Tweede Blad.
Weekpraaije.
Uit Stad en Omgeving.
In 's Sevens maalstroom.
ge JAARGANG.
No. 1562
3)e
Zaterdag 28 November 1914
Kamer van Koophandel en Fabrieken—
Leiden. Het Leidsche steuncomité en
de Vakvereenïgingen.
Zal Leiden het in 1915 en volgende ja-
,en moeten stellen zonder een Kamer van
Koophandel en Fabriaken, is door me
nigeen ole laatste dagen gpvraagd! Da
fceeren li. J. Hartink en M. Jti. van Wave-
ren hebben de benoeming niet aangeno
men en de leden, die eerst in 1917 ai moe
ten treden hebben aangezegd, dat zij
reeds met 1 Januari a. s. hun mandaat ter
beschikking stellen, omdat nu ja de hee-
-» W. Pera (A.-R.) en Arn. L. Smits
K.) bij verrassing gekozen zijn. De
beeren hadden gedacht, dat de Godsvre-
J- niet verstoord had geworden. Zij had-
er up gerekena, dat zij zond ,r
slag of stoot bij enkele candidaatstelling
gekozen hadden geworden. Nu men twee
xetels betwistte had men er toch minstens
opgerekend, dat te voren een aanzegging
had plaats gehad, want dan had men de
mannetjes bij elk;|nde<r jgatj|^mme,'\ .on'
dan waren, die A. R. en R. K. mijnhee-
ren niet gekozen geworden. Nu, om in
den stijl van een zeker blaadje te blijven,
no in de duisternis is gewerkt, willen de
keren met dio duisterlingen niet samen-
verken (jn hebben lokkertjes het werk
neergelegd. Is het een staking in. h. of
een eervol ontslag, dat ge genomen
hebt? Leiden's bewoners zouden het zoo-
gaarne weten. Maar gij zult uw onder
onsje wel tot het laatste doorzetten, om
nlweer in de stijl van een zeker blaadje
tfc blijven.
Is er nu werkelijk van overrompeling
iprake geweest? Tot nu toe was de Ka
mer van Koophandel geen politiek
lichaam, ofschoon de politiek er niet,
irccmd aan is, getuige de tariefwet en
dat de Kamer te Leiden uitsluitend uit li
beralen, conservatief 'liberalen zegt een
zeker blaadje, bestond. Is men nu reeds
«over gekomen, dat bij ieder lichaam de
iodsvrede maar gehaald moet worden
rer&nderstel dat de leden eener vereeni
ging, neemt een IJsclub, een Landbouw-
Rittiuging, grieven tegen een cestui: r
bfchbea, dat zij dat bestuur niet langer ge»
pkt achten voor zijn taak, dan zou
den zij terwille van den Godsvrede, dat
bestuur maar moeten laten zitten. Te gele
m alleen te loopen. En wie zulk eem
Bestuur omver wil werpen, zal het toch
ook niet te voren aan de groote klok
gaan hangen. Hetzelfde meen ik geldt
voor de Kamers van Koophandel. Trou
wens bij de verkiezing van de Kamer van
Koophandel en Fabrieken te Amsterdam
keft men niets van een godsvrede ge
merkt. De winkeliers, die meenden, dat
de Kamer niet genoeg geijverd had, tegen
Bet sluiten op een bepaald uur, hadden
■air aan de aftredenden, zetten bun oigen
mannetjes voor en mochten het genoegen
®aken deze gekozen te zien. Dit over
de verkiezing zelf.
"lijkens het genomen besluit, zou 'k
jen, willen de liberalen zich niet meer
mlaten met de Kamer. Zij laten dan ze
ker de eer aan rechts. Maar rechts be
dankt voor die eer, omdat het onrecht
vaardig en onbillijk zou zijn, indien de
Kamer geheel rechts zou zijn. Tot nu toe
ffas niemand van rechts lid van de Ka-
mer van Koophandel en Fabrieken. Op
dit Lunt denken, die in duisternis weiK.cn-
partijen, toch heel wat billijker, dan
de partijen, die in het licht gezeten zijn
en alle zetels voor zich opeischten. Poli
tiek zeggen zij zelf heeft met de Kamer
niets te maken, alléén bekwaamheid. lie; is
dan toch wel een wonder, dat juist alle
leden liberaal zijn. Maar wellicht hebben
zij de bekwaamheid in pacht. Leiden zal
het dus wel een tijd zonder Kamer van
Koophandel en Fabrieken moeten stellen!
