15
BUITENLAND.
De Oorlog.
es jaarganv»
No. 1675
BUREAU: STEENSCHUUR 15, LEIDEN.
Interc. Telefoon 935. Postbus 6.
DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN DAG, UITGEZONDERD ZON- EN FEESTDAGEN
De ABONNEMENTSPRIJS bedraagt, bij vooruitbetaling, met GRATIS POLIS Ongevallen-verzekering
i het GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD voor Leiden 10 cent per week f 1.25 per kwartaal; bjjonze
genten II cent per week, f 1.45 per kwartaal. Franco per post f 1.65 per kwartaal.
Afzonderlijke nummers 2Vs cent, met Geïllustreerd Zondagsblad 5 cent
DONDERDAG
APRIL.
I9I5.
De ADVERTENTIEPRIJS bedraagt van 1-5 regels f0.75, elke regel meer 15 cent
ingezonden mededeelingen van 1-5 regels fl.50, elke regel meer 30 cent, met gratis
bewijsnummer. Bij contract aanzienlijke korting. Groote letters naar plaatsruimte.
Aanvragen om Dienstpersoneel van 1-5 regels 50 cent, iedere regel meer 10 cent.
Aanbiedingen van Dienstpersoneel, Huur- en Verhuur, Knop- en Verkoop (geen
Handels-Adverxentiën) van 1-5 regels 25 cent, iedere regel meer 5 cent.
Overeenstemming is bereikt tusschen
Ie Britsche regeering en de Amerikaan
se maatschappij inzake den aankoop
van de lading van het stoomschip „Wilhel-
mina".
Van h et Westelijk oorlogs
terrein.
De berichten van het oorlogsterrein blij-
al nemen .zij ook in omvang toe, wei
nig belangrijk. Op de meeste plaatsen be
palen zij zich tot artillerie-duels. Bij Berry
au Bac werd een Duitsche loopgraaf door
de Franschen vermeesterd, doch zij kon
den er zich niet handhaven.
Tusschen Maas en Moezel werden Fran
sche aanvallen gedaan met groote hevig
heid; doch over het resultaat loopen de be
richten uiteen. De Fransche-berichten zeg
gen, dat de aanvallers tot op verschillende
punten de draadversperring van de vijan
delijke stellingen naderden; de Duitsche,
'dat de aanvallen werden afgeslagen. Leest
men de berichten zoo, dan is er in beiden
a waarheid; want de Fransche berichten
zeggen niet-, dat de aanvallen gelukten, of
iets werd genomen. Hun aanvallen
kunnen dus doorgezet zijn tot aan de ver
sperringen, en toen zijn afgeslagen.
Telkens worden ook weer pogingen aan
gewend door de Franschen, om in het
noordelijk deel van dit gebied, tusschen
Fresnes en Marcheville en bij Mazeray, de
Duitschers te verdrijven, en daardoor het
front om Verdun te verplaatsen, zoodat de
insluiting dier vesting niet kan worden
'oltooid.
De Duitsche berichten maken melding
■chter in de Fransche mededeeling niet
worden genoemd. Of dit is omdat de Fran
schen er niet genoeg gewicht aan hechtten,
of omdat zij van deze mislukte poging geen
gewag wilden maken, is niet duidelijk.
Over den strijd in-het Bois Le Prêtre
m .een plaats die „Quart-en Réserve"
ordt genoemd, loopen de berichten uit
ten. Het Duitsche bericht meldt, dat daar
dooi' de Duitschers langzaam terrein werd
gewonnen; de Fransche telegrammen ech
ter melden, dat de Duitsche aanvalspogin-
werden afgeslagen, en de Duitschers
Qit een deel hunner loopgraven werden
.verdreven.
Van het Oostelijk oorlogs
terrein.
Van biet Oostelijk oorlogstooneel verne-
wij uiit een Russisch bericht dat de
vesting Ossowetsj, aan de Bohr, een zij
rivier van die Naref, gelegen, door de Duit
schers wordt beschoten. Een Russisch
kirich't meldt, dat de beschieting Zondag
den geheel en dag werd voortgezet, en dat
tevens gepoogd werd branders, in
den vorm van vLot/ien, langs de rivier
naar de vesting te zenden, doch dat dit
mislukt .its
In de Karpatlhen woedt de strijd me.t
tv ei-min,derde kracht voort. En daarbij
wordt steeds meer een poging merkbaar
van de beide legers, om eikaars vleugels
om te trekken. In het westlijk deel van de
Karpathen schijnen de Russen een poging
te luebhen gedaan, om door een krachti
ge» aanva.l den Oostenrijkscben linker
vleugel om te trekken, en Hongarije bin
nen te: vallen. Reeds waren zij op eeai der
passen een eind gevorderd, toen de Oos
tenrijkers, krachtig gesteund %door de
Duitsche troepen, hun onverwachte» te
genstand boden. Ten gevolge daarvan zijn
in. den Polya.nka-p.as de Ruseen niet ver
der kunnen komen, en konden zij de zui
delijke- helling van den pas niet afdalen.
