
•op zijm verhaal is gekomen?
Ofschoon hij een zoo luchtig moge! ij leen
toon .aansloeg, liet Kapitola zich toch niet
misleiden.
Met onderzoekenden blik den grond be
kijkende, antwoordde zij:
Neen, hier kunnen wij toch niet goed
afstappen, de grond is hier vol boom
wortels!
Goed, laten we dan naar een betere
plaats rijden! antwoordde de zwart ge-
kleede ruiter gewillig.
Zij reden nu stapvoets een goed oi.nd
weegs verder, totdat zij kwamen, bij een
open plek op een hoogte.
Maar hier vond Kapitola den grond te
hard en de plek te tochtig.
Haar begeleider keek haar weliswaar
ietwat wantrouwend aan, maar zij ving
zijn blik op met zooveel onbevangenheid,
dat zijn verdenking verdween en dat hij
er in toestemde door te rijden tot aan
iden voet van den heuvel waar wel een
hetere plaats zou te vinden zijn.
Zoo reden zii langzaam verder, totdat
zii het dal bereikten. Vlak in de nabij
heid ruiscTite de bergstroom, daarachter
lag Hurricane Hall en... de- veiligheid.
De vreemdeling sprong uit"den zadel en
kwam naast Kapitola loopen.
Kom mee, mijn schoone Kapitola.
Ilier is een plaats, als 't ware uitgezocht
voor heit houden van een keuvel praatje.
- Ja, maar, o wat is d-e grond nat.
Hier kan ik niet afstappen Als ik hier ga
zitten, haal ik me den dood op het lijf!
Wat is daaraan te doen?
Kapitola keek zoekend rond.
Is er niets, waarop ik loan, gaan zit
ten? Een boomstronk of een droge steen,?
Neen, voor zooverre ,ik zie, niets!
O. ik weet al wat! riep Kapitola, als
een plotselinge ingeving volgende. Gij
gespt uw zadeldek los; daar kan ik heer
lijk op zitten 1
Lachend om dien goeden inval-, begon
hij ijverig aan haren, wensch te voldoen.
Hij kan intusschen zijn voornemen niet uit
voeren, zonder ook den zadel los tie ges
pen. Dait had Kapitola wel voorzien. Hij
hield thans de deken in zijn handen en
Jte-D daarmede naar die plek, om ze daar
uit te spreiden.
Op dit oogenblik had Kapatolia gewacht.
I-iaar paard was van zijn vermoeienis wat
bekomen.
I-Iet paard van haren begeleider stond
op hot boschpad. Terwijl de man raar
den rug hield toegekeerd, hief zij haar
rijzweep op en gaf het paard van den
vreemdeling een feilen striem, zooda.t Let
in wilden galop wegrende. Op hetzelfde
oogenblik gaf zij ook haar eigen paard
een slag, zoodat ook d3t beest in het snel
ste tempo begon te loopen.
Alles was zoo vlug in zijn werk gegaan,
dat die verblufte hoover nauwelijks den
tijd bad zich om te keeren. Zijn spel was
ver 1 oren 1 Hij was verschalkt door een
meisiel
Ontsnapt! knerste hij tusschen zijn
tanden, terwijl hij de vuist balde. Ja,
eenmaal maar niet rneerl Ge zult me
niet. ontkomen schoone Kapitola! Ik zal
revanche nemen en dan zij God u gena
dig!
X.
Het oude, verlatene huls aan den bosch-
w-eg, hetwelk Nancy Grewel aan majoor
Wairfield had beschreven, voordat zij
voor altijd de oogen sloot en op den kerk
hofgrond van Hurricane Hall begraven
werd, lag op eenige mijlen afstand ver
wilderd van het oude landgoed, in een
rauw, dichtbegroeid dal, dat liep door
mijlenlange heuvelketens. Als iemand
langs luat vervallen huis kwam, zag hij
eechts een oude, afgeleefde vrouw achter
een der van blinden voorziene vensters
zitten. Zij was bezig mot breien. •■Ien-
sche-n, die oud genoeg waren om van oen
verleden tijd te kunnen spreken, kenden
haar als Granny Raven, de dochter van
den laa/t&te.n eigenaar van de voormalige
herberg. Men zeido dat zij stom was,
maar niemand kon dut met beslistheid
verzekeren. Maar voor zooverre de oudste
lieden in heel den omtrek zich konden
herinneren, had iedereen haar steeds ver
meden en was men haar het liefst uit den
weg gegaan. Zij was gevreesd om haar
boozen blik en men vertelde van haar, dat
zij helderziende was. Maar toen met de
jaren, tengevolge van den aanleg van
nieuwe betere wegen, de boschweg en het
oude huis meer en meer tn vergetelheid
geraakten, vergat men. ook de eenige be
woonster er van en niemand vroeg r„eer
naar haar.
Het was reeds laat in den avond eenige
dagen voor het avontuur van Kapitola in
de boschwildernis, toen de oude Granny
Raven voorzichtig alle blinden van het
stille huis sloot, zoodat het weldra daar
lag, alsof alle leven er in gestorven was.
Nadat de oude vrouw alles met zorg ge
sloten had, ging zij naar de keuken, stak
een licht aan en porde het vuur op, vaar
boven een groote ketel hing.
Langs de wanden van hét vertrek ston
den banken en in het midden een lange
tafel, die plaats bood voor vijftien of
twintig personenDe oude v-nouw begon
op de tafel alles gereed te maken voor
een avondeten; blijkbaar verwachtte zij
nog laat gasten. Zij was daarmede ceni-
getn tijd bezig, toen aan de achterzijde van
■hdt huis een zware haastige tred hoor
baar werd, gepaard gaande met con- eigen
aardig geluid, hetwelk blijkbaar een sig
naal moest zijn. Haastig opende de vrouw
die achterdeur en een man van. middel
bare grootte en met donker haar, ij ad
binnen. Zijn bl.iik ging door de leege ruim
te eai hij vroeg aan de oude vrouw:
Nog niemand van de anderen "hier?
De vrouw wees met de handen r.aar
alle richtingen heen en vervolgens op de
lange, gedekte tafel.
Wil dat zeggen dat ze van nacht al
lemaal komen?
De oude knikte; voordat hij een nieuwe
vraag kon doen, werd een nieuw goruisch
hoorbaar. De eerst aangekonii&ne deed
open en eon tweede man trad binnen:
Ha, Steven, goed dat ge komt. Hebt
ge don kapitein niet gezien?
Neon, Jack, hij is naar Tip-Top om
te hooren, hoe de lieden over hem spreken.
Daar he e fit liïj niet veol moeite voor
te doen, zou Ik denkan!
(Wordt vervolgd.)