Maar misschien brengen de vrijzinnig-
democnaten do oplossing. fn een zeker
blaadje wordt er reeds op gezinspeeld.
Het blaadje, dat het druk over Godsvrede
heeft, over de niet faire wijze der coalitie
mannen, dat schrijft het iets gewoons is bij
een zekere partij in de duisternis te werken
gevoelt eenige Schadenfreude, dat de
Vrijz. democraten bij deze verkiezing ook
maar geen greep gedaan hebben naar de
zetels. Jongen, jongen, de kans was dit
maal toch zoo schoon, als we er maar
bij geweest waren, dan had die heerlijke
Godsvrede ons ininsten9 twee zetels be
zorgd. Dat blaadje verwijt nota bene aan
anderen, dat zij niet fair gehandeld heb
ben. Na de conservatief liberalen eens ter
dege de waarheid te hebben gezegd,
schrijft het blaadje:
„Wanneer dé toonaangevende libera
len in de Kamer voortaan eerlijk met
ons willen samenwerken, kunnen ze er
verzekerd van zijn dat de ijken
niet meer, en vooral niet bij overrompe
ling, hen een beentje zuilen lichten. Wij
laten ons niet verrassen."
Eigenlijk had het blaadje willen schrij
ven: Gij conservatief liberalen hebt bij
deze verkiezing uw trekken thuis gekre
gen. Ook bij rechts waren knappe han-
delsmenschen en industrieelen, maar gij
hebt ze genegeerd, gij heet wel liberaal
maar vrijgevig zijt ge niet geweest.
Van de vrijzinnig-democraten ver
wachten wij ook geen oplossing! Wie
moeten ze afvaardigen? Onder de han-
dfcLsmenschen en fabrikanten zijn nu
eenmaal geen vrijzinnigdemocraten..
Voormannen hebben ze wel maar geen
leger. Ze kunnen toch onmogelijk mees
ters in de rechten, professoren aan de
universiteit, journalisten en schoolmees
ters naar dat lichaam zenden. O ja, ik
zou het haast vergeten, zouden er onder
de vrijzinnig-democraten wel kiezers voor
de Kamer van Koophandel en Fabrieken
zijn? «v-
Ho.e de zaak dan wel opgelost wordt9
Ja de zittende leden willen nu eenmaal
met die onderkruipers niets te doen heb
ben, die zijn besmet. Deze moeten dus
maar bedanken. Ze zullen wel wijzer
zijn. Kiezen die heeren geen kaas voor
hun geld, dan zullen er wel andere ko
men. Het laatste is te hopen. Nu de hee
ren zulle kabaal gemaakt hebben, moeten
ze maar voor goed tehuisblijven. Niemand
zal er om treuren. Het onderonsje spelen
is dan uit, volgens een zeker blaadje; de
pers zal zorgvuldig binnengehaald wor-^
den, een frissche wind zal al hét muffe
en duffe opjagen en dc vensters uitjagen.
In een vorig praatje is al eens ineen
gezet dat het niet botert tusschen het
Leidsche steuncomité en de vakvereeni-v
gingen. Het Leidach steuncomité is het
eenige comité in den lande, dat zich niet
stelt op het standpunt, door de regceri'
en door het Nationaal Comité aangegeven,
n.l. dat de steuncomité's moeten zijn een
samenwerking der vakbeweging met dc/
vertegenwoordigers der burgerij. In een
vorig praatje zijn wij op deze zaak breed
ingegaan en «hebben toen uiteengezet,
waarom wij in deze aangelegenheid niet
aan de zijde van het steuncomité ston
den.