Bartfield, op de zuidelijke helling van
dien pas gelegen is nog in handen der Oos
tenrijkers.
Oostelijk daarvan poogden de Russen
door het Laboreza- en öndavadal, over
den Dbekla- en d'en Laborczia-pas, in Hon
garije t.e dringen, maar ook die poging
is tot staan gebracht.
En ten oosten van den Oeszok-pas zijn
die Oostenirijksch-Duitschie troepen- niet
alleen in staat geweest, de Russische aan
vallen te-gen te houden, maar zij zijn in
Oost-Ga,licië doorgedrongen, w,aar zij nu
een omtrekkende beweging pogen te vol
voeren tegen den Russischen linkervleu
gel. Daar zijn zij doorgedrongen 'tot Stry,
een plaatsje aan de rivier van dien naam,
noordoostelijk van den Oeszok-pas en
noordwestelijk van Stanislau gelegen. Dat
een Oostenrijksch leger tot die plaats kon
doordringen, is een bewijs, dat de Russen
uit Stanislau moeten verdreven zijn.
De Oostenrijkers pogen dus in Oost-Ga-
In cië voort te rukken en de Russen in
Lemberg te bedreigen.
Het gelukken van een dezer beide om
trekkende bewegingen zou den tegen
stander nopen, de voortgaande beweging
op- den anderen vleugel op te geven en
zijn troepen terug te trekken. Slagen de
Russen er in Hongarije binnen te rukken,
dan moeten de Duitsóh-Oostenrijksche le-
naar Hongarije gaan; slagen echter de
Oostenrijkers er in, over Stry in Oost-
Galicië voort te rukken, dan kunnen zij
de Russen iin den rug bedreigen en moe
ten dezen hunne aanvallen in de Karpa-
thien staken.
Voor de Russen zou het een groot ver
lies zijn, zoo grootvorst. Nikolaas Nikola-
jewitsj, de Russische Generalissimus,door
ziekte belet werd, het opperbevel verder
te voeren, zooals de berichten uit Duitsche
bron melden. De bevestiging hiervan ont
breekt echter nog.
Het in den grond boren van
een stoomschip.
Over het in den grond boren van de
President, het ss. uit Glasgow, dat 25 mijl
ten zuidwesten van de Eddystone was in
den grond geboord, lezen wij het. volgende
in een Londensch blad: Een trawler uit
Milford, de Pencaer, had 10 leden van de
bemanning der President aan boord, die
naar Brixham waren gebracht. De Presi
dent was een klein s.s. (900 ton), dat van
Glasgow onderweg was naar St. Malo.
De Pencaer was aan het visschen, toer.
Zaterdagmiddag plotseling de U 4 in haar
buurt kwam en 50 M. van de trawler
stopte. De visschers vreesden reeds dat
hun vaartuig het lot zou ondergaan van
zoovele andere Engelsche visscherschepen;
doch de onderzeeboot zond 10 man van de
President aan boord van de Pencaerl De
zen vertelden dat zij hun schip in zinken
den staat hadden moeten verlaten. Eerst
was de President, een langzame boot,
zij liep slechts 9 knoop nog een uur lang
gevlucht voor den achtervolgenden onder
zeeër; maar deze had haar ingehaald. De
gezagvoerder, en daarop de bemanning,
van de President, kreeg bevel in de booten
te gaan. Zij hadden gelegenheid nog iets
van hun bezittingen mee te nemen. De
Duitschers begaven zich thans aan boord
van de President, legden een bom neer en
lieten die ontploffen De exploisie schijnt
enkel den binnenkant van den dubbelen
bodem te hebben vernield, en de President
bleef nog lang nadat de onderzeeboot ver
trokken was, drijvende. Van de opvaren
den van de President moesten er vijf in elk
der beide booten gaan, vier anderen kre
gen last, aan dek van de onderzeeboot te
gaan. Nu werden de twee booten op sleep
touw genomen; en in razende vaart stoom
de de U 4 naar de Pensaer, waar de be
manning der booten werd vrijgelaten.