De Leidsche Bestuurdersbond heeft zich
nu tot den raad gewend met een adres,
waarin het hun gewenscht voork.omt, dat
de raad zich uitspreekt vóór of tegen het
standpunt, door de Regeering ten op-
zlt'hte der steunqfomité's ijngenomen en,
den Raad verzoekt de wenschelijkheid uit
te spreken, dat het steuncomité met de
Leidsche organisaties samenwerkt
Wij sporen den Christel ijken Bestuur
dersbond en de R. K. Vakkern aan ook
een dergelijk adres tot den raad te
ten, omdat in alle groote plaatsen van
ons land veel ellende en leed verzacht
wordt juist doordat het steuncomité met
de vakvèreenigingen beraadslaagt, samen
werkt, overlegt ten opzichte van steun en
uitkeeringen, en juist door deze sa
menwerking verkregen wordt, dat een
flinke werkman, die buiten zijn schuld
en alleen door buitengewone omstandig
heden zonder werk is niet in het rijtje
moet gaan staan en zijn hand ophouden.
Wij hopen, dat de raad dit adres niet voor
kennisgeving aanneemt. Doet hij het
evenwel, dan is toch voor de geheele we-
r%'lii) duinelfjkv dat hef/ Leidsch jStcun-}
comité een conservatisme huldigt van den
verkeerden kant.
PEDROSER.
ALPHEN.
Gemeenteraad.
Vergadering van gisterenmorgen.
Voorzitter de heer C. Visser, burge
meester.
Aanwezig 9 leden. Afwezig de heeren
Dros en Los, de laatste met kennisgeving.
De voorzitter opent de vergade
ring en geeft het woord aan den secreta
ris ter voorlezing van de notulen, welke
onveranderd goedgekeurd worden.
De voorzitter deelt mede, dat ingekomen
zijn de volgende stukken. Missives \an
Ged. Staten inzake genomen raadsbeslui
ten. Deze worden voor kennisgeving aan
genomen.
Vervolgens komt de agenda aan de ordg.
B. en W. stellen voor met betrekking
tot verbetering der Stationstraat beide
rijen boomen te rooien en den rijweg te
verbreeden.
De heer Herngreen is uit aesthe-
tisch oogpunt tegen bet voorstel
wat de boomen betreft. De heer
Boot is er voor te wachten tot na do
mobilisatie, met het oog op de tijdsomstan
digheden, waarbij de heer S p r e y zich
aansluit. De heer H er n green wil het
rijpad verbeterd zien. De heer S p r e y
zegt, dat 300 gulden uitgetrokken zijn op
de begrooting voor de verbetering en doet
een voorstel te wachten lot betere tijden.
Het voorstel van B. en W. wordt verwor-
pe met 18 r/ammen, die van den heer
Vlasman.
B. en W. stellen voor de gemeentelijke
onderhoudswerken niet meer aan te be
steden, maar volgens een rooster de wer
ken over verschillende ambachtsbazen te
verdeelen onder controle van den gemeen
te-architect.
De heeren v. d. L i 11 d e n en B e s kun
nen met het voorstel van B. en W. mede
gaan, mits iedere baas evenveel werk
krijgt De heer Vlas m a n zegt, dat B.
en W. dat standpunt huldigen. De heer
S p r e y is in principe voor aanbesteding
maar bij wijze van proef gaat hij met het
voorstel van B. en W. mee. Het voorstel
van B. en W. wordt verworpen met 3—6
stemmen, die van de heeren Vlasman,
Sprey en Smit, zdodat aanbesteding ge
handhaafd blijft
Alsnu komen de begrootingen aan de
orde en wel eerst die van de waterleiding.
De begrootingscommissie stelt voor de
loonen van machinisten en fitter niet te
verhoogen met het oog op pensioenuitkee-
ring.
B. en W. gaan met de commissie niet
mede en stellen voor de verhooging toe te
staan.
Het voorstel van de commissie wordt
aangenomen met 81 sterfi, die van den
heer Vlasman.
De begrootingen van de gasfabriek, het
electriciteitsbedrijf en dc waterleiding wor
den goedgekeurd.
De gemeentebegrooting komt in behan
deling.
Bij punt 18 van de uitgaven stelt de heer
v. d. Linden voor de 10 subsidie niet
toe te staan aan de Vereeniging van re
gistratie. Het voorstel wordt met 54 stem
men aangenomen.
Bij punt 6 van hoofdstuk III stelt de
heer v. d. Linden voor aan den Alg. Poli
tiebond geen subsidie te verleenen van f 5
voor ondersteuning, omdat de gemeente
Alphen niet voor andere gemeenten be
hoeft te betalen. Zij zelf zorgt uitstekend
voor haar politie.
Het voorstel wordt aangenomen met 72
stemmen.
Bij hoofdstuk 9 stelt de commissie voor
armenzorg over te brengen bij een bur
gerlijk armbestuur met het oog op het
grooter aantal armen en B. en W. zouden
te veel werk krijgen. B. en W. gaan met
het voorstel mede. Het voorstel wordt aan
genomen.
Aangenomen wordt een voorstel v. d.
Linden, de subsidie van 10 te schrap
pen ten behoeve van den Bond voor Vreem
delingenverkeer, met 72 stemmen. De
heer v. d. Linden wil uit principe iede-
re vereeniging geen subsidie geven.
Voor den bouw van het raadhuis is geen
geld uitgetrokken; daarvoor is een post
van memorie op de begrooting gebracht.
De financieele commissie adviseert met
het oog op de tijden niet mee te gaan tot
den bouw van het raadhuis en te wachten
tot de oorlog voorbij is.
B. en W. stellen voor in ieder geval den
bouw van een nieuw raadhuis als post
van memorie op de begrooting te brengen.
Na eenige discussie wordt het voorstel
van de commissie met 81 stem, die van
den heer Vlasman aangenomen.
De begrooting wordt zonder hoofdelijke
stemming aangenomen.
Het voorstel van B. en W. tot gewijzig
de vaststelling der verordening op de aan
wijzing van stemlokalen, wordt aangeno
men. Het vierde stemlokaal zal zijn het
kantoor van H. den Ouden Azn.
Aangenomen wordt een voorstel van B
en W. tot het toekennen eener gratificatie
van 25 aan den politiebeambte G. Soete-
man voor bewezen diensten, met 63 stem
men, die van de heeren v. d. Linden, Hern
green en v. Leeuwen.
Aangenomen wordt het voorstel van do
commissie van beheer der gasfabriek tot
vaststelling van de regeling van het ge
meenschappelijk beheer over de gasfa
briek en het electriciteitsbedrijf.
Alsnu komt aan de orde een voorstel van
B. en W. tot het aan hen verleenen van
een crediet voor aankoop van voedings
middelen. De Voorzitter zegt dat B.
en W. den raad een crediet aanvragen
van f 15,000 en daarvoor een leening aan
te gaan tot het aankoopen van levensmid
delen en deze te verkoopen aan nering
doenden. Naar aanleiding van het adres
van den minister heeft de voorzitter
zich in verbinding gesteld met den voor
zitter van het Steuncomité. Er heeft een
onderzoek plaats gehad en 'dat onderzoek
heeft uitgewezen, dat met het oog op mo
gelijke gebeurtenissen noodzakelijk is le
vensmiddelen in te slaan voor de nering
doenden, daar velen door de omstandighe
den niet kapitaalkrachtig zijn het zelf te
doen.
Naar aanleiding van dit voorstel ont
stond er een breede discussie. De heer v.
B e s is niet tegen het voorstel, maar is
toch bang, dat wanneer jle prijzen dalen,
de gemeente wel eens met het ingeslagenc
kon blijven zitten. Men kan de kruideniers
of bakkers niet verplichten tot koopen.
Zou het daarom niet aan te bevelen zijn,
dat de gemeente de risico op zich neemt,
ingeval de prijzen dalen. De heeren II e r n-
greenenv. d. Linden zijn van mee
ning dat wordt dit voorstel aangenomen
Aarlanderveen en Oudshoorn mooi weer
zullen spelen met het geld van Alphen. Do
heeren Sprey en Vlasman verdedi
gen het voorstel met kracht, omdat de ge
meente verantwoordelijk zou zijn indien
er eens werkelijk nood kwam. Het voor
stel wordt ten slotte aangenomen met 72
stemmen, die van de heeren II e r n-
green en v. d. Linden.