Met de visschers werd geen woord ge
wisseld; maar gedurende de vaart van het
wrak der President naar de Pencaer
praatten de Duitschers van wie er ver-
scheidenen vloeiend Engelsch spraken
vrijuit met hun gevangenen. Zij uitten de
veronderselling dat de oorlog binnen twee
maanden gedaan zou zijn. Zeer bitter lie
ten zij zich uit over Sir Edward Grey, dien
zij den eigenlijken aanstichter van den
krijg noemden. Ook over Winston Chur
chill waren zij heel slecht te spreken. De
gezagvoerder van de IJ 4 was tamelijk be
leefd, en zeide o. m., dat oorlog nu een
maal oorlog was en hij verplicht was het
schip in den grond te horen.
De bemanning van de duikboot bestond
uit jongelieden; geen scheen boven de 30 te
zijn.
.-.1-
A-11-
Overeenstemming is bereikt tusschen de
Amerikaansche maatschappij en de Brit-
serie regieering in zake den aankoop der
lading van het Amerikaansche stoomschip
WilhelmLna", dat een paar maanden
geleden als oorlogisprijs naar Falmouth
werd opgebracht en dientengevolge voor
het Prij zonhof werd gebracht.
De Britsche negeeriing stemde toe een
prijs te betalen, dien de eigenaars van
de lading zouden hebben gemaakt, indien
het schip naar Hamburg, zijn oorspron
kelijke he stemming was gegaan.
De Britsche regeering stemde er ook in
toe de eigenaars schadevergoeding te ge
ven voor het verlies, dat was geleden dooi
de aanhouding van het schip en het op
treden tegen de Lading.
De Britsche regeering stemde er verder
in toe te betalen voor de vertraging door
het schip ondervonden, voorzoover deze
was veroorzaakt door de Britsche over
heid.
De mededeeling zal geschieden door den
Arnerikaanschen gezant te Londen en
Grey zal beslissen over het totaal bedrag
der betaling aan de eigenaars ein de o ver
dringing der lading zal plaats hebben zoo-
dra de toegewezen som zal zijn goedge
keurd.
De eigenaars zullen de lading lossen en
haar uitleveren aan de Britsche' regee
ring en het schip aal dan vrij zijn zijn
reis voort te zetten, daar er geen actie te
gen het schip is ingesteld.
Verschillende Oorlogs
berichten.
Een reusachtig front van 2668 K.M.
De Matin" heeft zelf een zeer nauwkeurig
onderzoek ingesteld, zoodat het blad ver
zekert thans de meest betrouwbare gege
vens te hebben over de uitgestrektheid
van het front, door de bondgenooten op
het westelijk en oostelijk oorlogstooneel
bezet.
In het westen, zoo vertelt dan de „Ma-
tin", houden de Fransche troepen een
front van 870 K.M. bezet, de Engelsche
troepen van 50 K.M., de Belgen van 28
K.M., totaal 948 K.M.
Het Russische front is 1370 K.M. lang;
de Serviërs en Montenegrijnen bezetten
350 K.M. Men vecht dus over een front
van 2668 K.M.
De Duitsche Keizer in België? De
„Daily Telegr." verneemt uit Boulogne
van zeer betrouwbare zijde, dat de Keizer
Zaterdag een bezoek bracht aan Brussel.
Alle straten in de buurt van het hoofd
kwartier waren zorgvuldig afgezet door
speciaal voor dezen dienst uitgezochte
mannen en door beambten van de geheime
politie. De Keizer werd door den kroon
prins vergezeld; deze begaf zich vervolgens
naar Antwerpen ter bezichtiging van de
werven te Hoboken, ook bezocht hij de
Cockerillfabriek te Etterbeek (bij Brussel).
De daken der gebouwen zijn met stroo be-
De soldatengraven in België. De cor
respondent van de „Maasbode" te Putte
schrijft: Aan de soldaten graven, die zich
in liet gebied van het generaal-gouverne-
ment bevinden mogen alleen veranderin
gen worden gebracht voor het onderhoud
of de versiering derzelve. In bijzondere
^gevallen kunnen uitzonderingen worden
burgerlijk bestuur, die bevoegd is in de
streek, waar het graf zich bevindt.
Overtreders kunnen tot vijf jaar gevan
genisstraf worden veroordeeld. Ook de
gemeente op wier grondgebied het graf
ligt kan verantwoordelijkheid worden ge
steld.
Van de Belgische grens. Uit Lage
Mierde komt het bericht, dat daar Zon
dagnacht door de Duitsche grenswacht
aangehouden en opgebracht zijn twee
Hollandsche mannen, die er hun werk van
maakten brieven en couranten in België
binnen te smokkelen. In de afgeloopen
week hadden langs dit gedeelte van de
grens meer dan 150 aanhoudingen plaats,
meest aan Hollandsche zijde. De Duit
schers treden ook weer scherper tegen
smokkelaars in voedingsmiddelen op.
De Groothertogin van Luxemburg.
Een coit. van de „Tijd" bericht: H. K. H.
de Groothertogin heeft, zooals men weet,
in de eerste maanden van den oorlog een
schitterend voorbeeld van naastenliefde en
edelmoedigheid gegeven. Ook schonk zij
groote gèldsommen ter ondersteuning der
actie van het Roode Kruis; thans echter
heeft zij wederom een edele daad van
menschlievendheid gesteld, waarover men
in stad en land met bewondering hoort
spreken. Dezer dagen vervoegden zich bij
het stedelijk armbestuur twee hofdames,
die met een opdracht der Groothertogin,
genoemd bestuur verzochten, eene lijst te
willen aanleggen, waarin de arme en on
gelukkige families der hoofdstad werden
vermeld, daar H. K. II. persoonlijk deze
armen wenschte te ondersteunen. Eenige
dames der hofhouding zullen bij deze edele
taak hare medewerking verleenen.
Het groothertogelijk paleis op den Wil-
helmplatz in Luxemburg is tegelijkertijd
het toevluchtsoord geworden van de ar
me families der hoofdstad, en de Groot
hertogin deelt er persoonlijk als een H.
Elisabeth hare liefdegiften uit.
Z. H. de Paus en België. Een corr.
van de „Tijd" meldt: Z. II. de Paus houdt
niet op aan het geteisterde België bijzon
dere bewijzen van genegenheid te geven.
Thans heeft de II. Vader aan Z. Em. Kar
dinaal Mercier een schrijven gericht,
waarin hij opnieuw zijn belangstelling uit
drukt en het toejuicht, dat in verschillen
de landen hulpcomité's voor de zwaar ge
troffen Belgen zijn opgericht. De brief ging
vergezeld van een gift, groot 25.000 francs.
Vliegongeluk. Bij Rosenheim (Mün-
chen) is gisteren een ééndekker met een
eerste luitenant en een onderofficier be
mand, van een hoogte van 100 M. neder-
gesl',ort« Het vlitegtuiig werd verbrijzeld,
de benzinevoorraad geraakte in brand en
de lijken werden geheel verkoold.
Röntgen. Geheimnat prof. Röntgen
kreeg op zijn 70en geboortedag gelijk do
Frank f. Ztg." uit München verneemt,
riet IJzeren Kruis aan zwart-wit liint met
een wensch van het civiele kabinet van
'diein Keizer, waarin wordt gezegd, dat het
Duitsche volk, de.n ontdek loer van de stra
len, wier zegenrijke werking thans in den
oorlog buitengewoon te waardeeren valt,
niet dankbaar genoeg kan zijn.
Russische onderzeeërs. En Loopen
wederom hardnekkige geruchten, dat
Rusland in Med, wanneer de beetle Oost
zee 'ijsvrij is, voor Dudtsdhland een ver-
Toopig zat het e;r eenter wei een zijir
onderzeesohe kruisers. Het rhoeten sche
pen zijn van 3000 tan. Daar is een U 28
kinderspeelgoed bij. De Russische onder
zeeër zou ook veel sneller varen.
Cichorei. In verschillende steden van
DuMsckland worden thans groote par
tijen cichorei aangevoerd uit België, we'l-
ke als gezjond voedsel hetzij als salade of
gestoofd, biet publiek als voedsel door de
autoriteiten wordit aanbevolen.
Z Em. Kardinaal Maffi en de goede pers.