Naar aanleiding van een adres van het
algemeen bestuur van de Tuchtunie over
bevordering van lichamelijke opvoeding
enz., bij het Nederlandsche volk wordt be
sloten B. en W. in deze vrij te laten. Be
sloten wordt de circulaire van het alge
meen bestuur der Tuchtunie over bestrij
ding van tuchteloosheid onder het Neder
landsche volk te stellen in handen van
hoofden van scholen. Ecnlgo posten be
grooting dienst 1914 worden af- en overge
schreven. De raad gaat nu in geheime zit
ting. Na heropening wordt besloten de
keien in de Julianastraat aan den meest
biedende te verkoopen. Niets meer aan
de orde zijnde sluit de voorzitter de ver
gadering.
LISSE.
Gemeenteraad.
Vergadering van gisterenavond.
Voorzitter de heer R i g g e 1, wethouder.
Voorzitter de heer J. R i g g e 1, wethou
der.
Aanwezig 9 leden.
De voorzitter deelt mede, dat in
gekomen zijn missives van Ged. Staten
welke voor kennisgeving worden aange
nomen.
De gemeente heeft een terrein gekocht
om een verbindingsweg te maken en tot
het bouwen van 57 volkswoningen. Op 31
Dec. moet de som betaald worden. Aan
genomen wordt een voorstel om H. M. de
Koningin te verzoeken, dat het Rijk een
voorschot geeft van ten hoogste f 10,000.
Een verzoek van de afd. Oegstgeest van
de Holl. Maatschappij van Landbouw om
het daarheen te leiden, dat 70 vergoed
wordt voor varkens die afgekeurd wor
den, lijdende aan trichine, li. en W. ad-
viseeren gunstig, in zoover het fonds der
slagers niet voorziet. Na eenige discussie
wordt het voorstel verworpen.
Het kohier schoolgeld wordt vastge
steld op f 148.05 en goedgekeurd worden
eenige af- en overschrijvingen op de be
grooting 1915. De begrooting 1915 wordt
vervolgens aangeboden in ontvangsten en
uitgaven op f62,631.51, in buitengewone
ontvangsten en uitgaven op f 94,094.62,5
te zamen f 156,726.13,5. De begrooting tal
in een volgende vergadering behandeld
worden tegelijk met die van de gasfa-*
briek. De begrooting Burg. Armbestuur
wordt in ontvangsten en uitgaven vast
gesteld op f2453.11. Tot leden der com
missie tot nazien van de geloofsbrieven
\an de heeren Parijs en Korschel worden
benoemd de heeren v. d. Lynden, Pijn-
acker en v. Zanten. De heer v. d. L y n-
d e n brengt verslag uit en zegt dat de ge
loofsbrieven in orde zijn bevonden, waar
na tot toelating besloten wordt.
B. en W. stellen voor naar aanleiding
van het advies der gezondheidscommissie
onbewoonbaar te vorklaren de vier wo
ningen van II. v. d. Peet a/d Engel en
wel omdat deze woningen niet voor ver
betering vatbaar zijn en den termijn van
ontruiming te bepalen op drie maanden.
Algemeen waren de leden het er over
eens dat eerst dan woningen onbewoon
baar kunnen verklaard worden, wanneer
woningen beschikbaar zijn. Besloten werd
deze zaak aan te houden zonder II. Peet
iets toe te zeggen, die in een adres ver
zocht had niet tot de onbewoonbaarver
klaring over te gaan met het oog op do
feuilleton.
(Het auteursrecht van deze vertaling Is
voorbehouden).
Het kleine Chineesche trekpotje was
spoedig gevuld met geurende thee, niet
tonder zich de vingers te branden vulde
®1 het steenen kruikje, nog altijd het
zelfde, want er werd niet veel gebroken iii
yHla waarmede zij verwarmd was
jn haar ziekte en legde het bij juffrouw
Hermine.