In de predicatie, welke Kardinaal Maffi
op Paaschzondag in den dom van Pisa
hield, sprak hij o. a. van de nieuwe actie
tot bevordering der goede pers. De kerk
vorst wees allereerst op de groote beteeke-
nis, welke bladen in deze dagen zich had
den verworven. De courant is het moderne
voermiddel der ideeën, ja zelfs der onbe
dachtzaamheden van een volk; het jour-
nalisme is echo* en tegelijkertijd verwek
ker der openbare meening, dat de stroo
mingen leidt, welke het sociale leven in
zijn voortgang en in zijn cultuur voor ge
vaar behoeden, doch het ook kunnen laten
ondergaan'. De courant is iets vruchfs-,
dragends; zij is een hulpmiddel en in den
tiegenwoordigen tijd onontbeerlijk in do
handen van hen, die invloed willen uit
oefenen op het burgerlijk leven. Heden ten
FEUILLETON.
HEREEN1GD.
w
Eindelijk had zij den 'brief opengebroken
en haastig keek zij naar de onderteekening.
la, het was een brief van Herbert. Deze
Schreef aldus:
„Mijn dierbare, moederlijke vriendin!
„Moge God u de kracht geven, de wei
nige bittere regelen te lezen, die ik u te
schrijven heb. Majoor Warfield wist niet,
wie de personen waren voor wie hij zoo
veel beloofde te doen. Ik had nauwelijks
den naam van Marah Rocke genoemd,
toen hij opvloog als een razende en
zijn belofte introk. En toen ik opr
verstand trachtte te werken, zonder er
ij om te bekommeren of hij mij zelf zijn
eerst geschonken welwillendheid zou ont-
-prhnnlde hij mij zijn le
vensgeschiedenis. En na alles te hebben
ïiiujiü, nut, gciieele net van boosheid
ei slechtheid te hebben gezien, ben ik
van uw onschuld overtuigd als van rein
heid van een engel. Ik heb hem dit ge/.egd,
'Hr bij bleef aan zijn meening vasthou-
en en wil nooit meer raits van uw hooren.
oek troost in God en sta mij toe, dat ik
moeder blijf noemen en steeds mij zelf
temen mag,
„Uw teeder liefhebbende zoon,
„HERBERT GREYSON."
Tot tweemaal toe las zij den brief over.
En toen terwijl haar blik in het ijle
staarde viel haar hand met het schrij-
Lm als machteloos in haren schoot.
Zoo bleef zij een paar minuten lang zit
ten. Weer nam zij den brief op en las nog
eens de regelen over, die haar uit denf
hemel van het hoogste geluk in den af.
grond van de diepste troosteloosheid stort,
ten. Ten slotte ^stond zij op, ging naar de
schouw, legde het stukje papier op de
gloeiende kolen en zag het .als een beeld
van haar verijdelde verwachting, opgaan
in de vlammen en langzaam verteerd wor
den tot asch.
Nog een oogenblik stond zij in gedach
ten; vervolgens vouwde zij de handen en
begon de kamer op en neer te loopen.
Er was in haar oogen geen traan te zien,
maar haar geheele gelaat drukte de diep
ste, de meest onuitsprekelijke smart uit.
Guido, die scherp op haar lette, bemerk
te dat haar een zware slag moest hebben
getroffen.
Hij naderde haar onhoorbaar zacht,
legde zijn hand op haar schouder en
fluisterde:
Moeder!
Zij wendde zich tot hem, zag hem aan
met een vreemden blik en zegde:
O Guido, hoe gelukkig ben ik een
week lang geweest.
En zij barstte uiit in tranen.
Guido sloeg zijn arm om liaar middel
en leidde haar zachtjes naar haar stool,
waarin zij neerzonk, terwijl hij naast Laar
nede-rkrielde.
O moeder, schrei niet zoo hitter, zei-
de hij. Ik ben toch hij u ben ik dan
niets voor u? Moeder, ik heb ,u lief, zoo-
als een kind zijn moeder slechts liefheb
ben kan!
Het ©enig antwoord was eén kramp
achtig snikkien.
Moeder, ging hij op smeekenden
itoon voort, gij zijt voor mij de geheele
wereld, laat ook ik voor u die geheele we-
freld zijn. Ik wil alles doen, wat gij ver
langt. Ik gevoel in mij de kracht om al
les te ondernemen, en God zal mijn strij
den en worstelen zegonien.
Nog altijd kreeg hij geen antwoord
dan een zenuwachtig schreien.
O, moeder, moeder! smeekte hij
steeds heftiger en vuriger. Uw tranen
breken mij het hart!
Haar schreien werd ietwat kalmer,
deels tengevolge van uitputting, ie els
tengevolge van het biddien en smeeken
van haar zoon.