Welnu? Gaat het niet al veel heter?
ttoeg zij.
Haar kinderlijk gelaat had toen een uit
drukking van moederlijke zorg. Was zij
Mi ook niet inderdaad het kleine moe
dertje van juffrouw Hermiifö, die, in haar
ussen gedoken, haar met een ernstig be-
aroefd gelaat aanzag en niet eens de kracht
°"a om haar toe te lachen.
Ik heb het niet meer zoo koud, zeide
eR0U(*e juffrouw, maar ik heb pijn daar.
b kiwees °P Haar borst, die rusteloos
'1 kleine tusschenpoozen op en neer ging.
0, dat is maar voor een oogenblikje.
Ifir, jufrouw, drink nu eens deze warme
P thee. Let er maar niet op, als het een
kan -i n.aar de rook smaakt> want caar
h ik niets aan doen, heusch niet.
helft 2*eke dronk met kleine teugjes de
tem Van de thee uit en liet zich daarna zoo
dat ^r^es'a£cn *n de küssen terugvallen,
Marcelle een zekere vrees bekroop.
Wil ik een dokter halen? had zij wel
en vragen, maar zij durfde niet.
Juffrouw Hermine deed altijd uit eigen
beweging den dokter komen voor Rose of
voor Marcelle, maar ten opzichte van zich
zelve had zij er nooit van willen hooren.
Zij kon wel buiten den dokter, zeide zij,
en haar oude geneesheer stijfde haar jaar
nog in met te zeggen, dat de wil om niet
ziek te wezen, de halve gezondheid was.
Ga nu wat eten, zeide juffrouw Her-
mine, meer met de lippen, dan met de
stem; maar Marcelle "begreep haar wel en
schudde ontkennend mef het hoofd.
Ik wil het, zoo hield de goede vrouw
aan, een forsche poging doende om zich
verstaanbaar te maken, als ik ziek word,
zult gij je krachten noodig hebben. Ga nu.
Marcelle gehoorzaamde zonder verdere
tegenwerpingen te maken. Zij zou inder
daad haar krachten noodig hebben.
Met behulp van vuur uit juffrouw Her-
mine's kachel maakte zij de keukenkachel
aan en bakte er een cotelette op, die zij
eenzaam aan tafel gezeten op at met
wat brood. Daarna haastte zij zich weder
terug naar juffrouw Hermine, die zij in
gesluimerd vond.
Zij zette een bel onder het bereik van de
hand der zieken en snelde het huis uit.
Zoo weinig beminnelijk als de keuken
meid van mevrouw Bréault was, zou zij
haar toch in deze buitengewone omstan
digheden zeker geen hulp weigeren. Maar
de kleine schelde vergeefs aan. Gebruik
makend van de afwezigheid haars mees
ters, was de keukenmeid haar vriendin
nen gaan bezoeken en sedert verscheidene
dagen niet thuis geweest; eenzaam en ver
laten stond de groote woning in de rue
de la Pompe.
Marcelle keerde terneergeslagen terug.
Welke zonderlinge samenloop van om
standigheden beroofde haar ook van al
haar vrienden, nu zij alleen was met juf
frouw Hermine!
't Is God, dio het zoo beschikt, zeide
zij in een plotselinge opwelling van groote
dankbaarheid. Zooals zij voorheen voor mij
heeft gezorgd, toen ik als een verlaten
schaap aan haar deur kwam, evenzoo meet
ik haar thans verplegen, en haar zoo een
honderdste vergoeden van wat zij voor
mij deed.
Een vernieuwde hoop, een kinderlijk
vertrouwen in haar bestemming, die zoo
duidelijk meende in te zien, een naïeve
vreugde bijna, dat zij zich tot zulke groote
dingen geroepen vond, koesterden als een
zonnestraal de ziel der kleine.
Alles hing nu van haar af, dacht zij.