Moeder, ging Guido hartstochtelijk
voort, Ln den ouden tijd beloofden rid
ders aan hun dame trouw en vergoten
Voor haar hun Moed1 op heit vehl .der eer;
nooit zal een ridder op het slagveld voor
de gebiedster zijns harten zoo dapper ge
streden hebben, als ik zulks doen wil in
den strijd des levens voor het dienbaarsite
dat ik; bezit voor mijne moeder!
Zij vatte hem bij die hand en drukte die
zwijgend.
Kom, sprak Guido verder, kijk mij
eens aan en glimlach eens! Wij beiden
zijn .nog jong, gij zoowel als ik. Laten we
moedig berg op, berg af verder door het
leven gaan, totdat wij het schoone, zon
nige vaderland bereiken, waar het altijd
lente is en altijd de vogels zingen!
Haar gelaat boog zich dieper tot hem
•neer, zoodat haar lippen zijn voorhoofd
raakten en hij huiverde onder haren, kus,
die op hem als 't ware een zegen deed
neerdalen.
Als door een nieuw leven bezield, stond
(hij op, om aanstonds de daad bij bet
woord te voegen. Hij wilde te Staunton
werk gaan zoeken en verliet daarom het
huis zijner moeder, die hem bij het af
scheid groette met een mat glimlachje.
Maar dat was .de laatste krachtsinspan
ning, waartoe zij zich in staat gevoelde.
Nauwelijks was hij weg en' zlag zij zich
.aLLeen of al de met geweld onderdrukte
smart brak zich baan en de tinnen
stroomden uit hare oogen over de bleeke
wangen.
Evenals een meteor het hemelruim
doorkruist om daarna plotseling in dien
nacht te verdwijnen; zóó had het geluk
een korte spanne tijdis haar bestaan ver
helderd, om vervolgens plaats te maken
voor de diepste troosteloosheid, grooter
den zij dde ooit tevoren had ondervonden.
O, het was haar alsof deze laatste slag,
die haar van de lichte hoogten der hoop
in den afgrond van wanhoop gestort had,
haar hart had gebroken, alsof onbarm
hartige handen haar gelegd 'hadden in
een donker graf, waaruit geen opstanding
meer mogelijk was.
Terwijl zij 'daar zoo zat, werd daar
buiten de deur geopend en zonder dat zij
het bemerkte, trad Herbert Grey son de
kamer binnen. En voordat zij hem be-
meikite en tot riem kon spreken, was hij
aan haar zijde gekomen, bij haar neer
geknield en had haai- hand aan zijn lip
pen gebracht; een heiLige scheen zij bom
toe. Helaas zij geleek maar al te veel op
©en martelares; daar riet bitterste Jijden
gedurende ieen lang leven maar a.l te veel
gelijk staat met een doornenkroon, die
niet alleen het (hoofd wondt, maar ook zijn
punten diep in het hart doet dringen.
Herbert, gij tiior? klonk het ten laat
ste op heeschen toon van baar lippen.
Ja, moeder-lief, riet was mij onmo
gelijk, verre van u Verwijderd te blijven
in deze zware beproeving!
ALs eemig antwoord omhelsde zij hem
met beide armen, haar hoofd zonk op zijn
schouder near en haar geheele lichaam
beefde onder het hevige snikken, dat op
steeg aan. haar borst.
Kom, Mrs. Rocke wees moedag! zeide
Herbert. Zij trachtte haar hevige ontroe
ring meester te worden en droogde hare
tranen.
Dierbare-, Miss Rocke, ging Herbert
voort; ik kan uw gevoel voor dien ouden
grijzen man, die u zoo wreed verstooten
heeft, niet begrijpen!
Is hij oud en grijs geworden! vroeg
Marah, terwijl zij den- jongen man. met
een sm.ar.tel ij kien blik aanzag.
Hij is drie-en-vijftig jaar oud, ant
woordde Herbert.
Hij was vijf-en-dertig jaar, torn ik
hem voor het eerst ontmoette en hij was
6choon; in mijn oog tenminste een beeld
van mannelijke kracht, schoonheid en
goedheid. Ach, hij bracht de eerste zonne
stralen, in mijn arm, eenzaam leven!
Ein zij bedekte haar oogen met de hand
ten liet zich «een oogenblik beheersehen
door hare herinnering.
Marah, doe mij het genoegen cin, ver
tel mij iall.es over uw huwelijk en over do
ooraaak van uw ellende! sprak Herbert,
nadat godunen.de eenige minuten de diep
ste stilte had geheersebt, op een toon van
ware deelneming,
(Wordt vervolgd.)