Juffrouw Hermine zou ziek worden, mis
schien zelfs zwaar ziek, want zonder dat
zou het eigenlijk niet de moeite waard
wezen, haar te verzorgen. Als dan na
eenigen tijd Rose terug kwam, en haar
meesteres nog wel zwak, maar toch opge
wekt vond, zou deze opzitten in haar bed
of liever op de chaise longue. Ja, op de
chaise longue, dat zou veel aardiger zijn
en een cotelette eten, welke dan niet naar
de rook zou smaken; en dan zou zij tot
de verbaasde dienstbode zeggen
Ja, ja, 't is Marcelle, die mij geheel
alleen heeft opgepast en mij met Gods
hulp heeft genezen.
De zucht tot inbeelding, welke juffrouw
Hermine beheerschte, had zich ook aan
haar jeugdige leerlinge medegedeeld. Deze
had wel nooit romans gelezen, maar in de
dagelijks langer durende gesprekken met
haar beschermster had ook zij geleerd op
ontmoetingen, op toevalligheden te reke
nen, luchtkasteelen te bouwen, wat nu wel
een geoorloofde afleiding is, maar toch
het evenwicht van den geest verstoort.
Marcelle had zooveel over wonderbare din
gen en onwaarschijnlijke voorvallen ge
dacht, dat zij geëindigd was, deze als be-
hoorendo tot haar leven te beschouwen.
Gelukkig degenen, die zich een hersen
schimmig heil kunnen voorstellen, maar
alleen tot den dag, waarop de werkelijk
heid hun droombeelden komt vernietigen
en zij gevaar loopen onder de puinen van
hun luchtkasteel bedolven te raken.
Marcelle sloop op de teenen naar juf
frouw Hermine, die in een zeer woeligen
slaap gevallen was. Haar koortsachtig
gloeiende wangen, haar hijgende adem
haling verrieden haar ziekelijken staat.
Het jonge meisje stond een oogenblik bij
het bed, met gevouwen handen, zich over
gevende aan haar rustige opgetogenheid.
Het gezicht der dierbare zieke verschrikte
haar niet, want zij gevoelde zich vol blijde
zelfopoffering.
Plotseling opende juffrouw Hermine
de oogen, richtte zich halverwege op en
de hand uitstrekkend naar een denkbeel
dig wezen, riep zij uit
Daar is hij, daar is hij! Ik wist het
wel, dat hij komen zou.
Marcelle wendde zich om. Er was nie
mand achter haar: de goede juffrouw ver
volgde met levende handen en flikkerende
oogen haar vlugge en onsamenhangende
volzinnen, die gericht waren tot een on
zichtbaar persoon.
Het vertrouwen van het kind verdween
alsof plotseling de onmacht over haar
was gekomen; zij week terug naar den
muur en zag haar vriendin verschrikt en
verbijsterd aan.
Juffrouw, riep de arme kleine, goede,
lieve juffrouw, mijn beste vriendin, ik ben
er, ik, uw Marcelle.
Hermine luisterde niet en ging voort
met spreken. Het kind naderde het bed
en knielde er voor neder.
Juffrouw, mijn goede vriendin, mijn
tweede moeder, luister toch; ik ben uw
kleine moeder, - luister toch; ik ben uw
kleine Marcelle. Ik houd zooveel van u, ik
zal over u waken, voor u zorgen... O, juf
frouw Hermine, zie mij toch aan... ik
smeek er u om.
De zieke, die koortsachtig de hauden be
woog, ontmoette met de vingers het haar
van het kind, die met het aangezicht op
de dekens verborgen, bitter weende.
De kleine Marcelle! zeide zij. Ja, zij
is het. Gij ziet hier uw dochter, mijnheer,
ik geef ze u terug. Zij doet u eer aan.
Neem haar....
Marcelle sprong op...
't Was Monfoort, dien Hermine in haar
koortsachtige overspanning zag.
Door schrik bevangen snelde zij been,
echter niet zonder de kamerdeur achter
zich te sluiten, en liep in een adem naar
het huis van den dokter, die niet ver van
de villa woonde.
De bejaarde Esculaap was niet thuis..
Zijn huishoudster, die Marcelle kende, be
loofde hem te zullen zenden zoodra hij te
rug kwam, snel liep het meisje naar de
villa terug.
(Wordt vervolgd.).
